Αγαλλίασις για την Πνευματική Ευωχία των «Υιών της Ελευθερίας του Θεού»

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι μια ακαταμάχητη επιθυμία όλων των ανθρώπων, άσχετα με τη φυλή, θρησκεία ή εθνικότητά των. Εν τούτοις, ικανοποιητική εκπλήρωσις αυτής της επιθυμίας έχει διαφύγει από την μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων τον κόσμου. Ωστόσο, η ελευθερία μπορεί να επιτευχθή. Και οι Συνελεύσεις Περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Υιοί της Ελευθερίας του Θεού», οι οποίες έλαβαν χώραν αυτό το θέρος στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τις Βρεττανικές Νήσους, απέδειξαν πέραν από κάθε αμφιβολία ότι υπάρχει Χριστιανική ελευθερία σε άφθονο μέτρον μεταξύ του λαού του Θεού.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ένας απελευθερωμένος λαός, ένας ελεύθερος λαός, από πνευματική άποψι. Το επιμελημένο πρόγραμμα των συνελεύσεως περιφερείας είχε σχεδιασθή για να εξασφαλίση και να επεκτείνη αυτή την ελευθερία που απολαμβάνουν. Στην καθεμιά από τις είκοσι πόλεις συνελεύσεως, το πρόγραμμα ήταν, κατά το μεγαλύτερο μέρος, όμοιο. Το θέμα που διέτρεχε τις πέντε ημέρες των συναθροίσεων αντιλαλούσε τη χαρά και την προειδοποίησι που εκφράζει ο απόστολος Παύλος στους Γαλάτας (5:1): «Εν τη ελευθερία λοιπόν, με την οποίαν ηλευθέρωσεν ημάς ο Χριστός, μένετε σταθεροί, και μη υποβληθήτε πάλιν εις ζυγόν δουλείας.»

Τα συγκεντρωμένα πλήθη, που αριθμούσαν εκατοντάδες χιλιάδων, προσεκαλούντο από τους εισηγητάς Ν’ ακούσουν! Ν’ ακούσουν! Ν’ ακούσουν! Ο Ιεχωβά Θεός έκαμε προμήθεια κι εκάλεσε τον λαό του να συγκεντρωθή. Εφόσον είναι ένας Θεός προθέσεων, έχει κάτι να πη. Επομένως Ακούστε! Οι ακροαταί απεκόμισαν μαζί τους μια πλουσία ευλογία. Τι άκουσαν;

Ίσως η πρώτη ευλογία ήταν ότι άκουσαν μουσική και ύμνους από το νέο υμνολόγιο, Άδοντες και Ψάλλοντες εν τη Καρδία Υμών. Το φωτεινό χρώμα του υμνολογίου εδημιούργησε μια εμφάνισι μιας θαλάσσης από κυματιζόμενα «μωβ» λουλούδια. Σε πολλές συνελεύσεις, εκφράσεις χαράς και χειροκροτήματα ακολουθούσαν τον ένα ύμνο μετά τον άλλον!

Η ΓΡΑΦΗ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ

«Ηλεκτρίζει», είναι «συναρπαστικό», «θεαματικό», ήσαν μερικές από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούσαν οι παρευρισκόμενοι για να περιγράψουν την ανταπόκρισί τους, όταν στις συνελεύσεις έγινε αναπαράστασις τμημάτων της Βίβλου. Ποτέ η αφήγησις του προφήτου Δανιήλ δεν είχε γίνει τόσο πραγματική. Καθώς ο ήχος της δραματικής μουσικής αντηχούσε από τη μεγαφωνική εγκατάστασι και οι αναπαραγόμενες φωνές του προφήτου Δανιήλ, του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ και του Σεδράχ ηκούοντο, τα λόγια της Βίβλου εζωντάνευαν. Ο καθένας είχε το αίσθημα ότι βρίσκεται εκεί με τους τρείς Εβραίους. Η απειλή για την καθαρή λατρεία έγινε πραγματική. Εγίνετο διερεύνησις της καρδιάς από τους ενδιαφερομένους για την ακεραιότητα ακροατάς. Από τους πιο πολλούς προσεκτικούς ακροατάς έγινε αισθητή η ανάγκη για μεγαλύτερη πνευματική δύναμι και πίστι.

