Μελετώντας τον Λόγον της Ζωής

«Διότι όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών.»​—Ρωμ. 15:4.

1. Μέσω τίνος μιλεί ο Θεός, και γιατί είναι σοφό να προσέχωμε σ’ αυτόν;

ΜΕΣΩ των σελίδων της Γραφής ο Δημιουργός σας μιλεί σ’ εσάς. Σας λέγει τι έκαμε σε περασμένους καιρούς και τι προτίθεται να κάμη στο μέλλον. Σας δίνει υγιά συμβουλή και σοφή διδασκαλία για να σας οδηγή στο δρόμο που είναι ο καλύτερος για σας. Επειδή ο Θεός είναι πολύ σοφώτερος από οποιονδήποτε άνθρωπο, τα όσα λέγει είναι άξια της πιο επιμελούς προσοχής σας. Αν προσέχετε σ’ αυτόν, ο γραπτός του λόγος μπορεί να είναι για σας βιβλίο ζωής. «Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου· διότι μακρότητα ημερών, και έτη ζωής, και ειρήνην, θέλουσι προσθέσει εις σε.»​—Παροιμ. 3:1, 2.

2. Γιατί μερικά άτομα αποτυγχάνουν να εύρουν τους θησαυρούς του λόγου του Θεού;

² Οι ανταμοιβές για τη μελέτη του λόγου του Θεού είναι μεγάλες, αλλά δεν μπορούν ν’ αποκτηθούν χωρίς προσπάθεια. Πολλές ώρες αναγνώσεως, μαζί με βαθιά συγκέντρωσι και σκέψι, είναι αναγκαίες. Αυτό είναι δυσάρεστο σε επιπολαίως σκεπτόμενα άτομα, των οποίων η μελέτη περιορίζεται μόνον σε εικονογραφημένα περιοδικά, εφημερίδες και συνέχειες μυθιστορημάτων. Επειδή αυτοί είναι απρόθυμοι να εντείνουν την προσπάθειά των και να ερευνήσουν τα βαθέα του λόγου του Θεού, αποτυγχάνουν να εύρουν τους θησαυρούς της σοφίας που υπάρχουν εκεί για κείνους που είναι πρόθυμοι να καταβάλουν την προσπάθεια για να τους αποκτήσουν. «Και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν· εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον, και εξερεύνησης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.» (Παροιμ. 2:3-5, ΜΝΚ) Αυτό απαιτεί μελέτη. Τι μπορεί να συμβή αν λείπη αυτή και ο λόγος του Θεού παραμελήται, μπορούμε να το δούμε στον υπό διαθήκην λαόν του Θεού των αρχαίων χρόνων.

3. Τι απητείτο από τον βασιλέα τού υπό διαθήκην λαού του Θεού στους αρχαίους χρόνους, και γιατί αυτό ήταν καλό;

³ Από τον βασιλέα του υπό διαθήκην λαού του Ιεχωβά απητείτο να έχη ένα αντίγραφο του νόμου του Θεού και να το διαβάζη κατ’ επανάληψιν σε όλη τη ζωή του. Ακολουθώντας τις οδηγίες του θα μπορούσε να κατευθύνη τους υπηκόους του στο δρόμο που θα ήταν ο καλύτερος γι’ αυτούς. Το να μελετά τακτικά τον νόμον του Ιεχωβά ήταν για το εθνικό συμφέρον καθώς και για το δικό του. «Και όταν καθήση επί του θρόνου της βασιλείας αυτού, θέλει γράψει δι’ εαυτόν αντίγραφον του νόμου τούτου, εις βιβλίον, εξ εκείνου το οποίον είναι ενώπιον των ιερέων των Λευιτών και τούτο θέλει είσθαι πλησίον αυτού, και θέλει αναγινώσκει εν αυτώ πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού· δια να μάθη να φοβήται Ιεχωβά τον Θεόν αυτού, να φυλάττη πάντας τους λόγους του νόμου τούτου, και τα διατάγματα ταύτα, ώστε να εκτελή αυτά.»​—Δευτ. 17:18, 19, ΜΝΚ.

