Μπορείτε Σεις να Μπήτε από την Ανοιχτή Θύρα;

«Έθεσα ενώπιον σου θύραν ανεωγμένην, και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν.»—Αποκάλ. 3:8.

1. Γιατί υπάρχουν ακόμη μεγαλειώδεις ευκαιρίες για υπηρεσία στη διάθεσι της Χριστιανικής εκκλησίας;

Η εντολή του Ιησού Χριστού στους ακολούθους του να κηρύττουν και να μαθητεύουν είναι ακόμη ζωτικά επείγουσα. Αυτό γίνεται φανερό από τη διαβεβαίωσί του: «Ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 28:20) Επομένως, μπορούμε ν’ απολαύσωμε πολλές μεγαλειώδεις ευκαιρίες για υπηρεσία ακόμη και σήμερα εφόσον, «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» εξακολουθεί να κηρύττεται με σθένος από πόρτα σε πόρτα. (Ματθ. 24:14) Επίσης, λόγω της αυξήσεως της εκκλησίας των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλον τον κόσμο, υπάρχει μεγάλη ανάγκη από ικανούς και πρόθυμους εργάτες για να εποικοδομήσουν τους ομοπίστους των και να προσφέρουν και άλλες ζωτικές υπηρεσίες για την προαγωγή των πνευματικών συμφερόντων των. Επίσης, οι άνθρωποι παντού έχουν ανάγκη ν’ ακούσουν τα «αγαθά νέα» για να λάβουν μια στάσι υπέρ ή εναντίον των πριν από την εκτέλεσι της δικαίας κρίσεως του Θεού στον παρόντα ασεβή κόσμο.

2. (α) Γιατί απαιτείται συγκεντρωμένη, συντονισμένη κατεύθυνσις στη Χριστιανική εκκλησία; (β) Μέσω τίνος παρέσχε αυτή την κατεύθυνσι η κεφαλή της εκκλησίας τον πρώτο αιώνα μ.Χ.;

² Για να επιτελεσθή ό,τι είναι αναγκαίο μ’ έναν εύτακτο τρόπο, πρέπει προφανώς να υπάρχη κάποια συγκεντρωμένη, συντονισμένη κατεύθυνσις. (1 Κορ. 14:33) Στον πρώτο αιώνα μ.Χ., η κεφαλή της εκκλησίας, ο Ιησούς Χριστός, έλαβε πρόνοια γι’ αυτό μέσω των αποστόλων και των άλλων πρεσβυτέρων της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Επίσης, ο Παύλος που είχε άμεσα εκλεγή από τον Κύριο Ιησού Χριστό ως απόστολος των εθνών, πολλά έκανε για να εποικοδομήση πνευματικώς τις εκκλησίες. Ο τρόπος με τον οποίο ο Παύλος και οι σύντροφοί του εξεπλήρωσαν την αποστολή που τους ανέθεσε ο Ιησούς να κηρύττουν και να μαθητεύουν αναγνωρίσθηκε ως πλήρως ευπρόσδεκτος από το πρεσβυτέριο της Ιερουσαλήμ.—Γαλ. 2:1-9.

3, 4. (α) Γιατί αυτοί που συνταυτίζονται με το εκδοτικό όργανο των Μαρτύρων του Ιεχωβά ορθώς παρέχουν συγκεντρωμένη, συντονισμένη βοήθεια στους ανά τον κόσμο ομοπίστους των; (β) Ποια είναι μια πρώτιστη ευθύνη των πρεσβυτέρων και πώς αυτή εκπληρούται από το κυβερνών σώμα στο Μπέθελ του Μπρούκλυν ;

