Γιατί ν’ Αποβλέπωμε στη Βίβλο;
ΜΠΟΡΕΙΤΕ να φαντασθήτε ένα κόσμο του ανθρωπίνου γένους όπου ο Ασιάτης, ο Νέγρος και ο «λευκός» θα χαίρωνται ν’ αποκαλούν ο ένας τον άλλον «αδελφέ»; Μπορείτε να φαντασθήτε ένα κόσμο με μια μόνο θρησκεία; Ένα κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι ενωμένοι με τον στοργικό δεσμό της λατρείας του μόνου Θεού ο οποίος εδημιούργησε τον ουρανό και τη γη; Το πιο ευρέως διαδεδομένο και περισσότερο διαβασμένο βιβλίο όλης της ιστορίας ομιλεί γι’ αυτή την ένδοξη προσδοκία. Είναι ένα πολύ αρχαίο βιβλίο, και ταυτοχρόνως το πιο επίκαιρο.
Αυτό το βιβλίο της πρακτικής σοφίας έχει συνταχθή εξ ολοκλήρου από Ανατολίτας. Εν τούτοις, το άγγελμα του δεν είναι μόνο για Ασιάτες της Εγγύς ή της Άπω Ανατολής, αλλ’ επίσης για Αφρικανούς, για Ευρωπαίους, για Αμερικανούς—για όλο το ανθρώπινο γένος! Όπως αναφέρεται σ’ αυτό το βιβλίο: «Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός· αλλ’ εν παντί έθνει όστις φοβείται αυτόν, και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.»a Αυτό το βιβλίο είναι η Αγία Γραφή.
Ένας νεαρός από τη Χιροσίμα λέγει πώς η θρησκεία της Αγίας Γραφής επηρέασε τη ζωή του:
«Το 1363 ετοιμαζόμουν να πάγω στη Νάρα για να εκπαιδευθώ ως ιεραπόστολος της Τενρίκυο [της θρησκείας της Ουρανίας Σοφίας], όταν μια μέρα μ’ επεσκέφθη ένας ιεραπόστολος μάρτυς του Ιεχωβά, και δέχθηκα να πάρω ένα βιβλίο που έφερε τον τίτλο ‘Από τον Απολεσθένα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο.’ Είχα κάποιο ενδιαφέρον για τη Γραφή, και αυτή η επίσκεψις με ώθησε να διαβάσω και πάλι το βιβλίο των Παροιμιών. Ο ιεραπόστολος επανήλθε, και με προσεκάλεσε να παρακολουθήσω μια δημοσία ομιλία, μετά την οποία εγίνετο μια μελέτη ενός άρθρου του περιοδικού η Σκοπιά, με τον τίτλο ‘Εσωτερική Αρμονία—Απόδειξις της Θείας Συγγραφής της Βίβλου,’ και αγγελίες σχετικά με τη Διεθνή Συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά, που θα ελάμβανε χώρα στο Κυότο, στις 21-25 Αυγούστου. Έτσι έκαμα διευθετήσεις να παρευρεθώ σ’ αυτή τη συνέλευσι προτού πάγω στη Νάρα για την ιεραποστολική μου εκπαίδευσι στη θρησκεία Τενρίκυο, η οποία επρόκειτο ν’ αρχίση στις 26 Αυγούστου.
