Απόδοσις Ιερής Υπηρεσίας εκ Ψυχής

«Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας.»—Κολ. 3:23, 24, ΜΝΚ.

1, 2. (α) Σύμφωνα με το Δευτ. 30:20, γιατί η υπηρεσία προς τον Θεό είναι τόσο σπουδαία; (β) Τι προνόμιο ουρανίας υπηρεσίας θ’ απολαύσουν μερικοί;

Η ΑΠΟΔΟΣΙΣ υπηρεσίας στον Δημιουργό όλης της ανθρωπότητας, αποτελεί το μεγαλύτερο προνόμιο που θα μπορούσε κανείς να έχη. Αυτό φέρνει ευτυχία όχι μόνο τώρα, αλλά και διανοίγει μια θαυμάσια προοπτική για το μέλλον.

² Η Αγία Γραφή ομιλεί για μια μελλοντική ουράνια σκηνή, όπου μπορεί να οραθή ‘ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου.’ Και εκεί επίσης 144.000 σε αριθμό από το ανθρώπινο γένος αποδίδουν υπηρεσία ακόμη και όταν βασιλεύουν ως ουράνιοι βασιλείς. Αυτοί είναι εκείνοι για τους οποίους λέγονται τα εξής: «Και θέλουσιν ιδεί το πρόσωπον αυτού, και το όνομα αυτού θέλει είσθαι επί των μετώπων αυτών. . . . Και θέλουσι βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων.»—Αποκάλ. 14:1-4· 22:3-5.

3. Τι προοπτική θα έχη η πλειονότης των πιστών ανθρώπων στην οποία και αποβλέπει;

³ Και τι θα λεχθή για τους άλλους ανθρώπους, εκείνους που δεν εκλήθησαν με ουράνια κλήσι και οι οποίοι επίσης αποδίδουν λατρεία στον Ιεχωβά Θεό; Μήπως φαίνονται και αυτοί στην προφητική αυτή εικόνα; Ναι, διότι ο άγγελος έδειξε στον Ιωάννη έναν «ποταμόν ύδατος της ζωής . . . εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου . . . Και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν ήτο το δένδρον της ζωής φέρον καρπούς δώδεκα, καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού, και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.» Εκείνοι λοιπόν που δείχνουν πίστι τώρα, οι άνθρωποι ‘εκ των εθνών’ οι οποίοι θα διέλθουν μέσα από την «μεγάλη θλίψι», θα έχουν αυτή την προοπτική ν’ απολαύσουν τα οφέλη αυτού του ποταμού του ύδατος της ζωής και των καρπών των δένδρων της ζωής που θα τους φέρουν θεραπεία και αιώνια ευτυχία.—Αποκάλ. 22:1, 2.

4. Τι απαιτεί ο Θεός από έναν που θα επιζήση από τον Αρμαγεδδώνα;

⁴ Θέλετε να καταλάβετε ποιοι είναι αυτοί που επιζούν από τον Αρμαγεδδώνα, και πώς μπορείτε να είσθε κι εσείς μεταξύ αυτών; Διαβάζομε τα εξής: «Και απεκρίθη είς εκ των πρεσβυτέρων, λέγων προς εμέ· Ούτοι οι ενδεδυμένοι τας στολάς τας λευκάς τίνες είναι και πόθεν ήλθον; Και είπα προς αυτόν· Κύριε, συ εξεύρεις. Και είπε προς εμέ· Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου. Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού, και ο καθήμενος επί του θρόνου θέλει κατασκηνώσει επ’ αυτούς. . . . Το Αρνίον. . . . θέλει ποιμάνει αυτούς και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων.» (Αποκάλ. 7:13-17) Βλέπετε σεις τον εαυτό σας εκεί; Θέλετε να είσθε μεταξύ αυτών των επιζώντων από τη «μεγάλη θλίψι»; Μπορείτε να είσθε.

5. Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε να αγαπούμε τον Ιεχωβά με ‘όλη την ψυχή’ μας;

⁵ Αν επιθυμήτε να είσθε με τον «πολύν όχλον» που θα ‘ίσταται’ ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα τον υπηρετή ημέραν και νύχτα στην μετά τον Αρμαγεδδώνα εποχή, τώρα είναι ο καιρός ν’ αποδείξετε στον Ιεχωβά ότι η λατρεία σας δεν γίνεται με μισή καρδιά, ούτε είναι χλιαρή ή ελλειπτική, αλλ’ ότι γίνεται χωρίς διακοπή, όπως παριστάνεται από τη συνεχή ημερονύκτια δράσι αυτών των υμνητών του Ιεχωβά. Αυτό σημαίνει να είσθε ολόψυχοι στην υπηρεσία του Θεού. Οι πρωτότυπες λέξεις που σημαίνουν «ψυχή» στα Εβραϊκά και στα Ελληνικά αναφέρονται σε πρόσωπα. Όταν λοιπόν μιλούμε για ολόψυχη υπηρεσία, αυτό πραγματικά σημαίνει να δίνωμε πλήρως τους εαυτούς μας, με κάθε δυνατό τρόπο. Όταν ο Ιησούς είπε ν’ αγαπούμε τον Ιεχωβά με ‘όλη την ψυχή μας,’ εννοούσε με όλη την ύπαρξί μας ως προσώπων, με τη διάνοιά μας, με την καρδιά μας, με τη δύναμί μας. (Λουκ. 10:27) Είναι ανάγκη να χρησιμοποιούμε κάθε μέρος της ψυχής μας (ή της ζωής, ως προσώπου) σ’ αυτή την υπηρεσία προς τον Θεό. Ολόκληρη η ζωή μας πρέπει να είναι συνυφασμένη με τη λατρεία μας.

6. Πώς τα εδάφια Κολοσσαείς 3:23, 24 δείχνουν ότι η θεία υπηρεσία περιλαμβάνει περισσότερα από το να λέγωμε τα αγαθά νέα;

⁶ Υπηρεσία σημαίνει περισσότερο από το να μιλούμε στους άλλους για τον Λόγο του Θεού. Είναι αλήθεια ότι αυτό αποτελεί μέρος του παραδείγματος που έδωσε ο Ιησούς για τους ακολούθους του, αλλά η υπηρεσία μας στον Θεό περιλαμβάνει επίσης και την αγαθοεργία στους άλλους το να μοιραζώμαστε πράγματα μαζί τους, και τον τρόπο της καθημερινής μας διαβιώσεως. Η διαγωγή μας στην εργασία λόγου χάριν, αντανακλά τη λατρεία μας στον Θεό. Όπως λέγει το εδάφιο Κολοσσαείς 3:23, 24: ΜΝΚ «Παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά και ουχί εις ανθρώπους· εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας· διότι εις τον Κύριον Χριστόν δουλεύετε.» Αυτό περιλαμβάνει κάθε τομέα της ζωής μας—τη μαρτυρία προς τους άλλους, στο σπίτι, στην εργασία—όλα αυτά αντανακλούν το πώς εμείς ανταποκρινόμεθα στην κατεύθυνσι του Ιεχωβά.

7, 8. Ποια είναι μερικά πράγματα που πρέπει να κάνωμε με ολόψυχο τρόπο, και γιατί;

⁷ Παραδείγματος χάριν, οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, έχουν ωρισμένες θεόδοτες ευθύνες και καθήκοντα που πρέπει να εκτελούν μέσα στον οικογενειακό κύκλο. Εκείνοι που αναγνωρίζουν την κατεύθυνσι του Ιεχωβά στη ζωή τους, διακρίνουν την εφαρμογή και την εκτέλεσι αυτής της ουρανίας οδηγίας ως μέρος της θείας υπηρεσίας ή λατρείας των ενώπιον του Θεού. Γι’ αυτό τα εδάφια προς Κολοσσαείς 3:18-22 μας υπενθυμίζουν τα εξής: «Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας, καθώς πρέπει εν Κυρίω. Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας και μη ήσθε πικροί προς αυτάς. Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον. Οι πατέρες μη ερεθίζετε τα τέκνα σας, δια να μη μικροψυχώσιν. Οι δούλοι, [σήμερα οι εργαζόμενοι], υπακούετε κατά πάντα εις τους κατά σάρκα κυρίους σας, ουχί με οφθαλμοδουλείας ως ανθρωπάρεσκοι, αλλά με απλότητα καρδίας, φοβούμενοι τον Θεόν.»

