Μια Οδός Ζωής που Καταλήγει σε Ευτυχία
ΕΥΤΥΧΙΑ! Πότε την χρειάζεσθε; Αμέσως τώρα θα πήτε. Με ποιους όρους; Με οποιουσδήποτε όρους απαντάτε γρήγορα. Κατόπιν αρχίζετε να σκέπτεσθε. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η ευτυχία μπορεί να είναι επιφανειακή, εξαιρετικά απολαυστική προς το παρόν, αλλά κατόπιν αφήνει μια πικρή γεύσι στο στόμα, μια κακή συνέπεια ή μόνιμα σημάδια. Αφού εξετάσετε το θέμα λίγο βαθύτερα, σκέπτεσθε ότι έχετε ανάγκη από μια ευτυχία που να έχη καλό θεμέλιο και μεγάλη διάρκεια χρόνου. Μπορεί να μην είναι τόσο ελκυστική όσο η πρόσκαιρη ευτυχία, αλλά είναι βαθιά ικανοποιητική.
Αφού εξετάσετε το ζήτημα ως εδώ, μπορεί να παρασυρθήτε να εγκαταλείψετε κάθε προσπάθεια, σκεπτόμενος ότι όπως είναι τώρα τα πράγματα στον κόσμο και στις δικές σας ιδιαίτερες περιστάσεις, είναι ανώφελο να επιδιώξετε κάτι που είναι αδύνατον να το αποκτήσετε. Πιστεύετε ότι πρέπει να μάθετε να αρκήσθε σε οποιαδήποτε πρόσκαιρη ευτυχία μπορείτε να βρήτε.
Αλλά είναι ανάγκη να εγκαταλείψετε τόσο γρήγορα την προσπάθεια; Γιατί να μην ακολουθήσετε μαζί μας ένα συλλογισμό που θα μπορούσε να σας ανοίξη μια νέα και διαφορετική οδό ζωής, μια οδό που καταλήγει σε αληθινή και διαρκή ευτυχία; Υπάρχουν πολλές χιλιάδες άνθρωποι σήμερα που έχουν διαπιστώσει ότι ακολουθούν αυτόν τον νέο δρόμο ζωής, αλλά των οποίων ο προηγούμενος τρόπος της ζωής, σε πολλές περιπτώσεις, ήταν όσο κακός θα μπορούσατε να φαντασθήτε και από διανοητική και από ηθική άποψι.
ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΙ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Όπως λέγουν, πρέπει να κάμωμε ένα σωστό ξεκίνημα. Πρέπει να οικοδομήσουμε πάνω σε ορθά θεμέλια. Και ποια είναι αυτά; Ποια είναι μερικά πράγματα που μας δίνουν άμεση ευτυχία; Είναι πράγματα που τα απολαμβάνομε καθώς τα βλέπομε, όπως επί παραδείγματι οι πολλές ομορφιές της δημιουργίας του Θεού ολόγυρα μας, χωρίς να αναφέρωμε όσα απολαμβάνομε με την τροφή, τους καρπούς και τα προϊόντα αυτής της δημιουργίας. Υπάρχει, επίσης, η συντροφιά εκείνων τους οποίους αγαπούμε, που είναι κοντά μας και μας είναι προσφιλείς. Η ζωή και η υγεία, επίσης, αποτελούν πολύτιμα αποκτήματα. Όλα αυτά τα πράγματα, και πολλά άλλα ακόμη, αποδεικνύουν την ύπαρξι ενός νοήμονος Δημιουργού που μας εσχεδίασε και μας εδημιούργησε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούμε να είμεθα αληθινά ευτυχείς. Εδημιούργησε τα πάντα μ’ ένα θετικό σκοπό υπ’ όψιν. Όπως έκαμε να γραφή στο βιβλίο του στην Αγία Γραφή, Αυτός είναι «ο λέγων, Η βουλή μου θέλει σταθή και θέλω εκτελέσει άπαν το θέλημά μου.» (Ησ. 46:10) Επομένως, είναι άξιος να λάβη κάθε τιμή για ό,τι έχει κάμει, κι αυτό είναι ακριβώς εκείνο το οποίο λέγει η Αγία Γραφή στην Αποκάλυψι 4:11 (ΜΝΚ) ; «Άξιος είσαι, Ιεχωβά, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν.»