«Το Πρόγραμμα της Συνελεύσεως του Κυότο ήταν εκπαιδευτικό και απεδείχθη ότι ήταν πολύ ενδιαφέρον για μένα. Ο ένας μετά τον άλλον, οι διάφοροι, ομιληταί έδιναν λογικές, ρεαλιστικές και εποικοδομητικές ομιλίες—όλες βασισμένες στην Αγία Γραφή, Επί πλέον, όλοι οι παρευρισκόμενοι καλούσαν ο ένας τον άλλο ‘αδελφέ’ και ‘αδελφή’ και ανεμιγνύοντο μ’ ένα πολύ φιλικό τρόπο. Δεν υπήρχε καθόλου εκείνη η κατήφεια και η ψυχρότης στην οποία ήμουν συνηθισμένος σε θρησκευτικές συναθροίσεις. Ο καθένας ήταν τόσο ευγενικός, και η ατμόσφαιρα τόσο φωτεινή. Παρόντες εκεί ήσαν, επίσης, υπερπόντιοι επισκέπται από πολλές φυλές και εθνικότητες, αλλά χωρίς κανένα σημείο φυλετικής προκαταλήψεως. Προς το τέλος της συνελεύσεως ένας ‘αδελφός’ με προσεκάλεσε να επιστρέψω μαζί του στη Χιροσίμα και να μελετήσω τη Γραφή. . . . Δεν πήγα ποτέ στη Νάρα και στην ιεραποστολική εκπαίδευσι στη θρησκεία Τενρίκυο. . . . Αφού αφιέρωσα ένα πλήρη μήνα στη μελέτη της Γραφής, άρχισα να εκπαιδεύωμαι στη διακονία από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και, ύστερ’ από τέσσερες μήνες εσυμβόλισα την αφιέρωσί μου στον Ιεχωβά με το εν ύδατι βάπτισμα, κι έγινα πλήρως δεκτός μέσα στην κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά.»
Αυτός ο νεαρός ήθελε να γίνη ιεραπόστολος. Αλλά ιεραπόστολος για ποιο; Αυτό δεν το εγνώριζε—ωσότου η μελέτη της Αγίας Γραφής του απεκάλυψε την ‘μίαν πίστιν’ η οποία βασίζεται στις υποσχέσεις του Ιεχωβά Θεού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης.—Εφεσ. 4:5, 6.
ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
Αυτή η «μία πίστις» δεν πρέπει να συγχέεται με τις θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου.» Οι αιρέσεις του «Χριστιανικού κόσμου» έχουν από πολύν καιρό αποστατήσει από τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής. Γι’ αυτό, η ιστορία του «Χριστιανικού κόσμου» είναι τόσο σκληρή και βιαία, μ’ ένα μακρύ υπόμνημα γεμάτο από διωγμούς ιερών εξετάσεων, από σταυροφορίες, από παγκοσμίους πολέμους και από μικρούς πολέμους. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Εθνικοσοσιαλισταί του «Χριστιανικού κόσμου,» οι οποίοι είχαν συνάψει κογκορδάτο με το Βατικανό, ήσαν εκείνοι οι οποίοι έρριψαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως δέκα περίπου χιλιάδες Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά. Εκατοντάδες απ’ αυτούς τους αληθινούς Χριστιανούς είχαν εκτελεσθή διότι αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τον πόλεμο του Χίτλερ. Προτίμησαν μάλλον τον θάνατο παρά να παραβούν την αρχή της Γραφής, η οποία αναφέρεται στο εδάφιο Ησαΐας 2:4: «Και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία, και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· . . . ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.»
Ο «Χριστιανικός κόσμος» σήμερα πλήττεται από αυξανόμενο έγκλημα, φυλετική και άλλου είδους βία, και ανηθικότητα. Οι εκκλησίες του είναι γεμάτες από αμφιβολίες και διαμάχη. Η Αγία Γραφή προείπε την ανάπτυξι αυτού του αποκαταστημένου συστήματος που υποκαθιστά την αγνή Γραφική διδασκαλία με την δεισιδαιμονία και τις τελετουργίες της αρχαίας Βαβυλώνας. Οι καρποί της ανομίας του απέναντι στον Θεό φαίνονται παντού σήμερα. Δεν είναι καρποί Χριστιανικής αγάπης.—Ματθ. 13:37-43· 7:21-23.
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ
Τι είναι, λοιπόν, η αληθινή Χριστιανοσύνη; Είναι η αδογμάτιστη θρησκεία της Αγίας Γραφής. Περιστρέφεται γύρω από τη λατρεία του μόνου Παντοκράτορος Θεού—του ζώντος Θεού, Ιεχωβά. Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν εδώ στη γη, εφανέρωσε το όνομα και του σκοπούς του Πατρός του, Ιεχωβά, κι έδωσε επίσης την ίδια τη ζωή του ως θυσία για ν’ απολυτρωθή το ανθρώπινο γένος από την εξουσία του θανάτου και να εισέλθη σε μια αιωνιότητα τελείας ζωής επάνω σε μια παραδεισιακή γη.—Ιωάν. 17:3, 6.
