Υπομένετε με Αγάπη και θα Μπορέσετε να Υπομείνετε

ΕΥΤΥΧΕΙΣ είναι εκείνοι που μπορούν να ενεργούν έτσι! Στον παλαιό αυτόν κόσμο όλοι μας κατά καιρούς είναι πιθανό να επαναστατούμε ή να εξαπτώμεθα κάπως για ό,τι μπορεί ν’ αναγκαζώμεθα να υπομένωμε. Μπορεί να είναι η πειθαρχία, ή μια καταστροφή, ή η φυλετική διάκρισις, ή μπορεί να είναι απλώς η σαφώς μονότονη συνήθεια του να κερδίζη κανείς τα προς το ζην αναγκαία ή να φροντίζη για ένα σπίτι και μια οικογένεια. Θέλετε να μπορέσετε ν’ αναλάβετε ό,τι προσφέρει η μερίς σας στη ζωή χωρίς να στασιάζετε ή να εξάπτεσθε; Τότε υπομένετε με αγάπη, και θα μπορέσετε να υπομείνετε!

Φυσικά, μπορεί να φαίνεται ότι θα ήταν πολύ απλούστερο αν μπορούσατε να διαφύγετε με το ν’ απομακρυνθήτε απ’ όλα αυτά. Δεν είναι λίγοι οι οικογενειάρχαι που κάνουν αυτό ακριβώς, πράγμα που δικαιολογεί την ύπαρξι τόσων εγκαταλελειμμένων συζύγων και τέκνων. Άλλοι, πάλι, προσπαθούν να ξεφύγουν διανοητικώς για να ξεχάσουν, προσωρινώς, τη μερίδα των στη ζωή. Αυτό λέγεται «φυγή», και ορίζεται ως «εκτροπή της διανοίας προς καθαρά φανταστική δράσι ή διασκέδασις για εκφυγή από την πραγματικότητα ή την καθιερωμένη συνήθεια· ειδικά συνήθης εκτροπή του είδους τούτου». Μεταξύ αυτών των «μηχανισμών φυγής» είναι και η εντρύφησις σε φαντασιώσεις που κολακεύουν τη ματαιοδοξία, της οποίας μια πολύ προχωρημένη περίπτωσις είναι η ψυχασθένεια του ανθρώπου, που φαντάζεται ότι είναι ο Ναπολέων ή κάποιος άλλος «μέγας» ανήρ. Μια άλλη μορφή, με την οποία εκδηλώνεται, είναι το ν’ αποσυρθή σ’ έναν κλοιό αυτοοικτιρμού ή ν’ αναπτύξη ένα μαρτυρικό σύμπλεγμα. Όλη αυτή η «φυγή» αποτελεί δείγμα ανωριμότητος και προφανώς δεν λύει το πρόβλημα.

Ο ώριμος, ο ορθός και συνετός τρόπος με τον οποίον πρέπει ν’ αντιμετωπίζωνται αυτά τα πράγματα είναι η υπομονή με αγάπη. Όχι ότι η πίστις και η ελπίς δεν μπορούν να σας βοηθήσουν. Μην αμφιβάλλετε γι’ αυτό, μπορούν αυτές να σας βοηθήσουν και θα σας βοηθήσουν. Αλλά περισσότερο ακόμη θα σας βοηθήση η αγάπη, διότι «μεγαλητέρα . . . τούτων [των τριών] είναι η αγάπη.»​—1 Κορ. 13:13.

Οτιδήποτε χρειασθή ν’ αναλάβετε, η αγάπη θα σας βοηθήση να το αναλάβετε. Πειθαρχία, λόγου χάριν. Αν οι νεαροί αγαπούν τους γονείς των, τους δασκάλους των, τους εκπαιδευτάς των, τους πρεσβυτέρους των αν τόσο οι ηλικιωμένοι όσο και οι νέοι αγαπούν τους υπεράνω αυτών, οπουδήποτε και οποιοιδήποτε μπορεί να είναι αυτοί, τότε θα μπορέσουν να λάβουν συμβουλές, να πειθαρχήσουν και να γίνη διόρθωσις χωρίς να εξάπτωνται ή να στασιάζουν. Τότε θα αισθάνωνται όπως κι ο Δαβίδ όταν είπε: «Ας με κτυπά ο δίκαιος· τούτο θέλει είσθαι έλεος και ας με ελέγχη· . . . δεν θέλει βλάψει την κεφαλήν μου.»​—Ψαλμ. 141:5.

Συχνά η παρεξήγησις είναι δύσκολο ν’ αρθή. Μπορεί να φρονήτε ότι ο άλλος έπρεπε να ξέρη καλύτερα, ότι εργάζεται κάτω από ψευδείς εντυπώσεις, ή ότι ενεργεί με ασύγγνωστη ιδιοτέλεια. Η αγάπη, όμως, θα σας καταστήση ικανούς να κάνετε παραχωρήσεις γι’ αυτόν, να έχετε υπομονή και να προσπαθήτε να τακτοποιήσετε το ζήτημα. Η αγάπη θα σας προφυλάξη από το να είσθε χωρίς λόγο ευαίσθητος στις σχέσεις σας με τους άλλους, διευκολύνοντας σας έτσι να χειρισθήτε την περίπτωσι. Αυτό θα σας καταστήση ικανούς να ‘υποφέρετε αλλήλους’.​—Κολ. 3:13.

