Εξαγγέλλοντας τον Αίνο του Ιεχωβά στις Νήσους

«ΑΙ ΝΗΣΟΙ θέλουσι προσμένει τον νόμον αυτού. Ας δώσωσι δόξαν εις τον Ιεχωβά και ας αναγγείλωσι την αίνεσιν αυτού εν ταις νήσοις.» (Ησ. 42:4, 12, ΜΝΚ) Το πόσο ακριβώς επρόσμεναν «αι νήσοι» τον νόμο του Ιεχωβά φανερώθηκε στη διάρκεια της προσφάτου επισκέψεώς μου στα νησιά Μαδέιρα και Αζόρες. Υπηρετούσα ως επίσκοπος περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά και η σύζυγός μου με συνόδευε. Το δρομολόγιό μας περιελάμβανε ένα σύνολο οκτώ νήσων, από τις οποίες η μια θα δεχόταν για πρώτη φορά την επίσκεψι Μαρτύρων του Ιεχωβά. Θα θέλατε να μας συνοδεύσετε καθώς ξαναζούμε μερικές από τις εμπειρίες αυτού του συναρπαστικού ταξιδιού;

ΜΑΔΕΪΡΑ—ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΣΙΣ

Μιάμισυ ώρα μετά την απογείωσί μας από το αεροδρόμιο της Λισσαβώνας στην Πορτογαλία, το αεροπλάνο μας προσγειώνεται στη νήσο Μαδέιρα και μας κόβεται η αναπνοή καθώς βλέπομε την άγρια παραλία με τα απότομα βράχια της να ξεπετάγεται από τη θάλασσα. Η απόστασις των 25 χιλιομέτρων (16 μιλίων) από το αεροδρόμιο μέχρι το Φουνσάλ, την πρωτεύουσα, την οποία κάναμε με αυτοκίνητο, αποκαλύπτει ότι η Μαδέιρα είναι ένα νησί με ζαχαροκάλαμα και μπανανιές, πυκνή βλάστησι, πλούσια χλωρίδα και βουνοπλαγιές γεμάτες με ανυψωμένες σειρές από αμπέλια. Η παρουσία πολλών δένδρων μας βοηθεί ν’ αντιληφθούμε τη σπουδαιότητα του ονόματος της νήσου, διότι η Πορτογαλική λέξις Μαδέιρα σημαίνει «ξύλο.» Σ’ αυτό το περιβάλλον δαπανήσαμε τις επόμενες πέντε εβδομάδες.

Η δράσις μας αρχίζει με την επίσκεψι των τριών εκκλησιών της Φουνσάλ, μιας πόλεως με 45.000 περίπου κατοίκους. Από τότε που έγινε η Πορτογαλική επανάστασις στις 25 Απριλίου 1974, μεγάλες αλλαγές έχουν γίνει σ’ αυτό το νησί που ήταν προηγουμένως κάτω από την κυριαρχία της Καθολικής Εκκλησίας. Οι φίλοι μας Μάρτυρες μάς λέγουν ότι υπάρχει στην πραγματικότητα ένας ολόκληρος νέος αγρός για μαρτυρία. Πολλοί έχουν αφυπνισθή από το γεγονός ότι οι ηγέται της εκκλησίας συνεργάσθηκαν στενά με την προηγούμενη δικτατορική κυβέρνησι. Σε αξιοσημείωτη αντίθεσι με τον διαρκώς ελαττούμενο αριθμό των παρευρισκομένων στις εκκλησίες, πόσο ενθαρρυντικό ήταν να δούμε τη νέα Αίθουσα Βασιλείας (η οποία αφιερώθηκε τον Ιούνιο του 1975) εντελώς γεμάτη! Ήδη γίνονται σχέδια για τη διεύρυνσι των εγκαταστάσεων. Η ταχεία αύξησις των Μαρτύρων του Ιεχωβά εδώ στα πρόσφατα χρόνια μπορεί να γίνη φανερή απ’ αυτή τη σύγκρισι: Χρειάσθηκαν δεκαεννέα χρόνια για να φθάσουν την πρώτη εκατοντάδα δραστήριων ευαγγελιζομένων, ενώ στα επόμενα τέσσερα χρόνια ο αριθμός σχεδόν διπλασιάσθηκε. Το πρόσφατο ανώτατο όριο είναι 274 δραστήριοι Μάρτυρες.

