Ο Άνθρωπος Μαθαίνει από τα Δημιουργήματα του Θεού

ΟΤΑΝ το ατομικό υποβρύχιο «Ναυτίλος» διήλθε ομαλώς τα Αρκτικά ύδατα στο ιστορικό του ταξίδι κάτω από το πολικό παγόστρωμα, καθωδηγείτο από τον ήχο, όχι από την όρασι. Το ηχοσκόπιο τηρούσε πληροφορημένο το πλήρωμα του υποβρυχίου για τα εμπόδια που υπήρχαν καθ’ οδόν, επιτρέποντας στο υποβρύχιο να περιφέρεται «τυφλά», χωρίς κίνδυνο συγκρούσεως. Το ηχοσκόπιο, μετρώντας τον χρόνον που απαιτείται για την ηχώ, ώστε να επιστρέφουν στο πλοίο οι εκπεμπόμενοι ήχοι, μπορούσε να τηρή το υποβρύχιο πληροφορημένο ως προς την απόστασι των εμποδίων. Η ηχοσήμανσις είναι μια καταπληκτική ανακάλυψις, αλλ’ η ιδέα περί αυτής δεν προήλθε από τα ηλεκτρονικά εργαστήρια του ανθρώπου.

Πολύ πριν ο άνθρωπος διανοηθή να χρησιμοποιήση τον ήχο για να επισημάνη τη θέσι των υφάλων αντικειμένων, μερικά από τα δημιουργήματα του Θεού τον χρησιμοποιούσαν αποτελεσματικά γι’ αυτόν τον σκοπό. Το δελφίνι, λόγου χάριν, είναι ένας εμπειροτέχνης στην ανακάλυψι πραγμάτων με την ηχοσήμανσι. Επιστημονικά πειράματα κατέδειξαν ότι ένα τυφλό δελφίνι μπορεί να κολυμβήση χωρίς να περιπλανηθή ανάμεσα σε σωλήνες και δοκούς, που κινούνται δια μέσου του ύδατος. Όταν ένα γυάλινο χώρισμα τοποθετήται μέσα στο νερό και χωρίζη το δελφίνι από την τροφή του, αυτό είναι ικανό ν’ ανακαλύψη την παρουσία του γυαλιού με το ηχοσκόπιο. Αν χτυπήσετε το νερό με το χέρι σας κι ένα δελφίνι είναι σε απόστασι εξήντα έως ογδόντα ποδών, μπορεί να κολυμβήση προς το μέρος εκείνο χωρίς να αστοχήση περισσότερο από λίγες ίντσες. Η ηχοαισθητική του ικανότης είναι τόσο ευαίσθητη και ακριβής ώστε υπερέχει από οποιοδήποτε ηχοσκοπικό εφεύρημα που έχει κατασκευάσει άνθρωπος. Οι επιστήμονες προσπαθούν να μάθουν πώς το επιτυγχάνει αυτό το δελφίνι.

Και οι νυχτερίδες, επίσης, είναι υπό μελέτην διότι έχουν ηχοσημαντικήν ικανότητα, που κάνει τα καλύτερα μηχανήματα του ανθρώπου να φαίνωνται χονδροειδή. Σχετικά με τούτο, το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν έγραψε: «Σ’ αυτές τις μέρες των τεχνολογικών θριάμβων καλό είναι να ενθυμούμεθα από καιρό σε καιρό ότι οι ζωντανοί μηχανισμοί είναι συχνά ασύγκριτα πιο ικανοί από τις τεχνητές απομιμήσεις των. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα του κανόνος τούτου από το ηχοσκοπικό σύστημα των νυχτερίδων. Ουγγιά προς ουγγιά και βατ προς βατ, είναι κατά δισεκατομμύρια φορές πιο αποτελεσματικό και πιο ευαίσθητο από τους ραδιοεντοπιστάς και τα ηχοσκόπια που επενοήθησαν από τον άνθρωπο.» Ένα είδος μάλιστα ξεγελά τον άνθρωπο κάνοντας αυτό που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάμη—ν’ ανακαλύψη απ’ τον αέρα με ηχοσκόπιο ψάρια που κολυμπούν στο νερό.

Μια νυχτερίδα μπορεί να πετά σε σκοτεινό δωμάτιο γεμάτο από σύρματα ή δοκάρια χωρίς χτυπά σ’ αυτά. Με ηχοσήμανσι μπορεί να επισημάνη τη θέσι τους και να συλλάβη με μυστηριώδη ακρίβεια ένα μικροσκοπικό έντομο που περιίπταται στο σκοτάδι. Παρά την παρουσία μεγάλου μακρινού θορύβου, μπορεί να συλλάβη τα ηχοσήματά του, μολονότι αυτά τα σήματα μπορεί να είναι 2.000 φορές ασθενέστερα από τον μακρινό θόρυβο. Αυτή η ικανότης εκπλήσσει τους επιστήμονας. Δεν έχουν ιδέα του πώς το κάνει αυτό η νυχτερίδα και θα ήθελαν πάρα πολύ να μάθουν το μυστικό του. Το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν έγραψε: Οι νυχτερίδες «επέτυχαν την επισημαντική διάκρισι του θορύβου μ’ ένα ακουστικό σύστημα που ζυγίζει μέρος μόνον ενός γραμμαρίου, ενώ εμείς βασιζόμεθα σε υπολογιστικά μηχανήματα που αν τα συγκρίνωμε φαίνονται χονδροειδώς δυσκόμιστα.» Σημειώστε, επίσης, ό,τι παρετηρήθη από το περιοδικό Νάσιοναλ Τζεογκράφικ: «Τα μεγάλα αυτιά συλλαμβάνουν τις αντηχήσεις, κι ένας εγκέφαλος που ζυγίζει μερικά εκατοστά της ουγγιάς υπολογίζει τα στοιχεία κι ελέγχει την ταχύτητα και την κατεύθυνσι του κυνηγού. . . . Μπορεί ν’ ακούση μια ηχώ από ένα στόχο μικροσκοπικό όσο ένα κουνούπι, να την αναγνωρίση σε κλάσμα δευτερολέπτου και να επιπέση—ένα κατόρθωμα της φύσεως για το οποίο ο άνθρωπος, με όλη την ηλεκτρονική του επιδεξιότητα, πρέπει ακόμη να μένη ενεός.»

