Επιδίωξις Ειρήνης Μέσω Αυξημένης Γνώσεως

«Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.»​—Ησ. 54:13, ΜΝΚ.

1. Γιατί η όρασις είναι τόσο ζωτική;

Η ΥΛΙΚΗ τροφή έχει πολύ να κάμη με την υγιά όρασι, η οποία μας επιτρέπει να βλέπωμε την ωραιότητα και τις διαστάσεις πλήθους πραγμάτων, και να γνωρίζωμε τι γίνεται γύρω μας. Πόσο ικανοποιητική είναι η καλή τροφή, αλλά πόσο περισσότερο ικανοποιητική είναι η χρήσις οξείας οράσεως! Πόσο απολαυστικό είναι να βλέπωμε κοντά και μακριά, να εκτιμούμε τις διαστάσεις, να βλέπωμε τα χρώματα, τη λειτουργία των μηχανών, την αρχιτεκτονική, να παρατηρούμε τους ανθρώπους στην εργασία και στο παιγνίδι, να ταξιδεύωμε για να δούμε νέα πράγματα, να αναπαυώμεθα μ’ ένα βιβλίο και να οδοιπορούμε με το μάτι της διανοίας στο παρελθόν ή στο μέλλον, σε άλλες χώρες, ή να πετούμε, να κολυμπούμε, να ξαναζούμε τα νιάτα και να μετέχωμε σε μια περιπέτεια! Η όρασις μας καθιστά ικανούς να βλέπωμε περασμένους και τωρινούς πολέμους και διαίρεσι και να επιδιώκωμε ειρήνη. Η όρασις είναι θαυμαστό εφόδιο για να το χρησιμοποιούμε ζητώντας ειρήνη με τον Ιεχωβά Θεό, τον Πλάστη των οφθαλμών και Δημιουργό της τροφής που υποστηρίζει την όρασι.

2. Τι πρέπει να χρησιμοποιήται για να διατηρήσωμε πνευματική όρασι;

² Ακόμη περισσότερο απ’ όσο η υλική τροφή είναι ουσιώδης για υγιά φυσική όρασι, η πνευματική τροφή είναι ουσιώδης για πνευματική όρασι. Όσο ακριβώς είναι ανάγκη να έλθωμε σ’ ένα διαλεγμένο μέρος, σε μια ωρισμένη ώρα καθημερινά για να φάμε φυσική τροφή ετοιμασμένη από έναν διωρισμένο για να την ετοιμάση, έτσι βρίσκομε ότι πρέπει να τρώγωμε πνευματική τροφή τακτικά, και αυτήν, επίσης, σ’ ένα διαλεγμένο μέρος, σε μια ωρισμένη ώρα, και παρατιθεμένη από κάποιον αναγνωρισμένον ότι λαμβάνει την ηγεσία σ’ αυτό το σπουδαίο φαγητό.

3. Άσχετα με τις διάφορες περιστάσεις, τι είναι απαραίτητο για το μέρος της μελέτης;

³ Άσχετα με το πού είναι το μέρος που εκλέγει κανείς για να συμμετάσχη στην πνευματική τροφή, αυτό πρέπει να έχη την ιδιότητα της ειρήνης, να είναι ένα μέρος, όπου μπορείτε να μελετήσετε, να ζυγίσετε και να σκεφθήτε τα πράγματα. Είναι το μέρος όπου θα εξετάσετε τη Γραφή μαζί με άλλους στην οικογένεια, και έτσι όλη η προσοχή πρέπει να επιτρέπεται να συγκεντρωθή στο θέμα που μελετάται. Ο Ψαλμός 133:1, 3 (ΜΝΚ) τονίζει τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας ατμοσφαίρας: «Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί! Είναι ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Ιεχωβά την ευλογίαν.»

4. Τι πρέπει να μας οδηγή στον προσδιορισμό της ώρας για μελέτη;

⁴ Ο καιρός μπορεί να ποικίλλη με τα άτομα, αλλά για να ωφεληθή κανείς όσο το δυνατόν περισσότερο από την πνευματική τροφή απαιτείται μια άγρυπνη διάνοια για να λογικεύεται μ’ αυτήν, να κάνη συγκρίσεις και να χρησιμοποιή τη φαντασία για να δημιουργή εικόνες των γεγονότων που εξετάζονται στη μελέτη. Περίοδοι μελέτης αργά τη νύχτα, έπειτα από μακρές ώρες υπερωριακής εργασίας, ή έπειτα από εργασία μιας ημέρας που ακολουθείται από λίγες ώρες βομβαρδισμού της διανοίας σας με ραδιόφωνο ή τηλεόρασι, δεν θ’ αποδειχθούν τόσο παραγωγικές όσο θα θέλατε να είναι. Μάλλον, εκλέξατε μια περίοδο, που σεις και η οικογένειά σας θα εύρετε πολύ κατάλληλη για να κάμετε τη μελέτη παραγωγική. Κρατείτε στο νου τη νουθεσία της προς Κολοσσαείς επιστολής 3:23, 24 (ΜΝΚ): «Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά, και ουχί εις ανθρώπους· εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας.»