⁸ Επομένως η γεμάτη αφοσίωσι φροντίδα μιας συζύγου για την οικογένειά της αποτελεί μέρος της θείας υπηρεσίας της, διότι ο Ιεχωβά την διώρισε σ’ αυτό το καθήκον. Και πρέπει να το κάνη αυτό με όλη την ψυχή της όπως αρμόζει σ’ ένα καθήκον που προέρχεται από τον Θεό. (Παροιμ. 31:15, 27) Το ίδιο ισχύει και για τον σύζυγο, διότι αυτός πρέπει να εκτελή τον ρόλο που του ανετέθη να προμηθεύη τα αναγκαία και να ασκή στοργική επίβλεψι στην οικογένεια. Έτσι η υπακοή των γυναικών στους συζύγους, η αγάπη των συζύγων προς τις γυναίκες τους, η υπακοή των τέκνων στους γονείς—όλα αυτά πρέπει να γίνωνται ολοψύχως για να είναι ευάρεστα στον Ιεχωβά. Καλά θα κάνωμε να ρωτήσωμε τους εαυτούς μας, Εργαζόμεθα εμείς μ’ έναν ιερό τρόπο γι’ αυτές τις θέσεις που έχομε μέσα στη διευθέτησι του Ιεχωβά ή ενεργούμε με άπιστο και κοσμικό τρόπο;

9. (α) Πώς οι Γραφές δείχνουν άλλη μια υπηρεσία στην οποία μετέχουν οι αληθινοί Χριστιανοί; (β) Τι ερωτήματα πρέπει να θέσωμε στους εαυτούς μας;

⁹ Εκτός από αυτές τις οικογενειακές ευθύνες, ένα πολύ σπουδαίο μέρος της λατρείας μας περιλαμβάνει τη μαρτυρία που δίνομε για την αλήθεια σε αρμονία με το παράδειγμα του Ιησού και των αποστόλων. (Ματθ. 24:14· Ιωάν. 18:37· Εβρ. 13:15· Αποκάλ. 1:5· 12:17) Φυσικά, η διάρκεια του χρόνου που μπορούν τα άτομα να δαπανήσουν σ’ αυτή τη δημοσία υπηρεσία ποικίλλει, ανάλογα με την ηλικία, την υγεία, τις οικογενειακές ευθύνες, κ.λ.π. Αλλά το ζήτημα είναι, Τι θα λεχθή για την επιθυμία μας; Είναι η λατρεία μας ολόψυχη στον Ιεχωβά, ώστε να επωφελούμεθα από τις ευκαιρίες μας και από τη δύναμι που έχομε να φέρωμε μαρτυρία για την αλήθεια;

10. Εξηγήστε το εδάφιο Ματθαίος 13:23.

¹⁰ Στο κατά Ματθαίον 13:23 ο Ιησούς έδωσε την παραβολή του σπόρου που εσπάρη σε καλή γη. Το εφήρμοσε αυτό σε ανθρώπους, μιλώντας για κείνους που όχι μόνο ακούουν τον λόγον, αλλά συλλαμβάνουν και το νόημά του και πραγματικά φέρουν καρπό και παράγουν, ο ένας εκατονταπλάσια, ο άλλος εξηκονταπλάσια, και ο άλλος τριακονταπλάσια. Αν εμείς κάνωμε ό,τι μπορούμε με ολόψυχο τρόπο, είτε λίγα είναι είτε πολλά, τότε ανταποκρινόμεθα στην παραβολή του Ιησού, διότι και οι τρεις τύποι που περιγράφονται αποτελούν μέρος της ‘καλής γης,’ και παράγουν ο καθένας ανάλογα με τις ατομικές του περιστάσεις.

