Ιεχωβά, ο Θεός της Προοδευτικής Αποκαλύψεως
1. Ποια πρέπει να είναι η σχέσις του ανθρώπου προς τον Ιεχωβά, και τι προμηθεύει ο Ιεχωβά για τούτο;
Ο ΙΕΧΩΒΑ εδημιούργησε τον άνθρωπο να εξαρτάται από τον Πλάστη του. Ενώ ο άνθρωπος κατείχε το μεγάλο χάρισμα του ελευθέρου ηθικού παράγοντος, δεν επρόκειτο να είναι ανεξάρτητος από τον Ιεχωβά, αλλά θα εχρειάζετο να βασίζεται σ’ αυτόν για περαιτέρω εκπαίδευσι και καθοδηγία. Ο άνθρωπος δεν μπορούσε επιτυχώς να κυβερνά ή να κυβερνάται χωρίς τη βοήθεια και πληροφορία που προέρχονται από τον Ιεχωβά. Πρέπει να έχη τον Θεό στη ζωή του για να είναι αληθινά ευτυχής και να είναι ευλογία στους άλλους. Επειδή ο άνθρωπος εδημιουργήθη εξηρτημένος από τον Ιεχωβά, αυτό εσήμαινε ότι ο αόρατος Ιεχωβά θα απεκάλυπτε τον εαυτό του στον άνθρωπο για να τον κρατή συνεχώς πληροφορημένον όσον αφορά τους σκοπούς Του και τις απαιτήσεις Του. Ότι ο Ιεχωβά αποκαλύπτει τον εαυτό του, το κατέστησε σαφές ο προφήτης Αμώς, όταν είπε: «Βεβαίως Κύριος ο Ιεχωβά δεν θέλει κάμει ουδέν, χωρίς να αποκαλύψη το απόκρυφον αυτού εις τους δούλους αυτού τους προφήτας.» (Αμώς 3:7, ΜΝΚ) Ο δούλος του Δανιήλ είπε ομοίως στον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορα: «Αλλ’ είναι Θεός εν τω ουρανώ, όστις αποκαλύπτει μυστήρια.»—Δαν. 2:28.
2, 3. Πόσα αποκαλύπτει ο Ιεχωβά στον άνθρωπο όσον αφορά τους σκοπούς του; Γιατί;
2 Αυτή η αποκάλυψις των σκοπών του Ιεχωβά έρχεται στον κατάλληλο καιρό του. Δεν αποκαλύπτει αυτός το θέλημα του όλο δια μιας, αλλά το αποκαλύπτει προοδευτικά στη ροή του χρόνου, όπως το χρειάζονται εκείνοι που επηρεάζονται απ’ αυτό. Καθώς λέγουν οι Παροιμίες 4:18: «Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.»
3 Ο Ιεχωβά έκαμε τη διάνοια του ανθρώπου. Αφού αυτός την εσχεδίασε, γνωρίζει τι είναι το καλύτερο γι’ αυτήν πολύ περισσότερο από τον κάτοχο της διανοίας, τον άνθρωπο. Συνεπώς ο Ιεχωβά αναγνωρίζει την ικανότητα και τους περιορισμούς του ανθρώπου ν’ απορροφά νέα πράγματα. Ο Ψαλμός 103:14 μας πληροφορεί: «Διότι αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα.» Λόγω αυτών των περιορισμών, περιλαμβανομένου του προσθέτου φορτίου της ανθρωπίνης ατελείας, που οφείλεται στην ανταρσία του κήπου της Εδέμ, ο Ιεχωβά παρέχει πνευματικές αλήθειες καθώς μπορεί ο άνθρωπος να τις απορροφά. Δεν είμεθα μήπως ευγνώμονες για την πρόοδο των εποχών βαθμιαίως έτσι ώστε τα σώματα μας να μην προσβάλλωνται από αιφνίδιες αλλαγές της θερμοκρασίας; Ο Ιεχωβά κυβερνά σοφά αυτές τις εποχές προς όφελος του ανθρώπου. Έκαμε το πέρασμα των βαθμιαίο έτσι ώστε το σώμα του ανθρώπου να μπορή να προσαρμόζεται στην αλλαγή. Η διάνοια του ανθρώπου χρειάζεται, επίσης, βαθμιαία διατροφή και αλλαγή, επειδή, αν είναι πολύ ολίγη, θα την κρατήση αδύνατη πνευματικώς, αλλά, αν είναι πάρα πολλή, δεν θ’ απορροφηθή και μπορεί να είναι συνταρακτική. Είναι σαν το πότισμα ενός τρυφερού φυτού. Πολύ ολίγο νερό δεν θα το διατηρήση, και το φυτό βαθμιαίως θα μαραθή και θα πεθάνη. Πάρα πολύ νερό μπορεί να είναι πέρα από την ικανότητα του φυτού να απορροφήση, και θα μπορούσε ακόμη να εμποδίση την ανάπτυξί του.