Εκτός απ’ όλα αυτά, ποιο είναι το επόμενο βήμα για την απόκτησι πραγματικής ευτυχίας; Ασφαλώς είναι πολύ λογικό να παραδεχθούμε ότι, αφού κι εμείς περιλαμβανόμεθα στα δημιουργήματα του Θεού, οφείλομε να ενδιαφερθούμε ιδιαίτερα για το θέλημα του Δημιουργού, δηλαδή για τον σκοπό που έχει για μας τους ανθρώπους. Δεν μπορείτε αμέσως να διακρίνετε ότι εδώ βρίσκεται το μυστικό της αληθινής και διαρκούς ευτυχίας;
Ας το παρομοιάσωμε μ’ αυτόν τον τρόπο. Αν κάποιος έδινε σ’ ένα γεωργό ένα άλογο αγώνων για να καλλιεργήση τους αγρούς του θα ήταν ικανοποιημένος μ’ αυτό; Ούτε αυτός ούτε το άλογο θα ήταν ευχαριστημένοι. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο θα θεωρούσε τον εαυτό του τελείως αναρμόδιο για να κάμη αυτή την εργασία κι οπωσδήποτε θα δυσφορούσε. Το αρχικό πρόβλημα του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους μέσα στην Εδέμ ήταν παρόμοιο. Ο Αδάμ και η Εύα, αναλαμβάνοντας μια πορεία ανεξαρτησίας από τον Δημιουργό τους, βρέθηκαν σε μια θέσι αντίθετη προς τον σκοπό για τον οποίο είχαν δημιουργηθή. Γι’ αυτό αισθάνθηκαν δυσφορία και δυσαρέσκεια. Έχασαν την ευτυχία τους.—Γεν. 3:8-13.
Έχασε ο Θεός τη δική του ευτυχία όταν συνέβη αυτό; Όχι. Φυσικά, δεν ευαρεστήθηκε μ’ αυτό το εκούσιο απειθές ζεύγος, αλλ’ εκείνη ακριβώς τη στιγμή εξέλεξε τον τρόπο με τον οποίο θ’ αντιμετώπιζε την κατάστασι. Μιλώντας προφητικά και με συμβολική φρασεολογία, προείπε ότι θα δημιουργούσε ένα «σπέρμα» για την ευλογία της ανθρωπότητος. (Γεν. 3:15) Αργότερα κατέληξε ότι αυτό το «σπέρμα» θα προήρχετο από τη γενεαλογική γραμμή του «φίλου» του Αβραάμ, και ότι μέσω αυτού του «σπέρματος» θα ‘ευλογούντο’ βέβαια όλα τα έθνη της γης. (Γέν. 22:18) Για να το πούμε μ’ άλλα λόγια, η ανθρωπότης θα είχε την ευκαιρία να βρη και πάλι αληθινή ευτυχία—μέσω αυτού του ‘σπέρματος.’ Και ποιο είναι αυτό το «σπέρμα»; Το εδάφιο Γαλάτας 3:16 απαντά: «Προς δε τον Αβραάμ ελαλήθησαν αι επαγγελίαι και προς το σπέρμα αυτού· . . . και προς το σπέρμα όστις είναι ο Χριστός.»
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Αληθινά, ο Ιησούς Χριστός εγνώριζε το μυστικό της ευτυχίας. Εμνημόνευσε το θέμα αυτό εννέα φορές κατά σειρά στην αρχή της γνωστής επί του όρους ομιλίας του, ως εξής:
«Μακάριοι ο πτωχοί τω πνεύματι, (οι έχοντες συναίσθησιν της πνευματικής των ανάγκης) διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.
«Μακάριοι ο πενθούντες, διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθή.
«Μακάριοι ο πραείς, διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.
«Μακάριοι ο πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή.
«Μακάριοι ο ελεήμονες, διότι αυτοί θέλουσιν ελεηθή.
«Μακάριοι ο καθαροί την καρδίαν, διότι αυτοί θέλουσιν ιδεί τον Θεόν.
«Μακάριοι ο ειρηνοποιοί, διότι αυτοί θέλουσιν ονομασθή υιοί Θεού.
«Μακάριοι ο δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.
«Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών.»—Ματθ. 5:3-12.
Διαβάζοντας αυτά τα λόγια, μπορεί να σκεφθήτε, Τι παράδοξες συμβουλές για ευτυχία! Ωστόσο μπορεί αληθινά να λεχθή ότι ο Ιησούς μιλούσε για μια οδό ζωής που καταλήγει σε ευτυχία του ορθού είδους, αληθινή και διαρκή. Λόγου χάριν, ρίξτε ένα βλέμμα στον πρώτο από τους εννέα ‘μακαρισμούς.’
