Ανταμοιβές από την Εκπαίδευσι Τέκνων με Θεοσεβή Τρόπο
«Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.» (Εφεσ. 6:4) Αυτά τα λόγια δείχνουν ότι κυρίως στον πατέρα ή κεφαλή της οικογένειας εναποθέτει ο Ιεχωβά Θεός την ευθύνη της εκπαιδεύσεως των παιδιών με θεοσεβή τρόπο. Όταν ο πατέρας ζη σύμφωνα με τη Θεόδοτη ευθύνη του, όλη η οικογένεια συνδέεται στενώτερα και ενισχύεται. Αλλά τι μπορεί να κάνη μια Χριστιανή σύζυγος όταν ο σύζυγός της είναι άπιστος;
Πρέπει να κάνη ό,τι μπορεί για να εκπαιδεύση τα παιδιά της. Ενώ θα φροντίζη να μην τα απομακρύνη από τον πατέρα τους, πρέπει να προσπαθή να κάνη καλή χρήσι των ευκαιριών που έχει για να μιλάη σ’ αυτά για το Δημιουργό και τις ιδιότητές Του. Ακόμη και όταν ο σύζυγός της εκδηλώνη αποδοκιμασία, εκείνη εξακολουθεί να έχη υποχρέωσι από τον Ιεχωβά Θεό να εκπαιδεύση τα παιδιά της στο βαθμό που είναι δυνατόν. Η Αγία Γραφή λέει: «Μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου,» και «Υιός δε άφρων είναι λύπη της μητρός αυτού.» (Παρ. 6:20· 10:1) Η μητέρα, για να αποφύγη την αισχύνη μελλοντικής αφροσύνης των παιδιών της, καλά θα κάνη να ασκή καλή επιρροή σ’ αυτά για τα πνευματικά ζητήματα.
ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Είναι αξιοσημείωτο ότι πιστές γυναίκες των αρχαίων χρόνων παρείχαν Γραφική εκπαίδευσι. Ο Τιμόθεος, λόγου χάριν, γνώριζε «τα ιερά γράμματα» από βρέφους με τις προσπάθειες της μητέρας του Ευνίκης και πιθανώς και της γιαγιάς του Λωίδος. Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει αν ο άπιστος Έλληνας πατέρας του Τιμόθεου ενέκρινε ή αντιτάχθηκε στο να εκπαιδεύη η Ευνίκη τον γιο της. Οτιδήποτε και αν συνέβαινε, η Ευνίκη ενήργησε καλά στην εκτέλεσι της ευθύνης της. Οι προσπάθειές της έφεραν καλή καρποφορία. Ο Τιμόθεος «είχε καλήν μαρτυρίαν υπό των εν Λύστροις και Ικονίω αδελφών.» (Πράξ. 16:1, 2· 2 Τιμ. 1:5· 3:15) Σχετικά με τον Τιμόθεο, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Δεν έχω ουδένα ισόψυχον, όστις να μεριμνήση γνησίως περί της καταστάσεώς σας· επειδή πάντες ζητούσι τα εαυτών, ουχί τα του Ιησού Χριστού· γνωρίζετε δε την δοκιμασίαν αυτού, ότι ως τέκνον μετά του πατρός εδούλευσε μετ’ εμού εις το ευαγγέλιον.» (Φιλιπ. 2:20-22) Η Ευνίκη πρέπει να αισθανόταν μεγάλη ευτυχία βλέποντας τον γιο της να χρησιμοποιήται έτσι από τον Θεό υπηρετώντας τις εκκλησίες του λαού του. Τι καλή ανταμοιβή για το σκληρό της έργο!
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΕΚΝΩΝ
Οι Χριστιανές γυναίκες των νεώτερων χρόνων ευλογήθηκαν ομοίως. Μια Αφρικανίδα της οποίας ο σύζυγος εναντιωνόταν στις προσπάθειές της να διδάξη το Λόγο του Θεού στα παιδιά της αφηγείται τα εξής: «Συνέχισα να μελετώ την Αγία Γραφή με τα παιδιά μου. Μελετούσα μαζί τους στη ζούγκλα. Όταν έπρεπε να μελετήσωμε στο σπίτι, ένας από τους γιους μου καθόταν στην πόρτα σαν φρουρός. Το έκανα αυτό πολλά χρόνια. Κάθε μέρα προσευχόμουν στον Ιεχωβά για τα παιδιά μου.» Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Η αδελφή συνεχίζει: «Ο Ιεχωβά πραγματικά απάντησε στις προσευχές μου. Η θυγατέρα μου παντρεύτηκε, και ο σύζυγός της υπηρετεί ως πρεσβύτερος στην εκκλησία με την οποία είναι συνταυτισμένοι.» Οι γιοι της επίσης αγωνίζονται να ζουν σε αρμονία με την Αγία Γραφή. Και η γυναίκα τελείωσε έτσι: «Η οικογενειακή μελέτη ασφαλώς ευλογήθηκε. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Ιεχωβά για τον τρόπο με τον οποίο απάντησε στις προσευχές μου.»
Άλλη μια Χριστιανή σύζυγος είπε τα εξής: «Μετά τις σχολικές ώρες και προτού επιστρέψη ο άπιστος σύζυγός μου στο σπίτι από την εργασία του, εύρισκα καιρό να συμμελετώ με τα δύο κορίτσια μου. Άλλες ώρες τους μιλούσα για την καλή Χριστιανική διαγωγή και τα όσα είχα μάθει στις συναθροίσεις. Τώρα είμαι ευτυχής για τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου. Το ένα κορίτσι μου παντρεύτηκε ένα διακονικό υπηρέτη. Το άλλο πηγαίνει καλά. Ο Ιεχωβά αληθινά απάντησε στις προσευχές μου.»
Είναι σαφές ότι για να ευλογήση ο Ιεχωβά τις προσπάθειές μας πολύ ουσιώδης είναι η προσευχή. Οι Χριστιανοί είναι ανάγκη να καταβάλλουν σθεναρές προσπάθειες και να μην αποθαρρύνωνται από τη διάρκεια και την προσπάθεια που απαιτείται για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους κάτω από δυσμενείς περιστάσεις. Με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, μπορεί κανείς να επιτύχη.—Λουκ. 13:24· Φιλιπ. 4:13.