Είσθε Φίλαυτος—Ή Θυσιαστικός;
«Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού. Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή.»—Ματθ. 16:24.
1. Ποια είναι η στάσις όλο και περισσοτέρων ανθρώπων σήμερα;
ΓΙΑ πολλούς ανθρώπους του κόσμου σήμερα, η σκέψις του να υποστούν προσωπικές θυσίες για κάποιον άλλον, ή για κάποια υπόθεσι, δεν είναι και τόσο ελκυστική. Πραγματικά, η στάσις που έχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι να θέλουν περισσότερα υλικά πράγματα, περισσότερες απολαύσεις και περισσότερη ελευθερία να κάνουν οτιδήποτε επιθυμούν, παραμερίζοντας τον Θεό ή τον άνθρωπο. Ακόμη και η προθυμία των ανθρώπων για θυσίες προς χάριν της οικογενείας των έχει μειωθή στα πρόσφατα χρόνια, στα οποία η διαίρεσις οικογενειών και τα διαζύγια φθάνουν στα ύψη, στο ένα έθνος μετά το άλλο.
2. Γιατί αυτή η τάσις φιλαυτίας δεν εκπλήσσει τους σπουδαστάς της Βίβλου;
2 Αυτή η τάσις φιλαυτίας δεν προκαλεί έκπληξι σ’ εκείνους που μένουν άγρυπνοι ως προς τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Αυτός ο προφητικός Λόγος με ακρίβεια προείπε ότι σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες,’ πολλοί άνθρωποι θα ήσαν «φίλαυτοι, φιλάργυροι,» «φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι.» Τόσο αφοσιωμένοι είναι μερικοί στην επιδίωξι των διαφόρων μορφών φιλαυτίας ώστε η Αγία Γραφή λέγει ότι είναι «ακρατείς.» Αυτό μπορεί επίσης να παρατηρηθή στην πελώρια αύξησι του αλκοολισμού, της τοξικομανίας και της σεξουαλικής ανηθικότητος στα πρόσφατα χρόνια.—2 Τιμ. 3:1-4.
3. Ποια αντίθετη στάσις υπάρχει και ποιος την συνιστά;
3 Εν τούτοις, υπάρχει και η αντίθετη στάσις, της αυτοθυσίας. Είναι μια πορεία που συνιστάται από μια ανώτερη αυθεντία, τον Παντοδύναμο Δημιουργό του σύμπαντος, τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά μια τέτοια πορεία αυτοθυσίας—μήπως είναι ξεπερασμένη σ’ αυτούς τους συγχρόνους καιρούς; Γιατί να θέλη κανείς να ενδιαφερθή γι’ αυτήν, όταν ολοένα περισσότεροι άνθρωποι αδιαφορούν;
ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
4, 5. Πώς ο Ιησούς μίλησε για μια πορεία αυτοθυσίας, και τι εννοούσε με τα λόγια του;
4 Είναι πολύ ουσιώδες να έχωμε την ορθή άποψι αυτού του ζητήματος της αυτοθυσίας, σε αντίθεσι με τη φιλαυτία. Σχετικά μ’ αυτό, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν και ας με ακολουθή. Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, ούτος θέλει σώσει αυτήν. Επειδή τι ωφελείται ο άνθρωπος, εάν κερδήση τον κόσμον όλον, εαυτόν δε απολέση ή ζημιωθή;»—Λουκ. 9:23-25.
5 Ο Ιησούς περιέγραφε εδώ την πορεία της αυτοθυσίας. Και ανέλαβε την ηγεσία στην επίδειξι του τι σήμαινε αυτό. Είπε: «Δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός.» (Ιωάν. 5:30) Ο λόγος, λοιπόν, για τον οποίον ο Ιησούς ανέλαβε μια πορεία αυτοθυσίας ήταν για να μπορέση να εκπληρώση πλήρως το θέλημα του ουρανίου Πατρός του, του Ιεχωβά. Αυτή η πορεία είναι εκείνη που συνέστησε ο Ιησούς στους ακολούθους του. Είπε ότι αυτοί πρέπει να είναι πρόθυμοι να ‘απαρνηθούν’ τους εαυτούς των, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να καθυποτάξουν τις προσωπικές των επιθυμίες και να κάμουν κύριο σκοπό της ζωής των την εκτέλεσι του θείου θελήματος.
