Να Πλησιάζωμε τον Ιεχωβά ή τους Δαίμονας—Ποιον;
«Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, δια να λάβωμεν έλεος, και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας.»—Εβρ. 4:16
1, 2. Περιγράψτε τον τρόπο με τον οποίον πρέπει να πλησιάζη κανείς τον Θεό.
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ στον ουράνιο τόπο διαμονής του καθώρισε ένα τρόπο με τον οποίο να τον πλησιάζωμε. Έχει ΕΝΑ μόνο τρόπο. Το πλησίασμα πρέπει να γίνεται με το ορθό μέσον, με πίστι στον Ιησού Χριστό και παραδοχή της λυτρωτικής του θυσίας.
2 Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι’ εμού.» (Ιωάν. 14:6) Δεν υπάρχουν σύντομοι δρόμοι. Δεν πρόκειται να ζη κανείς με όποιον τρόπο θέλει να ζήση, ακόμη και αν ανήκη σε κάποια θρησκεία. Ούτε μπορεί κανείς να χρησιμοποιή οποιαδήποτε μέθοδο, όπως είναι η γιόγκα του Ινδουισμού, η αστρολογία, ο ασκητισμός ή τα ναρκωτικά, και να είναι κατάλληλος για να πλησιάση τον Θεό. Ο άνθρωπος πρέπει να έχη ζωηρή επιθυμία να πλησιάζη τον Θεό με τον ορθό τρόπο, και να προσεύχεται με την καρδιά του για ν’ αποκτήση επίγνωσι του Λόγου του Θεού. Και κανείς δεν αναγκάζεται να πλησιάση ή να υπηρετήση τον Ιεχωβά αντίθετα με το θέλημά του, ο Θεός δέχεται μόνον πρόθυμη και ολοκάρδια αφοσίωσι.
3-5. (α) Αφού πλησιάσωμε τον Θεό, πώς μπορούμε να διατηρήσωμε στενή επαφή μαζί του; (β) Ποια λεγόμενα «στηρίγματα» δεν χρειαζόμεθα για να πλησιάσωμε τον Θεό;
3 Κατόπιν, αφού γνωρίση κανείς το θέλημα του Θεού, πρέπει ν’ ακολουθή την κατεύθυνσι του Λόγου του Θεού. Για να στέκη κανείς ενώπιον του Θεού απαιτούνται αμόλυντα χέρια και καθαρή καρδιά. Ο ψαλμωδός λέγει: «Τις θέλει αναβή εις το όρος του Ιεχωβά; Και τις θέλει σταθή εν τω τόπω τω αγίω αυτού; Ο αθώος τας χείρας, και ο καθαρός την καρδίαν.»—Ψαλμ. 24:3, 4.
4 Υπάρχει «εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα,» και για τον αρχιερέα μέσω του οποίου πλησιάζομε τον Θεό διαβάζομε: «Έχοντες λοιπόν αρχιερέα μέγαν, όστις διήλθε τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν την ομολογίαν. . . . Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, δια να λάβωμεν έλεος, και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ.»—Εφεσ. 4:5· Εβρ. 4:14-16.
5 Ο Θεός μάς αγαπά· επομένως δεν είναι δύσκολο να τον πλησιάσωμε. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών.» Δεν χρειαζόμεθα βοήθειες ή «στηρίγματα», όπως λόγου χάριν παραστάσεις ή επιγείους ιερείς ή κάποιους τυπικισμούς ή τυπωμένες προσευχές, ούτε υπνωτισμό ούτε κανένα είδος ναρκωτικών. Ο Αδάμ δεν επλησίαζε τον Θεό μέσω παραστάσεων ή ναρκωτικών, ούτε και ο «έσχατος Αδάμ», ο Ιησούς Χριστός.—Πράξ. 17:27· 1 Κορ. 15:45.
6, 7. Με τι τρόπο μπορεί ένας από τον λαό του Θεού να έλθη κάτω από την εξουσία των δαιμόνων;
6 Ο Σατανάς και οι σύντροφοί του δαίμονες εξ άλλου επιζητούν να έχουν εξουσία στους ανθρώπους. Ο Σατανάς είναι μίμος θεός. Και αυτός επίσης έχει τρόπους με τους οποίους μπορεί να τον πλησιάση κανείς, ωρισμένα πράγματα τα οποία μας εκθέτουν στην εξουσία των δαιμόνων.
