Επιδίωξις Ικανοποιητικού Τρόπου Ζωής
1. Γιατί εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δεν βρίσκουν πραγματική ικανοποίησι στη ζωή;
ΠΑΡΑ πολλοί από τους κατοίκους της γης δεν βρίσκουν πραγματική ικανοποίησι στη ζωή. Πολλοί είναι υποδουλωμένοι λόγω ψευδών θρησκευτικών διδασκαλιών σχετικά με τον θάνατο και τους νεκρούς. Άλλοι καταλαμβάνονται από αισθήματα απελπισίας και απογοητεύσεως. Εκατομμύρια εκατομμυρίων άνθρωποι βρίσκονται σε απελπιστική ανάγκη απελευθερώσεως για να μπορέσουν ν’ αρχίσουν να επιζητούν ένα τρόπο ζωής που είναι αληθινά ικανοποιητικός. Σκεφθήτε:
2-4. Πώς οι πεποιθήσεις για τους νεκρούς επηρέασαν μέλη των μη Χριστιανικών θρησκειών;
2 Στο μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και σε μέρη της Αφρικής εκατομμύρια άνθρωποι πιστεύουν ότι σε όλη τη ζωή τους πρέπει ν’ αποδίδουν τιμή στους νεκρούς προγόνους των. Εμπρός στις πλάκες των αποθανόντων συγγενών των καίουν θυμίαμα, προσεύχονται, θέτουν άνθη και προσφέρουν ακόμη και τροφές. Γιατί τα κάνουν όλ’ αυτά; Διδάχθηκαν ότι αυτός ο σεβασμός θα βοηθήση τους νεκρούς ν’ απολαύσουν μια ευχάριστη ύπαρξι στη μετέπειτα ζωή και θα τους εμποδίση να γίνουν εχθρικά πνεύματα.
3 Ιδιαίτερα σχετικά με το πένθος και τις κηδείες οι επιζώντες καταβάλλουν δαπανηρές προσπάθειες για να βοηθήσουν τους νεκρούς. Υπάρχουν μέρη της Ανατολής όπου καίονται χάρτινα σπίτια και άλλα χάρτινα αντικείμενα που στοιχίζουν εκατοντάδες, και μερικές φορές χιλιάδες δολλάρια, για να βοηθηθούν τα πνεύματα των νεκρών.
4 Η πίστις σ’ ένα καθαρτήριο αποτελεί τη βάσι αυτών των πράξεων. Μετά τον θάνατο ενός ανθρώπου, πιστεύεται ότι το πνεύμα περιπλανάται στο καθαρτήριο επί δύο χρόνια και έχει ανάγκη βοηθείας για να εισέλθη στον ουρανό. Οι προσφορές που γίνονται σε μορφή χάρτινων αντικειμένων προορίζονται να δείξουν ότι ο νεκρός έζησε μια καλή ζωή και έχει όλα όσα χρειάζεται για να τα χρησιμοποιήση στον άλλο κόσμο. Πολλοί άνθρωποι της Ανατολής πιστεύουν ότι με τέτοια μέσα το πνεύμα του θα ελευθερωθή γρηγορώτερα από το καθαρτήριο.
5. Τι έχουν κάμει πολλοί άνθρωποι στον Χριστιανικό κόσμο με την ελπίδα να ελαττώσουν τη διάρκεια της παραμονής αυτών και των προσφιλών των στο καθαρτήριο;
5 Μήπως τα πράγματα είναι διαφορετικά στον Χριστιανικό κόσμο; Πραγματικά, όχι! Επί αιώνες πλούσιοι και φτωχοί επλήρωναν μεγάλα ποσά χρημάτων σε θρησκευτικές οργανώσεις με την ελπίδα ότι θα ελαττώσουν τον χρόνον της παραμονής αυτών και των προσφιλών των ατόμων στο καθαρτήριο. Σχετικά με αυτές τις πράξεις, ο συγγραφεύς Κόρλις Λάμοντ στο βιβλίο του Η Πλάνη της Αθανασίας (στην Αγγλική) παρατηρεί τα εξής:
«Από τα πρώτα χρόνια του Μεσαίωνος η Καθολική Εκκλησία απεκόμισε, με την παροχή συγχωροχαρτίων και μόνον, τεράστια ποσά από πλουσίους και φτωχούς. Αυτά τα συγχωροχάρτια, που εδίδοντο με αντάλλαγμα χρημάτων, ελεημοσυνών ή άλλου είδους προσφορών, παρείχαν την ολική ή μερική απαλλαγή της ψυχής ενός ατόμου ή ενός αποθανόντος συγγενούς ή φίλου από την προορισθείσα ποινή στο καθαρτήριο. . . . Στη Ρωσία η Ορθόδοξος Εκκλησία συνεσσώρευσε τεράστιο πλούτο με παρόμοιες μεσολαβήσεις υπέρ των νεκρών. Εκτός από το σταθερό εισόδημα από εργάτες και χωρικούς που επιθυμούσαν να ελαφρύνουν τη θεία τιμωρία, πολλά μέλη των ευγενών και της ανωτέρας τάξεως έκαμαν δωρεές σε μοναστήρια και εκκλησίες με τον όρο να γίνονται καθημερινές προσευχές για τις ψυχές των όταν πεθάνουν.»—Σελ. 17, 18.