6. (α) Τι δαπάνη περιλαμβάνεται σε μια πορεία αυτοθυσίας; (β) Κάνοντας το θέλημα του Θεού, πώς μπορεί ένας να σώση ‘την ζωή του;’
6 Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια ζωή αυτοθυσίας δεν είναι εύκολη. Απαιτεί δαπάνη, που περιλαμβάνει και χρόνο και κόπο. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να σημαίνη ακόμη και απώλεια της ζωής ενός ατόμου στα χέρια εκείνων που διώκουν τους δούλους του Θεού. Εν τούτοις, όπως ετόνισε ο Ιησούς, εκείνος που κάνει το θέλημα του Θεού ‘θα σώση τη ζωή του.’ Με ποια έννοια; Με την έννοια ότι θ’ αποκτήση την επιδοκιμασία του Ιεχωβά και την τελική αμοιβή που υπόσχεται ο Θεός σε όλους όσοι τον υπηρετούν, διότι αυτός «γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.» (Εβρ. 11:6) Για τους περισσοτέρους από τους πιστούς δούλους του Θεού, αυτή η αμοιβή είναι η αιώνια ζωή μέσα σε μια δίκαιη νέα τάξι, εδώ στη γη: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.» (Ψαλμ. 37:29) Και «θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.» (Ψαλμ. 37:11) Ούτε ο θάνατος ο ίδιος δεν μπορεί να εμποδίση αυτή την αμοιβή, διότι ο Ιεχωβά εγγυάται ότι πρόκειται να γίνη ‘ανάστασις ζωής.’—Ιωάν. 5:29.
7. Γιατί το μέλλον που υπόσχεται ο Ιεχωβά αξίζει κάθε θυσία εκ μέρους μας;
7 Η ζωή διακυβεύεται σ’ αυτό το θέμα της αυτοθυσίας σε αντίθεσι με τη φιλαυτία! Και τι θαυμαστή ζωή—να ζη κανείς για πάντα μέσα σε παραδεισιακές συνθήκες που θα καθιστούν την κάθε μέρα μια ‘τρυφή’! Αλήθεια, αυτή θα είναι η πραγματική ζωή. Καμμιά πορεία ζωής που θα μπορούσατε τώρα να εκλέξετε σ’ αυτό τον κόσμο, καμμιά ενασχόλησις σε σκληρή εργασία σε οποιοδήποτε επάγγελμα, καμμιά πράξις πίστεως σε οποιονδήποτε άνθρωπο ή οργάνωσι αυτού του κόσμου, δεν θα μπορούσε ποτέ να παραγάγη ένα μέλλον όπως αυτό που υπόσχεται ο Ιεχωβά σ’ εκείνους που τον υπηρετούν. Ασφαλώς, λοιπόν, αξίζει πολύ καλά οποιεσδήποτε θυσίες.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ
8, 9. Γιατί είναι ανάγκη να εντείνωμε τις προσπάθειές μας να παραμείνωμε άγρυπνοι και να κάνωμε θυσίες τώρα;
8 Καθώς προχωρούμε βαθιά μέσα στις ‘έσχατες ημέρες,’ παρουσιάζεται μια ολοένα πιο μεγάλη ανάγκη να είμεθα πολύ άγρυπνοι πνευματικώς και να εντείνωμε την προθυμία μας να κάνωμε θυσίες για να υπηρετήσωμε ευπρόσδεκτα τον Θεό. Ένας λόγος τούτου είναι το γεγονός ότι ο Σατανάς ή Διάβολος γνωρίζει ότι «ολίγον καιρόν» έχει ώσπου να τεθή εκτός δράσεως. (Αποκάλ. 12:12· 20:1-3) Εφόσον τώρα ο καιρός του είναι πολύ λίγος, μπορούμε να αναμένωμε ότι θα εντείνη τις άφρονες προσπάθειές του να διαφθείρη και να καταστρέψη. Τίποτε δεν θα ήθελε περισσότερο από το να επηρεάση τους δούλους του Ιεχωβά ν’ αμβλύνουν την πνευματική των αντίληψι και να χάσουν τα αίσθημα του επείγοντος ως προς τους κρισίμους αυτούς καιρούς. Και ασφαλώς θα ευχαριστηθή πολύ, αν μειώσουν ή εγκαταλείψουν εντελώς τη διακήρυξι ‘του ευαγγελίου της βασιλείας’ του Θεού στους άλλους.—Ματθ. 24:14.