Οι αλησμόνητες σκηνές που παρουσίαζαν τη διακονία και τις δοκιμασίες του Ιερεμία (με την επίδρασι ενδυμασιών και ήχου) έκαμαν να ζωντανεύη η δοκιμασία του προφήτου. Νέοι και ηλικιωμένοι διεπίστωσαν από πείρα ότι αληθεύει το γνωμικό ότι μια εντύπωσις από την όρασι αξίζει χίλιες λέξεις. Το να στέκη ο Ιερεμίας μόνος, μ’ έναν ωρυόμενον όχλο, που ζητούσε τη ζωή του, ετόνισε την εμπιστοσύνη που πρέπει να θέσουν οι λάτρεις στον Ιεχωβά και πώς πρέπει να υπομένουν ακόμη και ενώπιον του θανάτου. Τα μαθήματα αυτά απεκομίσθησαν με τον πιο λαμπρό τρόπο.

Ποιο άτομο ενήλικο ή ευρισκόμενο σε νεαρά ηλικία θα λησμονήση ότι η κλοπή είναι κακό, όταν είδε το δράμα του Ιησού του Ναυή και του κλέπτου Αχάν; Ποιος Χριστιανός θ’ απομακρύνη από τη μνήμη του τη Βιβλική αρχή ότι «φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί», όταν έχη παρακολουθήσει τη σκηνή που παριστάνει την άσοφη συναναστροφή με τον Χαναναίο Συχέμ; (1 Κορ. 15:33) Πώς θα μπορούσε οποιοσδήποτε νέος ή νέα να λησμονήση τη σκηνή που έλαβε χώραν μεταξύ του Ιωσήφ και της συζύγου του Πετεφρή, που απεικονίζει την ανάγκη για ηθικότητα, ακόμη και κάτω από μέγιστο πειρασμό; Τι ωραιότης σε αρετή και σοφία στα λόγια του Ιωσήφ: «Πώς να πράξω τούτο το μέγα κακόν, και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;» (Γέν. 39:9) Δεν εξετιμήσατε πληρέστερα την ανάγκη για τη διατήρησι της εκκλησίας καθαράς, όταν είδατε τι συνέβη στην Κόρινθο; Δεν αισθανθήκατε παρακίνησι να είσθε ένας καλύτερος δούλος του Θεού ύστερ’ από αυτές τις επιδείξεις; Αυτός ήταν και ο σκοπός των. Ένας ξένος, που παρακολούθησε τη συνέλευσι στο Μπλάκπουλ, Αγγλίας, είπε: «Μου έκαμαν ιδιαίτερη εντύπωσι οι ζωντανές σκηνές (επιδείξεις). Νομίζω ότι είναι ένας θαυμάσιος τρόπος διδασκαλίας της Γραφής.» Αυτά δεν είναι και τα δικά σας αισθήματα;

Εκείνοι, που ήλθαν στις συνελεύσεις μόνο για το Σαββατοκύριακο, διεπίστωσαν ότι έχασαν μερικά από τα καλύτερα μέρη του προγράμματος. Οι επιδείξεις, οι οποίες είχαν τεθή ενωρίς στο πρόγραμμα, ήσαν «θεαματικές», «αλησμόνητες» κι εστερέωναν με ανεξίτηλο τρόπο τις Βιβλικές αρχές στη διάνοια.

ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

Τι θαυμάσιο να οικοδομήτε ανθρώπους! Αυτό ακριβώς κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά. «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν Χριστιανούς από άτομα, που υπάρχουν ήδη ως άνθρωποι», άκουσαν τα ακροατήρια των συνελεύσεων στο Τορόντο και άλλες πόλεις συνελεύσεων να λέγη ο Πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά Ν. Ο. Νορρ στη βασική ομιλία του, «Οικοδόμησις επάνω στο Ορθό Θεμέλιο με Ανθεκτικά στο Πυρ Υλικά.» (1 Κορ. 3:9-15) «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά οικοδομούν επάνω στο ορθό θεμέλιο, τον Ιησού Χριστό», είπε ο Νορρ, «και κάνουν αληθινούς Χριστιανούς με υλικά που αντέχουν στο πυρ», που η Γραφή τα παραβάλλει με χρυσό, άργυρο, κοράλλια και πολυτίμους λίθους. Αυτό σημαίνει ότι «τα άτομα, τα οποία αγωνιζόμεθα να κάνωμε μαθητάς του Χριστού οφείλομε να τα διδάξωμε, να τα εκπαιδεύσωμε, να τα διαπλάσωμε με τις ευσεβείς ιδιότητες της ουρανίας σοφίας, της πνευματικής διακρίσεως, της εκτιμήσεως της ακεραιότητος, της αφοσιώσεως στις Βιβλικές αρχές, στον σεβασμό στους νόμους, τα διατάγματα, τις εντολές, υπομνήσεις και αποφάσεις κρίσεων του Ιεχωβά Θεού, στην πίστι στον γραπτό του Λόγο, στην προσκόλλησι στη θεοκρατική οργάνωσι του λαού του Θεού, στην αγάπη για τα ‘πρόβατα’ του Θεού, που βρίσκονται κάτω από τη φροντίδα του Καλού Ποιμένος Ιησού Χριστού, στην αδιάρρηκτη προσκόλλησι στη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού και στην άφοβη προθυμία να δίνουν μαρτυρία γι’ αυτή.» Αυτό θα καταλήξη τόσο στη δική μας αιώνια ζωή όσο και των άλλων, στους οποίους κάνομε ένα εποικοδομητικό έργο, εβεβαίωσε ο ομιλητής τους ακροατάς του.

Μόνο ένας απελευθερωμένος λαός μπορεί να κηρύξη ελευθερία σε δεσμίους, ελέχθη στους ακροατάς στην ομιλία «Κηρύξατε Ελευθερίαν εις τους Δεσμίους», η οποία τους συνήρπασε με την ελπιδοφόρο άποψί της. «Ιεχωβά, ο Θεός της ελευθερίας, έχει ελευθερώσει το λαό του από τη Βαβυλωνιακή δουλεία και τους έχει αναθέσει να εκτελέσουν ένα έργο απελευθερώσεως. Αυτό το έργο απελευθερώσεως και σωτηρίας πρέπει να προχωρήση ως το τέλος του! Για να προσφέρη κανείς σήμερα σ’ αυτόν τον κρίσιμο καιρό βοήθεια σε υποψηφίους υιούς του Θεού», ανήγγειλε ο Πρόεδρος Νορρ, «εξεδόθη ένα νέο βιβλίο στην Αγγλική, που φέρει τον τίτλο ‘Αιώνιος Ζωή​—στην Ελευθερία των Υιών του Θεού’.» Σε όλες τις συνελεύσεις, όπου παρουσιάσθη, το βιβλίο αυτό έγινε ενθουσιωδώς δεκτό. Πλήθη είχαν συγκεντρωθή γύρω από τα σημεία πωλήσεως και οι ποσότητες των βιβλίων είχαν γρήγορα εξαντληθή. Αμέσως άρχισε η εξέτασις του περιεχομένου. Δεν εχρειάσθηκαν πολύ χρονικό διάστημα οι αδελφοί για να βρουν τον πίνακα, που αρχίζει από τη σελίδα 31 και δείχνει ότι τα 6.000 χρόνια της υπάρξεως του ανθρώπου λήγουν το 1975. Οι συζητήσεις για το 1975 επεσκίασαν σχεδόν κάθε τι άλλο. «Το νέο βιβλίο μάς υποχρεώνει να σκεφθούμε ότι ο Αρμαγεδδών είναι, πραγματικά, πολύ πλησίον», είπε ένας από τους παρευρισκομένους. Ασφαλώς αυτή ήταν μια από τις πιο εξαιρετικές ευλογίες που θα μετεφέροντο στον τόπο τους!

