Έχει Αποφασίσει ο Θεός τη Μοίρα Σας;
ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι είναι πεπεισμένοι ότι ο Θεός πράγματι προκαθορίζει τη μοίρα τού ατόμου. Και είναι βέβαιοι ότι η Βίβλος αποδεικνύει ότι αυτό είναι αληθινό.
Για παράδειγμα, μερικοί ίσως υποδεικνύουν την περίπτωση του Ησαύ και του Ιακώβ. Βρίσκονταν ακόμη μέσα στη μήτρα της μητέρας τους, όταν ο Θεός προείπε: «Ο μεγαλήτερος θέλει δουλεύσει εις τον μικρότερον». (Γένεσις 25:23) Παρόμοια, ο Θεός γνώριζε προκαταβολικά ότι ο Σαμψών, ο Ιερεμίας και ο Ιωάννης ο Βαφτιστής θα επιτελούσαν δυνατά έργα στην υπηρεσία του. (Κριταί 13:3-5· Ιερεμίας 1:5· Λουκάς 1:13-17) Δε σήμαινε αυτό ότι τα άτομα αυτά ήταν προκαθορισμένα για αιώνια σωτηρία;
Επιπρόσθετα, τι θα πούμε για τον Ιούδα τον Ισκαριώτη; Πολύ προτού γεννηθεί, οι Γραφικές προφητείες μιλούσαν για την προδοσία τού Μεσσία. (Ψαλμός 41:9· 55:12, 13) Η Βίβλος λέει ακόμη ότι ο Ιησούς Χριστός «εξ αρχής» γνώριζε ποιος θα τον πρόδινε.—Ιωάννης 6:64.
Έχοντας υπόψη όλα αυτά τα προηγούμενα σημεία, εσείς τι θα λέγατε; Διδάσκει η Βίβλος ότι ο Θεός έχει προκαθορίσει μερικούς σε αιώνια σωτηρία και άλλους σε καταδίκη; Έχει αποφασίσει ο Θεός τη μοίρα σας;
Προκαθορισμός—Τι Συνεπάγεται
Προτού απαντήσετε στις ερωτήσεις αυτές, εξετάστε τι συνεπάγεται ο προκαθορισμός. Αν το δόγμα αυτό ήταν αληθινό, θα σήμαινε ότι ο Θεός προγνώριζε όλα όσα θα προέκυπταν λόγω της δημιουργίας τού ανθρώπου—την παρέκκλιση του Αδάμ και της Εύας, τους πολέμους, το έγκλημα, την ανηθικότητα, την καταπίεση, το ψέμα, την υποκρισία, τις ασθένειες. Ώστε, λοιπόν, όταν είπε τα λόγια, «Ας ποιήσωμεν άνθρωπον», ο Θεός εσκεμμένα έθετε σε κίνηση όλη αυτή την πονηρία! (Γένεσις 1:26) Συνεπώς το να θέσει ο Θεός ενώπιον του Αδάμ και της Εύας την προοπτική της αιώνιας ζωής θα ήταν μια υποκρισία. Το ίδιο και η πρόσκληση της Γραφής, «Όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ τής ζωής».—Αποκάλυψις 22:17.
Όμως η Βίβλος λέει ότι ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός «πολυέλεος και αληθινός». (Έξοδος 34:6) Ποτέ δε θα πρόσφερε κάτι που θα γνώριζε ότι κάποιος δε θα μπορούσε να το αποκτήσει. Ο Ιησούς Χριστός ρώτησε: «Τις άνθρωπος είναι από σας, όστις εάν ο υιός αυτού ζητήση άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθον; . . . Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;» (Ματθαίος 7:9-11) Επιπρόσθετα, αν ο Θεός πριν από πολλά χρόνια προκαθόριζε ακριβώς ποιος θα κέρδιζε αιώνια σωτηρία και ποιος θα πήγαινε για αιώνια καταστροφή, τότε γιατί η Βίβλος λέει ότι ο Ιεχωβά «μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσί τινες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν»;—2 Πέτρου 3:9.
Συνεπώς, ο προκαθορισμός είναι αντίθετος με αυτά που διδάσκει η Βίβλος σχετικά με το Θεό. ‘Όμως δε θα υπονόμευε την αρχή της παντοδυναμίας του Θεού ο περιορισμός της γνώσης τού Θεού σχετικά με το μέλλον;’ θα μπορούσατε να ρωτήσετε. Όχι, διόλου. Στο εδάφιο Τίτον 1:2, για παράδειγμα, μαθαίνουμε ότι ‘ο Θεός . . . δεν μπορεί να ψευστεί’. Μήπως αυτό υπονομεύει την παντοδυναμία του Θεού; Όχι, μάλλον, εξαίρει την φιλαλήθεια του Θεού.
Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς που ήταν προικισμένοι με το δώρο της προφητείας: «Τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται εις τους προφήτας [Τα δώρα του πνεύματος των προφητών πρόκειται να ελέγχονται από τους προφήτες, ΜΝΚ]· διότι ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ’ ειρήνης». (1 Κορινθίους 14:32, 33) Οι προφήτες αυτοί δε θα έλεγαν τις προφητείες χωρίς διάκριση, αλλά θα μετέδιδαν τα προφητικά τους αγγέλματα με εύτακτο τρόπο. Για να το κάνουν αυτό, απαιτούνταν εγκράτεια. Ασφαλώς, λοιπόν, ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιεί την πρόγνωσή του επιλεκτικά, χρησιμοποιώντας την μόνο όταν υπάρχει κάποιος λόγος ή κάποιος σκοπός για να το κάνει αυτό.—Παράβαλε Γένεσις 22:1, 12.
Η Πρόγνωση του Θεού
Μόλις 40 χρόνια μετά την οργάνωση των Ισραηλιτών σε έθνος, ο Θεός προείπε ότι αυτοί θα παρέβαιναν τη διαθήκη μαζί του. Παρ’ όλ’ αυτά, η πρόγνωση αυτή δεν ήταν χωρίς βάση, γιατί ήδη είχε συμβεί εθνική ανυποταξία και ανταρσία. Γι’ αυτό, ο Θεός είπε: «Επειδή εγώ γνωρίζω καλά την τάση τους, την οποία αναπτύσσουν σήμερα, πριν τους φέρω στη γη για την οποία ορκίστηκα». (Δευτερονόμιον 31:20, 21, ΜΝΚ) Ακριβώς όπως ένας έμπειρος οικοδόμος μπορεί να προβλέψει την κατάρρευση μιας οικοδομής που έχει χτιστεί με κατώτερα υλικά, έτσι και ο Ιεχωβά μπορούσε να δει την κατεύθυνση προς την οποία κατευθυνόταν το έθνος. Ωστόσο άτομα μπορούσαν να ανταποκριθούν και πράγματι ανταποκρίθηκαν κι έτσι ωφελήθηκαν από τις συμβουλές που δόθηκαν από τους προφήτες τού Θεού.—Ιερεμίας 21:8, 9· Ιεζεκιήλ 33:1-20.
Ο Ιησούς Χριστός παρόμοια προείπε καταστροφή για τους θρησκευτικούς ηγέτες που ήταν γνωστοί σαν γραμματείς και Φαρισαίοι. (Ματθαίος 23:15, 33) Παρ’ όλ’ αυτά, αυτό δε σήμαινε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Φαρισαίοι ή οι γραμματείς προορίζονταν για τη Γέεννα. Ο απόστολος Παύλος ο ίδιος ήταν προηγουμένως ένας ζηλωτής Φαρισαίος!—Πράξεις 26:4, 5.
Αλήθεια, ο Θεός πράγματι προείπε την πορεία ορισμένων ατόμων, όπως του Ιακώβ και του Ησαύ. Αλλά αυτό δεν ήταν προκαθορισμός. Στην περίπτωση του Ησαύ και του Ιακώβ, ο Θεός απλά προγνώρισε ποια από τις εθνικές ομάδες που θα προερχόταν από αυτούς θα κέρδιζε κυριαρχία πάνω στην άλλη. (Γένεσις 25:23-26) Ωστόσο, δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι ο Θεός είχε προκαθορίσει το αιώνιο πεπρωμένο τους. Το μεγαλύτερο μέρος της γενικής διάθεσης και του χαρακτήρα του παιδιού φαίνεται ότι διαμορφώνεται από γενετικούς παράγοντες. Ο Ιεχωβά ίσως είχε λάβει υπόψη του τη γενετική κατασκευή του αγέννητου Ησαύ και του Ιακώβ καθορίζοντας ποιος γιος θα κυριαρχούσε.—Παράβαλε Ψαλμός 139:14-16.
Παρόμοια, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε την πρόγνωσή του σχετικά με τον Σαμψών, τον Ιερεμία και τον Ιωάννη το Βαφτιστή. Αυτή η πρόγνωση, ωστόσο, δεν εγγυόταν ότι αυτοί θα παρέμεναν πιστοί μέχρι θανάτου. Ο Θεός επίσης προείπε ότι ένας από τους γιους τού Δαβίδ θα ονομαζόταν Σολομώντας και ότι ο Σολομώντας θα χρησιμοποιόταν για να οικοδομήσει το ναό. (1 Χρονικών 22:9, 10) Παρ’ όλ’ αυτά, ο Σολομώντας έπεσε σε αποστασία σε μεταγενέστερα χρόνια.—1 Βασιλέων 11:4, 9-13.