7 Ο Ιεχωβά προστατεύει τους δούλους του από την εξουσία των δαιμόνων εκτός αν αυτοί χρησιμοποιήσουν κανένα μέσον πλησιάσματος στους δαίμονας. Όταν ένα άτομο υποχωρή σε μια εσφαλμένη ή ασύνετη επιθυμία, εύκολα στρέφεται σ’ ένα μέσον που διευθετούν οι δαίμονες. Τότε έρχεται κάτω από την εξουσία τους. Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να μη κατέχεται κατ’ ανάγκην από δαίμονας, αλλά θα κάνη εκείνα που θέλουν οι δαίμονες να κάμη, εκείνα που είναι ενάντια στον Θεό. Ο Ιάκωβος, ετεροθαλής αδελφός του Ιησού είπε: «Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν· η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον.»—Ιακ. 1:14, 15.
8, 9. Γιατί είναι πολύ επικίνδυνο να κάνωμε συντροφιά με κοσμικούς ανθρώπους;
8 Είναι πολύ επικίνδυνο να προσπαθούμε να μιμούμεθα ή να κάνωμε συντροφιά με κοσμικούς, ή άτομα που ακολουθούν την κοσμική νοοτροπία. Το ν’ ακολουθούμε τους τρόπους των ή να προσπαθούμε να τους ευαρεστούμε είναι μια λεωφόρος που μπορεί τελικά να οδηγήση σε εξουσία από τους δαίμονες. Όσο καλά και αν φαίνεται ότι είναι αυτά τα άτομα, δεν οδηγούνται από το πνεύμα του Θεού, αλλά βαδίζουν «σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας.» Γι’ αυτό πρέπει να παίρνωμε στα σοβαρά την προειδοποίησι της Γραφής: «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.»—Εφεσ. 2:2· 1 Κορ. 15:33.
9 Αφού οι δαίμονες καταλάβουν ένα άτομο, αυτό μπορεί πολύ γρήγορα να φθάση σε πλήρη κατάρρευσι και σε πρόωρο θάνατο. Αυτό θέλουν οι δαίμονες να βλέπουν, και ιδιαίτερα ευχαριστούνται στην καταστροφή ενός ανθρώπου που κάποτε υπηρετούσε τον Θεό.—Παράβαλε Ματθαίος 8:28-32.
ΤΙ ΘΑ ΛΕΧΘΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ;
10-12. Γιατί δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε το ερώτημα, Μας κάνουν τα ναρκωτικά να πλησιάζωμε τους δαίμονας;
10 Τι θα λεχθή λοιπόν για τη χρήσι ναρκωτικών; Μας επηρεάζουν απ’ αυτή την άποψι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Τα ναρκωτικά έχουν πράγματι γίνει ένα μεγάλο ζήτημα. Η χρήσις ναρκωτικών είναι διαδεδομένη στα κολλέγια και στα γυμνάσια και διαδίδεται γοργά και στα δημοτικά σχολεία. Πολλοί νεαροί στον κόσμο των επιχειρήσεων έχουν μάλιστα τις κοινωνικές των συντροφιές καπνίσματος μαριχουάνας.
11 Μήπως, όπως αυτοί ισχυρίζονται, πρόκειται απλώς για μια αβλαβή ψυχαγωγία, για ένα τρόπο αναψυχής, ένα τρόπο ανακουφίσεως από τις πιέσεις του συγχρόνου κόσμου; Κάποιος μπορεί να πη, ‘Αυτό είναι όλο που γίνεται· αυτό δεν έχει καμμιά σχέσι με τους δαίμονες, γίνεται απλώς για μια αναψυχή.’