Οι μεγαλειώδεις σκοποί του Ιεχωβά περιλαμβάνουν την εξαφάνισι της κακίας απ’ αυτή τη γη, και την μεταμόρφωσί της σ’ ένα ένδοξο τόπο για κατοικία του ανθρώπου. Ακόμη και τώρα, μολονότι ιδιοτελείς άνθρωποι κάνουν κατάχρησί της, η γη είναι ωραία στην όρασι. Όπως εσχολίασε ένας από τους αστροναύτας της πτήσεως του «Απόλλων-8» στη σελήνη: «Σ’ ολόκληρο το σύμπαν, οπουδήποτε στρέφαμε το βλέμμα, το μόνο κομμάτι χρώματος ήταν κάτω στη γη. Εκεί μπορούσαμε να βλέπωμε το βασιλικό κυανόχρωμα των θαλασσών, τα ανοικτά καφέ και καστανά χρώματα της ξηράς, και τα λευκά χρώματα των νεφών . . . Ήταν το πιο ωραίο πράγμα που μπορούσε να δη ένας, σ’ όλους τους ουρανούς. Οι άνθρωποι εδώ κάτω δεν αντιλαμβάνονται τι έχουν.»b Το θαύμα της γης και η ζωή της είναι πράγματι κάτι για το οποίο πρέπει να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά Θεό!
Αλλά οι αληθινοί Χριστιανοί προχωρούν περισσότερο απ’ αυτό. Μελετούν τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, για να εξακριβώσουν ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη. Ευφραίνονται με την υπόσχεσί του ότι αυτή η γη θα γίνη σύντομα ένας παράδεισος, γεμάτος από ένα ενωμένο ανθρώπινο γένος που θ’ απολαμβάνη πληρότητα ζωής σε τελειότητα. Εκδηλώνουν ευγνωμοσύνη με το να συμμετέχουν στο επείγον έργο της διακηρύξεως του τρόπου σωτηρίας προς όλα τα έθνη του ανθρωπίνου γένους προτού τερματισθή αυτό το πονηρό σύστημα.—2 Τιμ. 4:2.
Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η θρησκεία της Αγίας Γραφής προμηθεύει εκπαίδευσι για μια χαρωπή, γεμάτη νόημα ζωή, και τώρα και στη μελλοντική παραδεισιακή γη. (Εκκλησ. 2:24, 25· Φιλιππησ. 4:8, 9) Αλλά πλείστα θρησκευτικά δόγματα σήμερα δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον σε ιεροτελεστίες για τους νεκρούς απ’ όσο φροντίζουν για τους ζώντας. Σχετικά μ’ αυτό, το βιβλίο Θρησκείες στην Ιαπωνία, που εξεδόθη το 1959 από το Υπουργείον Παιδείας της Ιαπωνικής Κυβερνήσεως, λέγει στη σελίδα 104.
«Από τότε [τη Χρονολογία Μέιζι, που αρχίζει το 1868], ο Βουδδισμός κατέστη μια θρησκεία η οποία κυρίως εκτελεί νεκρώσιμες ιεροτελεστίες και μνημόσυνα για τους νεκρούς. Αυτές οι λειτουργίες μνημοσυνών τελούνται σε κάθε Ντάνκα (οικία πιστού), και οι ‘Χίγκαν Χόγιο’ ή λειτουργίες της ισημερίας την άνοιξι και το φθινόπωρο τελούνται με μεγάλες ιεροτελεστίες σε κάθε ναό. Αυτό είναι το κύριο έργο του Βουδδισμού.»
Θα μπορούσαμε να προσθέσωμε ότι οι νεκρώσιμες ιεροτελεστίες είναι, επίσης, μια από τις κύριες λειτουργίες των θρησκευτικών δογμάτων του «Χριστιανικού κόσμου.»
