Κρατείτε τον Λόγον Σας;
Βοηθητικά γεγονότα που νεαρά άτομα επιθυμούν να γνωρίζουν
ΜΙΑ παροιμία λέγει ότι ‘ένας άνδρας είναι τόσο καλός όσο καλός είναι ο λόγος του.’ Το ίδιο μπορεί να λεχθή και για μια γυναίκα. Το άτομο που είναι γνωστό ότι κρατεί τον λόγον του αποκτά σεβασμό. Οι άνθρωποι μαθαίνουν να εμπιστεύωνται σ’ εκείνον ο οποίος είναι ‘άνθρωπος που κρατεί τον λόγον του.’ Είσθε σεις αυτού του είδους άνθρωποι;
Δυστυχώς, συχνά έχομε την τάσι να περιμένωμε από τους άλλους περισσότερα απ’ όσα περιμένομε από τον εαυτό μας σ’ αυτό το ζήτημα. Ένας γιος ή μια θυγατέρα θα δυσαρεστηθούν πολύ αν οι γονείς δεν εξεπλήρωσαν κάποια υπόσχεσι—ίσως για να τους αγοράσουν κάτι, να τους πάρουν μαζί σ’ ένα ταξίδι ή να χορηγήσουν κάποιο ειδικό προνόμιο. Αλλά αισθάνεται κανείς τα ίδια αισθήματα με την τήρησι του δικού του λόγου απέναντι στους γονείς του; Και τα φιλικά πρόσωπα, επίσης, στενοχωρούνται όταν μερικές συμφωνίες δεν τηρούνται, όταν συνεντεύξεις δεν πραγματοποιούνται. Είναι αλήθεια ότι ένα άτομο μπορεί ν’ αρρωστήση ξαφνικά, μπορεί να συμβούν ατυχήματα, ή κάποια άλλη κατάστασις μπορεί να καταστήση αδύνατη την πραγματοποίησι ενός πράγματος. Ωστόσο όμως εύκολα βρίσκομε δικαιολογίες για τον εαυτό μας, ενώ δυσαρεστούμεθα όταν οι άλλοι δεν φανούν συνεπείς απέναντι μας.
Με ποιους μοιάζετε σ’ αυτόν τον τομέα; Αν υποσχεθήτε σε κάποιον να τον βοηθήσετε να κάμη κάτι ή προσφέρεσθε να κάμετε κάποια υπηρεσία, εκπληρώνετε πάντοτε τον λόγο σας; Αν δώσετε μια συνέντευξι για να συναντήσετε κάποιον μια ωρισμένη ώρα, παρουσιάζεστε εκεί και μάλιστα εγκαίρως; Πόσο αξιόπιστος είναι ο λόγος σας;
Μερικοί πιθανόν να νομίζουν ότι τα νεαρά άτομα είναι πιο ελεύθερα από τους ηλικιωμένους σ’ αυτά τα ζητήματα, και ότι δεν πρέπει ν’ αναμένονται πάρα πολλά απ’ αυτούς. Αλλά η νεαρή ηλικία είναι ακριβώς ο καιρός ν’ αρχίσετε ν’ αναπτύσσετε τη συνήθεια του να είσθε ένα άτομο που κρατεί τον λόγο του. Το να κρατήτε ή να μη κρατήτε τον λόγο σας λέγει πολλά όσον αφορά το τι άνθρωπος είσθε μέσα σας τώρα· επίσης έχει μια διαμορφωτική επίδρασι στο νου σας και στην καρδιά σας. Οικοδομεί μια στάσι, ένα τρόπο να βλέπετε τα πράγματα που μπορούν να παραγάγουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που διαρκούν πολύ.
Αν είσθε αξιόπιστος τώρα, προφανώς θα είσθε και στα μετέπειτα χρόνια. Και το αντίστροφο αληθεύει επίσης. Παραδείγματος χάριν, αν δεν ζήτε σύμφωνα με τον λόγο σας τώρα, στα μετέπειτα χρόνια είναι πιθανόν να κάμετε μια σταθερή συμφωνία ν’ αναλάβετε μια ωρισμένη εργασία για ένα διορισμό—και κατόπιν σε λίγο ν’ αλλάξετε γνώμη. Πολλοί άνθρωποι το κάνουν αυτό, αλλ’ αυτούς δεν τους σέβονται οι άλλοι.