12 Μάλιστα, κάποιος μπορεί να το πη αυτό, αλλά κανένας δεν μπορεί να μην αντιμετωπίση το ζήτημα, Σε ποιον ανοίγουν το δρόμο τα ναρκωτικά; Γιατί; Διότι οι ίδιοι οι συνήγοροι των ναρκωτικών λέγουν ότι τα ναρκωτικά είναι ‘ένας τρόπος να πάμε πιο κοντά στον Θεό.’ Τα ναρκωτικά, λέγουν, ‘δίνουν ένα αίσθημα καλύτερης αντιλήψεως,’ ‘είναι ένας στιγμιαίος παράδεισος’ ή ‘δίνουν μια στιγμιαία αυτοανάλυσι.’ Αλλά ευρύνουν τα ναρκωτικά πραγματικά τη διάνοια; Μας βοηθούν ν’ αναλύσωμε τις καρδιές μας για το καλό; Ποια σχετικά πράγματα πρέπει να εξετάσωμε, και τι δείχνουν τα γεγονότα;
ΜΙΑ ΣΩΦΡΩΝ ΔΙΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΩΔΗΣ
13-15. Γιατί είναι ανάγκη να φυλάττη ο Χριστιανός τη σωφροσύνη του;
13 Στο ζήτημα του πλησιάσματος στον Ιεχωβά Θεό και αποκτήσεως της αμοιβής αιωνίου ζωής, ο Ιησούς επέστησε την προσοχή στο κεντρικό σημείον όταν είπε: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου.»—Ματθ. 22:37.
14 Είναι φανερό λοιπόν ότι για να πλησιάσωμε τον Ιεχωβά απαιτείται να χρησιμοποιούμε ένα υγιαίνοντα νουν, να τηρούμε καθαρή και ζωηρή τη δύναμι της αντιλήψεώς μας και τη δύναμι της λογικής μας. Απαιτείται λοιπόν μια σώφρων διάνοια. Επί πλέον ο Παύλος τονίζει ότι οι Χριστιανοί, όλοι οι Χριστιανοί, πρέπει να είναι σώφρονες. Συμβουλεύει να είναι οι γέροντες σώφρονες, οι γραίες να νουθετούν τις νέες να είναι σώφρονες και ο Τίτος επίσης να νουθετή τους νεωτέρους να σωφρονώσι.—Τίτον 2:2-6.
15 Επομένως εμείς ως Χριστιανοί δεν μπορούμε να κάνωμε τίποτε που θα μπορούσε να θέση σε κίνδυνο τη Χριστιανική μας σωφροσύνη. Η Γραφή μάς λέγει το εξής: «Να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία.» Αν κάναμε διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να πλησιάσωμε τον Ιεχωβά και θα είμεθα σε μεγάλο κίνδυνο να εμπλακούμε με τους δαίμονας.
16. Γιατί πρέπει να ενδιαφέρεται ο Χριστιανός για την επίδρασι της μαριχουάνας στη διάνοια;
16 Επειδή η επίδρασις της μαριχουάνας δεν είναι τόσο έντονη όσο η επίδρασις των «σκληρών» ναρκωτικών, η χρήσις της είναι πολύ διαδεδομένη μεταξύ των κοσμικών ανθρώπων. Ακόμη και ο λαός του Ιεχωβά, ιδιαίτερα εκείνοι που φοιτούν στα σχολεία, μπορεί να πειρασθούν να την χρησιμοποιήσουν. Αυτό εγείρει το ερώτημα: Θα έδινε ο Χριστιανός καλή απόδειξι σωφροσύνης, υγιαίνοντος νοός, με το να χρησιμοποιή μαριχουάνα, ή ακόμη και να διανοήται να τη χρησιμοποιήση; Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα διότι η αύξησις της διαδόσεως της χρήσεως της μαριχουάνας είναι συγκλονιστική.
Η ΕΠΙΔΡΑΣΙΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ
17, 18. Μήπως η χρήσις της μαριχουάνας απεδείχθη ότι είναι ‘μια αβλαβής ψυχαγωγία’ σε κάποιο κορίτσι 16 ετών;
17 Για απόδειξι των βλαβερών επιδράσεων μαριχουάνας στη διάνοια, στα ήθη, στη ζωή και στο σώμα, ο αναγνώστης ας εξετάση μαζί μας μερικά συγκεκριμένα γεγονότα όπως υπεβλήθησαν από γιατρούς των οποίων τα συμπεράσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό JAMA του Αμερικανικού Ιατρικού Συνδέσμου, υπό ημερομηνίαν 19 Απριλίου 1971.