11. Ποια άποψι είχε ο Παύλος για την υπηρεσία του στον Θεό και πώς το έδειξε αυτό;

¹¹ Μερικοί, όπως ο ολοχρόνιος υπηρέτης Παύλος, έχουν το προνόμιο να αφιερώνουν όλη τη ζωή τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο ολόψυχοι από τους άλλους, αλλά, όπως ο Παύλος, όχι μόνο έχουν την επιθυμία να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα στην υπηρεσία της Βασιλείας, αλλά έχουν επίσης και τη διανοητική και τη σωματική αντοχή, και μπορούν να ρυθμίζουν τις περιστάσεις των ώστε να εκμεταλλεύωνται αυτή την ευκαιρία. Ο Παύλος αισθανόταν ότι η ευκαιρία που απελάμβανε να μετέχη πληρέστερα στο έργο της διακηρύξεως της Βασιλείας ήταν μια χάρις παρά Θεού. Είπε: «Χάριτι Θεού είμαι ότι είμαι· και η εις εμέ χάρις αυτού δεν έγεινε ματαία, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, πλην ουχί εγώ, αλλ’ η χάρις του Θεού η μετ’ εμού. . . . Ούτω κηρύττομεν και ούτως επιστεύσατε.» (1 Κορ. 15:10, 11) Έχετε σεις αυτό το φρόνημα για την υπηρεσία σας στον Θεό;

12. Τι οφέλη προέρχονται από την ευσέβεια;

¹² Ο Πέτρος εξέφρασε παρόμοιες σκέψεις. Είπε: «Καθώς η θεία δύναμις αυτού εχάρισεν εις ημάς πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν δια της επιγνώσεως του καλέσαντος ημάς δια της δόξης αυτού και αρετής, δια των οποίων εδωρήθησαν εις ημάς αι μέγισται και τίμιαι επαγγελίαι, ίνα δια τούτων γείνητε κοινωνοί θείας φύσεως, αποφυγόντες την εν τω κόσμω υπάρχουσαν δια της επιθυμίας διαφθοράν.» (2 Πέτρ. 1:3, 4) Μολονότι ο Πέτρος εδώ απευθύνεται σ’ εκείνους που έχουν ουράνιες ελπίδες ως «κοινωνοί θείας φύσεως,» τα λόγια του εφαρμόζονται επίσης σε όλους εκείνους που είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Εφαρμόζοντας την επίγνωσι που έχομε από τον λόγο του Θεού με ολόψυχο τρόπο, μπορούμε να διαφύγωμε τη διαφθορά και τις ανησυχίες που επέρχονται σ’ εκείνους οι οποίοι ακολουθούν διεφθαρμένους τρόπους. Και έχομε τη μεγαλειώδη υπόσχεσι ότι μπορούμε ν’ απολαύσωμε αιώνια οφέλη από τον ποταμό του ύδατος της ζωής και από τα δένδρα της ζωής.

ΜΙΑ ΚΑΡΠΟΦΟΡΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

13. (α) Για ποια πράγματα πρέπει να ενδιαφέρεται κάθε δούλος του Ιεχωβά; (β) Τι θα μας βοηθήση να κάνωμε επιτυχή την υπηρεσία μας;

¹³ Όλοι όσοι δείχνουν αυτή την ευσέβεια κάνοντας την προσπάθεια να μεταδίδουν την αλήθεια του λόγου του Θεού στους άλλους, θέλουν να είναι βέβαιοι ότι έχουν την εύνοια του Ιεχωβά και ότι αυτό που κάνουν θα έχη επιτυχία. Αυτό εξετάζει ο Πέτρος στην επιστολή 2 Πέτρου 1:5-8. Και πάλι παρατηρούμε ότι απαιτείται ολόψυχη προσπάθεια, για την ‘καταβολή πάσης σπουδής.’ Ο Πέτρος κατόπιν μνημονεύει μερικές άλλες ιδιότητες που είναι ουσιώδεις για να μην αφεθούμε να γίνωμε ‘αργοί ουδέ άκαρποι εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.’ Πραγματικά, αν κάποιος έχη πνευματικά προβλήματα, μπορεί γενικά να εξετάση αυτόν τον κατάλογο των ιδιοτήτων και να διαπιστώση τι του λείπει και του προξενεί πνευματική ασθένεια ή αδράνεια. Εξ άλλου, αν εμείς εφαρμόζωμε αυτά τα πράγματα, θα είμεθα και δραστήριοι και καρποφόροι στην υπηρεσία μας προς τον Ιεχωβά.