5, 6. (α) Ποιος θα ήταν πολύ κατάλληλος για να λάβη την ηγεσία σε μια ομαδική μελέτη; (β) Γιατί αυτές οι ίδιες ιδιότητες είναι ουσιώδεις για προσωπική μελέτη;

⁵ Εκείνος που λαμβάνει την ηγεσία σ’ αυτά τα πνευματικά γεύματα, είτε παρευρίσκονται σ’ αυτά ολίγοι είτε πολλοί, πρέπει να είναι ένα άτομο που επιδιώκει ειρήνη, εκτιμώντας ότι η πνευματική τροφή είναι τόσο σπουδαία όσο περιγράφεται στις Παροιμίες 3:13-18: «Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί, και πάσαι οι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.» Η από μέρους μας αναγνώρισις ότι η αληθινή σοφία προέρχεται από τον Ιεχωβά Θεό, θα μας κάμη ν’ αποβλέπωμε με ανυπομονησία σ’ αυτές τις περιστάσεις οικογενειακής ή ομαδικής μελέτης.

⁶ Τα ανθρώπινα πλάσματα πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις κάθε μέρα, και χρησιμοποιούν έναν οδηγό ως τελικό σκοπό. Μπορεί αυτός να είναι οι κανόνες της θρησκείας των ή μια συσσώρευσις ιδεών ανθρώπων του παρελθόντος και του παρόντος, συνδεδεμένες με τις δικές των ιδιοτελείς τάσεις και συγκινήσεις. Η πίστις των θα καταδειχθή στην προσωπικότητά των. Ό,τι λαμβάνουν στη διάνοιά των πρόκειται να κυβερνά τις πράξεις των. Γι’ αυτό ακριβώς εκείνοι που επιθυμούν να υπηρετήσουν τον Θεό και να χρησιμοποιήσουν την Βίβλο του ως οδηγό των πρέπει να την μελετούν καθημερινά. (Ιερεμ. 10:23· Παροιμ. 3:5, 6) Αυτό πρέπει να γίνη από τον καθένα έτσι ώστε οι ιδέες της Αγίας Γραφής να γίνουν ιδέες του ατόμου εκείνου.

Ο ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

7-9. (α) Πώς ο Ιησούς έδωσε το παράδειγμα για μας αναπτύσσοντας οξεία πνευματική όρασι; (β) Τι είδους τροφή έδωσε στον Ιησού αυτές τις ικανότητες;

⁷ Ο Ιησούς Χριστός είναι το εξέχον παράδειγμα ενός που τρέφεται τακτικά με τον λόγον του Θεού. (Ιωάν. 17:3) Αυτός χρησιμοποιούσε τις αρχές του Ιεχωβά για να λαμβάνη τις αποφάσεις του. (Ματθ. 19:3-6) Τούτο είχε ως αποτέλεσμα μια αξιοσημείωτη οξυδερκή όρασι. Ο Ιησούς από τη νεότητά του τακτικά εστρέφετο στις Γραφές: «Και ο Ιησούς προέκοπτεν εις σοφίαν, και ηλικίαν, και χάριν παρά Θεώ και ανθρώποις.» (Λουκ. 2:52) Όταν εδιαβάσατε την ομιλία που έδωσε ο Ιησούς, η οποία αναγράφεται στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαια 5 έως 7 και συχνά ονομάζεται η επί του Όρους Ομιλία, παρετηρήσατε μήπως πόσα εδάφια των Εβραϊκών Γραφών εμελέτησε και ανέφερε ο Ιησούς σ’ αυτή την ομιλία; Μπορούσε, επίσης, να βλέπη στο μέλλον και να προλέγη μέλλοντα πράγματα. Θυμηθήτε όταν είπε στους μαθητάς ότι ο Πέτρος θα τον ηρνείτο τρεις φορές. (Ματθ. 26:34) Μπορούσε να δη μέλλοντα διωγμό. Για απόδειξι της ορθότητος της προβλέψεώς του, παραβάλετε απλώς το κατά Ιωάννην 16:2 με τις Πράξεις 8:1.

⁸ Μπορούσε να βλέπη ακόμη πιο μακριά από τούτο, διότι στο κατά Ματθαίον 24 και στο κατά Λουκάν 21 έχομε προφητείες δοσμένες από τον Ιησού που εκπληρώνονται σήμερα και που μπορούμε να δούμε την εκπλήρωσί τους αν έχωμε υγιά πνευματική όρασι.

⁹ Ο Ιησούς είχε την πιο καλή πνευματική ενόρασι και είδε πόσο σπουδαίο ήταν να θέτη το θέλημα του ουρανίου Πατρός του πρώτο στη ζωή του. Πραγματικά, ο Ιησούς έλεγε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με, και να τελειώσω το έργον αυτού.» (Ιωάν. 4:34) Ο Ιησούς απελάμβανε ειρήνη από τον Ιεχωβά Θεό. Εδίδασκε στους άλλους πώς να επιδιώξουν και να φθάσουν αυτή την ίδια ειρήνη.