Αυτή η ίδια αναξιοπιστία μπορεί να εκδηλωθή και στο γάμο. Πολλοί παραβιάζουν σε πολύ βραχύ χρονικό διάστημα την ιεροπρεπή υπόσχεσι που έκαμαν όταν επρόφεραν τις ευχές του γάμου. Έτσι καταστρέφουν τη ζωή τους και δημιουργούν θλίψι σε άλλα άτομα. Ίσως να μην τηρούσαν το λόγο τους ούτε και πριν να παντρευτούν.
Δεν είναι αρκετό να κρατήτε τον λόγο σας μόνο στα ‘μεγάλα πράγματα,’ τα πράγματα τα οποία σεις θεωρείτε σπουδαιότερα. ‘Μεγάλα πράγματα’ δεν συμβαίνουν κάθε μέρα ή κάθε εβδομάδα, ούτε τόσο συχνά ώστε να οικοδομούν την ιδιότητα της αξιοπιστίας. Το να κρατήτε τον λόγο σας πρέπει να έχη γίνει μια τακτική, καθημερινή συνήθεια.
Ενδιαφέρον για την εκπλήρωσι μικροτέρων πραγμάτων είναι εκείνο που οικοδομεί στην αποφασιστικότητα και τη δύναμι να κρατήτε τον λόγο σας σε μεγάλα πράγματα. Αν έχετε κερδίσει την πίστι και την εμπιστοσύνη των άλλων με το να έχετε αποκτήσει την φήμη ότι είσθε αξιόπιστος σε μικρά πράγματα, θα εργασθήτε σκληρά για να διατηρήσετε αυτή τη φήμη και τα οφέλη της, ακόμη και όταν παρουσιάζωνται μεγάλα ζητήματα.
Αν όμως αποδειχθήτε αναξιόπιστος σε μικρά ζητήματα, ποιος θα σας ζητήση ποτέ ν’ αναλάβετε την ευθύνη σε μεγαλύτερα; Ο Ιησούς έδειξε ακριβώς ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά μ’ αυτόν τον τρόπο και ιδιαίτερα στις σχέσεις του Θεού με τους ανθρώπους.—Λουκ. 16:10.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Γιατί μερικοί άνθρωποι παραβαίνουν το λόγο τους; Εν πρώτοις το να κρατή κανείς τον λόγο του θέτει σ’ αυτόν περιορισμούς, τον υποχρεώνει. Όταν έλθη ο καιρός να πραγματοποιηθή η συνέντευξις ή κάποια άλλη υπόσχεσις, κάτι άλλο μπορεί να φανή πιο ελκυστικό. Κατόπιν, επίσης, πολλές φορές ένα άτομο μπορεί να διαπιστώση ότι το να εκπληρώση τον λόγο του σημαίνει πολύ δυσκολώτερη εργασία απ’ εκείνη που νόμιζε όταν είχε δώσει τον λόγο του. Μπορεί κανείς να νομίζη ότι κάποιο υλικό κέρδος θα προκύψη από μια συμφωνία και αργότερα να διαπιστώση ότι αντιθέτως αυτή θα φέρη ζημία.
Τι θα κάμετε σε τέτοιες περιπτώσεις; Θα κρατήσετε τον λόγο σας έστω και αν αυτό σημαίνη κάποια δυσκολία ή ζημία για σας; Ή θα θελήσετε να είναι το άλλο άτομο εκείνο που θα υποστή τη ζημία επειδή σεις δεν θέλετε να εκπληρώσετε τον λόγο σας; Παραδείγματος χάριν, αν εμείς δεν πάμε στη συνέντευξι που έχομε ορίσει, κλέβομε τον χρόνο κάποιου, αναγκάζοντάς τον να περιμένη για τίποτε. Αν αποτύχωμε να κάμωμε μια ωρισμένη εργασία, μπορεί να δημιουργήσωμε στο άλλο άτομο προβλήματα και να εμποδίσωμε να επιτύχη ωρισμένους αντικειμενικούς σκοπούς, ίσως να το εμποδίσωμε από το να εκπληρώση υποσχέσεις που ο ίδιος έχει δώσει. Έτσι, είναι ανάγκη να ρωτήσωμε τον εαυτό μας: τι είδους άτομο είμαι ή θέλω να είμαι; Είμαι ιδιοτελής ή έχω γνήσιο ενδιαφέρον για τα άλλα άτομα;
Κάποιος μπορεί να πη, «Αλλά δεν εγνώριζα τι ήταν εκείνο στο οποίο είχα εμπλακή!» Το πραγματικό ερώτημα είναι: Τίνος σφάλμα ήταν; Υπήρχε δόλος ή απάτη από το μέρος του άλλου προσώπου; Αν όχι, τότε αν δεν πάρετε πίσω το λόγο σας και υπομείνετε οποιαδήποτε στενοχώρια απαιτεί η εκπλήρωσις του λόγου σας, τότε διδάσκεσθε ένα πολύτιμο μάθημα, ένα μάθημα που θα το θυμάσθε. Δηλαδή: Να σκέπτεσθε πριν μιλήσετε, πριν δώσετε τον λόγο σας. Κατόπιν, όταν μιλάτε, να εννοήτε αυτό που λέτε.—Παροιμ. 10:19.
