Οι Άγιες Γραφές Καλύπτουν τις Πνευματικές Ανάγκες

«Τα διαβήματα του ανθρώπου διευθύνονται υπό του Ιεχωβά.»—Παροιμ. 20:24 ΜΝΚ.

1. Πώς εμεγαλύνθη ο Ιεχωβά ως ο μέγας Προμηθευτής Τροφής;

ΤΡΟΦΗ, στέγη, ρουχισμός—και τα τρία είναι αναγκαία για τη ζωή. Ο Δημιουργός του ανθρώπου, Ιεχωβά Θεός, το γνωρίζει αυτό καλά κι έχει πράγματι ενεργήσει για την κάλυψι αυτών των αναγκών. Έδωσε στον πρώτο άνδρα και τη γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα, βλάστησι και καρπούς για τροφή. (Γέν. 1:29) Αργότερα, στην εποχή του Νώε μετά τον παγγήινο Κατακλυσμό, ο Θεός προσέθεσε κρέας ζώων στο διαιτολόγιο του ανθρωπίνου γένους, μολονότι απηγόρευσε τη βρώσι αίματος. (Γέν. 9:3, 4) Ως αυτή την εποχή μας ο Ιεχωβά «ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.» (Ματθ. 5:45) Έτσι, οι περιστροφές της γης συνεχίζονται, η φυτική και ζωική ζωή αφθονεί και ο Ιεχωβά μεγαλύνεται ως ο μέγας Προμηθευτής Τροφής.

2. Ποιο μέρος παίζει η ατμόσφαιρα στη συντήρησι της ανθρωπίνης ζωής επάνω στη γη, και, πώς έγινε προμήθεια για τη στέγη που είναι ουσιώδης στη ζωή;

² Ο Θεός είχε δημιουργήσει τη γη ως κατοικία για το ανθρώπινο γένος, ένα προστατευμένο και κατάλληλο τόπο μέσα σ’ ένα απέραντο σύμπαν. Διάφορα χαρακτηριστικά την καθιστούν τον μόνο πλανήτη γνωστό στον άνθρωπο σήμερα που μπορεί να συντηρήση ανθρωπίνη ζωή. Σχετικά με ένα μόνο από αυτούς τους παράγοντας ελέχθη: «Μεταξύ πολλών άλλων λειτουργιών και η ατμόσφαιρα επίσης διατηρεί την θερμοκρασία μέσα σε όρια ασφαλή για ζωή· και εκτελεί τη ζωτική προμήθεια νωπών υδρατμών μακριά στο εσωτερικό από τους ωκεανούς για την άρδευσι της γης, διότι χωρίς αυτό θα ήταν μια έρημος χωρίς ζωή.»a Μπορούμε να ευφραινώμεθα διότι ‘ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην’ έδωσε αυτόν τον πλανήτη «εις τους υιούς των ανθρώπων.» (Ψαλμ. 115:15, 16) Αλλά ο Ιεχωβά έδωσε, επίσης, νοημοσύνη στον άνθρωπο. Μ’ αυτήν και με τις πρώτες ύλες που προμηθεύει με αφθονία η γη, θα ήταν δυνατόν να οικοδομήση κατάλληλες κατοικίες κι έτσι να έχη τη στέγη που είναι ουσιώδης για τη ζωή.

3. Πώς έκαμε ο Ιεχωβά προμήθεια για τον απαιτούμενο ρουχισμό;

³ Κατάλληλος ρουχισμός είναι μια άλλη ανθρωπίνη ανάγκη. Όταν ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, άρχισαν να αισχύνωνται και ζήτησαν να καλυφθούν. Με εύσπλαγχνο τρόπο «έκαμεν Ιεχωβά ο Θεός εις τον Αδάμ και εις την γυναίκα αυτού χιτώνας δερματίνους, και ενέδυσεν αυτούς.» (Γέν. 3:6, 7, 21, ΜΝΚ) Επί πλέον, μέσω θείας διευθετήσεως, αυτή η ιδία η γη προμηθεύει τα αναγκαία υλικά έτσι ώστε ο άνθρωπος, ο οποίος είναι προικισμένος από τον Δημιουργό του με νοημοσύνη, μπορεί να κατασκευάση τον ρουχισμό που χρειάζεται.

4. Τι πρέπει ν’ αναγνωρίσωμε όσον αφορά την πηγή τροφής, στέγης, ρουχισμού και όλων των αγαθών δώρων;

