Ένας Λαός Ζηλωτής Καλών Έργων
1. Ποιοι λόγοι πρέπει να μας κάνουν να είμεθα ζηλωταί καλών έργων;
ΜΙΑ ζωή που έχει σκοπό έχει και νόημα. Όταν η καρδιά και η διάνοια ενώνωνται στην επιδίωξι ενός αξιόλογου στόχου, τότε όλα όσα κάνει ένα άτομο κάθε μέρα έχουν σημασία και δίνουν περιεχόμενο στην ύπαρξί του. Οι άνθρωποι αυτού του είδους πρέπει να θεωρούνται οι πιο ευτυχισμένοι του κόσμου, ενώ εκείνοι που περνούν άσκοπα τη ζωή τους είναι οι πιο απογοητευμένοι. Η φυσική επιθυμία να είμεθα ευτυχείς αποτελεί επαρκή λόγο για να θέλωμε να οικοδομούμε τη ζωή μας γύρω από έργα τα οποία κάνουν καλό όχι μόνο σ’ εμάς αλλά και στους άλλους. Ο ζήλος για την πραγματοποίησι τέτοιων έργων φέρνει μια πλούσια ανταμοιβή σε ευλογίες.
2. (α) Τίνος το παράδειγμα μπορούμε να μιμηθούμε; (β) Ποιο καλό έργο θα μας υποκινήση να κάμωμε;
2 Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός των καλών έργων και έχει ζήλο για να τα πραγματοποιή. Οτιδήποτε κάνει είναι για το καλό αυτών που τον υπηρετούν. Ο Ιησούς έδωσε ένα τέλειο παράδειγμα μιμούμενος τον Πατέρα του. Οι ευσεβείς άνθρωποι που θέλουν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά μπορούν, επίσης, ν’ αναγνωρισθούν από τα καλά των έργα. Η προσπάθεια των μαθητών του Ιησού ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμά του παρήγαγε για τον Πατέρα του ένα «λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων.» (Τίτον 2:14) Τα καλά έργα ενός Χριστιανού είναι εκείνα που ωφελούν τους άλλους. Το πιο επωφελές έργο που μπορούμε να κάμωμε για έναν άλλον είναι να τον βοηθήσωμε να γνωρίση και να υπηρετήση τον Ιεχωβά. Το έργο κηρύγματος και μαθητεύσεως που διεξάγει η Χριστιανική εκκλησία είναι ένα καλό έργο που ωφελεί τους άλλους. Η ανάγκη και το επείγον αυτού του έργου πρέπει να το κάμουν αντικείμενο του πιο μεγάλου μας ζήλου.
3, 4. (α) Τι είναι ζήλος; (β) Τι ερωτήματα πρέπει να κάμωμε στον εαυτό μας;
3 Τι είναι ζήλος; Είναι φλογερός πόθος. Είναι μια ένθερμη επιθυμία να κάνωμε ό,τι είναι ορθό και κατάλληλο. Εκεί όπου υπάρχει ζήλος υπάρχει ζωή, ενθουσιασμός, ενεργητικότης. Το ζωηρό ενδιαφέρον μας για την έκβασι μάς υποκινεί να φροντίζωμε προσωπικά για να έχωμε αποτελέσματα. Η διάνοιά μας είναι ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στο σκοπό. Όταν λείπη ο ζήλος, ο τρόπος που ενεργούμε είναι τυπικός. Η προσωπική μας συμμετοχή είναι μόνον επιφανειακή. Η στάσις μας είναι ψυχρή, απαθής. Μπορείτε εσείς προσωπικά να χαρακτηρισθήτε ως ζηλωτής;
4 Ρωτήστε τον εαυτό σας αν είσθε ζηλωτής καλών έργων. Η υποστήριξις που δίνετε στο έργο κηρύγματος που κάνει η εκκλησία σας μπορεί να χαρακτηρισθή ως ένθερμη, ολόψυχη; Υποκινείσθε από ειλικρινή επιθυμία να κάνετε ό,τι μπορείτε για να βοηθήσετε τους άλλους να μάθουν για τους σκοπούς του Ιεχωβά; Ή μήπως περιωρισθήκατε απλώς στο να συμμετέχετε δείχνοντας ελάχιστο ενδιαφέρον και καταβάλλοντας μικρή προσπάθεια; Μήπως ενεργείτε ‘τυπικά’ χωρίς να έχετε ουσιαστική συμμετοχή;
5. Τι αποκαλύπτει η στάσις μας σχετικά με τον βαθμό του ζήλου μας;
