Ο Ιησούς Σώζει τον Κόσμο—Πώς;
ΠΑΡΑ την απαισιόδοξη άποψη που έχουν πολλοί πληροφορημένοι ηγέτες του κόσμου (περιλαμβανομένων και μερικών των Ηνωμένων Εθνών) σχετικά με το μέλλον του ανθρώπινου γένους, οι θεόπνευστες Γραφές μάς διαβεβαιώνουν ότι ο Θεός πρόκειται να παρέμβει για να σώσει τον κόσμο. Αλλά ο καθένας μας φυσικά θα θέλει να γνωρίζει τι σχέση έχει ο ίδιος με το θέμα και πώς μπορεί να ωφεληθεί. Για να τα μάθουμε αυτά χρειάζεται να εξετάσουμε τη λέξη «κόσμος» στη Βίβλο.
Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές χρησιμοποιούν τη λέξη κόσμος, 187 φορές. Η αρχαία αυτή Ελληνική λέξη έχει διάφορες αποχρώσεις στη σημασία της κι έτσι μπορεί να εφαρμοστεί με διάφορους τρόπους. Αν κατανοήσουμε μερικές από τις σημασίες αυτές, αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε καλύτερα με ποιον τρόπο ο Ιησούς είναι ο «Σωτήρ του κόσμου.» (Ιωάννης 4:42) Επίσης θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τι απαιτείται για να σωθεί ένα άτομο.
Από την αρχή ακόμη του Ευαγγελίου του Ιωάννη βρίσκουμε το ενδιαφέρον αυτό εδάφιο: «[Ο Ιησούς] ήτο εν τω κόσμω, και ο κόσμος έγινε δι’ αυτού, και ο κόσμος δεν εγνώρισεν αυτόν.» (Ιωάννης 1:10) Όπως είναι φανερό, το εδάφιο αυτό δεν μιλάει για τη γη, τον ήλιο, τη σελήνη, τους πλανήτες και τα αστέρια, που μερικοί άνθρωποι εννοούν όταν λένε «κόσμος.» Μάλλον, ο Ιωάννης έγραφε για τους ανθρώπους, για τον κόσμο του ανθρώπινου γένους γενικά. Ο Ιησούς γεννήθηκε σε αυτόν τον κόσμο και οι άνθρωποι γενικά δεν τον δέχτηκαν ούτε τον γνώρισαν. Ωστόσο είναι επίσης αληθινό ότι «ο κόσμος έγινε δια» του Ιησού. Πώς συνέβη αυτό; Επειδή πολύ καιρό πριν γίνει άνθρωπος ήταν συνεργάτης στον ουρανό με τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό. Σαν πρωτότοκος Γιος του Πατέρα του είχε συμμετάσχει στο μεγαλειώδες έργο της δημιουργίας του πρώτου ανθρώπινου ζευγαριού, που είναι οι γονείς όλου του ανθρώπινου γένους, και οι δικοί μας επίσης.—Γένεσις 1:26· Παροιμίαι 8:22, 30, 31· Κολοσσαείς 1:15-17.
Για μια διαφορετική, πιο περιορισμένη σημασία του «κόσμου,» σημειώστε τι είπε ο Ιησούς στους μαθητές του σχετικά με αυτά που θα συνέβαιναν στον θάνατό του, «Σεις θέλετε κλαύσει και θρηνήσει, ο δε κόσμος θέλει χαρή.»—Ιωάννης 16:20.
Στο εδάφιο αυτό προβάλλεται μια βαθιά αντίθεση ανάμεσα στους μαθητές του Ιησού και στον «κόσμο.» Προφανώς, εδώ η λέξη «κόσμος» «αναφέρεται μονάχα σ’ εκείνους από το ανθρώπινο γένος που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό. Στην ίδια αυτή βάση μπορούμε να εννοήσουμε τι ήθελε να πει ο Ιησούς όταν είπε ότι οι ακόλουθοι του «δεν είναι εκ του κόσμου.» (Ιωάννης 17:14, 16) Ενώ οι Χριστιανοί ουσιαστικά αποτελούν μέρος του «κόσμου» του ανθρώπινου γένους, σύμφωνα με τα παραπάνω λόγια του Ιησού δεν πρέπει να «είναι εκ του κόσμου» που είναι αποξενωμένος από τον Θεό. Χωρίς να ξεφεύγουμε από το σημείο μας ότι η αποδοχή του Ιησού είναι κάτι το βασικό για τη σωτηρία, θα πρέπει να εξετάσουμε τι θα μπορούσε να σημαίνει για μας η φράση «δεν είναι εκ του κόσμου.»
