«Κράτει το Υπόδειγμα των Υγιαινόντων Λόγων»

ΤΑ ΛΟΓΙΑ μπορούν να διαπεράσουν ως μάχαιρα, φονεύοντας φιλίες και δημιουργώντας θλίψεις. Ή μπορούν να είναι τόσο ευχάριστα ως μια κηρήθρα μέλιτος, με το να μεταδίδουν υγεία και να φέρνουν τους φίλους πλησιέστερα τον ένα προς τον άλλον. «Ο φλύαρος είναι ως τραύματα μαχαίρας· η δε γλώσσα των σοφών, ίασις.» Και μια άλλη Βιβλική παροιμία λέγει: «Κηρήθρα μέλιτος οι ευάρεστοι λόγοι· γλυκύτης εις την ψυχήν, και ίασις εις τα οστά.»​—Παροιμ. 12:18· 16:24·Ψαλμ. 55:21.

Είναι ένα γεγονός! Εποικοδομητικά, ενθαρρυντικά λόγια πραγματικά συντελούν στο αίσθημα υγιούς καταστάσεως ενός. Ιδιαιτέρως οι λόγοι υγιούς πνευματικής συμβουλής μπορούν να καταλήξουν σε θεραπεία. Αν αυτά συντελούν ώστε ένα άτομο ν’ ακολουθήση μια σοφή, έντιμη πορεία ζωής, επιτυγχάνεται πνευματική και διανοητική υγεία, για να μη πούμε για τη βελτίωσι της σωματικής υγείας, που συχνά προκύπτει με το ν’ ακολουθή ένας ευσεβείς αρχές.

Στις επιστολές του στον νεαρό Τιμόθεο, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος ετόνισε τη σπουδαιότητα του να προσέχη κανείς στους υγιαίνοντας λόγους. Πρώτον, έγραψε: «Ταύτα δίδασκε και νουθέτει. Εάν τις ετεροδιδασκαλή, και δεν ακολουθή τους υγιαίνοντας λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και την διδασκαλίαν την κατ’ ευσέβειαν, είναι τετυφωμένος, και δεν εξεύρει ουδέν.»​—1 Τιμ. 6:2-4.

Σημειώστε ότι ο απόστολος προσδιορίζει τους «υγιαίνοντας λόγους» ως τους λόγους «του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.» Το ν’ ακολουθή ένας τις διδασκαλίες Εκείνου καταλήγει στο να έχη το άτομο αυτό υγιαίνοντα νουν, στοργική διάθεσι, εκτίμησι για τους άλλους, ναι, όλες τις ιδιότητες που θα φέρουν την επιδοκιμασία του Θεού και την τελική ευλογία της αιωνίου ζωής στη δικαία Του νέα τάξι. Πόσο ζωτικά σπουδαίο είναι, λοιπόν, να προσέξωμε την περαιτέρω συμβουλή του αποστόλου Παύλου στη δευτέρα του επιστολή στον Τιμόθεο: «Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ’ εμού, μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού»!​—2 Τιμ. 1:13.

Εν τούτοις, σήμερα, πολλοί αποτυγχάνουν να προσέξουν αυτή τη συμβουλή. Μερικοί, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, ή που ήσαν κάποτε ακόλουθοι του Χριστού, εγκατέλειψαν το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων. Η ζωή των είναι ανάμικτη και συγκεχυμένη, διότι παρεπλανήθησαν από ψευδείς νοσηρούς λόγους. Γι’ αυτό, υπάρχει ανάγκη ‘να κρατώμεν το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων’. Αυτή τη συμβουλή είχε εκλέξει ως θέμα του ο Γιούλισσες Β. Γκλας, ένας εκπαιδευτής της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ, ως θέμα των σχολίων του σε μια τάξι ιεραποστόλων που απεφοίτησε προσφάτως.

«Ο Παύλος ομιλεί για υγιαίνοντας λόγους,» εξήγησε ο Γκλας, «διότι προειδοποιεί τον Τιμόθεο για ψευδαποστόλους, οι οποίοι λέγουν νοσηρούς λόγους. Και οι λόγοι αυτοί, που εκείνοι λέγουν, δεν θα φέρουν υγεία και ζωή, αλλά θα τους οδηγήσουν στην οδό του θανάτου.» Για να κάμη μια εξεικόνισι, ο Γκλας έστρεψε την προσοχή στους ομοίους με γάγγραινα λόγους του Υμεναίου και του Φιλητού, για τους οποίους ο Παύλος έγραψε: «οίτινες απεπλανήθησαν από της αληθείας, λέγοντες ότι έγεινεν ήδη η ανάστασις· και ανατρέπουσι την πίστιν τινών.»​—2 Τιμ. 2:16-18.

Είναι προφανές ότι αυτοί οι άνθρωποι εδίδασκαν ότι η έγερσις εκείνων που εβαπτίζοντο σε μια νέα ζωή ήταν η ανάστασίς των, ότι αυτή είχε ήδη γίνει, και επομένως, δεν επρόκειτο να υπάρξη μελλοντική ανάστασις εκ νεκρών. Ο Παύλος είπε ότι αυτή η διδασκαλία ανέτρεπε την πίστι μερικών. Γιατί; Διότι αυτοί οι Χριστιανοί προφανώς αγνοούσαν το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων.

