Επίσκοποι, Κάμετε τη Διακονία σας Πλήρη

1. Τι δεν θα καθιστούσε ένα άτομο κατάλληλο για τη θέσι επισκόπου στην εκκλησία;

ΜΗΠΩΣ συμβαίνει να έχετε το προνόμιο να είσθε επίσκοπος στην οργάνωσι του Ιεχωβά σήμερα; Δώστε ευχαριστία στον Ιεχωβά γι’ αυτό το προνόμιο! Μήπως απεκτήσατε αυτή τη θέσι λόγω της δημοτικότητάς σας στην εκκλησία; Μήπως λόγω ενός εκλεκτού μισθού που σας ήταν εξασφαλισμένος κάθε μήνα, ή μήπως λόγω της ειδικής μορφώσεως σας ή της εύγλωττης ομιλίας σας; Γνωρίζετε ότι κανένα απ’ αυτά τα πράγματα δεν σας έβαλε σ’ αυτή τη θέσι. Όχι, διότι αν δεν ανταπεκρίνεσθε στα προσόντα που εκτίθενται στον λόγον του Θεού για τη θέσι του επισκόπου, δεν θα ήσαστε εκεί. Η δημοτικότης δεν αποτελεί προσόν για οποιονδήποτε. Το χρήμα δεν μπορεί να είναι έλξις για οποιονδήποτε ανιδιοτελή. Η πιο καλή μόρφωσις που αποκτάται σε θεολογικό σεμινάριο θα ήταν ανωφελής, και πόσο κενά θα ήσαν τα λόγια σας, αν και ελέχθησαν μ’ ευγλωττία, αν ενδιαφέρεσθε μόνο να γαργαλίζετε τα αυτιά της εκκλησίας!

2. Τι πράγματι καθιστά ένα άτομο κατάλληλο για θέσι εποπτείας στην εκκλησία, και ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα της καλής ηγεσίας στα περασμένα χρόνια;

² Σεις, επομένως, είσθε στη θέσι σας υπηρεσίας επειδή η ορατή οργάνωσις του Θεού, υπό την διεύθυνσι του αγίου πνεύματός του, είδε κατάλληλο να ‘επιθέση χείρας’ επάνω σας, ναι, να σας διορίση να υπηρετήτε. Η προσπάθειά σας για μεγαλύτερη ωριμότητα και η επίδοσίς σας στη διακονία κατέληξαν σ’ αυτή τη μεγαλύτερη ευθύνη. Είναι μια σοβαρή ευθύνη, διότι σε κάθε στροφή απαντάτε στο άγιο πνεύμα, και όμως είναι μια ευτυχής ευθύνη. Γιατί; Διότι, καθώς το διατυπώνουν τα λόγια του Ιησού, που ανέφερε ο απόστολος Παύλος στους επισκόπους της Εφέσου, «μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξ. 20:35) Η καλή εποπτεία, η επιμελής προσοχή σ’ εκείνους που είναι ολιγώτερο ώριμοι, η φροντίδα να τηρήται η εκκλησία καθαρή για την αληθινή λατρεία και να παραμένη ισχυρή η εκτίμησις για τη διακονία, είναι όλα παράγοντες ουσιώδεις για ένα υγιές, ευτυχές ποίμνιο που αυξάνει. Η οργάνωσις του Ιεχωβά σήμερα, όπως ο οργανωμένος λαός του στο παρελθόν, ευημερεί επειδή εκείνοι που βρίσκονται σ’ αυτήν επιθυμούν με όλη τους την καρδιά να εργάζονται μαζί, με ενότητα, για την εκπλήρωσι του θελήματός του. Αυξάνουν, όχι μόνο σε αριθμούς, αλλά και σε ποιότητα. Καλύτερη διακονία αγρού, με βραχείες, ενδιαφέρουσες ομιλίες στις θύρες, κατέληξε σε αποτελεσματικώτερο κήρυγμα των αγαθών νέων. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την υποβοήθησι ολιγώτερο πεπειραμένων διαγγελέων εβελτίωσε την ποιότητα του έργου. Οι επίσκοποι δίνουν τη δέουσα προσοχή στην οργάνωσι και επισκέπτονται εκείνους που έχουν ανάγκη βοηθείας για να τους ενθαρρύνουν πνευματικώς.