«Ελευθερία σημαίνει να γνωρίζη ένας τη Χριστιανική αλήθεια», άκουσαν τα ενθουσιώδη ακροατήρια σε πολλές από τις συνελεύσεις να λέγη ο Φ. Γ. Φραντς, αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, στην ομιλία του «Λατρεία που Δίδει Ελευθερία και Ελευθερία Λατρείας.» «Εκείνοι οι οποίοι λατρεύουν τον μόνο ζώντα και αληθινό Θεό Ιεχωβά δια του Υιού του Ιησού Χριστού είναι αυτοί οι οποίοι ελευθερώνονται. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται να κρατήσουν την ελευθερία που τους χαρίζει η άσκησις εκ μέρους των της αγνής λατρείας», διεκήρυξε ο Φραντς.

Μεταξύ των ομιλιών, που επροκάλεσαν τις περισσότερες σκέψεις στις Συνελεύσεις Περιφερείας «Υιοί της Ελευθερίας του Θεού» του 1966, ήταν η ομιλία «Κάμετε Ωφέλιμη Χρήσι του Δηναρίου.» (Ματθ. 20:1-16) Τα συγκεντρωμένα πλήθη έμαθαν ότι τον πρώτον αιώνα το συμβολικό «δηνάριο» ήταν το προνόμιο που συνεβάδιζε μαζί με τη λήψι του αγίου πνεύματος, δηλαδή, το προνόμιο να είναι ένας μέλος του πνευματικού Ισραήλ, εξουσιοδοτημένος να προφητεύη σ’ εκπλήρωσι του Ιωήλ 2:28, 29, κεχρισμένος να κηρύττη τ’ αγαθά νέα της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού. Το «δηνάριον» σήμερα είναι, επίσης, η τιμή να υπηρετούν ως κεχρισμένοι πρέσβεις της νεογέννητης Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού από το 1919 ως τον επικείμενον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. Το «δηνάριον» εχρησιμοποιήθη για τη σύναξι του ‘πολλού όχλου’ των ομοίων με πρόβατα ανθρώπων, που προελέχθησαν στην Αποκάλυψι 7:9-17. Τι ανταμοιβή υπήρξε ήδη αυτό στους κεχρισμένους πρέσβεις της Βασιλείας!

Η ανθρωπίνη ελευθερία είναι στενά συνδεδεμένη με τη βασιλεία του Θεού. Η δημοσία ομιλία της Κυριακής, επομένως, διήγειρε μεγάλη περιέργεια, διότι το θέμα ήταν «Τι Έχει Κάμει η Βασιλεία του Θεού από το 1914;» Περισσότεροι από 386.600 παρόντας σ’ αυτή την ομιλία στις είκοσι πόλεις συνελεύσεων άκουσαν αποδείξεις ότι η βασιλεία του Θεού είναι μια πραγματικότης. Τι έχει κάμει η βασιλεία από το 1914; Ανέλαβε δράσι εναντίον των εχθρών της στον ουρανό. (Αποκάλ. 12:12)· έκαμε να γίνη αισθητή η επιρροή της με την παγκόσμιο διακήρυξι της Βασιλείας σε όλη τη γη ως μαρτυρία σήμερα· επροστάτευσε και διεφύλαξε τους κεχρισμένους πρέσβεις της μέσ’ από απερίγραπτες δοκιμασίες· απέκτησε υπηκόους, από τους οποίους ένα εκατομμύριο περίπου έχουν αφιερωθή στον Θεό και τη Μεσσιανική του βασιλεία. ‘Ας έχη ο καθένας συνείδησι της πραγματικότητος του 1914, καθώς, επίσης, και της πραγματικότητος της ουρανίας βασιλείας!’ ήταν η έκκλησις του ομιλητού.

ΑΛΛΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

Επιπρόσθετα σ’ αυτές τις πληροφοριακές και διαφωτιστικές ομιλίες, υπήρχαν πολλές έξοχες ημίωρες ομιλίες, όπως εκείνη η οποία έδωσε πρακτικές εξεικονίσεις για το πώς να διδάσκωμε όπως εδίδασκε ο Ιησούς με τη χρήσι ερωτήσεων. «Δεν εννοώ απλώς τη συχνότητα, με την οποία χρησιμοποιούσε ερωτήσεις», είπε ο ομιλητής, «αλλά εννοώ τον τρόπο που εδίδασκε με ερωτήσεις​—τη στιγμή που θα εφαίνετο πολύ πιο εύκολο να πη απλώς στο άτομο την απάντησι στο σημείο. Να σας φέρω ένα παράδειγμα. . . . Ας ιδούμε στον Ματθαίο 17:24-27.» Οι ερωτήσεις κάνουν τους ανθρώπους να σκέπτωνται και να θυμούνται, επίσης. Με το ν’ απαντούν στις τιθέμενες ερωτήσεις, οι άνθρωποι είναι περισσότερο πρόθυμοι να δεχθούν συμπεράσματα που εξέφρασαν αυτοί οι ίδιοι παρά αν τα διετύπωνε αυτά κάποιος άλλος. Μέσω των ερωτήσεων μπορούμε να βοηθήσωμε άτομα να εκπαιδεύσουν τις συνειδήσεις των, ν’ αρχίζουν να σκέπτωνται σοβαρά για το ορθό και το εσφαλμένο ώστε να φθάσουν ν’ αγαπούν εκείνο που είναι ορθό και να μισούν εκείνο που είναι εσφαλμένο.

Άλλες ομιλίες εβοήθησαν τους ακροατάς να ιδούν πώς μπορούν ν’ αγωνίζωνται κατά της αδιαφορίας με υπομονή· πώς η ολοχρόνιος υπηρεσία εβοήθησε πολλούς που αγαπούν την ελευθερία να έχουν τους οφθαλμούς των εστραμμένους στο βραβείο της ζωής. Παραδείγματος χάριν, ένας ομιλητής είπε ότι «η ολοχρόνιος υπηρεσία απαιτεί το όλον σας. Δεν μπορείτε να ομίλητε για τη βασιλεία και την αιώνιο ζωή δίχως να είναι η διάνοιά σας εστραμμένη σ’ αυτά τα πράγματα.» Άλλες ομιλίες ανάγκασαν τους ακροατάς να κάμουν μια βαθιά έρευνα της καρδιάς των. Η ομιλία «Η Ευθύνη Μου προς τον Οίκο του Θεού Μου» έδειξε ότι παρακολούθησις και ενεργός συμμετοχή στις συναθροίσεις είναι ευθύνες, στις οποίες πρέπει ν’ ανταποκρίνονται οι Χριστιανοί, μαζί με την προμήθεια υλικής υποστηρίξεως. Οι έγγαμοι άνδρες και γυναίκες εξετίμησαν ειδικά τη νουθεσία που εδόθη με την ομιλία «Σύζυγοι, Αναλάβετε τις Ευθύνες Σας της Αρχηγίας.» Ετονίσθη σ’ αυτήν ότι η φωνή του συζύγου πρέπει να είναι ο αποφασιστικός παράγων στην οικογένεια, ότι αυτός πρέπει να δίνη την κατεύθυνσι, και ότι αυτό πρέπει να γίνεται με αγάπη. Όταν συμβαίνη αυτό, η σύζυγος και τα παιδιά απολαύουν ασφάλεια και ο σύζυγος κερδίζει για τον εαυτό του αυτοσεβασμό.