4. Τι είπε ο Ιησούς στους μαθητάς του, για να το επιβεβαιώση αυτό;
4 Επειδή ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι δεν μπορούμε να συλλάβωμε πάρα πολλά σε μια φορά, δεν αποκαλύπτει πάρα πολλά σε μια φορά, αλλ’ αποκαλύπτει εκείνο που χρειάζεται. Στις ημέρες του Ιησού οι μαθηταί έμαθαν ότι ο Ιεχωβά δεν θα τους έδινε εκείνο που δεν μπορούσαν ν’ απορροφήσουν στο δικό τους στάδιο ωριμότητος. Ακριβώς πριν από τον θάνατό του ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά.» Οι μαθηταί δεν ήσαν ακόμη έτοιμοι για τις πολλές ισχυρές αλήθειες που επρόκειτο να μάθουν αργότερα. Όταν θα ήσαν έτοιμοι, τότε ο Ιεχωβά θ’ απεκάλυπτε αυτές τις αλήθειες σ’ αυτούς. Καθώς ο Ιησούς υπεσχέθη: «Όταν δε έλθη εκείνος, το πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.»—Ιωάν. 16:12, 13.
5. Πώς κατεδείχθη η αγαθότης του Ιεχωβά εν σχέσει με τη γνώσι της βασιλείας των ουρανών;
5 Ότι οι μαθηταί είχαν πολλά να μάθουν, είναι φανερό από την ερώτησί τους στον Ιησού μετά την ανάστασί του. Τον ερώτησαν: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» (Πράξ. 1:6) Αργότερα μόνο κατενόησαν πλήρως ότι η βασιλεία δεν επρόκειτο να είναι μια σαρκική βασιλεία στην οποία θα μετείχαν. Η Βασιλεία επρόκειτο να είναι μια ουράνια διάταξις. Μπορούμε να εκτιμήσωμε την αγαθότητα του Ιεχωβά που έδωσε στους μαθητάς αυτές τις αλήθειες βαθμιαίως, αφού η πίστις στην έλευσι ενός κατά γράμμα βασιλέως για να αποσείση τον Ρωμαϊκό ζυγό και να ιδρύση μια επίγεια βασιλεία, ήταν μια βαθιά ριζωμένη ελπίδα των Ιουδαίων εκείνο τον καιρό. Αν αυτή η αλήθεια ότι η βασιλεία θα ήταν στον ουρανό και όχι στη γη απεκαλύπτετο τον καιρό που ο Ιησούς αρχικά εκάλεσε τους μαθητάς του, θα μπορούσε να μην έχουν την ωριμότητα να εννοήσουν, να εκτιμήσουν και να εξακολουθήσουν να τον ακολουθούν. Ισχυρές αλήθειες που δίδονται πολύ γρήγορα μπορεί να είναι δύσπεπτες στον νεοκατήχητο. Ο αρχάριος, σαν βρέφος, χρειάζεται γάλα, όχι στερεά τροφή. Ο Παύλος αργότερα είπε: «Γάλα σας επότισα, και ουχί στερεάν τροφήν διότι δεν ηδυνασθε έτι να δεχθήτε αυτήν.»—1 Κορ. 3:2.