³ Τι μπορεί να λεχθή για σήμερα; Στις αρχές της συγχρόνου ιστορίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά μέλη της πιο παλαιάς εκκλησίας συνταυτίσθηκαν με το εκδοτικό όργανο, τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά. Σήμερα, στην οικογένεια «Μπέθελ», την κυψέλη της δράσεως που στεγάζεται στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιάς στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, υπάρχουν πάνω από 250 άτομα που εργάζονται δραστήρια για τα πνευματικά συμφέροντα από δεκαετίας και πλέον. Πολλοί το κάνουν αυτό επί μακρότερο χρόνο. Έχουν δαπανήσει μια ζωή ολόκληρη στην πιστή υπηρεσία του Ιεχωβά Θεού ως αφοσιωμένοι μαθηταί του Υιού του. Στη διάρκεια αυτού του χρόνου απέκτησαν ένα πλούτο από πείρες Χριστιανικής ζωής και υποβοηθήσεως ομοπίστων στα προβλήματά τους. Επίσης απέκτησαν βαθύτερη κατανόησι του Λόγου του Θεού. Μεταξύ αυτών είναι οι αφιερωμένοι άνδρες που αποτελούν το κυβερνών σώμα της παγκοσμίου εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μολονότι υπάρχουν πολλοί ικανοί, πεπειραμένοι αδελφοί σε άλλα μέρη, σε κανένα μέρος της γης δεν υπάρχουν τόσο πολλοί πρεσβύτεροι διαθέσιμοι για άμεση συμβουλή. Στο Μπέθελ του Μπρούκλυν, λοιπόν, βρίσκεται μια εξαιρετική εκπροσώπησις Χριστιανικής γνώσεως και πείρας που αποκτήθηκε μέχρι σήμερα από την παγκόσμιο εκκλησία του λαού του Θεού. Το ίδιο μπορεί να λεχθή και για τις μικρότερες οικογένειες Μπέθελ που συνδέονται με τα τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά σε άλλα μέρη της γης.

⁴ Εννοείται ότι όταν οι πρεσβύτεροι άλλων εκκλησιών αντιμετωπίζουν περίπλοκα προβλήματα, γράφουν στην Εταιρία ή στα τμήματα της ζητώντας Γραφική βοήθεια. Κατά καιρούς, οι Γραφικές απαντήσεις που παρέχονται θα μπορούσαν πολύ να ωφελήσουν όλες τις εκκλησίες σ’ όλη τη γη. Όταν συμβαίνη αυτό, όπως και στον πρώτο αιώνα μ.Χ., προετοιμάζεται γραπτή ύλη. Επίσης, επειδή μια από τις πρώτιστες ευθύνες των πρεσβυτέρων είναι να διδάσκουν, το κεντρικό πρεσβυτέριο, μέσω των επιτροπών του, επιβλέπει την προετοιμασία και τη δημοσίευσι πληροφοριών που προορίζονται να παράσχουν πνευματική διδασκαλία σε άτομα μέσα και έξω από τη Χριστιανική εκκλησία σε όλον τον κόσμο.

5. Ποιο ζωτικό έργο επιτελείται το Μπέθελ, και γιατί είναι χρήσιμο κάθε άτομο που εργάζεται εκεί;

⁵ Προφανώς, απαιτείται ένα σημαντικό προσωπικό στο Μπρούκλυν για να φροντίζη για όλη τη ζωτική εργασία της παροχής βοηθείας και κατευθύνσεως χάριν της προωθήσεως των πνευματικών συμφερόντων σε όλη τη γη, περιλαμβανομένων και των μέτρων βοηθείας οποτεδήποτε είναι ανάγκη. Μολονότι μερικοί ασχολούνται άμεσα με την προετοιμασία Γραφικών πληροφοριών ή κατευθύνουν τα πράγματα που πρέπει να γίνουν για όλους τους αδελφούς, όλοι οι άλλοι προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες που κάνουν δυνατόν να φθάση αυτή η έντυπος ύλη στα πέρατα της γης. Πολλοί απ’ αυτούς που υπηρετούν στο Μπέθελ, λοιπόν, κατέχουν μια θέσι ανάλογη μ’ εκείνη του Τιμοθέου, του Μάρκου και άλλων που ενεργούσαν ως βοηθοί των πρεσβυτέρων στην εκκλησία του πρώτου αιώνος. Χωρίς αυτούς, το κυβερνών σώμα θα εδυσκολεύετο πολύ να φροντίζη για τα πνευματικά συμφέροντα των ανά τον κόσμο εκκλησιών.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΠΕΘΕΛ.