⁴ Ο Ιεχωβά είναι επομένως ο μέγας Προμηθευτής τροφής, στέγης και ρουχισμού. Πράγματι, «πάσα δόσις αγαθή, και παν δώρημα τέλειον, είναι, άνωθεν, καταβαίνον από του Πατρός των φώτων.» (Ιάκ. 1:17) Ο ηλικιωμένος Βασιλεύς Δαβίδ και οι όμοιοι με αυτόν Ισραηλίται συνεισέφεραν για να οικοδομηθή από τον Σολομώντα ο ναός, αλλά ο Δαβίδ παρεδέχετο: «Ιεχωβά Θεέ ημών, άπαν τούτο το πλήθος, το οποίον ητοιμάσαμεν δια να οικοδομήσωμεν οίκον εις σε δια το όνομά σου το άγιον, εκ της χειρός σου έρχεται, και σου είναι τα πάντα.» (1 Χρον. 29:16, ΜΝΚ) Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμεθα για το ότι ο Ιεχωβά, στον οποίον ανήκουν «τα κτήνη τα επί χιλίων ορέων» και «η οικουμένη και το πλήρωμα αυτής,» ευαρεστήθηκε να κάμη προμήθειες για τις υλικές ανάγκες του ανθρωπίνου γένους!—Ψαλμ. 50:10-12.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΚΗ

5. Όσον αφορά, τη λατρεία, με ποια παρόρμησι εδημιουργήθη το ανθρώπινο γένος; Μπορεί αυτή η παρόρμησις να ικανοποιηθή;

⁵ Αλλά, μια μεγαλύτερη ανάγκη του ανθρώπου έπρεπε, επίσης, ν’ αντιμετωπισθή. Το ανθρώπινο γένος είχε δημιουργηθή με μια παρόρμησι να λατρεύη τον Θεό. Στο βιβλίο του Άνθρωπος, Θεός και Μαγεία, ο Ίβαρ Λίσνερ παρατηρεί: «Δεν μπορεί ένας παρά να θαυμάση την επιμονή με την οποία αγωνίσθηκε ο άνθρωπος, σ’ όλη την ιστορία του, να επεκταθή έξω από τον εαυτό του. Οι ενέργειες του ποτέ δεν κατηυθύνοντο αποκλειστικά στα αναγκαία για τη ζωή. Ερευνούσε πάντα, προχωρώντας ψηλαφητά στον περαιτέρω δρόμο του, φιλοδοξώντας να φθάση το ανέφικτον. Αυτή η παράδοξη και έμφυτη ώθησις που υπάρχει στο ανθρώπινο ον είναι η πνευματικότης του. Αυτή τον οδηγεί συνεχώς προς ένα αντικειμενικό σκοπόν, ο οποίος είναι απρόσιτος σ’ αυτόν. Και αυτός ο αντικειμενικός σκοπός είναι ο Θεός.» (Σελίδες 11, 12) Πράγματι, πλήθη ανθρώπων ανεζήτησαν τον Θεό και πολλοί, επίσης, τον βρήκαν. Στους ακροατάς του επάνω στον Λόφο του Άρεως των Αρχαίων Αθηνών, ο απόστολος Παύλος είπε κάποτε: «Ο Θεός όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ . . . δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα. Και έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς, και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών δια να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν· αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών.» (Πράξ. 17:24-27) Ο Παντοκράτωρ Θεός, ο οποίος είναι υπεράνω όλων και χωρίς όμοιον, ‘συγκαταβαίνει δια να επιβλέπη τα εν τω ουρανώ και τα εν τη γη,’ και γι’ αυτόν αναφέρεται: «Ο Ιεχωβά είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αλήθεια.» (Ψαλμ. 113:5, 6· 145:18, ΜΝΚ) Αλλά πώς μπορούν εκείνοι οι οποίοι ειλικρινά ψηλαφούν για τον Θεό να τον βρουν;

6. Εκτός από τις προμήθειες υλικών πραγμάτων που έκαμε προς όφελος του ανθρώπου, με ποιο άλλο τρόπο διεκρίθη ο Ιεχωβά ως ένας Προμηθευτής;

⁶ Ο Ιεχωβά δεν έκαμε μόνο προμήθειες υλικών πραγμάτων προς όφελος του ανθρώπου. Διεκρίθη, επίσης ως ο Συγγραφεύς και Συντηρητής της Βίβλου, του Λόγου του. Το ανθρώπινο γένος έχει ανάγκη αυτής της θαυμασίας πνευματικής προμηθείας, διότι, ο Ιησούς Χριστός παραθέτοντας από τον Μωυσή, είπε: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Ιεχωβά.» (Ματθ. 4:4, ΜΝΚ· Δευτ. 8:3, ΜΝΚ· 2 Τιμ. 3:16, 17) Ο ατελής άνθρωπος είναι ανίκανος να κατευθύνη τα διαβήματά του επιτυχώς με την ανθρωπίνη απλώς σοφία. Είναι πράγματι αληθινά τα εξής λόγια του εδαφίου Παροιμίαι 20:24 (ΜΝΚ): «Τα διαβήματα του ανθρώπου διευθύνονται υπό του Ιεχωβά· πώς λοιπόν ο άνθρωπος ήθελε γνωρίσει την εαυτού οδόν;» Η εύνοια του Θεού επαναπαύεται σ’ εκείνους οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι εξαρτώνται από αυτόν και αυτός τους κατευθύνει, με το να κάνη προμήθειες για τις πνευματικές των ανάγκες, όπως ακριβώς παρετήρησε ο ψαλμωδός Δαβίδ: «Όταν υπό Ιεχωβά κατευθύνωνται τα διαβήματα του ανθρώπου, η οδός αυτού είναι αρεστή εις Αυτόν.»—Ψαλμ. 37:23, ΜΝΚ.