Εν τούτοις, η Αγία Γραφή δεν δίνει καθόλου οδηγίες για ιεροτελεστίες για τους νεκρούς. Ένας λόγος είναι ότι οι νεκροί δεν βρίσκονται στο γκοκουράκου (τον «ουρανό» των Βουδδιστών), ούτε στο ζιγκκόκου (τον «άδη» των Βουδδιστών), ούτε σε οποιονδήποτε ενδιάμεσο τόπο, όπως εδίδαξαν πολλοί από την εποχή της αρχαίας Βαβυλώνος. Η Αγία Γραφή λέγει σαφώς σχετικά με τους νεκρούς: «Οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει· αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.» (Εκκλησ. 9:5, 10) Έτσι, σε τι χρησιμεύουν οι ιεροτελεστίες για τους νεκρούς;
Εν τούτοις, η Αγία Γραφή λέγει στους Χριστιανούς να μη ‘λυπούνται, καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα.’ (1 Θεσ. 4:13) Γιατί αυτό; Λόγω της ελπίδος που υπάρχει για τους νεκρούς. Όλοι ‘οι νεκροί μικροί και μεγάλοι,’ οι οποίοι βρίσκονται στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους, θα επανέλθουν σ’ αυτή τη γη μέσω αναστάσεως. (Αποκάλ. 20:11-15) Αν ασκήσουν πίστι στη θυσία του Ιησού υπέρ αυτών και ανταποκριθούν στις άλλες απαιτήσεις του Θεού για ζωή στην παραδεισιακή γη, θα μπορέσουν να φθάσουν σε ανθρωπίνη τελειότητα και αιώνια ζωή. Σας φαίνεται δύσκολο να το πιστεύσετε αυτό; Για να προλάβη την απορία των ακροατών του, ο Ιησούς είπε: «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού [του Υιού του Θεού] και θέλουσιν εξέλθει.»—Ιωάν. 5:28, 29.
Η Γραφή περιγράφει επίσης ένα ‘όχλον πολύν’ απ’ όλα τα έθνη και τους λαούς. Αυτοί αποχωρίζονται από την ψευδή θρησκεία. Δεν αναμιγνύονται σε διαδηλώσεις, σε φοιτητικές ταραχές ή σε κατάρριψι υφισταμένων εξουσιών. Αντιθέτως, μαθαίνουν να ζουν σύμφωνα με τις αρχές της Γραφής και αφήνουν στον Θεό να θεραπεύση τα προβλήματα της γης στον ωρισμένο του καιρό. Με ειρηνικό τρόπο και με ζήλο διακηρύττουν την βασιλεία του Θεού δια του Χριστού ως την ελπίδα του ανθρωπίνου γένους. Αυτός ο ‘πολύς όχλος’ έχει την προσδοκία, με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά, να επιζήση της καταστροφής του παρόντος πονηρού συστήματος και να εισέλθη σε αφθονία πραγματικής ζωής στην παραδεισιακή γη.—Αποκάλ. 7:9-17· 21:3-5· Ιωάν. 11:25, 26.
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΣΗ ΣΥΓΧΥΣΙΣ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ;
Μ’ ένα τόσο ένδοξο μέλλον που έχει ενώπιον του το ανθρώπινο γένος, απορεί κανείς γιατί τόσο λίγοι έχουν δεχθή την ελπίδα της Γραφής. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η ίδια η Γραφή απαντά, στα εδάφια 2 Κορινθίους 4:3, 4: «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον των οποίων, απίστων όντων, ο Θεός του κόσμου [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ] τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» Ο «Θεός του συστήματος πραγμάτων» είναι ένα πολύ πραγματικό αόρατο πρόσωπο. Η Γραφή τον περιγράφει, επίσης, ως ‘τον καλούμενου Διάβολον, και Σατανάν, τον πλανώντα την οικουμένην όλην.’ (Αποκάλ. 12:9) Και τι κυκεών συγχύσεως προέκυψε από την ιδική του κακή διακυβέρνησι αυτής της γης!