Η τελευταία μας εβδομάδα στο νησί Μαδέιρα αποκορυφώνεται με μια συνέλευσι περιοχής. Οι αξιωματούχοι της πόλεως μάς προσέφεραν το Δημοτικό Θέατρο δωρεάν. Την Κυριακή χαιρόμεθα πολύ καθώς βλέπομε ότι έχουν προσέλθει 448 άτομα. Οι διαχειρισταί του θεάτρου εκφράζουν την έκπληξί τους καθώς ακούουν τις θαυμάσιες Γραφικές προτροπές που δίδονται. Ένας υπάλληλος του θεάτρου αναφέρει: «Οι ιερείς έπρεπε να παρακολουθήσουν τη συνέλευσί σας για να δουν πώς πρέπει να διδάσκουν την Αγία Γραφή στους ενορίτες τους,» και ζήτησε να γίνεται στο σπίτι του μια εβδομαδιαία Γραφική μελέτη.

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΣΑΟ ΜΙΓΚΕΛ ΤΩΝ ΑΖΟΡΩΝ

Το επόμενο πρωί το αεροπλάνο μας απογειώνεται για το αρχιπέλαγος των Αζορών στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Αυτό το σύμπλεγμα των εννέα νησιών είναι ηφαιστειακής προελεύσεως (όπως και το Νησί Μαδέιρα). Το κλίμα είναι ήπιο με λίγες εποχιακές αλλαγές. Η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια φρούτων είναι σημαντικές επιχειρήσεις και τα νησιά παράγουν εξαιρετικό τυρί και μια μεγάλη ποικιλία φρούτων. Η ζωή για τους 280.000 κατοίκους αυτού του αρχιπελάγους δεν έχει επηρεασθή πολύ από τους μεταβαλλόμενους καιρούς αυτού του συγχρόνου κόσμου.

Η πρώτη μας επίσκεψις στο νησί Σάο Μιγκέλ γίνεται σε τρεις «ειδικούς σκαπανείς» Μάρτυρες που εργάζονται στην πόλι Ριμπέιρα Γκράντε. Η επίδρασις της Καθολικής εκκλησίας γίνεται αμέσως φανερή. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ καχύποπτοι προς οποιονδήποτε φαίνεται να μιλά για τη Γραφή. Καθώς εργαζόμεθα από πόρτα σε πόρτα πολλοί οικοδεσπόται μάς περιγελούν και μας φωνάζουν να φύγωμε από την πόλι. Αλλά, αργότερα, σε κάποια πόρτα παρουσιάζεται μια αξιοπρεπής κυρία και μας ρωτά ποιοι είμεθα. «Μάρτυρες του Ιεχωβά» απαντούμε. «Τότε παρακαλώ, περάστε μέσα,» μας λέγει ευγενικά. Μας λέγει επίσης ότι αντιπαθούσε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο παρελθόν και κατόπιν προσθέτει: «Μολονότι είμαι μια κατά συνήθεια Καθολική, τώρα δεν γνωρίζω πού βρίσκεται η αλήθεια. Την προηγούμενη μέρα έκαμα στον ιερέα αρκετές ερωτήσεις και δεν μπόρεσε να μου απαντήση ικανοποιητικά ούτε σε μια.»

Μας φέρνει την Αγία Γραφή της και αρχίζει έτσι μια ενδιαφέρουσα συζήτησις η οποία διακόπτεται από γείτονες που με θράσος μπαίνουν στο σπίτι της. Φαίνονται πολύ οργισμένοι επειδή η γυναίκα ακούει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μένομε κατάπληκτοι όταν αυτή η θεοφοβούμενη γυναίκα τους λέγη ότι μαθαίνει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τον Θεό. Τους εξηγεί ότι δεν υπάρχει λόγος να είναι τόσο προκατειλημμένοι εναντίον του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, και ότι όσο για τον εαυτό της, αυτή είναι αποφασισμένη να μάθη περισσότερα. Ο ένας κατόπιν του άλλου οι γείτονες αρχίζουν να φεύγουν. Πόσο χαιρόμεθα που αρχίζομε μια Γραφική μελέτη μ’ αυτή την προβατοειδή γυναίκα, η οποία πραγματικά πεινά και διψά για δικαιοσύνη!

