Ένα Όνειρο Αποκαλύπτει Πόσο Αργά Είναι
‘Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι . . . Θεός ζων και Βασιλεύς αιώνιος’. (Ιερεμίας 10:10) Ποτέ δεν παραιτήθηκε από τον έλεγχο του σύμπαντός του, και αυτό είναι ένα γεγονός που ο βασιλιάς της αρχαίας Βαβυλώνας, ο Ναβουχοδονόσορ, δεν αναγνώρισε. Για να κάνει αυτόν τον ειδωλολάτρη βασιλιά να καταλάβει ότι «ο Ύψιστος είναι Κύριος [Κυβερνήτης (ΜΝΚ)] της βασιλείας των ανθρώπων», ο Θεός τον έκανε να δει ένα όνειρο και έδωσε την ικανότητα στο δούλο Του Δανιήλ να εξηγήσει τη σημασία του.—Δανιήλ 4:17, 18.
Το όνειρο περιελάμβανε ένα θεόρατο δέντρο. «Το ύψος αυτού έφθανεν έως του ουρανού, και η θέα αυτού έως των περάτων πάσης της γης». Δόθηκε θεία προσταγή και το δέντρο κόπηκε, αλλά το στέλεχός του δέθηκε με σιδερένια και χάλκινα δεσμά. Αυτά έπρεπε να παραμείνουν στη θέση τους μέχρι να περάσουν «επτά καιροί» σχετικά με αυτό το στέλεχος, μετά από τους οποίους το δέντρο θα μπορούσε να αναπτυχθεί και πάλι.—Δανιήλ 4:10-17.
«Το δένδρον, το οποίον είδες», εξήγησε ο Δανιήλ, «συ είσαι . . . βασιλεύ . . . και η μεγαλωσύνη σου [κυβέρνησή σου (ΜΝΚ)]». Ο Ναβουχοδονόσορ επρόκειτο να κοπεί. Επρόκειτο να χάσει τη βασιλεία του, ναι, ακόμα και τα λογικά του, και να είναι καταδικασμένος να πλανιέται σαν άγριο θηρίο στους αγρούς για ‘επτά καιρούς’. Μόνο όταν θα είχε τελειώσει ο καθορισμένος καιρός θα αφαιρούνταν τα συμβολικά δεσμά, και θα επιτρεπόταν στο βασιλιά να ανακτήσει τα λογικά του και το θρόνο του.—Δανιήλ 4:20-27.
Ακριβώς όπως είχε προειπωθεί, «πάντα ταύτα ήλθον επί τον Ναβουχοδονόσορ τον βασιλέα». (Δανιήλ 4:28) Η μετάφραση Lexicon Linguae Aramaicae Veteris Testamenti λέει ότι οι «επτά καιροί» του ονείρου του Ναβουχοδονόσορ ήταν εφτά κατά γράμμα έτη. Αφού ο Ναβουχοδονόσορ κυβέρνησε 43 έτη (624-581 π.Χ.), αυτό είναι λογικό συμπέρασμα.
Τι Σημασία Έχει Αυτό για Μας;
Ο Ιεχωβά ασκεί πάντα την παγκόσμια κυριαρχία του όπως αυτός το θεωρεί κατάλληλο. Για ένα διάστημα το έκανε αυτό εδώ στη γη μέσω του έθνους Ισραήλ, για του οποίου τους επίγειους κυβερνήτες λεγόταν κατάλληλα ότι αυτοί ‘κάθονταν στο θρόνο του Ιεχωβά’. (1 Χρονικών 29:23) Ωστόσο, όταν το έθνος Ισραήλ αποστάτησε, ο Ιεχωβά επέτρεψε να ανατραπεί η δυναστεία των βασιλιάδων του που ήταν απόγονοι του Βασιλιά Δαβίδ.
Πόσο κατάλληλο ήταν λοιπόν, που έπειτα από λίγο ο Ιεχωβά έδωσε κάποια ένδειξη στο Βασιλιά Ναβουχοδονόσορ—το ίδιο άτομο στο οποίο επιτράπηκε να καταστρέψει την τυπική Του βασιλεία—ότι αυτό δεν σήμαινε καθόλου πως η δικαιωματική κυριαρχία του Θεού είχε τερματιστεί. Πόσο κατάλληλο ήταν να εντυπωθεί σ’ αυτόν και σε όλα τα μη Ιουδαϊκά έθνη που αργότερα θα καταπατούσαν την αντιπροσωπευτική βασιλεία του Θεού ότι αυτή η κατάσταση ήταν μόνο προσωρινή!
