Άφοβοι στη Διακήρυξι των Αποκαλυπτομένων Μυστικών του Θεού

ΓΙΑ σοβαρούς λόγους ο Ιησούς Χριστός παρήγγειλε στους αποστόλους του, όταν τους απέστειλε να κηρύξουν: «Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη.»—Ματθ. 10:28.*

Αυτή η προτροπή υπονοούσε ότι μεταβαίνοντας να κηρύξουν θα συναντούσαν διωγμό. Γιατί όμως; Μήπως δεν ήταν αγαθά νέα το άγγελμα «επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών», το οποίο επρόκειτο να φέρουν; Πράγματι ήταν. Απετελείτο από μυστικά του Θεού, τα οποία απεκάλυψε ο Ιησούς στο σκότος, όπως θα ελέγαμε, και τα οποία έπρεπε να τα ειπούν στο φως· τα αγαθά νέα, τα οποία εκείνος εψιθύρισε στ’ αυτιά των, σαν να ειπούμε, επρόκειτο να τα κηρύξουν από των δωμάτων.—Ματθ. 10:7, 27.

Γιατί θα ήθελε οποιοσδήποτε να τους καταδιώξη, αφού θα εκόμιζαν αγαθά νέα, και ειδικά εφόσον, ταυτοχρόνως, εκτελούσαν θαύματα θεραπείας; Γιατί; Διότι αυτά τα αγαθά νέα ήσαν φως, και μερικοί προτιμούσαν το σκότος από το φως· διότι αυτά τα αγαθά νέα ήσαν η αλήθεια, η οποία ελευθερώνει ανθρώπους, και υπήρχαν εκείνοι, οι οποίοι απεκόμιζαν κέρδος από το να κρατούν άλλους σε δουλεία.—Ιωάν. 3:19· 8:32.

Το ότι ο Ιησούς είχε σοβαρούς λόγους να τους ειπή να μη φοβούνται εκείνους, οι οποίοι μπορούν ν’ αποκτείνουν μόνο το σώμα, το έμαθαν οι μαθηταί του, το αργότερο, όταν ο Ιησούς συνελήφθη, και όλοι τους τον εγκατέλειψαν κι έφυγαν. Και αργότερα, όταν επήλθε ο διωγμός σ’ αυτούς, όταν ο απόστολος Ιάκωβος εθανατώθη και ο απόστολος Πέτρος εφυλακίσθη, οι λόγοι αυτοί αναμφιβόλως ήλθαν στη μνήμη τους.—Ματθ. 26:56· Πράξ. 12:1-3.

Η συμβουλή, που έδωσε τότε ο Ιησούς όσον αφορά το να μη φοβούνται ανθρώπους, εφαρμόζεται με την ίδια δύναμι σ’ εμάς σήμερα, διότι «πάντες . . . οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή.»—2 Τιμ. 3:12.

Γιατί, όμως, να μη φοβούμεθα ανθρώπους, όταν μπορούν να μας αφαιρέσουν τη ζωή μας; Εν πρώτοις, διότι αυτοί είναι θνητοί. Όπως ο Ιεχωβά υπενθύμισε στους αρχαίους μάρτυράς του: «Συ τις είσαι, και φοβείσαι από ανθρώπου θνητού; . . . Και ελησμόνησας Ιεχωβά τον Ποιητήν σου;» Ναι, οι διώκται πιθανόν να βρίσκωνται σήμερα εδώ, αλλά θα έχουν φύγει αύριο, νεκροί και ενταφιασμένοι. Πού είναι σήμερα εκείνοι οι σκληροί διώκται του λαού του Ιεχωβά, όπως ο Χίτλερ, ο Στάλιν και ο Τρουχίλλο;—Ησ. 51:12, 13, ΜΝΚ.

Αλλά ο κύριος λόγος για να μη φοβούνται ανθρώπους είναι, όπως ετόνισε ο Ιησούς, το ότι ο άνθρωπος μπορεί να θανατώση μόνο το σώμα, όχι την ψυχή, ενώ ο Θεός ‘δύναται και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη’. Πολύ σπουδαιότερη από αυτή τη ζωή είναι η ελπίδα μας για αιώνιο ζωή στο μέλλον, την οποία, αν οι άνθρωποι μάς θανατώσουν, ενώ υπηρετούμε πιστά τον Ιεχωβά, μπορούμε ν’ αποκτήσωμε δια της αναστάσεως. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να εμποδίσουν τον Θεό από το να μας αναστήση στον ωρισμένο του καιρό.—1 Κορ. 15:58.

Υπάρχει, όμως, Ένας, τον οποίο πρέπει να φοβούμεθα, δηλαδή, ο Ιεχωβά Θεός. Αν τον δυσαρεστήσωμε με το να υποκύψωμε στο φόβο ανθρώπου και αποδειχθούμε άπιστοι, πιθανόν να ζήσωμε μερικά χρόνια περισσότερο τώρα, αλλά σε μια τέτοια περίπτωση όταν πεθάνωμε, αυτό θα είναι το οριστικό τέλος για μας. Αν αποδειχθούμε πιστοί, έχομε τη βεβαίωσι της αναστάσεως στον ωρισμένο καιρό του Θεού.—Αποκάλ. 2:10.

Έτσι όλοι οι αφιερωμένοι Χριστιανοί διάκονοι ας φοβούνται τον Ιεχωβά Θεό, μιμούμενοι τον μέγιστο Κήρυκά του, Ιησού Χριστό, ο οποίος απεδείχθη ότι δεν εφοβήθη. Άφοβα συνεχίστε να κηρύττετε τα αποκαλυπτόμενα μυστικά του Θεού, προειδοποιώντας τους ανθρώπους να φύγουν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη προτού αυτό είναι πολύ αργά, και λέγοντάς τους, επίσης, τις ευλογίες που επιφυλάσσονται για εκείνους, που είναι ευπειθείς στο νέο σύστημα πραγμάτων του Ιεχωβά.

[Υποσημειώσεις]