10-13. (α) Διευκρινίστε την ανάγκη προετοιμασίας για να γίνωμε καλά ισορροπημένοι και να διδάξωμε άλλους αποτελεσματικά. (β) Ποια γνώσις είναι ουσιώδης σ’ εμάς, και γιατί πρέπει να είναι ακριβής;

¹⁰ Οι οδηγίες αυτές που έδωσε ο Ιησούς βρίσκονται ακόμη στη Γραφή σας, και υπάρχει κάθε λόγος για ν’ απολαμβάνετε ειρήνη, αν είσθε το είδος του ατόμου που περιγράφεται στο κατά Ματθαίον 5:6: «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην· διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή.» Αλλά για ν’ αποκτήσετε σωτηρία, δεν μπορείτε να διστάζετε να μιλήσετε στους άλλους γι’ αυτά τα θαυμαστά πράγματα, όπως ακριβώς τονίζεται στην προς Ρωμαίους επιστολή 10:10: «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.»

¹¹ Εκείνοι που εδιδάχθησαν θα είναι διδάσκαλοι, και οι διδάσκαλοι πρέπει να έχουν γνώσι. Ο διδάσκαλος Παύλος είπε στον Τιμόθεο: «Ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι.» (2 Τιμ. 2:2) Ένα πράγμα για μας είναι να μάθωμε νέα και ενδιαφέροντα πράγματα για τον εαυτό μας. Όπως όταν ετοιμάζωμε ένα φαγητό για τον εαυτό μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε πολλές μεθόδους εξοικονομήσεως χρόνου, καταλήγοντας ίσως μόνο σ’ ένα ελαφρό πρόχειρο φαγητό ή σάντουιτς. Δεν αποκτούμε ένα φαγητό που παράγει δύναμι. Γρήγορα απορούμε γιατί μας λείπει φυσική ευεξία και ευτυχία. Είναι, λοιπόν, ένα άλλο πράγμα για μας το να είμεθα αρκετά ισχυροί για να διδάξωμε άλλους.

¹² Αλλ’ αν πρόκειται να παραδώσωμε αυτά τα πράγματα σε άλλους, σκεπτόμεθα, αναλογιζόμεθα τρόπους διδασκαλίας αυτών των σημείων σε άτομα με διάφορες πίστεις. Ετοιμάζομε τροφή για πολλά πνευματικά γεύματα. Έχοντας ενδιαφέρον να λάβουν οι άλλοι μια καλά στρογγυλεμένη κατανόησι των Βιβλικών αληθειών, ισορροπούμεθα καλά εμείς οι ίδιοι. Είμεθα σε θέσι να διδάξωμε άλλους τη γνώσι του Θεού. Απολαμβάνομε ειρήνη με τον Ιεχωβά και μπορούμε να βοηθήσωμε άλλους να επιδιώξουν ειρήνη μαζί του.

¹³ Υπάρχει, όμως, και μια άλλη ακόμη αιτία για να εξασφαλίζωμε ότι η διδασκαλία μας θα είναι ακριβής και αποτελεσματική. Αυτοί τους οποίους διδάσκομε πρέπει να διδαχθούν έτσι ώστε να είναι «ικανοί και άλλους να διδάξωσι». Τι διαφορά υπάρχει μεταξύ του να κάμετε ένα βιαστικό πρόχειρο φαγητό για τον εαυτό σας και να ετοιμάσετε ένα έξοχο φαγητό για μια οικογένεια φίλων! Υπάρχει, όμως, μια μεγαλύτερη ακόμη διαφορά όταν διδάσκωμε αυτούς τους φίλους να ετοιμάζουν ένα τέτοιο γεύμα για τους ιδικούς των φίλους. Οι αλήθειες, που διδάσκομε σ’ αυτούς τους πιστούς ανθρώπους, θα φερθούν σε άλλους, αλλά οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει ν’ αναλάβουν τις φιλοσοφίες των ανθρώπων ή να νοθεύσουν την αλήθεια ώστε να επιτρέπη συμβιβασμό, ή να γίνουν απλώς μια σχολή νέων πραγμάτων. Πρέπει να μεταδώσουν ακριβώς την αλήθεια του Ιεχωβά σε όλους εκείνους τους πράους που βρίσκονται σε οποιοδήποτε μέρος της γης, για να μπορέσουν να γνωρίσουν το θέλημα του Θεού και ν’ απολαύσουν ειρήνη που προέρχεται απ’ αυτόν. Μπορούμε, συνεπώς, να εκτιμήσωμε γιατί, ζητώντας να εύρωμε ειρήνη, έχομε ανάγκη ν’ αποκτήσωμε γνώσι, ακριβή γνώσι, όχι μόνο του Ιεχωβά Θεού, αλλά και του θυσιασθέντος υιού του, Ιησού Χριστού. Ο θεόπνευστος Βιβλικός συγγραφεύς Πέτρος, εκφράζοντας την προσευχή του για τους εκζητητάς ειρήνης στους οποίους έγραφε, είπε: «Χάρις και ειρήνη πληθυνθείη εις εσάς δια της επιγνώσεως του Θεού, και του Ιησού του Κυρίου ημών. Καθώς η θεία δύναμις αυτού εχάρισεν εις ημάς πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν, δια της επιγνώσεως του καλέσαντος ημάς δια της δόξης αυτού και αρετής.»​—2 Πέτρ. 1:2, 3.