Αμέσως μόλις φεύγομε από το σπίτι της συναντούμε έναν ανάπηρο που κάθεται σ’ ένα πάγκο. Μας φωνάζει αρκετές φορές, αλλά δεν δίνομε προσοχή σκεπτόμενοι ότι μας κοροϊδεύει, όπως είχαν κάνει και οι άλλοι προηγουμένως. Εν τούτοις, ο άνθρωπος επιμένει, φωνάζοντάς μας να μιλήσωμε μαζί του, οπότε τελικά επιστρέφομε κοντά του. «Τι κάνετε εδώ;» μας ερωτά. Καθώς εξηγούμε το άγγελμα της Βασιλείας, βλέπομε τα μάτια του να σπινθηρίζουν από ενδιαφέρον. Τι ευχάριστη έκπληξις ήταν για μας την Κυριακή να καλωσορίσωμε αυτό το άτομο ανάμεσα στους 42 ανθρώπους που ήσαν παρόντες στη δημοσία διάλεξι! Αυτός είχε βαδίσει δύο χιλιόμετρα (1,2 μίλια) με πατερίτσες για να την παρακολουθήση!

Η επόμενη επίσκεψίς μας είναι το Ποβοασάο, στη νότια πλευρά του νησιού, σαράντα περίπου χιλιόμετρα (25 μίλια) μακρυά. Πόσο ευχάριστο είναι το ταξίδι καθώς περνούμε ανάμεσα από ζεστά γάργαρα νερά που αναβλύζουν μέσα από τη γη και βλέπομε φυτείες τσαγιού και ήσυχα ρυάκια στα βουνά, γεμάτα από πέστροφες και πέρκες! Μόλις φθάνομε, οι «ειδικοί σκαπανείς» Μάρτυρες εκεί μας λέγουν ότι ο τοπικός ιερεύς έχει ενοχληθή πολύ από το ενδιαφέρον που έδειξαν μερικοί άνθρωποι να μελετήσουν την Αγία Γραφή μαζί τους. Έτσι απαγόρευσε στους ενορίτες του να μελετούν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες, λέγοντας ότι δεν πιστεύομε στον Θεό ούτε στην Παρθένο Μαρία.

Στον κύριο δρόμο της πόλεως, μπαίνω σ’ ένα κουρείο και αρχίζω να μιλώ στον ιδιοκτήτη. Ακούει με προσοχή και σύντομα προσελκύονται όλοι όσοι είναι μέσα στο κατάστημα. Υπάρχει ένας σταθμός ταξί εμπρός στο κατάστημα και σύντομα όλοι οι οδηγοί των ταξί έρχονται για ν’ ακούσουν. Αργότερα, λίγοι άνθρωποι από ένα καφενείο από την άλλη πλευρά του δρόμου ενώνονται με το αυξανόμενο πλήθος. Με μια τέτοια θαυμαστή ευκαιρία, αποφασίζω ν’ αυτοσχεδιάσω, και τελειώνω δίνοντας μια δημοσία διάλεξι μιας σχεδόν ώρας.

Αρχίζει μια ζωηρή συζήτησις στην οποία πολλοί από τους παρόντες υποβάλλουν ερωτήματα για την Αγία Γραφή. Κάθε φορά που κάποιος μπαίνει στο κατάστημα και αρχίζει να συζητά, οι άλλοι του λέγουν: «Σιωπή! Ακούμε μια ενδιαφέρουσα εξήγησι της Αγίας Γραφής. Αν δεν θέλεις ν’ ακούσης τότε μπορείς να φύγης, διότι εμείς θέλομε ν’ ακούσωμε όσα λέγονται.» Ικανοποιημένοι τελικά με τις Γραφικές απαντήσεις που τους εδόθησαν, αρκετοί έκαμαν σχόλια όπως αυτά: «Άλλα πράγματα μας έλεγε ο ιερεύς!», «Μας εξαπατά!» και, «Δεν μας διδάσκει την αλήθεια.»