14, 15. (α) Ποιες τρεις ιδιότητες μνημονεύει πρώτα ο Πέτρος και γιατί η πρώτη είναι ουσιώδης; (β) Γιατί χρειαζόμεθα πίστι;

¹⁴ Μεταξύ των ιδιοτήτων που μνημονεύει ο Πέτρος, είναι πρώτα η καταβολή προσπαθείας, κατόπιν η πίστις, και ύστερα η αρετή. Είναι φανερό ότι απαιτείται προσπάθεια για να επιτευχθή οτιδήποτε—προσπάθεια για να μελετήσωμε ώστε ν’ αποκτήσωμε κατανόησι και να εδραιώσωμε την πίστι μας, προσπάθεια για να εφαρμόσωμε ό,τι μαθαίνομε ή να το μεταδώσωμε στους άλλους. Αλλά γνωρίζομε επίσης ότι θα θερίσωμε όπως σπείραμε και γι’ αυτό αν θέλωμε αποτελέσματα, πρέπει να προηγηθή η προσπάθεια.—Γαλ. 6:7.

¹⁵ Και τι θα λεχθή για την πίστι; Δεν μπορούμε να την ενσταλάξωμε στους άλλους αν δεν την έχωμε εμείς οι ίδιοι. Μπορούμε να χαιρώμεθα που η πίστις είναι ένας από τους καρπούς του πνεύματος, ο οποίος αναπτύσσεται με την καλλιέργεια και τη φροντίδα. (Ρωμ. 10:17) Και γιατί είναι τόσο σπουδαία η πίστις; Διότι ‘χωρίς πίστεως είναι αδύνατον να ευαρεστήση τις τον Θεόν.’—Εβρ. 11:6.

16. (α) Τι είναι αρετή; (β) Πώς η αρετή επηρεάζει τη Χριστιανική μας υπηρεσία;

¹⁶ Εν τούτοις, εκτός από την προσπάθεια και την πίστι, ο Πέτρος μιλεί και για την αρετή. Αυτό είναι σπουδαίο για τον λόγο ότι, όταν πρόκειται να δώσωμε μαρτυρία στους άλλους, όλη η προσπάθειά μας και όλη η ομιλία μας πέφτει στο κενό αν δεν ευλογήση ο Ιεχωβά τις προσπάθειές μας και αν δεν κάνη τον σπόρο της αληθείας ν’ αναπτυχθή. Δεν έχει αξία το να ζητούμε να προσφέρωμε θυσία αίνου αν δεν ζούμε εμείς σύμφωνα με την αλήθεια. Η αρετή είναι μια ηθική αξία, και είναι αναγκαία αν θέλωμε να είμεθα μεταξύ εκείνων που είναι ‘ενδεδυμένοι στολάς λευκάς.’ (Αποκάλ. 7:9) Μπορούμε να κατανοήσωμε ότι ένας άνθρωπος που είναι πολύ απασχολημένος και ωστόσο άγρυπνος να ομιλή υπέρ της Αγίας Γραφής και ο οποίος ζη σύμφωνα με αυτήν κάνει πολύ περισσότερα για να προαγάγη την αλήθεια από όσο ένας που μπορεί να δαπανά περισσότερο χρόνο δίνοντας μαρτυρία σε μια ωρισμένη περιοχή, αλλ’ ο οποίος δεν ζη σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού. Ο χρόνος και η προσπάθεια που δαπανώνται στη μαρτυρία, δεν αποτελούν τους μόνους παράγοντες για την καρποφορία. Αντιθέτως, ο Ιεχωβά είναι εκείνος που δίνει την αύξησι, και αυτός μας γνωρίζει· αυτός γνωρίζει τι κάνομε και τι είμεθα.

17. Πώς η γνώσις της Αγίας Γραφής μπορεί να είναι υποβοηθητική;

¹⁷ Ο Πέτρος συνεχίζει: «Εις δε την αρετήν [προσθέσατε] την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν.» Είναι εύκολο να διακρίνωμε πώς η ακριβής γνώσις, της Αγίας Γραφής θα μας βοηθήση να είμεθα αποτελεσματικοί και καρποφόροι ώστε να πείθωμε τους ανθρώπους για τη σπουδαιότητά της. Αυτή η γνώσις θα μας βοηθήση να είμεθα πάντοτε έτοιμοι όχι απλώς για άμυνα, αλλά για αποτελεσματική υπεράσπισι των αγαθών νέων. Όχι μόνο αυτό, αλλά και βοηθούμεθα να γνωρίσωμε τι απαιτεί από μας ο Ιεχωβά για να έχωμε την εύνοιά του. Καθώς λαμβάνομε αυτή τη γνώσι, μπορούμε να διακρίνωμε σαφέστερα την αξία του να πράττωμε τα πάντα κατά τον δικό του τρόπο, με πληρότητα καρδιάς και διανοίας.