14. Ποια μεγάλη αξία έχει η διαρκής στροφή στη Γραφή όταν διδάσκωμε ανθρώπους καλής θελήσεως;

¹⁴ Η αλήθεια πρέπει να εξηγήται απλά, όπως την εξηγούσε ο Ιησούς στην επίγεια διακονία του, μιλώντας στους ανθρώπους σε γλώσσα που μπορούσαν να την κατανοήσουν και με τέτοιον τρόπο που μπορούσαν να διαβιβάσουν σε άλλους την πληροφορία. (Ιωάν. 4· Λουκ. 24) Πλήρης γνώσις απαιτείται για να διδάξη κανείς με απλό τρόπο. Για να το εξασφαλίσωμε αυτό, πρέπει να δείξωμε στους άλλους πού βρίσκεται η γνώσις στον λόγον του Θεού, τη Γραφή. Κατόπιν, όταν τα λόγια μας λησμονούνται, μπορεί η γνώσις να αναζητηθή από τους άλλους πάλι στη Γραφή, και βρίσκεται εκεί εξίσου ακριβής και αξιόπιστη όπως όταν ο Ιησούς είπε πριν από 1900 χρόνια: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.»​—Ιωάν. 17:17.

15. Τι αποσπά τη μελέτη μας από την κατηγορία της μελαγχολικής εργασίας και την καθιστά ευκαιρία ν’ αποβλέπωμε σ’ αυτήν με πρόβλεψι;

¹⁵ Για να έχη κανείς αυτό το είδος της γνώσεως, πρέπει να μελετά. Η απόκτησις γνώσεως δεν πρέπει να θεωρήται ως μια μελαγχολική εργασία διερευνήσεως ξηρών γεγονότων και αναγνώσεως τόμων. Μάλλον, είναι ένα πνευματικό φαγητό στο οποίο αποβλέπομε. Είμεθα πρόθυμοι να επιδιώξωμε αυτούς τους θησαυρούς του Ιεχωβά. Την υλική τροφή την απολαμβάνομε πλήρως αν με επιμελή προετοιμασία φέρεται έξω κάθε τόνος γεύσεως. Χρόνος περιλαμβάνεται στην ετοιμασία της και όταν την τρώγωμε, αν πρόκειται να εκτιμηθή και ν’ ανταποκριθή στις προσδοκίες μας. Το ίδιο συμβαίνει και με την πνευματική τροφή. Πρέπει να ερευνήσωμε και να ανασκάψωμε, αν θέλωμε τις ανταμοιβές που υπόσχεται το Παροιμίαι 2:4-6 (ΜΝΚ): «Εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον, και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού. Διότι ο Ιεχωβά δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.»

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΝΩΣΕΩΣ

16. (α) Ποιες αιτίες υπάρχουν για να παρακινούμε τον εαυτό μας να μελετά τακτικά; (β) Διευκρινίστε την ανάγκη για πνευματική τροφή.

¹⁶ Πολλές αιτίες μας ωθούν ν’ αποκτήσωμε γνώσι. Ζούμε στον καιρό που είναι δυνατόν να δούμε το τέλος αυτού του πονηρού κόσμου. Η πίεσις αυξάνει· «αι ημέραι είναι πονηραί.» (Εφεσ. 5:16) Έχομε ανάγκην γνώσεως. Καθ’ ομολογίαν δούλοι του Θεού κατεστράφησαν επειδή είχαν έλλειψι γνώσεως. (Ωσηέ 4:6, 9) Δεν μπορούμε να εμπαίξωμε τον Θεό της σοφίας. Αυτός είναι ο Δημιουργός των απαιτήσεων για ζωή στον μέλλοντα παραδεισιακό του κόσμο. Έπειτα δεν πρέπει να εξαπατούμε τον εαυτό μας ώστε να νομίζωμε ότι η αυξημένη γνώσις είναι μόνο για ολίγους εκλεκτούς. Η φυσική τροφή και ποτό είναι απολύτως ουσιώδη για τον καθένα ώστε να μένη ζωντανός· δεν υπάρχει υποκατάστατον που θα κρατήση το σώμα ζωντανό. Ούτε μπορούμε να εύρωμε κάτι προς εναλλαγήν με τη μελέτη, για ν’ αποκτήσωμε γνώσι. Δεν υπάρχει αμφιβολία, «αύτη . . . είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Μια άλλη, όμως, αιτία που μας παρακινεί ν’ αποκτήσωμε γνώσι είναι ότι «εν τω νόμω του Ιεχωβά είναι το θέλημά» μας. (Ψαλμ. 1:2, ΜΝΚ) Αν αυτή είναι η διάθεσίς μας, θα είμεθα πολύ εύχρηστοι στον Ιεχωβά Θεό, βοηθώντας πολλούς άλλους ν’ αναπτυχθούν στην οργάνωσί του και καθιστώντας γνωστόν τον δρόμο της ειρήνης στους πλησίον μας. Συχνά πρέπει να παρακινήσωμε άτομα να φάγουν υλική τροφή. «Υιέ μου, φάγε μέλι, διότι είναι καλόν· και κηρήθραν, διότι είναι γλυκεία επί του ουρανίσκου σου· τοιαύτη θέλει είσθαι εις την ψυχήν σου η γνώσις της σοφίας· όταν εύρης αυτήν, τότε θέλεις λάβει αμοιβήν, και η ελπίς σου δεν θέλει εκκοπή.»​—Παροιμ. 24:13, 14.