6. Τι άποψι έχουν πολλοί άνθρωποι για το τι μπορούν να κάμουν οι νεκροί για τους ζώντας;
6 Πολύ διαδεδομένη επίσης είναι η πεποίθησις ότι οι ζώντες έχουν ανάγκη προστασίας από τους νεκρούς. Σε πολλά μέρη της Αφρικής, όταν κάποια ασθένεια πλήττη μια οικογένεια, όταν ένα παιδί πεθαίνη, όταν μια εργασία αποτυγχάνη ή συμβαίνη κάποια άλλη ατυχία, ζητούν αμέσως τη συμβουλή του μάγου ιερέως. Συνήθως ο ιερεύς του λέγει ότι ένα νεκρό μέλος της οικογενείας είναι δυσαρεστημένο. Κατόπιν ζητούν συμβουλή μέσω μαντείας και διατάσσονται ωρισμένες θυσίες. Φυσικά, ο μάγος ιερεύς εισπράττει πολλά χρήματα για όλα αυτά. Παίρνει επίσης και το κρέας του ζώου που προσφέρεται στη θυσία.
7, 8. Τι αποκαλύπτει η Αγία Γραφή για την κατάστασι των νεκρών;
7 Η αλήθεια του Λόγου του Θεού φέρνει απελευθέρωσι από τέτοια υποδουλωτικά ψεύδη. Η Γραφή καθαρά δείχνει ότι η ψυχή πεθαίνει και ότι τίποτε δεν επιζή από το σώμα για να συνεχίση μια συνειδητή ύπαρξι. (Ιεζ. 18:4, 20) Δεν υπάρχει λόγος να φοβούμεθα τους νεκρούς. Το βιβλίο του Εκκλησιαστού κεφάλαιον 9 εδάφιον 6 λέγει τα εξής γι’ αυτούς. «Η αγάπη αυτών και το μίσος αυτών και ο φθόνος αυτών ήδη εχάθη· και δεν θέλουσιν έχει πλέον εις τον αιώνα μερίδα εις πάντα όσα γίνονται υπό τον ήλιον.»
8 Για παρομοίους λόγους, οι νεκροί δεν μπορούν να βοηθηθούν από τους ζώντας. Επέστρεψαν στο χωρίς ζωή χώμα. (Γέν. 3:19· Ψαλμ. 104:29) Επειδή είναι χωρίς ζωή, χωρίς συνείδησι, απλώς δεν θα μπορούσαν να βρίσκωνται σε κάποιον τόπο μονίμων ή πρόσκαιρων βασάνων. Ο Λόγος του Θεού, στην επιστολή προς Ρωμαίους 6:7, λέγει καθαρά: «Ο αποθανών ηλευθερώθη από της αμαρτίας.» Αυτό δεν θα ήταν αληθινό αν εξακολουθούσε να τιμωρήται για τις αμαρτίες του μετά θάνατον. Αντί να ελευθερωθή, θα πλήρωνε ακόμη τις αμαρτίες του.
9, 10. Τι αναγνωρίζουν οι θεολόγοι του Χριστιανικού κόσμου για την ανθρώπινη ψυχή, τον άδη και το καθαρτήριο;
9 Οι θεολόγοι του Χριστιανικού κόσμου γνωρίζουν τι διδάσκει η Αγία Γραφή για την κατάστασι των νεκρών. Στα θεολογικά τους βιβλία ομολογούν ότι οι Γραφές δεν διδάσκουν την αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και λέγουν ότι αυτή καθώς και άλλες δοξασίες αποτελούν προϊόντα της ειδωλολατρικής Ελληνικής φιλοσοφίας. «Η Χριστιανική θεολογία,» γράφει ο καθηγητής Ντάγκλας Τ. Χόλντεν «έχει συγχωνευθή τόσο πολύ με την Ελληνική φιλοσοφία ώστε ανέθρεψε άτομα που αποτελούν μίγμα εννέα μερών Ελληνικής σκέψεως και ενός μέρους Χριστιανικής σκέψεως.» Ο Θάνατος δεν θα Επικρατήση (στην Αγγλική) (σελ. 14) Και ο Γάλλος θεολόγος Οσκάρ Κουλμάν εχαρακτήρισε την πίστι στην αθανασία της ψυχής ως «μια από τις μεγαλύτερες παρερμηνείες της Χριστιανοσύνης.»—Αθανασία της Ψυχής ή Ανάστασις των Νεκρών; σελ. 15.
