Οπλισμένοι για τον Αγώνα Εναντίον των Κακών Πνευμάτων
«Διότι . . . είναι η πάλη ημών . . . εναντίον εις τα «νεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.»—ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:12.
1. Ποιον αγώνα κάνουν οι Χριστιανοί, και για πόσο πρέπει να συνεχιστεί αυτός;
ΟΣΟ υπάρχουν τα κακά πνεύματα και ο κόσμος που βρίσκεται κάτω από την εξουσία τους, πρέπει να αγωνιζόμαστε για να μην έρθουμε κάτω από την επιρροή τους. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου· διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.»—Εφεσίους 6:11, 12.
2. (α) Ποιον επιπρόσθετο αγώνα κάνουμε, εξαιτίας των αρχικών προσπαθειών του Διαβόλου; (β) Πώς δείχνει η Βίβλος ότι η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή ώστε πραγματικά να πρέπει να οπλιστούμε για τον αγώνα;
2 Αλλά δεν είναι μόνο αυτές οι απέξω επιθέσεις των κακών πνευμάτων εναντίον των οποίων πρέπει να αγωνιζόμαστε· εκείνο που κάνει τον αγώνα μας ιδιαίτερα σκληρό είναι η κληρονομημένη ατέλεια που προήλθε από την παράλειψη του Αδάμ και της Εύας να αντισταθούν στις αρχικές προσπάθειες του Διαβόλου. Έτσι, όπως λέει η Βίβλος: «Ο λογισμός της καρδίας του ανθρώπου είναι κακός εκ νηπιότητος αυτού.» (Γένεσις 8:21· Ρωμαίους 5:12) Ακόμη και ο απόστολος Παύλος ήταν υποχρεωμένος να αγωνίζεται για να κάνει αυτό που ήταν σωστό. «Ενώ εγώ θέλω να πράττω το καλόν,» εξήγησε, «παρέστιν [υπάρχει] εις εμέ το κακόν.» (Ρωμαίους 7:21-23) Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη,» δηλώνει η Βίβλος. (Ιερεμίας 17:9) Πόσο σαφές είναι ότι έχουμε ανάγκη να οπλιστούμε για τον αγώνα εναντίον των προσπαθειών των κακών πνευμάτων να μας καταφέρουν να κάνουμε αυτό που είναι κακό!
Μάχη Εναντίον των Υλιστικών Επιθυμιών
3. (α) Τι μπορούμε να μάθουμε από τον αρχικό τρόπο με τον οποίον ο Διάβολος πλησίασε την Εύα; (β) Πώς θα μπορούσε να σκεφτεί ένα άτομο που επιδιώκει υλικά πράγματα;
3 Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα κακά πνεύματα θα προσπαθήσουν να καλλιεργήσουν μέσα μας υλιστικές τάσεις. Θα προσπαθήσουν να μας κάνουν να πειραστούμε από πράγματα που είναι ‘επιθυμητά στα μάτια.’ (1 Ιωάννου 2:16) Θυμηθείτε το αρχικό πλησίασμα του Σατανά στην Εύα, πώς έστρεψε την προσοχή της στο φαινομενικά αθώο δέντρο με τον απαγορευμένο καρπό του. Αφού κατόρθωσε να της διεγείρει το ενδιαφέρον για το δέντρο και τον καρπό του, η Εύα άρχισε να παρατηρεί «ότι ήτο αρεστόν εις τους οφθαλμούς, και επιθυμητόν το δένδρον.» Έτσι τι συνέβη; «Και λαβούσα εκ του καρπού αυτού, έφαγε.» (Γένεσις 3:6) Τα κακά πνεύματα θα χρησιμοποιήσουν παρόμοιες μεθόδους, εκμεταλλευόμενα τη φυσική επιθυμία μας για όμορφα πράγματα. Χωρίς αμφιβολία είναι υπεύθυνα για τον τρόπο σκέψεως μερικών ατόμων που λένε καμιά φορά: ‘Εφόσον πρέπει να εργάζομαι για να ζήσω, τότε είναι καλό να αποκτήσω και πολλά λεφτά και πολλά πράγματα, για να μπορώ να τα δώσω και σ’ άλλους.’