7. Δώστε παραδείγματα για να δείξετε ότι άνθρωποι διαφόρων στρωμάτων της ζωής έδειξαν σεβασμό στη Γραφή.

⁷ Άνθρωποι από διάφορα στρώματα της ζωής έδειξαν βαθύ σεβασμό στη Γραφή. Σημειώστε τι έχει λεχθή γι’ αυτήν: «Η Γραφή είναι το άγγελμα του Θεού, η επιστολή του Θεού, στον άνθρωπο.» (Μέρλιν Γκραντ Σμιθ, μαθηματικός και αστρονόμος) «Υπάρχει Ειδική Θεία Αποκάλυψις. Μια άλλη ονομασία γι’ αυτήν είναι η Βίβλος.» (Όσκαρ Λέο Μπράουερ, φυσικός και χημικός) «Πιστεύω ότι η Γραφή είναι το πιο καλό δώρο που έχει δώσει ο Θεός στον άνθρωπο.» (Αβραάμ Λίνκολν, πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών) «Η Γραφή φέρει την σφραγίδα μιας Ειδικής Προελεύσεως, και μια απέραντη απόστασις την χωρίζει από όλους τους ανταγωνιστάς.» (Ο. Ε. Γκλάδστων, Άγγλος πολιτικός)b Αυτό είναι χαρακτηριστικό της ομολογίας πολλών σκεπτόμενων ανθρώπων.

8, 9. Ποια ήταν η στάσις των πρώτων Χριστιανών απέναντι στις Γραφές; Αποδείξτε την απάντησί σας.

⁸ Υπηρέται του Ιεχωβά έδειξαν εκτίμησι στις Γραφές. Γι’ αυτό, οι πρώτοι Χριστιανοί, παραδείγματος χάριν, επιθυμούσαν να τις έχουν διαθέσιμες στο πιο χρήσιμο σχήμα. Γράφοντας επάνω στο θέμα «Τα Αρχαιότερα Χριστιανικά Βιβλία,» ο Κ. Κ. ΜακΚάουν είπε: «Ο απλός, πρακτικός, μη φιλολογικός χαρακτήρ της πρώτης Χριστιανοσύνης τονίζεται από αυτό που απέδειξαν οι πρόσφατες ανακαλύψεις σχετικά με την από μέρους των χρήσι του κώδικος. Τα θρησκευτικά βιβλία των Χριστιανών, τόσο η Παλαιά Διαθήκη όσο και τα νέα συγγράμματα τα οποία επρόκειτο να γίνουν ιερά, δεν ήσαν για να τα διαβάζουν οι ευπορούντες. Επαγγελματίαι εργαζόμενοι σκληρά επιθυμούσαν να εγκύψουν όσο μπορούσαν σ’ ένα βιβλίο. Αυτοί καθώς και οι ειλικρινείς Χριστιανοί ιεραπόστολοι επιθυμούσαν να μπορούν ν’ αναφέρωνται εύκολα για απόδειξι σ’ αυτό ή σ’ εκείνο το εδάφιο, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να ξετυλίξουν μεγάλα μήκη παπύρων. Δεν κατείχοντο από οποιεσδήποτε κενοδόξους φιλολογικές αξιώσεις. Όπως το περιεχόμενο των βιβλίων, έτσι και το σχήμα στο οποίο ενεφανίζοντο ήταν προϊόν του ζωτικού ηθικού και θρησκευτικού πνεύματος το οποίο σε δύο περίπου αιώνες κατέκτησε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.»—Ο Βιβλικός Αρχαιολόγος Αναγνώστης, σελίς 261.

⁹ Όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά της εποχής μας, έτσι και οι πρώτοι Χριστιανοί ήσαν ευγνώμονες για τον Λόγο του Θεού. Λόγω της γεμάτης εκτίμησι στάσεως που εξεδήλωναν εκείνοι οι οποίοι ήσαν στη Θεσσαλονίκη, ο απόστολος Παύλος μπορούσε να τους γράψη: «Δια τούτο και ημείς ευχαριστούμεν τον Θεόν αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες τον Λόγον του Θεού τον οποίον ηκούσατε παρ’ ημών, εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (καθώς είναι αληθώς), λόγον του Θεού, όστις και ενεργείται μεταξύ υμών των πιστευόντων.»—1 Θεσ. 2:13.

ΘΕΟΔΟΤΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

10, 11. (α) Πώς οι Γραφές καλύπτουν μια ζωτική πνευματική ανάγκη σχετικά με το θείον όνομα; (β) Με ποιο μέσον θ’ αγιασθή το όνομα του Ιεχωβά, και αυτό θα καταλήξη στην ικανοποίησι ποιας ανθρωπίνης ανάγκης;

¹⁰ Αυτή η ιδία η υλική κτίσις μαρτυρεί σιωπηλά την ύπαρξι Θεού. Παραδείγματος χάριν, οι ουρανοί διηγούνται την δόξα του. (Ψαλμ. 19:1) Εν τούτοις, αυτά τα άψυχα πράγματα δεν μπορούν ν’ αποκαλύψουν το όνομα του Παγκοσμίου Κυριάρχου ούτε να πουν τους σκοπούς του. Εξ άλλου, οι Γραφές, εφόσον είναι ο Λόγος του Θεού, ομοιάζουν με λύχνο ο οποίος φωτίζει το περιβάλλον ενός και διαλύει το σκότος. (Ψαλμ. 119:105, 130) Αποκαλύπτουν το μέγιστο από όλα τα ονόματα, και καθορίζουν την ταυτότητα του Υψίστου ως Εκείνου «του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά.» (Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ) Η Γραφή καθιστά, επίσης, σαφές ότι ο Θεός θα αγιάση το μνημειώδες όνομά του, διότι εκεί ο Ιεχωβά εξαγγέλλει: «Θέλω αγιάσει το όνομά μου το μέγα, το βεβηλωθέν μεταξύ των εθνών, το οποίον εβεβηλώσατε [σεις ο Ισραήλ] εν μέσω αυτών και θέλουσι γνωρίσει τα έθνη ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.» (Ιεζ. 36:22, 23, ΜΝΚ) Ο Ιησούς Χριστός εδίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχωνται, «Πάτερ . . . αγιασθήτω το όνομά σου.» (Λουκ. 11:2) Για να έχη ένας άνθρωπος την επιδοκιμασία του Θεού και να λάβη ζωή, οφείλει να γνωρίζη το όνομά Του, να ενδιαφέρεται για τον αγιασμό του, και να το επικαλήται, διότι «πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή.» (Ρωμ. 10:13· Ιωήλ 2:32, ΜΝΚ) Οι Άγιες Γραφές επομένως καλύπτουν μια ζωτική πνευματική ανάγκη με το να προμηθεύουν πληροφορία σχετικά με το θείον όνομα.

¹¹ Η Γραφή δείχνει, επίσης, ότι το όνομα του Ιεχωβά θα αγιασθή και θα εξαρθή υψηλά μέσω της βασιλείας του Θεού εις χείρας του Ιησού Χριστού. (Ψαλμ. 45:1-7· 110:1, 2· Ησ. 9:6, 7, ΜΝΚ· Δαν. 2:44· 7:13, 14· Αποκάλ. 11:15-17· 12:5, 10· 19:11-16) Κάτω από τη διακυβέρνησί του θα ικανοποιηθούν πλήρως οι πνευματικές και υλικές ανάγκες του ανθρωπίνου γένους. (Ησ. 11:9· 65:20-25· Ψαλμ. 67:6· 72:16) Ο άνθρωπος θα είναι τότε προφυλαγμένος από τις καταστροφές του πολέμου, διότι οι μάχαιρες και οι λόγχες θα γίνουν όργανα εξυπηρετήσεως ειρηνικών και οικοδομικών σκοπών. (Μιχ. 4:3, 4) Για τις ειρηνικές ενέργειες του Ιεχωβά στο εγγύς μέλλον, ο Ψαλμός 46:9 διακηρύττει: «Καταπαύει τους πολέμους έως των περάτων της γης· συντρίβει τόξον, και κατακόπτει λόγχην καίει αμάξας εν πυρί.» Ασφαλώς, μ’ αυτό τον τρόπο θα ικανοποιηθή πλήρως η λογική ανθρωπίνη επιθυμία και ανάγκη για ασφάλεια και ειρήνη. Υπάρχει ασφαλώς λόγος για να εκφράση ένας ευγνωμοσύνη στον Θεό για τις Γραφές, οι οποίες προμηθεύουν την εκπαίδευσι που έχει ανάγκη ένας για να κερδίση αιώνια ζωή κάτω από αυτές τις ευλογητές συνθήκες.—Ιωάν. 17:3.

12. Τι αποκαλύπτει η Γραφή σχετικά με την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, η οποία προμηθεύει μια βάσι για πραγματική ελπίδα;

¹² Η Γραφή αποκαλύπτει, επίσης, ότι ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός αγάπης και ότι «εφανερώθη . . . η φιλανθρωπία του Σωτήρος ημών Θεού» μέσω του Ιησού Χριστού. Από τις Γραφές οι Χριστιανοί έχουν μάθει ότι ο Θεός τον απέστειλε ως «ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών.» (Τίτον 3:4-7· 1 Ιωάν. 4:8-10) Ναι, ο Λόγος του Θεού υπογραμμίζει σαφώς τον σκοπό του Ιεχωβά σχετικά με την εξαγοραστική θυσία του Χριστού κι έτσι προμηθεύει μια βάσι για πραγματική ελπίδα.—Ιωάν. 3:16, 36· 1 Τιμ. 2:5, 6.