Για τους 4.900 και πλέον, οι οποίοι εσυμβόλισαν την αφιέρωσί τους στον Ιεχωβά με το βύθισμα στο ύδωρ, η ομιλία «Ευθύνες ενός Βαπτισμένου Μάρτυρος» θα ζη χωρίς αμφιβολία για πολύν καιρό στη μνήμη τους. Άκουσαν τους ομιλητάς να λέγουν ότι το βάπτισμα δείχνει πίστι στον Ιεχωβά και τον Χριστό, ότι συμβολίζει πλήρη αφιέρωσί στον Θεό που γίνεται με προσευχή, ότι είναι ένα βήμα που είναι ανάγκη να ληφθή και ότι η αφιέρωσίς πρέπει να εκπληρώνεται πιστά.

Ένα μέρος στο πρόγραμμα με ερωταπαντήσεις ετόνισε τα ενδιαφέροντα σημεία σχετικά με τις σύγχρονες συνήθειες αμφιέσεως, κομμώσεως και περιποιήσεως εν γένει. Στους ακροατάς ελέχθη να μη ακολουθούν το παράδειγμα αυτών, που ο τρόπος της αμφιέσεώς των αποτελεί πραγματικά αντανάκλασι των ανηθίκων σκέψεών των. Σχετικά με τις συναντήσεις με πρόσωπα του αντιθέτου φύλου, έγινε υπενθύμισις στους γονείς και τους νεαρούς και νεαρές, που είχαν συγκεντρωθή εκεί ότι αυτό δεν είναι ένα είδος αναψυχής. Είναι μια πορεία που φυσικά οδηγεί σε γάμο. «Δεν εξαρτάται από το νεαρό άτομο ν’ αποφασίση σε ποια ηλικία επιτρέπεται αυτό ή αν χρειάζεται η παρουσία ενός συνοδού», άκουσε η νεολαία τον ομιλητή να λέγη. «Αυτό αποτελεί μια θεόδοτη ευθύνη του πατρός· και, αν δεν υπάρχη πατέρας στην οικογένεια, η ευθύνη βαρύνει τη μητέρα.» Έγινε παρότρυνσις στους γονείς να επωμισθούν την ευθύνη των ως γονέων. Υπεβλήθησαν, επίσης, άλλες ζωτικές ερωτήσεις και έλαβαν απάντησι.

ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Ιδιαίτερα απολαυστικές ήσαν οι απροετοίμαστες παρατηρήσεις του προέδρου της Εταιρίας στις πολλές συνελεύσεις, όπου κατέστη δυνατό να παρευρεθή αυτοπροσώπως. Επί μία ώρα και πλέον οι ακροαταί του ήσαν προσκολλημένοι σε κάθε λέξι που έλεγε. Έθιξε τα σπουδαιότερα σημεία της συνελεύσεως, τα θέμα της ελευθερίας και της οικοδομήσεως με ορθά υλικά επάνω στο ορθό θεμέλιο. «Ποτέ μη χαλαρώνετε τα χέρια», συνέστησε έντονα. «Να είσθε άγρυπνοι εναντίον των εσωτερικών διαφωνιών, του υλισμού και του διωγμού!»