4. (α) Πότε είναι αξιέπαινο να μοιραζόμαστε τα πράγματα μας με τους άλλους, αλλά το δόσιμο ποιων δώρων είναι εσφαλμένο; (β) Σε ποια παγίδα, την οποία πρέπει να αποφεύγουμε, έπεσαν στο παρελθόν δούλοι του Θεού;
4 Ασφαλώς είναι αξιέπαινο όταν οι σημερινοί Μάρτυρες του Ιεχωβά που έχουν αρκετά πράγματα από υλική άποψη τα μοιράζονται με εκείνους που έχουν λιγότερα, όπως έκαναν οι πρώτοι Χριστιανοί στα συμπόσια της αγάπης τους. (Ιούδας 12) Ωστόσο, τι γίνεται όταν κάποιο άτομο έχει ένα απώτερο ελατήριο, δίνοντας ίσως κάποιο δώρο σε ένα άτομο επειδή γνωρίζει ότι το άτομο αυτό είναι σε θέση να του ανταποδώσει κάποιο προνόμιο μέσα στη Χριστιανική εκκλησία; Αυτό θα ήταν μεγάλο λάθος! Και θα ήταν επίσης λάθος για εκείνον που δέχτηκε ένα τέτοιο δώρο αν θελήσει να το ξεπληρώσει με μια εύνοια τέτοιου είδους. Αν έκανε κανείς ένα τέτοιο πράγμα, θα ισοδυναμούσε με δωροδοκία. Ο Χριστιανός πρέπει συνετά να φυλάγεται από το να πέσει σε μια τέτοια παγίδα στην οποία έπεσαν αρχαίοι δούλοι του Θεού όταν τους είχαν εμπιστευθεί θέσεις ευθύνης.—1 Σαμουήλ 8:1-3· 2 Χρονικών 19:6, 7.
5. Ποιος κίνδυνος υπάρχει όταν τα υλικά πράγματα παίρνουν ακατάλληλη σπουδαιότητα στη ζωή ενός ανθρώπου;
5 Όταν τα υλικά πράγματα παίρνουν την πιο εξέχουσα η σπουδαία θέση στη ζωή ενός ανθρώπου άσχετα με τη δικαιολογία που χρησιμοποιείται, το άτομο εκείνο είναι σε πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Τι μπορεί να συμβεί; Σιγά-σιγά η πνευματικότητα μπορεί να καταπνιγεί, και συχνά, πραγματικά καταπνίγεται. Σε μια από τις παραβολές του ο Ιησούς περιέγραψε μερικούς που είχαν μάθει την αλήθεια του Θεού, λέγοντας: «Υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών του βίου υπάγουσι και συμπνίγονται και δεν τελεσφορούσι.» (Λουκάς 8:14) Αλλά ακόμη και αν η πνευματικότητα του Χριστιανού που δίνει υπερβολική έμφαση στα υλικά πράγματα δεν καταπνιγεί, σημαίνει αυτό ότι οι ύπουλες προτάσεις των κακών πνευμάτων δεν πέτυχαν;
6. Ποια επίδραση μπορεί να έχει η υλιστική πορεία ενός Χριστιανού πάνω στους ομόπιστούς του;
6 Όχι, γιατί σκεφτείτε πώς η υλιστική πορεία εκείνου του ατόμου μπορεί να επηρεάσει άλλους μέσα στην εκκλησία. Για παράδειγμα, όταν τα πιο νεαρά, πιο εύπλαστα μέλη της εκκλησίας βλέπουν έναν άλλο Χριστιανό να αγωνίζεται να κερδίσει πολλά χρήματα και ωραία πράγματα, ενθαρρύνονται άραγε να επιδιώκουν πρώτα τη Βασιλεία του Θεού; Τι έχετε παρατηρήσει; Δεν είναι αλήθεια ότι, μόλις δουν τα φαινομενικά πλεονεκτήματα που προέρχονται από το να έχει κανείς υλικά πράγματα, οι πιο νέοι στην αλήθεια έχουν επίσης την τάση να επιδιώκουν υλιστικούς σκοπούς, ίσως για δική τους πνευματική συμφορά;
