Οι Αληθινοί Χριστιανοί Είναι Κήρυκες της Βασιλείας

«Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 24:14.

1, 2. (α) Γιατί πρέπει να διακηρυχτεί παγκόσμια τώρα το άγγελμα της Βασιλείας; (β) Ποια ερωτήματα θα μπορούσε να χάνει κάθε μάρτυρας του Ιεχωβά;

ΑΓΓΕΛΛΟΥΣΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ. Για δεκαετίες αυτός είναι ο κύριος αντικειμενικός σκοπός αυτού του περιοδικού. Στην πραγματικότητα, αυτός αποτελεί μέρος τού νομικά κατοχυρωμένου τίτλου του. Και είναι ζωτικό το γεγονός ότι το άγγελμα της Βασιλείας πρέπει τώρα να κηρυχθεί παγκόσμια. Γιατί; Εξαιτίας αυτού που είπε ο Ιησούς Χριστός αφού παρέθεσε και άλλα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το «σημείον» της αόρατης «παρουσίας» του και του τέλους αυτού του συστήματος. Ο Ιησούς είπε: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος».—Ματθαίος 24:3, 14.

² Σήμερα, «το τέλος» είναι πραγματικά κοντά. Γι’ αυτό, κάθε αφιερωμένος μάρτυρας του Ιεχωβά θα μπορούσε κάλλιστα να ρωτήσει: Πώς βλέπω εγώ το έργο κηρύγματος της Βασιλείας; Συμμετέχω σ’ αυτό τακτικά; Διεξάγω τη διακονία μου με επιδεξιότητα και ζήλο;

Η Εντολή για το Κήρυγμα

3. Τι δείχνουν τα λόγια του Ιησού στο Ματθαίος 5:14-16 για τους ακολούθους του;

³ Κανένας γνήσιος Χριστιανός δεν μπορεί έντιμα να αποφύγει το προνομιούχο έργο της διακήρυξης των «καλών νέων» στους άλλους. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Σεις είσθε το φως του κόσμου· πόλις κειμένη επάνω όρους δεν δύναται να κρυφθή· ουδέ ανάπτουσι λύχνον και θέτουσιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ’ επί τον λυχνοστάτην, και φέγγει εις πάντας τους εν τη οικία. Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς». (Ματθαίος 5:14-16) Αυτό έδειχνε ότι οι μαθητές του Ιησού θα ήταν κήρυκες της Βασιλείας.

4. Τι έχει ειπωθεί για τον πρώτιστο κήρυκα της Βασιλείας;

⁴ Σχετικά με τον πρώτιστο κήρυκα της Βασιλείας, έχει λεχθεί: «Καθώς ο Κύριος μας κήρυττε τη βασιλεία προχώρησε . . . για να ετοιμάσει και να οργανώσει τη Διακονία της . . . άρχισε την προφητική διακονία . . . και έκανε συμμέτοχους στα ίδια πράγματα τόσο τους Δώδεκα όσο και τους Εβδομήντα. Καθώς κήρυττε την επικείμενη βασιλεία και έκανε ‘σημεία’, τους έστειλε πριν από τον εαυτό Του μ^’ ένα παρόμοιο άγγελμα και με παρόμοιες δυνάμεις. Με μια μέθοδο λεπτομερειακής διδασκαλίας, . . . τους εκπαίδευσε στο μεταξύ για θέσεις ανώτερης ευθύνης που θα τους δίνονταν μετά».—Εκκλησιαστική Ιστορία, του Μάιλο Μάχαν.

5. Σχετικά με το κήρυγμα της Βασιλείας, τι έκανε ο Ιησούς;

⁵ Ο Ιησούς παρέσχε θαυμάσια εκπαίδευση στους αποστόλους του, και στους 70 μαθητές που απέστειλε. (Λουκάς 6:12-16· 10:1-22) Επιπλέον, αυτός ο ίδιος το Υπόδειγμα μας, «διήρχετο πάσαν πόλιν και κώμην, κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού». Μαζί του ήταν οι απόστολοι και ορισμένες γυναίκες «αίτινες διηκόνουν αυτόν [αυτούς, ΜΝΚ] από των υπαρχόντων αυτών». (Λουκάς 8:1-3) Ναι, ο Ιησούς ήταν ζηλωτής κήρυκας των καλών νέων και προχώρησε να εγκαινιάσει μια οργάνωση κηρύγματος της Βασιλείας.

