Να Είσθε Αξιόπιστοι σε Όλα
ΟΤΑΝ κάποιος έχη μια συνέντευξι μαζί σας, θα θέλατε να έλθη εγκαίρως ή ν’ αργοπορήση; Αν αναθέσετε σε κάποιον να σας κάμη μια εργασία, θα θέλατε να την εκτελέση μάλλον, ή να την αγνοή όταν δεν είσθε κοντά του να τον επιβλέπετε; Όταν αγοράζετε ένα μηχάνημα, θα θέλατε ένα που να λειτουργή, ή ένα που να παρουσιάζη συνεχώς ανωμαλίες;
Σχεδόν όλοι θ’ αναγνωρίσουν πόσο επιθυμητή είναι η πρώτη σκέψις σε κάθε μια από τις ανωτέρω περιπτώσεις. Θέλομε να είναι οι άνθρωποι εγκαίρως για την εργασία, θέλομε να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις εργασίας. Και θέλομε μηχανήματα που λειτουργούν.
Σε κάθε περίπτωσι η επιθυμητή ιδιότης είναι η αξιοπιστία. Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι όλοι σχεδόν ζητούν την αξιοπιστία από τους άλλους ανθρώπους, καθώς και από τα πράγματα που χρησιμοποιούν. Αλλά εκείνο που είναι συχνά ακόμη πιο δύσκολο είναι το άτομο το ίδιο να είναι τέτοιο.
Αν θέλετε να είναι οι άνθρωποι αξιόπιστοι, σεις ο ίδιος είσθε; Αν θέλετε να είναι εκείνοι εγκαίρως στη συνέντευξι, σεις είσθε; Αν θέλετε να είναι οι άλλοι αξιόπιστοι όταν εργάζωνται για σας, είσθε σεις προσεκτικός στο να είσθε αξιόπιστος όταν εργάζεσθε για τους άλλους; Ναι, η αξιοπιστία απαιτείται και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αν είναι καλά να είναι ο άλλος αξιόπιστος, ασφαλώς πρέπει να είναι καλό για τον καθένα, ατομικώς, να είναι, επίσης, αξιόπιστος. Η επιθυμία σας να είναι οι άλλοι αξιόπιστοι πρέπει να ισχύη επίσης και για την επιθυμία των άλλων να είσθε σεις αξιόπιστος όταν συνεργάζεσθε μαζί τους.
Αλλά το να θέλη ένας την αξιοπιστία στους άλλους και το να είναι ο ίδιος αξιόπιστος, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Είναι σχετικώς εύκολο να ζητούμε αξιοπιστία από τους άλλους, αλλά όχι τόσο εύκολο να είμεθα αξιόπιστοι εμείς. Γιατί; Εν πρώτοις, δεν είναι όλοι αξιόπιστοι, και αυτό θέτει ένα κακό παράδειγμα για τους άλλους. Πράγματι, η τάσις στον κόσμο είναι ν’ απομακρύνονται ολοένα περισσότερο από την αξιοπιστία και να παίρνουν όσο το δυνατόν περισσότερα με όσο το δυνατόν πιο μικρή προσπάθεια. Αυτό κάθε άλλο παρά οδηγεί στο να ενθαρρύνεται η πλειονότης των ανθρώπων προς την αξιοπιστία.
Εξ άλλου, η αξιοπιστία αποκτάται δύσκολα, διότι δεν είναι μια ιδιότης που κληρονομούμε από τους γονείς μας· πρέπει να την διδαχθούμε, να την καλλιεργήσωμε και να την εφαρμόσωμε προτού μας γίνη συνήθεια. Μπορούμε να παρατηρήσωμε την έλλειψί της στα μικρά παιδιά. Μπορείτε να περιμένετε ότι το παιδί σας θα είναι αξιόπιστο στο να κρατή τα φορέματα του καθαρά, στο να καθαρίζη τα δόντια του, ή να βάζη σε τάξι τα πράγματα, ή ακόμη στο να είναι έντιμο, αν σεις ο ίδιος δεν διαθέσετε χρόνο να το διδάξετε αυτά τα πράγματα; Όχι, διότι η αλήθεια σχετικά με αυτό είναι ακριβώς όπως λέγει η Γραφή στο εδάφιο Παροιμίαι 22:15: «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ’ αυτού.»
Αλλά, αν η αξιοπιστία αποκτάται δύσκολα και η τάσις είναι η απομάκρυνσις από αυτήν, ποιο είναι το ελατήριο για να θέλωμε να είμεθα εμείς οι ίδιοι αξιόπιστοι; Το ελατήριο είναι ότι αυτό είναι δίκαιο, άσχετα με το πώς προτιμά να ενεργήση οποιασδήποτε άλλος, και ότι αυτό ωφελεί τους άλλους καθώς κι εμάς τους ιδίους. Είναι όπως το ζήτημα της ηθικότητος. Είναι δίκαιο να είναι ένας ηθικός, άσχετα με το γεγονός ότι οι άλλοι ίσως να είναι ανήθικοι. Και το να είναι ένας ηθικός ωφελεί τους άλλους, καθώς κι εκείνον ο οποίος διάγει μια ηθική ζωή, σωματικώς και διανοητικώς. Το ίδιο συμβαίνει και με το να είναι ένας αξιόπιστος.
Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα από την άποψι εκείνου ο οποίος έχει φόβο Θεού και θέλει να είναι αρεστός σ’ αυτόν, διότι ο Θεός θέλει τα πιστά πλάσματά του να μιμούνται αυτό που είναι ορθό, όχι αυτό που είναι εσφαλμένο. Και το να είναι ένας αξιόπιστος είναι μια ευσεβής ιδιότης. Είναι ορθόν. Φέρνει επίσης οφέλη στους άλλους καθώς και σ’ εμάς τους ιδίους. Αυτά είναι επαρκείς λόγοι για μια τέτοια πορεία.
Ο Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός, έδειξε ότι η αξιοπιστία είναι κάτι το ορθόν, και ότι πρέπει να ασκήται και στα μικρά πράγματα, εφόσον το να είναι ένας αξιόπιστος όταν κάνη μικρά πράγματα αποτελεί την οδό για να μάθη πώς να είναι αξιόπιστος όταν κάνη μεγάλα πράγματα. Ο Ιησούς είπε: «Ο εν τω ελαχίστω πιστός, και εν τω πολλώ πιστός είναι· και ο εν τω ελαχίστω άδικος, και εν τω πολλώ άδικος είναι.» (Λουκ. 16:10) Σε μια παραβολή του ο Ιησούς επήνεσε τον εργάτη ο οποίος εστάθη αξιόπιστος σε ό,τι του ανετέθη και έδειξε ότι αυτό τον κατέστησε άξιο για μεγαλύτερες ευθύνες. Είπε: «Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον, όταν έλθη ο κύριος αυτού, θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.» (Ματθ. 24:46, 47) Η αμοιβή για αξιοπιστία σ’ ένα μικρότερο καθήκον ήταν να του ανατεθή ένα άλλο μεγαλυτέρας ευθύνης.
Η λογικότης αυτού του ζητήματος είναι καταφανής, διότι ποιος θα ενεπιστεύετο σ’ ένα άτομο μια μεγάλη εργασία αν ήταν αναξιόπιστο σε μια μικρή εργασία; Αν ένας άνθρωπος δεν μπορή να συνεννοηθή με τους συνεργάτας του σ’ ένα τμήμα, θα ήταν άρα γε λογικό να τον διορίση η εταιρία διευθυντή του προσωπικού ολοκλήρου της επιχειρήσεως; Αν ένας ήταν ανίκανος να είναι ταμίας διότι δεν μπορούσε να κάνη ορθά πρόσθεσι ή αφαίρεσι, θα μπορούσε να του ανατεθή να γίνη αρχιλογιστής μιας Εταιρίας; Όχι, μόνον όταν δεικνύεται αξιόπιστος σε μικρότερα έργα είναι ένας έτοιμος και για μεγαλύτερα.
Το να είναι ένας αξιόπιστος φέρνει πολλά οφέλη. Σημαίνει ότι θα εργάζεσθε καλύτερα και θα ικανοποιήτε τον εργοδότη σας· θα σας καθιστά ικανό να τηρήτε τις διευθετήσεις που κάνετε με τους άλλους, και με τον καιρό θα σας κάνη ένα πιο επιθυμητό σύντροφο· και μέσα στον οικογενειακό κύκλο, το να είσθε αξιόπιστοι σύζυγοι ως άνδρας ή ως γυναίκα—θα βοηθήση για πιο ευτυχισμένες οικογενειακές σχέσεις.
Σκεφθήτε, επίσης, και τα άλλα οφέλη που μπορεί να σας φέρη ατομικώς. Παραδείγματος χάριν, ένας άνθρωπος, που έμαθε να είναι αξιόπιστος στο να βάζη τα πράγματα στη θέσι τους, μπορεί να είναι βέβαιο ότι θα τα βρη εκεί όταν θα τα ζητήση. Δεν θα είναι υποχρεωμένος να δαπανήση πολύ χρόνο και δεν θα ερεθίζεται αναζητώντας τα. Επίσης, αν ένας καλλιεργή τη συνήθεια να υπολογίζη τον χρόνο για να τηρή τις συνεντεύξεις του, προφυλάσσει τον ίδιο τον εαυτό του από στενοχώριες και ερεθισμούς, διότι αυτός που πάντοτε αργοπορεί είναι συνήθως βιαστικός και συχνά θυμώνει διότι αργοπόρησε.
Το αξιόπιστο άτομο είναι πιο ευτυχισμένο στην εργασία του. Το άτομο που δεν είναι αξιόπιστο έχει πάντα ανησυχίες για το αν ο εργοδότης του θ’ ανακαλύψη τις κακές συνήθειες της εργασίας του. Οφείλει να εφευρίσκη πάντα δικαιολογίες για την κακή του εργασία. Συνήθως αναγκάζεται να βρίσκεται σε κατάστασι αμύνης, διότι γνωρίζει ότι έπρεπε να είναι καλύτερος, αλλά δεν είναι. Δεν είναι όμως αυτός ο τρόπος για να επιτύχη ένας ικανοποίησι από το έργο του. Αλλά όταν ένας καλλιεργή τη συνήθεια να είναι αξιόπιστος στην εργασία του, γνωρίζει ότι έκαμε αυτό που απαιτείται, αυτό που είναι ορθό, και μπορεί ν’ απολαύη ειρήνη νοός.
Ναι, σε όλα σχεδόν τα πράγματα που μπορούμε να κάνωμε στη ζωή θα σημειώνωμε βελτίωσι αν είμεθα αξιόπιστοι. Θα προκύψη ωφέλεια στην εργασία μας, στην οικογενειακή μας ζωή, στις συναναστροφές μας, ναι, ακόμη και στον σεβασμό προς τον εαυτό μας. Γι’ αυτό να είσθε αξιόπιστοι σε όλα τα πράγματα!