Έχετε ‘συναίσθησιν της πνευματικής σας ανάγκης’; Υπήρξαν μερικοί που μελετούσαν την Αγία Γραφή μ’ ένα από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και ο οποίοι για κάποιο λόγο διέκοψαν τη συμμελέτη και απομακρύνθηκαν. Μήπως βρήκαν ευτυχία που άλλαξαν την πορεία τους; Μήπως ελησμόνησαν πλήρως τα όσα έμαθαν; Ή μήπως τώρα τους εντυπώθηκε ότι ο «λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός»; (Εβρ. 4:12) Πραγματικά, πολλοί απ’ αυτούς διεπίστωσαν ότι οι αλήθειες της Αγίας Γραφής που είχαν μάθει τους έκαναν να αισθάνωνται πραγματικά ότι είναι εκτός τόπου όταν επέστρεψαν στον παλαιό κόσμο και προσπάθησαν να γίνουν πάλι μέρος του. Έτσι, πολλοί απ’ αυτούς έκαμαν την προσπάθεια να επανορθώσουν τα βήματά τους, και να συνταυτισθούν με τους μάρτυρας του Ιεχωβά.
Ίσως θα εκπλαγήτε αν μάθετε πόσοι μάρτυρες του Ιεχωβά, ιδιαίτερα νεώτεροι, είχαν αυτή ακριβώς την εμπειρία. Αυτοί είχαν κάμει κάποια πρόοδο στην απόκτησι γνώσεως της αληθείας του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, ή είχαν ανατραφή στην αλήθεια από βρεφική ηλικία, και κατόπιν, ίσως όταν έφθασαν στα χρόνια της εφηβείας ανέλαβαν μια πορεία ανεξαρτησίας. Μερικοί απ’ αυτούς επεδόθησαν σε ναρκωτικά, σε έκλυτη ζωή, υιοθέτησαν την αμφίεσι και γενική εμφάνισι των χίππυς για να γευθούν μόνο την πικρή γεύσι της ματαιότητος. Είχαν μερικές ισχυρές συγκινήσεις αλλ’ όχι πραγματική ευτυχία. Κατόπιν, ήλθαν σε νέα επαφή με τους άλλοτε φίλους των, ο οποίοι μπόρεσαν να τους δώσουν πρακτική βοήθεια και ενθάρρυνσι. Απέκτησαν «συναίσθησιν της πνευματικής των ανάγκης.» Αυτό κατέληξε στο να μεταστραφούν και να καθαρισθούν. Αν τους δήτε σήμερα—καθαρούς, ζηλωτάς, φιλικούς και με ανανεωμένη εμφάνισι δεν θα μπορέσετε να φαντασθήτε ότι αυτοί έχουν προέλθει από ένα τόσο κακό παρελθόν. Τώρα πια δεν αισθάνονται εκτός τόπου, αλλά συνδέονται χαρωπά με τη Χριστιανική εκκλησία, κι εκτιμούν βαθιά το σκοπό για τον οποίο έχουν δημιουργηθή. Επανέκτησαν την ευτυχία τους.
Ο πρώτος από τους εννέα ‘μακαρισμούς’ της ομιλίας του Ιησού είναι λοιπόν θεμελιώδης διότι μας δείχνει την οδό για να ωφεληθούμε από την πηγή της πραγματικής ευτυχίας. Εκείνοι που είναι ενήμεροι της ανάγκης που έχουν για πνευματική καθοδήγησι οδηγούνται να ζητήσουν μια προσωπική σχέσι με τον Ιεχωβά. Καθώς η σχέσις γίνεται πιο ισχυρή, αυτοί γίνονται φίλοι του Θεού και απολαμβάνουν ιδιαίτερα την εσωτερική ειρήνη και ευτυχία την οποία κανείς δεν μπορεί να τους αφαιρέση. (Ιωάν. 14:27) Οι άλλοι οκτώ μακαρισμοί δείχνουν κυρίως τις ιδιότητες που μπορούν να φέρουν ένα άτομο ακόμη πλησιέστερα στον Ιεχωβά, όπως είναι η πραότης, η ‘πείνα’ και η ‘δίψα’ για δικαιοσύνη, η καλωσύνη, η καθαρή καρδιά, η ειρηνικότης, και η εγκαρτέρησις κάτω από διωγμό.
Εν τούτοις, ο εννέα ‘μακαρισμοί’ αποτελούν μόνο την εισαγωγή της επί του όρους ομιλίας του Κυρίου Ιησού, που αρχίζει από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον 5:3 και φθάνει έως το Ματθαίον 7:27. Όλη αυτή η ομιλία πραγματεύεται άμεσα το θέμα της ευτυχίας. Μετά απ’ αυτή την εισαγωγή, ο Ιησούς έδειξε καθαρά ποια είναι η αποστολή μας, η εκπλήρωσις της οποίας συμβάλλει στην ευτυχία μας, και στην ευτυχία των άλλων, όταν είπε: «Σεις είσθε το άλας της γης . . . Σεις είσθε το φως του κόσμου.» (Ματθ. 5:13-16) Ακριβώς όπως το άλας έχει συντηρητική δύναμι, έτσι και τα αγαθά νέα που φέρομε μπορούν να συντηρήσουν ζωές. Και τι ευτυχία έχομε αφήνοντας το φως μας να λάμπη στους άλλους και με το λόγο και με το παράδειγμα!