5 Η στάσις σας θα σας αποκαλύψη πολλά σχετικά με τον βαθμό του ζήλου σας. Ένας αληθινά ζηλωτής μαθητής δεν θα επιτρέψη σε επουσιώδη προσωπικά ζητήματα να λάβουν προτεραιότητα από το έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως. Όταν εργάζεσθε σ’ αυτό το έργο, μήπως βλέπετε διαρκώς την ώρα; Μήπως συμμετέχετε μόνο σωματικώς ενώ η διάνοιά σας είναι αλλού; Μήπως οι σκέψεις σας είναι συγκεντρωμένες σε ενδιαφέροντα που θα σας απασχολήσουν αργότερα, όπως, λόγου χάριν, ένα προσφιλές πρόγραμμα τηλεοράσεως ή μια κοινωνική υποχρέωσις; Ίσως να θεωρήτε την υπηρεσία του αγρού σαν κάτι από το οποίο θέλετε γρήγορα ν’ απαλλαγήτε, ώστε ν’ ασχοληθήτε μ’ εκείνα που πραγματικά θέλετε να κάμετε. Μπορεί να την θεωρήτε απλώς σαν «καθήκον» σας επειδή είσθε μάρτυς του Ιεχωβά και να εργάζεσθε σ’ αυτήν από υποχρέωσι, χωρίς να υποκινήσθε από ολοκάρδια επιθυμία.
6. Γιατί η ανάγκη για προσωπική εκπαίδευσι δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι δεν έχομε ζήλο;
6 Μπορεί να μην έχετε την τάσι να εξωτερικεύετε τα αισθήματά σας. Για σας μπορεί να είναι πολύ δύσκολο ν’ αναλαμβάνετε πρωτοβουλία για να μιλήσετε στους άλλους, ιδιαίτερα όταν σας είναι άγνωστοι. Εκείνο που κάνουν οι άλλοι με φυσικό τρόπο είναι πρόβλημα για σας. Μπορεί να χρειάζεσθε προσωπική άσκησι πιέζοντας κατά καιρούς τον εαυτό σας να εκφρασθήτε. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι δεν έχετε ζήλο. Από μερικές απόψεις, ο ζήλος σας μπορεί να είναι πιο έντονος από τον ζήλο των άλλων διότι εκείνο που κάνετε μπορεί ν’ αντιπροσωπεύη μια ισχυρότερη και βαθύτερη πεποίθησι, που απαιτεί ειδική προσπάθεια. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχετε μια ζωηρή επιθυμία στην καρδιά σας. Καταλαβαίνετε ότι η πραγματική πίστις συνοδεύεται από μια εξωτερική εκδήλωσι αγάπης για τον Ιεχωβά και τον συνάνθρωπό σας. Ο ζήλος που έχετε για ν’ αποδείξετε την πίστι σας σάς βοηθεί να υπερνικήσετε τα αισθήματα που σας περιορίζουν. Η ένθερμη αγάπη δημιουργεί θάρρος που διαλύει τον φόβο του ανθρώπου. Η ομολογία της πίστεως που ακολουθεί, είναι ένα καλό έργο που φανερώνει ότι υπάρχει γνήσιος ζήλος.
Ο ΖΗΛΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΤΑΙ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ
7. (α) Γιατί δεν είναι ορθό να καθορίζωνται αναλογίες ή στόχοι; (β) Ποιο είναι το πραγματικό μέτρον του ζήλου;
7 Κάποτε έγιναν δοκιμές να καθορισθούν οι προσπάθειες του καθενός με ωρισμένες αναλογίες που είχαν καθορισθή ως κοινοί στόχοι για όλους. Ο ζήλος σε πολλές περιπτώσεις θα μπορούσε τότε να μετρηθή από την επιτυχία του ατόμου ν’ ανταποκριθή σ’ αυτούς τους στόχους. Αυτό δημιουργούσε αναπόφευκτα μια τάσι να συγκρίνωμε τον εαυτό μας μ’ έναν άλλο, αλλ’ αυτό ποτέ δεν απεδείχθη ότι είναι μια ακριβής η ορθή μέτρησις της αγάπης ή του ζήλου. (2 Κορ. 10:12) Όσο και αν ψάξωμε, δεν μπορούμε να βρούμε στον Λόγο του Θεού αναλογίες που ν’ απαιτούν ένα ελάχιστο όριο για το κήρυγμα. Η ποσότης του έργου που κάνομε έχει λίγη σχέσι με την εκτίμησι που έχει ο Ιεχωβά για τον ζήλο μας. Αυτός ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τα κίνητρα και τις επιθυμίες που είναι μέσα στην καρδιά μας. Η μόνη ομοιόμορφη απαίτησις για όλους είναι απλώς να ‘εργαζώμεθα εκ ψυχής.’ (Κολ. 3:23) Ο Θεός ανοίγει μια μεγάλη ποικιλία ευκαιριών και κατόπιν αφήνει τον καθένα μας να κάμη «κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού.» Όταν δεν ενεργούμε εξ ‘ανάγκης,’ η προσπάθειά μας αληθινά αντανακλά εκείνο που είναι μέσα στην καρδιά μας. (2 Κορ. 9:7) Εκείνο που μας υποκινεί η καρδιά μας να κάμωμε γίνεται το πραγματικό μέτρον του ζήλου μας.