Η ΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
6, 7. (α) Περιγράψτε τι είδε ο Πέτρος, όταν έπεσε σε έκστασι. (β) Τι εγνώριζε ήδη για τα πράγματα που είδε;
6 Ένα παράδειγμα του πώς ο Ιεχωβά αποκαλύπτει αλήθειες προοδευτικά και θέτει υπό όρους τις διάνοιες του λαού του γι’ αυτές, ήταν η ετοιμασία της διανοίας του Πέτρου για το έργο που επρόκειτο να κάμη αργότερα. Στις Πράξεις, κεφάλαιο δέκατο, βρίσκομε την ενδιαφέρουσα αφήγησι της εκστάσεως στην οποίαν έπεσε ο Πέτρος. Τα εδάφια 10 έως 16 διηγούνται την πείρα: «Και πεινάσας ήθελε να φάγη, ενώ δε ητοίμαζον, επήλθεν επ’ αυτόν έκστασις· και θεωρεί τον ουρανόν ανεωγμένον, και καταβαίνον επ’ αυτόν σκεύος τι ως σινδόνα μεγάλην, το οποίον ήτο δεδεμένον από των τεσσάρων άκρων, και κατεβιβάζετο επί την γην εντός του οποίου υπήρχον πάντα τα τετράποδα της γης, και τα θηρία, και τα ερπετά, και τα πετεινά του ουρανού. Και έγεινε φωνή προς αυτόν, Σηκωθείς, Πέτρε, σφάξον και φάγε.»
7 Μπορούμε να φαντασθούμε τα αισθήματα του Πέτρου, αφού στους Ιουδαίους απηγορεύετο από τον Μωσαϊκό νόμο να τρώγουν κάποια από αυτά τα πράγματα. Χωρίς αμφιβολία θυμήθηκε τις αρχές που είναι κατατεθειμένες στον Νόμο, όπως εκείνες του Λευιτικού 11:41-43: «Και παν ερπετόν, έρπον επί της γης, θέλει είσθαι βδέλυγμα· δεν θέλει τρώγεσθαι. Παν ό,τι περιπατεί επί της κοιλίας, και παν ό,τι περιπατεί επί τέσσαρας πόδας, ή παν το έχον πολλούς πόδας, μεταξύ πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης, ταύτα δεν θέλετε τρώγει, διότι είναι βδέλυγμα. Δεν θέλετε κάμει βδελυκτάς τας ψυχάς σας δι’ ουδενός ερπετού έρποντος, ουδέ θέλετε μιανθή δι’ αυτών, ώστε να γείνητε ακάθαρτοι δι’ αυτών.»
8. (α) Ποια ήταν η αντίδρασις του Πέτρου; (β) Πώς διωρθώθηκε αυτός;
8 Τι επρόκειτο να πράξη ο Πέτρος; Εδώ ήταν κάτι νέο που δεν μπορούσε να το εννοήση εντελώς. Με έκπληξι, απήντησε: «Μη γένοιτο, Κύριε· διότι ουδέποτε έφαγον ουδέν βέβηλον ή ακάθαρτον.» Σ’ αυτό το σημείο το πνεύμα παρέσχε την απάντησι: «Και πάλιν εκ δευτέρου έγεινε φωνή προς αυτόν, Όσα ο Θεός εκαθάρισε, συ μη λέγε βέβηλα. Έγεινε δε τούτο τρις· και πάλιν ανελήφθη το σκεύος εις τον ουρανόν.» Ναι, εδώ ήταν κάτι νέο για τον Πέτρο. Ο Θεός μπορεί να διατάξη να μην καλούνται πια αυτά τα πράγματα ακάθαρτα αν αυτό είναι το θέλημά του.
9-11. (α) Ποιο νέο δίλημμα αντιμετώπισε ο Πέτρος; (β) Γιατί ήταν καλύτερα προετοιμασμένος ν’ απορροφήση αυτή τη νέα απαίτησι;
9 Το να μάθη ο Πέτρος αυτή τη νέα σκέψι επρόκειτο να είναι αμέσου χρήσεως γι’ αυτόν, διότι αυτή ακριβώς τη στιγμή εδέχθη επισκέπτας. Αυτοί ήσαν άνδρες, που είχαν αποσταλή από τον Κορνήλιο, τον Ρωμαίο εκατόνταρχο. Το πνεύμα είπε στον Πέτρο: «Σηκωθείς, λοιπόν, κατάβηθι, και ύπαγε μετ’ αυτών, μηδόλως διστάζων, διότι εγώ απέστειλα αυτούς.» (Πράξ. 10:20) Οι άνδρες είπαν για την παράκλησι που έκανε ο Κορνήλιος να έλθη ο Πέτρος στο σπίτι αυτού του Εθνικού εκατοντάρχου. Αυτός ήθελε ν’ ακούση τα όσα ο Πέτρος είχε να του πη.
