Δεν Ικανοποιεί το Κυριακό Σχολείο
◆ Στη Φλόριντα μια μάρτυς του Ιεχωβά είχε την ακόλουθη πείρα: «Μια μικρή κόρη ηλικίας εννέα ετών, που κατοικούσε στον δρόμο μου, ήλθε ένα απόγευμα στο σπίτι μου. Μου είπε ότι είχε ακούσει ότι ήμουν μια διδασκάλισσα της Γραφής και με ρώτησε αν θα ήθελα να έχω μια Γραφική μελέτη μαζί της, διότι, ύστερ’ από τριών ετών φοίτησι στο Κυριακό σχολείο, εξακολουθούσαν να διαβάζουν ιστορίες σχετικές με εικόνες που εχρωμάτιζαν μόνες των. Της έδωσα το βιβλίο Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο και τη Μετάφρασι Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών για να τα ιδούν οι γονείς της. Το επόμενο βράδυ επεσκέφθηκα τους γονείς της και τους εξήγησα το έργο μας και την μέθοδο της μελέτης μας. Επέτρεψαν στην κόρη τους να μελετά στη διάρκεια των θερινών διακοπών, αλλά είπαν ότι θα έπρεπε να επιστρέψη στο Κυριακό σχολείο όταν αυτό θα ξανάρχιζε. Στη διάρκεια των μελετών μας έδειχνε ειλικρινή εκτίμησι και μεγάλο ενθουσιασμό.
»Μόλις ξαναπήγε στο Κυριακό σχολείο, ανέφερε στις συμμαθήτριές της για τον Παράδεισο και τη Βασιλεία, για τα οποία οι Χριστιανοί οφείλουν να προσεύχωνται. Η διδασκάλισσα εξεπλάγη κι ερώτησε πού είχε λάβει τις πληροφορίες της. ‘Από την Αγία Γραφή’, απήντησε, ‘και μια καλή κυρία μ’ εβοήθησε να την καταλαβαίνω’. Κάθε Κυριακή ερχόταν σπίτι μου ύστερ’ από το Κυριακό σχολείο κλαίοντας, διότι δεν είχε μάθει τίποτε για τη βασιλεία του Θεού και για το όνομα του Θεού. Τελικά είχε μια ιδέα. Ετοίμαζε εδάφια κι εβομβάρδιζε τους γονείς της μ’ ερωτήσεις, στις οποίες εκείνοι δεν μπορούσαν ν’ απαντήσουν, με αποτέλεσμα να ξαναρχίσωμε τη μελέτη μας στο βιβλίο Παράδεισος και από τότε δεν πηγαίνει πια στο Κυριακό σχολείο. Επίσης, έφερε μαζί της το επταετές αγοράκι, που κατοικούσε στη γειτονιά της, για ν’ αρχίση κι αυτό να μελετά τη Γραφή.»