Εύρεσις Πνευματικής Ευχαριστήσεως στη Δανία

ΣΤΗΝ είσοδο της Βαλτικής Θάλασσας βρίσκεται η Δανία. Αυτή η χώρα, που αποτελείται από μια χερσόνησο και μερικά νησιά, καλύπτει έκτασι γύρω στα 43.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (16.600 τ. μιλ.) κι έχει πληθυσμό περίπου 5.000.000.

Πριν από αιώνες η επιρροή αυτού του βασιλείου επεκτεινόταν πολύ πέρα από τα σημερινά του σύνορα. Στη διάρκεια των ετών 800 ως 1000 μ.Χ., οι Βίκινγκς διέσχιζαν τις θάλασσες με πλοία που είχαν σαν ακρόπρωρο τον δράκοντα, ερημώνοντας και κατακτώντας απέραντες εκτάσεις δυτικά της Δανίας. Όταν η χώρα έγινε «Χριστιανική,» υπήρξαν εποχές που περιοχές στο βορρά, στην ανατολή και στο νότο ήλθαν επίσης κάτω από τον έλεγχο Δανών μοναρχών. Δύο απ’ αυτές τις περιοχές, τα Νησιά Φαρόαι και η Γροιλανδία, βρίσκονται ακόμη κάτω από τη Δανική μοναρχία.

Για 100 έτη και πλέον, η Δανία δεν είχε λάβει ενεργό μέρος σε πόλεμο, μολονότι δεν εξαιρέθηκε από τα αποτελέσματα των δύο παγκοσμίων πολέμων. Χάρις στην πολύ αναπτυγμένη γεωργία, η χώρα αυτή είναι ένας από τους σιτοβολώνες της Ευρώπης. Το επίπεδο της ζωής είναι υψηλό, και οι Δανοί απολαμβάνουν ένα αξιοσημείωτο μέτρο ασφαλείας λόγω της κοινωνικής προνοίας τους.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ακόμη κάποια αλήθεια στα λόγια που έθεσε στο στόμα του Δανού πρίγκηπα Άμλετ ο Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: «Κάτι είναι σαθρό στο κράτος της Δανίας.» Τα προβλήματα οικονομικής φύσεως μπορούν να φανούν με τη μορφή της ανεργίας και των ελλειμμάτων στο ισοζύγιο πληρωμών, οι πολλές περιπτώσεις θρομβώσεως και καρκίνου μαρτυρούν τα πλατιά διαδεδομένα προβλήματα υγείας. Οι άνθρωποι δεν έχουν γίνει πιο ευτυχισμένοι με την ελευθερία και την ευημερία που απολαμβάνουν, ούτε με τη χαλαρή σεξουαλική ηθική που έχουν αποδεχθή. Σύμφωνα με στατιστικές, η Δανία έχει μια από τις πιο υψηλές αναλογίες αυτοκτονιών στον κόσμο. Το γεγονός αυτό τονίζει την αληθινότητα των λόγων του Ιησού: «Εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» (Λουκ. 12:15) Οι άνθρωποι, για να είναι πραγματικά ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι με τη μερίδα τους στη ζωή, πρέπει να έχουν ικανοποιήσει τις πνευματικές τους ανάγκες.—1 Τιμ. 6:6-8.

Η ΠΡΩΤΗ ΔΡΑΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Από ενδιαφέρον γι’ αυτή την πνευματική ανάγκη, υποκινήθηκε ο Κ. Τ. Ρώσσελ, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, να επισκεφθή τη Δανία το 1891. Διαπίστωσε ότι η χώρα αυτή έμοιαζε με αγρό ώριμο για θερισμό. Επίσης, οι συνθήκες ήσαν ιδανικές για τη διάδοσι του Βιβλικού αγγέλματος.