6. Προτού αναληφθεί στον ουρανό, ποια εντολή έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του;

⁶ Μετά από διακονία τριάμισι χρόνων, ο Ιησούς τελείωσε την επίγεια πορεία του. Αλλά προτού αναληφθεί στον ουρανό, έδωσε στους ακολούθους του την εξής εντολή: «Πορευθέντες . . . μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος». (Ματθαίος 28:19, 20) Αυτοί θα ήταν πράγματι κήρυκες της Βασιλείας.

7. Μολονότι οι μαθητές του Ιησού αρχικά στερούνταν ακριβούς γνώσης σχετικά με τη Βασιλεία, γιατί θα είχαν επιτυχία σαν μάρτυρες του;

⁷ Όταν ο Ιησούς επρόκειτο να εγκαταλείψει τη γη, οι μαθητές του τον ρώτησαν: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» Σε απάντηση τους είπε: «Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία». Και μολονότι οι μαθητές τότε στερούνταν ακριβούς γνώσης για τη Βασιλεία, ο Ιησούς τους ανέθεσε να είναι κήρυκες της, γιατί θα είχαν την απαιτούμενη βοήθεια να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. «Αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς», πρόσθεσε ο Ιησούς, «και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης». (Πράξεις 1:6-8) Κάτω από την καθοδηγία του αγίου πνεύματος, οι ακόλουθοι του Ιησού θα καταλάβαιναν τελικά ότι η Βασιλεία θα ήταν μια ουράνια κυβέρνηση. (Ιωάννης 16:12, 13) Και με τον καιρό, τα γεγονότα τα σχετικά με τη Βασιλεία αυτή θα διακηρύττονταν «έως εσχάτου της γης».

8. Πόσο πετυχημένο ήταν το έργο κηρύγματος τον πρώτο αιώνα;

⁸ Οι μάρτυρες εκείνοι έκαναν το έργο τους πολύ καλά. Φυσικά, ο Ιεχωβά ήταν μαζί τους, και είχαν την υποστήριξη του δοξασμένου Ιησού Χριστού. (Πράξεις 8:1-8· 11:19-21)Δεν είναι να απορεί κανείς ότι ήδη, από το 60-61 μ.Χ., ο απόστολος Παύλος μπόρεσε να πει ότι τα ‘καλά νέα’ είχαν ήδη ‘κηρυχθεί σ’ όλη την κτίση, κάτω από τον ουρανό’!—Κολοσσαείς 1:23.

9. Όπως παρατηρείται εδώ, ποιο είναι το κύριο έργο της Χριστιανικής εκκλησίας;

⁹ Σχετικά με το έργο μαρτυρίας έχει γραφτεί: «Η διακήρυξη του ευαγγελίου δεν είναι . . . η μόνη δραστηριότητα με την οποία ασχολείται η Εκκλησία της Κ[αινής] Δ[ιαθήκης], αλλά είναι η βασική της, η ουσιώδης δράση της. . . . Παρατηρήστε καλά, ο Ιησούς δεν είπε [στις Πράξεις 1:8], Θα δώσετε μαρτυρία για μένα, ή, Θα φέρετε μαρτυρία για μένα, αλλά, Θα είστε μάρτυρες μου. Η χρήση του ρήματος ‘ειμί’ εδώ, έχει μια αξία που πρέπει να ληφθεί με την πλήρη και κυριολεκτική σοβαρότητα. Η έκφραση [στα Ελληνικά] δεν αναφέρει απλώς τι θα έκανε η Εκκλησία, αλλά τι θα ήταν η Εκκλησία. . . . Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι . . . ένα σώμα μαρτύρων». (Η Πεντηκοστή και η Ιεραποστολική Μαρτυρία της Εκκλησίας, του Χάρρυ Ρ. Μπόερ, σελίδες 110-114) Ναι, η επίδοση μαρτυρίας είναι το κύριο έργο της αληθινής Χριστιανικής εκκλησίας.

