Ο Διωγμός Χριστιανών Δοκιμάζει Καρδιές στη Μαλάουι

ΣΤΙΣ πρώτες μέρες Οκτωβρίου του 1972, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ όλον τον κόσμον μόλις άκουσαν τα δεινοπαθήματα που έγιναν στους Χριστιανούς αδελφούς των στη Μαλάουι ήλθαν σε βοήθεια των. Πολλές εισφορές ταχυδρομήθηκαν στα κεντρικά, γραφεία της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης και σε άλλα πολλά τμήματα της Εταιρίας. Το γραφείο του Μπρούκλυν επίσης έστειλε επαρκή χρηματικά ποσά σε τμήματα γειτονικά της Μαλάουι για ν’ αγοράσουν οτιδήποτε ήταν ανάγκη. Έτσι παρεσχέθη βοήθεια όσο το δυνατόν ταχύτερο για τους 19.000 Μάρτυρας που ήσαν στο στρατόπεδο προσφύγων στη Σίντα Μιζάλε της Ζάμπια.

Λόγω επειγούσης ανάγκης, οι εκκλησίες της Τσιπάτα, στην περιοχή της Σίντα Νιζάλε, φρόντισαν ενωρίτερα να προμηθευθούν 10.000 λίβρες καλαμποκάλευρο, 2.500 λίβρες ζάχαρι, 75 κουβέρτες και 65 κλινοσκεπάσματα, εκτός από άλλα εφόδια, και να τα φέρουν στο στρατόπεδο.

Λίγο αργότερα, άρχισαν να φθάνουν μεγάλες ποσότητες εφοδίων από τα πλησιέστερο τμήματα της Εταιρίας. Μια μικρή ομάς φορτηγών αυτοκινήτων προσεφέρθη να μεταφέρη στο στρατόπεδο 20.000 λίβρες καλαμποκάλευρο, 6.500 λίβρες ξερών ψαριών, 950 μουσαμάδες, 150 κιβώτια ρουχισμού, μερικές εκατοντάδες νέες κουβέρτες, μια μεγάλη ποσότητα πλαστικών μουσαμάδων, 100 φτυάρια, 25 χειροπρίονα, 28 αξίνες και διάφορα σκεπάρνια, σφυριά και άλλα εργαλεία για τον καθαρισμό των δασών, για το στήσιμο σκηνών, για το άνοιγμα πηγαδιών, και λοιπά. Μεγάλη ποσότης από το υλικό αυτό μεταφέρθηκε σε απόστασι 1.500 μιλίων σ’ αυτή την τοποθεσία της Ζάμπια.

Κατόπιν το Νοέμβριο και ως τότε που εξεκενώθη το στρατόπεδο τον Δεκέμβριο με την επιστροφή όλων των προσφύγων στη Μαλάουι, έγινε δυνατόν να παραδοθούν τα επόμενα εφόδια.

79.000 λίβρες καλαμποκάλευρο

2.180 λίβρες σκόνη γάλακτος

500 λίβρες ξερά φασόλια

157 σάκκοι αλάτι

30 τόννοι ρουχισμού

5.400 πλάκες σαπούνι

μισός τόννος φαρμακευτικά είδη, για κλινικές που εστήθησαν μέσα στο στρατόπεδο

10.000 κλινοσκεπάσματα

Χρήματα δόθηκαν επίσης σε επισκόπους εκκλησιών μέσα στο στρατόπεδο για ν’ αγορασθούν άλλα χρειώδη.

Οι επίσκοποι εφήρμοσαν ένα σύστημα διανομής για να είναι βέβαιον ότι όλοι ελάμβαναν τα απαιτούμενα πράγματα για τις οικογένειες των. Στα παιδιά δόθηκε ειδική ιατρική περίθαλψις, και διετέθη το γάλα προς χρήσιν των, Οι πνευματικές ανάγκες δεν λησμονήθηκαν. Ένα αυτοκίνητο έφερε είκοσι ένα χαρτοκιβώτια με Γραφές και βοηθήματα Γραφικής μελέτης, διότι οι διώκται είχαν αποστερήσει τους πρόσφυγας απ’ όλα αυτά τα εφόδια.