4. Ποια πορεία έλαβαν οι περισσότεροι από τους βασιλείς του εκλεκτού λαού του Θεού;

⁴ Οι περισσότεροι από τους βασιλείς που εκυβέρνησαν τον εκλεκτό λαό του Ιεχωβά αγνόησαν αυτή την εντολή. Παρέλειψαν να μελετούν τον θείο λόγο και ν’ ακολουθούν την οδηγία της σοφής συμβουλής του. Βασιζόμενοι στη δική τους σοφία, ωδήγησαν τον λαό στον δρόμο ακριβώς που ο Θεός τους προειδοποίησε να μην πηγαίνουν. Αφρόνως απεμακρύνθησαν από το μονοπάτι της υπακοής στον Θεό και εβυθίσθησαν στον δυσώδη βόρβορο της ειδωλολατρίας. «Περιεπάτησαν εις τα νόμιμα των εθνών, τα οποία εξεδίωξεν ο Ιεχωβά απέμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και τα των βασιλέων του Ισραήλ, τα οποία εθέσπισαν. Και έπραττον οι υιοί του Ισραήλ κρυφίως πράγματα τα οποία δεν ήσαν ευθέα ενώπιον Ιεχωβά του Θεού αυτών, και ωκοδόμησαν εις εαυτούς υψηλούς τόπους εν πάσαις ταις πόλεσιν αυτών, από πύργου φυλάκων έως οχυράς πόλεως. Και ανήγειραν εις εαυτούς αγάλματα και άλση επί πάντα υψηλόν λόφον, και υποκάτω παντός δένδρου πρασίνου. Και εκεί εθυμίαζον επί πάντας τους υψηλούς τόπους, καθώς τα έθνη τα οποία ο Ιεχωβά εξεδίωξεν απέμπροσθεν αυτών· και έπραττον πονηρά πράγματα δια να παροργίζωσι τον Ιεχωβά.»​—2 Βασ. 17:8-11, ΜΝΚ.

5. Ποιο λάθος έκαμε το Λευιτικό ιερατείο εν γένει, και σε τι ωδήγησε αυτό;

⁵ Όπως οι πολλοί βασιλείς, που δεν εκζητούσαν τις σοφές οδηγίες και την προστατευτική συμβουλή των Γραφών, έτσι και το Λευιτικό ιερατείο εν γένει τις αμέλησε. Παραλείποντας και αυτοί να τρέφουν τη διάνοιά τους με τις πνευματικώς θρεπτικές αλήθειες που τους παρείχε ο Ιεχωβά, έγιναν διανοητικώς κενοί σαν τα βωβά είδωλα που αφρόνως ελάτρευαν. Δεν έβλεπαν τίποτε το άδικο στο να παίζουν διπλό ρόλο ως ιερείς του Ιεχωβά και ιερείς των αξίων καταφρονήσεως ειδώλων και των βδελυκτών υψηλών τόπων. «Διότι και ο προφήτης και ο ιερεύς εμολύνθησαν ναι, εν τω οίκω μου εύρηκα τας ασεβείας αυτών, λέγει ο Ιεχωβά.» (Ιερεμ. 23:11, ΜΝΚ) Μια από τις ολίγες εξαιρέσεις αυτής της δυστροπίας ήταν στις ημέρες του Ιωσαφάτ.

6. Εξηγήστε ποια σοφή ενέργεια έκαμαν οι Λευίται στον καιρό του Ιωσαφάτ και γιατί αυτό ήταν καλό για το έθνος;

⁶ Στον καιρό του Ιωσαφάτ οι Λευίται εξεπλήρωσαν την υποχρέωσί των να μελετούν τον λόγον του Θεού και να διδάσκουν τον λαό με αυτόν. Ο Βασιλεύς Ιωσαφάτ εφρόντιζε να το πράττουν. Κατά διαταγήν του επήγαιναν σε όλη τη χώρα σε τακτικές περιοδείες διδασκαλίας. Αυτό το εποικοδομητικό έργο ενίσχυε τον λαό και τον βοηθούσε να περιπατή στο δρόμο της υπακοής στον Θεό. «Και εδίδασκον εν τω Ιούδα, έχοντες μεθ’ εαυτών το βιβλίον του νόμου του Ιεχωβά, και περιήρχοντο εις πάσας τας πόλεις του Ιούδα, και εδίδασκον τον λαόν.» (2 Χρον. 17:9, ΜΝΚ) Αν αυτή η εποικοδομητική προσπάθεια διδασκαλίας του λαού με τον λόγον του Θεού είχε συνεχισθή και στη διάρκεια της βασιλείας των επομένων βασιλέων, η ιστορία του έθνους αυτού θα ήταν πολύ διαφορετική από ό,τι απεδείχθη ότι ήταν. Άρχοντες σαν τον Ιωσαφάτ ήσαν πολύ ολίγοι στη βασιλική γραμμή των είκοσι τριών Ιουδαίων αρχόντων.

ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

7, 8. (α) Ποιες ήσαν μερικές από τις αξιοσημείωτες ενέργειες του Ιωσία στη διάρκεια της βασιλείας του; (β) Γιατί ο ναός εχρειάζετο επισκευή;

⁷ Η διακυβέρνησις του Ιωσία ήταν μια από τις πιο αξιοσημείωτες στην ιστορία του Ιουδαϊκού βασιλείου. Εκείνο που συνέβαλε κατά μέγα μέρος σ’ αυτό ήταν ο γραπτός λόγος του Θεού. Όπως ο Ιωσαφάτ, ο οποίος εβασίλευσε 250 και πλέον χρόνια πριν απ’ αυτόν, ο Ιωσίας είχε βαθύν σεβασμό γι’ αυτόν τον θείον οδηγό. Επιθυμώντας να περιπατή στον δρόμο της υπακοής στον Ιεχωβά, εθέσπισε μια εντατική εκστρατεία για να εξαλείψη τη βδελυκτή άσκησι ειδωλολατρίας που είχε καταναλώσει τη ζωτικότητα του έθνους στη διάρκεια της βασιλείας του πατρός του και του πάππου του, Αμών και Μανασσή. Τα γλυπτά εκονιορτοποιήθησαν, τα οστά των ιερέων του Βάαλ εκάησαν στους βωμούς των και οι βωμοί κατεκρημνίσθησαν. Το άλσος εξεβλήθη από τον ναό και κατεστράφη, καθώς και οι άμαξες του ηλίου που εχρησιμοποιούντο στην ηλιολατρία. Δεν θα επετρέπετο πια να εισέρχωνται στον ναό οι ίπποι που ήσαν αφιερωμένοι στον ήλιο και να τον μολύνουν. Ακόμη και η κοιλάς του Εννόμ κατέστη άχρηστη για ειδωλολατρικές πράξεις με το να γίνη τόπος απορριμμάτων της πόλεως.​—2 Χρον. 34:3-7· 2 Βασ. 23:6, 10, 11.

⁸ Στο δέκατο όγδοο έτος της βασιλείας του, όταν είχε ηλικία μόνο είκοσι πέντε ετών, ο Ιωσίας διέταξε να επισκευαστή ο ναός του Ιεχωβά. Προφανώς δεν είχαν γίνει μεγαλύτερες επισκευές στον ναό από τις ημέρες του Ιωάς, διακόσια και πλέον χρόνια πριν από τις ημέρες του Ιωσία. Στη διάρκεια των πενήντα πέντε ετών, που εβασίλευσε ο πάππος του Ιωσία, ο Μανασσής, και των δύο ετών που εκυβέρνησε ο πατέρας του, ο Αμών, η διατήρησις του ναού είχε παραμεληθή, αν και εχρησιμοποιείτο στην άσκησι ειδωλολατρίας επί μέγα μέρος αυτής της περιόδου. Φαίνεται ότι μερικοί από τους θαλάμους ή εξωτερικά κτίρια του ναού είχαν ερειπωθή από ειδωλολάτρας βασιλείς και εχρειάζετο να ανοικοδομηθούν.​—2 Χρον. 34:8-11.

9. Ποιο σπουδαίο εύρημα βρέθηκε στη διάρκεια του επισκευαστικού έργου του ναού, και ποια πιθανή αίτια υπάρχει για την αρχική απόκρυψι του ευρήματος;