18. (α) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείξωμε εγκράτεια; (β) Σύμφωνα με ό,τι έγραψε ο Παύλος στους Γαλάτας, ποιο είναι εκείνο που δείχνει ότι αυτός θεωρούσε σπουδαία την εγκράτεια;

¹⁸ Αυτό μας οδηγεί στο ζήτημα της εγκρατείας. Πώς μπορεί η ζωή μας να είναι μια ζωή ολοψύχου αφοσιώσεως, αν δεν ακολουθούμε τον Λόγο του Ιεχωβά έχοντας υπό έλεγχο το σώμα μας και τα πάθη του—ή τα όσα κάνομε με τα χέρια μας, το πού μας οδηγούν τα πόδια μας και το τι λέγει το στόμα μας; Πώς μπορούμε να προοδεύσωμε πνευματικώς, αν δεν έχωμε αρκετή εγκράτεια να κλείσωμε την τηλεόρασι όταν είναι ώρα να μελετήσωμε; Σε τι αφιερώνομε τον περισσότερο χρόνο μας—στην παρακολούθησι τηλεοράσεως ή σε κάποια άλλη ψυχαγωγία, ή στα πνευματικά ζητήματα; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το σκεφθούμε. Πώς θέλομε να δαπανούμε τον χρόνο μας; Εκτιμούμε τον χρόνο που έχομε ως προμήθεια του Ιεχωβά την οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε σε ζητήματα σχετικά με την θεία υπηρεσία, όχι μόνο μια ή δύο φορές την εβδομάδα, αλλά «ημέραν και νύκτα»; Η ολόψυχη αφοσίωσις στον Ιεχωβά απαιτεί εγκράτεια. Αυτό σημαίνει ότι οι ενέργειες και οι σκέψεις μας πρέπει να τείνουν προς τον Ιεχωβά, όχι προς τον εαυτό μας, ή σε υπερβολική ικανοποίησι των επιθυμιών μας.—Γαλ. 5:16, 17, 22-24.

19. Γιατί οι Χριστιανοί χρειάζονται υπομονή και ευσέβεια;

¹⁹ Αλλά και η γνώσις και η εγκράτεια σχεδόν δεν έχουν αξία αν δεν δείχνωμε υπομονή και ευσέβεια, εμμένοντας στην αλήθεια αφού άπαξ την βρήκαμε. Όπως έγραψε ο Λουκάς (21:19): «Δια της υπομονής σας αποκτήσατε τας ψυχάς σας.» Η προοπτική της ζωής μας εξαρτάται από την υπομονή. Μερικοί θα υπομείνουν σωματική κακοποίησι, όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μαλάουι. Άλλοι μπορεί να ενοχλούνται από την αδιαφορία στις προσπάθειές των να μεταδώσουν τα αγαθά νέα, ή από τις πιέσεις και τον χλευασμό από φίλους και από την οικογένεια, μερικοί δε και από βίαιη εναντίωσι. Αλλά όπως έγραψε ο Παύλος στον Τιμόθεο: «Η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.» (1 Τιμ. 4:8) Χρειαζόμεθα λοιπόν και υπομονή και ευσέβεια για να εμμείνωμε με πιστότητα, ώστε να μη γίνωμε αδρανείς ή άκαρποι στη λατρεία μας προς τον Θεό.