«Τι Πρέπει να Κάμω δια να Σωθώ;»
«Κύριοι, τι πρέπει να κάμω δια να σωθώ;» ρώτησε ένας τρομοκρατημένος δεσμοφύλακας τον πρώτο αιώνα όταν είδε ότι όλοι του οι φυλακισμένοι, ανάμεσα τους ο απόστολος Παύλος και ο σύντροφός του Σίλας, είχαν λυθεί θαυματουργικά. Η απάντηση ήταν, «Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και θέλεις σωθή, συ και ο οίκος σου.» (Πράξεις 16:30, 31) Τι περιλαμβανόταν στο να ‘πιστέψει στον Κύριο Ιησού και να σωθεί’; Αρκούσε απλώς να δηλώσει ότι πιστεύει στον Ιησού και ότι έχει πίστη σ’ αυτόν σαν τον ‘σωτήρα του κόσμου’; Αυτό μπορούμε να το διακρίνουμε αν ρίξουμε μια ματιά στο Βιβλικό αρχείο σε χιλιάδες άτομα που σώθηκαν στη διάρκεια του πρώτου αιώνα μ.Χ.
Μερικά ζωτικά βήματα για εκείνους που σώθηκαν τον καιρό εκείνο αναφέρονται στο θεόπνευστο βιβλίο των Πράξεων. Διαβάζουμε: «Εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας γραφάς αν ούτως έχωσι ταύτα.» «Εκείνοι λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, . . . Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων.»—Πράξεις 17:11· 2:41, 42.
Όπως είναι φανερό από τη θεία αυτή περιγραφή το ζήτημα της σωτηρίας περιλάμβανε την εκμάθηση της αλήθειας του Λόγου του Θεού, την τακτική μελέτη των Γραφών και την εφαρμογή τους στη ζωή του καθενός. Εκείνοι που σώθηκαν τότε δεν θεωρούσαν ότι η καθημερινή μελέτη της Γραφής θα έδειχνε ότι είναι φανατικοί ή ανισόρροποι. Μάλλον, η μελέτη που έκαναν στη Βίβλο τούς οδήγησε σε πλήρη αλλαγή της άποψής τους για τη ζωή, των συνηθειών τους και των εθίμων τους. Σήμαινε έναν ολοκληρωτικά νέο τρόπο ζωής, έναν πολύ ευτυχισμένο τρόπο ζωής.
Ο απόστολος Παύλος αργότερα το έκφρασε αυτό με τον εξής τρόπο: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, . . . και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσίους 4:22-24) Οι άλλοι παρατηρούν μια αλλαγή στον τρόπο ζωής του Χριστιανού, όπως έγραψε ο απόστολος Πέτρος: «Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις, επιθυμίαις, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίοις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις· και δια τούτο παραξενεύονται ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν.» (1 Πέτρου 4:3, 4) Με αυτόν τον τρόπο οι πρώτοι Χριστιανοί απελευθερώθηκαν από το κακό σύστημα στο όποιο ζούσαν.
Αυτοί οι σωσμένοι, όμως, έπρεπε να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο. Συνειδητοποίησαν ότι «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται,» δηλαδή βρίσκεται κάτω από την εξουσία του Σατανά του Διαβόλου, που είναι ‘ο θεός αυτού του συστήματος.’ (1 Ιωάννου 5:19· 2 Κορινθίους 4:4) Αισθάνθηκαν την επιθυμία να βοηθήσουν και άλλους να ξεφύγουν από την κυριαρχία του. Έτσι λοιπόν, τι έκαναν; «Πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ] δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν.» «Διασπαρέντες διήλθον ευαγγελιζόμενοι τον λόγον.» «Ο δε Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] προσέθετε καθ’ ημέραν εις την εκκλησίαν τους σωζόμενους.»—Πράξεις 5:42· 8:4· 2:47.
