Φροντίδα της Θείας Προνοίας

ΥΠΑΡΧΟΥΝ περιστάσεις οπότε ανυπέρβλητα εμπόδια απειλούν να εμποδίσουν ειλικρινή άτομα από το να βοηθηθούν να μάθουν την Αγία Γραφή. Ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος φροντίζει γι’ αυτά τα άτομα, συχνά διευθετεί έτσι ώστε να μπορέσουν να λάβουν την αναγκαία βοήθεια. Η κατωτέρω πείρα μιας μάρτυρος του Ιεχωβά στο Σαν Λορέντζο, Καλιφορνίας, το τονίζει αυτό:

«Έχω μια Κορεάτιδα νύφη, σύζυγο του εξαδέλφου μου, η οποία ζη εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εζήτησε από μένα και από την ανδραδέλφη της να τις διδάξωμε την Αγία Γραφή. Εν τούτοις, αυτό είναι αδύνατο διότι δεν μπορούμε να την εννοήσωμε, επειδή ομιλεί πολύ λίγα Αγγλικά. Μολονότι έχει τις εκδόσεις μας στην Κορεατική γλώσσα, ήταν συντετριμμένη διότι δεν μπορούσαμε να της προσφέρωμε την αναγκαία προσωπική προσοχή. Ερχόταν στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας, αλλά έκλαιε επειδή δεν μπορούσε να εννοήση αυτά που ελέγοντο. Σ’ όλο αυτό το διάστημα αναζητούσα μια Μάρτυρα, Κορεατικής καταγωγής, αλλά δεν εύρισκα. Ήμουν σε αμηχανία.

«Την τελευταία ημέρα της περιφερειακής μας συνελεύσεως, είχα χαθή μέσα στον χώρο σταθμεύσεως αυτοκινήτων ενώ αναζητούσα το αυτοκίνητό μου. Είναι καταφανές ότι ο Ιεχωβά διευθετούσε τα πράγματα, διότι συνέπεσε να συναντήσω μια φίλη η οποία είχε μαζί της μια νεοβαπτισμένη Μάρτυρα. Ναι, αυτή η νεοβαπτισμένη ήταν Κορεάτις! Την ερώτησα αμέσως αν ήθελε να έχη μια μελέτη με την συγγενή μου. Χάρηκε πολύ, διότι προσηύχετο στον Ιεχωβά για να έχη μια Γραφική μελέτη στην Κορεατική, επειδή τα Αγγλικά της ήσαν πολύ λίγα. Και η γυναίκα του εξαδέλφου μου προσηύχετο ακριβώς για το ίδιο πράγμα.

«Έγιναν διευθετήσεις, και τι χαρά είχαν όταν συναντήθηκαν. Δάκρυα, εναγκαλισμοί και χαρά! Η νεοβαπτισμένη Μάρτυς εξακολουθούσε να βοηθήται από μια άλλη Κορεάτιδα Μάρτυρα. Έγιναν διευθετήσεις για να παρακάθεται η συγγενής μου και σ’ αυτή τη μελέτη. Τώρα έχει δύο πρόσωπα από την Κορέα με τα οποία συναναστρέφεται και λαμβάνει διπλή μερίδα πνευματικής τροφής στη γλώσσα της. Πράγματι, ο Ιεχωβά φροντίζει στοργικά γι’ αυτούς οι οποίοι ζητούν να τον γνωρίσουν.»

Μια άλλη Μάρτυς, στο Άρλινγκτον, Μασσαχουσέττης, αναφέρει: «Διδάσκω την Αγία Γραφή σε μια νεαρή κυρία, η οποία ζη σ’ ένα πάρκο ρυμουλκουμένων σπιτιών. Μια μέρα μου είπε ότι υπήρχε μια άλλη γυναίκα στον ίδιο αυτόν χώρο, η οποία ενδιεφέρετο για την Αγία Γραφή. Την προσεκάλεσε να συμμετάσχη στη μελέτη μας αλλ’ αυτή δεν μπορούσε διότι ήταν αναγκασμένη να εργάζεται για να βοηθήση την οικογένεια της, η οποία περιλαμβάνει δύο μικρά δίδυμα κορίτσια. Μου είπε ότι αυτή η γυναίκα διέμενε στο πρώτο ρυμουλκούμενο σπίτι του πάρκου. Υποσχέθηκα να την επισκεφθώ.