18 «Ένα κορίτσι 16 ετών που δεν είχε προηγουμένως καμμιά ψυχιατρική ανωμαλία «κάπνιζε παράγωγα της καννάβεως (μαριχουάνα και χασίς) . . . επί δύο χρόνια. Άρχισε να χάνη το ενδιαφέρον της για ακαδημαϊκή εργασία . . . από ένα ήσυχο και κοινωνικά κοσμαγάπητο κορίτσι που ήταν, έγινε ένα εχθρικό και πολύ απότομο με ακατάλληλες εκφράσεις λόγων στους δασκάλους και στους μεγαλυτέρους της. . . . Αφού έπαυσε τα φάρμακα, . . . Παρακολούθησις επί δέκα μήνες επέδειξε συνεχή εξασθένισι της μνήμης και διαταραχή των σκέψεων . . . δεν μπορούσε να διατυπώση τις σκέψεις της είτε γραπτά είτε προφορικά όπως μπορούσε να το κάνη άλλοτε με πολλή ευκολία.»
Μήπως η μαριχουάνα είναι μια αβλαβής ψυχαγωγία; Αντιθέτως, είναι καταστροφή της διανοητικής υγείας και της σωφροσύνης.
19. Ποια πείρα αποκαλύπτει ότι η χρήσις της μαριχουάνας μπορεί να προξενήση κακό σ’ αυτόν που την χρησιμοποιεί;
19 «Ένας 20ετής την ηλικίαν είχε παραισθήσεις παντοδυναμίας και μεγαλείου έξη μήνες αφότου άρχισε να καπνίζη μαριχουάνα. Επίστευε ότι είχε αναλάβει τη διεύθυνσι της Μαφίας και ότι ήταν ένας άρχων της οργανώσεως Κου Κλουξ Κλαν στις ανατολικές πολιτείες. Άρχισε να μαζεύη τουφέκια και μαχαίρια και να εκπαιδεύη το Γερμανικό τσοπανόσκυλό του να επιτίθεται εναντίον των άλλων.»
Η διάνοια του ατόμου αυτού έπαθε μεγάλη βλάβη. Έγινε νοσηρή, άρρωστη. Μήπως υπήκουε στην εντολή του Θεού να ‘σφυρηλατήση τις μάχαιρές του σε άροτρα’ και ν’ αγαπά τον πλησίον του; Ποιον επλησίαζε—τον Ιεχωβά ή τους δαίμονες;
20. Ποια εξευτελιστικά έργα παρήγαγε η μαριχουάνα σ’ ένα αγόρι 14 ετών που τη χρησιμοποιούσε;
20 Ένα αγόρι 14 ετών που άρχισε να καπνίζη μαριχουάνα, ύστερ’ από λίγον καιρό άρχισε να δείχνη νωθρότητα, απάθεια και κατάπτωσι, . . . η κατάστασί του χειροτέρεψε ώσπου άρχισε να έχη παραισθήσεις και ν’ αναπτύσση παρανοϊκές ιδέες. Ταυτοχρόνως έγινε ζωηρά ομοφυλόφιλος. . . . επεχείρησε ν’ αυτοκτονήση πηδώντας από ένα αυτοκίνητο που το είχε κλέψει.»
21, 22. Ποιες θρησκευτικές και πνευματιστικές σχέσεις παρατήσουμε στις πείρες δύο νεαρών που χρησιμοποιούσαν μαριχουάνα;
21 Συχνά και μόνο ένα μικρό διάστημα χρησιμοποιήσεως μαριχουάνας φέρει καταστρεπτικά αποτελέσματα, όπως συνέβη σ’ έναν άλλο νεαρό:
«Ένα παιδί 19 ετών κάπνιζε μαριχουάνα επί τέσσερις μήνες, . . . Επειδή επίστευε ότι είχε υπεράνθρωπες διανοητικές δυνάμεις, ενόμιζε ότι μπορούσε να έχη επικοινωνία και να εξουσιάζη τις διάνοιες και τις πράξεις των ζώων, ιδιαίτερα του σκύλου και της γάτας. . . . [επίστευε] ότι ήταν ο Μεσσίας.»
Επικοινωνία με σκύλους και γάτες και η αλαζονική σκέψις ενός ανθρώπου ότι είναι ο Μεσσίας καθιστά αδύνατον γι’ αυτόν να πλησιάση τον Ιεχωβά.