Ο άνθρωπος, προσπαθώντας να σχεδιάση κατάλληλα σκάφη για υποβρύχια, εστράφη προς το δελφίνι και τη φάλαινα. Θέλει να μάθη πώς μπορεί το δελφίνι να κολυμπήση στο νερό με μεγάλη ταχύτητα και χωρίς σχεδόν να ενοχλήται από δαπάνη ενεργείας. Οι επιστήμονες τείνουν να νομίσουν ότι το μυστικό έγκειται στο ότι το δελφίνι έχει δέρμα με δύο στρώματα. Δοκιμάζουν τη θεωρία τους πειραματιζόμενοι μ’ ένα ελαστικό κάλυμμα για τα σκάφη των υποβρυχίων. Εφαρμόζοντας ό,τι μαθαίνουν μελετώντας το δελφίνι, ελπίζουν να έχουν την ίδια επιτυχία που είχαν αλλάσσοντας το σχέδιο του υποβρυχιακού σκάφους έτσι ώστε να μοιάζη με της φαλαίνης. Το πρώτο πυρηνικό υποβρύχιο που έχει αυτό το νέο σχέδιο είναι το Αμερικανικό υποβρύχιο «Σκίπτζακ». Το αποτέλεσμα ήταν μεγαλύτερη ευελιξία και ταχύτης.

Στον τομέα της αεροναυτικής, τα πτηνά εβοήθησαν τους ανθρώπους να λύσουν πολλά προβλήματα σχετικά με πτήσεις βαρύτερες απ’ τον αέρα. «Οι αεραναύται φυσικά προσέχουν τα πτηνά,» λέγει Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία, «για υποδείξεις στην τεχνητή πτήσι. Επρόσεξαν ιδιαίτερα την ισορροπία και την πτήσι του γλάρου του αργυρωτού για να φθάσουν στις αρχές της αεροναυτιλίας.» Ο άνθρωπος «δαπάνησε πολύν χρόνον για να μάθη από τα πτηνά το μυστικό της πτήσεως· ωστόσο τα πτηνά δεν γνωρίζουν τους νόμους της αεροδυναμικής ή της αεροναυτικής. Εκείνος, που έδωσε στα φτερά τους ένα πολύ τελειοποιημένο μηχανικό σχέδιο για πτήσι, έδωσε σ’ αυτά και ενστικτώδη γνώσι πτήσεως και αεροπλοΐας.

Αυτά είναι μόνο λίγα από τα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσαν να μνημονευθούν περί του πώς ο άνθρωπος μαθαίνει σπουδάζοντας τα δημιουργήματα του Θεού. Στα σώματα των ζώντων πλασμάτων ο άνθρωπος βρίσκει συνετό σχεδιασμό που επιτρέπει στις διάφορες μορφές της ζωής να κάνουν αποτελεσματική χρήσι των φυσικών νόμων. Επειδή ο άνθρωπος μαθαίνει μελετώντας αυτά τα πλάσματα, αυτά, κατά μίαν έννοιαν, του λέγουν ότι είναι πλάσματα ενός απείρως σοφού Δημιουργού. «Αλλ’ ερώτησον τώρα τα ζώα, και θέλουσι σε διδάξει· και τα πετεινά του ουρανού, και θέλουσι σοι απαγγείλει· ή λάλησον προς την γην, και θέλει σε διδάξει· και οι ιχθύες της θαλάσσης θέλουσι σοι διηγηθή. Τις εκ πάντων τούτων δεν γνωρίζει, ότι η χειρ του Ιεχωβά έκαμε ταύτα;»—Ιώβ 12:7-9, ΜΝΚ.

Τα υψηλής νοημοσύνης πλάσματα δεν διδάσκονται από πλάσματα χαμηλής νοημοσύνης, αλλά μάλλον τα μικρότερα διδάσκονται από τα μεγαλύτερα. Το γεγονός, ότι ο άνθρωπος μπορεί να εφαρμόση στις εφευρέσεις του τη γνώσι που αποκτά μελετώντας άφωνα πλάσματα, δείχνει ότι μαθαίνει από το έργον των χειρών μιας ανωτέρας Διανοίας. Τα εφευρετικά του έργα μπορούν να φέρουν τη σφραγίδα «Ανθρωποποίητον», αλλά τα πράγματα της φύσεως, που τον διδάσκουν, μπορούν ορθώς να φέρουν τη σφραγίδα «Θεοποίητον».