10 Σχετικά με την ιδέα των αιωνίων βασάνων μέσα σ’ ένα πύρινο άδη, το Καθολικό περιοδικό Κόμμονγουηλ (15 Ιανουαρίου 1971, σελ. 370) σημειώνει τα εξής: «Για πολλούς ανθρώπους, περιλαμβανομένων και μερικών φιλοσόφων, ο άδης ανταποκρίνεται σε μια ανάγκη της ανθρώπινης φαντασίας—ένα αντίστροφο είδος Σάντα Κλως. . . . Ποιος μεταξύ των δικαίων δεν θέλει να δη τους αδίκους να τιμωρούνται με κάποια δικαιοσύνη; Και αν όχι σ’ αυτή τη ζωή, γιατί όχι στη μετέπειτα; Μια τέτοια άποψις, όμως είναι ασυμβίβαστη με την Καινή Διαθήκη, που καλεί τον άνθρωπο σε ζωή και σε αγάπη.» Όσο για τη δοξασία του καθαρτηρίου, η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία ομολογεί ειλικρινά το εξής: «Η Καθολική δοξασία περί καθαρτηρίου βασίζεται σε παράδοσι, όχι στην Αγία Γραφή.»—Τόμ. 11, σελ. 1034.
11, 12. (α) Γιατί μπορεί ορθώς να λεχθή ότι οι θρησκευτικοί ηγέται του Χριστιανικού κόσμου διέδωσαν διδασκαλίες δαιμονίων; (β) Τι εκμετάλλευσις έχει γίνει από τους θρησκευτικούς ηγέτας του Χριστιανικού κόσμου;
11 Διδάσκονται, όμως, πραγματικά αυτά τα πράγματα στις εκκλησίες; Λέγουν οι θρησκευτικοί ηγέται στις εκκλησίες των, ότι η ψυχή πεθαίνει, ότι η δοξασία περί αιωνίων βασάνων μέσα σ’ ένα πύρινο άδη είναι αντίθετη στο πνεύμα της Χριστιανοσύνης και ότι η πίστις στο καθαρτήριο δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή; Ή, επιμένουν όλοι οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου να διαδίδουν ‘διδασκαλίες δαιμονίων’; (1 Τιμ. 4:1) Μήπως η καταφατική απάντησις στο δεύτερο ερώτημα αποτελεί μια πολύ αυστηρή κρίσι; Δεν αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι θεολόγοι του Χριστιανικού κόσμου ότι αυτές οι διδασκαλίες είναι ψευδείς; Και αν ο κλήρος επιμένη να διδάσκη δοξασίες που είναι γνωστές ως ψευδείς, δεν μιμούνται εκείνον τον οποίον ο Ιησούς εχαρακτήρισε ως τον πατέρα του ψεύδους; (Ιωάν. 8:44) Επίσης, η διδασκαλία των αιωνίων βασάνων δεν αντανακλά τη νοσηρή, κακή και σκληρή διάθεσι των δαιμόνων;
12 Η Αγία Γραφή λέγει: «Ο Θεός είναι αγάπη.» (1 Ιωάν. 4:8) Αλλά οι δοξασίες για πύρινο άδη και καθαρτήριο τον κακοπαριστάνουν χονδροειδώς. Εκείνοι που διδάσκουν τέτοιες δοξασίες λέγουν επομένως βλάσφημα πράγματα εναντίον του Θεού. Έτσι, οι θρησκευτικές οργανώσεις έχουν αποκομίσει επίσης μεγάλα χρηματικά ποσά με ψευδείς προφάσεις. Αντί να παρηγορούν ορφανά και χήρες τον καιρό της μεγάλης θλίψεώς των, πολλοί θρησκευτικοί ηγέται με σκληρή καρδιά εκμεταλλεύθηκαν αυτά τα άτομα με το να δέχονται χρήματα για τελετουργίες χωρίς αξία. Αυτό υπήρξε ιδιαίτερα σκληρό για τους φτωχούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτό το χρήμα για τις ανάγκες της ζωής των.
13. Γιατί οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου δεν μπορούν να δικαιολογηθούν διδάσκοντας ψευδείς δοξασίες;
13 Μολονότι μερικοί κληρικοί μπορεί να μην είναι κατατοπισμένοι στις Βιβλικές αποδείξεις, εν τούτοις έπρεπε να είναι. Αυτοί παρουσιάζονται ότι κηρύττουν το άγγελμα του Θεού και επομένως υποχρεούνται να γνωρίζουν τι λέγει η Αγία Γραφή. Αυτοί βέβαια γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που κάνουν και λέγουν μπορούν βαθειά να επηρεάσουν τη ζωή εκείνων, οι οποίοι αποβλέπουν σ’ αυτούς για διδασκαλία. Αυτό πρέπει να τους κάμη να είναι προσεκτικοί στην εξακρίβωσι της ορθότητος της διδασκαλίας των. Κάθε κακοπαράστασις του Θεού μπορεί ν’ απομακρύνη τους ανθρώπους από την αληθινή λατρεία προς βλάβην των.