Αργότερα μας είπαν ότι μια ομάδα από τριάντα τουλάχιστον άτομα απ’ όσα ήσαν παρόντα στο κουρείο, πήγαν να συναντήσουν τον ιερέα και του παραπονέθηκαν ότι δεν τους είχε πει την αλήθεια για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μολονότι υπάρχουν απειλές για οχλαγωγίες εναντίον μας εκ μέρους μερικών φανατικών θρησκευομένων, η δραστηριότης της εβδομάδος στέφεται με απροσδόκητη επιτυχία. Την Κυριακή είναι 52 παρόντες για να δουν την ομιλία με σλάιντς που είχε τον τίτλο «Μια εκ του Πλησίον Ματιά στις Εκκλησίες.»

Η επίσκεψίς μας σ’ αυτό το νησί τελειώνει με μια συνέλευσι περιοχής με ανώτατο όριο παρευρεθέντων 240, και με 6 άτομα που βαπτίσθηκαν. Τι θαυμάσιο αποκορύφωμα για ένα μήνα ειδικής δραστηριότητος στο νησί Σάο Μιγκέλ!

ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΕΡΣΕΪΡΑ ΚΑΙ ΠΙΚΟ

Το νησί Τερσέιρα έχει πάρει το όνομά του από το γεγονός ότι ήταν το τρίτο νησί που ανακαλύφθηκε σ’ αυτό το αρχιπέλαγος διότι το όνομά του σημαίνει «Τρίτο.» Έχει μια ανθούσα αλιευτική βιομηχανία. Υπάρχουν δύο εκκλησίες εδώ, μια στην πρωτεύουσα, που λέγεται Άνγκρα ντο Εροΐσμο και μια άλλη στην Πράγια ντα Βιτόρια. Ο μέσος όρος της εβδομαδιαίας παρακολουθήσεως των συναθροίσεων στις δύο εκκλησίες είναι πλέον των 200 ατόμων και πόσο απολαμβάνουν όλοι αυτές τις συναθροίσεις! Μια Μάρτυς που έχει έναν άπιστο σύζυγο και είναι μητέρα έξη παιδιών βαδίζει τακτικά δώδεκα χιλιόμετρα (7 μίλια) για να παρακολουθήση τις συναθροίσεις. Έχει υπηρετήσει ως «βοηθητική σκαπανεύς» αρκετές φορές και στη διάρκεια της επισκέψεώς μας διήνειμε 180 περιοδικά στο έργο από κατάστημα σε κατάστημα.

Δεν υπάρχει άμεση πτήσις για το επόμενο νησί. Έτσι, αφού φθάνομε στη Χόρτα, στο Νησί Φαϊάλ, πρέπει να πάρωμε ένα καΐκι που θα μας οδηγήση απέναντι στο χωριό Μανταλένα του Νησιού Πίκο. Το θαλάσσιο ταξίδι διαρκεί μόνο μισή ώρα, αλλά είναι ένα αλησμόνητο ταξίδι! Για να πούμε το λιγώτερο, ο ωκεανός έχει σφοδρή τρικυμία. Το ένα λεπτό καλπάζομε στο χείλος ενός κύματος και το επόμενο λεπτό βρισκόμαστε στον πυθμένα των πελωρίων κυμάτων ενώ τα μάτια μας κοιτάζουν κατάπληκτα τον ουρανό. Η αποβίβασίς μας από το καΐκι είναι μια πραγματική πρόκλησις. Ο χρόνος που θα κατεβούμε πρέπει να είναι ο ακριβής. Καθώς το καΐκι κατεβαίνει από ένα κύμα και φθάνει στο ίδιο επίπεδο με την ακτή—τότε ακριβώς πρέπει να πηδήσωμε!

Το νησί Πίκο είναι μάλλον απομονωμένο. Μια πεδιάδα υψώνεται από την ακτή όλο και πιο απόκρημνη ωσότου φθάνει να σχηματίση ένα κωνοειδές βουνό, σε σχήμα καμπάνας, που έχει 2.350 μέτρα ύψος (7.700 πόδια) πάνω από τη θάλασσα. Εδώ η ζωή είναι πρωτόγονη. Πολλά σπίτια δεν έχουν ηλεκτρισμό. Μέσω σκληρής εργασίας οι άνθρωποι εξασφαλίζουν τροφή από τη γη και ψάρια από τη θάλασσα. Οι πόρτες δεν είναι ποτέ κλειδωμένες και όλοι οι κάτοικοι είναι πολύ φιλικοί.