Ο Ιησούς κατόπιν συνέχισε για να κόμη μια σειρά συγκρίσεων αρχίζοντας ως εξής: «Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους.» (Ματθ. 5:21, 27, 33, 38) Μ’ αυτές υπέδειξε ότι ο Χριστιανικός τρόπος ζωής για έναν που επιθυμούσε να είναι αληθινός ακόλουθός του, προχωρούσε βαθύτερα και έφερνε μεγαλύτερα οφέλη, καθώς και ευθύνες, σε σύγκρισι με τις απαιτήσεις του νόμου που είχε δώσει ο Θεός στον Ισραήλ μέσω του Μωυσέως. Οι Χριστιανοί απαιτείται ν’ αγαπούν και τους εχθρούς των ακόμη και να καλλιεργούν το ίδιο είδος ανιδιοτελούς αγάπης που δείχνει ο Θεός σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι τέλειοι, όπως και ο ουράνιος Πατήρ των είναι τέλειος. Αυτό βέβαια τους εξασφαλίζει ευτυχία, και τους βοηθεί να γίνουν όπως ο ‘μακάριος Θεός.’—Ματθ. 5:43-48· 1 Τιμ. 1:11.
Το υπόλοιπο μέρος της επί του όρους ομιλίας μπορεί να συνοψισθή στο ότι μας δείχνει πώς να πλησιάσωμε και να παραμείνωμε κοντά στον Ιεχωβά. Αυτό μπορούμε να το κάνωμε εν μέρει με το ν’ αποφεύγωμε μια εξωτερική επίδειξι ευσεβείας, και ιδιαίτερα με το ν’ αποφεύγωμε την μέριμνα για απόκτησι ‘επιγείων θησαυρών’ ακόμη και για πράγματα όπως είναι τα είδη διατροφής και ενδύσεως. Η αγχώδης μέριμνα και η ευτυχία δεν συμβαδίζουν. «Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον,» είπε ο Ιησούς, «αλλά ζητείτε την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.»—Ματθ. 6:1-34.
Όπως ελέχθη προηγουμένως, υπάρχουν όροι που πρέπει να τηρηθούν. Αυτή η οδός ζωής δεν είναι η ‘ευρεία οδός’ της φιληδονίας, που δεν οδηγεί στην ευτυχία, αλλά στην καταστροφή. Αντιθέτως, όπως συνέχισε ο Ιησούς: «Στενή είναι η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι ο ευρίσκοντες αυτήν.» (Ματθ. 7:13, 14) Πολλοί άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να καταβάλουν το τίμημα της αληθινής ανιδιοτελείας, δηλαδή να υποτάξουν το θέλημά τους με ολοκάρδια αφοσίωσι στο θέλημα Εκείνου ο οποίος τους εδημιούργησε. Ο Ιεχωβά είναι πραγματικά ‘άξιος να λάβη την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν.’—Αποκάλ. 4:11.
Φυσικά, δεν μπορούμε να εξαγοράσωμε την εύνοια του Ιεχωβά και ν’ απαιτήσωμε απ’ Αυτόν να μας δώση ευτυχία. Μόνον με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά μπορούμε εμείς τ’ αμαρτωλά πλάσματα να αφιερωθούμε πρόθυμα σ’ αυτόν, και να εισέλθωμε σε μια επιδοκιμασμένη σχέσι μαζί του. Εκείνος το έκαμε αυτό δυνατόν με την λυτρωτική θυσία του αγαπητού Υιού του. (1 Τιμ. 2:3-6) Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που επρομήθευσε με αφθονία όλη την πνευματική τροφή και τη διαφώτισι και άλλα αναψυκτικά πράγματα, και κατόπιν έκαμε την φιλάγαθη πρόσκλησι: «Αγοράσατε οίνον και γάλα άνευ αργυρίου και άνευ αντιτίμου . . . ακούσατέ μου μετά προσοχής και θέλετε φάγει αγαθά και η ψυχή σας θέλει ευφρανθή εις το πάχος . . . και η ψυχή σας θέλει ζήσει.»—Ησ. 55:1-3.
Αυτή είναι η οδός που καταλήγει σ’ ευτυχία!
[Εικόνα στη σελίδα 68]
Στην επί του Όρους Ομιλία του ο Ιησούς απεκάλυψε ένα τρόπο ζωής που καταλήγει σε αληθινή ευτυχία