14. Εξαιτίας της κακοπαραστάσεως του Θεού και της εκμεταλλεύσεως του λαού από την ψευδή θρησκεία, τι ερωτήματα μπορούμε να θέσωμε στον εαυτό μας;
14 Πώς βλέπετε την εκμετάλλευσι των ανθρώπων από την ψευδή θρησκεία και την κακοπαράστασι του Δημιουργού μας; Θέλετε να δήτε το όνομα του Θεού απηλλαγμένο από τη μομφή που επήλθε σ’ αυτό με τη διδασκαλία των ψευδών δοξασιών; Επιθυμείτε να δήτε να καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να ελευθερωθούν οι ειλικρινείς άνθρωποι από τη δουλεία των θρησκευτικών ψευδών; Είσθε πρόθυμοι να μετάσχετε στο ν’ αποκαλύπτετε τη θρησκευτική πλάνη; Αυτή ασφαλώς είναι η επιθυμία κάθε αφωσιωμένου δούλου του Ιεχωβά Θεού.
ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ
15. Γιατί πολλοί που αναγνωρίζουν την εκμετάλλευσι που γίνεται από την ψευδή θρησκεία δεν βρίσκουν ικανοποίησι στη ζωή;
15 Φυσικά, πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν διακρίνει την εκμετάλλευσι που γίνεται από την ψευδή θρησκεία. Αλλ’ αυτό δεν είναι αρκετό για να τους δώση αληθινή ελευθερία και να τους εισαγάγη σ’ ένα τρόπο ζωής που είναι αληθινά ικανοποιητικός. Γιατί; Διότι αυτοί στερούνται γνησίας πίστεως και ελπίδος. Επομένως δεν προφυλάσσονται από τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι παγκόσμιες εξελίξεις σ’ αυτούς διανοητικώς και συναισθηματικώς.
16. Τι ακριβώς συμβαίνει όταν κόσμο και ποια στάσι επέφερε αυτό μεταξύ πολλών ανθρώπων;
16 Σκεφθήτε για μια στιγμή τι συνέβη. Εκατομμύρια άνθρωποι χάθηκαν ως θύματα πολέμου, εγκλημάτων, οχλοκρατιών και πείνας. Ο ζωοπάροχος αέρας και το νερό μολύνθηκαν σε ανησυχητικό βαθμό. Προφανώς σε κάθε τομέα απειλείται η ζωή του ανθρώπου. Και δεν υπάρχει τίποτε που να παρέχη πραγματική διαβεβαίωσι ότι η ανθρωπότης θα μπορέση να λύση τα προβλήματά της στο εγγύς μέλλον. Αυτό έχει κάμει πολλούς απ’ εκείνους που έστρεψαν τα νώτα στην ψευδή θρησκεία να καταληφθούν από απελπισία. Αυτό που μπορούν να ιδούν είναι ότι αυτή η ζωή είναι το παν που υπάρχει. Η Γραφή κατάλληλα περιγράφει τη στάσι τους. Λέγουν: «Ας φάγωμεν και ας πίωμεν διότι αύριον αποθνήσκομεν.»—1 Κορ. 15:32.
17. Τι κάνουν πολλοί σήμερα προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής;
17 Πολλοί άνθρωποι, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής, στρέφονται στα οινοπνευματώδη ποτά ή τα ναρκωτικά. Άλλοι προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο από τη ματαιότητα επιδιδόμενοι σε σεξουαλική ανηθικότητα. Επιδίδονται στην πορνεία, τη μοιχεία, την ομοφυλοφιλία και τον λεσβιασμό. Σχετικά με την επίδρασι που έχει η αβεβαιότης της ζωής στους ανθρώπους, ο Ίγκνας Λεπ, στο βιβλίο του Ο Θάνατος και τα Μυστήριά Του (μετάφρασις στην Αγγλική από τη Γαλλική από Μπερνάρ Μαρτσλάντ), λέγει: «Φαίνεται ότι όλο και περισσότεροι φυσιολογικοί άνθρωποι σήμερα επηρεάζονται απ’ αυτόν τον φόβο του ομαδικού θανάτου, τουλάχιστον ασυνειδήτως. Αυτό είναι τουλάχιστον μια μερική εξήγησις της συγχύσεως των καιρών μας, που εκδηλώνεται με ανεξήγητα εγκλήματα, βανδαλισμούς, ερωτισμό και με τον ταχύ ρυθμό της ζωής. Ακόμη και η σύγχρονη μουσική και οι χοροί φαίνεται ότι εκδηλώνουν την απελπισία μιας ανθρωπότητος, η οποία δεν πιστεύει πια στο μέλλον της.» (Σ. 49) Ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα του να ενδώση κανείς σε αισθήματα απελπισίας και κατόπιν να προσπαθήση να ξεφύγη από αυτά;
18-20. Τι κακή καρποφορία προέκυψε από υπερβολική οινοποσία, τοξικομανία και σεξουαλική ανηθικότητα;
18 Εκείνοι που επιδίδονται σε βαριά οινοποσία μπορεί να λησμονούν τις στενοχώριες τους προσωρινά. Αλλά θυσιάζουν την αξιοπρέπειά τους και ενόσω είναι μεθυσμένοι, κατά καιρούς, βλάπτουν τον εαυτό τους ή και άλλους. Και την επομένη μέρα διαπιστώνουν ότι έχουν προσθέσει άλλον ένα αγωνιώδη κεφαλόπονο στις στενοχώριες που είχαν ήδη. Σοβαρές ασθένειες έρχονται επίσης ως αποτέλεσμα της βαριάς οινοποσίας.