Σαράντα και πλέον χρόνια προηγουμένως, το 1849, ο πρώην απόλυτος μονάρχης έγινε συνταγματικός μονάρχης. Μέχρι τότε η Ευαγγελική-Λουθηρανή Εκκλησία του Κράτους ασκούσε δια της βίας τον νηπιοβαπτισμό στα παιδιά Βαπτιστών γονέων. Αλλά, με την έναρξι της συνταγματικής μοναρχίας, η Κρατική Εκκλησία έγινε μια Εθνική εκκλησία, στην οποία αν ήθελε κάποιος γινόταν μέλος της. Επίσης, μετά από μια περίοδο σημαντικής αδιαφορίας για τη Βίβλο, μερικές θρησκευτικές αφυπνίσεις αύξησαν το ενδιαφέρον για τα πνευματικά ζητήματα. Επίσης, στα μέσα του 19ου αιώνα, ο πασίγνωστος Δανός θεολόγος και φιλόσοφος Σόρεν Κιρκεγκάαρντ επετέθη εναντίον της εκκλησίας με πολύ έντονα λόγια. Την κατηγόρησε ότι ‘νέρωνε’ τα λόγια του Ιησού σχετικά με την τεθλιμμένη οδό που οδηγεί στη ζωή, λέγοντας ότι η εκκλησία την έχει ποδοπατήσει τόσο πλατιά που ο καθένας θα μπορούσε να βαδίση σ’ αυτό το δρόμο.—Ματθ. 7:13, 14.

Έτσι, για περισσότερους από ένα λόγους, ήταν κατάλληλη η επίσκεψις του πρώτου «Σπουδαστού των Γραφών,» ενός Δανο-Αμερικανού, στη Δανία το 1894. Από το 1897 κι έπειτα, άρθρα της Σκοπιάς δημοσιεύονταν σ’ ένα μικρό περιοδικό που ονομαζόταν Τούζιντααρς-ρίγκετς Μπούμντμπερερ (Αγγελιαφόρος της Χιλιετηρίδας), και από το 1900 το περιοδικό Σκοπιά είναι μια απάθεια προς τη θρησκεία. Αυτό μπο παίξει σημαντικό ρόλο στο να διεγείρη σε πολλούς την πνευματική όρεξι.

Ωστόσο, τα λόγια του Σόρεν Κιρκεγκάαρντ παραμένουν ακόμη αληθινά. Η γενική στάσις είναι μια απάθεια προς τη θρησκεία. Αυτό μπορεί να το δη κανείς σ’ ένα άρθρο του Δανικού Περιοδικού, που εκδίδεται από το Υπουργείο Εξωτερικών. Στο τεύχος του Ιανουαρίου 1978, παρατίθεντο τα ακόλουθα σχόλια: «Αν αληθεύη, όπως λέει η παλιά Δανική παροιμία, ότι είναι καλύτερο να κάθεσαι στην ταβέρνα και να σκέπτεσαι την εκκλησία παρά να κάθεσαι στην εκκλησία και να σκέπτεσαι την ταβέρνα, τότε οι Δανοί κάνουν το σωστό.» Ενώ το 93 και πλέον τοις εκατό του πληθυσμού παραμένουν ως μέλη της εκκλησίας, το 2 μόνο τοις εκατό πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Κυριακή. Το 4 τοις εκατό πηγαίνει μια ή δυο φορές το μήνα, ενώ το «51 τις εκατό του πληθυσμού των ενηλίκων λένε ότι ποτέ δεν πηγαίνουν στην εκκλησία.» Στα πρόσφατα χρόνια, ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, έχουν παύσει να είναι μέλη της εκκλησίας τους.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Η ευημερία που ακολούθησε μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έκανε πολλούς από τη γενεά, η οποία σήμερα είναι μέσης ηλικίας, να εργάζωνται για υλιστικούς στόχους. Αλλά τα προβλήματα όπως η απειλή της ατομικής βόμβας, η μόλυνσις και η ανεργία έχουν συμβάλει στο να χάσουν πάρα πολλοί νέοι την πίστι τους σ’ αυτές τις αξίες. Αυτοί οι νέοι αποβλέπουν αλλού στην έρευνά τους για ευχαρίστησι.

Πάρτε την περίπτωσι ενός νεαρού ο οποίος παρακολούθησε ένα εξάμηνο πρόγραμμα σε μια ανώτατη θρησκευτική σχολή χωρίς να βρη καμμιά λύσι στα προβλήματά του. Στην ηλικία των 18 ετών, άρχισε να ψάχνη αλλού για απάντησι—στον Ινδουισμό, στον αποκρυφισμό, στην αστρολογία, στον πνευματισμό, στην Επιστημολογία και στα ναρκωτικά. «Σκέφθηκα,» όπως είπε αργότερα, «ότι το σύνολο όλων αυτών θα μου έδινε μια ιδέα για το Θεό.» Απογοητευμένος από το αποτέλεσμα, ωδηγήθηκε στα ναρκωτικά και σιγά σιγά ήλθε κάτω από την επιρροή δαιμονικών δυνάμεων σε τέτοιο βαθμό ώστε πίστευε ότι η ζωή του απειλείτο. Παρ’ όλα αυτά, διατηρούσε κάποια πίστι σ’ ένα Θεό αγάπης και στο Χριστό. Σχετικά με την συνεχή έρευνά του, δήλωσε: «Πήγα στις θρησκείες που ομολογούν ότι είναι Χριστιανικές—στους Πεντηκοστιανούς, στους Αποστολικούς, στους Βαπτιστές, στις ομάδες Χριστιανών νέων, και στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Συνεχώς ρωτούσα, έπαιρνα αντιφατικές απαντήσεις, αναρωτιόμουνα, προσευχόμουνα ερευνούσα τις Γραφές.»