9 Δεν πρέπει να υποτιμούμε την ικανότητα του Σατανά ν’ απατά και να βλάπτη. Ο θεόπνευστος Λόγος του Ιεχωβά προειδοποιεί: «Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη· εις τον οποίον αντιστάθητε μένοντες στερεοί εις την πίστιν.» (1 Πέτρ. 5:8, 9) Αν ένας συνετός άνθρωπος εγνώριζε ότι ένα εξαγριωμένο λιοντάρι τριγυρίζη ελεύθερο στη γειτονιά, θα ελάμβανε κάθε δυνατή προφύλαξι για να προστατευθή αυτός και η οικογένειά του, έτσι δεν είναι;
10, 11. (α) Ποια προειδοποίησι έδωσε ο Ιησούς για τη φιλαυτία; (β) Γιατί τα λόγια του Ιησού εφαρμόζονται ακόμη και σε μερικούς που είναι μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά σήμερα;
10 Ο Ιησούς μίλησε για την ανάγκη της αγρυπνίας όταν είπε σχετικά με την επικείμενη καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων: «Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.»—Λουκ. 21:34-36.
11 Σε ποιους μιλούσε ο Ιησούς; Σ’ αυτή την περίπτωσι, μιλούσε στους ακολούθους του. Τους προειδοποίησε όμως ότι, αν δεν αγρυπνούσαν, ακόμη και μερικοί απ’ αυτούς θα κατελαμβάνοντο εξ απροόπτου όταν θα ήρχετο η καταστρεπτική ημέρα του Ιεχωβά. Τι θα ωδηγούσε στο να καταληφθούν εξ απροόπτου; Το ότι θα ήσαν πολύ ενασχολημένοι στις φροντίδες της καθημερινής ζωής, ή θα εντρυφούσαν υπερβολικά σε τέρψεις. Αυτές οι συστάσεις προσοχής του Ιησού, αποτελούν μια πραγματική προειδοποίησι για μας σήμερα. Επειδή το τέλος αυτού του συστήματος δεν έφθασε ακόμη, μερικοί που υπηρετούν τον Ιεχωβά μπορεί να μπουν στον πειρασμό να χαλαρώσουν την επιθυμία των να κάνουν θυσίες γι’ αυτόν. Μπορεί να φρονούν ότι η νέα του τάξις απέχει πολύ στο μακρυνό μέλλον, ώστε να μη χρειάζεται να βλέπουν την παρούσα κατάστασι με πνεύμα επειγούσης ανάγκης. Μπορεί να έχουν τη γνώμη ότι πρέπει να ενδιαφέρωνται περισσότερο στο να διάγουν μια, δήθεν, «φυσιολογική» ζωή.