19 Και οι τοξικομανείς, επίσης, πληρώνουν ακριβά τις προσπάθειές των να ξεφύγουν από την πραγματικότητα. Συχνά υφίστανται διαρκή σωματική και διανοητική βλάβη. Και για να υποστηρίζουν την δαπανηρή τους συνήθεια, πολλοί εξευτελίζουν τον εαυτό τους επιδιδόμενοι στην κλοπή και στην πορνεία.
20 Τι θα λεχθή για τις χωρίς διάκρισι σεξουαλικές σχέσεις; Μήπως αυτές υποβοηθούν στη βελτίωσι της ζωής; Αντιθέτως, η καρποφορία είναι συχνά αηδή αφροδίσια νοσήματα, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, νόθα τέκνα, εκτρώσεις, διαλυμένα σπίτια, άγρια ζηλοτυπία, διαμάχες και φόνοι ακόμη.
21, 22. Τι καλά αποτελέσματα προέρχονται από την εφαρμογή των Βιβλικών αρχών;
21 Θλιβερή είναι πράγματι η τύχη πολλών. Έχουν ανάγκη ελπίδος και γνησίας πίστεως για να ελευθερωθούν από την απελπισία τους και τα προβλήματα που προκύπτουν. Ο Λόγος του Θεού μπορεί να τους βοηθήση, αν τον μελετούν και τον εφαρμόζουν. Αυτή υπήρξε η πείρα των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτοί διεπίστωσαν ότι η εφαρμογή των Βιβλικών αρχών βελτιώνει τις σχέσεις στο σπίτι, στην εργασία και στις καθημερινές επαφές με τους άλλους. (Ρωμ. 12:17-21· 13:8-10· Εφεσ. 5:22-6:4· 1 Πέτρ. 3:1-7) Αυτό πολύ συνετέλεσε στο να καταστήση τη ζωή τους πιο ευτυχισμένη και πιο ευχάριστη και τώρα ακόμη.
22 Σημαίνει αυτό ότι το άτομο που εφαρμόζει τις Βιβλικές αρχές στην καθημερινή του ζωή θα απαλλαγή από τα προβλήματα και τις πιέσεις του κόσμου; Όχι, ζη ακόμη ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν αγαπούν τη δικαιοσύνη. Αλλά μπορεί ν’ αντιμετωπίση τα προβλήματα της ζωής πολύ πιο αποτελεσματικά από εκείνους που βασίζονται σε απλό ανθρώπινο συλλογισμό. Δεν πικραίνεται εξαιτίας των αδικιών που μπορεί να υφίσταται. Γνωρίζει την αιτία τους και έχει τη στερεά πεποίθησι ότι η βασιλεία του Θεού διά του Χριστού σύντομα θα θέση τέλος σε όλα εκείνα που αποσπούν τον άνθρωπο από την πλήρη απόλαυσι της ζωής. (2 Πέτρ. 3:11-13) Προφυλάσσεται από το να καταληφθή από απελπισία και να βλάψη τον εαυτό του προσπαθώντας μάταια να ξεφύγη από την απόγνωσι.
23, 24. Πώς πρέπει τα οφέλη που αποκτήσαμε από την αληθινή λατρεία να επηρεάζουν οτιδήποτε κάνομε για τους συνανθρώπους μας;
23 Οι αφιερωμένοι Χριστιανοί, εκτιμώντας τούτο, πρέπει βέβαια να υποκινηθούν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους των για ν’ αρχίσουν ν’ ακολουθούν μια οδό ζωής που είναι ικανοποιητική. Αυτό σημαίνει ν’ αποδειχθούν ότι είναι άνθρωποι του είδους για το οποίο μίλησε ο Ιησούς Χριστός στο κατά Ματθαίον 13:23: «Ούτος είναι ο ακούων τον λόγον και νοών· όστις και καρποφορεί και κάμνει ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.»