Στην ηλικία των 22 ετών, ο νεαρός αυτός πείσθηκε ότι η αλήθεια βρισκόταν μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κατώρθωσε να κόψη τη συνήθεια των ναρκωτικών αφού είχε συνηθίσει σ’ αυτά επί ενάμισυ χρόνο. Παρά τη μεγάλη εναντίωσι των γονέων του, έγινε βαπτισμένος Μάρτυς και τώρα μεταδίδει με ζήλο τις Βιβλικές αλήθειες σε άλλους. Βρήκε πνευματική ευχαρίστησι.

ΕΥΡΥΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Στα σχολεία της Δανίας, επίσης, υπάρχουν έντονα αισθήματα δυσαρεσκείας με τους κανόνες της κοινωνίας. Ένα θετικό αποτέλεσμα τούτου είναι η προθυμία με την οποία αναζητεί κανείς απαντήσεις από άλλες πηγές. Παραδείγματος χάρι, πολλοί δάσκαλοι πληροφορούν στις τάξεις τους τους μαθητές τους για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ιδιαίτερα, τα πρόσφατα χρόνια, παρατηρείται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον στις επισκέψεις που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στις τάξεις.

Πώς γίνονται αυτές οι επισκέψεις; Ένα νεαρό ζευγάρι που έχει πάει σε σχολεία περίπου 60 ή 70 φορές αναφέρει τα εξής: «Δίνομε μια εισαγωγική ομιλία, εξηγώντας λίγα βασικά σημεία της πίστεώς μας—παραδείγματος χάρι, το κήρυγμά μας για τη βασιλεία του Θεού και τον επικείμενο παράδεισο στη γη, την πίστι μας στη δημιουργία, την άποψί μας για τη Βίβλο, την εντολή ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας σε συνδυασμό με το ζήτημα της ουδετερότητας, την ιστορία μας, και τη διαμόρφωσι της οργανώσεώς μας σε σύγκρισι με την πρώτη Χριστιανική εκκλησία. Την υπόλοιπη ώρα απαντούμε στις ερωτήσεις που υποβάλλει η τάξις. Πρόσφατα, παρατηρήσαμε μια αλλαγή σ’ αυτό που απασχολεί τις διάνοιες των μαθητών. Πριν από δύο ή τρία χρόνια, οι συζητήσεις στην τάξι συχνά περιστρέφοντο γύρω από κοινωνικά προβλήματα και την πολιτική μας ουδετερότητα. Τώρα υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για ζητήματα ανθρώπινης, ηθικής ή καθαρά Βιβλικής φύσεως.» Αφού οι Μάρτυρες είχαν μια επαφή με 40 μαθητές, ο δάσκαλος εξέφρασε κάποια έκπληξι και υπερηφάνεια επειδή οι μαθητές έδωσαν τόση προσοχή και έθεσαν τέτοια σχετικά ερωτήματα.

ΑΚΟΜΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙ

Ωστόσο, στη Δανία υπάρχει μια περιοχή όπου τα αισθήματα είναι πολύ λεπτά, ίσως περισσότερο από τα άλλα μέρη. Το ζήτημα αυτό περιλαμβάνει τη στάσι που παίρνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σχετικά με τη μετάγγισι αίματος. Αυτό το ζήτημα προβλήθηκε δραματικά το Μάρτιο του 1975, όταν ένα νεαρό ανδρόγυνο πήρε τον τρίχρονο γιο τους από το νοσοκομείο των παίδων της Κοπενχάγης. Το έκαναν αυτό επειδή ο γιατρός, για να επιβάλη μετάγγισι αίματος παρά τις επιθυμίες των γονέων, αφαίρεσε απ’ αυτούς τη νομική κηδεμονία.