17-19. Τι θα είναι ανάγκη να πράξετε για να εύρετε καιρό ν’ ανταποκριθήτε σε κάθε τι που υπάρχει για μελέτη στις εκκλησίες;

¹⁷ Τώρα παρατηρήστε ένα από τα εμπόδια για την απόκτησι γνώσεως, τον καιρόν. Πότε είναι ο καλύτερος καιρός, πόσον καιρό μπορώ ν’ αφιερώσω στη μελέτη, και ποια μέθοδος που αξιοποιεί τον καιρό θα μου φέρη τις πιο μεγάλες ανταμοιβές γνώσεως; Θεωρήστε τον καιρό του εδαπανήθη στη μελέτη ως μια επένδυσι που θα σας φέρη κέρδη με αφθονία. Θα είσθε μήπως επιμελής και συνετός ως προς τον χρόνον σας και όμως όχι φιλάργυρος έτσι ώστε να τερματίσετε τον βίο σαν τον πλούσιο που πέθανε από έλλειψι τροφής; Ο Παύλος δίνει καλή συμβουλή στην προς Εφεσίους επιστολή 5:15, 16: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί.»

¹⁸ Ο καιρός που διατίθεται χρειάζεται να είναι αρκετός ώστε να επιτρέπη να προετοιμάζεσθε για τις Γραφικές σας μελέτες με την εκκλησία σας κάθε εβδομάδα. Είναι ανάγκη να διαβάζετε καλά εποικοδομητικά άρθρα σαν εκείνα που εμφανίζονται στα περιοδικά Η Σκοπιά και Ξύπνα! Η επιθυμία σας για γνώσι θα σας οδηγήση στη μελέτη Γραφικών διδασκαλιών και ερωτήσεων που σας υποβάλλουν άλλοι. Όλη αυτή η μελέτη απαιτεί χρόνον.

¹⁹ Υπάρχουν πολλά άτομα που παρακολουθούν συναθροίσεις τρεις βραδιές την εβδομάδα με την εκκλησία των και διεξάγουν μια Γραφική μελέτη μ’ ένα νεοενδιαφερόμενο πρόσωπο ένα άλλο βράδυ και πάλι έχουν τρεις βραδιές για να τις διαθέσουν σε μελέτη ή άλλες επιδιώξεις. Αλλά γιατί να μη δαπανάτε μια απ’ αυτές με την οικογένειά σας σε μελέτη του λόγου του Θεού;

20. Αν ακυρώνωμε ή αναβάλλωμε περιόδους μελέτης, τι πρέπει να μας οδηγή στο να λάβωμε μια τέτοια απόφασι;

²⁰ Για να κατορθώσωμε κάτι, αυτές οι διευθετήσεις μελέτης πρέπει να είναι τακτικές, εδραιωμένες περίοδοι που δεν αναβάλλονται για κάτι άλλο. Εδώ ακολουθούμε την αρχή που περιγράφεται στον λόγον του Ιεχωβά στο κατά Ματθαίον 6:33: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού.» Η μόνη περίπτωσις για ν’ αναβάλωμε αυτές τις περιόδους μελέτης είναι όταν απαιτήται να προσέξωμε κάτι πιο σπουδαίο στο όμματα του Ιεχωβά.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΟΥΜΕ

21. Τι καθορίζει αν ο Ιεχωβά θα μας χορηγήση γνώσι του εαυτού του και του θελήματός του ή όχι;

²¹ Πιθανώς η ερώτησις που υποβάλλεται περισσότερο είναι: «Πώς πρέπει να μελετώ;» Εν πρώτοις, το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να μελετούμε με ορθή διάθεσι. Το ελατήριο που υποκινεί την έρευνά μας για γνώσι είναι εκείνο που θα καθορίση αν πρόκειται να έχωμε την εξακολουθητική βοήθεια του Ιεχωβά ή όχι. Αυτό το σημείο διευκρινίζεται καλά στο κατά Ματθαίον 13:23: «Ο δε σπαρθείς επί την γην την καλήν, ούτος είναι ο ακούων τον λόγον, και νοών· όστις και καρποφορεί.»

