Η Πραγματική Ευημερία Έρχεται από τον Θεό
Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ συχνά μετράται εσφαλμένα με βάσι την οικονομική αξία, ή την πολιτική και κοινωνική επιτυχία. Εν τούτοις, ο καθένας πρέπει να γνωρίζη ότι δεν μπορεί να υπάρξη πραγματική ευημερία χωρίς ειρήνη και προοπτική για ζωή. Κατάλληλα, ο Ιησούς ήγειρε το ερώτημα: «Τι ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;» (Ματθ. 16:26) Η απάντησις είναι οφθαλμοφανής. Η εύνοια του Θεού και η ζωή απ’ αυτόν είναι ζωτικά στοιχεία πραγματικής ευημερίας.
Αν, λοιπόν, γίνη ορθή μέτρησις, δεν υπάρχει απόδειξις πραγματικής ευημερίας μεταξύ των εθνών του κόσμου. Όχι, ούτε ακόμη και μεταξύ των εθνών εκείνων που απολαύουν τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα. Η επιτυχία στα υλικά πράγματα και η αύξησις του χρόνου αναπαύσεως παρήγαγαν ένα πλήθος κακών, στα οποία περιλαμβάνονται η εγκληματικότης των ενηλίκων και των νεαρών, μια διάθεσις ανεξαρτοποιήσεως έναντι του Θεού, από τον οποίον προέρχονται τα πάντα, και ιδιοτελής συγκέντρωσις σε υλιστικούς σκοπούς και σαρκικές ευχαριστήσεις. Προσθέστε στα ανωτέρω την ακροσφαλή διεθνή κατάστασι., της οποίας οι πιθανοί κίνδυνοι γεμίζουν τη διάνοια τόσο των πλουσίων όσο και των πτωχών.
Πού πρόκειται να ευρεθή πραγματική ευημερία; Πώς διάγει η κοινωνία των μαρτύρων του Ιεχωβά; Ευημερούν; Για να έχωμε την ακριβή απάντησι, πρέπει να κάμωμε κάτι περισσότερο από το να ρίξωμε ένα επιπόλαιο βλέμμα στις πείρες των τών περασμένων πενήντα ετών. Είναι αλήθεια ότι εναντίον των εστράφη το μίσος όλων των εθνών στη διάρκεια δύο παγκοσμίων πολέμων, καθώς προελέχθη από τον Χριστόν Ιησού. (Ματθ. 24:9, 10) Ετέθησαν αδίκως εκτός νόμου στη μια χώρα κατόπιν της άλλης, επολιορκήθησαν βιαίως από όχλους, υπήρξαν ο στόχος κάθε είδους ψευδών κατηγοριών, εξωστρακίσθησαν. Ακόμη και σήμερα σε πολλούς κύκλους η μνεία του ονόματος «μάρτυρες του Ιεχωβά» είναι αρκετή για να προκαλέση εκφράσεις αβασίμου μισαλλοδοξίας από ανθρώπους που από άλλης απόψεως είναι πολύ ευγενείς.
Ένα πιο προσεκτικό, εν τούτοις, βλέμμα στους μάρτυρας του Ιεχωβά, αποκαλύπτει μερικά πολύ καταπληκτικά γεγονότα. Αυτοί, μόνοι απ’ όλες τις θρησκευτικές οργανώσεις, υπήρξαν ικανοί να εκπαιδεύσουν και να καταρτίσουν όλα τα μέλη των να είναι δραστήριοι διάκονοι του Θεού και κήρυκες της βασιλείας. Υπήρξαν ικανοί να επιτελέσουν κάτι, το οποίον τα Ηνωμένα Έθνη, με τα 112 κράτη-μέλη των, δεν κατώρθωσαν να κάμουν, δηλαδή, να συγκεντρώσουν με ειρήνη και συνεργασία ανθρώπους κάθε έθνους και γλώσσης και φυλής. Ανόμοια προς τόσες άλλες οργανώσεις, κατώρθωσαν να διατηρήσουν μεταξύ των μελών των τους υψηλούς Γραφικούς κανόνες ηθικής σε κάθε τομέα ανθρωπίνης σχέσεως. Κατά έξοχον τρόπο, έχουν διατηρήσει τους ισχυρούς δεσμούς της οικογενείας, με αποτέλεσμα, ώστε πλήθη νεαρών ατόμων να ενστερνίζωνται σοβαρά τον πραγματικό Χριστιανικό τρόπο ζωής και να συμμετέχουν στη διάδοσι του ευαγγελίου της Βασιλείας. Ασφαλώς, αυτά είναι σημεία πραγματικής ευημερίας! Αλλ’ υπάρχουν πολύ περισσότερα.