Πριν από τέσσερες χιλιάδες και πλέον χρόνια στην αρχαία Βαβυλώνα ο Θεός διεσκόρπισε για πρώτη φορά το ανθρώπινο γένος εξαιτίας της αποστασίας των στην ψευδή θρησκεία. Ως αυτή την εποχή, ο Σατανάς χρησιμοποιεί την διαιρετική θρησκεία ως ένα κύριο μέσον συγχύσεως του ανθρωπίνου γένους. Κάνει να φαίνεται επιθυμητό το να παραμένη ένας στη θρησκεία που έχει κληρονομήσει από τους γονείς του.
Αλλά ποια βεβαιότητα μπορεί να έχη ένα άτομο ότι η θρησκεία των γονέων του είναι η ορθή θρησκεία; Στην Ιαπωνία, παραδείγματος χάριν, στατιστικές της Κυβερνήσεως που εδημοσιεύθησαν το 1957 έδειχναν ότι η χώρα εκείνη έχει 379 θρησκευτικές αιρέσεις, από τις οποίες 38 ανήκαν στον «Χριστιανικό κόσμο.» Με τον πληθυσμό των 90.000.000 που είχε η Ιαπωνία την εποχή εκείνη, οι διάφορες αιρέσεις ισχυρίζοντο ότι είχαν 123.000.000 οπαδούς, πράγμα που δείχνει ότι πολλοί ανήκαν σε περισσότερες από μία θρησκείες.c Εν τούτοις, εφόσον όλες αυτές οι αιρέσεις αλληλοσυγκρούονται, αυτό θα προσέφερε στον κάθε οπαδό μόνο μία ή δύο πιθανότητες σε 379 ν’ ανήκη στην αληθινή θρησκεία—αν οποιαδήποτε απ’ αυτές ήταν αληθινή.
Στη σύγχυσι των δογμάτων της συγχρόνου εποχής προστίθενται επίσης και οι πολλές νέες θρησκείες που έχουν αναπηδήσει από την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στην Ιαπωνία, αναφέρονται τουλάχιστον 171 απ’ αυτές τις νέες αιρέσεις. Εν τούτοις, οι πλείστες απ’ αυτές βασίζονται στις δεισιδαιμονίες των παλαιοτέρων αιρέσεων. Παραδείγματος χάριν, ο Βουδδισμός Νίκιρεν της Ιαπωνίας είναι ο πρόδρομος των αιρέσεων Ρεϊγιουκάι, Ρίσσο Κοζάϊ Κάι και Σόκα Γκακκάι, όλες δε αυτές βασίζονται στη σούτρα του «Λωτού της Αληθείας.» Για να περιγράψωμε το είδος της διδασκαλίας που υπάρχει στη Σούτρα (σειρά κανόνων) του Λωτού, παραθέταμε τ’ ακόλουθα από το τελευταίο κεφάλαιο της 28:
«Ο άνθρωπος ο οποίος φανερώνει τα σφάλματα και κατακρίνει τους οπαδούς αυτής της σούτρα θα προσβληθή από λέπρα σ’ αυτή τη ζωή. Εκείνος ο οποίος χλευάζει ένα πιστό αυτής της σούτρα θα έχη τα δόντια του σπασμένα και αποχωρισμένα και σ’ αυτή και σε άλλη ζωή, και τα χείλη του θα είναι άσχημα, η μύτη του πλατιά, τα πόδια και τα χέρια του στρεβλωμένα, τα μάτια του αλλοιθωρισμένα, το σώμα του αηδιαστικό· θα έχη έλκη, πύον, και αίμα θα βγαίνη από το σώμα του, η κοιλιά του θα εξογκωθή από νερό, θα πιάνεται η αναπνοή του και θα πάσχη από κάθε είδους κακοήθη και σοβαρή ασθένεια. Επομένως, αν ένας ιδή—έστω και από μακρυά—κάποιον ο οποίος τηρεί αυτή την σούτρα, πρέπει να σηκωθή και να δείξη σ’ αυτόν τον ίδιο σεβασμό όπως στον Βούδδα.»d
Με τον τρόπο της αντιπαραβολής, συνιστάται να διαβάσετε τους Ψαλμούς της Βίβλου ή την επί του Όρους Ομιλία του Ιησού, στο πέμπτο ως έβδομο κεφάλαια του κατά Ματθαίον ευαγγελίου. Ποιο είδος διδασκαλίας προτιμάτε; Μακάριοι είναι εκείνοι οι οποίοι απομακρύνονται από παιδαριώδεις δεισιδαιμονίες. Πολύ μεγαλύτερη ωφέλεια προκύπτει από την ‘άνωθεν σοφίαν,’ της διδασκαλίας του Ιεχωβά, η οποία είναι «επιεικής [λογική, ΜΝΚ ], . . . πλήρης ελέους και καλών καρπών, . . . ανυπόκριτος.»—Ιάκ. 3:17.
ΠΟΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ;
Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να λεχθή ότι «όλες οι θρησκείες είναι καλές.» Υπάρχουν πολλά που φέρουν σύγχυσι, πολλά που παροδηγούν, πολλά τα οποία διαφθείρουν σ’ αυτή τη σύγχρονη παγκόσμια αυτοκρατορία της Βαβυλωνιακής θρησκείας. Η Γραφή απεκάλεσε εκ των προτέρων αυτό το τεράστιο σύστημα της διαιρετικής θρησκείας ως την ‘Βαβυλώνα την Μεγάλην, την μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.’ Η πνευματική πορνεία της θρησκείας σχηματίζει πολιτικά κόμματα και η εντρύφησίς της στην πολιτική για ιδιοτελείς σκοπούς δεν έχει την ευλογία του Θεού! Η επείγουσα κλήσις απευθύνεται τώρα προς όλους εκείνους οι οποίοι βρίσκονται ακόμη στη «Βαβυλώνα,» αλλ’ οι οποίοι εκζητούν αληθινή θρησκεία και ζωή: «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.» Διότι η γοργά επιδεινουμένη παγκόσμια κατάστασις σήμερα δείχνει ότι η εκτελεστική κρίσις του Θεού κατά της ψευδούς θρησκείας είναι πολύ πλησίον!—Αποκάλ. 17:5, 15-17· 18:4.
Αλλ’ απαιτούνται περισσότερα από το να εγκαταλείψη ένας την ψευδή θρησκεία. Ο Ιεχωβά Θεός απαιτεί απ’ εκείνους οι οποίοι θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή να μάθουν και να ασκούν την αληθινή θρησκεία. Αυτό σημαίνει μελέτη της Γραφής και καλλιέργεια αγάπης για τον Ιεχωβά Θεό, για τον Υιό του, Χριστό Ιησού και για τη βασιλεία του μέσω της οποίας ενεργεί για να γίνη το θέλημα του επάνω στη γη. (Ματθ. 6:9, 10) Η Γραφή περιέχει περισσότερη σοφία απ’ όλες τις εγκυκλοπαίδειες και τα εκπαιδευτικά βιβλία που έχουν γραφή ποτέ από ανθρώπους. Προμηθεύει εκπαίδευσι για ζωή. Η σοφή συμβουλή και παιδεία της είναι ουσιώδεις, αν θέλετε να προετοιμάσετε ένα λαμπρό μέλλον για τον εαυτό σας και για την οικογένεια σας. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν, χωρίς καμμιά δαπάνη, να μελετήσετε την Αγία Γραφή, για να βρήτε την αγνή θρησκεία και την αλήθεια που οδηγεί σε αιώνια ζωή.
[Υποσημειώσεις]
a Ο απόστολος Πέτρος, στις Πράξεις 10:34, 35.
b Ανταπόκρισις του οργανισμού Τάιμ Ινκ., Ράντιοπρες προς την εφημερίδα Δη Γιομιούρι του Τόκιο, της 17ης Ιανουαρίου 1969.
c Θρησκείες στην Ιαπωνία, Υπουργείον Παιδείας, Ιαπωνίας, σελίς 82.
d Οι Νέες θρησκείες της Ιαπωνίας, υπό Χάρρυ Τόμσεν, σελίς 114.