Όταν λέτε «ναι» για κάτι απλώς νομίζετε ότι αυτό θα ευχαριστήση κάποιον—χωρίς όμως να σκεφθήτε τις συνέπειες—μπορείτε να εμπλακήτε σε δυσκολία. Και αντιστρόφως, αν είσθε προσεκτικός όταν δίνετε υποσχέσεις, αν σκέπτεσθε τα πράγματα βαθύτερα και εξετάζετε πώς θα επηρεάσουν αυτά την μελλοντική ζωή σας, τότε θα είναι πολύ ευκολώτερο να κρατήτε τον λόγο σας εφόσον έχετε δεσμευθή. Θα προετοιμάσετε την καρδιά και τη διάνοιά σας στον να κρατήτε τον λόγο σας.
Φυσικά, δεν μπορείτε να προβλέψετε το κάθε τι. Οι περιστάσεις μπορεί ν’ αλλάξουν μεταξύ του χρόνου που έχετε δώσει τον λόγο σας και του χρόνου που πρέπει να εκπληρωθή, ή ακόμη και στη διάρκεια της περιόδου της εκπληρώσεως. Αν όμως το άλλο μέρος έχει αποδειχθή πιστό όσον αφορά το δικό του μέρος, τότε πρέπει και σεις να φανήτε πιστός.
Δείχνοντας την άποψι του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα, ο Ψαλμός 15 εγείρει το ερώτημα όσον αφορά του ποιος άνθρωπος είναι δεκτός από τον Θεό ως «φιλοξενούμενός» του και κατόπιν απαντά, λέγοντας: «Ο περιπατών εν ακεραιότητι και εργαζόμενος δικαιοσύνην, και λαλών αλήθειαν εν τη καρδία αυτού . . . ομνύει στον πλησίον αυτού, και δεν αθετεί.»—Ψαλμ. 15:2, 4.
Δεν είναι εκπληκτικό ότι ο Θεός θεωρεί φίλους του μόνο εκείνους οι οποίοι κρατούν τον λόγο τους. Γιατί αυτό; Διότι και αυτός ο ίδιος το πράττει αυτό με αλάνθαστο τρόπο. Γι’ αυτό ο Ιησούς του Ναυή μπορούσε να πη στο έθνος Ισραήλ: «Σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών, και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ εις εξ αυτών διέπεσε.» (Ιησ. Ναυή 23:14, ΜΝΚ) Η Γραφή κατά μέγα μέρος είναι ένα υπόμνημα της τηρήσεως των υποσχέσεων του Ιεχωβά. Η αληθινότης του στο παρελθόν είναι εκείνο που μας δίνει αυτή την εμπιστοσύνη για τις μέλλουσες ευλογίες σε εκπλήρωσι των υποσχέσεών του.
Επιθυμείτε να έχετε την επιδοκιμασία του; Τότε αν βλέπετε ότι έχετε δώσει τον λόγο σας «για κάτι που είναι κακό για σας,» μη παραβαίνετε τη συμφωνία σας. Φυσικά, το κακό αυτό δεν σημαίνει κάτι που αργότερα διαπιστώνετε ότι είναι αντίθετο με τις αρχές του Λόγου του Θεού. Διότι αν έχετε υποσχεθή στον Θεό ότι θα κάμετε το θέλημά του, τότε ο λόγος που έχετε δώσει σ’ αυτόν έρχεται πρώτος. (Πράξ. 4:19, 20· 5:29) Σ’ αυτή την περίπτωσι θα ήσασταν αναληθείς απέναντι σ’ αυτόν αν εκπληρώνετε μια συμφωνία η οποία είναι κακή.