10 Πάλι μπορούμε να φαντασθούμε την αμηχανία του Πέτρου σχετικά με το να πάη στο σπίτι ενός Εθνικού. Δεν είχε μήπως εκφράσει φρίκη διότι του εζητήθη να φάγη ακάθαρτα πράγματα; Τώρα του εζητείτο να πάη στο σπίτι ενός που εθεωρείτο ακάθαρτος! Εν τούτοις, ο Πέτρος ήταν καλύτερα προετοιμασμένος τώρα. Η παράκλησις να έλθη στο σπίτι του εθνικού δεν ήταν τόσο συνταρακτική όπως θα μπορούσε να είναι χωρίς την προετοιμασία της διανοίας του Πέτρου με το όραμα που ο Ιεχωβά του έδωσε ενώ ήταν σε έκστασι. Ο Πέτρος αργότερα ανεγνώρισε ότι το όραμα αυτό τον είχε προετοιμάσει για την πιο σπουδαία αλήθεια που επρόκειτο να έλθη. Ωμολόγησε στον Κορνήλιο και στον οίκον του: «Σεις εξεύρετε ότι είναι ασυγχώρητον εις άνθρωπον Ιουδαίον να συναναστρέφηται ή να πλησιάζη εις αλλόφυλον· ο Θεός όμως έδειξεν εις εμέ να μη λέγω μηδένα άνθρωπον βέβηλον ή ακάθαρτον· όθεν και προσκληθείς ήλθον χωρίς αντιλογίας.»—Πράξ. 10:28, 29.
11 Ο Πέτρος είχε μάθει και δεχθή αυτή τη νέα αλήθεια. Ο Ιεχωβά παρέσχε νέα πληροφορία και νέα κατανόησι σ’ ένα ζήτημα προηγουμένως παραδεδεγμένο επί αιώνες. Ο Πέτρος κατενόησε το σημείο ότι, ενώ εμάθαινε κάτι νέο εν σχέσει με ό,τι μπορούσε ν’ αποκληθή καθαρό μεταξύ ζώων και ερπετών, προετοιμαζόταν πραγματικά για μια πολύ σπουδαιότερη αλήθεια όσον αφορά ανθρώπους, που εθεωρούντο προηγουμένως ακάθαρτοι, αλλά που ο Ιεχωβά τώρα ανεκήρυσσε καθαρούς. Ναι, ο Πέτρος ήταν έτοιμος να χρησιμοποιήση το δεύτερο κλειδί και ν’ αποκαλύψη τα απόρρητα όσον αφορά τη διάταξι της βασιλείας του Ιεχωβά σ’ αυτούς τους ανθρώπους των εθνών. Πόσο επίκαιρη ήταν η προετοιμασία της διανοίας του Πέτρου από τον Ιεχωβά έτσι ώστε να μπορέση ν’ απορρόφηση αυτές τις νέες αλήθειες!
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
12. Γιατί το ‘βιβλίο της θείας δημιουργίας’ δεν είναι αρκετό για την κατανόησι των σκοπών του Θεού;
12 Από τον καιρό του Αδάμ ο Ιεχωβά απεκάλυψε τις αλήθειές του, ειδικά της Βασιλείας, προοδευτικά στην ανθρώπινη οικογένεια. Σε κάποιο βαθμό εχρησιμοποίησε το ‘βιβλίο της θείας δημιουργίας’ για να το πράξη αυτό. Όπως αναφέρει η προς Ρωμαίους επιστολή 1:20: «Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.» Εν τούτοις, ο Ιεχωβά δεν εθεώρησε αρκετό αυτό το μέσον αποκαλύψεως του εαυτού του. Καθώς μπορούμε να παρατηρήσωμε σε τόπους όπου οι άνθρωποι περιβάλλονται από φυσικά θαύματα, όπως στις ζούγκλες της Αφρικής και της Νοτίου Αμερικής ή στις ορεινές χώρες της Ασίας, επικρατεί ακόμη η λατρεία των ψευδών θεών.
