Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Αποκτούν Ελευθερία Λατρείας στην Πορτογαλία
Η ΔΕΚΑΤΗ ογδόη Δεκεμβρίου 1974 απεδείχθη ότι ήταν ένας σταθμός στην ιστορία των μαρτύρων του Ιεχωβά της Πορτογαλίας. Αυτή την ημέρα οι εκεί Μάρτυρες επέτυχαν νομική αναγνώρισι με το να γίνη δεκτή επισήμως η δήλωσις της ιδρύσεως της Εταιρίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτό έθεσε τέρμα σ’ έναν αγώνα για ελευθερία λατρείας που συνεχίζετο επί πενήντα περίπου έτη.
Αξίζει να σημειωθή ότι η αναγνώρισις χορηγήθηκε ακριβώς την εβδομάδα που ο Ν. Ο. Νορρ και ο Φ. Γ. Φρανζ, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, επρόκειτο να επισκεφθούν την Πορτογαλία. Έτσι, έγιναν διευθετήσεις για ειδικές συναθροίσεις το Σάββατο και την Κυριακή, 21 και 22 Δεκεμβρίου.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΟΣ ΣΥΡΡΕΕΙ
Η συνάθροισις του Σαββάτου έγινε στο Πόρτο, όπου ένα πλήθος από 7.586 άτομα είχε κατακλύσει το Σπόρτς Παβίλιον. Ο τόπος της συναθροίσεως της Κυριακής ήταν το Εστάντιο ντα Ταπαντίνχα, ένα γήπεδο ποδοσφαιρικών αγώνων της Λισσαβώνος χωρητικότητος 22.000 καθισμάτων. Οι υπεύθυνοι διευθυνταί του σταδίου επέδειξαν ένα εξαίρετο πνεύμα συνεργατικότητος. Προθυμοποιήθηκαν μάλιστα όπως ένα απογευματινό ποδοσφαιρικό παιγνίδι γίνη το πρωί, κι’ έτσι οι Μάρτυρες από τις μακρυνές εκκλησίες μπόρεσαν να κάμουν το ταξίδι και ν’ απολαύσουν το πρόγραμμα του απογεύματος της Κυριακής.
Όταν έφθασαν οι Αδελφοί Νορρ και Φρανζ, ο χώρος του σταδίου είχε καλυφθή πλήρως, ενώ κι’ άλλες χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν απ’ έξω για να μπουν. Μήπως η ανεπαρκής χωρητικότης καθισμάτων τους εμπόδισε να μπουν μέσα στο στάδιο; Προφανώς οι υπεύθυνοι του σταδίου κατενόησαν τη σπουδαιότητα της περιστάσεως, Ενώ ο Αδελφός Φρανζ εκφωνούσε μια ομιλία στην Πορτογαλική γλώσσα για τον Ψαλμό 91, εξέδωσαν μια πρωτοφανή εντολή, που επέτρεψε στα πλήθη, που είχαν κατακλύσει τον χώρο έξω από το στάδιο, να μπουν και να καθήσουν μέσα στον χώρο των αθλημάτων. Ήταν πράγματι ένα συγκινητικό θέαμα!
Όταν έγινε η τελική καταμέτρησις των παρευρεθέντων, διεπίστωσαν ότι 39.284 είχαν έλθει στη συνάθροισι της Λισσαβώνος, κι’ ότι ένα σύνολο από 46.870 άτομα είχαν παρακολουθήσει αυτές τις δύο ειδικές συναθροίσεις. Αυτός ο αριθμός ήταν τρεις φορές μεγαλύτερος από το σύνολο των μαρτύρων του Ιεχωβά της Πορτογαλίας. Ένα ξέσπασμα από παρατεταμένα χειροκροτήματα επακολούθησε μετά την ανακοίνωσι ότι θα μπορούσαν σύντομα να εγκαινιάσουν Αίθουσες Βασιλείας για εκκλησιαστικές συναθροίσεις.
Αλλά γιατί χρειάσθηκε τόσος καιρός για να χορηγηθή η νομική αναγνώρισις; Η ανασκόπησις μερικών ιστορικών γεγονότων θ’ αποδειχθή ενδιαφέρουσα.
ΜΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ
Οι μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν «τα αγαθά νέα» της βασιλείας του Θεού στην Πορτογαλία από τον Μάιο του 1925. (Ματθ. 24:14) Η πρώτη τους δημοσία συνάθροισις έγινε εκείνο το έτος στο Γυμνάσιο Λουίς Καμόες της Λισσαβώνος με 2.000 παρόντες, που άκουσαν τον Ί. Φ. Ρόδερφορδ να ομιλή με θέμα «Πώς να Ζήσετε στη Γη για Πάντα.»
Μετά απ’ αυτή την ομιλία, η Εταιρία Σκοπιά άνοιξε ένα γραφείο στην Οδό Σάντα Τζούστα 95 στη Λισσαβώνα. Στο ίδιο έτος (1925) άρχισε να εκδίδεται σ’ εκείνη την πόλι το περιοδικό Σκοπιά. Επίσης είχαν διοργανωθεί και διεξήγοντο κι’ άλλες συναθροίσεις από τον Τζώρτζ Γιάνγκ, ένα Καναδό που είχε σταλή στην Πορτογαλία για να οργανώση το έργο. Αλλά οι καταστάσεις μπορούν ν’ αλλάξουν γρήγορα, κι’ αυτό ακριβώς συνέβη το επόμενο έτος.
Το 1926 η Δημοκρατική κυβέρνησις ανετράπη από το Νέο Κράτος (O Novo Estado) άρχισε να κυβερνά τη χώρα. Αυτή ήταν μια αυστηρά συντηρητική κυβέρνησις, που υπεστηρίζετο από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η δεσπόζουσα φυσιογνωμία αυτού του καθεστώτος ήταν ο Δρ. Ολιβέιρα Σαλαζάρ.
Αμέσως, ησκήθη πίεσις στους μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Σκοπιά περιήλθε σε κυβερνητική λογοκρισία και, ακριβώς μετά από ένα έτος, χρειάσθηκε να γίνεται η εκτύπωσίς της στη Βέρνη της Ελβετίας. Το 1933 υιοθετήθηκε ένα νέο Σύνταγμα στην Πορτογαλία, κι’ ένα ισχυρό δικτατορικό κράτος πρόβαλε με απόλυτη εξουσία πάνω στο λαό. Εκείνο το ίδιο έτος διεκόπη κάθε έκδοσις εντύπου ύλης που έκαναν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στην Πορτογαλία, και το γραφείο της Εταιρίας έκλεισε.
Από τότε κι’ έπειτα έκαμαν επανειλημμένες προσπάθειες για ν’ αποκτήσουν νομική αναγνώρισι. Επί παραδείγματι, στις 5 Μαΐου 1947, ο Φ.Γ.Φράνζ επεσκέφθη την Πορτογαλία μαζί με τον νομικό σύμβουλο της Εταιρίας Σκοπιά. Αφού έκαμαν μια ομιλία για οργανωτικά θέματα σε μια ομάδα είκοσι περίπου ατόμων, οι επισκέπται αδελφοί συνεβουλεύθησαν ένα δικηγόρο της Λισσαβώνος σχετικά με τη δυνατότητα να επιτύχουν νομική αναγνώρισι για το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά. Εν τούτοις, τους ελέχθη κατηγορηματικά ότι το αίτημά τους δεν θα εγίνετο δεκτό, διότι η P.I.D.E. (μυστική αστυνομία) συνεργαζόταν πολύ στενά με την Καθολική Εκκλησία.
Παρά την κυβερνητική απαγόρευσι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά στην Πορτογαλία εξακολούθησαν να μιλούν στους γνωστούς των για την έλευσι, ενός νέου συστήματος ειρήνης και δικαιοσύνης με τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του Θεού. (2 Πέτρ. 3:13) Έως το 1952, ένα ανώτατο όριο από 53 Μάρτυρες ήσαν δραστήριοι στην Πορτογαλία. Για μια ακόμη φορά ζητήθηκε η γνώμη δικηγόρων σχετικά με τη δυνατότητα ν’ αναγνωρισθή νομικώς ένα Τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στην Πορτογαλία. Αλλά μετά από επανειλημμένες συνεντεύξεις με τους αντιπροσώπους της κυβερνήσεως, το αίτημα απερρίφθη χωρίς να δοθή καμμιά εξήγησις.