7. (α) Γιατί είναι καλό το παράδειγμα ενός Χριστιανού πρεσβυτέρου στη Γερμανία; (β) Πώς μετράει ο κόσμος την επιτυχία, και πώς πρέπει να βλέπουν οι Χριστιανοί αυτές τις απόψεις; (γ) Θα πρέπει να επικρίνουμε εκείνους που έχουν πολλά υλικά αγαθά;
7 Η πείρα ενός Χριστιανού πρεσβυτέρου στη Γερμανία, ο οποίος συμβαίνει να είναι πλούσιος, είναι αξιοσημείωτη. Ένας Χριστιανός αδελφός που ήξερε κάπως την οικονομική κατάστασή του, τον ρώτησε γιατί οδηγούσε ένα Φολξβάγκεν (ένα φτηνό σχετικά αυτοκίνητο) και ζούσε σε ένα μέτριο διαμέρισμα. Τότε αυτός έγινε πολύ σοβαρός, και απάντησε: ‘Γιατί αν οδηγούσα μια πολυτελή Μερσεντές και ζούσα με επιδεικτικό τρόπο, αυτό μπορεί να είχε επιζήμια επίδραση πάνω στην πνευματικότητα των Χριστιανών αδελφών μου.’ Πόσο διαφορετική είναι αυτή η άποψη από την άποψη του κόσμου! Ο τρόπος του κόσμου είναι η «αλαζονεία του βίου [η φανταχτερή επίδειξη των μέσων διαβιώσεως, ΜΝΚ]». (1 Ιωάννου 2:16) Από την άποψη του κόσμου, το μέτρο της επιτυχίας είναι το πόσα χρήματα και πόσα υλικά αγαθά έχει ένα άτομο. Αλλά είθε ποτέ να μη συμβαίνει αυτό μέσα στη Χριστιανική οργάνωση! Πρέπει να είμαστε οπλισμένοι ώστε καμιά απ’ αυτές τις μορφές της Σατανικής σκέψεως να μην εισδύσει στη δική μας σκέψη και στην σκέψη της Χριστιανικής εκκλησίας. Συγχρόνως η ευσέβειά μας μαζί με αυτάρκεια θα μας κάνει να μην είμαστε επικριτές εκείνων που φαίνεται να είναι υπερβολικά σπάταλοι στον τρόπο της ζωής τους.—1 Τιμόθεον 6:6-8.
8. (α) Ποιο παράδειγμα έδωσε για μας ο Ιησούς Χριστός; (β) Ποια ερωτήματα μπορούμε να κάνουμε κατάλληλα στον εαυτό μας;
8 Είναι ανάγκη να έχουμε πάντοτε στο νου τη στάση και το παράδειγμα του Κυρίου μας, του Ιησού Χριστού. Μολονότι ο Χριστός θα μπορούσε να είχε αποκτήσει μεγάλη δόξα και πλούτη, και θα μπορούσε να είχε ζήσει σε πολυτέλεια, δεν επεδίωξε αυτά τα πράγματα. Μερικές φορές, μάλιστα, δεν είχε ούτε και αυτά που πολλοί άνθρωποι θεωρούν σαν αναγκαία της ζωής. (Ματθαίος 4:8, 9· 8:20) Γιατί ήταν τόσο αυτοθυσιαστικός; Γιατί είχε βάλει τα πράγματα που είχαν προτεραιότητα στη σωστή θέση. Καταλάβαινε ότι η εκτέλεση του θελήματος του Θεού έπρεπε να προηγείται από καθετί άλλο. (Ιωάννης 4:34) Αποβλέπουμε στο παράδειγμά του, προσπαθώντας να το αντιγράψουμε στον τρόπο που ζούμε; Για ποιο σκοπό ζούμε πραγματικά—για να έχουμε μια βολική, αναπαυτική ζωή τώρα ή για να κερδίσουμε αιώνια ζωή στο νέο σύστημα του Θεού;—Εβραίους 12:2, 3· 1 Πέτρου 2:21-24· 3:14.