24 Είσθε σεις αυτού του είδους; Εξακολουθεί η καρδιά σας ν’ ανταποκρίνεται με εκτίμησι στον ‘λόγον της βασιλείας;’ Σας υποκινεί αυτό να βρίσκετε ευκαιρίες να μεταδίδετε στους άλλους το άγγελμα της Βασιλείας ώστε και αυτοί ν’ αρχίσουν ν’ απολαμβάνουν τον καλύτερο τρόπο ζωής τώρα; Αν συμβαίνη αυτό, μπορείτε να είσθε βέβαιοι για την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
25. Γιατί απαιτείται επιμελής προσπάθεια για ν’ ακολουθήσωμε ένα ικανοποιητικό τρόπο ζωής;
25 Για ν’ ακολουθήσωμε ένα ικανοποιητικό τρόπο ζωής απαιτείται να καταβάλωμε εντατικές προσπάθειες. Εμείς οι άνθρωποι είμεθα αμαρτωλοί και επομένως είναι ανάγκη να ασκούμεθα για να κρατούμε υπό έλεγχον τις αμαρτωλές τάσεις. Δεν μπορούμε ν’ αφήσωμε αυτές τις τάσεις να μας κυριεύουν και να μας υποδουλώνουν έτσι στον άρχοντα αυτού του κόσμου, τον Σατανά. (Ιωάν. 14:30· 2 Κορ. 4:4) Ο πιστός απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής στους Κορινθίους για τον εαυτό του: «Αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος.» (1 Κορ. 9:27) Αυτός εχρησιμοποίησε κάθε διαθέσιμο μέσον για να καθυποτάξη τις αμαρτωλές τάσεις και να τις κατανικήση.
26. Τι αποδεικνύει ότι οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου σφάλλουν όταν ισχυρίζωνται ότι η πίστις σε πύρινο άδη χρησιμεύει ως κίνητρο για ορθή διαγωγή;
26 Τι υπεκίνησε τον Παύλο και άλλους πιστούς μαθητάς του Ιησού να το κάμουν αυτό; Πολλοί από τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίσθηκαν ότι ο φόβος των βασάνων του άδου χρησιμεύει σαν ένα κίνητρο για ορθή διαγωγή. Αλλά τα γεγονότα της ιστορίας δείχνουν άλλα πράγματα. Η τρομερή ιερά εξέτασις και οι αιμοσταγείς σταυροφορίες του Χριστιανικού κόσμου αποτελούν απόδειξι ότι μερικές από τις μεγαλύτερες ωμότητες διεπράχθησαν από εκείνους που πίστευαν στην αντιγραφική δοξασία του πύρινου άδου.
27. Ποιο είναι το κατάλληλο ελατήριο για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό;
27 Ο φόβος της τιμωρίας δεν αποτελεί το κατάλληλο κίνητρο για να υπηρετούμε τον Θεό. Ο Ιεχωβά Θεός θέλει η λατρεία μας να υποκινήται από αγάπη. Αυτή υπήρξε πάντοτε η επιθυμία του για τα νοήμονα πλάσματα του. Σημειώστε την έκκλησι που έκαμε ο Μωυσής στους Ισραηλίτας: «Έθεσα ενώπιόν σας την ζωήν και τον θάνατον, την ευλογίαν και την κατάραν· διά τούτο εκλέξατε την ζωήν, διά να ζήτε, συ και το σπέρμα σου· διά να αγαπάς Ιεχωβά τον Θεόν σου, διά να υπακούης εις την φωνήν αυτού, και διά να ήσαι προσηλωμένος εις αυτόν· διότι τούτο είναι η ζωή σου και η μακρότης των ημερών σου.»—Δευτ. 30:19, 20, ΜΝΚ.
28, 29. (α) Γιατί έχομε σοβαρό λόγο ν’ αγαπούμε τον Ιεχωβά; (β) Πώς ο απόστολος Πέτρος τονίζει αυτό το σημείο στην πρώτη επιστολή του;
28 Έχομε βέβαια σοβαρό λόγο ν’ αγαπούμε βαθιά τον Ιεχωβά και να εκδηλώνωμε την αγάπη μας με υπακοή στις εντολές του. Ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που ανέλαβε την πρωτοβουλία να δείξη αγάπη σ’ εμάς στον υπέρτατο βαθμό. Ως αμαρτωλοί άνθρωποι ποτέ δεν θα μπορούσαμε με δική μας αξία ν’ αποκτήσωμε μια ευνοϊκή θέσι ενώπιον του Θεού. Ο μόνος μισθός που αξίζει σ’ εμάς τους αμαρτωλούς είναι ο θάνατος. (Ρωμ. 6:23) Εν τούτοις, με την απέραντη αγάπη του ο Ιεχωβά Θεός έδωσε τον Υιόν του για μας, για να εξιλεωθούν οι αμαρτίες μας και να μπορέσωμε ν’ αποκτήσωμε μια δίκαιη υπόστασι. Αυτό δεν ήταν μικρό πράγμα από μέρους του Ιεχωβά. Αυτός αγαπούσε βαθειά τον Υιόν του κι’ εν τούτοις τον άφησε να υποστή τη μεγαλύτερη ταπείνωσι, ακόμη κι’ επαίσχυντο θάνατο σ’ ένα ξύλο μαρτυρίου. Όσο για τον Ιησού Χριστό, αυτός ήταν πρόθυμος να τα υποστή αυτά για να εκδηλώση την αγάπη του για το ανθρώπινο γένος.—Ιωάν. 10:17, 18.