8. (α) Γιατί υπάρχει διαφορά σε ό,τι μπορεί να κάμη ο καθένας; (β) Ποιο είναι το σπουδαίο;
8 Όταν ο καθένας δίνη από την καρδιά του, ο Ιεχωβά θεωρεί τις προσπάθειές μας σαν να είναι όλες ίσες, όμοιες, έστω και αν υπάρχη μια μεγάλη ποικιλία στην ποσότητα του έργου που κάνει ο καθένας. Οι προσωπικές περιστάσεις διαφέρουν σε κάθε περίπτωσι. Η ηλικία, η υγεία, οι οικογενειακές ευθύνες, η κοσμική εργασία και τόσα άλλα, αποτελούν όλα παράγοντες που επηρεάζουν την έκτασι της δράσεώς μας. Ένας που έχει ευνοϊκές περιστάσεις μπορεί να είναι σε θέσι να μιλήση σε πολύ περισσότερα άτομα για τη βασιλεία του Θεού απ’ όσο μπορεί ένας άλλος. Ένας που έχει πρόσθετες ευθύνες μπορεί να μιλήση μόνον σε πολύ λίγα άτομα. Λόγω των ποικίλων περιστάσεων, ένας ωρισμένος αριθμός ωρών μπορεί ν’ αντιπροσωπεύη εξαιρετική προσπάθεια στη μια περίπτωσι και μόνο μια μικρή προσπάθεια σε μια άλλη περίπτωσι. Γι’ αυτό, αν έχωμε την ικανότητα και την ευκαιρία να κάνωμε πολλά, δεν υπάρχει λόγος να καυχώμεθα, και αντίστροφα, αν η περιορισμένη υπηρεσία μας δεν οφείλεται σε δικό μας σφάλμα, δεν πρέπει να μας κάμη να αισθανώμεθα ντροπή. Το σπουδαίο είναι ότι έχομε ζήλο που μας υποκινεί να επωφελούμεθα από οποιεσδήποτε ευκαιρίες μας παρουσιάζονται.
9. Με τι τρόπους μπορούμε να δείξωμε τον ζήλο μας για το έργο του κηρύγματος;
9 Ο βαθμός του ζήλου μας αντανακλάται στην επιθυμία μας να επωφελούμεθα από τις ευκαιρίες και να δημιουργούμε ευκαιρίες για να κηρύττωμε τα αγαθά νέα, αναζητώντας τρόπους για να ‘εξαγοράζωμε’ τον καιρό ώστε να κάνωμε περισσότερα. (Εφεσ. 5:15, 16) Όταν οι άλλες ευθύνες κατά καιρούς ελαττώνωνται προσωρινά, η προθυμία μας να χρησιμοποιήσωμε τον πρόσθετο διαθέσιμο χρόνο στην υπηρεσία του Ιεχωβά αποτελεί μια θαυμάσια απόδειξι του ζήλου μας. Επίσης, το ν’ αναλαμβάνωμε πρωτοβουλία να κανονίζωμε τις περιστάσεις μας έτσι ώστε ν’ αφήνωμε περισσότερο χρόνο διαθέσιμο για την υπηρεσία, δείχνει ότι έχομε μια ζωηρή επιθυμία να δώσωμε το καλύτερο που έχομε. Ένας ζηλωτής ευαγγελιζόμενος μπορεί να εξετάση προσεκτικά την κοσμική του εργασία, με τον σκοπό να βρη τρόπους για να περιορίση τις υποχρεώσεις του στο ελάχιστο. Αντί να δέχεται παθητικά άχρηστους περιορισμούς χάριν υλικών πλεονεκτημάτων, μπορεί να κάμη προσαρμογές που θα του δώσουν περισσότερη ελευθερία για το έργο της Βασιλείας. Οι ζηλωταί φροντίζουν να χρησιμοποιούν το χρόνο τους και τους πόρους των όσο μπορούν καλύτερα, κρατώντας πάντοτε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέσι.