⁹ Στη διάρκεια του επισκευαστικου έργου ο Χελκίας, ο αρχιερεύς, βρήκε το βιβλίο του νόμου που είχε γραφή από τον Μωυσή. Αυτό ήταν προφανώς το αρχικό αντίγραφο που εφυλάττετο παράπλευρα στην κιβωτό της διαθήκης στα Άγια των Αγίων του ναού. Μπορεί να είχε κρυφθή τον καιρό που ο ειδωλολάτρης Μανασσής, ο γυιός του Εζεκία, εβεβήλωνε τον ναό με είδωλα και κατεδίωκε τους δούλους του Ιεχωβά. Σύμφωνα με τον Ιώσηπο, ο Μανασσής εφόνευσε πολλούς δικαίους ανθρώπους, περιλαμβανομένων και προφητών. Τόσο εντατική ήταν η ασεβής εκστρατεία του, ώστε αναφέρεται ότι εγέμισε την Ιερουσαλήμ με αθώον αίμα. «Και αίμα έτι αθώον έχυσεν ο Μανασσής πολύ σφόδρα, εωσού ενέπλησε την Ιερουσαλήμ απ’ άκρου έως άκρου.» (2 Βασ. 21:16) Εν όψει αυτού του φανατικού διωγμού, φαίνεται λογικό να συμπεράνωμε ότι ένας πιστός αρχιερεύς επήρε τον νόμο του Θεού από τη συνήθη θέσι του παράπλευρα στην κιβωτό της διαθήκης και τον έκρυψε για την προστασία του.

10, 11. (α) Ποια επίδρασι είχε στον Ιωσία η ανάγνωσις του βιβλίου; (β) Ποιο φαίνεται να ήταν το βιβλίο; Γιατί;

¹⁰ Ο Χελκίας ανεγνώρισε τον ρόλο ως τον νόμου του Θεού και εθεώρησε το εύρημά του ως τόσο μεγάλης σπουδαιότητος, ώστε ανέθεσε στον Σαφάν, τον γραμματέα του οίκου του Ιεχωβά, να φέρη το χειρόγραφο στον βασιλέα. Εκείνα που άκουσε ο Ιωσίας, όταν ο Σαφάν ανέγνωσε το ιερό βιβλίο σ’ αυτόν, τον άφησαν κατάπληκτον και φοβισμένον. «Και ως ήκουσεν ο βασιλεύς τους λόγους του βιβλίου του νόμου, διέσχισε τα ιμάτια αυτού.»​—2 Βασ. 22:8-11.

¹¹ Ο ρόλος πιθανώς ήταν το βιβλίο του Δευτερονομίου, επειδή το βιβλίο αυτό περιέχει τρομερές προειδοποιήσεις του τι θα συνέβαινε στον υπό διαθήκην λαόν του Θεού, αν παρέλειπε να υπακούση στον νόμον του Θεού. Οι προειδοποιήσεις δίδονται με τέτοιες χτυπητές λεπτομέρειες, ώστε θα μπορούσαν εύκολα να ταράξουν τον αγαθό Βασιλέα Ιωσία, ειδικά εφόσον εγνώριζε καλά την ειδωλολατρική πορεία που είχε λάβει το έθνος. Εθνική συμφορά ήταν μια τρομερή προσδοκία.

12-14. Δώστε μια πιθανή εξήγησι του γιατί ο Ιωσίας ενήργησε ωσάν να άκουε για πρώτη φορά ό,τι του ανεγινώσκετο, μολονότι ο βασιλεύς υπετίθετο ότι κατείχε ένα αντίγραφο του λόγου του Θεού και το εδιάβαζε.

¹² Επειδή ο νόμος του Θεού απαιτούσε να διαβάζη ο βασιλεύς τον λόγον του Θεού, μπορεί ν’ απορήσετε γιατί ο Ιωσίας εταράχθη από την ανάγνωσι των προειδοποιήσεων σ’ αυτό το ιερό βιβλίο σαν να τις άκουε για πρώτη φορά. Είναι πολύ πιθανόν ότι τις άκουε για πρώτη φορά. Μπορεί να μην είχε ένα αντίγραφο του λόγου του Θεού για να διαβάζη. Λόγω του μεγάλου αριθμού Ιουδαίων αρχόντων που ήσαν ειδωλολάτραι, μερικοί με φανατισμό, όπως ο Άχαζ, η Ναθαλία και ο Μανασσής, μπορεί κάλλιστα να συνέβη ότι οι βασιλείς είχαν εγκαταλείψει τη συνήθεια να έχουν ένα προσωπικό αντίγραφο του νόμου του Θεού για τακτική ανάγνωσι. Ό,τι εγνώριζε ο Ιωσίας για τον νόμον του Θεού πιθανώς ήλθε σ’ αυτόν με προφορική διδασκαλία από τους Λευίτας, οι οποίοι αναμφιβόλως είχαν αντίγραφα υπό την κατοχή των. Όταν σε ηλικία δεκαπέντε ετών «ήρχισε να εκζητή τον Θεόν του Δαβίδ του πατρός αυτού», ασφαλώς θα επήγε σε πιστούς Λευίτας για διδασκαλία περί του Θεού του Δαβίδ. Δεν φαίνεται πιθανόν ότι εκείνοι που ήσαν κοντά στον ειδωλολάτρη πατέρα του, τον Αμών, στη βασιλική αυλή μπορεί να τον είχαν διδάξει.​—2 Χρον. 34:3.