Με Θεία Πρόνοια

10, 11. (α) Βασικά, πώς οργανώθηκαν οι κήρυκες της Βασιλείας τον πρώτο αιώνα; (β) Τι συνέβη όταν δημιουργήθηκαν νέες καταστάσεις;

¹⁰ Οι κήρυκες της Βασιλείας τον πρώτο αιώνα λάβαιναν κατεύθυνση από ένα κυβερνών σώμα. Περιοδεύοντες πρεσβύτεροι υπηρετούσαν μέσα στην οργάνωση, και τα εκκλησιαστικά καθήκοντα τα επωμίζονταν πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες. (Πράξεις 15:1, 2, 22-36· Φιλιππησίους 1:1) Αλλά τι συνέβη όταν δημιουργήθηκαν νέες καταστάσεις;

¹¹ Ας εξετάσουμε τι έλαβε χώρα λίγο μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. Οι Ελληνόφωνοι Ιουδαίοι άρχισαν να γογγύζουν ενάντια στους Εβραιόφωνους Ιουδαίους επειδή «αι χήραι αυτών παρεβλέποντο εν τη καθημερινή διακονία [διανομή, ΜΝΚ]». Για να λύσουν το πρόβλημα, οι απόστολοι διόρισαν «επτά άνδρας μαρτυρουμένους» για να φροντίζουν γι’ αυτή τη διανομή της τροφής. (Πράξεις 6:1-8) Σχετικά μ’ αυτό διαβάζουμε: «Στην αρχή, η μόνη φροντίδα που είχαν οι ‘επτά’ που είχαν ξεχωριστεί, απ’ ό,τι ξέρουμε, ήταν η καθημερινή αμερόληπτη διανομή δημόσιων γευμάτων, αλλά, φυσικά, κι άλλα καθήκοντα θα προστέθηκαν καθώς υπαγόρευαν οι ανάγκες, γιατί ενώ οι αρχές της νέας πίστης ήταν αναλλοίωτες, ο μηχανισμός και οι μέθοδοι παρουσίασης, με τις οποίες αυτές μπόρεσαν να εδραιωθούν και να επεκταθούν πιο αποτελεσματικά, αφέθηκαν στη σοφία και στην πρακτική εμπειρία των διαδοχικών γενεών . . . Προσαρμογές και τροποποιήσεις σε μη ουσιώδεις λεπτομέρειες . . . επιβάλλονται σε κάθε μεγάλη οργάνωση».—Ώρες Με τη Βίβλο, Σειρά της Καινής Διαθήκης, τόμος ΙΙ, του Κάννινγκαμ Γκάικη.

12. (α) Τι συνέβαλε στην πρόοδο της πρώτης Χριστιανοσύνης; (β)  Πού και πώς οι ακόλουθοι του Ιησού έφτασαν να λέγονται Χριστιανοί;

¹² Στην πρόοδο της πρώτης Χριστιανοσύνης συνέβαλε η εμπιστοσύνη στον Θεό με προσευχή καθώς και «η σοφία και η πρακτική εμπειρία» του κυβερνώντος σώματος. Και τα πάντα βέβαια γίνονταν με τη θεία πρόνοια. Για παράδειγμα, ειπώθηκε ότι οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού ανήκαν στην «Οδό». (Πράξεις 9:1, 2) Αλλά ίσως νωρίς, το 44 μ.Χ., στην Αντιόχεια της Συρίας, οι μαθητές «ωνομάσθησαν [με θεία πρόνοια, ΜΝΚ] Χριστιανοί». (Πράξεις 11:26) Αυτό ήταν ένα θεόδοτο όνομα που το δέχτηκαν πρόθυμα.—1 Πέτρου 4:16.a

13. Όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούν τώρα σύγχρονες μεθόδους δημοσιότητας τι άρχισαν να χρησιμοποιούν οι πρώτοι Χριστιανοί στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας;