6. (α) Γιατί χρειάζονται ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι στο Μπέθελ; (β) Όπως γίνεται φανερό από την περίπτωσι του Τιμοθέου, τι πρέπει ν’ αναμένεται από έναν ο οποίος προσφέρεται για υπηρεσία Μπέθελ;

⁶ Επειδή η περισσότερη εργασία που γίνεται στο Μπέθελ* απαιτεί σωματική δύναμι και αντοχή χρειάζονται ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι. Αν είσθε νέος, εκάνατε ποτέ τη σκέψι να προσφέρετε τον εαυτό σας για σκληρή χειρωνακτική εργασία προς όφελος των πνευματικών αδελφών σας, καθώς και εκείνων που θα μπορούσαν να γίνουν αδελφοί σας στο μέλλον; Φυσικά, δεν απαιτείται απλώς να είσθε ικανοί και πρόθυμοι να υπηρετήσετε. Απαιτούνται παράλληλα και πνευματικά προσόντα. Στην περίπτωσι του Τιμοθέου, λόγου χάριν, διαβάζομε: «Είχε καλήν μαρτυρίαν υπό των εν Λύστροις και Ικονίω αδελφών.» (Πράξ. 16:2) Ο Τιμόθεος είχε αποδείξει ότι έχαιρε καλής φήμης ως νέος και στην τοπική του εκκλησία, προφανώς στα Λύστρα, και στη γειτονική εκκλησία του Ικονίου. Με τα λόγια και τις πράξεις του, θα πρέπει να είχε αποκτήσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη των ομοπίστων του. Αν και ήταν νέος, ήταν καλά κατατοπισμένος στις Άγιες Γραφές, διότι τις είχε διδαχθή από βρέφος από τη μητέρα και τη μάμμη του.—2 Τιμ. 3:14, 15.

7. (α) Ποια προφανώς ήταν η αξιέπαινη στάσις των πρεσβυτέρων στα Λύστρα καθώς και της Ευνίκης ως προς την υπηρεσία του Τιμοθέου με τον Παύλο; (β) Για την υπηρεσία Μπέθελ ποιοι θα μπορούσαν σήμερα να ωφεληθούν απ’ αυτό το παράδειγμα, και γιατί;

⁷ Νέοι άνδρες με τα προσόντα του Τιμοθέου αποτελούν βέβαια κεφάλαιο σε οποιαδήποτε εκκλησία. Ασφαλώς, οι αδελφοί στα Λύστρα πολύ εκτιμούσαν όσα μπορούσε να κάνη γι’ αυτούς ο Τιμόθεος. Αυτός θα ήταν επίσης μια πραγματική πηγή ενθαρρύνσεως για τη μητέρα του Ευνίκη, εφόσον ο πατέρας του ήταν άπιστος. Και όμως όταν ο απόστολος Παύλος εξέφρασε την επιθυμία να τον συνοδεύση ο Τιμόθεος στα ταξίδια του, το πρεσβυτέριο δεν προσεπάθησε ιδιοτελώς να κρατήση αυτόν τον νέο μέσα στην εκκλησία. Οι πρεσβύτεροι εκείνοι προφανώς επέθεσαν μαζί με τον απόστολο τα χέρια των στον Τιμόθεο για να τον διορίσουν σ’ αυτή την ειδική υπηρεσία. (Πράξ. 16:3· 1 Τιμ. 4:14· 2 Τιμ. 1:6) Όταν λοιπόν ικανοί νέοι σήμερα επιθυμούν να προσφερθούν για υπηρεσία Μπέθελ, είναι πράγματι κατάλληλο να τους ενθαρρύνουν σ’ αυτό οι πρεσβύτεροι και τα πιστά μέλη της οικογενείας των και να τους υποστηρίξουν πρόθυμα.

8. Γιατί ήταν απαιτητική η ειδική υπηρεσία του Τιμοθέου με τον απόστολο Παύλο;