¹³ Ότι αρκετά αντίγραφα του λόγου του Θεού υπήρχαν μεταξύ των Λευιτών κάποτε, φανερώνεται από το γεγονός ότι στις ημέρες του Ιωσαφάτ οι Λευίται επήραν αντίγραφα του Νόμου μαζί τους όταν περιήρχοντο τη χώρα στις περιοδείες των διδασκαλίας. Είναι εντελώς απίθανον ότι οι ασεβείς βασιλείς θα είχαν επιτύχει την καταστροφή όλων των αντιγράφων που υπήρχαν. Το γεγονός ακριβώς ότι ο Χελκίας ανεγνώρισε το βιβλίο που βρήκε ως τον νόμον του Θεού δείχνει ότι ήταν οικείος με τον λόγον του Θεού, και αυτό αναμφιβόλως ωφείλετο στους Λευίτας της εποχής του που ήσαν κάτοχοι ενός αντιτύπου. Εκείνο, που έκαμε το εύρημα του Χελκία τόσο αξιοσημείωτο στη διάνοια του, ήταν πιθανώτατα το ότι το χειρόγραφο ήταν το αρχικό βιβλίο που εγράφη με το χέρι του Μωυσέως.

¹⁴ Επειδή η γνώσις του λόγου του Θεού από τον Ιωσία μπορεί να μην είχε προέλθει από προσωπική μελέτη του νόμου του Θεού, αλλ’ από ό,τι είχε διδαχθή από τους Λευίτας, είναι δυνατόν ότι όσα ανέγνωσε ο Σαφάν σ’ αυτόν, τα άκουε για πρώτη φορά. Οι τρομερές κατάρες που αναφέρονται στο εικοστό όγδοο κεφάλαιο του Δευτερονομίου συνδεδεμένες με το γεγονός ότι ανεγνώσθησαν από το αρχικό χειρόγραφο, θα έκαμαν ασφαλώς εντύπωσι στον Ιωσία με τη σπουδαιότητά των. Διασχίζοντας τα ιμάτιά του απεκάλυψε σε ποιο βαθμό συνεταράχθη από ό,τι άκουσε.

15. Πώς επεβεβαίωσε ο Ιωσίας ό,τι ανεγνώσθη σ’ αυτόν από τον λόγον του Θεού;

¹⁵ Ο Ιωσίας κατενόησε ότι η οργή του Ιεχωβά ήταν μεγάλη εναντίον του έθνους επειδή είχε παραμελήσει τον θείο λόγο και διότι απειθώς έπραττε κάθε τι που ο Θεός τούς είχε ειπεί να μην πράττουν. Δείχνοντας το μεγάλο του ενδιαφέρον, γρήγορα απέστειλε μια επιτροπή από πέντε άτομα για να ερωτήσουν τον Ιεχωβά μέσω της προφήτιδος Όλδας. «Υπάγετε, ερωτήσατε τον Ιεχωβά περί εμού, και περί του λαού, και περί παντός του Ιούδα, περί των λόγων του βιβλίου τούτου, το οποίον ευρέθη· διότι μεγάλη είναι η οργή του Ιεχωβά η εξαφθείσα εναντίον ημών, επειδή οι πατέρες ημών δεν υπήκουσαν εις τους λόγους του βιβλίου τούτου, ώστε να πράττωσι κατά πάντα τα γεγραμμένα περί ημών.» (2 Βασ. 22:13, ΜΝΚ) Μέσω της προφήτιδος ο Ιεχωβά επεβεβαίωσε κάθε τι που ήταν γραμμένο στο βιβλίο. «Ούτω λέγει ο Ιεχωβά· Ιδού, εγώ επιφέρω κακά επί τον τόπον τούτον, και επί τους κατοίκους αυτού, πάντας τους λόγους του βιβλίου, το οποίον ο βασιλεύς του Ιούδα ανέγνωσε.»​—2 Βασ. 22:16, ΜΝΚ.