10. Από ποιες απόψεις ένας εργατικός γεωργός αποτελεί ένα καλό παράδειγμα ζήλου;
10 Αν εκτιμούμε την επείγουσα ανάγκη να γίνη το έργο, δείχνομε ότι έχομε ζήλο. Ένας εργατικός γεωργός ξέρει καλά ότι μια καλή συγκομιδή απαιτεί χρόνο για έκτακτη εργασία τον καιρό της σποράς και του θερισμού. Επειδή αισθάνεται προσωπική ευθύνη και ενδιαφέρεται ζωηρά για το αποτέλεσμα, οι προσπάθειές του δεν διέπονται από τον κανόνα κάποιου «εργατικού συνδικάτου» που απαιτεί μόνο μια ελάχιστη προσπάθεια και ιδιαίτερη αμοιβή για πρόσθετη εργασία. Χαίρεται να εργάζεται πολλές ώρες, ακόμη και να μοχθή όταν είναι ανάγκη. Αν έχωμε ζωηρή επιθυμία να βοηθήσωμε άλλους, θα δώσωμε ελεύθερα από τον χρόνο και την ενέργειά μας χωρίς να σκεπτώμεθα τι μπορεί να χρειασθή να κάνωμε. Όταν είναι ανάγκη να γίνουν ωρισμένα πράγματα και μας δίδεται ευκαιρία να βοηθήσωμε, η ανιδιοτελής προσφορά μας αποτελεί μια αξιέπαινη απόδειξι ζήλου.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΕΥΣΙ
11. Είναι το κήρυγμα και η μαθήτευσις τα μόνα καλά έργα ενός Χριστιανού και αν όχι, πώς πρέπει να θεωρούνται τα άλλα έργα;
11 Μολονότι είναι κατάλληλο να τονίζωμε το έργον του κηρύγματος λόγω της επειγούσης φύσεώς του, ωστόσο δεν αποτελεί τη μοναδική δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στον ορισμό «καλά έργα.» Το «έργον» μπορεί να ορισθή ως ένα «ειδικό καθήκον, μια ειδική ενέργεια ή ένας ειδικός διορισμός που συχνά αποτελεί ένα μέρος ή μια φάσι κάποιας μεγαλύτερης δραστηριότητος.» Το κήρυγμα των αγαθών νέων αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης δράσεως και περιλαμβάνει πολλά καλά έργα που κάνουν οι Χριστιανοί από αγάπη για τους άλλους. Θα ήταν σφάλμα να θεωρούμε ότι τα άλλα καλά έργα είναι μικρής σπουδαιότητος. Μολονότι σε ωρισμένα έργα μπορεί να δίδεται μερικές φορές μεγαλύτερη έμφασις, εν τούτοις, από μια γενική άποψι όλα είναι εξίσου σπουδαία. Κάθε καλό έργο συμβάλλει με τον τρόπο του στη δύναμι, στην ενότητα και στην παραγωγικότητα της Χριστιανικής εκκλησίας.
12. Ποια καλά έργα περιγράφονται από τον Παύλο στα εδάφια Τίτον 2:1-10;
12 Ο Παύλος, στην επιστολή του προς τον Τίτον, μας δίνει να καταλάβωμε πόσο μεγάλη είναι η έκτασις των καλών έργων ενός Χριστιανού. Οι άνδρες προτρέπονται να είναι «σεμνοί, σώφρονες, υγιαίνοντες εν τη πίστει, τη αγάπη, τη υπομονή.» Οι γυναίκες επίσης να είναι «φίλανδροι, φιλότεκνοι, σώφρονες, καθαραί, οικοφύλακες, αγαθαί, ευπειθείς εις τους ιδίους αυτών άνδρας.» Αυτή η διαγωγή μέσα στην οικογένεια συμβάλλει άμεσα στη διάδοσι των αγαθών νέων. Ο Λόγος του Θεού δεν θα «βλασφημήται» και οι έξω ‘δεν θα έχουν να λέγουν για μας κανένα κακό.’ Όλα αυτά τελικά θα εχρησίμευαν «διά να στολίζωσι κατά πάντα την διδασκαλίαν του σωτήρος ημών Θεού.» (Τίτον 2:1-10) Είναι λοιπόν φανερό, ότι και αυτά είναι καλά έργα για τα οποία ένας Χριστιανός μπορεί πολύ ορθά να είναι ζηλωτής.
ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΥΚΛΟ
13. (α) Ποια ερωτήματα μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να μετρήσουν τον ζήλο τους για την ευημερία των τέκνων τους; (β) Ποια οφέλη προκύπτουν απ’ αυτόν τον ζήλο;
13 Γονείς, είσθε ζηλωταί στο να δείχνετε αγάπη για να τέκνα σας; Το γνήσιο ενδιαφέρον για την ευημερία τους περιλαμβάνει περισσότερα από το να προμηθεύετε απλώς τα απαιτούμενα για τις υλικές τους ανάγκες, να τα παίρνετε στις συναθροίσεις ή να διεξάγετε μια εβδομαδιαία Γραφική μελέτη μαζί τους. Ο ζήλος για την ευημερία τους εκδηλώνεται μ’ ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για όλες τις ανάγκες και τα προβλήματά τους. Ρωτήστε τον εαυτό σας: Ξέρω πραγματικά τι σκέπτονται τα τέκνα μου για τις θείες απαιτήσεις; Τα έχω προετοιμάσει για τα προβλήματα που μπορεί ν’ αντιμετωπίσουν στο μέλλον; Είμαι άγρυπνος για να τα βοηθώ να υπερνικούν αδυναμίες όπως είναι η υπερηφάνεια, η ιδιοτέλεια, η οκνηρία, και άλλες; Γνωρίζω τι διδάσκονται στο σχολείο και σε τι βαθμό επηρεάζονται από τον κοσμικό τρόπο σκέψεως; Αισθάνονται τα τέκνα μου ελεύθερα να με πλησιάζουν για τα προβλήματά τους ή μήπως εγώ πρέπει να τα υποκινήσω; Μπορώ να διακρίνω από την έκφρασι ή τον τόνο της φωνής των ότι κάτι δεν πάει καλά; Έχω την υπομονή να προσπαθήσω να βρω τι συμβαίνει; Τους δείχνω κατανόησι και συμπάθεια, βεβαιώνοντάς τα συνεχώς για την αγάπη μου; Όταν πραγματικά προσπαθήτε να γνωρίσετε καλά τα παιδιά σας, να κατανοήσετε τα προβλήματά τους και να τα βοηθήσετε πνευματικώς, κάνετε ένα καλό έργο που φέρνει ευλογία στην οικογένειά σας και μαρτυρία στην κοινότητα για το όνομα του Ιεχωβά.
14. Πώς μπορεί μια σύζυγος να δείχνη ζήλο για καλά έργα στο σπίτι;
14 Η τάσις των γυναικών για περισσότερη επιθετικότητα και ανεξαρτησία έχει προκαλέσει πολλές διαμάχες στο σπίτι και αύξησι του ποσοστού διαζυγίων. Πόσο αξιέπαινο είναι να βλέπωμε μια Χριστιανή σύζυγο να δείχνη ζήλο για τα καλά έργα με στοργική υποταγή στον σύζυγό της! Αυτή κάνει πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορεί ν’ αναμένωνται στον κόσμο, δείχνοντας μια θερμή επιθυμία να συμβάλη στην ευτυχία και την ευημερία του συζύγου της. Όταν οι προσωπικές προτιμήσεις των συζύγων διαφέρουν, ο σεβασμός της συζύγου για την κεφαλή της οικογενείας δεν της επιτρέπει να τον εξαναγκάση να κάμη εκείνο το οποίο εκείνος ήδη απέρριψε. Η σύζυγος εκτελεί τα οικιακά καθήκοντα με χαρά και ανταμείβεται με την εκτίμησι της οικογενείας. Η ετοιμασία των φαγητών δεν είναι απλώς μια καθημερινή δουλειά αλλά μια ωραία ευκαιρία ν’ ανταποκριθή στην ανάγκη που συντελεί πολύ στην καλή υγεία εκείνων που αγαπά. Βρίσκει ικανοποίησι στο να διατηρή το σπίτι καθαρό και ελκυστικό επειδή η οικογένειά της απολαμβάνει ένα ευχάριστο περιβάλλον. Αυτά είναι καλά έργα που τα εκτιμά η οικογένειά της, και γι’ αυτά τα έργα η σύζυγος δικαίως ‘επαινείται.’—Παροιμ. 31:30.