22 «Ένα παιδί 18 ετών εκάπνιζε μαριχουάνα και χασίς τακτικά επί τρία χρόνια και έπαθε προοδευτικά δειλία, σύγχυσι και κατάπτωση. Αυξήθηκε το ενδιαφέρον του για την αστρολογία και τις Ανατολικές θρησκείες. Έγινε χορτοφάγος και επεδίδετο στη γιόγκα. Είχε την αυταπάτη ότι ήταν Ινδός ιερεύς και τελικά επίστευε ότι ήταν ο Υιός του Θεού. . . μετέβη στη δυτική ακτή και συνέχισε την άκαρπη και άσκοπη ζωή του, συντηρούμενος από τους γονείς του.»
Και πάλι αντιμετωπίζομε το ερώτημα: Πλησίασμα στον Ιεχωβά ή στους δαίμονες—σε ποιον; Αυτές οι δύο τελευταίες περιπτώσεις που παραθέσαμε δείχνουν θετικά ότι επρόκειτο για μια μορφή πνευματισμού.
23. (α) Γιατί δεν μπορεί κανείς να βασίζεται σε κοσμικούς συμβούλους; (β) Αναφέρετε ένα παράδειγμα για απόδειξι.
23 Σχετικά με τη χρήσι ναρκωτικών όπως και σε άλλα ζητήματα που μας επηρεάζουν πνευματικώς, πρέπει ν’ απομακρύνωμε τ’ αυτιά μας από τους συμβούλους του κόσμου τούτου, ο οποίος είναι ασθενής διανοητικώς. Πρέπει ν’ αναγνωρίζωμε αυτή τη συμβουλή γι’ αυτό που πράγματι είναι: σοφία αυτού του κόσμου, του οποίου θεός είναι ο Σατανάς ή Διάβολος. Σταθμίστε την αξία αυτής της συμβουλής που δόθηκε σ’ ένα φοιτητή κολλεγίου.
«Ένα παιδί 19 ετών εισήχθη στο κολλέγιο με μέση βαθμολογία ‘Α’» Άρχισε να καπνίζη μαριχουάνα στις αρχές του πρώτου έτους, και μέσα σε δύο μήνες από τότε που άρχισε να καπνίζη κάνναβι, έγινε απαθής, ακατατόπιστος και έπαθε κατάπτωσι. Στο τέλος του εξαμήνου, απέτυχε σε όλα τα μαθήματα και δεν μπορούσε να λογικευθή σε πολλά άλλα ζητήματα. . . . όπως και πολλοί ασθενείς αυτού του είδους, ο νεαρός αυτός είπε στον ψυχίατρό του ότι παρατήρησε αλλαγές από τότε που κάπνιζε μαριχουάνα· πήγε μάλιστα και σ’ ένα σύμβουλο κολλεγίου και είπε στον σύμβουλο ότι του εφαίνετο πως είχε ένα διανοητικό πρόβλημα λόγω του καπνίσματος της μαριχουάνας. Ο σύμβουλος τον διαβεβαίωσε ότι το ναρκωτικό ήταν αβλαβές και ότι δεν υπήρχε καμμιά ιατρική ένδειξις κινδύνου συνεπεία του καπνίσματος.»
Εν τούτοις, αυτό το παιδί έπαυσε να καπνίζη μαριχουάνα, και με τον καιρό η απάθειά του εξαφανίσθηκε, τα κίνητρά του επανήλθαν, και η προσωπική του εμφάνισις βελτιώθηκε. Βρήκε εργασία και αργότερα ενεγράφη σ’ ένα άλλο πανεπιστήμιο.
24. Ποιες ήσαν μερικές από τις γενικές επιδράσεις σ’ εκείνους που χρησιμοποιούν μαριχουάνα;
24 Θα μπορούσαν να παρατεθούν και πολλές άλλες περιπτώσεις. Θα μπορούσε να προστεθή ότι ένα έκδηλο χαρακτηριστικό αυτών που χρησιμοποιούν μαριχουάνα, ιδιαίτερα των θηλέων, υπήρξε ο ασυνήθης βαθμός σεξουαλικής αδιακρισίας, είτε με άτομα του ετέρου φύλου είτε με άτομα του ιδίου φύλου. Αυτό έγινε μεταξύ εκείνων οι οποίοι δεν είχαν εμπλακή σε σεξουαλική αδιακρισία προτού χρησιμοποιήσουν τη μαριχουάνα. Οι περιπτώσεις αφροδισίων νοσημάτων αυξήθηκαν πολύ.