Γνωρίζοντας ότι πιθανότατα θα καταζητούντο από την αστυνομία, οι γονείς ζήτησαν καταφύγιο σε μερικούς ομοπίστους τους. Ταυτόχρονα, προσπάθησαν να βρουν ένα γιατρό που θα ήταν πρόθυμος να εφαρμόση θεραπεία στο παιδί χωρίς τη χρήσι αίματος. Η εθνική αστυνομία άρχισε ένα κυνηγητό, με αιφνιδιασμούς, έρευνες και έλεγχο στα σύνορα. Το γεγονός αυτό συνωδεύθηκε από μια αληθινή εκστρατεία καταδιώξεως στον τύπο με τίτλους όπως «Παιδοκτόνοι,» «Θρησκευτικά Φανατισμένοι» και «Κυνικοί Γονείς.» Ακόμη απειλές για τοποθέτησι βομβών και περιπτώσεις καθαρής βίας έγιναν. Δύο κληρικοί κι ένα μέλος της Βουλής ήγειραν το ερώτημα μήπως οι αρχές θα έπρεπε ν’ αναλάβουν κάποια δράσι κατά των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εν τω μεταξύ, οι γονείς βρήκαν ένα γιατρό, ο οποίος ήταν πρόθυμος να σεβασθή την πίστι τους και να χρησιμοποιήση άλλες μεθόδους θεραπείας. Σήμερα το αγόρι αυτό ζη και είναι υγιές.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΡΓΟ ΝΑ ΓΙΝΗ

Τα πρόσφατα χρόνια η Δανική κοινωνία έχει αντιμετωπίσει πολλές αλλαγές. Το γεγονός αυτό έχει επηρεάσει ακόμη και τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για συναθροίσεις. Στο παρελθόν, οι Μάρτυρες χρησιμοποιούσαν κτίρια αθλητικών αγώνων για τις εξαμηνιαίες συνελεύσεις περιοχής τους. Ωστόσο, η ραγδαία αύξησις των ενοικίων τους έκανε να σκεφθούν να κτίσουν δικές τους αίθουσες συνελεύσεων.

Η αφιέρωσις της πρώτης αίθουσας συνελεύσεων στις 17 Μαρτίου 1979, ήταν πράγματι ένα χαρούμενο γεγονός. Αυτή η αίθουσα, η οποία χρηματοδοτήθηκε από αυθόρμητες συνεισφορές και κτίσθηκε με εθελοντική εργασία, θα εξυπηρετήση τις περιοχές της χώρας που λέγονται Τζούτλαντ και Φίνεν. Για το ανατολικό μέρος της χώρας με το νησί της Ζηλανδίας και την πρωτεύουσα της Κοπενχάγης, μελετώνται σχέδια για μια παρόμοια αίθουσα. Σε συνδυασμό μ’ αυτή τη δεύτερη αίθουσα συνελεύσεων, σχεδιάζεται η κατασκευή ενός καινούργιου και πολύ μεγαλύτερου Τμήματος Γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά.

Στη διάρκεια των 90 σχεδόν ετών που πέρασαν από τότε που επισκέφθηκε ο Κ. Τ. Ρώσσελ τη Δανία, το έργο για την υποβοήθησι άλλων ν’ αποκτήσουν ακριβή Βιβλική γνώσι έχει προοδεύσει σταθερά, με διαστήματα ραγδαίας αυξήσεως και περιόδους σταθεροποιήσεως. Μετά την Εθνική Εκκλησία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν το μεγαλύτερο θρησκευτικό σώμα της χώρας—ίσως με την εξαίρεσι της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία δεν έχει κοινοποιήσει καινούργια μέλη για αρκετά χρόνια τώρα. Πολύ λίγες χώρες με πληθυσμό σαν της Δανίας έχουν παρόμοια αναλογία Μαρτύρων με τον πληθυσμό—1 προς 387.

Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος του έργου διανομής της πνευματικής τροφής συνίσταται στη διδασκαλία και την ενίσχυσι των πολλών δραστηρίων Μαρτύρων. Ταυτόχρονα, εξακολουθούν να προετοιμάζουν τον εαυτό τους για μεγαλύτερη ακόμη μαρτυρία για τη βασιλεία του Θεού. Εφόσον εξακολουθεί να είναι θέλημα του Ιεχωβά, θα διακηρύττουν το «ευαγγέλιο» στους Δανούς και θα τους δείχνουν πώς μπορούν να βρουν πνευματική ευχαρίστησι.

[Χάρτης στη σελίδα 8]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΔΑΝΙΑ ΚΟΠΕΝΧΑΓΗ ΣΟΥΗΔΙΑ

[Εικόνα στη σελίδα 10]

ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