3. Γιατί δίδονται πολλές νουθεσίες στους επισκόπους από τον Ιεχωβά και την οργάνωσί του;

³ Πλείστοι επίσκοποι κάνουν μια πολύ καλή εργασία, και τα καλά των έργα δεν μένουν απαρατήρητα από τον Ιεχωβά ή από τους συμμάρτυράς των. «Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, να λησμονήση το έργον σας, και τον κόπον της αγάπης την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες. Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους· δια να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.» (Εβρ. 6:10-12) Επειδή ακριβώς ο επίσκοπος και οι βοηθοί του πρέπει να δείχνουν «την αυτήν σπουδήν» ως το τέλος, γι’ αυτό δίνονται τόσο πολλές συμβουλές στη Σκοπιά, στη Διακονία της Βασιλείας, στις συνελεύσεις και σε άλλες περιπτώσεις όσον αφορά την πιστότητα στις θέσεις εποπτείας.

4. Γιατί είναι ανάγκη να κάνουν πλήρη τη διακονία των οι επίσκοποι;

⁴ Πόσο κατάλληλη είναι η συμβουλή στον επίσκοπο Τιμόθεο: «Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη»! Υπήρχαν ισχυροί λόγοι για να κάνουν πλήρη τη διακονία των οι επίσκοποι στην εποχή του Τιμοθέου, και οι ίδιοι λόγοι αληθεύουν και σήμερα. Ο απόστολος μάς λέγει στο ίδιο τέταρτο κεφάλαιο: «Διότι θέλει ελθεί καιρός, ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν· αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν· και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή.»—2 Τιμ. 4:3-5.

5. Ποια είναι η σημασία του «πλήρη», και τι προκύπτει όταν ο επίσκοπος φροντίζη πλήρως για τα καθήκοντά του;

⁵ Πώς πρόκειται ο επίσκοπος να κάμη τη διακονία του πλήρη; «Πλήρη» σημαίνει «μ’ ένα πλήρη τρόπο, σ’ ένα πλήρη βαθμό, τελείως, εντελώς, καθ’ ολοκληρίαν.» Αν ένας επίσκοπος εκτελή πλήρως τη διακονία του, δεν αφήνει τίποτε απαρακολούθητο ή μόνο μισοφτιαγμένο. Δίνει την κατάλληλη προσοχή σε όλες τις ευθύνες που αποτελούν μέρος της διακονίας του. Όταν ο επίσκοπος είναι ενθουσιώδης, προοδευτικός και ανήσυχος να εκπληρώση τις ευθύνες του και είναι ταχύς στο ν’ ανταποκρίνεται σε οδηγίες, η εκκλησία συχνά θ’ αντανακλά το ίδιο πνεύμα. Και το αντίστροφο είναι επίσης αληθινό. Αν ο επίσκοπος έχη έλλειψι πρωτοβουλίας, είναι βραδύς στο ν’ ακολουθή εντελώς τις οδηγίες, το ίδιο πνεύμα συνήθως θ’ αντανακλάται στην εκκλησία. Πρώτα απ’ όλα, ο επίσκοπος πρέπει να είναι καλός διάκονος στον αγρό. Πρέπει να γνωρίζη πώς να κηρύττη τα αγαθά νέα αποτελεσματικά, αν πρόκειται να είναι καλός διδάσκαλος των άλλων. Περισσότερα απαιτούνται από τον επίσκοπο, και έτσι πρέπει να υπάρχη καλή διακονία αγρού και επί πλέον καλό ποιμαντικό έργο από μέρους του. «Εις πάντα δε εις τον οποίον εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ’ αυτού· και εις όντινα ενεπιστεύθη πολύ, περισσότερον θέλουσιν απαιτήσει παρ’ αυτού.»—Λουκ. 12:48.