⁸ Μολονότι η υπηρεσία στο Μπέθελ αποδίδει πλούσια πνευματική ωφέλεια, εν τούτοις δεν είναι εύκολη. Αλλ’ ούτε και του Τιμοθέου ο διορισμός ήταν εύκολος. Ο Τιμόθεος, εκτός του ότι εργαζόταν κάτω από την καθοδηγία του αποστόλου Παύλου για την προαγωγή των πνευματικών συμφερόντων, προφανώς εργαζόταν και με τα χέρια του για ν’ ανταποκριθή στις προσωπικές του ανάγκες. (Παράβαλε με 2 Κορινθίους 12:14-18· 1 Θεσσαλονικείς 2:9· 2 Θεσσαλονικείς 3:7, 8.) Συμμετείχε στους κινδύνους και στα προβλήματα που περιέγραψε ο απόστολος στη δεύτερη επιστολή του προς Κορινθίους: «Εις οδοιπορίας πολλάκις, εις κινδύνους ποταμών, κινδύνους ληστών, κινδύνους εκ του γένους, κινδύνους εξ εθνών, κινδύνους εν πόλει, κινδύνους εν ερημία, κινδύνους εν θαλάσση, κινδύνους εν ψευδαδέλφοις· εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν πείνη και δίψη, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι.»—2 Κορ. 11:26, 27.

9. Τι κατέστησε ικανό τον Τιμόθεο να εγκαρτερήση στην ειδική υπηρεσία του αντί να επιστρέψη στον οίκο του για ν’ απολαμβάνη ένα πιο άνετο τρόπο ζωής;

⁹ Παρ’ όλα αυτά, ο Τιμόθεος εξακολουθούσε να μοχθή συνεργαζόμενος με τον Παύλο, όχι για λίγο χρόνο, αλλά για δεκαπέντε χρόνια περίπου, προφανώς ως τον μαρτυρικό θάνατο του αποστόλου. Τι ήταν εκείνο που έκανε τον Τιμόθεο να μπορέση να προσκολληθή στο έργο και να μην επιστρέψη στην τοπική του εκκλησία για να έχη ένα πιο άνετο τρόπο ζωής; Ήταν η ειλικρινής επιθυμία του να υπηρετή τους άλλους ασχέτως του τι αυτό θα του εστοίχιζε προσωπικά. Ο απόστολος Παύλος μπορούσε να λέγη τα εξής για τον Τιμόθεο: «Δεν έχω ουδένα ισόψυχον, όστις να μεριμνήση γνησίως περί της καταστάσεώς σας· επειδή πάντες ζητούσι τα εαυτών, ουχί τα του Ιησού Χριστού· γνωρίζετε δε την δοκιμασίαν αυτού, ότι ως τέκνον μετά του πατρός εδούλευσε μετ’ εμού εις το ευαγγέλιον.» (Φιλιππ. 2:20-22) Επί πλέον, ο Τιμόθεος ήταν ταπεινός και ανεγνώριζε τα όρια των δυνατοτήτων του. Δεν εξεμεταλλεύθη τη συναναστροφή του με τον Παύλο και δεν επέβαλε την εξουσία του στους άλλους. (Παράβαλε 1 Τιμόθεον 4:11-14· 2 Τιμόθεον 1:6, 7· 2:1.) Φυσικά, μέσω της συνεργασίας του με τον απόστολο, ο Τιμόθεος έμαθε πολλά και απέκτησε τελικά τα προσόντα να επωμισθή τις ευθύνες ενός πρεσβυτέρου μέσα στη Χριστιανική εκκλησία.

10. (α) Όπως γίνεται φανερό από το παράδειγμα του Τιμοθέου, ποιες ιδιότητες είναι ουσιώδεις για να είναι κανείς ευτυχής στην υπηρεσία του χάριν άλλων; (β) Ποια είναι τα κακά αποτελέσματα της υπερηφάνειας, της επιθυμίας για επίδειξι και της ιδιοτέλειας, και τι πρέπει να κάνη κανείς όταν παρατηρήση ένα μέτρο αυτών των ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών σε μερικούς ομοπίστους;