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΣ
25. Με ποιον, συνεργάζονται αυτοί που χρησιμοποιούν ναρκωτικά;
25 Ποιον λοιπόν μας βοηθούν τα ναρκωτικά να πλησιάσωμε; Ποιος είναι εκείνος που ευνοεί την ηθική κατάπτωσι των ανθρώπων, τη σωματική και ηθική ακαθαρσία, την παραφροσύνη και τον πρόωρο θάνατο; Οι δυνάμεις του σκότους είναι εκείνες που πλησιάζουν και με τις οποίες συνεργάζονται αυτοί που χρησιμοποιούν ναρκωτικά. Πραγματικά, όσο για το φοβερό ναρκωτικό την ηρωίνη, ένας που το χρησιμοποιεί λέγει: «Αυτό έχει όλα τα πλεονεκτήματα του θανάτου σε σύντομο χρόνο.» Η κατάχρησις ναρκωτικών οδηγεί στον θανατηφόρο κίνδυνο του πνευματισμού, σε δαιμονικές πράξεις, σε δαιμονολατρεία και μπορεί να έχη αποτελέσματα να καταληφθή κανείς από δαίμονες. Αντί για ευσεβή πνευματικότητα και προσέγγισι στον Θεό, φέρνει πιο κοντά στους δαίμονας.
26, 27. Αποδείξτε ότι η χρήσις; ναρκωτικών πραγματικά οδηγεί στον πνευματισμό.
26 Αν χρησιμοποιούμε παραισθησιογόνα, τότε ή κάνομε εκείνο που θέλουν οι δαίμονες από μας ή καταλαμβανόμεθα και κατεχόμεθα απ’ αυτούς. Προσέξτε ότι, σε πολλές περιπτώσεις, το άτομο οδηγείται στην αστρολογία ή σε απόκρυφες ειδωλολατρικές θρησκείες οι οποίες κάνουν ένα είδος πνευματισμού και επικοινωνίας με τους δαίμονας. Υπάρχει μια άμεση σχέσις. Ένας τοξικομανής είπε ότι ήταν κάτι κοινώς ανεγνωρισμένο μεταξύ των τοξικομανών με τους οποίους εσχετίζετο, ότι (όπως έλεγαν) ‘ένας έφθασε ως το σημείο να νομίζη ότι ήταν θεός.’ Ώστε, τα παιδιά που ενόμιζαν ότι ήσαν ο Υιός του Θεού δεν ήσαν μεμονωμένες περιπτώσεις. Ώστε με ποιους επρόκειτο να είναι όμοιοι—με τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιό του Ιησού τον Μεσσία, ή με τους δαιμονικούς θεούς;
27 Τα νεαρά αυτά άτομα των οποίων τις περιπτώσεις εξετάσαμε ανωτέρω δεν σταμάτησαν εκεί μετά το πλησίασμά τους στους δαίμονες με τη χρήσι των ναρκωτικών. Όχι. Ακολούθησαν και εξεδήλωσαν τα έργα των δαιμόνων: εχθρότητα, διάθεσι για βιαιότητες, σεξουαλική διαστροφή και απόπειρα αυτοκτονίας.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ
28, 29. Γιατί ο πνευματισμός κατατάσσεται από τη Γραφή ως έργον της σαρκός;
28 Αλλά δεν είναι ανάγκη να έχωμε παραδείγματα για να γνωρίζωμε αυτά τα πράγματα για τα ναρκωτικά. Έχομε ήδη τον Λόγο της πιο σπουδαίας αυθεντίας απ’ όλους, του Ιεχωβά Θεού. Στην επιστολή προς Γαλάτας 5:19-21 διαβάζομε για τα έργα της σαρκός: «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός· τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων.» Σε ποιο απ’ αυτά δεν οδηγεί η χρήσις ναρκωτικών;
29 Τα εξευτελιστικά αυτά πράγματα δεν αποτελούν καρπούς του πνεύματος. δεν είναι πνευματικά. Ο ίδιος ο πνευματισμός δεν είναι πνευματικός, αλλά χαρακτηρίζεται από την αγία Γραφή ως ένα έργο της σαρκός. Για να φέρωμε ένα παράδειγμα: Ένας ο οποίος διαπράττει κτηνοβασία (σεξουαλική ένωσι μ’ ένα κτήνος) είναι άνθρωπος που κάνει μια πράξι, αλλά η πράξις δεν είναι ανθρώπινη. Είναι η πράξις ενός κτήνους, διεστραμμένη, απεχθής για να την κάμη ο άνθρωπος. Ομοίως και ο πνευματισμός ενώ ισχυρίζεται ότι είναι πνευματικός, ενώ προωθείται από πνευματικά πλάσματα, τους πονηρούς δαίμονας, είναι διεστραμμένος, φαύλος και αποτελεί έργον της σαρκός όχι του πνεύματος.