16. (α) Περιγράψτε πώς εξεπληρώθησαν οι κατάρες του βιβλίου. (β) Γιατί επήλθαν στον υπό διαθήκην λαόν του Θεού;

¹⁶ Επειδή ο Ιωσίας είχε εκδηλώσει κατάστασι καλής καρδιάς προς τον Ιεχωβά και είχε κάμει το καλύτερο που μπορούσε για ν’ ακολουθήση τις καλές οδηγίες του λόγου του Ιεχωβά, οι κατάρες του βιβλίου δεν ήλθαν στις ημέρες του. Είκοσι και πλέον χρόνια μετά τον θάνατό του έγιναν πραγματικότης για το σκληροτράχηλο εκείνο έθνος. Τα Βαβυλωνιακά στρατεύματα εβάδισαν δια μέσου της γης του Ιούδα λεηλατώντας και καταστρέφοντας. Ο ωραίος ναός που είχε οικοδομήσει ο Σολομών και η πόλις της Ιερουσαλήμ κατεδαφίσθησαν, απομένοντας σωρός λίθων. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που επέζησαν μετωκίσθησαν στη μακρινή Βαβυλώνα ως αιχμάλωτοι, όπως ακριβώς προέλεγε το βιβλίο του Δευτερονομίου: «Ο Ιεχωβά θέλει φέρει σε, και τον βασιλέα σου όντινα καταστήσης επί σε, εις έθνος το οποίον δεν εγνώρισας, συ, ουδέ οι πατέρες σου.» (Δευτ. 28:36, ΜΝΚ) Όλα αυτά επήλθαν σ’ αυτούς επειδή είχαν παραλείψει να μελετούν τον λόγον του Θεού και ν’ ακολουθούν τις οδηγίες του.

ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

17. Ποια στάσι είχαν οι απόστολοι απέναντι των Γραφών;

¹⁷ Πόσο ζωτικώς αναγκαία είναι η μελέτη του λόγου του Θεού για την ανθρώπινη ευημερία εξετιμάτο έντονα από τους Χριστιανούς αποστόλους. Ποτέ δεν εξεδήλωσαν αμφιβολία για την αξιοπιστία του, ώστε να συμβάλουν έτσι στην υπονόμευσι της δημοσίας εμπιστοσύνης σ’ αυτόν, όπως έκαμαν μερικοί θρησκευτικοί ηγέται στον εικοστόν αιώνα. Εκείνοι εξεδήλωναν πάντοτε βαθύν σεβασμό για τον λόγον του Θεού, κάνοντας το καλύτερο που μπορούσαν για να εποικοδομήσουν πίστι σ’ αυτόν και εκτίμησι γι’ αυτόν. Όταν οι Ιουδαίοι στην πόλι Βέροια της Μακεδονίας ανέτρεχαν στις Γραφές για να δουν αν οι διδασκαλίες του Παύλου συμφωνούσαν μ’ αυτές, ο Παύλος δεν τους κατέκρινε. Δεν συνέστησε μια ιερά εξέτασι εναντίον των όπως έκαμε κατά καιρούς η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εναντίον εκείνων που ζητούσαν να συγκρίνουν τις διδασκαλίες της με τη Γραφή. Αντιθέτως, μίλησε επαινετικά για τους Ιουδαίους εκείνους, λέγοντας ότι ήσαν ευγενούς διαθέσεως. Επεδοκίμασε την επιθυμία των να μελετούν τις Γραφές και να τις χρησιμοποιούν ως μετρική ράβδο της πίστεως και της αληθείας.​—Πράξ. 17:11.

18. Γιατί η αποτυχία των Ισραηλιτών να μελετούν τις Γραφές μπορεί να θεωρηθή ως μια προειδοποίησις;

¹⁸ Αν το έθνος Ισραήλ είχε δείξει την προθυμία των Βεροιέων να μελετά τον λόγον του Θεού και να οδηγήται απ’ αυτόν, δεν θα είχε υποφέρει τις κατάρες που προελέχθησαν στο βιβλίο του Δευτερονομίου. Η έκθεσις του τι συνέβη σ’ αυτούς στέκει σαν προειδοποίησις για άλλες γενεές. Είναι μια προειδοποίησις για κείνους που παραμελούν τη μελέτη των Γραφών σήμερα. Ό,τι είπε ο απόστολος Παύλος για τους απειθείς Ισραηλίτας στην έρημο μπορεί να εφαρμοσθή και στους απειθείς απογόνους των υπό την διακυβέρνησι των βασιλέων του έθνους. «Ταύτα δε πάντα», είπε ο Παύλος, «εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.» (1 Κορ. 10:11) Σημειώνοντας τι κακά έπραξαν οι άνθρωποι εκείνοι και τι παρέλειψαν να κάμουν, εμείς σήμερα μπορούμε ν’ αποφύγωμε τη θεία αποδοκιμασία που επήλθε σ’ αυτούς με τις καταστρεπτικές της συνέπειες.