9. Ποια πνευματική πανοπλία χρειαζόμαστε για να καταπολεμήσουμε τις υλιστικές τάσεις, και πώς μπορεί αυτή η πανοπλία να μας προστατέψει;
9 Στον αγώνα μας να εμποδίσουμε τα κακά πνεύματα να καλλιεργήσουν μέσα μας υλιστικές τάσεις, χρειαζόμαστε μια πανοπλία, μια πνευματική πανοπλία. Πρέπει να φορέσουμε «τον θώρακα της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,» που σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε αυτό που είναι δίκαιο στα μάτια του Θεού. (Εφεσίους 6:13, 14) Και το δίκαιο που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι ‘να απαρνηθούμε τους εαυτούς μας και να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Χριστού,’ γιατί όπως ο Ιησούς προχώρησε και είπε: «Τι ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;» (Ματθαίος 16:24-27· Παράβαλε Ματθαίος 6:33.) Ένα άλλο πολύ σπουδαίο μέρος της πανοπλίας είναι η «ασπίδα [η μεγάλη ασπίδα, ΜΝΚ] της ΠΙΣΤΕΩΣ.» (Εφεσίους 6:16) Πρέπει να πιστεύουμε γνήσια στο ερχόμενο νέο σύστημα του Θεού και να μην αποβλέπουμε σ’ αυτό το παλιό σύστημα για να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες μας. Ποτέ μην ξεχνάτε ότι αυτό γρήγορα θα τερματιστεί, μαζί με όλα του τα πλούτη.—1 Ιωάννου 2:17· Ιεζεκιήλ 7:19.
10. Ποιο μέρος της πανοπλίας είναι ειδικά σπουδαίο για την καταπολέμηση υλιστικών τάσεων, και γιατί;
10 Αλλά για να πολεμήσουμε εναντίον των ύπουλων μορφών του υλισμού, χρειαζόμαστε ειδικά το μέρος της πανοπλίας που αναφέρεται κατόπιν, δηλαδή «την περικεφαλαίαν της ΣΩΤΗΡΙΑΣ.» Μια άλλη αποστολική επιστολή λέει ότι πρέπει να φορέσουμε ‘την περικεφαλαία της ΕΛΠΙΔΑΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.’ (Εφεσίους 6:17· 1 Θεσσαλονικείς 5:8) Το να έχουμε αυτήν την «ελπίδα της σωτηρίας» σημαίνει να αποβλέπουμε στην ανταμοιβή από τον Θεό και να μην αποβλέπουμε σε αμοιβή για μια ζωή ανέσεων σ’ αυτό το σύστημα.
11. Πώς έδειξε ο Μωυσής ότι φορούσε ‘σαν περικεφαλαία την ελπίδα της σωτηρίας’;
11 Ο Μωυσής φορούσε αυτή την περικεφαλαία, «την ελπίδα της σωτηρίας.» Μολονότι είχε ανατραφεί σαν γιος της κόρης του Φαραώ, αρνήθηκε να εκλέξει την «πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας» στο βασιλικό σπιτικό ή να επιδιώξει «τους θησαυρούς της Αιγύπτου.» Γιατί; «Διότι απέβλεπεν εις την μισθαποδοσίαν.» Ο Μωυσής έκανε στοχασμούς, ή βαθιές σκέψεις, για τα πράγματα που ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί. Ο Μωυσής δεν το έκανε αυτό γιατί είχε απλώς ακούσει ή διαβάσει για τον Ιεχωβά. Η Βίβλος λέει ότι «ως βλέπων τον αόρατον ενεκαρτέρησε.» (Εβραίους 11:24-27) Ο Ιεχωβά ήταν πραγματικός για τον Μωυσή και το ίδιο ήταν και οι υποσχέσεις Του για αιώνια ζωή. Εάν θέλουμε να αντισταθούμε με επιτυχία στις επιθέσεις του Σατανά, η ελπίδα μας να ζήσουμε για πάντα πρέπει να είναι και για μας εξίσου πραγματική.
