Ευτυχείς Ιεραπόστολοι Παρακινούνται να Εκτιμήσουν την Ζωή

«ΕΙΣΘΕ σεις οι σπουδασταί ή φοιτηταί ευτυχείς;» Αυτό το ερώτημα έθεσε ο αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά Φ. Ο. Φρανζ στους αποφοίτους της 43ης τάξεως της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ, που ήσαν συναγμένοι στην πόλι της Νέας Υόρκης στις 12 Μαρτίου. «Δεν εννοώ ευτυχείς επειδή αποφοιτάτε, αλλά ευτυχείς γενικά. Θα έπρεπε, όμως, να είσθε ευτυχείς επειδή έχομε εισέλθει στην πέμπτη δεκαετία ενός αξιοσημείωτου καιρού.»

Ποιου καιρού; Ο Φρανζ έδειξε ότι ήταν ο ευλογητός καιρός που αναφέρεται στο εδάφιο Δανιήλ 12:12· εξαιτίας του ότι ‘πολλοί περιτρέχουν, και η γνώσις του Λόγου του Θεού έχει πληθυνθή.’ (Δαν. 12:4) Ως αποτέλεσμα τούτου, σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά λαμβάνουν πείρα μιας εκρήξεως γνώσεως. Περαίνοντας ο Φρανζ είπε στους σπουδαστάς: «Είσθε ευτυχείς διότι έχετε περιτρέξει όλη την Αγία Γραφή και συμμετάσχει σ’ αυτή την πλήθυνσι της γνώσεως! Θα είσθε ευτυχείς καθώς στοργικά και με ζήλο θα κάνετε και άλλους μετόχους!»

Ένα παράδειγμα της ευτυχίας που τους επιφυλάσσεται ετονίσθη από ένα άλλο ομιλητή, τον Μαξ Λάρσον. Ανέφερε μια πόλι που βρίσκεται 800 χιλιόμετρα μακρυά από το Σαντιάγο της Χιλής, όπου επρόκειτο να λάβη χώρα συνέλευσις. Υπήρχε εκεί ένας όμιλος ιεραποστόλων και μια εκκλησία από τριάντα έξη Μάρτυρας σ’ εκείνη την πόλι. Πόσοι ήλθαν στη συνέλευσι; Όλοι οι τριάντα έξη; Ακόμη περισσότεροι· 100 ήλθαν σ’ εκείνη τη συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά 800 χιλιόμετρα μακρυά!

Σ’ αυτούς τους ευτυχείς ιεραποστόλους με τέτοια χαρούμενη προοπτική, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, Ν. Ο. Νορρ, ωμίλησε για την εκτίμησι της ζωής και για το μέρος που παίζει η ωριμότης στην προσκόλλησι σ’ αυτή τη ζωή. Άρχισε ως εξής: «Πώς σκεπτόμεθα για την ζωή; Πόσο χρόνο διαθέτομε για να στοχασθούμε επάνω στο θέμα της ζωής; Πώς φθάσαμε να την έχωμε; Ύστερ’ από εδώ . . . τι πρόκειται να κάνωμε με τη ζωή; Από πού ελάβατε αυτή τη ζωή; Η ζωή σας, στην πραγματικότητα άρχισε από τον Θεό, διότι όταν πάμε αρκετά πίσω φθάνομε στον Αδάμ, και η Βίβλος μάς λέγει ότι ο Αδάμ ήταν υιός του Θεού. (Λουκ. 3:38) Ο Θεός είναι η Πηγή της ζωής. (Ψαλμ. 36:9) Έχετε απολαύσει ζωή ως τώρα, αλλά μπορείτε να εξακολουθήτε να την απολαμβάνετε ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Η ζωή είναι κάτι πολύ σπουδαίο, διότι χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να έχωμε τίποτε ούτε μπορούμε να κάνωμε κάτι για τους άλλους. Όπως λέγει στα εδάφια Εκκλησιαστής 9:5, 10, στον θάνατο δεν υπάρχει λογισμός, ούτε πράξις ούτε σοφία. Όταν έχωμε ζωή μπορούμε να δείξωμε σ’ άλλους την οδό της ζωής.