19. Πώς ο Παύλος ετόνισε την αξία της Γραφικής μελέτης, και σε ποιο συμπέρασμα πρέπει να φθάσωμε όταν εξετάζωμε τους λόγους του;

¹⁹ Στην επιστολή του προς τον Τιμόθεο, ο απόστολος Παύλος ετόνισε την αξία της Γραφικής μελέτης λέγοντας: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.» (2 Τιμ. 3:16, 17) Πώς μπορεί να σας διδάξη η Γραφή αν αγνοήτε τη διδασκαλία της; Πώς μπορεί να σας ελέγξη αν κωφεύετε σ’ αυτήν; Πώς μπορεί να επανορθώση πράγματα για σας αναφορικά με τις αληθείς πεποιθήσεις, αν παραλείπετε να την ακολουθήσετε ως οδηγόν; Πώς μπορεί να σας εκπαιδεύση με δικαιοσύνη αν ποτέ δεν την μελετάτε; Μην είσθε σαν τους ατυχείς Ισραηλίτας που απέτυχαν να ωφεληθούν από τις Γραφές επειδή παρέλειψαν να τις μελετούν και να εφαρμόζουν ό,τι είναι γραμμένο σ’ αυτές. «Μακάριοι . . . οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάττοντες αυτόν.»​—Λουκ. 11:28.

ΚΑΜΕΤΕ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ

20. Γιατί έχομε ανάγκη της Γραφής σήμερα;

²⁰ Όπως ο λόγος του Θεού ήταν ουσιώδης για την ευημερία των Ισραηλιτών, έτσι είναι ουσιώδης και για τη δική σας ευημερία. Σ’ αυτόν τον καιρό, που μαζική παραφροσύνη ωθεί τα έθνη προς ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, έχετε ανάγκη της καταπραϋντικής επιρροής της Βίβλου. Έχετε ανάγκη της σοφίας της για ορθή σκέψι. Έχετε ανάγκη των προφητειών της που εμπνέουν ελπίδα, για να σας δώσουν αίσθησι ασφαλείας. Έχετε ανάγκη να κάμετε τη Γραφική μελέτη μέρος της ζωής σας.

21, 22. (α) Εξηγήστε τι εννοούσε ο Ιησούς του Ναυή με ό,τι είπε στους Ισραηλίτας όσον αφορά τον λόγον του Θεού; (β) Πώς μπορείτε να έχετε τους λόγους του Θεού στο στόμα σας;

²¹ Ό,τι είπε ο Ιεχωβά στον Ιησού του Ναυή προτού οι Ισραηλίται διαβούν τον Ιορδάνη Ποταμό για να μπουν στη Γη της Επαγγελίας, είναι συμβουλή που θα εκάνατε καλά ν’ ακολουθήσετε σήμερα. «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.» (Ιησ. Ναυή 1:8) Μελέτη ημέρα και νύχτα δεν σημαίνει κατά γράμμα να διαβάζωμε τη Γραφή εξακολουθητικά. Η έκφρασις τονίζει το σημείο ότι η μελέτη του λόγου του Θεού πρέπει να είναι κάτι τακτικό σε όλη τη ζωή σας και όχι κάτι το οποίον αρχίζετε και έπειτα το παραμελείτε.

²² Αν κρατήτε στο νου τις αλήθειες και τις αρχές των Γραφών με το να τις ανασκοπήτε εξακολουθητικά μέσω μελέτης, δεν θ’ απομακρυνθούν από σας. Όταν μιλήτε, θα επηρεάζουν τη γλώσσα σας έτσι, ώστε εκείνο που λέτε θα είναι εποικοδομητικό στους άλλους, Τα λόγια σας θ’ αντανακλούν τη σοφία της Γραφής και οι πράξεις σας θ’ αντανακλούν τις καλές αρχές της. Όταν μιλήτε για όσα βρίσκονται στον λόγον του Θεού, έχετε τους λόγους του στο στόμα σας. Είναι καθαροί και γλυκείς, κάνοντας την ομιλία σας οικοδομητική και υγιεινή. «Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου! είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.» (Ψαλμ. 119:103) Το να παραμελήτε την τακτική μελέτη της Γραφής μπορεί να κάμη τον λόγον του Θεού ν’ απομακρυνθή από το στόμα σας έτσι ώστε οι αλήθειές του να μην είναι πια τα πράγματα για τα οποία μιλείτε.