22. Στην αναγνώρισι ποιών γεγονότων βασίζεται η πρόοδος στη γνώσι;

²² Τα ακόλουθα γεγονότα πρέπει ανεξίτηλα να τεθούν στη διάνοιά μας, με το να τα ανασκοπούμε ώσπου να γίνουν σταθερό μέρος της σκέψεώς μας. Αν πράττωμε τούτο, ποτέ δεν θα σταματήσωμε ν’ αποκτούμε γνώσι. Οι Χριστιανοί πρέπει ν’ αυξάνουν σε γνώσι. (Εβρ. 5:12-6:2· 2 Τιμ. 2:15· Εφεσ. 4:13) Ο Ιεχωβά είναι ο Μέγας Εκπαιδευτής. (Ησ. 30:20) Ο Χριστός Ιησούς είναι ο Αριστοτέχνης Διδάσκαλος. (Ματθ. 5:2· 13:1-52· Μάρκ. 4:1, 2· 9:31· Ιωάν. 3:2· 13:13· 15:1-8· 20:16) Αποκτώντας γνώσι καθήμεθα στα πόδια των θείων ουρανίων διδασκάλων. (Ησ. 54:13· Ιωάν. 6:45) Το πνεύμα του Ιεχωβά είναι ουσιώδες για την απόκτησι γνώσεως. (Ιωάν. 14:26· 4:24· Πράξ. 1:16· 2 Πέτρ. 1:21· 1 Κορ. 2:10) Ο Ιεχωβά απεκάλυψε τον εαυτό του και τους σκοπούς του μέσω της Γραφής. Αυτή είναι αποθήκη θείας σοφίας. (2 Τιμ. 3:16, 17· Ιωάν. 17:17· 2 Πέτρ. 1:19, 21) Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί την οργάνωσί του για να διδάξη και διαθρέψη τον λαό του. (Ματθ. 24:45-47) Επομένως, πιστεύετε χωρίς υποψία την αλήθεια που εκτίθεται από τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον». (Ματθ. 24:45· 1 Κορ. 13:7) Ο Ιεχωβά διδάσκει μόνο τους πράους. (Ψαλμ. 25:9) Η διδασκαλία του Ιεχωβά φέρνει ειρήνη. (Ησ. 54:13· Ψαλμ. 119:165) Αποκτήστε γνώσι προς όφελος άλλων. (Παροιμ. 15:28· 20:5· 14:25) Η γνώσις δεν είναι όλο εκείνο που απαιτεί ο Ιεχωβά από τον λαό του. (2 Πέτρ. 1:5-8) Η γνώσις μας πρέπει να είναι ακριβής. (1 Τιμ. 2:3, 4· Κολ. 3:2, 9, 10) Η πίστις αναπτύσσεται σύμφωνα με την ακριβή γνώσι. (Εφεσ. 4:13· Κολ. 2:6, 7) Ο σπουδαστής πρέπει να εκφράζεται καθώς κατανοεί την αλήθεια. (Γαλ. 6:6) Δεν μπορεί να έχη ανεξάρτητη σκέψι. Τα νοήματα πρέπει να υποτάσσωνται στον Χριστό. (2 Κορ. 10:5) Χρειαζόμεθα βοήθεια για ν’ αποκτήσωμε γνώσι. (Παροιμ. 4:18· 1 Κορ. 2:13· Λουκ. 24:32) Είμεθα υποχρεωμένοι να προσέχωμε και να μαθαίνουμε. (Εβρ. 2:1) Σταθερότης και παιδεία χρειάζονται για ν’ αποκτήσωμε γνώσι. (Ματθ. 16:21-23· Παροιμ. 4:13· 17:10) Δεχθήτε την αλήθεια με εκτίμησι. (Ιάκ. 1:21) Με προσευχή ζητείτε γνώσι. (Ιάκ. 1:5-7· Ματθ. 7:7· Μάρκ. 11:24· Κολ. 1:9, 10) Να είσθε ελεύθεροι από πνεύμα επικρίσεως. (Ρωμ. 8:5· Πράξ. 17:11) Δεν υπάρχουν μέθοδοι εξοικονομήσεως χρόνου για την απόκτησι γνώσεως, δεν υπάρχουν υποκατάστατα της μελέτης. (2 Τιμ. 3:16, 17· Παροιμ. 2:1-7) Η ανασκόπησις είναι ουσιώδης για τη διατήρησι των αληθειών. (Ιωάν. 14:26· 2 Πέτρ. 1:12· 3:1, 2· Ρωμ. 15:14, 15) Ο στοχασμός είναι ουσιώδης για τη διακράτησι γνώσεως. (Παροιμ. 15:28· Ψαλμ. 77:12· Γεν. 24:63· 2 Τιμ. 2:7) Η γνώσις σημαίνει ζωή. (Ιωάν. 17:3· Ματθ 4:4) Η ικανότης του ανθρώπου να σκέπτεται διαφυλάττεται και αναπτύσσεται με γνώσι.—Παροιμ. 3:21, 22· 2:1, 10-15.