Τον Αύγουστο του 1923 ο ομιλητής των μαρτύρων του Ιεχωβά προσεφώνησε ένα πλήθος από 2.500 άτομα συγκεντρωμένα σε συνέλευσι στο Λος Άντζελες της Καλιφορνίας. Στο τέλος της ομιλίας το ακροατήριο εκείνο ηγέρθη μ’ ενθουσιασμό για να υιοθετήση μια Απόφασι, η οποία, στην πραγματικότητα, τους εδέσμευε να συμμετέχουν απεριορίστως στο έργον της διακηρύξεως της Βασιλείας, ώστε να καταστή δυνατόν τα προβατοειδή και τα εριφοειδή άτομα να διαχωρισθούν σύμφωνα με την παραβολή του Ιησού. (Ματθ. 25:31-46) Σαράντα χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1963, στην Πασαντένα της Καλιφορνίας, έλαβε χώραν η τελική συνάθροισις μιας γύρω στον κόσμο σειράς Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, «Αιώνιον Ευαγγέλιον», συνελεύσεων, οι οποίες διήρκεσαν τρεις έως οκτώ ημέρες σε είκοσι τέσσερες κύριες πόλεις του κόσμου, και τις οποίες παρηκολούθησε ένα συνολικό πλήθος από 580.509 άτομα. Το χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο αυτών συνελεύσεων εκαλύφθη προφανώς με πρόοδο και παγκόσμια επέκτασι καθώς οι προβατοειδείς συνηθροίζοντο στο ποίμνιο του Θεού.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΠΕΚΤΑΣΙΣ
Η σύγχρονη ιστορία των μαρτύρων του Ιεχωβά έχει να παρουσιάση περισσότερο καταπληκτικούς αριθμούς. Το 1918 ο αριθμός των Μαρτύρων, που δαπανούσαν χρόνο κάθε μήνα κηρύττοντας τ’ αγαθά νέα με «Γραφικές Μελέτες» ήταν περίπου 7.000. Δέκα χρόνια αργότερα ο αριθμός των κηρύκων ανήλθε σε 44.080. Είκοσι χρόνια αργότερα ήταν 59.047, τριάντα χρόνια αργότερα 260.756. Σαράντα χρόνια αργότερα, το 1958, ο αριθμός είχε διογκωθή σε 798.326. Τώρα, το 1964, ο αριθμός έχει φθάσει στο καταπληκτικό αποκορύφωμα 1.064.387. Στη διάρκεια της δεκαετίας 1942-1952 ο αριθμός των μαρτύρων του Ιεχωβά εδιπλασιάσθη στη Βόρειο Αμερική, επενταπλασιάσθη στην Ασία, αυξήθηκε έξη και πλέον φορές στις Νήσους του Ειρηνικού, επτά περίπου φορές στην Ευρώπη και την Αφρική, δώδεκα και πλέον φορές στις Νήσους του Ατλαντικού, και σχεδόν δεκαπέντε φορές στη Νότιο Αμερική. Από το 1953 ως το 1963 αυξήθηκαν δύο και πλέον φορές οι ώρες που αφιερώθησαν στο κήρυγμα σε όλη τη γη. Το μοναδικό στο 1900 γραφείο τμήματος έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει τώρα συμπληρωθή με 91 άλλα τμήματα γύρω στον κόσμο. Τα Κεντρικά Γραφεία στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, διευθύνουν τώρα το έργο κηρύγματος σε 194 χώρες, και τα έντυπα εκδίδονται σε 162 γλώσσες. Αφού όλο αυτό έχει σχέσι με το ανιδιοτελές έργο της διαδόσεως του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού, μπορούμε αδίστακτα να πούμε ότι αυτό αποτελεί πραγματική ευημερία.
Κανείς άνθρωπος ή καμμιά οργάνωσις ανθρώπων δεν μπορεί να λάβη την τιμή για το αξιοθαύμαστο αυτό υπόμνημα της επεκτάσεως, που επετεύχθη παρά τα εμπόδια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και των Φασιστικών και Κομμουνιστικών διωγμών. Ακόμη και σήμερα, σε δεκατρείς χώρες, όπου οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αναγκασμένοι να εργάζωνται κάτω από την επιφάνεια και κάτω από πολύ μεγάλες δυσκολίες, υπάρχουν 101.400 και πλέον διάκονοι, που με πιστότητα και συνεχώς εκτελούν ό,τι τους διέταξε ο Θεός να κάμουν. Ποιό, λοιπόν, είναι το μυστικό όλης αυτής της καταπληκτικής ευημερίας εν μέσω εθνικής και διεθνούς εναντιώσεως; Δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά το πνεύμα του Ιεχωβά Θεού, που υπεσχέθη: «Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή· και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει. Αύτη είναι η κληρονομία των δούλων του Ιεχωβά· και η δικαιοσύνη αυτών είναι εξ εμού.» (Ησ. 54:17, ΜΝΚ) Η πνευματική ευημερία φέρει μεγάλη ειρήνη και ευτυχία στον λαό του Ιεχωβά.
Το να προσπαθήσουν κάποιοι να εμποδίσουν το έργο και τον σκοπό του Παντοδυνάμου Θεού είναι όχι μόνο ματαιοπονία αλλά κι ένα θανατηφόρο εγχείρημα. Και το να καταδιώκουν τους διακόνους του αποτελεί ερωτοτροπία με την καταστροφή. Ο νομοδιδάσκαλος Γαμαλιήλ του πρώτου αιώνος συνεβούλευσε: «Άνδρες Ισραηλίται, προσέχετε εις εαυτούς περί των ανθρώπων τούτων, τι μέλλετε να πράξητε. . . . Απέχετε από των ανθρώπων τούτων, και αφήσατε αυτούς· διότι εάν η βουλή αυτή ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώπων, θέλει ματαιωθή· εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό, και προσέχετε μήπως ευρεθήτε και θεομάχοι.» (Πράξ. 5:35-39) Οι άκαρπες προσπάθειες εκ μέρους ανθρώπων και κυβερνήσεων να σταματήσουν το κήρυγμα της βασιλείας του Θεού αποτελούν προσθήκη μόνο στην απόδειξι, που ήδη είναι ισχυρή, ότι η ευημερία του έργου αυτού προέρχεται από τον Θεό. «Η βουλή μου θέλει σταθή,» λέγει αυτός, «και θέλω εκτελέσει άπαν το θέλημά μου.»—Ησ. 46:10.