13. Για να κατανοήσωμε τους σκοπούς του Ιεχωβά, τι είναι πολύ πιο σπουδαίο;
13 Έτσι, ενώ το ‘βιβλίο της θείας δημιουργίας’ είναι ένα βοήθημα για την κατανόησι του Ιεχωβά, πολύ πιο σπουδαίες είναι οι υπερφυσικές αποκαλύψεις, που προέρχονται από τον Ιεχωβά μέσω του «μονογενούς του Υιού», του Λόγου, και μέσω των αγγέλων, όλες δια του αγίου του πνεύματος. Μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο ο Ιεχωβά αποκαλύπτει προοδευτικά την αλήθεια. Εκείνοι που λαμβάνουν αυτές τις αλήθειες, άνθρωποι πιστοί στις απαιτήσεις του Ιεχωβά, έπειτα τις διανέμουν σε άλλους από το ανθρώπινο γένος. Μερικοί απ’ αυτούς τους ανθρωπίνους αντιπροσώπους έλαβαν το προνόμιο να καταγράψουν τις εμπνευσμένες των εκφράσεις στη Γραφή. Αλλά είτε καταγεγραμμένες είτε όχι, αυτές οι ανακοινώσεις από τον Ιεχωβά ελήφθησαν υπερφυσικά με τη μορφή οραμάτων, ονείρων, λέξιν προς λέξιν εμπνεύσεως, ή με τη ρύθμισι των σκέψεων ατόμων. Μερικοί από εκείνους με τους οποίους επεκοινώνησε ο Ιεχωβά για να διευρύνη την πληροφορία για τους σκοπούς του ήσαν ο Αδάμ (Γέν. 2:16), ο Ενώχ (Γέν. 5:24· Ιούδ. 14, 15), ο Νώε (Γέν. 6:9, 13), ο Αβραάμ (Γέν. 12:1-3), ο Μωυσής (Έξοδ. 31:18· 34:28), και οι διάφοροι προφήται (Αμώς 3:7).
14, 15. (α) Ποιες νέες διευθετήσεις επραγματοποιήθησαν για τη διανομή αληθειών στον πρώτον αιώνα; (β) Ποιες ήσαν μερικές από αυτές τις νέες αλήθειες;
14 Με την έλευσι του Μεσσία στο 29 μ.Χ., πολλές νέες αλήθειες απεκαλύφθησαν στο ανθρώπινο γένος, ειδικά όσον αφορά τη Βασιλεία. Τώρα ο Ιεχωβά μιλούσε στον άνθρωπο μέσω του Υιού του πάνω στη γη του Προσδιωρισμένου Βασιλέως. «Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών δια των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς δια του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ου έκαμε και τους αιώνας.» (Εβρ. 1:1, 2) Στην Πεντηκοστή το άγιο πνεύμα εξεχύθη στη νέα Χριστιανική εκκλησία. Αυτή ήταν τώρα η αντιπροσωπεία επάνω στη γη που εχρησιμοποιείτο για τη διανομή των προοδευτικών αληθειών των σκοπών του Ιεχωβά στην ανθρώπινη οικογένεια. Ο Παύλος έδειξε ότι αυτό ακριβώς συνέβαινε όταν έγραψε; «Λαλούμεν δε σοφίαν μεταξύ των τελείων· σοφίαν όμως ουχί του αιώνος τούτου, ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτου, των φθειρομένων αλλά λαλούμεν σοφίαν Θεού μυστηριώδη, την αποκεκρυμμένην, την οποίαν προώρισεν ο Θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών την οποίαν ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου εγνώρισε· διότι αν ήθελον γνωρίσει, δεν ήθελον σταυρώσει τον Κύριον της δόξης· αλλά, καθώς είναι γεγραμμένον, “Εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε, και ωτίον δεν ήκουσε, και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν εις τους αγαπώντας αυτόν”. Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά δια του πνεύματος αυτού· επειδή το πνεύμα ερευνά τα πάντα, και τα βάθη του Θεού.»—1 Κορ. 2:6-10.
15 Πολλές ήσαν οι νέες αλήθειες που ο Ιεχωβά απεκάλυψε στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος. Παραδείγματος χάριν, στην Πεντηκοστή ο Πέτρος εξήγησε την εκπλήρωσι του Ιωήλ 2:28, 29. (Πράξ. 2:14-21) Αργότερα, απεκάλυψε ότι η σωτηρία ήταν δυνατή μόνο μέσω του ονόματος του Ιησού. (Πράξ. 3:13-4:12) Μόνο έπειτα από λίγες ημέρες ο Πέτρος και ο Ιωάννης διεβίβασαν στους αδελφούς την αποκάλυψι ότι οι Χριστιανοί πρέπει να υπακούουν στον Θεόν μάλλον παρά στον άνθρωπο και ότι θα ελάμβαναν άγιο πνεύμα αν ενεργούσαν έτσι. (Πράξ. 5:29-32) Έπειτα από λίγον καιρό ο Στέφανος απεκάλυψε, υπό έμπνευσιν, ότι είδε τον Ιησούν να στέκη στα δεξιά του Θεού ως απόδειξιν του ότι ο Ιησούς είχε πράγματι επιστρέψει στον ουρανό.—Πράξ. 7:56.