¹³ Ανάμεσα σ’ εκείνους τους πρώτους Χριστιανούς, και άλλες εξελίξεις βρίσκονταν επίσης μέσα στη θεία πρόνοια. Για παράδειγμα, όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούν τώρα σύγχρονες μεθόδους δημοσιότητας έτσι και οι πρώτοι Χριστιανοί πρωτοπόρησαν στη χρήση του κώδικα—ένα πραγματικό δώρο για το γεμάτο ζήλο έργο τους κηρύγματος της Βασιλείας. Σχετικά μ’ αυτό, ο Σ. Σ. ΜακΚάουν έγραψε: «Τα θρησκευτικά βιβλία των Χριστιανών, τόσο η Παλαιά Διαθήκη όσο και τα νέα συγγράμματα . . . δεν προορίζονταν για να τα διαβάζουν οι ευκατάστατοι στις ελεύθερες ώρες τους. Και οι σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι ήθελαν να αποκτήσουν ένα ενιαίο βιβλίο. Αυτοί και οι ζηλωτές Χριστιανοί ιεραπόστολοι επιθυμούσαν να μπορούν να ανατρέχουν γρήγορα σ’ αυτό ή σ’ εκείνο το κείμενο χωρίς να χρειάζεται να ξετυλίξουν πολλά μέτρα παπύρου».—Ο Βιβλικός Αρχαιολόγος Αναγνώστης, σελίδα 261.

14. Κάτω από ποιες περιστάσεις ήταν πρόθυμοι οι απόστολοι του Ιησού να κηρύξουν;

¹⁴ Το ότι μπορούσαν να «ανατρέχουν γρήγορα σ’ αυτό ή σ’ εκείνο το κείμενο» για απόδειξη ήταν πολύ ουσιώδες εξαιτίας των μεθόδων κηρύγματος της Βασιλείας που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί. Μερικές φορές, φυσικά, έδιναν μαρτυρία σε ανθρώπους ανεπίσημα, όπως το κάνουν αυτό συχνά σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Για το έργο αυτό έχει ειπωθεί: «Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αποστολικού κηρύγματος ήταν ο συμπτωματικός χαρακτήρας του. Δεν περίμενε κάποιος απόστολος να του δοθεί μια κάποια μεγάλη ευκαιρία. Η μόνη επίσημη περίπτωση ήταν όταν, όπως ο Παύλος μπροστά στον Φήλικα, οδηγήθηκε σαν φυλακισμένος ενώπιον ενός κυβερνήτη με πορφύρα για να λογοδοτήσει και να απαντήσει στην κατηγορία ότι παραβίαζε τους νόμους. Δεν ήταν χωρίς ευκαιρίες, αλλά αυτές του δόθηκαν στη φυλακή, στο δρόμο και στο ταπεινό σπίτι όπου κατέφευγε για να περάσει τη νύχτα. . . . Πίστευε πως το άγγελμα του απευθυνόταν κυρίως σε μεμονωμένα άτομα, μολονότι ήταν εξίσου πρόθυμος να το παρουσιάσει και στα πλήθη. Αισθανόταν άνετα με κάθε ακροατήριο. Δεν είχε ξεχάσει το παράδειγμα του Χριστού, . . . [του οποίου] η στοά ήταν ο χωματόδρομος ή ο πολυσύχναστος δρόμος ή η γεμάτη βότσαλα παραλία της Ιουδαϊκής Γαλιλαίας . . . [Οι απόστολοι] δεν είχαν ξεχάσει ότι αυτός στην αρχή της συντροφιάς τους μαζί του, τους είχε δώσει ειδικές οδηγίες σαν τις καλύτερες μεθόδους κηρύγματος των διδασκαλιών του, είχε ενισχύσει αυτά τα πρώτα μαθήματα με άλλα, και, ακριβώς πριν από την ανάληψη του, τους έδειξε ότι ο κόσμος ήταν ο αγρός τους και κάθε πλάσμα ακροατής τους».—Η Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας, του Τζων Φ. Χερστ, τόμος Ι, σελίδα 96.

«Από Σπίτι σε Σπίτι»

15. Πώς διεξήγαν οι απόστολοι το έργο κηρύγματος στις μέρες που ακολούθησαν μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ.;

¹⁵ Στις μέρες που ακολούθησαν μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., οι μαθητές του Ιησού χρησιμοποιούσαν ήδη μια υπέροχη μέθοδο κηρύγματος των ‘καλών νέων’. Όταν οι διωγμένοι απόστολοι είχαν ατιμαστεί εξαιτίας του ονόματος του Ιησού Χριστού, τι έκαναν; «Πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ] δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν»! (Πράξεις 5:41, 42) Ναι, οι απόστολοι έδιναν μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι.