13, 14. (α) Δώστε παραδείγματα θρησκευτικών εθίμων των ειδωλολατρικών εθνών, τα οποία περιστοίχιζαν τον Ισραήλ. (β) Με ποιο τρόπο επρομήθευσε ο Ιεχωβά καθοδήγησι, η οποία καθιστά δυνατόν ν’ αποφεύγη ένας την ψευδή λατρεία;

¹³ Σκεφθήτε, τώρα τους Ισραηλίτας. Ήσαν περιστοιχισμένοι από ειδωλολατρικά έθνη, τα οποία απέδιδαν αφοσίωσι σε πολλούς ψευδείς θεούς. Παραδείγματος χάριν, οι Φοίνικες και οι Χαναναίοι γείτονες του Ισραήλ ελάτρευαν την θεά Αστορέθ, ή Αστάρτη, για την οποία έχει λεχθή: «Στην Βαβυλωνία η Ιστάρ, της οποίας το όνομα συγγενεύει με την Αστάρτη, εταυτίζετο με την Αφροδίτη. Αυτή ήταν η θεά της σεξουαλικής αγάπης, της μητρότητος, και της γονιμότητος. Η πορνεία ως ιεροτελεστία στην υπηρεσία αυτής της θεάς κάτω από διάφορα ονόματα βεβαιώνεται ευρέως.» (Λεξικόν της Γραφής, Ουεστμίνστερ, σελίς 46) Οι Αμμωνίται ελάτρευαν τον Μολόχ, στου οποίου τις ιεροτελεστίες εθυσίαζον παιδιά.—1 Βασ. 11:7· 2 Βασ. 23:10.

¹⁴ Αλλά, ο Ιεχωβά είχε εφοδιάσει πνευματικώς τον Ισραήλ με ό,τι εχρειάζετο το έθνος για ν’ αποφεύγη τέτοιες πράξεις της ψευδούς θρησκείας. Τους είχε δώσει τον Λόγο του, στον οποίο τους έλεγε ν’ αποφεύγουν θρησκευτικώς επιβλαβείς γαμήλιους δεσμούς με ειδωλολάτρας. (Δευτ. 7:3, 4) Επίσης προσέτασσε: «Μη έχης άλλους θεούς πλην εμού.» (Έξοδ. 20:3) Επί πλέον, στις Δέκα Εντολές ο Ισραήλ εδιδάσκετο, επίσης, ν’ αποδίδη αποκλειστική αφοσίωσι στον Ιεχωβά, καθώς και ν’ αποφεύγη την ανηθικότητα, η οποία ασφαλώς περιελάμβανε την «πορνεία ως ιεροτελεστία.» (Έξοδ. 20:4-6, 14) Κατόπιν, μέσω του προφήτου Ιερεμία, ο Ιεχωβά κατεδίκαζε την ακάθαρτη λατρεία, η οποία συνίστατο σε θυσία παιδιών στη φωτιά σ’ ένα ψευδή Θεό όπως ο Μολόχ. Ο Ιεχωβά ούτε είχε προστάξει ένα τέτοιο πράγμα, ούτε αυτό είχε εισέλθει στην καρδιά του. (Ιερεμ. 32:35) Φυσικά, ο Ισραήλ δεν συνεμορφώνετο πάντοτε με τις απαιτήσεις του Θεού. Υπήρχαν, όμως, πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά στο έθνος και ο λόγος του Θεού τους προεφύλαττε από ακάθαρτη θρησκεία. Η Γραφή κάνει το ίδιο σήμερα σε ανθρώπους οι οποίοι είναι δίκαια διατεθειμένοι, καθιστώντας τους ικανούς να λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό «εν πνεύματι και αληθεία.»—Ιωάν. 4:23, 24.

ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΙΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ

15. Αναφέρετε μερικούς τρόπους με τους οποίους οι Γραφές καλύπτουν τις πνευματικές ανάγκες δίνοντας στο άτομο κατάλληλη κατεύθυνσι στη ζωή.