30, 31. (α) Πώς, πριν από τον Κατακλυσμό, έδειξαν οι δαίμονες την επιθυμία των για σαρκικές σχέσεις; (β) Δείξτε ότι η πράξις των αγγέλων που νυμφεύθηκαν ανθρώπινες γυναίκες ήταν διαστροφή.
30 Οι δαίμονες διεστραμμένα επιζητούν σαρκικές σχέσεις. Σκεφθήτε την αφήγησι πριν από τον Κατακλυσμό. Η Γραφή αναφέρει τα εξής: «Και ότε ήρχισαν οι άνθρωποι να πληθύνωνται επί του προσώπου της γης, και θυγατέρες εγεννήθησαν εις αυτούς, ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας εκ πασών όσας έκλεξαν.»—Γεν. 6:1, 2.
31 Αυτή η πράξις των αγγέλων ήταν μια διαστροφή, διότι αυτοί δεν ήσαν δημιουργημένοι γι’ αυτόν το σκοπό. Ο Χριστιανός συγγραφεύς Ιούδας παραβάλλει την πράξι των με τη σεξουαλική διαστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων, γράφοντας: «Και αγγέλους οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτών αξίαν, αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον, εφύλαξε με παντοτεινά δεσμά υποκάτω του σκότους, δια την κρίσιν της μεγάλης ημέρας· καθώς τα Σόδομα και τα Γόμορρα, και αι πέριξ αυτών πόλεις, εις την πορνείαν παραδοθείσαι κατά τον όμοιον με τούτους τρόπον, και ακολουθούσαι οπίσω άλλης σαρκός πρόκεινται παράδειγμα τιμωρούμεναι με το αιώνιον πυρ.»—Ιούδ. 6, 7.
32. Πώς οι δαίμονες επιζητούν ακόμη να ικανοποιήσουν την επιθυμία των για σαρκικές σχέσεις;
32 Αυτοί οι άγγελοι που αμάρτησαν δεν μπορούν να υλοποιηθούν τώρα όπως έκαναν πριν από τον Κατακλυσμό, λόγω περιορισμού από τον Θεό. Εν τούτοις, με το να επηρεάζουν τις διάνοιες και τα σώματα των ανθρώπων αισθάνονται ότι σε κάποιο βαθμό έχουν σαρκικές σχέσεις.
33. Πώς η Ελληνική λέξις που σημαίνει «πνευματισμός» ή «μαγεία» δείχνει μια σχέσι μεταξύ φαρμάκων και πνευματισμού;
33 Μας ενδιαφέρει το ότι η Ελληνική λέξις που χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή για την ενέργεια του πνευματισμού, της μαγείας ή της μαγγανείας είναι «φαρμακεία,» λέξις η οποία Αγγλικά σημαίνει «φαρμάκευσις.» Γιατί χρησιμοποιείται αυτή η λέξις για τον πνευματισμό ή τη μαγεία; Ένα έγκυρο σύγγραμμα λέγει:
«ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ» . . . (Αγγλικά φαρμάκευσις, κλπ.) Αρχικά εσήμαινε τη χρήσι φαρμάκων, μαγικών επικλήσεων· κατόπιν εσήμαινε δηλητηρίασι· κατόπιν, μαγείαν, . . . Βλέπε επίσης Αποκάλυψιν 9:21· 18:23. . . . Στη μαγεία, η χρήσις ναρκωτικών, απλών ή ισχυρών, συνοδεύετο γενικά από μαγικά άσματα και επικλήσεις στις απόκρυφες δυνάμεις, με την προμήθεια διαφόρων θελγήτρων, φυλαχτών, κλπ., τα οποία επαγγελματικώς προωρίζοντο να φυλάξουν τον αιτούντα ή τον ασθενή από την προσοχή και τη δύναμι των δαιμόνων, αλλά πραγματικά για να εμβάλη στον αιτούντα τα μυστηριώδη μέσα και τις δυνάμεις του μάγου.»—Ερμηνευτικόν Λεξικόν των Λέξεων της Καινής Διαθήκης υπό Βάιν.