Ομοίως οι γονείς σας μπορούν ν’ ακυρώσουν μερικές συμφωνίες που πιθανόν έχετε κάμει, όπως ακριβώς ένας πατέρας ή σύζυγος στον αρχαίο Ισραήλ μπορούσε ν’ ακυρώση την ευχή που είχε κάμει η θυγατέρα του ή η σύζυγός του, αν έκρινε ως κεφαλή της οικογενείας ότι αυτό ήταν σκόπιμο.—Αριθμ. 30:3-15.
Ο Ιησούς διώρθωσε άτομα στην εποχή του τα οποία προφανώς είχαν την συνήθεια να ορκίζωνται ότι θα έκαμαν αυτό ή εκείνο, και χρησιμοποιούσαν αυτούς τους όρκους για πολλά πράγματα μικρής σπουδαιότητος. (Παράβαλε Λευιτικόν 5:4) Ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς: «Μη ομόσητε μηδόλως· . . . αλλ’ ας ήναι ό λόγος σας, Ναι, ναι· Ου, ου· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού.»—Ματθ. 5:33-37.
Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχωμε διπλό τρόπο ενεργείας. Το να κρατούμε τον λόγο μας πρέπει να είναι τακτική συνήθεια και δεν πρέπει να χρειάζεται κάποιος όρκος εκ μέρους μας για να εγγυηθή αυτό. Όχι ότι απαγορεύεται ένας τέτοιος όρκος, αν κάποιος μας ζητήση να τον κάνωμε είτε επειδή χρειάζεται κάποια ειδική επιβεβαίωσις ή λόγω αμφιβολίας. Αλλ’ όσον αφορά εμάς, είτε με όρκο είτε χωρίς όρκο ο λόγος μας πρέπει να είναι αξιόπιστος, φερέγγυος σε όλες τις περιστάσεις. Αληθεύει αυτό για σας; Το Ναι σας σημαίνει πάντοτε ναι; Και όταν λέτε «Όχι» δείχνουν πάντοτε οι πράξεις σας ότι εννοείτε αυτό που λέτε;
Είναι αλήθεια ότι λόγω ατέλειας είναι δυνατόν να δεσμευθήτε καμμιά φορά περισσότερο από τις δυνάμεις σας, να διαπιστώσετε ότι δεσμευθήκατε να κάνετε κάτι το οποίο βρίσκεται σε αντίθεσι με κάποια άλλη υποχρέωσι που έχετε ήδη αναλάβει. Τότε τι πρέπει να γίνη; Η πρώτη σας υπόσχεσις σχεδόν σ’ όλες τις περιπτώσεις πρέπει να είναι εκείνη η οποία παραμένει. Η προσωπική σας προτίμησις δεν πρέπει να είναι η βάσις της αποφάσεως σας. Έτσι, πρέπει να είσθε ταπεινός και αρκετά διακριτικός ώστε να πάτε στο άτομο που περιλαμβάνεται και να εξηγήσετε ότι δεν μπορείτε να εκπληρώσετε την υπόσχεσί σας. Έτσι δείχνετε τουλάχιστον ότι ενδιαφέρεσθε ειλικρινά για την αξιοπιστία του λόγου σας.
Αν το να κρατήτε τον λόγο σας που έχετε δώσει σε άλλους ανθρώπους είναι κάτι σπουδαίο, πόσο πιο σπουδαίο είναι το να κρατήτε τον Λόγον σας απέναντι στον Θεό! Αν έχετε στραφή σ’ αυτόν με πραγματική μετάνοια, και ίσως έχετε κάμει το βήμα του βαπτίσματος και μ’ αυτόν τον τρόπο τον έχετε παρακαλέσει να σας επιτρέπη να είσθε δούλος του, μη παίρνετε πίσω τον λόγο σας. Αυτό θα μπορούσε να σας στοιχίση την ελπίδα σας για αιώνια ζωή.
Αν αγαπούμε τον Θεό και ειλικρινά επιζητούμε να τον ευαρεστήσωμε, θα μας βοηθήση και θα μας δώση δύναμι να κρατούμε τον λόγο μας. Υπόσχεται αυτή τη βοήθεια. Και κράτα τον λόγο του.—Δευτ. 31:6· Ψαλμ. 27:9, 10· Εβρ. 13:5.