Ερωτήσεις από Αναγνώστες
● Η λεκιθίνη βρίσκεται στο αίμα. Και πολλές επεξεργασμένες τροφές έχουν λεκιθίνη ως συστατικό τους. Μήπως αυτή η λεκιθίνη λαμβάνεται από το αίμα;
Όχι, δεν υπάρχει λόγος να το νομίζωμε αυτό.
Η λεκιθίνη είναι μια φυσική ουσία που έχει πολλές βιομηχανικές χρήσεις λόγω της συγγένείας της και με το λάδι και με το νερό σε ένα γαλάκτωμα. Χρησιμοποιείται, επίσης, εμπορικώς στα παγωτά, στα γλυκά και στα προϊόντα φούρνου, καθώς επίσης και σε μερικά καλλυντικά και χημικά προϊόντα. Αλλά ποια είναι η πηγή αυτής της λεκιθίνης;
Η λεκιθίνη είναι ένα φωσφολιπίδιον που βρίσκεται σε όλα τα ζώντα κύτταρα. Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία 1977 τονίζει: «Μεγαλύτερες ποσότητες λεκιθίνης βρίσκονται στον εγκέφαλο, στον νευρικό ιστό και στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Βρίσκεται, επίσης, σε μεγάλες ποσότητες στον κρόκο του αυγού και σε μερικά είδη φυτικών σπόρων.»—Τόμ. 17, σελ. 147.
Το γεγονός ότι το αίμα περιέχει λεκιθίνη ενδιαφέρει μερικούς Χριστιανούς οι οποίοι έχουν δει τη λεκιθίνη να καταγράφεται ως συστατικό σε ετικέττες τροφίμων. Η Αγία Γραφή παραγγέλλει στους Χριστιανούς να ‘απέχουν από αίμα.’ (Πράξ. 15:28, 29) Πρέπει, λοιπόν, ν’ αποφεύγουν να τρώγουν κρέας το οποίο έχει μέσα αίμα και τροφές που γίνονται από αίμα, όπως είναι τα λουκάνικα με αίμα ή αιματηρά λουκάνικα. Επειδή, όμως τα ερυθρά αιμοσφαίρια περιέχουν ποσότητες λεκιθίνης, μερικοί Χριστιανοί αρνούνται να φάγουν κάθε προϊόν που έχει λεκιθίνη ως συστατικό. Μερικοί αισθάνονται υποχρεωμένοι να γράψουν στους κατασκευαστές για να ελέγξουν την πηγή της λεκιθίνης που χρησιμοποιείται σε ωρισμένα τρόφιμα.
Εν τούτοις, η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία λέγει τα εξής: «Εμπορικώς, η λεκιθίνη χρησιμοποιείται ως γαλακτωματοποιητικό συστατικό στη βιομηχανία τροφίμων, ιδιαίτερα στην κατασκευή μαργαρίνης και σοκολάτας. Η λεκιθίνη για βιομηχανικές χρήσεις λαμβάνεται από αυγά ή από ένα υποπροϊόν παραγωγής ελαίου από σόγια.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.)
Επειδή οι εμπορικές ποσότητες σχετικώς φθηνής λεκιθίνης μπορούν να ληφθούν από αυγά ή από λάδι σόγιας, δεν υπάρχει λόγος να επιζητήσουν οι κατασκευαστές να λάβουν λεκιθίνη από το αίμα. Παραδείγματος χάριν: Τα ερυθρά αιμοσφαίρια περιέχουν, επίσης, μόρια σιδήρου. Ωστόσο, πόσο ανόητο θα ήταν για έναν κατασκευαστή να εξάγη σίδηρο από το αίμα για να κάνη σκεύη μαγειρικής ή άλλα προϊόντα σιδήρου όταν η ίδια ακριβώς ύλη (ο σίδηρος) μπορεί να ληφθή από μετάλλευμα σιδήρου με ελάχιστο κόστος.
Είναι γεγονός, λοιπόν, ότι η εμπορική λεκιθίνη δεν λαμβάνεται από το αίμα. Έτσι, οι Χριστιανοί δεν πρέπει ν’ ανησυχούν για το αίμα όταν βλέπουν τη λέξι «λεκιθίνη» στην ετικέττα μερικών τροφίμων.