Διανοίχθηκαν χώροι, στήθηκαν σκηνές και ανοίχθηκαν φρέατα. Οι ασθενείς έτυχαν περιθάλψεως και οι συνθήκες βελτιώνονταν. Ακολούθησε η αιφνίδια επιστροφή των προσφύγων στη Μαλάουι. Και πάλι αναγκάσθηκαν να φύγουν, αλλά πολλοί απ’ αυτούς κατέφυγαν στη Μοζαμβίκη, όπου έγιναν δεκτοί με καλωσύνη. ’Αλλά κι εκεί ακόμη περιφέροντο ομάδες του Συνδέσμου της Νεολαίας του Κόμματος του Κογκρέσσου της Μαλάουι που είχαν διαβή τα σύνορα για να τους κακοποιήσουν, αλλ’ αυτοί συνελήφθησαν και τιμωρήθηκαν από την αστυνομία της Μοζαμβίκης.

ΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΟΛΟΥΣ! ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΟΥΙ

Μερικοί ρώτησαν, Γιατί ο Θεός αφήνει ευσυνείδητους Χριστιανούς να υποφέρουν έτσι; Επιτυγχάνεται τίποτα με αυτό; ο Ιησούς ετόνισε ότι τέτοια πράγματα θα συνέβαιναν στις «έσχατες ημέρες» όταν είπε στους μαθητάς του: «Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού; και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθίσει επί του θρόνου της δόξης αυτού. Και θέλουσι συναχθή έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη και θέλει χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων.»—Ματθ. 25:31, 32.

Ο Ιησούς παρακάτω είπε ότι τα πρόβατα θα αναγνωρίζονταν από την καλοσύνη που θα έδειχναν στους αδελφούς του. Είπε ότι αυτοί οι αναγεννημένοι από το πνεύμα κεχρισμένοι αδελφοί του θα υφίσταντο φυλακίσεις, ασθένειες δίψα, πείνα, έλλειψι ρουχισμού, ακριβώς όπως υπέφεραν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μαλάουι. Είπε ότι τα πρόβατα θα παρείχαν βοήθεια. Ό, τι κάνουν μ’ αυτό τον τρόπο ο Χριστός τα θεωρεί σαν να γίνεται στον ίδιο προσωπικά.

Στα περασμένα λίγα χρόνια πολλοί άνθρωποι έδειξαν ’προβατοειδή’ στάσι, αναγνωρίζοντας τους διαγγελείς της Βασιλείας ως εκπροσώπους του Χριστού. Τους βοήθησαν με τον χρόνο των, με τα μέσα των και με τις ικανότητες των. Τώρα αυτοί στέκουν παρά το πλευρό των «αδελφών» του Χριστού διακηρύττοντας την αλήθεια της Γραφής στους άλλους και αυτά τα ’προβατοειδή’ άτομα έχουν την ελπίδα να ζήσουν σε μια παραδεισιακή γη κάτω από τη βασιλεία του Θεού.—Ματθ. 25:34-36.

Μια εξέχουσα απόδειξις του διαχωριστικού έργου που γίνεται πραγματικά ως αποτέλεσμα του διωγμού είναι ο αριθμός των ανθρώπων που έλαβαν στάσι παρά το πλευρό των μαρτύρων της Μαλάουι και οι οποίοι έφυγαν μαζί τους. Στα νέα στρατόπεδα της Μοζαμβίκης μπόρεσαν να συνεχίσουν μια Γραφική μελέτη, και τώρα βαπτίσθηκαν πάνω από 200 άτομα στα στρατόπεδα.