29 Πραγματικά, αυτό που έχουν κάμει ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός για μας πρέπει να διεγείρη μέσα στην καρδιά μας μια φλογερή επιθυμία να συμπεριφερώμεθα σε αρμονία με το θείο θέλημα. Αυτό είναι το σημείο που ετόνισε ο απόστολος Πέτρος όταν ενεθάρρυνε τους ομοπίστους του: «Διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας, εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαράδοτου διαγωγής υμών διά φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά διά του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου· όστις ήτο μεν προωρισμένος προ καταβολής κόσμου, εφανερώθη δε εν τοις εσχάτοις καιροίς διά σας, τους πιστεύοντας δι’ αυτού εις τον Θεόν, τον αναστήσαντα αυτόν εκ νεκρών, και δόντα εις αυτόν δόξαν, ώστε η πίστις σας και η ελπίς να ήναι εις τον Θεόν.»—1 Πέτρ. 1:17-21.
30, 31. Αντιπαραβάλετε την διαγωγή των αληθινών Χριστιανών με τον τρόπο που ζούσαν προτού μάθουν την αλήθεια.
30 Εκτιμάτε σεις πραγματικά την πολύτιμη θυσία του Ιησού Χριστού; Το δείχνετε αυτό με τον τρόπο που συμπεριφέρεσθε; Κάνετε εκείνο που είναι ορθό για έναν ο οποίος υπήρξε αντικείμενον αγάπης και για τον οποίον έγινε μια τέτοια πολύτιμη θυσία; Όλοι μας θα έπρεπε να κάνωμε το ορθό. Γι’ αυτόν τον λόγο, στα εδάφια 1 Πέτρου 1:14, 15 δίδεται η εξής προτροπή στους αναγεννημένους από το πνεύμα Χριστιανούς: «Ως τέκνα υπακοής, μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών, αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή.»
31 Αν είμεθα αφιερωμένοι Χριστιανοί, έχομε επωφεληθή ασφαλώς από την απολυτρωτική θυσία του Ιησού. Πρέπει επομένως να μισούμε τον τρόπο με τον οποίο ζούσαμε προηγουμένως, όταν δεν είχαμε πραγματική πίστι και ελπίδα και όταν δεν είχαμε εκτίμησι γι’ αυτό που έκαμε ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός για μας. Εν αγνοία μας, ζούσαμε μόνον για το ατομικό μας συμφέρον. Υποχωρούσαμε στις επιθυμίες μας, εκτός εάν μας συγκρατούσε ίσως ο φόβος της εξουσίας, ή ο φόβος μήπως υποστή βλάβη η υγεία μας ή η ιδιοκτησία ή η φήμη μας. Αλλά πόσοι από μας αισθανθήκαμε πραγματικά ότι είμεθα υπόλογοι στον Δημιουργό και Ζωοδότη μας;
32. Τι σημαίνει το ότι ο Ιεχωβά είναι «άγιος»;
32 Τώρα, όμως, έχομε ισχυρό κίνητρο για να επιζητούμε να συμμορφωνώμεθα με τον κανόνα της αγιότητος σύμφωνα με το παράδειγμα που έδωσε ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας. Ο Ιεχωβά Θεός είναι «άγιος,» αγνός ή καθαρός με την απόλυτη έννοια. Αυτός είναι ολότελα αγαθός, χωρίς το πιο ελάχιστο ίχνος κακίας ή στίγμα διαφθοράς. Αυτός είναι η Πηγή όλων των αρχών και των νόμων της δικαιοσύνης.—Ψαλμ. 19:7-10· Ψαλμ. 119:137, 138, 160.