12. Έχει νόημα η αναζήτησις μιας «φυσιολογικής» ζωής σ’ αυτό το σύστημα;
12 Εντούτοις, από την άποψι του Θεού, είναι ποτέ δυνατόν οποιοσδήποτε τρόπος ζωής μέσα σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων να είναι «φυσιολογικός»; Αυτός ο κόσμος είναι κάτω από την επιρροή του Σατανά και των δαιμόνων του και κυριαρχείται από σκληρά πολιτικά συστήματα, άπληστα εμπορικά συμφέροντα και ιδιοτελείς ψευδείς θρησκείες. Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος από φόβο, μίσος, βιαιοπραγίες, ανηθικότητα, διαφθορά, οικονομικές δυσχέρειες, ασθένειες και θάνατο. Όλα αυτά πολύ απέχουν από τη φυσιολογική ζωή που προόρισε ο Ιεχωβά για την ανθρωπότητα, και η οποία περιλαμβάνει τέλεια υγεία, πλήρη ασφάλεια και ευτυχία, καθώς και αιώνια ζωή, και όλα αυτά μέσα σε μια παραδεισιακή γη. Συνεπώς, η ζωή τώρα απέχει πολύ από το να είναι φυσιολογική. Είναι πολύ αφύσικη, και θα παραμείνη έτσι έως ότου ο Ιεχωβά κατασυντρίψη όλο αυτό το πονηρό σύστημα, ανοίγοντας τον δρόμο για την ένδοξη νέα του τάξι. Αποτελεί λοιπόν αυταπάτη να επιζητούμε ομαλότητα μέσα σ’ ένα ανώμαλο κόσμο.
13. Ποια είναι μερικά παραδείγματα ανθρώπων που απατήθηκαν από τον Σατανά λόγω φιλαυτίας;
13 Τι συμφορά θα μπορούσε να είναι, σ’ αυτή την προχωρημένη εποχή, το ν’ αγνοήση ένας Χριστιανός την προειδοποίησι του Ιησού να χαλαρώση την επαγρύπνησί του και να θέση σε κίνδυνο τη σχέσι του με τον Ιεχωβά! Αυτός ο Χριστιανός θα άφηνε τον εαυτό του εντελώς εκτεθειμένο στο να πέση στην ‘παγίδα του διαβόλου, υπό του οποίου είναι πεπαγιδευμένοι εις το θέλημα εκείνου.’ (2 Τιμ. 2: 26) Αυτό ακριβώς συνέβη τον πρώτο αιώνα στον Δημά, που ήταν άλλοτε Χριστιανός. Ο απόστολος Παύλος είπε γι’ αυτόν: «Ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον.» (2 Τιμ. 4:10) Η γυναίκα του Λωτ ήταν άλλο ένα άτομο, που έπεσε στην παγίδα του Σατανά. Αυτή, εκδηλώνοντας ανυπακοή, εστράφη να ιδή τα Σόδομα όταν κατεστρέφοντο και ‘έχασε την ζωή της.’ Δικαίως ο Ιησούς είπε: «Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ.» (Λουκ. 17:32) Έπειτα ήταν ο Ησαύ ο οποίος παραιτήθηκε από τα πρωτοτόκιά του για μια προσωρινή υλική ωφέλεια. Τι άστοχη απόφασις ήταν αυτή! (Γέν. 25:29-34) Άλλος ένας ήταν ο Αχάν, ο οποίος εσκέπτετο περισσότερο το χρήμα και τα πολυτελή ενδύματα παρά τον σκοπό του Ιεχωβά. (Ιησ. Ναυή 7:1, 20-25) Δυστυχώς, όλοι αυτοί πλήρωσαν βαριά το ότι είχαν το πνεύμα της φιλαυτίας αντί του πνεύματος της αυτοθυσίας. Το να καταληφθούμε από το πνεύμα της φιλαυτίας, δεν είναι σπάνιο πράγμα. Έχει συμβή σε μερικούς από τους δούλους του Θεού των αρχαίων χρόνων, και συνέβη επίσης σε μερικούς που έζησαν στους συγχρόνους καιρούς. Μπορεί να συμβή και πάλι.