¹⁵ Οι Γραφές καλύπτουν, επίσης, τις πνευματικές ανάγκες δίνοντας στον άνθρωπο κατάλληλη κατεύθυνσι στη ζωή. Παραδείγματος χάριν, προσδιορίζουν την ταυτότητα των έργων της σαρκός και προειδοποιούν εναντίον των, με το να τ’ αντιπαραβάλλουν με τους καρπούς του πνεύματος δείχνοντας ότι «όσοι . . . είναι του Χριστού, εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας.» (Γαλ. 5:19-24) Αν ένα άτομο ακολουθή τη Γραφή, δεν θα υποχωρήση σε τέτοιες βλαβερές συγκινήσεις όπως η οργή ή ο φθόνος, διότι λέγει: «Παύσον από θυμού, και άφες την οργήν· μηδόλως αγανάκτει ώστε να πράττης πονηρά.» «Η υγιαίνουσα καρδία είναι ζωή της σαρκός· ο δε φθόνος, σαπρία των οστέων.» (Ψαλμ. 37:8· Παροιμ. 14:30) Με το να προφυλάσσεται ένα άτομο μέσω της εφαρμογής του Λόγου του Θεού, θ’ αποφεύγη επίσης την ανηθικότητα. (Ψαλμ. 119:9-16) Θα διαπιστώση ότι δεν μπορούν να μετέχουν στην ανηθικότητα εκείνοι, οι οποίοι επιθυμούν να ευαρεστήσουν τον Ιεχωβά και θέλουν να κερδίσουν αιώνια ζωή. (1 Κορ. 6:9, 10) Από το έβδομο κεφάλαιο του βιβλίου των Παροιμιών, μπορεί να μάθη πώς να προφυλάσσεται από τα πανούργα δελεάσματα της πόρνης, διότι αυτό το κεφάλαιο τερματίζει με την εξής συμβουλή: «Τώρα λοιπόν ακούσατε μου, τέκνα, και προσέχετε εις τους λόγους του στόματός μου. Ας μη εκκλίνη εις τας οδούς αυτής η καρδία σου, μη παρεκτραπής εις τας τρίβους αυτής. Διότι πολλούς έκαμε να πέσωσι πεπληγωμένοι, και δυνατοί είναι οι φονευθέντες υπ’ αυτής. Οδοί άδου είναι ο οίκος αυτής, καταβαίνουσαι εις τα ταμεία του θανάτου.»—Παροιμ. 7:24-27.

16. Για ποιον βαθύτερο λόγο οι δούλοι του Ιεχωβά ακολουθούν τις Γραφές;

¹⁶ Πριν από αιώνες ο Ισραήλ ενεθαρρύνετο: «Εκζητήσατε το καλόν, και ουχί το κακόν, δια να ζήσητε· και ούτω Ιεχωβά ο Θεός των δυνάμεων θέλει είσθαι μεθ’ υμών, καθώς είπετε. Μισείτε το κακόν, και αγαπάτε το καλόν, και αποκαταστήσατε την κρίσιν εν τη πύλη· ίσως Ιεχωβά ο Θεός των δυνάμεων ελεήση το υπόλοιπον του Ιωσήφ.» (Αμώς 5:14, 15, ΜΝΚ) Ο βαθύτερος λόγος για τον οποίον οι δούλοι του Ιεχωβά ακολουθούν τις Γραφές δεν είναι απλώς για ν’ αποφύγουν στενοχώριες και θλίψεις. Έχουν πράγματι φθάσει να ‘μισούν το κακόν και ν’ αγαπούν το καλόν.’ Επίσης, επιθυμούν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά και να ευφραίνουν την καρδιά του.—Παροιμ. 27:11.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

17, 18. Πώς οι Γραφές ικανοποιούν την επιθυμία για γνώσι σχετικά με το μέλλον; Δώστε ένα παράδειγμα.

¹⁷ Σήμερα πολλοί άνθρωποι δοκιμάζουν την πείρα μεγάλου φόβου και ανησυχίας σχετικά με το μέλλον. Γι’ αυτό, όπως ο Βασιλεύς Σαούλ, μερικοί ζητούν γνώσι για το μέλλον με το να συμβουλεύωνται πνευματιστικά μέντιουμ, μια πορεία που καταδικάζεται από τον Θεό. (1 Σαμ. κεφ. 28· Δευτ. 18:10-12) Θα ήταν ικανοποιητικό, όμως, να γνωρίζη ένας τι επιφυλάσσει η αύριον. Και πάλι, οι Γραφές καλύπτουν μια ζωτική ανάγκη. Περιέχουν αξιόπιστη προφητεία, ένα γεγονός που μπορεί να καταδειχθή επανειλημμένως. Γι’ αυτό ακόμη και σύντομα παραδείγματα ενισχύουν την πίστι.

¹⁸ Ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον προφήτη Ωσηέ να γράψη: «Η Σαμάρεια θέλει αφανισθή· διότι απεστάτησε κατά του Θεού αυτής· θέλουσι πέσει εν ρομφαία· τα θηλάζοντα νήπια αυτών θέλουσι συντριφθή, και αι εγκυμονούσαι αυτών θέλουσι διασχισθή.» (Ωσηέ 13:16) Παρά τα συμπαγή τείχη της που πρέπει να εφαίνοντο απόρθητα, η Σαμάρεια πράγματι έπεσε στους Ασσυρίους το 740 π.Χ., εκπληρώνοντας αυτή την προφητεία.