Αγώνας Εναντίον της Σεξουαλικής Ανηθικότητας
12. Τι έχουν δημιουργήσει τα κακά πνεύματα ώστε να εξαπολύουν πετυχημένη επίθεση εναντίον πολλών Χριστιανών;
12 Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους τα κακά πνεύματα προκαλούν θύματα στη μάχη είναι να μπλέκουν τους Χριστιανούς σε σεξουαλική ανηθικότητα. Επιδιώκουν να διαφθείρουν τη θεόδοτη σεξουαλική επιθυμία μας—που πρέπει να ικανοποιείται μόνο μέσα στο γάμο. Στην πραγματικότητα παντού σήμερα τα κακά πνεύματα έχουν πετύχει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον, καθώς και καταστάσεις, στις οποίες οι Χριστιανοί υφίστανται πειρασμούς για να έχουν σεξουαλικές σχέσεις έξω από τη διευθέτηση του γάμου. Ποια πανοπλία θα μας βοηθήσει να καταπολεμήσουμε αυτή την επίθεση των κακών πνευμάτων;
13. Πώς έδειξε ο Ιωσήφ ότι φορούσε «τον θώρακα της δικαιοσύνης»;
13 Το να φορούμε «τον θώρακα της δικαιοσύνης» είναι ζωτικό. Πρέπει να είμαστε πάντοτε αποφασισμένοι να κάνουμε αυτό που λέει ο Ιεχωβά ότι είναι δίκαιο. (1 Κορινθίους 6:18) Ο Ιωσήφ φορούσε αυτό το μέρος της πανοπλίας. Όταν η σεξομανής γυναίκα του Πετεφρή συνέχισε να τον παρακαλεί κάθε μέρα, «κοιμήθητι μετ’ εμού,» ο Ιωσήφ είπε: «Πώς να πράξω τούτο το μέγα κακόν, και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;» (Γένεσις 39:7-12) Όπως έκανε ο Ιωσήφ, έτσι και μεις πρέπει να σκεφτόμαστε τις συνέπειες αν μπλεχτούμε σε ανήθικη διαγωγή που ίσως να επιθυμεί η ‘απατηλή καρδιά’ μας.—Ιερεμίας 17:9.
14. Τι πρέπει να εξετάσουμε που θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε να μπλεχτούμε σε σεξουαλική ανηθικότητα;
14 Πρώτα, πρέπει να σκεφτούμε πώς επηρεάζεται ο Θεός αν παραβούμε το νόμο του. Ο Σατανάς ονείδισε τον Θεό, ισχυριζόμενος ότι κάτω από δοκιμασία οι άνθρωποι δεν θα είναι πιστοί σ’ Αυτόν. Έτσι ο Ιεχωβά προτρέπει: «Υιέ μου, γίνου σοφός και εύφραινε την καρδίαν μου, δια να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με.» (Παροιμίαι 27:11) Σκεφθείτε το εξής: Θα παραβείτε το νόμο του Θεού και θα κάνετε τον Σατανά να χαρεί και τον Θεό να λυπηθεί; (Ψαλμός 78:38-41) Αν πραγματικά αγαπάτε τον Ιεχωβά, πώς θα μπορούσατε να κάνετε ένα τέτοιο πράγμα; Σκεφτείτε, επίσης, ποιο είναι το σοφό πράγμα που πρέπει να κάνετε. Μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να σας δώσει αιώνια ζωή. Δεν είναι λοιπόν σοφό να κάνετε το θέλημα του;—1 Ιωάννου 5:3· Ρωμαίους 6:23.