«ΩΣ ΠΑΓΙΣ»
14. Πώς η επικείμενη παγκόσμια καταστροφή παρομοιάζεται με παγίδα;
14 Όταν ο Ιησούς μίλησε για την έλευσι της καταστρεπτικής ημέρας του Ιεχωβά, είπε ότι αυτή η ημέρα θα ήρχετο «ως παγίς.» (Λουκ. 21:35) Μια παγίδα παγιδεύει ένα ανύποπτο ζώο όταν αυτό βαδίζη απρόσεκτα σ’ ένα επικίνδυνο μονοπάτι. Έτσι, επίσης, το τέλος αυτού του συστήματος θα έλθη ξαφνικά, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα το αναμένουν. Σ’ αυτούς θα μπορούσαν να περιλαμβάνωνται και μερικοί που άρχισαν να προχωρούν στην ‘οδό που φέρει εις την ζωήν,’ αλλά κατόπιν αφέθησαν ν’ απορροφηθούν από κοσμικές επιδιώξεις, και παρεξέκλιναν πάρα πολύ προς την εσφαλμένη κατεύθυνσι.—Ματθ. 7:14.
15. Μήπως μια λιγώτερο απειλητική κατάστασις του κόσμου αποτελεί απόδειξι ότι το τέλος αυτού του συστήματος πρέπει ν’ απέχη πολύ;
15 Ωστόσο, μήπως μια λιγώτερο απειλητική παγκόσμια κατάστασις, ή μια εξωτερική εμφάνισις ευημερίας σε διαφόρους τόπους, θα προμήθευε κάποια δικαιολογία για να αισθάνεται κανείς ότι το τέλος δεν είναι κοντά; Πραγματικά, αυτό θα εσήμαινε ακριβώς το αντίθετο. Σημειώστε τα λόγια του Ιησού: «Καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού εισήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.» Γι’ αυτό προειδοποίησε επίσης ο Ιησούς: «Δια τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.»—Ματθ. 24:37-39, 44.
16. Πώς εκφράσθηκαν ο Παύλος και ο Πέτρος για την αιφνιδιότητα του τέλους αυτού του συστήματος;
16 Ο απόστολος Παύλος, επίσης, επεσήμανε την αιφνιδιότητα με την οποία θα ετερματίζετο αυτό το σύστημα, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα το ανέμεναν. Είπε τα εξής: «Διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Ιεχωβά ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος.» (1 Θεσσ. 5:2, 3, ΜΝΚ) Και ο απόστολος Πέτρος αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ‘η ημέρα του Ιεχωβά ως κλέπτης έρχεται,’ απροσδόκητα για κείνους που δεν αγρυπνούν πνευματικά. (2 Πέτρ. 3:10) Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος συνεβούλευσε: «Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα.»—1 Θεσσ. 5:6.
17. Γιατί δεν πρέπει να φρονούμε ότι ο Ιεχωβά καθυστέρησε την ημέρα της οργής του;
17 Η ημέρα της οργής του Ιεχωβά κατά της ανομίας, θα έλθη ακριβώς όπως αυτός έχει προγραμματίσει. Δεν θα βραδύνη ούτε μια στιγμή. Επομένως, κανένας άνθρωπος που αγαπά τον Ιεχωβά, δεν θα πρέπει να βρεθή σε τέτοια διάθεσι πνεύματος ή σε τέτοιο πρότυπο ζωής, που δείχνει δυσπιστία για τον σκοπό του Ιεχωβά ν’ απαλλάξη αυτή τη γη από την ανομία και να ιδρύση μια δίκαιη νέα τάξι. Αν κάποιος υιοθετήση μια τέτοια αρνητική στάσι, θα ομοιάζη κατά πολύ μ’ εκείνους που περιγράφονται στα εδάφια 2 Πέτρου 3:3, 4, όπου λέγεται: «Θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας και λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; διότι αφ’ ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ’ αρχής της κτίσεως.»