23. Τι υπαινίσσεται το να διαβάζετε τη Γραφή με χαμηλή φωνή;

²³ Ανάγνωσις της Γραφής με χαμηλή φωνή σημαίνει να σκέπτεσθε καθώς διαβάζετε. Το να προφέρετε κάθε λέξι επιβραδύνει την ανάγνωσί σας, αλλά επιτρέπει να βυθίζεται μέσα σας το περιεχόμενο της σκέψεως, ώστε να μπορήτε να το συλλογίζεσθε, επαναφέροντας τη σκέψι κατ’ επανάληψιν στη διάνοιά σας. Η Γραφή δεν είναι όμοια με πολλά βιβλία που είναι γεμάτα από λέξεις, αλλά κενά από νόημα. Δεν έχει άχρηστες λέξεις. Στα μέρη που δεν αποτελούν ιστορική αφήγησι, οι γεμάτες νόημα προτάσεις απαιτούν να επιβραδύνετε την ανάγνωσί σας και να σκέπτεσθε.

24. Πώς η Γραφή είναι καθοδηγητικό φως για μας σήμερα;

²⁴ Το να υπακούετε σε όσα είναι γραμμένα στη Γραφή, θα ενεργήση σαν καθοδηγητικό φως που θα σας οδηγήση στο δρόμο της ζωής προς την αιώνια ζωή. Ανάμεσα στη διεθνή σύγχυσι και αμηχανία, με τους φοβισμένους ανθρώπους του κόσμου που δεν γνωρίζουν ποια κατεύθυνσι ν’ ακολουθήσουν, μπορείτε να περιπατήτε ήρεμα στο ίσιο μονοπάτι που αποκαλύπτεται από τον λόγον του Θεού. Μπορείτε να γνωρίζετε πού κατευθύνεσθε, και μπορείτε να είσθε βέβαιοι ότι πηγαίνετε εκεί. Με το να μελετάτε τη Γραφή και να υπακούετε σ’ αυτήν μπορείτε να έχετε επιτυχία στο δρόμο σας και να φέρεσθε με σύνεσι.​—Ψαλμ. 119:105· Ματθ. 7:13, 14.

25. Πόση προσπάθεια πρέπει να καταβληθή για να μάθωμε τι βρίσκεται στις Γραφές;

²⁵ Όπως το άτομο που ζητεί πολύτιμον άργυρο ή άλλους υλικούς θησαυρούς αφιερώνει πολύν χρόνον και ενέργεια για να τους εύρη, έτσι και η σοφία και γνώσις του λόγου του Θεού πρέπει να εκζητηθούν με επιμέλεια. Το να τις εύρετε είναι πολύ μεγαλυτέρας σπουδαιότητος για την ευτυχία σας και την αιώνια ευημερία σας από οποιαδήποτε ποσότητα υλικών θησαυρών. «Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.»​—Παροιμ. 3:13, 14, 18.

26. Τι θα κάμετε αν εκτιμάτε τον λόγον του Θεού;

²⁶ Αν εκτιμάτε ό,τι ο Θεός κατηύθυνε να γραφή στον λόγον του, δεν θα κάμετε το λάθος που έκαμαν οι Ισραηλίται παραμελώντας τον. Εκτιμάτε τον και μελετάτε τον. Όπως ο Ιωσίας, να έχετε βαθύ ενδιαφέρον για τους νόμους του Θεού και έντονη επιθυμία να ενεργήτε σύμφωνα με όλα όσα είναι γραμμένα στις Γραφές. Ας σας διδάξουν και ας σας οδηγήσουν στο δρόμο της ζωής όπως ωδήγησαν και τους αποστόλους. Περιθάλπετε τα, τηρώντας τις αλήθειες των νωπές στη διάνοια με τακτική μελέτη. Κατανοήστε ότι «όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμε την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών.»​—Ρωμ. 15:4.

[Εικόνα στη σελίδα 747]

Ο Βασιλεύς Ιωσίας ακούοντας τον Λόγον του Θεού