Το να μην ‘είναι μέρος του κόσμου’ σήμαινε πάρα πολλά για εκείνους τους πρώτους Χριστιανούς. Διάφορα ιστορικά βιβλία δίνουν τις εξής περιγραφές σχετικά με τη διαγωγή των πρώτων Χριστιανών: «Ζούσαν ζωή ήσυχη, ηθική, ήταν πραγματικά πρότυπα στη ζωή τους . . . Σε όλα τα ζητήματα εκτός από ένα μόνο [την πατριωτική ειδωλολατρία] της προσφοράς θυμιάματος, ήταν υποδειγματικοί πολίτες.» «Οι Χριστιανοί αρνούνταν να συμμετάσχουν σε ορισμένα καθήκοντα των Ρωμαίων πολιτών . . . Δεν κατείχαν πολιτικά αξιώματα.» «Οι ζηλωτές Χριστιανοί δεν υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις ούτε δέχονταν πολιτικά αξιώματα.»
Εξηγώντας το λόγο για τις θεαματικές αυτές αλλαγές στη ζωή εκείνων που έγιναν Χριστιανοί, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «[Ο Θεός] ηλευθέρωσεν ημάς εκ της εξουσίας του σκότους και μετέφερεν εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού.» (Κολοσσαείς 1:13) Ώστε είναι, φανερό από τις Γραφές και επίσης από το παράδειγμα που έθεσαν οι πρώτοι Χριστιανοί ότι η σωτηρία από το τωρινό σύστημα σημαίνει πως οι Χριστιανοί έπαιρναν μια τελείως ουδέτερη στάση σχετικά με τα πολιτικά και τα στρατιωτικά ζητήματα. Ο Ιησούς διακήρυξε, ‘Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου.’ (Ιωάννης 18:36) Έχουν την ίδια αυτή στάση τα εκατομμύρια άτομα που αξιώνουν σήμερα ότι έχουν σωθεί; Μήπως αντιλαμβάνεστε ότι η φράση αυτή σας ειδοποιεί ότι πρέπει να κάνετε κάποια προσαρμογή στη ζωή σας;
Ο Ρόλος του Ιησού στη Σωτηρία Σας
Το άτομο που σώζεται έχει καινούργιες ελπίδες και βλέψεις. Αντί να στηρίζει την ελπίδα του στις επιτεύξεις στο τωρινό αυτό σύστημα, αποβλέπει με εμπιστοσύνη στην πραγματοποίηση αυτών που έχει υποσχεθεί ο Σωτήρας του, ο Ιησούς Χριστός. Καταλαβαίνει από τη Βίβλο ότι όλος ο κόσμος του ανθρώπινου γένους, σαν απόγονοι του θεληματικού αμαρτωλού Αδάμ, βρίσκονται κάτω από την καταδίκη της αμαρτίας και του θανάτου. Όταν ο Αδάμ αμάρτησε, ‘πούλησε’ όλους τους απογόνους του στη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου.—Ρωμαίους 3:23, 24· 5:12.
Ωστόσο, ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του θυσιάζοντας την πάνω στον πάσσαλο βασανισμού σαν το απολυτρωτικό τίμημα γι’ αυτό που είχε χάσει ο Αδάμ, απολυτρώνοντας έτσι το ανθρώπινο γένος. Ο Ιησούς πλήρωσε το ακριβές τίμημα που απαιτούνταν—μια τέλεια ανθρώπινη ζωή για μια τέλεια ανθρώπινη ζωή—ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο. Ο Παύλος δήλωσε: «Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον [αντίστοιχο λύτρο, ΜΝΚ] υπέρ πάντων.» (1 Τιμόθεον 2:5, 6) Ώστε έχετε λόγο για ελπίδα. Αν δέχεστε το λύτρο του Ιησού, τότε μπορείτε να ‘απελευθερωθείτε από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου.’ (Ρωμαίους 8:2) Το ανθρώπινο γένος που έχει σωθεί με αυτόν τον τρόπο έχει μια νέα ελπίδα για ζωή. Είναι η προσδοκία της αιώνιας ζωής, ακριβώς όπως και ο Αδάμ αρχικά είχε την προσδοκία της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη.
Οι υπέροχες ωφέλειες που απορρέουν αν σωθεί κανείς μέσω του Ιησού Χριστού δεν έρχονται αυτόματα στον καθένα. Στο Εβραίους 7:25, ο Παύλος δείχνει ότι ο Ιησούς ‘μπορεί να σώσει εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού.’ Σύμφωνα με αυτά τα λόγια, για να σωθεί ένα άτομο πρέπει να εκτιμήσει τη διαφορά ανάμεσα στον Θεό και στον Χριστό. Δεν είναι ίσα μέρη ενός τριαδικού θεού, αλλά είναι χωριστά πρόσωπα. Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Υπέρτατος. Εκείνος κανόνισε να προμηθεύσει ο Γιος του το απολυτρωτικό τίμημα. Όπως είναι φανερό, λοιπόν, για να σωθεί αληθινά ένα άτομο πρέπει να αποχωριστεί από τις θρησκείες εκείνες του Χριστιανικού λεγόμενου κόσμου που διδάσκουν εσφαλμένα ότι ο Ιησούς και ο Θεός είναι ένα και το ίδιο. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και [εκείνον] τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάννης 17:3.