Υπάρχουν δύο μικρές εκκλησίες σ’ αυτό το νησί. Μερικοί από τους Μάρτυρες περπατούν τακτικά δέκα χιλιόμετρα (6 μίλια) για να πάνε στις συναθροίσεις και κατόπιν κάνουν το ίδιο ταξίδι για να επιστρέψουν στο σπίτι τους ακολουθώντας σκοτεινά μονοπάτια. Όταν ο καιρός είναι βροχερός, φθάνουν σχεδόν εντελώς βρεγμένοι, αλλά το έχουν συνηθίσει αυτό κι έτσι δεν τους εμποδίζει ν’ απολαύσουν μια θαυμάσια συνάθροισι.

Κι εδώ επίσης επισκεπτόμεθα την πολίχνη Λάζες, η οποία είναι ένας απομονωμένος τομεύς. Φορτωμένοι με Άγιες Γραφές, βιβλία και περιοδικά, ξεκινούμε στις 5 η ώρα το πρωί με το μόνο λεωφορείο που κάνει κάθε μέρα αυτό το ταξίδι. Το έργο μας αρχίζει αμέσως μόλις κατεβαίνομε από το λεωφορείο. Συγκινούμεθα βαθειά όταν μερικοί οικοδεσπόται μάς κάνουν έκκλησι λέγοντας: «Σας παρακαλούμε μη φύγετε σήμερα. Θα θέλαμε να μείνετε περισσότερο και να μας βοηθήσετε να μάθωμε αυτά τα θαυμάσια πράγματα για τον Θεό.» Εκείνο το απόγευμα αρκετοί άνθρωποι έρχονται για να μας βρουν επειδή δεν ήταν στο σπίτι το πρωί όταν τους επισκεφθήκαμε. Πόσο πολύ θέλουν να προμηθευθούν τα ίδια Γραφικά έντυπα που προμηθεύθηκαν και οι γείτονές τους από μας! Μέσα σε μια μόνο μέρα διανέμομε 240 έντυπα!

Διευθετούμε ένα πρόγραμμα συνελεύσεως περιοχής, ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, στο Νησί Πίκο και τα 97 άτομα που την παρακολουθούν αποφασίζουν να συνεχίσουν το κήρυγμα των αγαθών νέων στον χρόνο που παραμένει απ’ αυτή την ‘ημέρα της σωτηρίας.’—2 Κορ. 6:2.

ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΦΛΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΑΪΑΛ

Μαθαίνομε ότι υπάρχει αεροπορική συγκοινωνία μόνο μια φορά κάθε δύο εβδομάδες προς τα νησιά Φλόρες, αλλά είμεθα ευτυχείς που ένα καράβι φεύγει τώρα ακριβώς για το λιμάνι της Σάντα Κρουζ. Το νησί Φλόρες είναι ένα μικρό νησί με άφθονη βλάστησι και αρκετούς πολύ όμορφους καταρράκτες. Αντί πέτρινους φράχτες τα αγροκτήματα χωρίζονται μεταξύ τους με τοίχους από ορτανσίες! Δεν είναι επομένως παράξενο ότι το νησί ονομάζεται Φλόρες, που σημαίνει «Λουλούδια!»

Πώς δημιουργήθηκε μια εκκλησία σ’ αυτόν το μακρυνό τόπο; Ένα ζεύγος γνώρισε την αλήθεια στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλληλογραφούσαν με συγγενείς που είχαν σ’ αυτό το νησί. Το 1975 επέστρεψαν εκουσίως για να βοηθήσουν τους φίλους των να μάθουν για την προμήθεια που έχει κάμει ο Θεός για ένα νέο σύστημα. Και πόσο ευλογήθηκαν! Υπάρχουν ήδη οκτώ νέοι Μάρτυρες, δραστήριοι στο κήρυγμα των αγαθών νέων στους 5.500 κατοίκους του νησιού. Κατά μέσον όρο 20 άτομα παρακολουθούν συναθροίσεις των Μαρτύρων στην Αίθουσα Βασιλείας.