Επίσης πολλοί πολίται της Μοζαμβίκης παρέσχον βοήθεια και στέγασι στους πρόσφυγας που κατέφυγαν εκεί, στα στρατόπεδα που έγιναν στη Μοζαμβίκη, οι Μάρτυρες πολύ απολαμβάνουν την ελευθερία τους να συγκεντρώνωνται σε μεγάλες ομάδες για συναθροίσεις Γραφικής μελέτης και να ψάλλουν ύμνους της βασιλείας, πράγματα που δεν μπορούσαν να κάνουν από το έτος 1967. Εργάζονται σκληρά, καθαρίζοντας και καλλιεργώντας τη γη. Γίνεται οτιδήποτε είναι δυνατόν από την Εταιρία Σκοπιά ώστε αυτοί οι πρόσφυγες να έχουν ό,τι τους χρειάζεται. Για την αγάπη που επεδείχθη μ’ αυτές τις προσφορές από τους Χριστιανούς αδελφούς των σε όλη τη γη, αυτοί που βρίσκονται στα στρατόπεδα εκφράζουν τις εγκάρδιες ευχαριστίες των. Αυτό χρησιμεύει σαν απόδειξις σ’ αυτούς ότι ο Ιεχωβά παρατηρεί την ακεραιότητα του λαού του και ότι φροντίζει γι’ αυτούς.—-1 Πέτρ. 5:7.

Εξ άλλου εκείνοι που ενώνονται στην καταδίωξι των Χριστιανών αυτών θέτουν τον εαυτό τους σε μια πολύ επικίνδυνη θέσι ενώπιον του Θεού. ’Εν τούτοις οι μάρτυρες δεν τους θεωρούν ως ερίφια της παραβολής του Ιησού, Στον Θεό ανήκει η κρίσις. Μερικοί απ’ αυτούς μπορεί να είναι ειλικρινείς. Αν είναι έτσι, αυτοί μπορεί να συνέλθουν όπως έγινε με τον Σαούλ η Σαύλο, ο οποίος ήταν ένας βίαιος μεν άλλα ειλικρινής διώκτης των Χριστιανών, και ο οποίος αργότερα έγινε ο απόστολος Παύλος. (1 Τιμ. 1:12-16) Αλλ’ αυτά τα άτομα δεν πρέπει να νομίζουν ότι, επειδή ο Θεός δεν ενεργεί αμέσως εναντίον των, μπορούν να συνεχίσουν τις πράξεις των χωρίς τιμωρία. Αν το νομίζουν αυτό, χάνουν τον σκοπό της υπομονής του που τους δίνει ευκαιρία για ν’ αλλάξουν.—2 Πέτρ. 3:9.

Επίσης, όλοι εκείνοι που παρατηρούν αυτά που συμβαίνουν και παραλείπουν να βοηθήσουν εκείνους που διώκονται λόγω υπακοής στον Χριστό πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν τα ερωτήματα: Πρόκειται εγώ να καταδιώξω αθώους Χριστιανούς ή θα στέκωμαι και θα βλέπω Χριστιανούς να δέρωνται, να τους σπάζουν τα χέρια, να τους καίουν τα σπίτια και ωστόσο να παραμένω σιωπηλός; Θα αφήσω τον φόβο ή την ιδιοτέλεια να με εμποδίσουν να μη δώσω βοήθεια σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Πού, λοιπόν, στέκομαι απέναντι του Θεού; Συνεπώς μια πραγματική διερεύνησις της καρδιάς των ανθρώπων γίνεται στη Μαλάουι καθώς και στη Μοζαμβίκη και στη Ζάμπια.

’Ακόμη και υπό διωγμό οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μαλάουι δεν μνησικακούν εναντίον των διωκτών των. Διακρίνουν ότι αυτό επετράπη από τον Θεό για να γίνη ένα έργο διαχωρισμού. Προσεύχονται για να κατανοήσουν οι εχθροί των την αληθινή των θέσι ενώπιον του Παντοδυνάμου Θεού και ν’ αλλάξουν την πορεία των για να χωρισθούν προς τα δεξιά του Χριστού ως πρόβατα με την προοπτική της αιωνίου ζωής σ’ ένα γήινο παράδεισο ως ανταμοιβή των.—Ματθ. 5:44.