Ωμίλησε για την αύξησι της εναντιώσεως στο έργο της Βασιλείας σε διάφορες χώρες, όπως η Κούβα, όπου Αίθουσες Βασιλείας έχουν πυρποληθή· τη Βούρμα, όπου οι ιεραπόστολοι της Εταιρίας έχουν εκτοπισθή· τη Ζάμπια, όπου ο υπηρέτης του τμήματος διετάχθη να εγκαταλείψη τη χώρα· την Πορτογαλία, όπου σαράντα εννέα μάρτυρες του Ιεχωβά παρεπέμφθησαν σε δίκη. Αλλά είχε, επίσης, και μερικούς ενθαρρυντικούς αριθμούς. Ενώ σε μερικές από τις μεγαλύτερες χώρες υπήρξε μικρή αύξησις σε αριθμό διαγγελέων της Βασιλείας τον περασμένο Απρίλιο, σε άλλες, εν τούτοις, υπήρχαν πολύ καλά αποτελέσματα: η Γαλλία είχε 12 τοις εκατό αύξησι· η Ιταλία, 15 τοις εκατό· η Βραζιλία, 21 τοις εκατό· η Χιλή, 22 τοις εκατό· η Δομινικανή Δημοκρατία, 40 τοις εκατό αύξησι.

Ωμίλησε, επίσης, για τον τρόπο με τον οποίο η Σουηδική Βουλή έλυσε το πρόβλημα, που αφορά τους μάρτυρας του Ιεχωβά, οι οποίοι αρνούνται στρατιωτική υπηρεσία. Κατά σύστασιν του ιδίου του υπουργού αμύνης, η κυβέρνησις δεν θα καλή σε υπηρεσία κανένα μάρτυρα του Ιεχωβά. Εν τούτοις, κάθε χρόνο θα γίνεται ένας έλεγχος για να εξακριβωθή αν αυτοί εξακολουθούν να είναι μάρτυρες του Ιεχωβά ή όχι.

ΤΟ ΕΤΟΣ 1975

Στη συνέλευσι της Βαλτιμόρης ο Αδελφός Φραντς στις τελικές του παρατηρήσεις έκαμε μερικά ενδιαφέροντα σχόλια σχετικά με το έτος 1975. Άρχισε μ’ ένα απρόοπτο τρόπο, λέγοντας, «Λίγο προτού ανεβώ στην εξέδρα, μ’ επλησίασε ένας νέος και μου λέγει, ‘Σας παρακαλώ, τι σημαίνει αυτό το 1975; Μήπως σημαίνει τούτο, εκείνο ή κάτι άλλο;’» Εν μέρει, ο Αδελφός Φραντς επροχώρησε και είπε: ‘Θα έχετε παρατηρήσει τον χρονολογικό πίνακα [στις σελίδες 31-35 του βιβλίου ‘Αιώνιος Ζωή στην Ελευθερία των Υιών του Θεού’]. Δείχνει ότι το 1975 λήγουν 6.000 χρόνια της ανθρωπίνης πείρας, εννέα περίπου χρόνια από τώρα. Τι σημαίνει αυτό; Μήπως σημαίνει ότι η ημέρα αναπαύσεως του Θεού άρχισε το 4026 π.Χ.; Μπορούσε να είχε αρχίσει. Το βιβλίο ‘Αιώνιος Ζωή’ δεν λέγει ότι δεν άρχισε τότε. Το βιβλίο απλώς παρουσιάζει τη χρονολογία. Μπορείτε να τη δεχθήτε ή να την απορρίψετε. Αν έτσι συμβαίνη, τι σημαίνει αυτό για μας; [Επροχώρησε κάπως περισσότερο για να δείξη ότι είναι δυνατόν το 4026 π.Χ. να είναι το έτος ενάρξεως της ημέρας αναπαύσεως του Θεού.]