¹⁰ Όπως και στην περίπτωσι του Τιμοθέου, η ταπεινότης, το πνεύμα της αυτοθυσίας και το έντονο ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων αποτελούν ουσιώδη στοιχεία για μια ευτυχή υπηρεσία στο Μπέθελ ή οπουδήποτε αλλού μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Οπουδήποτε και αν υπηρετή κανείς, η υπερηφάνεια, η επιθυμία για επίδειξι και η ιδιοτέλεια όχι μόνο μειώνουν την προσωπική ευτυχία, αλλά και κάνουν τη ζωή δυσάρεστη για τους άλλους. Οι δούλοι του Θεού, ως ατελείς, πρέπει να εξακολουθήσουν να καταπολεμούν αυτά τα ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά και δεν πρέπει να επιτρέπουν στους εαυτούς των να ενοχλούνται υπέρμετρα από τις σημαντικές αποτυχίες των άλλων σ’ αυτό το θέμα. Αξίζει πάντοτε τον κόπο να καλλιεργή κανείς το ορθό πνεύμα, διότι η πραγματική αμοιβή θα προέλθη, όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Ιεχωβά Θεό. Επίσης, με το να δίνη κανείς ένα καλό παράδειγμα μπορεί να έχη μια υγιαίνουσα, εποικοδομητική επίδρασι στους άλλους.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΚΑΠΑΝΕΩΣ Ή ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ

11. Ποιες ευκαιρίες είναι ανοιχτές ως προς το κήρυγμα και τη μαθήτευσι και τι πρέπει να υποκινή έναν να επωφεληθή απ’ αυτές; (Ματθ. 22:37-39)

¹¹ Η υπηρεσία Μπέθελ, φυσικά, είναι θύρα ευκαιριών που δεν ανοίγεται για όλους εκείνους που είναι συνταυτισμένοι με τις ανά τον κόσμο εκκλησίες του λαού του Θεού. Αλλά υπάρχουν και άλλες ωραίες ευκαιρίες που είναι ανοιχτές σχετικά με το έργο που πρέπει να γίνη. Παραδείγματος χάριν, μερικοί δούλοι του Θεού έχουν το προνόμιο ν’ αφιερώνουν όλο τον χρόνο που μπορούν να διαθέσουν στο σπουδαίο έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως. Δεν υπάρχει όριο στον χρόνο που μπορούν να δαπανήσουν σ’ αυτή την υπηρεσία. Όλοι μας ασφαλώς θέλομε να ασχολούμεθα ολοψύχως σ’ αυτό. Για πολλούς, αυτό μπορεί να σημαίνη το να είναι ικανοί ν’ αφιερώνουν περίπου εξήντα ώρες τον μήνα σ’ αυτό το έργο, ως «βοηθητικοί σκαπανείς» ή περίπου ενενήντα ώρες ή περισσότερες τον μήνα, ως «τακτικοί σκαπανείς.» Έχετε εισέλθει σεις από την ανοιχτή θύρα του έργου σκαπανέως ή κάνετε σχέδια γι’ αυτό; Ενόσω είσθε σκαπανεύς, το κίνητρό σας για συμμετοχή σ’ αυτή την υπηρεσία ας εξακολουθήση να είναι η αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και για τους συνανθρώπους σας.

12. Πώς το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου δείχνει τι απαιτείται απ’ εκείνους που θα επετύγχαναν ν’ αναλάβουν θεία υπηρεσία σ’ έναν άλλο τόπο;

¹² Όπως ακριβώς ο Παύλος και ο Βαρνάβας άρχισαν να υπηρετούν στην εκκλησία της Αντιοχείας λόγω της μεγάλης ανάγκης που υπήρχε εκεί, μπορεί και εσείς να είσθε σε θέσι να μεταβήτε σ’ έναν άλλο τόπο για να προωθήσετε τα πνευματικά συμφέροντα. Πάλι, η ταπεινότης, η αυτοθυσία και ένα ζωηρό ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων μπορεί να σας βοηθήσουν πολύ να κάνετε τις απαιτούμενες προσαρμογές σύμφωνα με το νέο περιβάλλον. Αυτό συνέβη και με τον απόστολο Παύλο, ο οποίος έλεγε για τον εαυτό του: «Ελεύθερος ων πάντων εις πάντας εδούλωσα εμαυτόν, δια να κερδήσω τους πλειοτέρους· . . . εις πάντας έγεινα τα πάντα.» (1 Κορ. 9:19-22) «Εγώ έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω. Εξεύρω να ταπεινώνωμαι, εξεύρω και να περισσεύωμαι.» (Φιλιππ. 4:11, 12) Ο Παύλος, με πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, μπορούσε να υπομένη κάτω από τις πιο σκληρές περιστάσεις δοκιμασίας.

