Ο Λόγος του Θεού είναι Ζων
Μόνο με τη Δύναμι του Ιεχωβά
Οι Εβραίοι προφήτες δεν ήσαν άνδρες υπερανθρώπινης δυνάμεως, αλλά άτομα «ομοιοπαθείς με ημάς.» (Ιακ. 5:17) Ωστόσο, συχνά αντιμετώπισαν τρομερή εναντίωσι από τους δικούς τους ανθρώπους. Χωρίς τη θεία βοήθεια, δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν στην εκτέλεσι της αποστολής τους. Αλλά θριάμβευσαν με τη δύναμι του Ιεχωβά. Αυτό φαίνεται ζωηρά στην περίπτωσι του προφήτη Ιερεμία.
Ενώπιον των πρεσβυτέρων του λαού του και των πρεσβυτέρων από τους ιερείς, ο Ιερεμίας έσπασε ένα πήλινο αγγείο. Εξηγώντας τη σημασία αυτής της πράξεως, δήλωσε: «Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων· Ούτω θέλω συντρίψει τον λαόν τούτον και την πόλιν ταύτην, καθώς συντρίβει τις το αγγείον του κεραμέως, το οποίον δεν δύναται να διορθωθή πλέον· και θέλουσι θάπτει αυτούς εν Τοφέθ, εωσού να μη υπάρχη τόπος εις ταφήν.» (Ιερ. 19:1-11) Ο Ιερεμίας, φεύγοντας από την Τοφέθ στην κοιλάδα του υιού Εννόμ, πήγε στην αυλή του ναού και εκεί διακήρυξε το άγγελμα καταδίκης του Ιεχωβά εις επήκοον όλου του συγκεντρωμένου λαού.—Ιερ. 19:14, 15.
Ο προϊστάμενος του ναού, ο Πασχώρ, ενήργησε γρήγορα κατά του Ιερεμία. Δημοσία, ταπείνωσε τον προφήτη κτυπώντας τον και τοποθετώντας τον κατόπιν στο δεσμωτήριο, στην Πύλη Βενιαμίν. Όταν ελευθερώθηκε από το δεσμωτήριο την επόμενη ημέρα, ο Ιερεμίας διακήρυξε την κρίσι του Ιεχωβά κατά του Πασχώρ.—Ιερ. 20:1-6.
Πώς επηρέασαν τον Ιερεμία αυτές οι εμπειρίες; Ένοιωσε πολύ αποθαρρυμένος επειδή έγινε αντικείμενο καταισχύνης γνωστοποιώντας το μήνυμα του Θεού. Ένοιωσε την επιθυμία να σταματήση· αλλά δεν μπορούσε. Κάτω από την κινητήρια δύναμι του πνεύματος του Θεού, έπρεπε να μιλήση. Ο λόγος του Ιεχωβά «ήτο εν τη καρδία του ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις του.» Ο Ιερεμίας κατάλαβε ότι, με τη δική του δύναμι, ποτέ δεν θα μπορούσε να εξακολουθήση να διακηρύττη εκείνο που του προξένησε τόσα πολλά προσωπικά προβλήματα. Δήλωσε: «Κύριε, με εδελέασας και εδελεάσθην· υπερίσχυσας κατ’ εμού και κατίσχυσας.» (Ιερ. 20:7-9) Ο προφήτης είχε δελεασθή με την έννοια ότι μπόρεσε να εκπληρώση εκείνο που ποτέ δεν θα μπορούσε να κάνη με δική του δύναμι. Ο Ύψιστος είχε αποδειχθή ισχυρότερος από την αδυναμία του Ιερεμία.
Πόσο ενθαρρυντικό μπορεί να είναι αυτό για μας σήμερα! Κι εμείς, επίσης, μπορεί να αντιμετωπίζομε εναντίωσι και χλευασμό στο κήρυγμα του αγγέλματος του Θεού που περιέχεται στις Γραφές· Αλλά με τη θεία βοήθεια, μπορούμε να επιτύχωμε στην εκπλήρωσι της αποστολής που ανέθεσε ο Ιησούς Χριστός στους μαθητές του. (Ματθ. 28:19, 20) Η κατάστασίς μας μπορεί να παρομοιωθή μ’ εκείνη του αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε: «Όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.»—2 Κορ. 12:10.