23. Ποιον σκοπό εξυπηρετούν οι παραβολές ή εξεικονίσεις;

²³ Οι εξεικονίσεις αποτελούν ένα βοήθημα για κατανόησι. Αποκτώντας τη γνώσι που έφερε σ’ εμάς ο Ιησούς, θα εύρωμε πολλές ενδιαφέρουσες παραβολές ή εξεικονίσεις που εχρησιμοποιήθησαν για να κάμουν τα διάφορα σημεία ισχυρά και σαφή. Τα εδάφια κατά Ματθαίον 13:34, 35 και 15:15 δείχνουν πώς ο Ιησούς χρησιμοποιούσε παραβολές· χρησιμοποιούσε εξεικονίσεις που κατενοούντο εύκολα από γεωργούς, αλιείς, οικοδέσποινες και εκείνους που βρίσκονταν σε άλλα επίπεδα ζωής. Σήμερα οι εξεικονίσεις χρησιμοποιούνται ελεύθερα στις δημοσιεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Σημειώστε τέτοιες εξεικονίσεις στο βιβλίο Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο και πώς αυτές βοηθούν τον αναγνώστη να εκτιμήση πληρέστερα την έντυπη πληροφορία.

ΖΩΝΤΑΣ Ο,ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ

24-30. Ποια σημεία, που περιγράφονται στους Κριτάς 6-8, προσκολλώνται στη διάνοιά σας, βοηθώντας σας να θυμάστε αυτή την αφήγησι και ν’ αποκτήσετε γνώσι του Ιεχωβά;

²⁴ Έχοντας μια γόνιμη διάνοια καλά καλλιεργημένη τώρα απ’ αυτές τις αρχές, μπορούμε να ξανοιχθούμε σ’ ένα πιο θελκτικό συμπόσιο του λόγου του Ιεχωβά. Για να ωφεληθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο από τις εικόνες που ξετυλίγονται μπροστά μας, οραματιζόμεθα νοερά τα συμβάντα που περιλαμβάνονται στο γεγονός. Με τα κεφάλαια 6-8 των Κριτών, ελάτε μαζί μας στο παρελθόν, όταν οι κριταί κυβερνούσαν τον Ισραήλ, και θα συναντηθούμε μ’ ένα γεωργό που ωνομάζετο Γεδεών. Αυτός μόλις είχε δεχθή την επίσκεψι του αγγέλου του Ιεχωβά, ο οποίος αποδεικνύει ότι ο Γεδεών είχε εκλεγή για να σώση τους Ισραηλίτας από τους Μαδιανίτας. Γρήγορα μας συναρπάζει μια αλυσίδα συμβάντων που κινούνται γοργά. Τη νύχτα κατακρημνίζεται ο βωμός του Βάαλ και οικοδομείται το θυσιαστήριον του Ιεχωβά, κάνοντας τους ανθρώπους της πόλεως να ζητήσουν το αίμα του Γεδεών. Ακούτε τον πατέρα τού Γεδεών να τους εξαποστέλλη στο δρόμο τους, με μια πρόκλησι στο θεό τους Βάαλ. Οι αγγελιαφόροι του Γεδεών φέρνουν μαζί 32.000 άνδρας, και τώρα με δύο ακόμη σημεία από τον Θεό, που εξαλείφουν οποιεσδήποτε αμφιβολίες από τη διάνοια του Γεδεών, βαδίζομε προς την πηγή Αρώδ, που απέχει πέντε μίλια κάτω από το ογκώδες στρατόπεδο των λεηλατών Μαδιανιτών στην Κοιλάδα Ιεζραέλ.

²⁵ Αλλά τώρα μόλις μπορείτε να πιστέψετε τα μάτια σας. Ο Γεδεών κάνει εκείνο, που ο Ιεχωβά διέταξε πριν από πολύν καιρό να κάνουν οι αξιωματικοί του στρατού. «Οι άρχοντες . . . θέλουσιν ειπεί, Τις άνθρωπος είναι δειλός και άκαρδος; ας αναχωρήση, και ας επιστρέψη εις την οικίαν αυτού, δια να μη δειλιάση η καρδία των αδελφών αυτού, ως η καρδία αυτού.» (Δευτ. 20:8) Μήπως η καρδιά σας έλυωσε σχεδόν όταν εμάθατε ότι 22.000 άνδρες επέστρεψαν στο σπίτι τους; Τι θα γίνη, διότι οι Μαδιανίται είναι σαν έντομα στον αριθμό, και τι θα εγίνετο αν εμάθαιναν για το σχέδιο του Γεδεών και το μέγεθος του στρατού του που ηλαττώθη τώρα σε 10.000;

²⁶ Τώρα οδηγούνται στο νερό. Σταματούν για να πιούν! Ολίγοι γρήγορα βάζουν μια φούχτα νερό στο στόμα των και σχεδόν αμέσως αυτοί ξεχωρίζονται στη μία πλευρά για να γίνουν μόνο 300 εν όλω. Οι 9.700, που έκαμψαν τα γόνατά τους για να πιουν νερό, αποστέλλονται στα σπίτια τους! Θυμάστε τα λόγια του αγγέλου προς τον Γεδεών: «Θέλεις πατάξει τους Μαδιανίτας ως άνδρα ένα.» (Κριτ. 6:16) Αλλά με τόσο λίγους; Δεν είναι παράδοξο ότι αυτή η θέσις, το όνομα της πηγής Αρώδ, σημαίνει «τρόμος».