6. Γιατί δεν πρέπει ο επίσκοπος ν’ αποθαρρύνεται αν ορισμένες συνθήκες ανωριμότητος εκδηλώνωνται κατά καιρούς;

⁶ Είναι η εκκλησία σας μια μικρή εκκλησία; Υπάρχει έλλειψις ωρίμων αδελφών για να αναλάβουν την ηγεσία, με συνέπεια να βαρύνη εσάς πολλή ευθύνη; Είναι μήπως η πρόοδος κάπως βραδεία ή ανταποκρίνονται οι αδελφοί με κάποια βραδύτητα; Μην αποθαρρύνεσθε. Ο Ιησούς δεν απεθαρρύνετο όταν ήσαν ολίγοι μόνο συνδεδεμένοι μαζί του. Με καλή επίβλεψι απ’ αυτόν οι αριθμοί ηύξαναν και ηύξανε επίσης η ωριμότης και η ανταπόκρισίς των στη διδασκαλία της αληθείας. Δεν υπάρχει λόγος ο επίσκοπος να φρονή ότι υπηρετεί απλώς ώσπου κάποιος άλλος πιο κατάλληλος να έλθη στη σκηνή. Θυμηθήτε ότι το άγιο πνεύμα σάς διώρισε μέσω της οργανώσεως του Ιεχωβά. Ακολουθείτε εντελώς με πιστότητα τις απαιτήσεις της θέσεως.

7. Πώς μπορεί ο επίσκοπος να εκτελή στο πρόγραμμά του όλα τα ανατεθειμένα σ’ αυτόν καθήκοντα;

⁷ Η πλήρης εκπλήρωσις της διακονίας από μέρους του επισκόπου δεν απαιτεί πάντοτε περισσότερον καιρό, αλλ’ απαιτεί καιρό καλά δαπανημένο. Ένας επίσκοπος έχει μια βαριά ευθύνη και πολλά καθήκοντα να επιτελέση· αλλά ένα σταθερό, κανονικό βήμα θα κάμη να εκτελεσθούν όλα μέσα στο εβδομαδιαίο του πρόγραμμα. Πρόβλεψις απαιτείται για να δη τι χρειάζεται και να σχεδιάση ανάλογα. Ο επίσκοπος πρέπει να μάθη να αναθέτη κατάλληλα και σε άλλους ευθύνη, καθώς αναλαμβάνει και αυτός επίσης τη δική του μερίδα, σαν τον πιστό Νεεμία, ο οποίος όχι μόνο κατηύθυνε το πώς έπρεπε να γίνη το έργο, αλλά και συμμετείχε στο έργο με τους βοηθούς του. Επωφελείσθε πλήρως όλων των ευκαιριών για την εκτέλεσι των όσων σας ανατίθενται.

8. Ποια είναι μια πρωταρχική ευθύνη του επισκόπου απέναντι εκείνων που είναι ασθενείς πνευματικώς;

⁸ Αποτελεί ευθύνη του επισκόπου να επισκέπτεται εκείνους που έχουν ανάγκη βοηθείας και να τους ενισχύη πνευματικώς. Πόσο αναψυκτική είναι σ’ αυτούς μια συζήτησις που συγκεντρώνεται στον λόγον του Θεού ή σ’ ένα πρόσφατο άρθρο της Σκοπιάς ή στις ευλογίες μιας πρόσφατης συνελεύσεως! Πότε μπορεί να κάνη αυτή την επίσκεψι; Εκτός από το να διαθέτη χρόνον για να επισκέπτεται αυτούς στα σπίτια τους σε κατάλληλες ώρες, μπορεί να χρησιμοποιή χρόνον για να επισκέπτεται τα κέντρα υπηρεσίας, πριν και μετά από τις συναθροίσεις, και όταν εκπαιδεύωνται διαγγελείς στην υπηρεσία του αγρού. Με το να γνωρίζη τι χρειάζεται και τις γενικές περιστάσεις του καθενός, μπορεί να δημιουργή ευκαιρίες για να εκπληρώνη αυτή τη Χριστιανική ευθύνη που βαρύνει τον επίσκοπο.

9. Πώς μπορεί ο επίσκοπος να βοηθήση εκείνους που χρειάζονται ενθάρρυνσι και να δώση συμβουλή για προβλήματα που αντιμετωπίζουν;