ΕΝΑ ΚΥΜΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΞΕΣΠΑ
Οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολούθησαν να συναθροίζωνται σε ιδιωτικές κατοικίες για να συζητούν Γραφικά θέματα. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1961, υπήρχαν περισσότεροι από 1.000 Μάρτυρες στην Πορτογαλία. Εκείνο το έτος έγινε μια ακόμη προσπάθεια για να αναγνωρισθή νομικώς η οργάνωσις, αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας ένα τοπικό σωματείο. Αλλ’ η Καθολική Ιεραρχία είχε εξαγριωθή πολύ λόγω της ταχείας αυξήσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά.
Ένα κύμα τρομοκρατίας ξέσπασε τον Μάρτιο του 1961. Στα σπίτια εκατοντάδων Μαρτύρων έγιναν απροειδοποίητες έρευνες από πράκτορες της Μυστικής Αστυνομίας. Οι Γραφές των και τα Γραφικά των έντυπα κατεσχέθησαν. Υπέστησαν σωματικές βλάβες κι ερρίφθησαν στις φυλακές. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν πολλές δίκες, και για μια απ’ αυτές είχαν κάμει προσφυγή στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, κατεδικάσθησαν σε φυλάκισι, απλώς επειδή είχαν παρακολουθήσει μια Γραφική μελέτη σε κάποια ιδιωτική κατοικία. Αυτή η τρομοκρατία εξακολούθησε ολόκληρη τη δεκαετία του 1960. Τότε φάνηκε στον ορίζοντα μια ακτίνα ελπίδος. Ποια ήταν αυτή;
Ο δικτάτωρ Σαλαζάρ έπαθε συμφόρησι, και διωρίσθηκε ένας νέος πρωθυπουργός. Όταν η νέα κυβέρνησις διεκήρυξε στις 21 Αυγούστου 1971, ότι χορηγεί θρησκευτική ελευθερία, φάνηκε ότι διεγράφοντο μερικές αλλαγές στον ορίζοντα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά συνεκέντρωσαν πρόθυμα τα ονόματα 500 αδελφών, όπως απαιτούσε ο νόμος για την καταχώρησι μιας θρησκείας ως «ανεγνωρισμένης.» Υπέβαλαν επίσης εκτενείς εκθέσεις σχετικά με τις δοξασίες των και την οργάνωσι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης στις 14 Νοεμβρίου 1972. Αλλά, καθώς περνούσαν οι εβδομάδες και οι μήνες, γινόταν περισσότερο φανερό ότι για μια ακόμη φορά το αίτημα τους είχε μπη στο ράφι.
ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ
Όταν πέθανε ο Σαλαζάρ το 1970, πολλοί εξέφρασαν την ελπίδα ότι θα έληγε η τυραννία και η καταπίεσις στην Πορτογαλία. Μερικά μέλη της Βουλής έκαμαν έκκλησι να επιτραπή η ελευθερία λόγου για τους πολίτες της χώρας. Επίσης η νεώτερη γενεά δεν ικανοποιείτο με το παλαιό καθεστώς. Τότε συνέβη η εξής αλλαγή: Έγινε μια συντονισμένη στρατιωτική επανάστασις στις 25 Απριλίου 1974. Η δικτατορία, που είχε διαρκέσει 48 χρόνια, κατέρρευσε μέσα σε μία μέρα.
Αυτό έφερε ευχάριστες αλλαγές. Επί παραδείγματι, η προσωρινή στρατιωτική κυβέρνησις ανήγγειλε την αποκατάστασι ωρισμένων βασικών πολιτικών ελευθεριών στην Πορτογαλία, για πρώτη φορά έπειτα από το 1926. Στις 29 Αυγούστου 1974 ψηφίσθηκε ένας νόμος που χορηγούσε στο λαό το δικαίωμα να κάνη συγκεντρώσεις ελεύθερα, χωρίς να ζητή ειδική άδεια.
Πόσο χάρηκαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά μ’ αυτά τα νέα! Πραγματοποίησαν μια συνέλευσι με αρκετές εκκλησίες στο Σπόρτς Παβίλιον της Πανεπιστημιουπόλεως της Λισσαβώνος, την οποία παρακολούθησαν 1.211 άτομα. Δεκαεπτά όμοιες συνελεύσεις ακολούθησαν η μια κατόπιν της άλλης—όλες σε θαυμάσιους δημοσίους χώρους—κι ένα σύνολο από 29.664 άτομα παρακολούθησαν τη δημοσία ομιλία. Και όπως ανεφέρθη προηγουμένως, οι Μάρτυρες της Πορτογαλίας μαζί με δεκάδες χιλιάδων ενδιαφερομένους συγκεντρώθηκαν ομαδικά τον Δεκέμβριο για ν’ ακούσουν τους περιοδεύοντας αξιωματούχους της Εταιρίας Σκοπιά στις δύο ειδικές συναθροίσεις.