²⁷ Θεωρήστε τώρα τον εαυτό σας ως έναν από τους τριακοσίους. Συμπεραίνετε τώρα ότι αν νικήσωμε, αυτό θα γίνη με τη δύναμι του Ιεχωβά, όχι τη δική μας, και θα κάμωμε καλά ν’ ακολουθήσωμε τις οδηγίες του μέσω του Γεδεών χωρίς ανησυχίες πλέον. Τώρα έχετε το θετικό σημείο ότι ο Ιεχωβά τονίζει σε όλες τις παρούσες και τις μέλλουσες γενεές: ακολουθείτε τις οδηγίες.

²⁸ Η νύχτα πέφτει, ο Γεδεών κατοπτεύει το εχθρικό στρατόπεδο και ενισχύεται από ό,τι ακούει. Επιστρέφει γρήγορα και οργανώνει τους τριακόσιους σε τρία σώματα. Κάθε άνδρας λαμβάνει τον πιο παράδοξο εφοδιασμό μάχης: σάλπιγγες και πυρσούς σε μεγάλες αδιαφανείς υδρίες. Ο Γεδεών μάς διδάσκει πώς πρέπει να χρησιμοποιηθούν αυτά και αποκαλύπτει το σύνθημα.

²⁹ Και τώρα αρχίζομε, στα μεσάνυχτα· το σκότος συμπυκνωμένο σαν τείχος νεκρώνει τους ήχους των κινουμένων ανδρών. Υποθέστε ότι κάποιος πέφτει στο σκότος και ξυπνά τον εχθρό, ή κάποιος υπερβολικά ανυπόμονος δεν περιμένει το σύνθημα του Γεδεών, αλλ’ ανεξάρτητα προτρέχει των διευθετήσεων του Ιεχωβά. Είναι ένας καιρός εντάσεως, το αισθάνεσθε στα κόκκαλά σας· τα δευτερόλεπτα φαίνονται σαν ώρες. Πλησιάζετε, μπορείτε ν’ ακούσετε κατασιγασμένες φωνές του εχθρού καθώς τοποθετούνται σκοποί για τη φρουρά του μεσονυκτίου. Το στρατόπεδο κοιμάται. Και τότε, τριακόσιες μία αντηχούσες σάλπιγγες ενώνονται σ’ ένα ηχηρό σάλπισμα, τριακόσιες μία υδρίες συντρίβονται, τριακόσιοι ένας πυρσοί κρατούνται ψηλά καθώς τριακόσιες μία ανδρικές φωνές βροντοφωνούν «Ρομφαία του Ιεχωβά και του Γεδεών!» (ΜΝΚ).

³⁰ Το στρατόπεδο των Μαδιανιτών διασπάται σε καταστρεπτικό πανικό. Το στρατόπεδο, που ήταν ως η άμμος της θαλάσσης, γίνεται μια τρέχουσα άτακτη μάζα. Στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου, φονεύοντας σε παράφρονα σύγχυσι. Φεύγουν τυφλά διατρέχοντας μίλια πάνω στο ανώμαλο έδαφος, με εκατόν είκοσι χιλιάδες άνδρες φονευμένους από τους συντρόφους των και από τους άλλους Ισραηλίτας που εκάλεσε ο Γεδεών για ν’ αποκλείσουν το δρόμο της διαφυγής στις διαβάσεις του Ιορδάνου.

31. (α) Πώς μπορούμε να διευθετήσωμε ύλη ώστε να τη θυμώμαστε για μέλλουσα χρήσι; (β) Αλλά ποιο είναι πραγματικά το περισσότερο ουσιώδες σημείο που πρέπει να κρατήται στη διάνοια;

³¹ Αυτό είναι ένα θέαμα που δεν θα το λησμονήσετε ποτέ. Έτσι δεν θα λησμονήτε αν ζήτε εκείνο που διαβάζετε όταν μελετάτε. Χρησιμοποιείτε όλες τις αισθήσεις σας. Χρησιμοποιείτε την περιγραφή για να δημιουργήτε μια εικόνα. Διεγείρετε τη φαντασία σας. Ν’ αποτελήτε μέρος του συμβάντος. Γεύεσθε την τροφή. Οδηγείτε τους ίππους. Αναρριχάσθε στους βράχους. Σαλπίζετε τις σάλπιγγες. Περιπατείτε στο υγρό χορτάρι. Αισθάνεσθε την περίπτωσι· αποκτάτε το νόημά της. Και ενώ κάνετε όλα αυτά, εφαρμόζετε στον εαυτό σας τη συμβουλή που δίδεται. Αν εντυπώνετε στη διάνοιά σας τις αιτίες των ενεργειών που γίνονται και πώς είναι αναμεμιγμένα το όνομα και το θέλημα του Ιεχωβά, θα θυμάστε τη γνώσι αυτή εύκολα για χρήσι. Σημειώστε επί πόσον καιρό μνημονεύονται οι πράξεις του Γεδεών στη Γραφή, και, εκείνο που είναι σπουδαιότερο, ότι ο Ιεχωβά ήταν αυτός που έφερε τη νίκη.​—1 Σαμ. 12:11· Ψαλμ. 83:9, 11· Ησ. 9:4· 10:26· Εβρ. 11:32.