Υπακοή στον Θεό στο Ζήτημα των Συναναστροφών
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ γνωρίζουν ότι «φθείρουσι τα καλά ήθη τα κακαί συναναστροφαί.» (1 Κορ. 15:33) Η πείρα, που είχε ο κατωτέρω νέος, ο οποίος δεν ήταν Μάρτυς, αποδεικνύει την αξία του να προσέχη ένας αυτή την αρχή:
«Υπήρχε μια κόρη που μου άρεσκε πάρα πολύ, γιατί την εγνώριζα πολύ καλά από το σχολείο προτού γίνη μάρτυς του Ιεχωβά. Όταν άρχισε να μελετά τη Γραφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, μου είπε ότι δεν μπορούσε να κάνη συντροφιά με κοσμικά αγόρια, ούτε και αυτά μπορούσαν να έρχωνται σπίτι της να την επισκέπτωνται. Μολονότι αυτή μελετούσε τακτικά τη Γραφή και μάλιστα βαπτίσθηκε, εγώ ήμουν αποφασισμένος να καταβάλω προσπάθειες να την κάμω να διαρρήξη την ακεραιότητά της στον Θεό. Όλες οι προσπάθειές μου απέτυχαν. Είχα μάλιστα αρχίσει να ψεύδωμαι και να προσπαθώ να την εξαπατήσω ότι δήθεν κι’ εγώ ενδιαφερόμουν για την αλήθεια της Γραφής. Ναι, πήγα σε πολλές συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Έκαμα ακόμη και έργο κηρύγματος και μάλιστα με χιόνι. Επίστευα ότι την είχα πείσει τώρα, αφού, έκανα όλ’ αυτά.
«Την επισκεπτόμουν ή της έγραφα σχεδόν κάθε μέρα, διότι η εργασία μου ήταν έξω από την πόλι. Της έστελνα δώρα και την παρακαλούσα να τα κρατήση, αλλ’ αυτή ποτέ δεν τα κράτησε. Κατόπιν είπα στον εαυτό μου ότι κάτι πρέπει να συμβαίνη με τη νέα θρησκεία της, διότι εγώ κατώρθωνα να έχω καλές σχέσεις με κάθε κορίτσι εκτός απ’ αυτήν. Έτσι άρχισα να κάνω Γραφικές ερωτήσεις, και όσο περισσότερο ρωτούσα τόσο περισσότερο απελάμβανα τις απαντήσεις. Άρχισα να μελετώ τη Βίβλο με ειλικρίνεια και γρήγορα αφιέρωσα τη ζωή μου στον Ιεχωβά Θεό. Ναι, τώρα είμαι ένας μάρτυς του Ιεχωβά και αυτή η πιστή νεαρή κόρη είναι σύζυγός μου. Πόσο ευγνώμων και ευτυχής είμαι που αυτή υπήκουσε τόσο πιστά στις αρχές του Θεού.»