19, 20. (α) Τι περιελάμβανε η όρασις του ενός κριού και ενός τράγου που είδε ο Δανιήλ; (β) Πώς ο Γαβριήλ εξήγησε αυτή την όρασι, και ήταν ορθή η εξήγησίς του;

¹⁹ Σε μια όρασι, ο προφήτης Δανιήλ είδε ένα δικέρατο κριό, κατόπιν ένα τράγο μ’ ένα περίβλεπτο κέρας μεταξύ των ματιών του. Επετέθη κατά του κριού και τον έρριψε κατά γης, σπάζοντας τα δύο κέρατά του. Κατόπιν, το μεγάλο κέρας του τράγου έσπασε και τέσσερα κέρατα ανέβησαν στη θέσι του. (Δαν. 8:1-8) Τι εσήμαινε όλο αυτό; Ο άγγελος Γαβριήλ εξήγησε: «Ο κριός τον οποίον είδες, ο έχον τα δύο κέρατα, είναι οι βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας. Και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλεύς της Ελλάδος· και το κέρας το μέγα, το μεταξύ των οφθαλμών αυτού, αυτός είναι ο πρώτος βασιλεύς. Το δε ότι συνετρίβη, και ανέβησαν τέσσαρα αντ’ αυτού, δηλοί ότι τέσσαρα βασίλεια θέλουσιν εγερθή εκ του έθνους τούτου· πλην ουχί κατά την δύναμιν αυτού.»—Δαν. 8:20-22.

²⁰ Είχε δίκαιο ο Γαβριήλ; Φυσικά είχε, όπως το απέδειξε η ιστορία. Ο δικέρατος κριός, η Μηδο-Περσική Αυτοκρατορία, έφθασε στο τέλος της. Πώς; Ο συμβολικός τράγος, «ο βασιλεύς της Ελλάδος,» με το ένα περίβλεπτο κέρας, ο Μέγας Αλέξανδρος, ανέτρεψε τη Μηδο-Περσική Παγκόσμιο Δύναμι. Επί πλέον, σε αρμονία με την προφητεία, ύστερ’ από τον θάνατο του Αλεξάνδρου, οι τέσσαρες στρατηγοί του, τα «τέσσαρα κέρατα,» αντικατέστησαν αυτόν, το ‘περίβλεπτον κέρας,’ με το να εγκατασταθούν αυτοί σ’ εξουσία.c

21. Δώστε παραδείγματα για να δείξετε πώς συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών εφήρμοσαν Μεσσιανικές προφητείες των Εβραϊκών Γραφών στον Ιησού Χριστό.

²¹ Οι Γραφές ανταποκρίνονται, επίσης, σε μια ζωτική ανάγκη με το να προσδιορίζουν την ταυτότητα του Μεσσίου. Και ας σημειωθή ότι υπήρξαν πολλοί ψευδείς Μεσσίαι. Η Εγκυκλοπαιδεία Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ λέγει σχετικά με αυτούς: «Τουλάχιστον είκοσι τέσσερες τέτοιοι απατεώνες έχουν απαριθμηθή ότι ενεφανίσθησαν σε διάφορα μέρη και σε διάφορες εποχές· και ούτε αυτό ακόμη εξαντλεί τον κατάλογο.» (Τόμ. VI, σελίς 141) Εικοσάδες Μεσσιανικές προφητείες που αναγράφονται στις Εβραϊκές Γραφές θα μπορούσαν ν’ αναφερθούν ως εκπληρωμένες σχετικά με τον Ιησού Χριστό. Εν τούτοις, μερικές απ’ αυτές εφαρμόσθηκαν με άμεσο τρόπο σ’ αυτόν κάτω από θεία έμπνευσι από συγγραφείς αυτών των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Παρατηρήστε μερικά παραδείγματα. Ο Ματθαίος ενεπνεύσθη από τον Ιεχωβά Θεό ν’ αποδείξη ότι ο Ιησούς εγεννήθη από μια παρθένο, όπως προελέχθη στο εδάφιο Ησαΐας 7:14 (Ματθ. 1:18-23), ότι ο φόνος των βρεφών μετά τη γέννησί του εξεπλήρωσε το εδάφιο Ιερεμίας 31:15 (Ματθ. 2:16-18). Ότι εκλήθη από την Αίγυπτο, σε αρμονία με το εδάφιο Ωσηέ 11:1 (Ματθ. 2:14, 15), ότι είχε ένα πρόδρομο, σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 40:3 (Ματθ. 3:1-3), και ότι ο Ιησούς εβάστασε τις ασθένειες μας, όπως προεφήτευσε ο Ησαΐας στο εδάφιο 53:4. (Ματθ. 8:16, 17) Ενεργώντας κάτω από θεία έμπνευσι, ο απόστολος Ιωάννης έδειξε ότι το εδάφιο Ζαχαρίας 9:9 εξεπληρώθη όταν ο Ιησούς εισήλθε στην Ιερουσαλήμ επί πώλου όνου (Ιωάν. 12:12-15), ότι η προφητεία του Ψαλμού 22:18 είχε εκπληρωθή ύστερ’ από τη σταύρωσι του Ιησού όταν οι στρατιώτες διένειμαν μεταξύ των τον ιματισμό του κι έβαλαν κλήρο για τα εσωτερικά του ενδύματα (Ιωάν. 19:23, 24) και ότι το γεγονός ότι τα οστά του Ιησού δεν εθραύσθησαν και ότι εκεντήθη εξεπλήρωσε, επίσης, προφητεία. (Παράβαλε Ψαλμόν 34:20 και Ζαχαρίαν 12:10 με Ιωάννην 19:33-37.) Αυτά δεν είναι παρά παραδείγματα των Μεσσιανικών προφητειών στις Εβραϊκές Γραφές που εφαρμόσθηκαν στον Ιησού από τους ιδίους τους θεοπνεύστους Βιβλικούς συγγραφείς. Αλλά και αυτά μόνο είναι αρκετά για να προσδιορίσουν την ταυτότητα του Ιησού Χριστού ως του Μεσσίου στις διάνοιες εκείνων οι οποίοι δέχονται ολόκληρη την Αγία Γραφή ως τον Λόγο του Θεού. Πρέπει να είμεθα ευγνώμονες στον Ιεχωβά διότι οι Γραφές προμηθεύουν τέτοια πληροφορία.