⁹ Οι ασθενέστεροι έχουν προβλήματα. Ενώ δεν αποτελεί ευθύνη του επισκόπου το να περιεργάζεται τις ιδιωτικές υποθέσεις των άλλων, εν τούτοις, ενθάρρυνσις και φιλάγαθη συμβουλή απ’ αυτόν θα βοηθήση συχνά έναν αδελφό, που βρίσκεται σε αποθάρρυνσι, για ν’ αντιμετωπίση καλύτερα την κατάστασί του. Δώστε υπόμνησι του λόγου του Θεού. Είναι ισχυρός και έχει την απάντησι για όλα τα προβλήματά μας. Ο επίσκοπος είναι πολυάσχολος, και αν είναι σε μια αρκετά μεγάλη εκκλησία, πολλοί θα επιθυμούν να μιλήσουν μαζί του στις συναθροίσεις, ειδικά αν αυτός είναι ευπρόσιτος και θέλη να βοηθήση τους αδελφούς. Αυτό θ’ απαιτήση να δώση προτεραιότητα σ’ εκείνους που έχουν ανάγκη να τον ιδούν· αλλιώς, μερικοί θα λάβουν μέγα μέρος του χρόνου του, και άλλοι, βλέποντας ότι είναι πολύ απασχολημένος, θα διστάσουν να τον πλησιάσουν. Ο επίσκοπος δεν πρέπει ποτέ να είναι πάρα πολύ απασχολημένος ή πάρα πολύ αναμεμιγμένος σε άλλες υποθέσεις, ώστε να μη διαθέτη καιρό να μιλήση μ’ εκείνους που είναι δειλοί ή διστακτικοί να συζητήσουν την πνευματική τους ευεξία ή να ζητήσουν βοήθεια.

10. Πώς μπορούν όλοι στην εκκλησία να συνεργάζονται μ’ εκείνους που λαμβάνουν την ηγεσία στην εκκλησία, και, εκτός από την ενθάρρυνσι, τι χρειάζεται κατά καιρούς για να εξασφαλίζεται ενότης;

¹⁰ Ο επίσκοπος πρέπει να μπορή να προσαρμόζεται σε καταστάσεις που εγείρονται. Πρέπει να είναι φιλάγαθος και διακριτικός, αλλ’ όμως κατά καιρούς είναι ανάγκη να νουθετή τους ατάκτους. «Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας, και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω, και σας νουθετούσι· και να τιμάτε αυτούς εν αγάπη υπερεκπερισσού δια το έργον αυτών. Ειρηνεύετε μεταξύ σας. Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας. Προσέχετε μη αποδίδη τις εις τινά κακόν αντί κακού· αλλά ζητείτε πάντοτε το αγαθόν και εις αλλήλους, και εις πάντας.»—1 Θεσ. 5:12-15.

11. Πώς πρέπει ο επίσκοπος να δίνη προσοχή στην πνευματική ευεξία του και στο πρόγραμμά του εκτελέσεως καθηκόντων;

¹¹ Ένας καλός επίσκοπος πρέπει να παραμένη ισχυρός στην πίστι ο ίδιος και συγχρονισμένος στις ευθύνες του. Πρέπει να διαθέτη χρόνον τακτικά για κατ’ ιδίαν μελέτη και για προπαρασκευή των συναθροίσεων, κατανοώντας ότι μια καλή πνευματική δίαιτα είναι πολύ αναγκαία για τον εαυτό του και για ένα υγιές ποίμνιο. Δεν μπορεί να περιμένη ως την τελευταία στιγμή για να κάμη την προετοιμασία του. Αυτό είναι αναβολή και δείχνει ότι λείπει ένα καλό πρόγραμμα. Το να μην περιμένη ως την τελευταία στιγμή του παραχωρεί χρόνον για να σκεφθή τα πράγματα και να βλέπη προς τα εμπρός και έτσι ν’ αποφεύγη οποιαδήποτε άσοφη κίνησι. Ο επίσκοπος πρέπει να είναι αξιόπιστος, και στην ώρα του, πράγμα που σημαίνει επίσης ότι και οι συναθροίσεις πρέπει να είναι στην ώρα των. Πρέπει ν’ αποτελή εξαίρεσι όταν οι συναθροίσεις υπερβαίνουν τον προσδιωρισμένον χρόνον. Όλοι στην εκκλησία πρέπει να γνωρίζουν τι να περιμένουν, ώστε να μπορούν να συνεργασθούν. Οι καλές συνήθειες είναι μεταδοτικές, Αν ο επίσκοπος έχη μια καλή τακτική κι ένα καλό πρόγραμμα, και άλλοι θα τείνουν ν’ ακολουθήσουν.

