Μήπως ο Μωυσής Παρέβη το Λόγο Του;
ΣΤΟ τέλος της ενάτης πληγής—που ήταν τρεις μέρες ολικού σκότους—ο Φαραώ απείλησε τον Μωυσή: «Φύγε απ’ εμού· πρόσεχε εις σεαυτόν, να μη ίδης πλέον το πρόσωπόν μου· διότι εις οποίαν ημέραν ίδης το πρόσωπόν μου, θέλεις αποθάνει.» (Έξοδ. 10:28) Σύμφωνα με το εδάφιο Έξοδος 10:29, ο Μωυσής απάντησε: «Καθώς είπας, δεν θέλω ιδεί πλέον το πρόσωπόν σου.»
Στο επόμενο κεφάλαιο της Εξόδου, εδάφια 4 ως 8 όμως, διαβάζομε ότι ο Μωυσής ανήγγειλε τη δεκάτη πληγή στον Φαραώ. Μήπως ο Μωυσής παρέβη τον λόγο του; Όχι, δεν φαίνεται να συνέβη κάτι τέτοιο. Προφανώς, τα εδάφια Έξοδος 11:1-3 πρέπει να θεωρηθούν ως παρενθετικά. Έτσι, αφού ο Μωυσής είπε: «Δεν θέλω ιδεί πλέον το πρόσωπόν σου,» δεν σταμάτησε να ομιλή, αλλά συνέχισε αναγγέλλοντας τη 10η πληγή. Κατόπιν, όπως λέγει η αφήγησις, ο Μωυσής «εξήλθεν . . . από του Φαραώ μετά θυμού μεγάλου.»—Έξοδ. 11:8.
Μόνο αν γνώριζε ότι η 10η πληγή θα ήταν και η τελευταία μπορούσε ο Μωυσής να πη στον Φαραώ ότι δεν θα προσπαθούσε να δη πια το πρόσωπό του. Αλλιώς, θα ήταν αλαζονικό να συμφωνήση με κάτι που μπορεί να μην ήταν σε αρμονία με το θέλημα του Ιεχωβά. Τα λόγια των εδαφίων Έξοδος 11:1-3 αποκαλύπτουν ότι ο Μωυσής γνώριζε ότι η 10η πληγή θα ήταν η τελευταία και αυτά τα λόγια, επίσης, μάς πληροφορούν σχετικά με το τι έπρεπε να κάνουν οι Ισραηλίτες όταν η πληγή έπληττε τους Αιγυπτίους.—Παράβαλε Έξοδος 11:2, 3 με Έξοδον 12:35, 36.
Όπως συνέβησαν τα γεγονότα, ο Φαραώ εξαναγκάσθηκε να στείλη να φωνάξουν τον Μωυσή και τον Ααρών. Ο Φαραώ, ταπεινωμένος από τη 10η πληγή, τους είπε: «Σηκώθητε, εξέλθετε εκ μέσου του λαού μου και σεις και οι υιοί του Ισραήλ· και υπάγετε, λατρεύσατε τον Κύριον, καθώς είπετε· και τα ποίμνιά σας και τας αγέλας σας λάβετε, καθώς είπετε, και απέλθετε· ευλογήσατε δε και εμέ.» (Έξοδ. 12:31, 32) Τι αντίθεσις! Ο Φαραώ που απείλησε τον Μωυσή με θάνατο, τώρα εκλιπαρεί μια ευλογία. Δεν ήθελε να φύγουν ο Μωυσής και οι άλλοι Ισραηλίτες από την Αίγυπτο και να τον καταρώνται ακόμη και να εύχονται να του συμβή και άλλη συμφορά.