22. Γιατί μπορεί να λεχθή ότι η Γραφή δεν υστέρησε στον τομέα της προφητείας;

²² Προφητείες που εγράφησαν από τον Ωσηέ, τον Δανιήλ και άλλους προφήτας του Θεού απεδείχθησαν πράγματι αληθείς. Ασφαλώς, λοιπόν, μπορεί ένας να έχη εμπιστοσύνη σ’ αυτές που ελέχθησαν από τον ίδιο τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Ομιλώντας για την εποχή μας και για την τελική γενεά που θα ζούσε σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, ο Χριστός προείπε πράγματα όπως μεγαλυτέρους πολέμους, λιμούς και σεισμούς. Αυτά είναι τώρα καταφανή, και αποδεικνύουν ότι η δευτέρα παρουσία του Χριστού με Βασιλική εξουσία είναι πραγματικότης. (Ματθ. κεφ. 24) Οι συνθήκες που προελέχθησαν από τον απόστολο Παύλο ότι θα εσημείωναν ασφαλώς τις ‘έσχατες ημέρες’ υπάρχουν επίσης. (2 Τιμ. 3:1-5) Αυτές οι προφητείες, που πιστοποιούνται από τα γεγονότα της τρεχούσης ιστορίας, είναι ακριβώς τόσο αξιόπιστες όσο και οι Γραφικές προφητείες που εξεπληρώθησαν στο παρελθόν. Ώστε η Γραφή δεν υστέρησε σε τίποτε. Έκαμε προμήθεια για τη ζωτική ανάγκη της σύγχρονης εποχής για αξιόπιστη πληροφορία σχετικά με το μέλλον. Αποκαλύπτει τον θείο σκοπό για την εποχή μας και δίνει διόρασιν των θαυμαστών μελλοντικών γεγονότων και των ευλογιών που είχε σκοπό να χορηγήση στοργικά ο Ιεχωβά στο ανθρώπινο γένος.

23. (α) Με ποιους τρόπους, λοιπόν, κάνουν προμήθεια οι Άγιες Γραφές για τις πνευματικές ανάγκες; (β) Αν ένα άτομο πιστεύη τον λόγο του Θεού, ποια ευλογία μπορεί ν’ απολαμβάνη σ’ αυτόν τον δυστυχισμένο κόσμο;

²³ Πράγματι, οι Άγιες Γραφές καλύπτουν τις πνευματικές ανάγκες. Είναι ένας Θεόδοτος οδηγός για λατρεία. Προμηθεύουν καθοδήγησι για κατάλληλο τρόπο ζωής. Και αντιμετωπίζουν την ανάγκη για αξιόπιστη προφητεία. Επομένως, όπως ακριβώς ο Ιεχωβά απέδειξε ότι είναι ο μέγας Προμηθευτής για υλικές ανάγκες—όπως τροφή, στέγη και ρουχισμός—έτσι έχει μεγαλυνθή ως ο Προμηθευτής πολυτίμων και ουσιωδών πνευματικών πραγμάτων. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είναι όλοι όσοι αγαπούν τον Θεό για την ανεκλάλητη αγαθωσύνη του προς το ανθρώπινο γένος με το να προμηθεύση τις Άγιες Γραφές. Αν πιστεύετε τον Λόγο του Θεού, μπορείτε, επίσης, ν’ απολαμβάνετε την ευλογία τού να ομιλήτε σε άλλους για τους σκοπούς του Ιεχωβά. Το να ενεργήτε έτσι θα σας κάνη ευτυχή, διότι σ’ ένα κόσμο γεμάτο στενοχώριες και θλίψεις σεις θα εξαγγέλλετε «το ευαγγέλιον της δόξης του μακαρίου Θεού.» (1 Τιμ. 1:11.) Αλλά, για να το πράττετε αυτό με χαρά, πιθανόν να παραστή ανάγκη ν’ αντιμετωπίσετε ωρισμένα προσωπικά προβλήματα στη ζωή. Αυτό μπορείτε να το επιτύχετε με το ν’ αντλήτε κατεύθυνσι και παρηγορία από τις Γραφές.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 620]

Ο τράγος επετέθη κατά του κριού, θραύοντας τα δυο του κέρατα.