16, 17. Με ποιον τρόπο επεβεβαιώθη η νέα αλήθεια η σχετική με την περιτομή;
16 Περαιτέρω διευκρίνισις για την κατάστασι των Εθνικών ήταν προσεχής ακόμη και μετά την αποκάλυψι του Ιεχωβά προς τον Πέτρο για την πρόσκλησι των Εθνικών στη Χριστιανική εκκλησία. Στο 49 μ.Χ., σε μια συνέλευσι στην Ιερουσαλήμ, συνεζητήθη το θέμα της περιτομής για τους Εθνικούς προσηλύτους. Η απόφασις σ’ αυτό το ζήτημα κατηυθύνθη από τον Ιεχωβά και συνεδέθη με αλήθειες που είχαν αποκαλυφθή προηγουμένως. Εδώ μπορούμε να δούμε την βήμα προς βήμα πορεία που έλαβε ο Ιεχωβά για να οικοδομήση την εκτίμησι των μαθητών στο πώς να μεταχειρίζωνται τους Εθνικούς προσηλύτους. Σ’ αυτή την περίστασι ο Πέτρος αφηγήθη τι είχε συμβή πριν από χρόνια (το 36 μ.Χ.), όταν έφερε την αλήθεια στον Εθνικό Κορνήλιο, Ο Πέτρος είπε: «Άνδρες αδελφοί, σεις εξεύρετε ότι απ’ αρχής ο Θεός εξέλεξε μεταξύ ημών, δια του στόματος μου να ακούσωσι τα έθνη τον λόγον του ευαγγελίου, και να πιστεύσωσι. Και ο καρδιογνώστης Θεός έδωκεν εις αυτούς μαρτυρίαν, χαρίσας εις αυτούς το πνεύμα το άγιον καθώς και εις ημάς. Και δεν έκαμεν ουδεμίαν διάκρισιν μεταξύ ημών και αυτών, καθαρίσας τας καρδίας αυτών δια της πίστεως.» (Πράξ. 15:7-9) Έπειτα ο Ιάκωβος, που προήδρευε, εξήγαγε την απόφασι της συνελεύσεως λέγοντας: «Άνδρες αδελφοί, ακούσατέ μου. Ο Συμεών εφανέρωσε τίνι τρόπω καταρχάς ο Θεός επεσκέφθη τα έθνη, ώστε να λάβη εξ αυτών λαόν δια το όνομα αυτού. Και με τούτο συμφωνούσιν οι λόγοι των προφητών καθώς είναι γεγραμμένον.»—Πράξ. 15:13-15.
17 Αυτό δεν ήταν απλώς ζήτημα αποφάσεως με ψήφο των αποστόλων και πρεσβυτέρων για το τι έπρεπε να γίνη. Ήταν η εξέτασίς των για το πώς ο Ιεχωβά είχε πολιτευθή μαζί τους και, επίσης, η από μέρους των εξέτασις της μαρτυρίας των Γραφών. Επομένως, από την έκκλησι της πείρας του Πέτρου, όταν είδε το πνεύμα του Ιεχωβά να εκχύνεται επάνω στον Κορνήλιο και στην οικογένειά του ακόμη και πριν από το βάπτισμά των, και από την έκκλησι των πειρών του Βαρνάβα και του Παύλου μεταξύ των Εθνικών, καθώς, επίσης, από την έκκλησι των Γραφών, ήταν φανερό ότι ο Ιεχωβά απεκάλυπτε σ’ αυτούς τη νέα αλήθεια ότι οι Εθνικοί δεν εχρειάζετο να περιτέμνωνται. Αυτή η απόφασις ελήφθη ομοφώνως και διεβιβάσθη στις εκκλησίες.