34. 34. Πώς απατώνται όσοι χρησιμοποιούν ναρκωτικά, και σε τι καταλήγει τελικά η χρήσις ναρκωτικών γι’ αυτούς που τα χρησιμοποιούν;
34 Μήπως δεν είναι σήμερα παράλληλη η κατάστασις; Πολλοί τοξικομανείς ισχυρίζονται ότι πλησιάζουν τον Θεό, ότι ευρύνουν τις διάνοιές των. Πραγματικά όμως ο σκοπός είναι να εμβάλη στον τοξικομανή τις μυστηριώδεις παραισθήσεις και τα αισθήματα, που οδηγούν προς τους δαίμονας, με την ιδέα ότι το ναρκωτικό ελευθερώνει τις διάνοιές των για υψηλότερη και ευρύτερη σκέψι. Αν κανείς οδηγήται στην πράξι του πνευματισμού είναι εκτεθειμένος σε κάθε είδους αδικοπραγία, επιρροή δαιμόνων, παραφροσύνη και αιώνιο θάνατο. Ο πνευματισμός, ένα έργον της σαρκός, εμποδίζει τον άνθρωπο από το να εισέλθη στη βασιλεία του Θεού, λέγουν οι Γραφές στην επιστολή προς Γαλάτας 5:21.
35. Ποια προειδοποίησι δίνει ο απόστολος Παύλος σχετικά με το να κανωμε οτιδήποτε που μας κάνει να παρεκκλίνωμε από την αφοσίωσί μας στον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά;
35 Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τι κάνουν οι άνθρωποι όταν ενασχολούνται σε κάποια θρησκευτική πράξι ή συνήθεια που κάνει τον άνθρωπο να πλησιάζη κάθε άλλον παρά τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Λέγει: «Εκείνα τα οποία θυσιάζουσι τα έθνη, εις τα δαιμόνια θυσιάζουσι, και ουχί εις τον Θεόν· και δεν θέλω σεις να γίνησθε κοινωνοί των δαιμονίων. Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Ιεχωβά και το ποτήριον των δαιμονίων· δεν δύνασθε να είσθε μέτοχοι της τραπέζης του Ιεχωβά και της τραπέζης των δαιμονίων.» Αν χρησιμοποιούμε ναρκωτικά, θα πρέπει πολύ σοβαρά να εξετάσωμε τα επόμενα λόγια του Παύλου: «Ή τον Ιεχωβά θέλομεν να διεγείρωμεν εις ζηλοτυπίαν;» ερωτά και κατόπιν προειδοποιεί: «Μήπως είμεθα ισχυρότεροι αυτού;»—1 Κορ. 10:20-22, ΜΝΚ.
36. Τι προμηθεύει ο Θεός σ’ εκείνον που τον πλησιάζει με ειλικρινή καρδιά;
36 Ο Ιεχωβά προμηθεύει σ’ εκείνους που τον πλησιάζουν ειλικρινά οτιδήποτε χρειάζονται για να είναι ευτυχείς. Για το πλησίασμα και την υπηρεσία στον Θεό ο απόστολος λέγει: «Μέγας δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετ’ αυταρκείας.» Να ζητήτε ευσέβεια δια της υπακοής στον Μόνον ο οποίος μπορεί να την προμηθεύση, και να είσθε ευτυχείς «μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.»—1 Τιμ. 6:6· 2 Τιμ. 2:22.
[Εικόνα στη σελίδα 369]
Το κάπνισμα της μαριχουάνας μπορεί να καταστρέψει τη διανοητική υγεία και τη σωφροσύνη. Αυτό θέλετε;