15. Με τι τρόπους μπορεί ένας σύζυγος να δείξη τον ζήλο του;
15 Ένας ζηλωτής σύζυγος εκδηλώνει αγάπη στη σύζυγό του. Μ’ ένα πλήθος διαφόρων τρόπων προσπαθεί να την ευχαριστήση χωρίς να θυσιάση την ηγεσία του ή τα καλύτερα συμφέροντα της οικογενείας. Δεν επιμένει να γίνωνται όλα με τον δικό του τρόπο· είναι διακριτικός στα αισθήματά της. Έχει μεγάλη εκτίμησι για τη σύζυγό του, χωρίς να την θεωρή απλώς σαν ένα μέσον για την ικανοποίησι του σεξουαλικού του πάθους. Την κάνει να αισθάνεται ότι είναι χρήσιμη, πράγμα που την βοηθεί να είναι ακόμη πιο ικανή σύζυγος και βοηθός. Ο ζήλος να εκδηλώνη τη στοργή του προς αυτήν φέρνει οφέλη που αυξάνουν υπέρμετρα τη δική του ευτυχία.
16. (α) Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να δείξη ζήλο για την κοσμική του εργασία; (β) Ποια είναι τα οφέλη;
16 Είναι επίσης κατάλληλο για ένα Χριστιανό να είναι ζηλωτής στην κοσμική του εργασία. Αυτό όμως δεν σημαίνει μια συνεχή επιδίωξι υλικών πραγμάτων για εξασφάλισι της οικονομικής καταστάσεως της οικογενείας. Μάλλον, οι αναγκαίες υποχρεώσεις σ’ έναν εργοδότη εκπληρώνονται με ολόψυχο τρόπο, «ως εις τον Ιεχωβά.» (Κολ. 3:22, 23) Ο Χριστιανός έχει την επιθυμία να κάνη εργασία που υπερέχει σε ποιότητα. Προσπαθεί να είναι συνεργατικός, υποβοηθητικός και έντιμος υπάλληλος. Χρησιμοποιεί τις εργάσιμες ώρες για το καλύτερο όφελος χωρίς άσκοπη σπατάλη χρόνου ή υλικών. Αγωνίζεται ν’ αποκτήση καλή φήμη ότι είναι αξιόπιστος και αληθής στον λόγο του. Γι’ αυτούς τους λόγους, οι εργοδόται συχνά εξεδήλωσαν προτίμησι να προσλάβουν στην εργασία των πνευματικούς αδελφούς μας. Και το πιο σπουδαίο, αυτές οι ιδιότητες αυξάνουν την ελκυστικότητα των αγαθών νέων που αυτοί φέρουν στους άλλους.
17. Τι μπορεί ν’ αποκαλύψη μια προσωπική εξέτασις του εαυτού μας;
17 Μια βαθύτερη εκτίμησις των καλών έργων που περιγράφονται στον Λόγο του Θεού πρέπει να μας κάμη να προσέχωμε πολύ τον εαυτό μας. Από ωρισμένες απόψεις τα έργα μας μπορεί να δείχνουν ότι έχομε έναν ένθερμο ζήλο για ό,τι είναι καλό. Σε άλλους τομείς μπορεί να παραδεχθούμε ότι είμεθα κάπως λιγώτερο ζηλωταί. Αν θέλωμε να γίνωμε άξιοι ακόλουθοι του Παραδείγματός μας, του Ιησού, μπορεί να χρειασθούμε περισσότερα πράγματα σε χρόνο και κόπο για να καλλιεργήσωμε μεγαλύτερο ζήλο. Η προσωπική πρόοδος μπορεί ν’ απαιτήση πολύ κόπο, αλλά τα ικανοποιητικά και χρήσιμα οφέλη θα το αξίζουν.
ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΖΗΛΟΥ
18. Πώς ένας οικογενειάρχης έδειξε τον ζήλο του;
18 Αποτελεί ενθάρρυνσι να βλέπωμε τους άλλους να είναι ζηλωταί καλών έργων. Λαμβάνομε θάρρος όταν βλέπωμε τους αδελφούς μας να εκδηλώνουν τον ζήλο τους ακόμη και όταν αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις. Παραδείγματος χάριν, ένας αδελφός σε μια νοτιοδυτική πολιτεία της Αμερικής υπηρετεί ως διωρισμένος πρεσβύτερος και έχει μεγάλη οικογένεια. Με τις εκκλησιαστικές ευθύνες, τις οικογενειακές υποχρεώσεις και μια απαιτητική κοσμική εργασία, είναι αλήθεια ότι πολλά απαιτούνται απ’ αυτόν. Εν τούτοις, αυτός εθεώρησε τις κοσμικές και τις μη θεοκρατικές ενέργειες απλώς σαν ένα μέσον για κάποιο σκοπό, δηλαδή να βοηθήσουν ώστε να μπορέση αυτός και η οικογένειά του να μετέχουν όσο το δυνατόν πληρέστερα στα καλά έργα της εκκλησίας. Περιώρισε την κοσμική του εργασία σύμφωνα με τις ανάγκες της οικογενείας του και εξοικονόμησε χρόνο για να υπηρετήση ως προσωρινός σκαπανεύς τέσσερις φορές το περασμένο έτος. Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό, απήντησε: «Πρόκειται απλώς για το τι θέτετε πρώτο στη ζωή σας . . . τι καταλαμβάνει την πρώτη θέσι στην καρδιά σας.» Το μεγάλο όφελος που προέκυψε από τον ζήλο του γίνεται φανερό από το γεγονός ότι είκοσι εννέα ευαγγελιζόμενοι της εκκλησίας εκείνης υπηρέτησαν ως προσωρινοί σκαπανείς το ίδιο έτος.