18. Τι άλλο έγραψε ο Παύλος σχετικά με τους Εθνικούς;
18 Έπειτα στο 56-61 μ.Χ. ο απόστολος Παύλος έγραψε περαιτέρω για το ζήτημα των Εθνικών, που δεν υπέκειντο στον νόμο του Μωυσέως. Από τις Γραφές έδειξε ότι ο Θεός είχε προσηλώσει τη διαθήκη του νόμου στον σταυρόν του Ιησού. (Ρωμ. 6:14· 15:7-13· Κολ. 2:13, 14) Οι αποκαλύψεις αυτές εβοήθησαν εκείνους, που ανήκαν προηγουμένως στην Ιουδαϊκή θρησκεία, να κατανοήσουν ότι ο Ιεχωβά έλεγε σ’ αυτούς ότι τώρα οι Εθνικοί μπορούσαν, επίσης, να κληθούν να γίνουν μέλη της νύμφης του Χριστού χωρίς να χρειάζεται να υπαχθούν σε προηγούμενες Ιουδαϊκές διατάξεις. Στο 60-61 μ.Χ. ο Παύλος έγραψε στους Εφεσίους και είπε: «Το οποίον [μυστήριον] εν άλλαις γενεαίς δεν εγνωστοποιήθη εις τους υιούς των ανθρώπων, καθώς τώρα απεκαλύφθη δια πνεύματος εις τους αγίους αυτού αποστόλους και προφήτας, να ήναι τα έθνη συγκληρονόμα και σύσσωμα και συμμέτοχα της επαγγελίας αυτού εν τω Χριστώ, δια του ευαγγελίου.» (Εφεσ. 3:5, 6) Βαθμιαίως, λοιπόν, στην πορεία των ετών, η στάσις των πρώην Ιουδαίων απέναντι αυτών των Εθνικών πιστών μετεμορφώθη. Πόσο θα συνεταράσσοντο όλοι αν αυτό εγίνετο την πρώτη ημέρα που ο Ιησούς άρχισε τη διακονία του!
19. Πώς εχρησιμοποιήθη ο Ιωάννης στην προοδευτική αποκάλυψι του Ιεχωβά;
19 Αργότερα, στο 96 μ.Χ., ο απόστολος Ιωάννης εχρησιμοποιήθη μ’ ένα θαυμαστό τρόπο για να πληροφορήση τους πρώτους Χριστιανούς όσον αφορά την αποκάλυψι πραγμάτων που θα εγίνοντο σύντομα. Γράφοντας υπό έμπνευσιν απεκάλυψε νέες πληροφορίες, όπως τον αριθμό που αποτελεί την τάξι της Βασιλείας, τον αριθμό των παγκοσμίων δυνάμεων που επρόκειτο ακόμη να έλθουν, το μήκος του χρόνου, που ο Σατανάς επρόκειτο να είναι στην άβυσσο, και άλλες εξέχουσες αλήθειες. Προοδευτικά ο Ιεχωβά απεκάλυψε καταπληκτικές νέες αλήθειες στους προβατοειδείς. Συνέβη όπως ακριβώς είχε ειπεί ο Ιησούς ενωρίτερα: «Δοξάζω σε, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά εις νήπια.»—Ματθ. 11:25.
Η ΙΔΡΥΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
20. Όσον αφορά τις αποκαλυμμένες αλήθειες, τι έπρεπε να αναμένεται με την ίδρυσι της Βασιλείας;
20 Βιβλικές προφητείες, όπως του Ματθαίου, κεφάλαιο 24, του Μάρκου, κεφάλαιο 13, του Λουκά, κεφάλαιο 21 και άλλες, οριστικά καταδεικνύουν το γεγονός ότι η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού ιδρύθη στους ουρανούς από το έτος 1914. Αφού ο Ιεχωβά απεκάλυψε πολλές αλήθειες σε προηγούμενες γενεές για να βοηθήση στην κατανόησι του σκοπού του μέσω της βασιλείας του, πρέπει μήπως να αναμένεται ολιγώτερη αποκάλυψις αληθειών με αυτή τη βασιλεία πλήρως εγκαθιδρυμένη και τον Βασιλέα—Υιό του Ιησού Χριστό εγκατεστημένο στην εξουσία; Ασφαλώς όχι! Η ίδρυσις της Βασιλείας ήταν το σύνθημα για μια καταπληκτική αύξησι των αποκαλυμμένων αληθειών που θα διενέμοντο στον λαό του Ιεχωβά επάνω στη γη. Με την ενθρόνισι του Βασιλέως ήλθε η έκδοσις ενός συνεχούς ρεύματος οδηγιών για τους ευπειθείς υπηκόους αυτής της βασιλείας, για να καθαρισθή η κατανόησίς των σε διδασκαλία και πορεία. Εξησφαλίσθη μια συνεχής παροχή προοδευτικά αποσφραγισμένων αληθειών. Αυτό εξεικονίζεται στην Αποκάλυψι 5:1 έως 8:1.