Μεταξύ άλλων, ο Νορρ παρετήρησε περαιτέρω: «Αν εκτιμούμε την ζωή θ’ αποδίδωμε στον Θεό το γεγονός ότι είμεθα στη ζωή. Όταν έχωμε ζωή μπορούμε να εργαζώμεθα, μπορούμε να κάνωμε και άλλους ευτυχείς. Για να παραμείνουμε προσκολλημένοι στη ζωή οφείλομε να εξακολουθούμε να λαμβάνωμε γνώσι του Θεού και του Υιού του, διότι αυτό είναι αιωνία ζωή. (Ιωάν. 17:3) Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός ώφειλε να εξακολουθή να λαμβάνη γνώσι. Γι’ αυτό είναι τόσο σπουδαία η ωριμότης. Η ωριμότης μάς βοηθεί να είμεθα προσκολλημένοι στη ζωή, να εξαίρωμε την αξία της ζωής μας, και να την κρατήσωμε για πάντα. Και ας παραμείνωμε ταπεινοί, χωρίς να νομίζωμε ποτέ ότι τα ξεύρομε όλα. Δεν τα γνωρίζομε. Έχομε ακόμη τόσα πολλά να μάθωμε. . . .

«Εμείς είμεθα ευτυχείς για σας. Έχετε την υποστήριξι όλων μας, αλλά περισσότερο από όλα τ’ άλλα, ο Θεός είναι μαζί σας. Αυτός ενδιαφέρεται για σας και σας υποστηρίζει. Αυτός σας έχει δώσει εν πρώτοις ζωή. Είθε να προχωρήτε πάντα, ζητώντας ωριμότητα, διότι καθώς κερδίζετε ωριμότητα, θα είσθε περισσότερο προσκολλημένοι στη ζωή, την αιώνια ζωή.» Ύστερα από αυτές τις παρατηρήσεις παρέδωσε τα διπλώματα σ’ εκείνους οι οποίοι έγιναν άξιοι, στην μεγάλη πλειονότητα. Οι 103 σπουδασταί είχαν έλθει από δώδεκα χώρες και απεστέλλοντο σε είκοσι εννέα διάφορες χώρες. Ήσαν μάλλον νέοι στην ηλικία, μ’ ένα μέσον όρο ηλικίας είκοσι έξη ετών, και είχαν ένα μέσον όρο ένδεκα ετών αφιερώσεως στον Θεό.

Το αποκορύφωμα του απογευματινού προγράμματος, που παρουσίασαν οι ίδιοι οι σπουδασταί, εχρησίμευσε επίσης στην εξύψωσι της εκτιμήσεως της ζωής. Πολύ συγκινητική καθώς και ενισχυτική ήταν η γραφική περιγραφή μιας Μάρτυρος η οποία είχε δαπανήσει δύο έτη στην φυλακή, ζώντας με ψυχία άρτου, και η οποία περέμεινε προσκολλημένη στην ελπίδα της ζωής στη νέα τάξι του Θεού με το να φέρνη στη μνήμη εκλεκτά αποσπάσματα από το βιβλίο προς Φιλιππησίους. Ένα Βιβλικό δράμα μιας ώρας με στολές, που διεπραγματεύετο την αρχαία ελεήμονα προμήθεια του Θεού για τον ακούσιο φονέα στις πόλεις του καταφυγίου, και η οποία προμήθεια απεδεικνύετο ότι είχε το αντίστοιχό της στην εποχή μας, ετόνιζε το ίδιο συμπέρασμα. Ετόνισε με δύναμι ότι η ζωή εξαρτάται από την υπακοή στον Θεό και ότι η ζωή αξίζει περισσότερο από κάθε υλικό αγαθό που μπορούσε ν’ αποκτήση ένας.

Ναι, χωρίς αμφιβολία το πρόγραμμα της αποφοιτήσεως υπεγράμμισε όχι μόνο την ευτυχία των ιεραποστόλων αλλά επίσης την εκτίμησι της ζωής. Το απήλαυσαν πολύ 2.000 περίπου προσκεκλημένοι, φίλοι και συγγενείς, μερικοί από τους οποίους είχαν έλθει, από μακρυά, δυτικώς από τη Χαβάη και ανατολικώς από το Λονδίνον, Αγγλίας.