Η επίσκεψίς μας μάς φέρνει πάλι στο νησί Φαϊάλ, όπου απολαμβάναμε μια σύντομη επίσκεψι στους «ειδικούς σκαπανείς» Μάρτυρες, που έχουν τώρα πρόσφατα αρχίσει να εργάζονται σ’ αυτό το νέο διορισμό. Εδώ υπάρχουν θαυμάσιες προοπτικές για το έργο κηρύγματος και μαθητεύσεως, διότι ήδη διεξάγονται δεκαέξη τακτικές μελέτες.

ΤΟ ΝΗΣΙ ΣΑΟ ΤΖΩΡΤΖ—ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΥΣ

Τώρα μας περιμένει ένα ειδικό προνόμιο. Θα συντροφεύσωμε ένα ζεύγος «ειδικών σκαπανέων» στην Άνγκρα ντο Εροΐσμο και θα ταξιδέψωμε μαζί με καράβι για να εγκαινιάσωμε το άγγελμα της Βασιλείας στο νησί Σάο Τζωρτζ. Αυτός είναι ένας νέος διορισμός για το ζεύγος. Θα μοιρασθούμε τη χαρά τους καθώς θα κάνωμε αυτό το έργο.

Το καράβι μας φεύγει στις ένδεκα ακριβώς τη νύχτα, αλλά κανείς δεν μπορεί να κοιμηθή διότι η θάλασσα είναι τρικυμισμένη. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την ευκαιρία διανέμομε δωρεάν φυλλάδια σε όλους όσοι είναι στο καράβι. Την ώρα του προγεύματος μένομε έκπληκτοι καθώς βλέπομε έναν Καθολικό ιερέα να κάθεται στο τραπέζι μας. Σύντομα αρχίζει μια ζωηρή συζήτησις για την Τριάδα και την αθανασία της ψυχής. Η συζήτησις ελκύει την προσοχή και άλλων ταξιδιωτών και σύντομα ένα μεγάλο ακροατήριο μάς ακούει καθώς, σημείο προς σημείο, εξηγούμε τι διδάσκει η Αγία Γραφή. Ξαφνικά ο ιερεύς σηκώνεται, ζητεί συγγνώμη λέγοντας ότι θέλει να ξεκουρασθή και γρήγορα εξαφανίζεται.

Στον προορισμό μας, η πρώτη μέρα στην υπηρεσία της Βασιλείας είναι πραγματικά παραγωγική. Και οι τέσσερις διανέμομε συνολικά 343 βιβλία και άλλα Γραφικά έντυπα. Το καλύτερο από όλα είναι ότι αρχίζομε αρκετές Γραφικές μελέτες. Μια ασυνήθιστη πείρα συμβαίνει όταν ένας ενδιαφερόμενος άνδρας με προθυμία δέχεται το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή. Αφού διαβάζει αρκετές σελίδες, τρέχει να πη στους γείτονές του το θαυμάσιο άγγελμα που περιέχει το βιβλίο και τους ενθαρρύνει να σπεύσουν ν’ αγοράσουν ένα αντίτυπο. Μετά από λίγο, ξαναεμφανίζεται και μας ζητά τέσσερα αντίτυπα του βιβλίου για τους φίλους του. Δεν έχει περάσει πολύ ώρα από τότε που έφυγε και εμφανίζεται πάλι, αυτή τη φορά ζητώντας άλλα πέντε αντίτυπα για περισσοτέρους αμίγκος. Αυτό συμβαίνει αρκετές φορές το απόγευμα και πιστεύομε ότι η πρώτη μέρα του έργου της Βασιλείας σ’ αυτό το νησί είχε μια θαυμάσια αρχή, εφόσον ήδη έχομε ένα βοηθό πρόθυμο να διανείμη την αλήθεια του Λόγου του Θεού.

Το πόσο πολύ τα ‘νησιά φωνάζουν για βοήθεια’ μάς αποκαλύπτεται καθώς επισκεπτόμεθα τους ανθρώπους στην πόλι Βέλας. Αφού συστήνομαι σε κάποια πόρτα, ο οικοδεσπότης λέγει: «Περίμενα πολύ την επίσκεψί σας! Εδιάβαζα τη Γραφή μου κάθε μέρα και γνώριζα ότι κάποια μέρα οι μαθηταί του Χριστού θα με επεσκέπτοντο στην πόρτα μου, επειδή η Αγία Γραφή λέγει ότι θα έκαμαν αυτό το έργο στις έσχατες ημέρες.» Δεν είναι ανάγκη να πω ότι απολαμβάνομε μια εξαιρετική επίσκεψι και αρχίζομε μια Γραφική μελέτη. Αυτός με ευγένεια με προσκαλεί να παραμείνω για το μεσημεριανό γεύμα, αλλά εγώ έχω ήδη μαζί μου φαγητό. Αργότερα το απόγευμα συναντούμεθα πάλι και αυτή τη φορά μεταφέρει μαζί του ένα τεράστιο σάκκο με πορτοκάλια. Μου λέγει: «Δεν δεχθήκατε την προσφορά μου για φαγητό κι έτσι σας παρακαλώ να δεχθήτε αυτό το σάκκο με τα πορτοκάλια σαν δώρο. Ο Κύριος μας είπε ότι οι μαθηταί του δεν θα είχαν ανάγκη να παίρνουν μαζί τους βαλάντιο ή εφόδια για φαγητό διότι θα ήσαν άξιοι του μισθού τους.» Πόσο πολύ θαυμάζομε αυτή την γνήσια εκτίμησι που εκδηλώνεται για την υπηρεσία που διεξάγομε!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ—ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ

Ένας νεαρός βαπτισμένος Μάρτυς είχε σταλή από την Πορτογαλία να εργασθή για τον εργοδότη του σ’ αυτό το νησί. Αυτός με ζήλο έλαβε την ευκαιρία να κάνη γνωστό τον σκοπό του Ιεχωβά στον πληθυσμό του νησιού. Όταν φθάνωμε εκεί μήπως τον βρίσκομε να αισθάνεται μοναξιά και εγκατάλειψι; Όχι. Αντιθέτως, αυτός είναι ακούραστος να μας διηγήται τη μια πείρα κατόπιν της άλλης. Διεξάγει δεκαοκτώ Γραφικές μελέτες τα Σαββατοκύριακα και τα βράδυα και πολλούς μήνες δαπανά 90 ώρες στην υπηρεσία αγρού, μολονότι ταυτόχρονα εργάζεται σε κανονική εργασία. Η επίσκεψίς μας αποδεικνύεται ότι είναι μεγάλη ευκαιρία ‘συμπαρηγορίας.’ (Ρωμ. 1:12) Πραγματικά, το παράδειγμά του είναι πολύ ενισχυτικό για μας.

Είναι δύσκολο να πιστέψωμε ότι το ταξίδι μας έχει φθάσει στο τέλος του. Είδαμε με άμεσο τρόπο το θαυμάσιο έργο που ο Ιεχωβά έχει εκπληρώσει σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες.’ Εκτιμούμε ιδιαίτερα το παράδειγμα των δεκαπέντε «ειδικών σκαπανέων» Μαρτύρων που εργάζονται σαν πραγματικοί ιεραπόστολοι στα νησιά Αζόρες. Ένα σύνολο από 267 ευαγγελιζομένους και σκαπανείς διεξάγουν περισσότερες από 271 Γραφικές μελέτες σ’ αυτά τα νησιά. Πόσο ευτυχείς είμεθα που μπορέσαμε ν’ ακολουθήσωμε το παράδειγμα του Παύλου και του Βαρνάβα και να ‘επισκεφθούμε τους αδελφούς για να ιδούμε πώς έχουσι’ σ’ αυτά τα νησιά, όπου ο ‘λόγος του Ιεχωβά’ κηρύττεται με τόσο ζήλο! (Πράξ. 15:36, ΜΝΚ)—Από Συνεργάτη.

[Χάρτης στη σελίδα 265]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΑΖΟΡΕΣ

Φλόρες

Σάο Τζωρτζ

Φαϊάλ

Τερσέιρα

Πίκο

Σάο Μιγκέλ

Σάντα Μαρία

ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΜΑΔΕΪΡΑ

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