Ωστόσο χρειάζεστε περισσότερα για να σωθείτε. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Και γενόμενος [ο Ιησούς] τέλειος, κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν.» (Εβραίους 5:9) Η υποταγή αυτή δεν είναι εύκολη σ’ αυτόν τον κόσμο που είναι αποξενωμένος από τον Θεό. Ο Ιησούς είπε: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους.» (Ιωάννης 13:34) Αυτό προφανώς σημαίνει ότι εκείνοι που σώζονται δεν κλέβουν τίποτα από τους άλλους, δεν ζουν ανήθικα, δεν λένε ψέματα ούτε εξαπατούν ο ένας τον άλλον. Η αιώνια σωτηρία μας εξαρτάται από την υπακοή στον Θεό σε αυτά τα πράγματα.
Σωτηρία σε μια Νέα Τάξη
Υπάρχει μια άλλη άποψη που έχει σχέση με τη σωτηρία μας και αφορά ιδιαίτερα την τωρινή γενιά. Οι Γραφές δείχνουν ότι σύντομα θα έρθει το τέλος του τωρινού συστήματος, με αυτό που ο Ιησούς περιέγραψε σαν «θλίψιν μεγάλη, οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει.» (Ματθαίος 24:21) Αυτό θα συμβεί στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος.» (Αποκάλυψις 16:14-16) Τότε ο Ιησούς θα ενεργήσει, όχι σαν ο μεγάλος κήρυκας και δάσκαλος, αλλά σαν ο Βασιλιάς και εκδικητής του Ιεχωβά. Θα εξαλείψει τους εχθρούς του Θεού, αλλά θα διαφυλάξει ζωντανούς αυτούς που θα σώσει ο ίδιος, οι οποίοι σύμφωνα με το Αποκάλυψη 7:9, θα είναι ‘ένα μεγάλο πλήθος.’ Τα άτομα εκείνα που θα έχουν εμμείνει σ’ αυτήν την πορεία και τα οποία θα έχουν θεωρηθεί άξια να διατηρηθούν ζωντανά μέσα από τη ‘μεγάλη θλίψη’ θα φωνάξουν με δυνατή φωνή: «Η σωτηρία είναι του Θεού ημών, . . . και του Αρνίου.» (Αποκάλυψις 7:10) Θα έχουν σωθεί από την καταστροφή και θα έχουν μπροστά τους την προοπτική της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη.—Παράβαλε με Αποκάλυψη 7:17· 21:1-5.
Δεν θέλετε να έχετε μέρος στην υπέροχη εκείνη σωτηρία; Μπορείτε να το κάνετε αυτό αποκτώντας ακριβή γνώση αυτών που απαιτούνται για να σωθείτε. Καθώς θα το κάνετε αυτό, ακολουθήστε το παράδειγμα των πρώτων Χριστιανών οι οποίοι ενθαρρύνθηκαν να ‘συνεχίσουν να απεργάζονται τη δική τους σωτηρία με φόβο και τρόμο.’ (Φιλιππησίους 2:12) Μάθετε περισσότερα για το πώς ο Ιησούς σώζει τώρα. Αυτό δεν είναι απλώς μια σύντομη, συναισθηματική πείρα, αλλά είναι κάτι που περιλαμβάνει το να δεχτούμε τον Χριστό και κατόπιν να ακολουθήσουμε έναν νέο τρόπο ζωής κάνοντας το θέλημα του Θεού. Ακόμη κι αν έχετε δυσκολίες και εναντίωση για να περπατήσετε στον στενό δρόμο της ζωής, θυμηθείτε τα λόγια του Ιησού, «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.»—Ματθαίος 10:22· 7:13, 14.
[Εικόνα στη σελίδα 6]
Ο Φιλιππήσιος δεσμοφύλακας ρώτησε τον Παύλο, «Τι πρέπει να κάμω δια να σωθώ;»
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Ο Ιησούς πρόσφερε ‘ένα αντίστοιχο λύτρο’