13. Γιατί ένας που σκέπτεται την υπηρεσία ιεραποστόλου πρέπει να υπολογίση τη δαπάνη, και ποια είναι μερικά πράγματα που να μπορούσε να εξετάση με προσευχή για να είναι ικανός να μετάσχη σ’ αυτή την υπηρεσία;

¹³ Σήμερα το να υπηρετούμε σε μια άλλη περιοχή, ή πιθανώς ως ιεραπόστολος σ’ ένα άλλο μέρος του κόσμου, απαιτεί θυσίες και προθυμία να δουλεύωμε χάριν των άλλων. Αυτά τα πράγματα είναι ανάγκη να τα σκεπτώμεθα από πριν και με προσευχή. (Παράβαλε με Λουκάν 14:28-32.) Παραδείγματος χάριν, ένας που έχει πάντοτε ένα αυτοκίνητο διαθέσιμο για να τον εξυπηρετή, πρέπει να εξετάση αν θα ήταν διατεθειμένος να πεζοπορή ολόκληρα μίλια σε ανώμαλο έδαφος ή μ’ ένα καυστικό ήλιο επάνω του, ή αν θα ήταν διατεθειμένος να ταξιδεύη με παραφορτωμένα οχήματα και σποραδικά συγκοινωνιακά μέσα. Αν διστάζη γι’ αυτά τα πράγματα τώρα, τότε θα έχη πιο μεγάλη δυσκολία να προσαρμοσθή σ’ ένα εντελώς νέο και παράξενο περιβάλλον. Ομοίως, άτομα που δυσκολεύθηκαν να προσαρμοσθούν σε διαφορετικές περιστάσεις και περιβάλλοντα και με ανθρώπους διαφόρων παρελθόντων, εθίμων, επιπέδων ζωής και συνηθειών, πρέπει ν’ αναγνωρίσουν ότι είναι ανάγκη να εργασθούν προς τούτο για ν’ αποκτήσουν τα προσόντα για ευαγγελιστικό έργο σ’ ένα ξένο αγρό.

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΩΣ ΥΠΗΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ

14. Τι απαιτείται απ’ εκείνους που διορίζονται ως υπηρέται ή ως πρεσβύτεροι στην εκκλησία;

¹⁴ Το να διακονούμε τους ομοπίστους μας με την ιδιότητα των δούλων ή πρεσβυτέρων αποτελεί μια θύρα ευκαιρίας που είναι ανοιχτή σε ανθρώπους της Χριστιανικής εκκλησίας. Τα προσόντα που εκτίθενται στις Γραφές διευκρινίζουν ότι εκείνοι που υπηρετούν μ’ αυτή την ιδιότητα πρέπει να είναι πνευματικά πρόσωπα, καλά παραδείγματα Χριστιανικής ζωής, άνθρωποι που τυγχάνουν του σεβασμού και της εμπιστοσύνης της εκκλησίας σαν σύνολο. (1 Τιμ. 3:1-10, 12, 13· Τίτον 1:5-9) Επειδή οι πρεσβύτεροι έχουν ευθύνες διδασκαλίας, πρέπει επίσης να είναι άνθρωποι που μελετούν προσεκτικά τον Λόγο του Θεού. Ένας άνθρωπος που διαβάζει σπάνια την Αγία Γραφή ή ίσως δεν την έχει ποτέ διαβάσει ολόκληρη, δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθή κατάλληλος να την διδάξη στους ομοπίστους του.—Παράβαλε με 1 Τιμόθεον 1:6, 7· Ιακώβου 3:1.

15. Όπως προκύπτει από τα λόγια του Ιησού στο κατά Ματθαίον 20:25-27, τι είναι βασικό για να είναι ένα άτομο κατάλληλο να είναι υπηρέτης ή πρεσβύτερος στην εκκλησία;

¹⁵ Σύμφωνα με τις Γραφές, οι εκκλησιαστικοί υπηρέται και οι πρεσβύτεροι δεν αποτελούν μια τιτλοφορημένη τάξι, αλλά είναι δούλοι των αδελφών τους. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους αποστόλους: «Εξεύρετε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτά και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτά. Ούτως όμως δεν θέλει είσθαι εν υμίν, αλλ’ όστις θέλει να γείνη μέγας εν υμίν, ας είναι υπηρέτης υμών.» (Ματθ. 20:25-27) Επομένως, βασικός όρος για να έχη ένας τα προσόντα του υπηρέτου στην εκκλησία ή του πρεσβυτέρου, είναι η επιθυμία του να είναι δούλος των αδελφών του, θυσιάζοντας τον χρόνο και την ενέργειά του χάριν αυτών.