12. Για να εξασφαλισθή καλή οργάνωσις, τι απαιτείται συνεχώς από μέρους του επισκόπου;

¹² Ακρίβεια απαιτείται από μέρους του επισκόπου στη διευθέτησι της δράσεως της εκκλησίας. Οι διακονικοί υπηρέται διορίζονται για να τον βοηθούν. Πρέπει να υπάρχη στενή συνεργασία μεταξύ όλων όσοι βρίσκονται σε θέσεις προσδιορισμένων καθηκόντων. Ο επίσκοπος πρέπει να λαμβάνη την ηγεσία, και όμως δεν είναι ένας διευθυντής. Εξ άλλου, πρέπει να τυγχάνη σεβασμού ως ο κυρίως υπεύθυνος στο να κατευθύνη τις υποθέσεις της εκκλησίας, θα χρειάζεται να συνεργάζεται στενά με τους βοηθούς του και να τους εκπαιδεύη όταν είναι ανάγκη, έτσι ώστε το έργον των να εκτελήται επίσης πλήρως. Όλα τα μέρη της εκκλησίας απαιτούν επιθεώρησι, έλεγχο, προσαρμογή, προτροπή, εξομάλυνσι πραγμάτων, βελτίωσι συνεργασίας, λείανσι τραχειών θέσεων, και ούτω καθεξής. Όλη η δράσις πρέπει να προχωρή ομαλά, αλλά όχι με τόση γοργότητα ή τόσο ψυχρή αποτελεσματικότητα ώστε οι ανάγκες των προβάτων να μη λαμβάνονται υπ’ όψιν.—1 Πέτρ. 5:1-4.

13. Πώς ατομική προσοχή δίδεται στον καθένα στην οργάνωσι, και τι μπορεί να κάμη ο επίσκοπος για να βελτιώση αυτή τη διευθέτησι;

¹³ Όχι ανόμοια με τη διοργάνωσι των Ισραηλιτών υπό τον Μωυσή, η εκκλησία είναι διηρημένη σε ομίλους δέκα ή περισσοτέρων, με βοηθούς του επισκόπου διωρισμένους να φροντίζουν για τις πνευματικές ανάγκες κάθε ομάδος. Εδώ ακριβώς μπορεί να δίδεται ατομική προσοχή. Σ’ αυτά τα κέντρα υπηρεσίας γίνεται κάθε εβδομάδα μελέτη βιβλίου και διευθετείται δράσις του αγρού από αυτές τις βασικές τοποθεσίες. Η Εταιρία εισηγήθη ένα πρόγραμμα για να επισκέπτεται ο επίσκοπος αυτά τα κέντρα υπηρεσίας και να εξελέγχη την πρόοδο τους. Ως επίσκοπος θα φροντίζη να βλέπη πώς προοδεύει ο όμιλος, τόσο σε πνευματική γνώσι, όσο και στο κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας. Ο οδηγός μελέτης βιβλίου είναι υπεύθυνος να λαμβάνη την ηγεσία, ο δε επίσκοπος επιθεωρεί πώς διεξάγεται η μελέτη και πώς ο όμιλος οδηγείται στη διακονία του αγρού. Υπάρχουν μήπως κάποια προβλήματα, όσον αφορά την κάλυψι του τομέως με το άγγελμα και την παρακολούθησι των ενδιαφερομένων με επανεπισκέψεις και Γραφικές μελέτες, ώστε κατάλληλα να συναθροισθούν τα «άλλα πρόβατα»; Εργάζεται ο όμιλος μαζί με ενότητα; Λειτουργεί αποτελεσματικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα; Ίσως ο όμιλος γίνεται κάπως μεγάλος και χρειάζεται να σχηματισθή ένας νέος όμιλος. Τότε μπορεί να υπάρχη μια ιδιαίτερη αδυναμία στη δράσι του αγρού ή στην υποστήριξι της μελέτης. Ο επίσκοπος μπορεί φιλάγαθα να μιλή με τον όμιλο και τα άτομα καθώς χρειάζεται για να ενθαρρύνη σε μεγαλύτερη δράσι και πιστότητα.