‘Τι μπορεί να λεχθή για το έτος 1975; Ποια πρόκειται να είναι η σημασία του, αγαπητοί φίλοι ερώτησε ο Αδελφός Φραντς. ‘Μήπως σημαίνει ότι ο Αρμαγεδδών θα έχη λήξει, και ο Σατανάς θα έχη δεθή, ως το 1975; Μπορεί! Μπορεί! Όλα είναι δυνατά για τον Θεό. Μήπως σημαίνει ότι η Βαβυλών η Μεγάλη πρόκειται να καταστραφή ως το 1975; Μπορεί. Μήπως σημαίνει ότι θα λάβη χώραν η επίθεσις του Γωγ του Μαγώγ κατά των μαρτύρων του Ιεχωβά για να τους σαρώση, και κατόπιν αυτός ο ίδιος ο Γωγ να τεθή εκτός δράσεως; Μπορεί. Αλλά δεν έχομε ειπεί αυτό. Όλα είναι δυνατά για τον Θεό. Αλλά δεν λέμε αυτό. Και κανείς από σας ας μην ειπή κάτι το συγκεκριμένο ότι αυτό πρόκειται να συμβή από τώρα έως το 1975. Αλλά το σπουδαίο σημείο σ’ όλα αυτά είναι το εξής, αγαπητοί φίλοι: Ο καιρός είναι σύντομος. Ο καιρός τρέχει, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό.

‘Όταν επλησίαζε το τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914, δεν υπήρχε κανένα σημείο ότι οι Καιροί των Εθνών επρόκειτο να λήξουν. Οι συνθήκες στη γη δεν μας έδιναν κανένα σημείο για το τι επρόκειτο να έλθη, ακόμη και ως το τέλος Ιουνίου του έτους εκείνου. Κατόπιν αιφνιδίως έγινε ένας φόνος. Εξερράγη ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Γνωρίζετε τα υπόλοιπα. Πείνες, σεισμοί και λοιμοί επακολούθησαν, όπως προείπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε.

‘Αλλά τι έχομε σήμερα καθώς πλησιάζομε στο 1975; Οι συνθήκες δεν υπήρξαν ειρηνικές. Είχαμε παγκοσμίους πολέμους, πείνες, σεισμούς, λοιμούς και εξακολουθούμε να έχωμε αυτές τις συνθήκες καθώς πλησιάζομε στο 1975. Μήπως σημαίνουν κάτι όλα αυτά; Αυτά σημαίνουν ότι ευρισκόμεθα στον «καιρόν του τέλους». Και κάποτε πρέπει να έλθη το τέλος. Ο Ιησούς είπε: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» (Λουκ. 21:28) Ώστε γνωρίζομε ότι όσο πλησιάζομε στο 1975 τόσο πλησιέστερα είναι η απολύτρωσίς μας’.

«Ας αξιοποιήσωμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον χρόνο και ας εκτελέσωμε κάθε καλό και σκληρό έργο για τον Ιεχωβά όσο υπάρχει ακόμη ευκαιρία», συνέστησε ο ομιλητής.

Τελειώνοντας στις περισσότερες συνελεύσεις, εξετέθησαν σχέδια για το προσεχές έτος, για να γίνουν πολλές συνελεύσεις περιφερείας σε μικρότερες πόλεις σε κάθε χώρα. Κατόπιν, τα χαρούμενα αυτά πλήθη διελύθησαν όπως είχαν αρχίσει τις πενθήμερες συνελεύσεις των, με ύμνο και προσευχή στον Ιεχωβά Θεό. Οι ακροαταί, μολονότι ήσαν κάπως διστακτικοί να εγκαταλείψουν τις πόλεις των συνελεύσεων και ν’ αφήσουν τη στενή συναναστροφή των αδελφών των, εν τούτοις είχαν το αίσθημα εμπλουτισμού από την πνευματική εορτή που είχαν απολαύσει. Ήσαν γεμάτοι χαρά για το ότι είναι μάρτυρες του Ιεχωβά. Η συνέλευσις ήταν μια γεμάτη ανταμοιβή ευσεβής πείρα, για την οποία ήσαν πολύ ευγνώμονες στον Ιεχωβά τον Θεόν των. Ήσαν αποφασισμένοι να παραμείνουν άγρυπνοι και να διατηρήσουν την ένδοξη πνευματική ελευθερία, με την οποία έχουν ευλογηθή.