15. Ποια άποψη παραλείπουν να έχουν στο νου εκείνοι που μπλέκονται σε σεξουαλική αδικοπραγία;
15 Οι Χριστιανοί που υποκύπτουν στην επίθεση του Σατανά χάνουν την πνευματική τους δράση. Επειδή στερούνται την πνευματική τους δράση, η κατάσταση τους μπορεί να παραβληθεί με την κατάσταση του υπηρέτη του Ελισσαιέ. Θυμηθείτε πώς ο Ελισσαιέ προσευχήθηκε γι’ αυτόν: «Κύριε, άνοιξον, δέομαι, τους οφθαλμούς αυτού, δια να ίδη.» Και ο υπηρέτης είδε, «και ιδού, το όρος ήτο πλήρες ίππων και αμαξών πυρός περί τον Ελισσαιέ.» (2 Βασιλέων 6:15-17) Βλέπετε ποιος μας παρατηρεί; Ο Ιεχωβά καθώς και ο Χριστός και οι άγγελοι. (Ψαλμός 11:4· 34:7· Εβραίους 1:14· Ματθαίος 18:10) Είμαστε, σαν να λέγαμε, πάνω σε μια σκηνή θεάτρου. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 4:9.) Πώς θα μπορούσε ένα άτομο, έχοντας αυτή τη Γραφική άποψη, να μπλεχτεί σε σεξουαλική αδικοπραγία όταν πιστεύει ότι οι πράξεις του παρακολουθούνται από ψηλά;
16. Ποια άλλα ζητήματα, αν εξεταστούν, θα μας βοηθήσουν να αποφύγουμε να διαπράξουμε σεξουαλική ανηθικότητα:
16 Σκεφτείτε επίσης πώς θα επηρεαζόταν η Χριστιανική εκκλησία αν εσείς ακολουθούσατε μια ανήθικη πορεία. Οι κοσμικοί θα μπορούσαν να συμπεράνουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι καθόλου διαφορετικοί από τον κόσμο, και, σαν αποτέλεσμα, αυτοί οι παρατηρητές ίσως να μην ανταποκρίνονταν στο άγγελμα αυτό που δίνει ζωή. (2 Πέτρου 2:2) Σκεφτείτε ακόμη, επίσης, τη θλίψη που θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια ανήθικη πορεία στα μέλη της οικογένειας σας. (Παροιμίαι 10:1) Και, αν είστε παντρεμένος ή παντρεμένη, ρωτήστε τον εαυτό σας: «Πώς θα μπορούσα να κάνω ένα τόσο σκληρό πράγμα στο σύντροφο μου; Τι είδους άτομο είμαι;» Όταν σκεφτούμε όλα αυτά, δεν καταλαβαίνουμε ότι η διάπραξη σεξουαλικής ανηθικότητας είναι ένα εντελώς ιδιοτελές, μυωπικό, ανόητο πράγμα;
17, 18. (α) Ποιον αγώνα έκανε σ’ όλη του τη ζωή ο απόστολος Παύλος, και πώς κατόρθωσε να νικήσει; (β) Για να είμαστε πλήρως οπλισμένοι τι είναι ζωτικό, και πώς πρέπει να το επιδιώξουμε;
17 Είναι αλήθεια ότι δεν είναι πάντοτε εύκολο να αποφύγει κανείς την αδικοπραγία. Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος πάλευε σ’ όλη του τη ζωή εναντίον των κακών επιθυμιών στις οποίες κάποτε ήταν δούλος. Έγραψε: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.» (1 Κορινθίους 9:27· Τίτον 3:3) Ο Παύλος ήταν σκληρός στον εαυτό του. Ανάγκαζε τον εαυτό του να κάνει το σωστό, έστω και αν το σώμα του επιθυμούσε να κάνει το εσφαλμένο. Πρέπει και σεις να κάνετε το ίδιο αν θέλετε να πολεμήσετε με επιτυχία.
18 Για να είστε τέλεια οπλισμένοι χρειάζεται επίσης να προσεύχεστε τακτικά στον Θεό για βοήθεια. (Εφεσίους 6:18) Δεν μπορείτε όμως να προσεύχεστε για βοήθεια και κατόπιν να διαβάζετε ανήθικα έντυπα, να πηγαίνετε σε ανήθικες κινηματογραφικές ταινίες ή να ονειροπολείτε ή να φλερτάρετε κάποιον του αντίθετου φύλου. Πρέπει να εργάζεστε για αυτό που παρακαλέσατε στην προσευχή σας!