Όταν έκαμα την επίσκεψι, μια νέα γυναίκα με Γαλλική προφορά απήντησε και, βλέποντας με μέ μια σάκκα, είπε, ‘Περάστε μέσα, παρακαλώ!’ Την ερώτησα αν εγνώριζε ποια είμαι. Μου είπε ότι εγνώριζε και μ’ εκάλεσε και πάλι να περάσω μέσα. Μπήκα και άρχισα να εξηγώ τον σκοπό της επισκέψεως μου, αλλ’ αυτή με διέκοψε, λέγοντας: ‘Περιμένετε ένα λεπτό, να πάρω τα πράγματα μου.’ Εφαίνετο ως να με είχε εκλάβει για άλλο πρόσωπο, αλλά απομακρύνθηκε προτού μπορέσω να της το πω αυτό. Δεν θέλησα να καθήσω, διότι ήμουν βεβαία ότι θα μου έλεγε να φύγω όταν θα μάθαινε ποια είμαι.

«Επανήλθε, και τα ‘πράγματα’ που πήγε να πάρη ήσαν η Γαλλική Γραφή, η Μετάφρασις Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών καθώς και εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά στη Γαλλική και την Αγγλική. ‘Καθήστε’, μου είπε με γλυκό τρόπο, ‘να μελετήσωμε!’ Αισθάνθηκα μεγάλη έκπληξι και διερωτώμουν γιατί η άλλη κυρία δεν μου είχε ειπεί ότι αυτό το άτομο ενδιεφέρετο τόσο πολύ.

«Την ρώτησα τότε για τα μικρά δίδυμα κοριτσάκια της, και μου λέγει, ‘Ποια δίδυμα;’ Όταν την ρώτησα αν είχε δίδυμα κορίτσια, μου είπε ότι δεν είχε. Τότε την ρώτησα για την γειτόνισσα της με την οποία μελετώ και δεν την εγνώριζε. Και πάλι επανέλαβε, ‘Ας μελετήσωμε, παρακαλώ.’ Την ρώτησα ποια ήταν η γυναίκα που είχε δύο μικρά δίδυμα κορίτσια και ζούσε εκεί στο πάρκο. Μου είπε ότι διέμενε στο πρώτο ρυμουλκούμενο σπίτι στο άλλο μέρος του δρόμου. Και πάλι είπε, ‘Ας μελετήσωμε τώρα, παρακαλώ!’ Έτσι μελετήσαμε, κι εξακολουθήσαμε να μελετούμε τις περασμένες τρεις εβδομάδες.

«Φαίνεται ότι αυτή η Γαλλίδα κόρη μελετούσε την Αγία Γραφή στο Τέξας. Κατόπιν μετώκησε στη Βιρτζίνια για να ζήση μαζί με την πενθερά της, η οποία ανήκει σε μια από τις θρησκείες του ‘Χριστιανικού κόσμου.’ Τον καιρό που διέμενε εκεί, την επεσκέφθησαν μάρτυρες του Ιεχωβά και αυτή απορούσε γιατί δεν είχαν επανέλθει. Την επομένη εβδομάδα της επισκέψεως μου, έλαβε ένα γράμμα από μια απ’ αυτές στη Βιρτζίνια, η οποία της έλεγε ότι είχαν επανέλθει αλλά η πενθερά της τις εξεδίωξε. Είναι καταφανές ότι ποτέ δεν ωμίλησε στη νύφη της γι’ αυτή την επίσκεψι. Εν τούτοις, μέσα σ’ αυτό το πάρκο ρυμουλκούμενων σπιτιών με τέσσερες σειρές τέτοιων σπιτιών, πράγμα που έκανε οκτώ ‘πρώτα,’ σπίτια είναι, σαφές ότι ο Ιεχωβά με κατηύθυνε σ’ εκείνο που διέμενε ένα άτομο, το οποίο είχε ανάγκη πνευματικής φροντίδος.»