33, 34. Τι απαιτεί από μας η τήρησις της συμβουλής του εδαφίου 1 Πέτρου 2:1;
33 Υποκινούμενοι από αγάπη προς αυτόν, πρέπει να θέλωμε να είμεθα σαν αυτόν. Γι’ αυτό πρέπει να θέλωμε ν’ απορρίψωμε κάθε τάσι, η οποία έρχεται σε αντίθεσι με την αγιότητά του. Αυτή είναι η νουθεσία που δίδεται στην επιστολή 1 Πέτρου 2:1, όπου διαβάζομε τα εξής: ‘Απορρίψατε λοιπόν πάσαν κακίαν και πάντα δόλον και υποκρίσεις και φθόνους και πάσας καταλαλιάς.’ Τι απαιτεί αυτό από μας;
34 Η κυριαρχούσα τάσις των καρδιών μας δεν πρέπει να είναι επιρρεπής σε κανένα είδος κακίας. Πρέπει ν’ αποστρεφώμεθα ακόμη και τη σκέψι ν’ απατήσωμε άλλους για ιδιοτελές όφελος, οσοδήποτε μεγάλο ή μικρό και αν είναι αυτό. Η τάσις του να φθονούμε πρέπει ν’ αναχαιτίζεται έτσι ώστε να μη καταφεύγωμε σε απάτη ή σε άλλες ανέντιμες πράξεις για ν’ αποκτήσωμε εκείνο που έχουν οι άλλοι. Ούτε πρέπει να πέσωμε στην παγίδα της κακολογίας, προσπαθώντας να εξευτελίσουμε ομοπίστους Χριστιανούς με απρεπείς επικρίσεις ή με αμφισβήτησι των ικανοτήτων και των ελατηρίων των. Εκείνο που λέμε πρέπει να είναι ευπρεπές, να χρησιμεύη για να εποικοδομήση τους άλλους και όχι να τους κατακρημνίση. Δεν πρέπει να παίζωμε τον ρόλο των υποκριτών προσποιούμενοι ότι είμεθα αυτό που δεν είμεθα και κρύβοντας πονηρά σχέδια κάτω από το κάλυμμα μιας μορφής θεοσέβειας.
35. Τι πρέπει ν’ αποκαλύπτουν όλες οι όψεις της ζωής ενός Χριστιανού, και ποια υγιή επίδρασι μπορεί αυτό να έχη στους άλλους;
35 Οι καθημερινές μας πείρες—στο σπίτι, στον τόπο της κοσμικής εργασίας μας, στο σχολείο, στις καθημερινές επαφές μας με τους άλλους—πρέπει να παρέχουν αποδείξεις ότι η ζωή μας είναι πιο ικανοποιητική απ’ ό,τι ήταν προτού αρχίσωμε να υπακούωμε στον Θείο Λόγο της αληθείας. Αυτή ιδιαίτερα πρέπει να είναι η επιθυμία μας λόγω της υγιούς επιδράσεως που μπορεί να έχη η καλή διαγωγή στους ειλικρινείς παρατηρητάς. Ο απόστολος Πέτρος είπε: «Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα, ενώ σας καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως.»—1 Πέτρ. 2:12.
36, 37. Ποια είναι μερικά οφέλη που απολαμβάνουν οι δούλοι του Ιεχωβά, και τι πρέπει να τους ωθή αυτό να κάμουν;
36 Αν είμεθα αφοσιωμένοι Χριστιανοί θα έχωμε πραγματικά πολλές ευλογίες και χαρές. Όταν ανθιστάμεθα στην πίεσι να ενδώσωμε στην ιδιοτέλεια, αισθανόμεθα την ικανοποίησι ότι μπορούμε ν’ αποδείξωμε ότι η υπηρεσία μας στον Θεό υποκινείται από αγάπη. Έχομε την κατεύθυνσι, τη φροντίδα και τη βοήθεια του Ιεχωβά καθώς αντιμετωπίζομε τα προβλήματα της ζωής. Απολαμβάνομε πνευματική υγεία και ευχαρίστησι. Διατηρούμε την ειρήνη της διανοίας και της καρδίας που μόνο μια καθαρή συνείδησις μπορεί να μας δώση! Η ζωή μας προχωρεί με σκοπό διότι στρέφεται γύρω από μια σταθερή σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό.
37 Αληθινά, οι αφιερωμένοι Χριστιανοί έχουν λόγο να εξακολουθούν να καταβάλλουν προσπάθειες να διατηρήσουν την ελευθερία που απέκτησαν με τη συμμόρφωσί τους με την αλήθεια του Θεού. Κάνετε και σεις το ίδιο; Έρχονται ολοένα πλησιέστερα στον Θείο κανόνα της αγιότητος η στάσις σας, οι λόγοι και οι πράξεις σας, σας προφυλάσσουν η πίστις και η ελπίδα σας απ’ οτιδήποτε που θα κατέστρεφε μια αγαθή σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό και θα κατέληγε στην απώλεια της ‘μελλούσης ζωής;’ (1 Τιμ. 4:8) Αν συμβαίνη αυτό, συνεχίστε τις καλές σας προσπάθειες. Προσέξτε τη θεόπνευστη νουθεσία: «Ευφραίνου εν τω Ιεχωβά, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου.» (Ψαλμ. 37:4, ΜΝΚ) Είθε να συνεχίσετε να βρίσκετε πραγματική ευφροσύνη καθώς διατηρείτε την αγάπη και την επιδοκιμασία του Ιεχωβά Θεού, με την πεποίθησι ότι αυτό οδηγεί σε ικανοποίησι τώρα και διαφυλάττει την υπόσχεσι της αιωνίου ζωής στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού, η οποία πλησιάζει.—Αποκάλ. 21:3, 4.