Σύμφωνα με τα Σχόλια του Κλαρκ, αυτή η λέξις υπόδειγμα «σημαίνει σχεδιάγραμμα, σχέδιο ή περιγραφή ενός κτιρίου, εικόνα, . . . κι εδώ αναφέρεται στο σχέδιο σωτηρίας, που ο απόστολος είχε διδάξει στον Τιμόθεο.» Ώστε, αν λόγια ή ιδέες αποχωρισθούν από το ορθό υπόδειγμα, αρχίζουν να χάνουν κάπως τη σημασία τους. Τότε θα ήταν δυνατόν γι’ ανθρώπους όπως ο Υμέναιος και ο Φιλητός να έλθουν και να παρουσιάσουν λόγια μ’ ένα διαφορετικό υπόδειγμα, που να φαίνωνται λογικά, αλλά τα οποία δεν προσαρμόζονται στο σύνολο της εικόνος που εζωγράφισε ο Παύλος. Και αν οι Χριστιανοί λησμονήσουν το αληθινό υπόδειγμα, είναι πιθανόν να παροδηγηθούν.

Ως μια εξεικόνισι, θυμηθήτε για λίγο τον ναόν του Σολομώντος. Το σχέδιο για τον ναόν εκείνον ήταν θεόπνευστο. Ο Ιεχωβά Θεός το έδωσε στον Δαβίδ, και ο Δαβίδ ώφειλε να το διαβιβάση με ακρίβεια στον Σολομώντα. Κατόπιν οι άνδρες του Σολομώντος, που εχρησιμοποιήθησαν για να κατασκευάσουν την οικοδομή, έπρεπε να έχουν το σχέδιο υπ’ όψιν. Έπρεπε να το κατέχουν τόσο σαφώς, ώστε, όταν όλοι οι λίθοι θα είχαν λαξευθή και μεταφερθή στην κορυφή του Όρους Μοριά, να προσαρμοσθή ο καθένας στη θέσι του. Έτσι, δεν ήταν αρκετό απλώς να έχουν στη διάνοια τις διαστάσεις κάθε λίθου χωριστά· οι άνδρες ούτοι ώφειλαν να έχουν το όλο σχέδιο τέλεια στη διάνοια, επίσης.​—1 Χρον. 28:1-21.

Αυτό συμβαίνει και με τη μελέτη των Γραφών. Οφείλομε να έχωμε το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων καθαρά στη διάνοια. Αυτό το υπόδειγμα ο Τιμόθεος το έλαβε από τον Παύλο, ένα εκπρόσωπο της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο Αιθίοψ ευνούχος, ο οποίος κατείχε αξίωμα κάτω από τη Βασίλισσα της Κανδάκης, ήταν εξοικειωμένος με τις Γραφές. Εν τούτοις, δεν εννοούσε το υπόδειγμα ωσότου εδιδάχθη από τον Φίλιππο, έναν άλλο εκπρόσωπο της Χριστιανικής οργανώσεως. (Πράξ. 8:26-38) Σήμερα, επίσης, έχομε ανάγκη από ομοία καθοδήγησι και διδασκαλία για να αποκτήσωμε αυτό το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων. Αλλά, συγχρόνως, οφείλομε ν’ αναλύωμε προσεκτικά τα εδάφια, όταν τα εξετάζωμε ένα-ένα, ώστε να προσαρμόζωνται κατάλληλα σ’ αυτό το υπόδειγμα.

Όταν θα έχωμε το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, είναι ζωτικό να παραμείνωμε προσκολλημένοι σ’ αυτό. Άλλως, όπως συνέβη με μερικούς από εκείνους τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνος, η πίστις μας είναι δυνατόν ν’ ανατραπή. Άνθρωποι όπως ο Υμέναιος και ο Φιλητός μπορούν να προσέλθουν και να παρουσιάσουν ιδέες μ’ ένα διαφορετικό υπόδειγμα. Οι ιδέες των πιθανόν να φαίνονται λογικές, αλλά δεν προσαρμόζονται πραγματικά στο σύνολο της εικόνος. Επομένως, αν δεν έχωμε καλά στη διάνοια το πραγματικό υπόδειγμα, είναι δυνατόν να παροδηγηθούμε.

Πόσο ζωτικό είναι, λοιπόν, να μελετούμε προσεκτικά τους υγιαίνοντας λόγους, που είπε ο Ιησούς Χριστός! Βάλετε το υπόδειγμα των διδασκαλιών του σαφώς στη διάνοια και προσκολληθήτε σ’ αυτό ! Μη λησμονείτε ποτέ τη συμβουλή του Θεού: «Υιέ μου, πρόσεχε εις τας ρήσεις μου· κλίνον το ωτίον σου εις τα λόγια μου. Ας μη αποχωρισθώσιν από των οφθαλμών σου· φύλαττε αυτά εν τη καρδία σου· διότι είναι ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά, και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα.»​—Παροιμ. 4:20-22.