16. Σε ποια δράση κηρύγματος εκπαίδευσε ο Παύλος τους πρεσβυτέρους της Εφέσου;

¹⁶ Αργότερα, ο απόστολος Παύλος μπορούσε να υπενθυμίσει στους διορισμένους πρεσβυτέρους της Εφέσου: «Δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους, διαμαρτυρόμενος προς Ιουδαίους τε και Έλληνας την εις τον Θεόν μετάνοιαν και την πίστιν την εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν». (Πράξεις 20:20, 21) Ο Παύλος δεν εννοούσε ότι δίδασκε τους διορισμένους πρεσβυτέρους στα σπίτια τους. Αντίθετα, έδινε μαρτυρία σε άπιστους Ιουδαίους και Έλληνες για να μετανοήσουν απέναντι στον Ιεχωβά Θεό και να πιστέψουν στον Ιησού Χριστό. Χωρίς αμφιβολία ο Παύλος δίδαξε επίσης τους πρεσβυτέρους εκείνους πώς να δίνουν μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι.

17. Τι έχουν πει διάφοροι λόγιοι για τη διακονία του Παύλου από σπίτι σε σπίτι στην Έφεσο;

¹⁷ Σχετικά με τη διακονία του αποστόλου στην Έφεσο, έχει ειπωθεί: «Η συνήθεια που είχε γενικά ο Παύλος ήταν να εργάζεται στο επάγγελμά του από την ανατολή του ήλιου μέχρι τις 11 π.μ. (Πράξεις 20:34-35) γιατί εκείνη την ώρα ο Τύραννος τελείωνε τη διδασκαλία του· έπειτα από τις 11 π.μ. μέχρι τις 4 μ. μ. κήρυττε στην αίθουσα, είχε συσκέψεις με βοηθούς και προσωπικές συζητήσεις με υποψήφιους, σχεδίαζε την επέκταση του έργου· και τελικά έκανε ευαγγελιστικές επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι που διαρκούσαν από τις 4 μ.μ. μέχρι αργά τη νύχτα (Πράξεις 20:20-21, 31)». (Α. Ε. Μπέιλη) Άλλοι λόγιοι έχουν αναφέρει: «Δεν ήταν ικανοποιημένος με το να δίνει απλώς ομιλίες σε δημόσιες συγκεντρώσεις, και να αποφεύγει άλλες μεθόδους κηρύγματος αλλά ενασχολούνταν με ζήλο στο μεγαλειώδες έργο του κατ’ ιδίαν, από σπίτι σε σπίτι, κι έτσι μετέφερε την αλήθεια του ουρανού στις οικογενειακές εστίες και στις καρδιές των Εφέσιων». (Α. Α. Λίβερμορ) «Δημόσια και από σπίτι σε σπίτι, μέσα στην πόλη και σ’ όλη την επαρχία, είχε κηρύξει το ευαγγέλιο». (Ε. Μ. Μπλέικλοκ) «Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ο μεγαλύτερος από τους κήρυκες κήρυττε από σπίτι σε σπίτι και δεν έκανε τις επισκέψεις του απλές κοινωνικές επισκέψεις».—Α. Τ. Ρόμπερτσον.

18. (α) Γιατί θα λέγατε ότι υπάρχει στερεή Γραφική βάση για τη διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι; (β) Σαν τον Ιησού και τους πρώτους μαθητές του, πού και πώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας;

¹⁸ Έργο επίδοσης μαρτυρίας από σπίτι σε σπίτι έκαναν οι απόστολοι του Ιησού το 33 μ.Χ. Ήταν μέρος της διακονίας του Παύλου στην Έφεσο και χωρίς αμφιβολία κι αλλού. Υπάρχει λοιπόν στερεή Γραφική βάση για τη διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι. Και αυτό αληθεύει για τις διάφορες άλλες μεθόδους που χρησιμοποιούν για την επέκταση του αγγέλματος της Βασιλείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εγκυκλοπαίδεια των ΜακΚλίντοκ και Στρονγκ αναφέρει: «Ο Κύριος μας και οι απόστολοί του έβρισκαν τόπους για να κηρύττουν οπουδήποτε μπορούσαν να συγκεντρωθούν άνθρωποι. Η βουνοπλαγιά, οι ακτές της θάλασσας και των ποταμών, ο δημόσιος δρόμος, τα ιδιωτικά σπίτια, η πύλη του Ναού, η Ιουδαϊκή συναγωγή και διάφοροι άλλοι τόποι ήταν πρόσφοροι για το κήρυγμα του Ευαγγελίου». (Τόμος VIII, σελίδα 483) Σαν τον Ιησού και τους πρώτους μαθητές του, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας ‘στο δημόσιο δρόμο, σε ιδιωτικά σπίτια, . . . και σε διάφορους άλλους τόπους’. Για παράδειγμα, ενασχολούνται στο έργο δρόμου με τα περιοδικά (με το περιοδικό αυτό και το συνοδευτικό του Ξύπνα!) και είναι ιδιαίτερα γνωστοί για το έργο μαρτυρίας που κάνουν από σπίτι σε σπίτι.

