Ενθυμείσθε;

Έχετε μελετήσει προσεκτικά τα τελευταία τεύχη της Σκοπιάς; Αν ναι, θα θυμάστε χωρίς αμφιβολία αυτά τα σημεία:

● Τι εννοούν τα λόγια του εδαφίου Εφεσίους 1:9, 10 σχετικά με τον σκοπό του Θεού για μια ‘οικονομία’ να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ και τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης;

Αυτή η «οικονομία» είναι μια διαχείρισις ή ένας ιδιαίτερος τρόπος χειρισμού ζητημάτων από τον Θεό, που έχει σκοπό να ενοποιήση τους ακολούθους που είναι προορισμένοι για τους ουρανούς με τον Χριστό ως Κεφαλή και να επαναφέρη το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος που είναι στη γη σε αρμονική σχέσι μαζί Του μέσω του Χριστού.—Σελ. 40, 46.*

● Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε, «Πολλοί οι κεκλημένοι ολίγοι δε οι εκλεκτοί;»—Ματθ. 22:14

Ολόκληρο το έθνος Ισραήλ που βρισκόταν κάτω από τη διαθήκη του Νόμου αποτελούσε τους «πολλούς» προσκεκλημένους, αλλά μόνον «ολίγοι» απ’ αυτούς, μόνο ένα υπόλοιπο από Ιουδαίους εξελέγησαν ως άξιοι της «βασιλείας των ουρανών.»—Σελ. 121.

● Στους συγχρόνους καιρούς με ποια πείρα των δούλων του Θεού αντιστοιχεί το εδάφιο Ψαλμός 91:7, «Χιλιάς θέλει πίπτει εξ αριστερών σου και μυριάς εκ δεξιών σου· πλην εις σε δεν θέλει πλησιάζει»;

Οι δούλοι του Θεού εξακολουθούν να βρίσκωνται σ’ έναν τόπο πνευματικής ασφαλείας, ενώ τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου και το Ιουδαϊκό έθνος έχουν περιέλθει σε πνευματικό θάνατο, κι’ έχουν γίνει θύματα καταστάσεων όπως είναι ο υλισμός, ο εθνικισμός, η ειδωλοποίησις της επιστήμης, και άλλα.—Σελ. 156, 157, 180-182.

● Ποια συναισθήματα μπορούν να δείξουν ότι ένα άτομο δεν έχει κατ’ ανάγκην φθάσει στο σημείο να διαπράξη την ασυγχώρητη αμαρτία;

Αν έχη μια ειλικρινή επιθυμία να μετανοήση και επιθυμή πραγματικά να κάνη ό,τι είναι ορθό.—Σελ. 231.

● Μολονότι οι άνθρωποι μπορούν να θανατώσουν το σώμα, εν τούτοις, τι είναι η «ψυχή» που δεν μπορούν να θανατώσουν;—Ματθ. 10:28.

Δεν μπορούν να καταστρέψουν το Θεόδοτο δικαίωμα ενός ανθρώπου να είναι μια ζώσα ύπαρξις.—Σελ. 423.

● Γιατί δεν ήταν αναγκαίο στην πρώτη περίοδο της ιστορίας του ανθρώπου να υπάρχουν νόμοι σχετικά με τον γάμο μεταξύ στενών συγγενών;

Επειδή οι άνθρωποι ευρίσκοντο πλησιέστερα στην τελειότητα, αντιμετώπιζαν σε μικρότερο βαθμό τον κίνδυνο να γεννήσουν τέκνα με έντονες δυσμορφίες.—Σελ. 267.

● Τι ήταν «μυστήριον» σχετικά με την «ευσέβεια;»

Μετά τον στασιασμό του Αδάμ, ηγέρθη ένα ερώτημα σχετικά με το ποιος άνθρωπος θα μπορούσε να διακρατήση τελεία ευσέβεια. Μέχρι τον καιρό που εμφανίσθηκε ο Ιησούς Χριστός στην επίγεια σκηνή, η απάντησις σ’ αυτό το ερώτημα εξακολουθούσε να είναι ένα μυστήριον, γνωστό μόνον στον Θεό.—Σελ. 311, 312.

● Γιατί η Γραφή σαν σύνολο είναι ο «λόγος» του Θεού ή ένα άγγελμα από τον Θεό;

Ό,τι υπάρχει σ’ αυτήν έχει γραφή με την κατεύθυνσι του πνεύματος του Θεού και γι’ αυτό εξυπηρετεί τον σκοπό του Θεού και παρουσιάζει τα ζητήματα με βάσι τα γεγονότα.—Σελ. 338.

● «Ποιος είναι ο Ιεχωβά,» ώστε να τον λατρεύουν όλοι;

Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός του Κυρίου Ιησού Χριστού, στου οποίου τα χέρια έχει εμπιστευθή την Μεσσιανική βασιλεία. Έτσι, αν θέλωμε να ωφεληθούμε από τη διακυβέρνησι αυτής της βασιλείας, πρέπει να λατρεύωμε τον παγκόσμιο Κυρίαρχο, τον Δημιουργό μας.—Σελ. 251.

[Υποσημειώσεις]