14, 15. Ποια πρόσθετη ευθύνη βαρύνει τον επίσκοπο, καθώς και όλους όσοι είναι συνδεδεμένοι στην εκκλησία, όσον αφορά την καθαρότητα της οργανώσεως;

¹⁴ Πλήρης εκτέλεσις της διακονίας από μέρους του επισκόπου απαιτεί επίσης επιμέλεια στο να διατηρήται η οργάνωσις καθαρή. Ενώ ο επίσκοπος και οι δύο άλλοι αδελφοί της υπηρεσιακής επιτροπής της εκκλησίας έχουν την κυρία ευθύνη να φροντίζουν για την καθαρότητα της οργανώσεως, ευθύνη βαρύνει και όλους στην εκκλησία να εμποδίζουν το να διαπεράση κάποια ζύμη την εκκλησία και να την διαφθείρη. Η επιτροπή πρέπει να παρατηρή «μήπως υστερήταί τις από της χάριτος του Θεού· “μήπως ρίζα τις πικρίας αναφύουσα φέρη ενόχλησιν,” και δια ταύτης μιανθώσι πολλοί· μήπως ήναί τις πόρνος ή βέβηλος καθώς ο Ησαύ, όστις δια μίαν βρώσιν επώλησε τα πρωτοτόκια αυτού.»—Εβρ. 12:15, 16.

¹⁵ Ο επίσκοπος και οι βοηθοί του θα είναι προσεκτικοί να μην περιεργάζωνται τις προσωπικές υποθέσεις των άλλων. Οι προσωπικές υποθέσεις συχνά μπορούν και πρέπει να τακτοποιούνται με το ν’ ακολουθήται η Γραφική πορεία ενεργείας που περιγράφεται στο κατά Ματθαίον 18:15, 16. Αν είναι ανάγκη, μια υπόθεσις μπορεί να χρειάζεται την προσοχή της εκκλησίας μέσω των αντιπροσωπευτικών της μελών, της επιτροπής, και τούτο μπορεί να γένη σε αρμονία με το Ματθαίος 18:17. Μια ισχυρή και δραστήρια εκκλησία ενδυναμώνεται απέναντι των παρεισδύσεων της πονηρίας.

16. Πώς εξεικόνισε ο Ιησούς τη σπουδαιότητα του να λάβωμε φροντίδα για τα συμφέροντα της Βασιλείας που μας είναι εμπιστευμένα, είτε μας εξεχωρήθησαν πολλά είτε ολίγα;

¹⁶ Ο Καλός Ποιμήν, Χριστός Ιησούς, ετόνισε τη σπουδαιότητα της επιμελούς εκτελέσεως από τους επισκόπους τού ανατεθειμένου σ’ αυτούς έργου, μέσω μιας παραβολής. Σε τρεις δούλους εδόθησαν μναι για να εμπορευθούν μ’ αυτές. Ο πρώτος δούλος με σκληρή εργασία μπόρεσε να μετατρέψη τη μία μνα σε δέκα μνας. Έλαβε λόγια επαίνου από τον κύριο: «Εύγε, αγαθέ δούλε επειδή εις το ελάχιστον εφάνης πιστός, έχε εξουσίαν επάνω δέκα πόλεων.» Ο δεύτερος δούλος έλαβε μία μνα και την μετέτρεψε σε πέντε μνας. Και αυτός επίσης έλαβε ένα «Εύγε» και του εδόθη εξουσία επάνω σε πέντε πόλεις. Ένας τρίτος έλαβε μία μνα, αλλά φοβήθηκε να την διακινδυνεύση ή να τη χάση· την έκρυψε, λοιπόν. Ο κύριος στην επιστροφή την πήρε απ’ αυτόν με μια επίπληξι και την έδωσε σ’ εκείνον που είχε δέκα. Αυτό εξεικονίζει καλά τη σπουδαιότητα της βελτιώσεως, προαγωγής και αυξήσεως των συμφερόντων της Βασιλείας που είναι εμπιστευμένα στη φροντίδα μας.—Λουκ. 19:15-27.