21. Τι είχε προφητεύσει ο Ησαΐας όσον αφορά αυτό;
21 Πριν από αιώνες ο Ησαΐας είχε προείπει αυτή τη ροή της αληθείας: «Και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει, και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, και λόγος Ιεχωβά εξ Ιερουσαλήμ. Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών, και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς· . . . Οίκος Ιακώβ, έλθετε, και ας περιπατήσωμεν εν τω φωτί του Ιεχωβά.»—Ησ. 2:3-5, ΜΝΚ.
22. Μέσω ποιας επιγείου αντιπροσωπείας διανέμει ο Ιεχωβά τις αποκαλυμμένες αλήθειες σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες;
22 Όπως απεκάλυψε ο Ιεχωβά τις αλήθειες του μέσω της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνος, έτσι τις αποκαλύπτει και σήμερα μέσω της Χριστιανικής εκκλησίας της σημερινής εποχής. Μέσω της αντιπροσωπείας αυτής κάνει να εκτελεσθή έργο προφητεύσεως σε μια εντατική και απαράμιλλη κλίμακα. Όλη αυτή η δράσις δεν είναι τυχαία. Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που βρίσκεται πίσω απ’ αυτήν. Η αφθονία της πνευματικής τροφής και οι καταπληκτικές λεπτομέρειες των σκοπών του Ιεχωβά, που απεκαλύφθησαν στους κεχρισμένους μάρτυρας του Ιεχωβά, αποτελούν σαφή απόδειξι ότι αυτοί είναι εκείνοι που ανεφέρθησαν από τον Ιησούν, όταν προείπε μια τάξι «πιστού και φρονίμου δούλου», που θα εχρησιμοποιείτο για να διανείμη τις προοδευτικές αποκαλύψεις του Θεού σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες. Γι’ αυτή την τάξι ο Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.»—Ματθ. 24:47.
23. Ποια απόδειξι έχομε ότι αυτό συμβαίνει έτσι;
23 Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά εργάζεται δυνατά σήμερα! Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμεθα για την προμήθεια που ο Θεός έκαμε αυτής της τάξεως του δούλου, του συγχρόνου πνευματικού υπολοίπου, καθώς διανέμει πιστά τις αποκαλυμμένες αλήθειες του Ιεχωβά! Με αυτές τις πλούσιες αλήθειες που φωτίζουν το δρόμο, οι Χριστιανοί δεν ψηλαφούν σ’ αυτόν τον σκοτεινό, όμοιον με ζούγκλα κόσμο καθώς ψηλαφούν οι μάζες των ανθρώπων του «Χριστιανικού» κόσμου και του ειδωλολατρικού εξίσου. Αντιθέτως, οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά φέρθηκαν προοδευτικά σε μια κατανόησι των σκοπών του Ιεχωβά, που είναι σαφέστεροι τώρα παρά ποτέ προηγουμένως στην ιστορία. Η οργάνωσίς των, απομιμούμενη τη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος, ευλογείται από τον Ιεχωβά. Αυτός ευώδωσε το έργον των διακηρύξεως ‘τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας’ σε 194 διαφορετικές χώρες σήμερα. Κάθε έτος συναθροίζουν στην οργάνωσι δεκάδες χιλιάδων νέων διακόνων, καθαρό προϊόν του πνεύματος του Ιεχωβά, που λειτουργεί μέσω του αοράτου Βασιλέως-Υιού του και των αγγελικών του αντιπροσώπων, και έπειτα μέσω της τάξεως του πιστού δούλου του επάνω στη γη σήμερα.—Ματθ. 24:14.
[Εικόνα στη σελίδα 553]
«Όσα ο Θεός εκαθάρισε, συ μη λέγε βέβηλα.»