Και τι θα πούμε για τον Ιούδα τον Ισκαριώτη; Δεν είχε σαφώς προφητευτεί προκαταβολικά η προδοτική πορεία ενός από τους μαθητές τού Ιησού; Ναι, αλλά οι προφητείες δεν καθόριζαν ακριβώς ποιος μαθητής θα ήταν ο προδότης. Πράγματι, τι θα γινόταν αν ο Ιησούς γνώριζε ότι ο Ιούδας θα ήταν ο προδότης; Τότε το γεγονός ότι διόρισε ο Ιησούς τον Ιούδα σαν απόστολο θα Τον είχε κάνει «συμμέτοχο» στις αμαρτίες του προδότη. (Παράβαλε 1 Τιμόθεον 5:22.) Ο ίδιος ο Θεός επίσης θα ήταν συνένοχος, εφόσον ο Ιησούς προχώρησε στην εκλογή του Ιούδα μετά από θερμή προσευχή στον Ιεχωβά.—Λουκάς 6:12-16.
Παρ’ όλ’ αυτά, ο Ιεχωβά ‘δεν αγνοούσε τα σχέδια του Σατανά’. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 2:11.) Γνώριζε ότι ο Σατανάς ο Διάβολος προηγουμένως είχε χρησιμοποιήσει το στενό φίλο ενός ανθρώπου σαν προδότη, όπως είχε κάνει στην περίπτωση του φίλου τού Δαβίδ, Αχιτόφελ. Συνεπώς, ο Σατανάς, και όχι ο Θεός, ήταν εκείνος ο οποίος «είχεν ήδη βάλει εις την καρδίαν τού Ιούδα Σίμωνος του Ισκαριώτου να παραδώσει» τον Ιησού Χριστό. (Ιωάννης 13:2· 2 Σαμουήλ 15:31) Αντί να αντισταθεί στη Σατανική επιρροή, ο Ιούδας επέτρεψε στην αμαρτία να κυριαρχήσει πάνω του. Και σε κάποιο σημείο ο Ιησούς μπορούσε να διαβάσει την καρδιά τού Ιούδα και συνεπώς να προείπει την προδοσία του. (Ιωάννης 13:10, 11) Έτσι ο Ιησούς γνώριζε την προδοσία τού Ιούδα «εξ αρχής»—όχι από την εποχή της γνωριμίας του με τον Ιούδα, αλλά από την ‘αρχή’ της προδοτικής του ενέργειας.—Ιωάννης 6:64.
Προκαθορισμένος από το Θεό
Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο Θεός ασκεί πρόγνωση δεν οφείλεται σε κάποια ιδιοτροπία. Ο απόστολος Παύλος είπε στους άλλους χρισμένους Χριστιανούς: «Προορισθέντες κατά την πρόθεσιν του ενεργούντος τα πάντα [του Ιεχωβά Θεού] κατά την βουλήν τού θελήματος αυτού». (Εφεσίους 1:11) Από τον καιρό της πτώσης τού ανθρώπου σε αμαρτία, σκοπός του Θεού ήταν να διεκδικήσει το όνομά Του μέσω της Βασιλείας Του. Για το σκοπό αυτό, ο Θεός έχει, κατά καιρούς, χρησιμοποιήσει την ικανότητα του να προβλέπει το μέλλον. Για παράδειγμα, προκαθόρισε ότι θα υπήρχε μια τάξη συγκληρονόμων με τον Ιησού Χριστό στη Βασιλεία, παρ’ ότι άτομα πρέπει να αποδειχτούν πιστά για να αποτελέσουν μέρος τής τάξης.—2 Πέτρου 1:10, 11.
Γνωρίζοντας τη σαφή διδασκαλία τής Βίβλου πάνω σ’ αυτό το θέμα μπορείτε να βοηθηθείτε να έχετε μια υγιή άποψη για το μέλλον. Ο Θεός δεν προκαθορίζει τη μοίρα σας. Απεναντίας, εσείς μπορείτε να ασκήσετε την ελεύθερη βούληση που έχει δώσει ο Ιεχωβά Θεός σε πλάσματα φτιαγμένα «καθ’ ομοίωσιν αυτού». (Γένεσις 1:27) Μπορείτε να κάνετε τη σοφή εκλογή και να ανταποκριθείτε ολόκαρδα στην προσφορά του Ιεχωβά Θεού για αιώνια ζωή.—Ιωάννης 17:3.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Αν ο Θεός γνώριζε ότι ο Αδάμ και η Εύα ήταν καταδικασμένοι σε αποτυχία, το ότι έθεσε μπροστά τους την ευκαιρία για αιώνια ζωή θα ήταν μια άστοργη απάτη
[Εικόνα στη σελίδα 6]
Πότε αντιλήφτηκε ο Ιησούς ότι ο Ιούδας θα τον πρόδινε;