Αγώνας Εναντίον της Ανεξάρτητης Σκέψεως
19. (α) Πώς καθοδηγούσε πάντοτε το λαό του ο Ιεχωβά; (β) Πώς μερικά άτομα εκδηλώνουν ανεξάρτητο τρόπο σκέψεως;
19 Καθώς μελετούμε τη Γραφή μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά οδηγούσε πάντα τους δούλους του με έναν οργανωμένο τρόπο. Και όπως ακριβώς στον πρώτο αιώνα υπήρχε μόνο μία αληθινή Χριστιανική οργάνωση, έτσι και σήμερα ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί μόνο μία οργάνωση. (Εφεσίους 4:4, 5· Ματθαίος 24:45-47) Ωστόσο υπάρχουν μερικοί που τονίζουν ότι η οργάνωση αναγκάστηκε να κάνει διάφορες προσαρμογές στα περασμένα χρόνια, και έτσι ισχυρίζονται: «Αυτό δείχνει ότι πρέπει να αποφασίζουμε οι ίδιοι για το τι θα πιστεύουμε.» Αυτό είναι ανεξάρτητη σκέψη. Γιατί είναι αυτό τόσο επικίνδυνο;
20 (α) Τι δείχνει ένας ανεξάρτητος τρόπος σκέψεως; (β) Τι θα μας βοηθήσει να αποφεύγουμε να βάζουμε τις δικές μας απόψεις πάνω από τις απόψεις της οργανώσεως; (γ) Ποιο παράδειγμα του πρώτου αιώνα είναι καλό να ακολουθήσουμε;
20 Αυτός ο τρόπος σκέψεως είναι απόδειξη υπερηφάνειας. Όπως λέει η Βίβλος: «Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως.» (Παροιμίαι 16:18) Αν φτάσουμε στο σημείο να νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πράγματα καλύτερα από ό,τι η οργάνωση, πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: «Πρώτα-πρώτα από πού μάθαμε την Βιβλική αλήθεια; Θα ξέραμε την οδό της αλήθειας αν δεν είχαμε την καθοδήγηση από την οργάνωση; Πραγματικά, μπορούμε να προχωρήσουμε αν δεν μας κατευθύνει η οργάνωση του Θεού;» Ασφαλώς δεν μπορούμε.—Παράβαλε Πράξεις 15:2, 28, 29· 16:4, 5.
21. (α) Ποιος είναι ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε στον αγώνα μας; (β) Τι δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, και έτσι ποιο είδος ζωής πρέπει να ζούμε τώρα;
21 Όταν συλλογιστούμε τις ισχυρές πνευματικές δυνάμεις που πολεμούν εναντίον μας, πρέπει να παραδεχτούμε ότι με τη δική μας δύναμη δεν θα μπορούσαμε να νικήσουμε. Ωστόσο με την υποστήριξη του Θεού, και με τη βοήθεια και την υποστήριξη της οργανώσεώς του—της παγκόσμιας αδελφότητας μας—δεν μπορούμε να χάσουμε. (Ψαλμός 118:6-12· 1 Πέτρου 5:9) Δεν πρέπει, όμως, ποτέ να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σ’ έναν πνευματικό πόλεμο και ότι ο καιρός του πολέμου δεν είναι καιρός για χαλάρωση, για απόλαυση μόνο των ανέσεων και των απολαύσεων της ζωής. Μάλλον, είναι ένας καιρός για σκληρή εκπαίδευση, ετοιμότητα και αυτοθυσία. Ο εχθρός κατόρθωσε να κάνει μερικούς από ανάμεσα μας να χαλαρώσουν την επαγρύπνηση τους, κι αυτοί υπήρξαν θύματα στη μάχη. Είθε ποτέ να μη συμβεί αυτό σε μας! Και δεν θα συμβεί αν ‘εξακολουθήσουμε να φοράμε την πανοπλία του Θεού’ και ‘στεκόμαστε στερεοί εναντίον των μεθοδειών του Διαβόλου.’—Εφεσίους 6:11, 12.
Μπορείτε να Απαντήσετε σ’ Αυτές τις Ερωτήσεις;
□ Όταν τα υλικά πράγματα παίρνουν πολύ σπουδαία θέση στη ζωή ενός Χριστιανού, τι προβλήματα μπορεί να προκαλέσει αυτό στο ίδιο το άτομο καθώς και σ’ άλλους στην εκκλησία;
□ Τι θα μας βοηθήσει να καταπολεμήσουμε τις υλιστικές τάσεις;
□ Τι θα μας βοηθήσει να μην υποκύψουμε στη σεξουαλική ανηθικότητα;
□ Ποια είναι μια ένδειξη ανεξάρτητου τρόπου σκέψεως, και τι μπορεί να μας βοηθήσει να το αποφύγουμε αυτό;
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Αν ένας Χριστιανός γίνεται κομπαστής, κάνοντας επίδειξη των μέσων διαβιώσεώς του, ποιο αποτέλεσμα μπορεί να έχει αυτό πάνω σε άλλα μέλη της εκκλησίας;