19. Πώς έδειξε τον ζήλο της μια έγγαμη αδελφή, και με ποιο ευλογητό αποτέλεσμα για την οικογένειά της;
19 Μια έγγαμη αδελφή έδειξε παρόμοιο ζήλο. Με τρία παιδιά κι’ έναν άπιστο σύζυγο, αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά πριν από πέντε χρόνια περίπου. Ο σύζυγός της, ένας μεγάλος επιχειρηματίας με μικρή μόνο κλίσι προς τη θρησκεία, δυσπιστούσε ως προς τη γνησιότητα της πίστεώς της. Στο παρελθόν, εκείνη συνήθως παρέλειπε να δείχνη ένα ‘πράο και ήσυχο πνεύμα’ στις οικογενειακές σχέσεις και στη συναναστροφή με τους άλλους. (1 Πέτρ. 3:1-4) Εν τούτοις, η αλλαγή που έκαμε στους τρόπους και στη διαγωγή της γρήγορα τον έπεισαν για το αντίθετο. Διέκρινε ότι η σύζυγός του έδινε λιγώτερη σημασία στα υλικά πράγματα και περισσότερο ενδιαφέρον για μια κατάλληλη Χριστιανική διαγωγή. Μολονότι αφιέρωνε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου της σε δραστηριότητες που απαιτούσε η πίστις της, ο σύζυγος διεπίστωσε ότι είχε αυξήσει ταυτόχρονα και το ενδιαφέρον της γι’ αυτόν. Η ειλικρινής προθυμία της να υποτάσσεται τώρα στην κεφαλή της εσημείωσε στις σχέσεις τους μια αποφασιστική αλλαγή προς το καλύτερο. Διέκρινε ότι είχε ανανεωθή ο ενθουσιασμός της για την καλή περιποίησι του σπιτιού. Το ενδιαφέρον της για τα παιδιά περιελάμβανε περισσότερα πράγματα από τις υλικές των ανάγκες ή την κοσμική εκπαίδευσι· η τακτική Βιβλική διδασκαλία είχε γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής. Οι φίλοι της οικογενείας δεν μπορούσαν παρά να διαπιστώσουν την αλλαγή αυτή, όχι μόνο από το πιο ευτυχισμένο πνεύμα της οικογενείας, αλλά και από τη διαγωγή της συζύγου έξω από το σπίτι, η οποία περιελάμβανε και επισκέψεις στα σπίτια τους για να τους μεταδώση το άγγελμα της Βασιλείας. Ο ζήλος της στην εφαρμογή των Βιβλικών αρχών την έκαμε μια καλύτερη σύζυγο και μητέρα, ενίσχυσε τους οικογενειακούς δεσμούς και έγινε αιτία να δοθή στους άλλους μια καλή μαρτυρία για τις αρετές της αγνής λατρείας.