Τι θαυμάσια ευκαιρία για τους μάρτυρες του Ιεχωβά ν’ απολαμβάνουν τώρα από την αστυνομία προστασία αντί διωγμού! Όταν ένας θορυβοποιός προσπάθησε να διακόψη προσφάτως μια συνάθροισι, οι αδελφοί έκαμαν παράπονα στην αστυνομία. Πόσο ενδιαφέρον ήταν ν’ ακούσουν από τον διευθυντή της αστυνομίας την εξής απάντησι: «Φαντασθήτε! Κάτω από το προηγούμενο καθεστώς λαμβάναμε διαταγές να σας καταδιώκωμε. Τώρα θα σας προστατεύωμε. Θα στείλω δύο αστυνομικούς να είναι σ’ επιφυλακή στην Αίθουσα Βασιλείας για την επομένη συνάθροισί σας.»
«Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ»
Η Αγία Γραφή νουθετεί τους Χριστιανούς: «Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα . .. εκ των καλών έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν.» (1 Πέτρ. 2:12) Είναι η διαγωγή των μαρτύρων του Ιεχωβά «καλή»;
Ένας φανατικός υποστηρικτής του ποδοσφαίρου που είχε παραμείνει στο στάδιο της Λισσαβώνος ολόκληρη την Κυριακή της 22ας Δεκεμβρίου, έκαμε τα εξής σχόλια: «Είναι καταπληκτικό! Στον πρωινό ποδοσφαιρικό αγώνα, για 5.000 ανθρώπους χρειάσθηκε μια δύναμις ασφαλείας από 30 αστυνομικούς για να διατηρήσουν την τάξι. Η αστυνομία συνέλαβε έναν ερεθισμένο θεατή που προσπάθησε να επιτεθή στον διαιτητή. Αλλά το απόγευμα, μολονότι υπήρχαν 40.000 άνθρωποι, δεν έβλεπες ούτε έναν αστυφύλακα μέσα στο στάδιο! Και δεν συνέβη ούτε η παραμικρή ανωμαλία!»
Η σύζυγος ενός επιστάτου που κατοικεί μέσα στο γήπεδο παρετήρησε: «Μα, για φαντασθήτε, όταν καθάρισαν το στάδιο μάζεψαν ακόμη και τα δικά μου σκουπίδια που είχα τοποθετήσει έξω από την πόρτα σήμερα το πρωί. Ποτέ δεν έχω ξαναδεί ανθρώπους να εργάζωνται όπως αυτοί, χωρίς προβλήματα και φασαρίες.»
Όταν ένας εκπρόσωπος των μαρτύρων του Ιεχωβά επεσκέφθη το συμβούλιο των διευθυντών για να εκφράση ευχαριστίες επειδή τους παρεχώρησαν το στάδιο, ο πρόεδρος του Σωματείου είπε: «Χθες, αυτό το στάδιο τιμήθηκε με την παρουσία του λαού σας. Δεν οφείλετε να μας ευχαριστήσετε. Μας δώσατε ένα θαυμάσιο μάθημα πολιτικής αγωγής, συνεργασίας και αγάπης.» Ένας άλλος διευθυντής ανεφώνησε: «Εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι για να ενεργήτε όλοι εσείς όπως ενεργείτε, πρέπει ο Θεός σας να είναι πράγματι διαφορετικός.»
Οι μάρτυρες του Ιεχωβά απολαμβάνουν τώρα με χαρά τις πρόσφατες αυξήσεις που γίνονται στην Πορτογαλία. Τον Νοέμβριο είχαν ένα ανώτατο όριο από 14.220 ευαγγελιζομένους που ήσαν δραστήριοι στο να μεταδίδουν τις Βιβλικές αλήθειες στους άλλους. Και διεξήγαν δωρεάν 14.160 Γραφικές μελέτες στα σπίτια των ανθρώπων. Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι στην Πορτογαλία διψούν για τη γνώσι του Λόγου του Θεού. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά της Πορτογαλίας είναι έτοιμοι, πρόθυμοι και τώρα νομικώς ελεύθεροι για να τους βοηθήσουν.