17. Γιατί οι επίσκοποι πρέπει να είναι επιμελείς στο να φροντίζουν καλά για ό,τι είναι εμπιστευμένο στη φροντίδα τους, και πώς ο Ιησούς έδωσε καλό παράδειγμα επισκόπου;

¹⁷ Οι επίσκοποι ιδιαίτερα είναι υπεύθυνοι να φροντίζουν πιστά για τα συμφέροντα του Βασιλέως εδώ στη γη ως για κάτι εμπιστευμένο σ’ αυτούς, αποβλέποντας στον καιρό που ο Κύριος θ’ απαιτήση λογαριασμό των αποτελεσμάτων του έργου των. Εκείνο που σας ανετέθη μπορεί να είναι βαρύ και κατά καιρούς μπορεί να είσθε καταπονημένοι καθώς εργάζεσθε επιμελώς για να εκτελέσετε ό,τι απαιτείται. Εξ άλλου, εκείνο που σας ανετέθη μπορεί να φαίνεται σ’ εσάς μικρό και, κατά συνέπειαν, μπορεί να του δώσετε ολίγη μόνο προσοχή. Θυμηθήτε, εκείνος, που είναι πιστός στα ολίγα, θα είναι πιστός και στα πολλά. Φροντίστε καλά για οποιαδήποτε ευθύνη και για όλες τις ευθύνες που σας εδόθησαν από τον Ιεχωβά, πάντοτε αποβλέποντας σ’ αυτόν για να λάβετε τη δύναμι και τη σοφία που σας χρειάζονται για να εκτελέσετε το έργο σας καλά. Ο Ιησούς ήταν ένα καλό παράδειγμα επισκόπου από αυτή την άποψι. «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με, και να τελειώσω το έργον αυτού.» (Ιωάν. 4:34) Αργότερα σε προσευχή στον Ιεχωβά είπε: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης· το έργον ετελείωσα το οποίον μοι έδωκας δια να κάμω.»—Ιωάν. 17:4.

18. Πώς ο απόστολος Παύλος έδωσε καλό παράδειγμα επισκόπου ή οικονόμου στην οργάνωσι του Θεού;

¹⁸ Ο απόστολος Παύλος ενεθάρρυνε άλλους να τον ακολουθούν όπως ακριβώς αυτός ακολουθούσε τον Χριστό. Εξετάζοντας την «οικονομία» του, είπε: «Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω. Επειδή εάν κάμνω τούτο εκουσίως, έχω μισθόν· εάν δε ακουσίως, είμαι εμπεπιστευμένος οικονομίαν.» (1 Κορ. 9:16, 17) Αργότερα, στον Τιμόθεο, μέσα στην τελευταία κανονική επιστολή του, ανέφερε: «Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή, και ο καιρός της αναχωρήσεως μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.»—2 Τιμ. 4:6-8.

19. Ποια πρέπει να είναι η διάθεσις όλων εν σχέσει με μεγαλύτερα προνόμια στην οργάνωσι του Ιεχωβά, και ποια θα είναι η ανταμοιβή στον καθένα, ανάλογα με το πώς υποτάσσεται στη διεύθυνσι του Ιεχωβά ως του μεγάλου Επισκόπου;

¹⁹ Επίσκοποι, αποδειχθήτε πιστοί και εκτελέστε πλήρως τη διακονία σας όπως έκαμαν αυτοί που είναι καλά παραδείγματα. Βοηθοί υπηρέται και οδηγοί, χωρίς φιλοδοξία και απληστία, αναζητήστε μεγαλύτερα προνόμια, στέκοντας πάντοτε έτοιμοι να αναλάβετε ολοένα περισσότερη ευθύνη στην κοινωνία Νέου Κόσμου. Και, είτε είσθε ένας επίσκοπος είτε ένας ταπεινός κήρυξ των αγαθών νέων, να θυμάστε τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου προς τους Εβραίους: «Πείθεσθε εις τους προεστώτάς σας, και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας, ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον· δια να κάμνωσι τούτο μετά χαράς, και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί.» (Εβρ. 13:17) Η ημέρα της επιθεωρήσεως είναι παρούσα. Ο Ιεχωβά λαμβάνει από όλα τα έθνη εκείνους που είναι άξιοι αιωνίου ζωής, για να ζήσουν υπό την βασιλεία του Υιού του. Αυτή εξεικονίσθη από τον Ιωάννη ως μια λάμπουσα πόλις, της οποίας οι πύλες παραμένουν ανοιχτές για να δέχονται όλους όσοι διψούν δικαιοσύνη. «Και δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν ουδέν το οποίον μιαίνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψεύδος· αλλά μόνον οι γεγραμμένοι τω βιβλίω της ζωής του Αρνίου.»—Αποκάλ. 21:27.