19. Πώς λαμβάνονται αποφάσεις σχετικά με τις μεθόδους κηρύγματος που χρησιμοποιούν τώρα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁹ Οι βασικές μορφές διακονίας που χρησιμοποιούν τώρα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν εδραιωθεί καλά τον πρώτο αιώνα και, εκτός από αυτό, είναι σωστό να αποφασίζει το σημερινό Κυβερνών Σώμα των χρισμένων Χριστιανών ποιες μέθοδοι κηρύγματος είναι κατάλληλες σήμερα. Οι αποφάσεις αυτές μπορούν εν μέρει να βασίζονται στη «σοφία και πρακτική εμπειρία» αυτών των αντρών. Ιδιαίτερα, όμως, παίρνουν τις αποφάσεις τους με τον ίδιο τρόπο όπως και το Χριστιανικό κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα. Επιζητάται με προσευχή η κατεύθυνση του Θεού και η καθοδηγία του αγίου πνεύματος και ακολουθούνται Γραφικά προηγούμενα όταν καθορίζονται ποιες μέθοδοι κηρύγματος είναι πιο κατάλληλες σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες’.—2 Τιμόθεον 3:1· Πράξεις 15:23,28.

20. (α) Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει θεία επιδοκιμασία στις μεθόδους κηρύγματος που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Ποια στάση πρέπει να έχουν όλοι οι δούλοι του Ιεχωβά σχετικά με το έργο κηρύγματος της Βασιλείας;

²⁰ Είναι φανερό ότι οι μέθοδοι κηρύγματος που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μέσα στη θεία πρόνοια, γιατί ο Θεός έχει στεφανώσει τις προσπάθειες αυτές με άφθονη επιτυχία και ευλογία. (Παροιμίαι 10:22) Πλήθη εγκολπώνονται την αληθινή λατρεία και ενώνονται μαζί με το υπόλοιπο των χρισμένων ακολούθων του Ιησού για να γίνουν μέρος της μόνης οργάνωσης που τιμάει το άγιο όνομα του Ιεχωβά και κηρύττει άφοβα τα καλά νέα της εγκαθιδρυμένης ουράνιας Βασιλείας. Είθε όλοι οι δούλοι του Ιεχωβά λοιπόν να συνεχίσουν να καταβάλλουν προσπάθειες στο έργο μαθήτευσης καθώς το σύστημα αυτό πλησιάζει στο τέλος του. Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς πιστά, γιατί οι αληθινοί Χριστιανοί είναι, χωρίς αμφισβήτηση, κήρυκες της Βασιλείας.

[Υποσημειώσεις]

Ποια Είναι η Κατανόησή Σας;

◻ Γιατί πρέπει να διακηρυχτεί τώρα το άγγελμα της Βασιλείας παγκόσμια;

◻ Ποιο είναι το κύριο έργο όλων των αληθινών Χριστιανών;

◻ Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι μέσω θείας πρόνοιας γίνονται τα πάντα ανάμεσα στους δούλους του Ιεχωβά;

◻ Ποια ορθή βάση έχει το έργο κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι;

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: ‘Πηγαίνετε, κάνετε μαθητές^’. Κάνετε εσείς με ζήλο αυτό το κύριο έργο όλων των αληθινών Χριστιανών;

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Δίνετε τακτικά μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι; Οι πρώτοι απόστολοι του Ιησού το έκαναν αυτό. Το ίδιο έκανε και ο ζηλωτής κήρυκας της Βασιλείας Παύλος