18. (α) Τι ένδειξις υπάρχει ότι η εποχή μας είναι πραγματικά πολύ διαφορετική από την ‘αρχή της κτίσεως;’ (β) Γιατί οι κύριες προσπάθειές μας πρέπει να κατευθύνωνται προς την εκτέλεσι του θελήματος του Ιεχωβά;
18 Είναι αλήθεια ότι η αρχική πορεία της ζωής συνεχίζεται μέχρι τώρα. Εν τούτοις, σ’ αυτό τον αιώνα, όλες οι ενδείξεις των ‘εσχάτων ημερών’ είναι πλήρεις ενώπιόν μας. Οι περισσότερες από τις πιο μεγάλες καταστροφές της ιστορίας συγκεντρώθηκαν σ’ αυτόν τον αιώνα. Και τώρα ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να καταστρέψη κάθε ζωή επάνω στη γη. Ασφαλώς, όλες οι ενδείξεις της εκπληρώσεως των Βιβλικών προφητειών δείχνουν ότι αυτός ο κόσμος βαίνει αμείλικτα προς το τέλος του. Κι όταν αυτό επέλθη, θα σημαίνη μια περίοδο πρωτοφανούς αναταραχής για την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς την εχαρακτήρισε ως ‘θλίψι μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.’ (Ματθ. 24:21) Στη διάρκεια της περιόδου εκείνης, όλα τα πολιτικά, οικονομικά και ψευδή θρησκευτικά συστήματα αυτού του κόσμου θα καταρρεύσουν. Έτσι, όλος ο χρόνος, ο κόπος και οι δαπάνες που έγιναν για τη διατήρησι αυτών των συστημάτων, θα εκμηδενισθούν. Ασφαλώς οι Χριστιανοί δεν επιθυμούν να κατευθύνουν τις κύριες προσπάθειές των σε πράγματα που δεν θα διαμείνουν. Η κύρια πιστότης και οι θυσίες των θα κατευθύνωνται προς εκείνα που είναι αιώνια. «Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα το Θεού μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάν. 2:17.
19. Στη διάρκεια της ‘μεγάλης θλίψεως,’ τι ανάγκη θα υπάρχη για θυσίες και ποιοι είναι πιο πιθανόν ότι θα τις κάμουν;
19 Στη διάρκεια της επερχομένης ‘μεγάλης θλίψεως’ ασφαλώς θα υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για τους δούλους του Ιεχωβά, να επιδείξουν το πνεύμα της αυτοθυσίας. Θα είναι ανάγκη να βοηθήσουν τους συγχριστιανούς των με πολλούς τρόπους, ακόμη και να μοιρασθούν μαζί τους υλικά πράγματα. (Εβρ. 13:16) Εξ αιτίας των μεγάλων αναστατώσεων που θα επέλθουν τότε στα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά συστήματα, οι δούλοι του Θεού μπορεί και να χάσουν μερικά, ή και όλα, τα αποκτήματά των. Γι’ αυτό, εκείνοι που τώρα προτάσσουν στη ζωή τους τα συμφέροντα του Ιεχωβά και οι οποίοι έχουν ήδη το πνεύμα της αυτοθυσίας, θα βρουν ίσως πιο εύκολο να κάνουν τις θυσίες που θα χρειάζωνται τότε.
20. Πόσο σοβαρό είναι το θέμα της αυτοθυσίας;
20 Δεν μπορούμε να παραβλέψωμε το γεγονός ότι το ερώτημα, «Είσθε φίλαυτος—ή θυσιαστικός;» είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, όταν θεωρηθή από την άποψι του Ιεχωβά. Αν αγαπούμε τη ζωή, και θέλωμε να ζήσωμε την τέλεια ζωή στη νέα τάξι του Θεού, τότε έχομε ανάγκη του πνεύματος της αυτοθυσίας για να υπηρετούμε τώρα ευπρόσδεκτα τον Ιεχωβά.