20. Πώς η αδελφική στοργή και η αγάπη μας βοηθούν ν’ αποφύγωμε να γίνωμε άκαρποι στην υπηρεσία μας;

²⁰ Τελικά, ο Πέτρος μάς λέγει να προσθέσωμε στην ευσέβεια την φιλαδελφίαν, και στην φιλαδελφία την αγάπη. (2 Πέτρ. 1:7) Αυτό εμπερικλείει όχι μόνο τη φυσική μας οικογένεια, αλλά όλους τους ανθρώπους. (Γαλ. 6:10) Εκείνοι που δείχνουν γνήσιο ενδιαφέρον για τους άλλους και αγάπη θεμελιωμένη σε αρχές, συχνά διακρίνουν μια καλή ανταπόκρισι στις προσπάθειές των να μεταδώσουν την αλήθεια. Ακριβώς όπως ο Ιεχωβά δείχνει αγάπη σε μας, έτσι κι εμείς πρέπει να δείχνωμε αγάπη και φιλαδελφία σε όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να δείχνωμε ενδιαφέρον γι’ αυτούς ως άτομα, και να έχωμε ειλικρινή επιθυμία να τους βοηθήσωμε πνευματικά. Κάνοντας όλα αυτά τα πράγματα θ’ αποφύγωμε να γίνωμε ‘αργοί και άκαρποι εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.’—2 Πέτρ. 1:8.

21, 22. (α) Ποια συμβουλή του Πέτρου εφαρμόζεται στον καθένα που υπηρετεί τον Θεό ‘εν πνεύματι και εν αληθεία;’ (β) Πώς μπορούμε να εφαρμόσωμε τα λόγια του Ιησού στο κατά Λουκάν 13:24, 25;

²¹ Ο Πέτρος συνεχίζει τα ενθαρρυντικά του λόγια: «Δια τούτο, αδελφοί, επιμελήθητε περισσότερον να κάμητε βεβαίαν την κλήσιν και την εκλογήν σας· διότι ταύτα κάμνοντες δεν θέλετε πταίσει ποτέ. Διότι ούτω θέλει σας δοθή πλουσίως η είσοδος εις την αιώνιον βασιλείαν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού.» (2 Πέτρ. 1:10, 11) Είτε είμεθα από το κεχρισμένο υπόλοιπο των κληρονόμων του Χριστού, είτε είμεθα από τον ‘πολύν όχλον,’ η ενθάρρυνσις του Πέτρου εδώ να ‘επιμεληθούμε, (να κάνωμε το καλύτερο, ΜΝΚ)’ εφαρμόζεται στον καθένα ο οποίος θέλει ν’ απολαύση τις ευλογίες της Βασιλείας.

²² Τώρα δεν είναι καιρός να ελαττώσωμε τη θεία υπηρεσία μας. Αντιθέτως, ο Πέτρος κάνει έκκλησι σ’ εμάς: «Οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά.» (2 Πέτρ. 3:11, 12, ΜΝΚ) Ο Ιησούς δεν έδωσε την εντολή της μαθητεύσεως στους αγγέλους, αναμένοντας απ’ αυτούς να υλοποιηθούν για να κάνουν το έργο του χωρισμού των ‘προβάτων’ και των ‘εριφίων.’ Αντιθέτως έδωσε την εντολή σ’ εκείνους που αποδεικνύονται αληθινοί ακόλουθοί του και με την υπηρεσία των και με την ολόψυχη αφοσίωσί των. (Αποκάλ. 12:17) Τώρα είναι καιρός να ευαρεστήσωμε τον ουράνιο Βασιλέα μας με τακτική δράσι της Βασιλείας, και όχι προσφέροντας μια χωλαίνουσα ή με μισή καρδιά θυσία αίνου ή μια μη τακτική υπηρεσία.—Μαλ. 1:6-8· Λουκ. 13:24, 25.

23. Ποια θαυμασία προοπτική είναι ενώπιον εκείνων που τώρα αποδίδουν θεία υπηρεσία στον Θεό με ολόψυχο τρόπο;

²³ Καθώς εμείς γεμίζομε τη ζωή μας με λατρεία που αποδίδεται ολόψυχα, μπορούμε να έχωμε τη διαβεβαίωσι ότι είμεθα μεταξύ του ευτυχισμένου πλήθους που θα επιζήση από τον Αρμαγεδδώνα και που θα χαίρη να συνεχίζη αυτή την υπηρεσία μέρα και νύχτα ενώπιον του θρόνου του Θεού μετά το τέλος της μεγάλης θλίψεως. Και όπως μας λέγει η Αποκάλυψις 7:17: «Το Αρνίον το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων.» Τι θαυμάσια προοπτική βρίσκεται ενώπιόν μας αν εξακολουθήσωμε ν’ αποδίδωμε λατρεία στον Ιεχωβά με όλη τη ψυχή μας!