Επίσης, μπορεί ξαφνικά να σας πλήξη συμφορά υπό τη μορφή απωλείας εργασίας, κατοικίας ή προσφιλούς προσώπου. Πώς θ’ αντιμετωπίσετε τούτο; «Βλασφήμησον τον Θεόν, και απόθανε», όπως η σύζυγός του Ιώβ συνεβούλευσε ασύνετα τον σύζυγο της; Ή θα δεχθήτε το γεγονός με αγάπη, ευγνώμονες για ό,τι περιεσώθη; Όπως ο ίδιος ο Ιώβ είπε: «Τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;»​—Ιώβ 2:9, 10.

Ή μήπως είσθε θύμα κάποιας ζημίας​—μορφωτικής, οικονομικής, εθνικής ή φυλετικής; Μήπως υφίστασθε θρησκευτικό διωγμό; Η αγάπη θα σας φυλάξη από το να εξάπτεσθε, από το να πικραίνεσθε, από το να κοχλάζετε μέσα σας με σχέδια εκδικήσεως ή ανταποδόσεως. Αντιθέτως, θα σας κάμη να αισθάνεσθε όπως ο Ιησούς όταν προσηύχετο: «Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι.»​—Λουκ. 23:34.

Ή είσθε ίσως μεταξύ των πολλών οικογενειαρχών, των οποίων η μερίς είναι να κάνουν μια μονότονη εργασία κάθε μέρα για να συντηρήσουν τους εξηρτημένους απ’ αυτούς. Αλλ’ η αγάπη προς την οικογένειά σας πρέπει να σας καθιστά ικανούς να βαστάζετε αυτό το φορτίο χωρίς περιττές εξάψεις. Θυμηθήτε ότι η οικογένειά σας αποβλέπει σε σας να τη συντηρήσετε, είναι άνθρωποι της δικής σας σαρκός και αίματος και είναι δικοί σας! Μήπως το γεγονός ότι μπορείτε να τους συντηρήσετε δεν είναι πολύ πιο σπουδαίο από τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο μπορεί ν’ αποκτάτε τ’ αναγκαία μέσα; Ασφαλώς!​—1 Τιμ. 5:8.

Το ίδιο, φυσικά, εφαρμόζεται αν συμβαίνη να είσθε σύζυγος και μητέρα. Χωρίς αγάπη η καθημερινή συνήθεια των κλινοστρώσεων, μαγειρευμάτων, πλύσεων και σιδηρωμάτων, καθαρισμών και ψωνίων και λοιπών φροντίδων για τους γόνους σας θα είναι ίσως άχαρις. Αλλ’ αν έχετε αγάπη στην καρδιά σας για τον σύζυγο και προμηθευτή σας, για τα παιδιά σας που απεκτήσατε με το θαύμα της γεννήσεως και τα εφέρατε στον κόσμο, τότε θα εκτιμήσετε πόσο συντελούν οι προσπάθειές σας στην ευημερία κι ευτυχία των, και δεν θα είναι πολύ δύσκολο να υπομείνετε.​—Παροιμ. 31:10-31.

Ναι, οτιδήποτε κι αν είναι​—ίσως βαριές ευθύνες, που δεν μπορείτε ευσυνείδητα ν’ απαλλαγήτε απ’ αυτές—​υπομένετε με αγάπη και θα μπορέσετε να υπομείνετε. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι οι επιστήμονες επί τέλους γίνονται ενήμεροι της σπουδαιότητος αυτής της ανάγκης για αγάπη. Ο ανθρωπολόγος Άσλεϋ Μόνταγκιου, στο τελευταίο βιβλίο του (1962) Η Εξανθρώπισις του Ανθρώπου, λέγει: «Δεν πρόκειται για νέα ανακάλυψι στον κόσμο, εκείνο δε που είναι νέο είναι το ότι οι επιστήμονες πρέπει να επανανακαλύψουν αυτές τις αλήθειες με επιστημονικά μέσα. Σύγχρονοι επιστήμονες, που εργάζονται σ’ αυτόν τον τομέα, αποδίδουν επιστημονικό θεμέλιο ή κύρος στην επί του Όρους Ομιλία και στον Χρυσούν Κανόνα: Καθώς θέλετε να κάνουν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις κάνετε ομοίως σ’ αυτούς, και αγαπάτε τον πλησίον σας ως τον εαυτόν σας.»

Πριν από 3.500 χρόνια περίπου, ο Μωυσής ενεπνεύσθη να γράψη, «θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν», και πριν από 1.900 χρόνια και πλέον ο Ιησούς ετόνισε ότι η αγάπη συνοψίζει το όλον καθήκον του ανθρώπου​—αγάπη στον Θεό και αγάπη στον πλησίον ως στον εαυτό μας. Εκτιμούσαν τη σπουδαιότητα της αγάπης.​—Λευιτ. 19:18· Μάρκ. 12:30, 31.

Ιδιαίτερα δε ο απόστολος Παύλος μάς τονίζει με τι είναι ομοία η αγάπη: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν. Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει», Αφού η αγάπη μπορεί να τα κάνη όλα αυτά, μήπως είναι παράδοξο ότι αν υπομένετε με αγάπη μπορείτε να υπομείνετε;​—1 Κορ. 13:4-8.