20. Πώς έδειξε τον ζήλο του ένας ηλικιωμένος αδελφός;
20 Τα χρόνια δεν ελάττωσαν τον ζήλο πολλών ηλικιωμένων αδελφών μας. Ένας πιστός κεχρισμένος αδελφός που είναι συνταυτισμένος με μια εκκλησία της Νέας Υόρκης υπήρξε ζηλωτής στην υπηρεσία του Ιεχωβά αφότου αφιέρωσε τη ζωή του στο έτος 1915. Καθώς τα χρόνια περνούσαν ανέλαβε καθήκοντα και ευθύνες που έχουν οι θέσεις των επισκόπων μέσα στην εκκλησία. Παρά τις δύσκολες καταστάσεις, τίποτα δεν άφησε να ψυχράνη τον ζήλο του για καλά έργα. Σήμερα, αν και ηλικίας εβδομήντα οκτώ ετών, ο ζήλος του είναι υποδειγματικός. Όταν η κατάστασις της υγείας του τον εμποδίζη να παρευρίσκεται στις συναθροίσεις ή να μετέχη στην υπηρεσία του αγρού, η απουσία του γίνεται αισθητή σε όλους. Η συνομιλία του, τα σχόλιά του στις συναθροίσεις, καθώς και οι προσευχές του, χαρακτηρίζονται από συνεχείς εκδηλώσεις εκτιμήσεως για την αλήθεια, από την αγάπη του για την οργάνωσι και το ενδιαφέρον του για την ευημερία των άλλων. Του είναι αδιανόητο να επιδιώξη εθελουσίως μια πορεία που θα ελάττωνε τη συμμετοχή του στη δράσι της εκκλησίας. Η εκκλησία ευλογείται από την παρουσία ενός ατόμου του οποίου τα καλά έργα τον χαρακτηρίζουν τόσο φανερά ως έναν από τους κεχρισμένους «αδελφούς» του Μεσσιανικού Βασιλέως.—Ματθ. 25:40.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΖΗΛΩΤΑΙ ΚΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ
21. Τι πρέπει να μπορούν να βλέπουν οι άλλοι σ’ εμάς;
21 Το επείγον των καιρών μας υπογραμμίζει την αξία των καλών έργων. Ως μάρτυρες του Ιεχωβά, λάμπομε ως το ‘φως του κόσμου.’ (Ματθ. 5:14-16) Τα έργα και οι ιδιότητες που βλέπουν οι άλλοι σ’ εμάς πρέπει να τους κάνουν να τιμούν τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά, επίσης, πρέπει να μπορή να βλέπη τον δικό Του ζήλο για καλά έργα ν’ αντανακλάται σ’ εμάς. Οι καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί δείχνουν τέτοια έργα μόνον κατά καιρούς και για λόγους αμφίβολους. Αν είμεθα αληθινοί Χριστιανοί, οτιδήποτε κάνομε κάθε μέρα θα δείχνη ότι έχομε ζήλο για κάθε τι που είναι καλό, ορθό και κατάλληλο. Οι καρποί του πνεύματος του Ιεχωβά θα είναι φανεροί σε όλα όσα κάνομε και λέμε.—Γαλ. 5:22, 23.
22. Αν είμεθα αληθινά ζηλωταί, τι θα χαίρωμε να κάνωμε;
22 Η ομολογία της ελπίδος μας δεν θα περιορίζεται σε μια ή δύο συμπτωματικές ώρες κι’ έπειτα να λησμονήται. Θα θεωρούμε κάθε επαφή μ’ ένα άλλο άτομο σαν μια πιθανή ευκαιρία να μεταδώσωμε την πίστι μας. Το προσωπικό μας ενδιαφέρον για τους προβατοειδείς ανθρώπους θα μας δίνη χαρά να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον καιρό μας και τις ικανότητές μας για να τους διδάσκωμε. Εφόσον είμεθα πεπεισμένοι για την μεγάλη αξία που έχουν τα αγαθά νέα, θα εξακολουθήσωμε να τα μεταδίδωμε φιλάγαθα ακόμη και σ’ εκείνους που στην αρχή τα απέρριψαν. Θα αγωνιζώμεθα ν’ αποδειχθούμε ότι είμεθα «κατά πάντα . . . τύπος των καλών έργων.»—Τίτον 2:7.
23. Τι μας υποκινεί να κάνωμε καλά έργα, και τι ελπίδα μας δίνει αυτό για το μέλλον;
23 Η αιτία που μας υποκινεί να κάνωμε καλά έργα πηγάζει από μια βαθειά ριζωμένη επιθυμία να δείξωμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και ν’ αποδείξωμε ότι το ενδιαφέρον που έχομε για τον συνάνθρωπό μας είναι τόσο όσο κι’ εκείνο που αισθανόμεθα για τον εαυτό μας. (Ματθ. 22:37-39) Καθόσον πλησιάζει η ‘μεγάλη θλίψις,’ αγωνιζόμεθα ακόμη πιο σκληρά να «εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας.» (Γαλ. 6:10· Αποκάλ. 7:14, 15) Έχομε πεποίθησι ότι η εμμονή μας στα καλά έργα θα ανταμειφθή πλούσια. Με χαρά προσμένομε την επικείμενη ημέρα που όλοι οι άνθρωποι της γης θα κάνουν με ζήλο καλά έργα για να υποστηρίζουν την εξουσία της Βασιλείας του Χριστού.