16. Τι ακριβώς κάνει έναν άνθρωπο υπηρέτη ή πρεσβύτερο με την πληρέστερη σημασία;

¹⁶ Εκείνοι που είναι υπηρέται και πρεσβύτεροι με την αληθινή σημασία της λέξεως, θεωρούνται από τους αδελφούς των ως ταπεινοί δούλοι που είναι διατεθειμένοι και πρόθυμοι να δαπανώνται με όλη τους την καρδιά για να προσφέρουν βοήθεια στους άλλους. (Πράξ. 20:25-35· 1 Πέτρ. 5:2, 3) Επειδή αυτοί οι υπηρέται και πρεσβύτεροι εργάζονται σκληρά για την προαγωγή των πνευματικών συμφερόντων, η εκκλησία έχει υψηλό σεβασμό, εκτίμησι, και αγάπη γι’ αυτούς. (1 Θεσσ. 5:12, 13· Εβρ. 13:17) Είναι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με την εμπιστοσύνη που τους επεδείχθη μέσω του διορισμού των. Αυτό πρέπει ιδιαίτερα ν’ αληθεύη για τους περιοδεύοντας πρεσβυτέρους. Οι εκκλησίες ορθώς αναμένουν απ’ αυτούς να είναι πνευματικοί άνδρες εξεχούσης ταπεινοφροσύνης.—Παράβαλε με Λουκάν 12:48.

17. Γιατί μπορεί να λεχθή ότι οι φιλόδοξοι και εκείνοι που επιζητούν θέσεις δεν είναι κατάλληλοι για θέσι επισκόπου;

¹⁷ Προφανώς, εκείνοι που ζητούν υπεροχή και θέσεις, αντί να κάνουν το έργο ενός δούλου, δεν είναι κατάλληλοι να είναι υπηρέται ή πρεσβύτεροι. Αυτοί δεν έχουν αρχίσει να ‘ορέγωνται επισκοπήν.’ Γιατί; Διότι αυτοί δεν ζητούν πραγματικά το «καλόν έργον» που συνδέεται με την επισκοπή.—1 Τιμ. 3:1.

18. (α) Τι απαιτούν όλες οι ευκαιρίες που συνδέονται με τη θεία υπηρεσία, και γιατί; (β) Τι μπορούμε ν’ αναμένωμε όταν προσφερώμεθα να χρησιμοποιήσωμε στον μεγαλύτερο βαθμό τις ικανότητες που μας χορηγεί ο Θεός;

¹⁸ Οι ευκαιρίες που είναι ανοιχτές στους μαθητάς του Ιησού Χριστού δεν είναι θέσεις γοήτρου και εκτιμήσεως στα όμματα των ανθρώπων. Όλες είναι ευκαιρίες που απαιτούν ανιδιοτελή, ολοκάρδια προσπάθεια, που απαιτούν εργασία. Αυτό είναι πολύ λογικό, διότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του έχουν δώσει το τέλειο παράδειγμα ως εργάται τους οποίους καλούμεθα να μιμηθούμε. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Ο Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα, και εγώ εργάζομαι.» (Ιωάν. 5:17) Είθε να γίνεται αυτό και από όλους εμάς, καθώς προσφερόμεθα να χρησιμοποιήσουμε, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις ικανότητες που μας χορηγεί ο Θεός. Αν το κάνωμε αυτό, η ζωή μας θα είναι γεμάτη χαρά και ικανοποίησι καθώς αποβλέπομε με εμπιστοσύνη να λάβωμε την ευλογία του Ιεχωβά. Τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Εβραίους είναι πολύ ενθαρρυντικά: «Δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες. Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους, δια να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.»—Εβρ. 6:10-12.

Αυτό ισχύει όχι μόνο για το Μπέθελ του Μπρούκλυν, αλλά και για άλλα μεγάλα τυπογραφικά τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά.