Ενθυμείσθε;
Έχετε διαβάσει προσεκτικά τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς; Αν ναι, πρέπει ν’ αναγνωρίσετε τα σπουδαία αυτά σημεία. Εξετάστε τον εαυτό σας.
● Γιατί ο Ιησούς Χριστός επήγαινε συνήθως στη συναγωγή;
Για ν’ ακούση την ανάγνωσι και συζήτησι των Εβραϊκών Γραφών και για να κηρύττη και διδάσκη.—Σελ. 74.a
● Σε ποιες ιδιότητες, πρωτίστως, βασίζεται το Χριστιανικό θάρρος;
Βασίζεται σε πίστι στον Ιεχωβά Θεό και σε αφοσίωσι σε δίκαιες αρχές.—Σελ. 228.
● Τι είναι «το σημείον του Υιού του ανθρώπου»;
Είναι η πράξις του Υιού του Θεού, Ιησού Χριστού, όταν λαμβάνη εξουσία από τον Πατέρα του να κυβερνήση μια αιώνιο βασιλεία.—Σελ. 124.
● Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να πη αν οι συναναστροφές του είναι του ορθού είδους;
Θα γνωρίζη ότι εξέλεξε κατάλληλες συναναστροφές αν αισθάνεται ότι ως αποτέλεσμα αυτών απεκόμισε πνευματική εποικοδόμησι, ενίσχυσι, ενθάρρυνσι για μεγαλύτερο ζήλο και πιστότητα και ότι έχει περισσότερη εκτίμησι της καλωσύνης και της αγαθότητος του Ιεχωβά.—Σελ. 272.
● Με ποια έννοια επανέρχεται ο Χριστός στη γη;
Με το να κατευθύνη την προσοχή του σ’ αυτή και ν’ αναλάβη δράσι σχετικά με αυτή.—Σελ. 154.
● Σε αντίθεσι με τον κλήρο του «Χριστιανικού κόσμου» γενικά, πώς συντηρούσε τον εαυτό του ο απόστολος Παύλος ενόσω εκήρυττε;
Με το να κατασκευάζη σκηνές, ώστε να μη επιβαρύνη την εκκλησία. (2 Θεσ. 3:8-10)—Σελ. 308.
● Ποια πόλις είναι το κέντρον της Χριστιανοσύνης;
Η ουρανία Σιών ή ουρανία Ιερουσαλήμ.—Σελ. 279, 280.
● Πόσα άτομα ωφελούνται με άμεσο τρόπο και πόσα με έμμεσο από τη νέα διαθήκη;
Με άμεσο τρόπο, 144.000 ωφελούνται· με έμμεσο, όλο το ανθρώπινο γένος, ζώντες και νεκροί, μπορούν να ωφεληθούν.—Σελ. 331, 342, 343.
● Εφαρμόζεται στους 144.000 κεχρισμένους ακολούθους του Χριστού ο όρκος του Θεού σχετικά με ένα βασιλικό ιερατείο όμοιο με του Μελχισεδέκ;
΄Οχι· αυτή είναι μια προσωπική διαθήκη που έκαμε ο Θεός με τον Ιησού Χριστό μόνο.—Σελ. 334.
● Χρησιμοποιεί τώρα ο απόστολος Πέτρος τις κλείδες της Βασιλείας;
Όχι. Τις εχρησιμοποίησε για ν’ ανοίξη τη θύρα της ευκαιρίας για τη Βασιλεία στους Ιουδαίους την Πεντηκοστή και στους Εθνικούς, όταν εκήρυξε στον Κορνήλιο. Δεν υπάρχει περαιτέρω ανάγκη να χρησιμοποιήση αυτές τις κλείδες.—Σελ. 312-314.
● Είναι κατάλληλο να εκτίθενται το ψεύδος και η διαφθορά;
Ναι. Ο Ιησούς Χριστός το έκανε αυτό κι έτσι εκτελούσε μια στοργική υπηρεσία. Οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να γνωρίσουν την αλήθεια, διότι οι ψευδείς διδασκαλίες και ενέργειες ωδηγούσαν τους ανθρώπους σε καταστροφή.—Σελ. 355, 356.
● Ποια ήταν η ‘εκουσία’ εκτέλεσις και ο ‘μισθός’, που ανέφερε ο Παύλος στο εδάφιο 1 Κορινθίους 9:17;
Η ‘εκουσία’ εκτέλεσις ήταν το να κάνη το έργο κηρύγματος με ιδική του δαπάνη. Ο ‘μισθός’ ήταν, όχι η αιώνιος ζωή, αλλά το δικαίωμα του να καυχάται για κάτι που έκανε δίχως υποχρέωσι.—Σελ. 358, 359.
● Γιατί τα εξήντα έξη βιβλία της Γραφής αναφέρονται ως ένας «κανών»;
Διότι αποτελούν ένα κανόνα ή γνώμονα μετρήσεως για τον καθορισμό της ορθής πίστεως, διδασκαλίας και διαγωγής.—Σελ. 390.
● Ποιοι είναι μερικοί παράγοντες, που πρέπει να έχη ένας υπ’ όψιν, αν θέλη να έχη ακριβή κατανόησι των όσων διαβάζει στη Γραφή;
Η σχέσις μιας Γραφικής διδασκαλίας με άλλες, τα συμφραζόμενα ενός εδαφίου, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εγράφησαν τα αρχικά συγγράμματα, ο χρόνος ενός ωρισμένου γεγονότος, και το πώς η ύλη προσαρμόζεται μέσα στην ευρύτερη εικόνα του σκοπού του Θεού.—Σελ. 395.
● Πώς προήλθε το να τηρήται από τον «Χριστιανικό κόσμο» το Πάσχα και η σαρανταήμερη Νηστεία;
Και τα δύο έχουν ειδωλολατρική προέλευσι· δεν τηρούνται λόγω κάποιας εντολής του Χριστού ή των αποστόλων.—Σελ. 401.
● Τι εξεικόνισε ο Χριστός με την παραβολή του σίτου και των ζιζανίων;
Ότι θα υφίστατο διαφθορά η Χριστιανοσύνη όσον αφορά την οργάνωσι και τη διδασκαλία. Ο Σατανάς θα έσπειρε τα ζιζάνια ή τους κατ’ απομίμησιν Χριστιανούς μεταξύ των αληθινών Χριστιανών, τους οποίους εξεικονίζει ο σίτος. Θα ανεπτύσσοντο μαζί ως τον καιρό του «θερισμού», οπότε τα «ζιζάνια» θα εχωρίζοντο από τον «σίτον».—Σελ. 427.
● Σύμφωνα με τις Γραφές, είναι ο Σατανάς απλώς η «έννοια του κακού»;
Όχι. Είναι ένα πραγματικό πρόσωπο που ζη στο αόρατο πνευματικό βασίλειο, όχι απλώς η «έννοια του κακού.»—Σελ. 232-234.
● Ποιο είναι το «θηρίον» στην Αποκάλυψι 13:1;
Το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα κάτω από τον έλεγχο του Σατανά.—Σελ. 241.
● Τι θα σημάνη για το ανθρώπινο γένος το δέσιμο του Σατανά;
Θα δώση στους ανθρώπους την ευκαιρία για ατελεύτητη ζωή με ευτυχία σε μια παραδεισιακή γη κάτω από μια τελεία θεοσεβή κυβέρνησι.—Σελ. 242.
● Ποια αρετή του Γεδεών τον καθιστά ιδιαιτέρως προσφιλή σ’ εμάς;
Η σεμνότης του.—Σελ. 293.
[Υποσημειώσεις]
a Όλες οι παραπομπές είναι στο περιοδικόν Η Σκοπιά έτους 1966.