Έτσι, ο καιρός που δόθηκε αυτό το όνειρο, το άτομο στο οποίο δόθηκε, και το θέμα της θείας κυριαρχίας που τόνιζε, αποδεικνύουν ότι αυτό δεν είχε μόνο σημασία για τον Ναβουχοδονόσορ, αλλά ότι είχε πολύ μεγαλύτερη σπουδαιότητα. Δείχνουν ότι, παρόμοια μ’ ένα κομμένο και δεμένο με δεσμά δέντρο η θεία κυριαρχία, με τον τρόπο που την εξέφραζε η Ιερουσαλήμ που τώρα είχε καταστραφεί, δεν θα επαναφερόταν παρά μόνο όταν θα αφαιρούνταν εκείνα τα περιοριστικά δεσμά, μετά από ‘επτά καιρούς’. Εκείνο τον καιρό, θα δινόταν η Βασιλεία στον αντιπροσωπευτικό Κυβερνήτη του Θεού, στο «εξουθένημα [ταπεινότερο (ΜΝΚ)] των ανθρώπων», όπως αναφέρεται ο υποσχεμένος Μεσσίας. Οι μαθητές του Ιησού ζήτησαν ένα σημείο που είχε σχέση με τον καιρό που θα το έκανε αυτό ο Θεός.—Δανιήλ 4:17· Ματθαίος 24:3.
Υπάρχουν επίσης και άλλες ενδείξεις που δείχνουν ότι είναι σωστή αυτή η εξαιρετικής σπουδαιότητας εφαρμογή του ονείρου του Ναβουχοδονόσορ. Η προφητεία που αναφέρεται στο βιβλίο του Δανιήλ 9:24-27 προσδιόριζε με ακρίβεια το συγκεκριμένο έτος που θα ερχόταν ο Μεσσίας, πάνω από 500 έτη αργότερα.a Αν ο καιρός της ανθρώπινης έλευσης του Μεσσία προειπώθηκε με τέτοια ακρίβεια, δεν είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι θα προλεγόταν με ανάλογη ακρίβεια και ο καιρός τής ακόμη πιο σπουδαίας αόρατης επιστροφής του με Βασιλική εξουσία; Και ποιος άλλος από τον Δανιήλ θα μπορούσε να το κάνει αυτό πιο κατάλληλα; Θυμηθείτε επίσης, ότι μετά την καταγραφή των οραμάτων του και των προφητικών του ονείρων, στα οποία περιλαμβανόταν και το όνειρο για το δέντρο που είδε ο Ναβουχοδονόσορ, ο Δανιήλ έλαβε την εντολή: «Έγκλεισον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού». Γιατί μέχρι τότε; Επειδή εκείνο τον καιρό «η [αληθινή (ΜΝΚ)] γνώσις θέλει πληθυνθή». Αν αυτά που έγραψε ο Δανιήλ επρόκειτο να παραμείνουν σφραγισμένα, χωρίς να γίνουν κατανοητά, μέχρι ‘τον έσχατο καιρό’, δεν θα αποτελούσε αυτό ένδειξη ότι τα συγγράμματά του θα είχαν προφητική σπουδαιότητα εκείνο τον καιρό;—Δανιήλ 12:4.
Οι «Επτά Καιροί»—Από Πότε Μέχρι Πότε;
Όταν έδωσε το σημείο του, ο Ιησούς μίλησε για τους ‘επτά καιρούς’, αποκαλώντας τους «οι [προσδιορισμένοι (ΜΝΚ)] καιροί των εθνών». Είπε: «Η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι [θα συνεχίσει να είναι] πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν οι [προσδιορισμένοι (ΜΝΚ)] καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24) Μια υποσημείωση στην Oxford NIV Scofield Study Bible (1984) μας λέει ότι «οι ‘καιροί των εθνών’ [όπως αποδίδει η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου τους «προσδιορισμένους καιρούς των εθνών»] άρχισαν όταν ο Ναβουχοδονόσορ αιχμαλώτισε τον Ιούδα. . . . Από τότε η Ιερουσαλήμ είναι, όπως είπε ο Χριστός, ‘πατουμένη υπό εθνών’».
Πόσο καιρό επρόκειτο να διαρκέσουν οι «επτά καιροί», ή ‘προσδιορισμένοι καιροί των εθνών’; Για να το πούμε απλά, θα διαρκούσαν πολύ περισσότερο από 7 κατά γράμμα έτη 360 ημερών (όπως υπολογίζονταν τα έτη της Αγίας Γραφής), και τα οποία θα ισοδυναμούσαν με 2.520 μέρες. Το υπόμνημα της Αγίας Γραφής υποδεικνύει ότι θα πρέπει να αντικαταστήσουμε την κάθε μέρα με ένα έτος. (Δείτε Αριθμοί 14:34· Ιεζεκιήλ 4:6· παράβαλε Αποκάλυψις 12:6, 14.) Ένας τέτοιος υπολογισμός θα σήμαινε ότι οι «επτά καιροί» διήρκεσαν 2.520 έτη. Αν άρχισαν με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., θα τελείωναν το έτος 1914 μ.Χ.
Πάνω από τρεις δεκαετίες πριν το 1914, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά καλούσαν άλλους να δώσουν προσοχή στη σπουδαιότητα αυτού του έτους. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον ότι το βιβλίο της Ευγενίας Νομικού και του Ρόμπερτ Σ. Νορθ (1976) που έχει τίτλο International Crisis, στην Αγγλική (Διεθνής Κρίση) λέει ότι υπήρχε «λίγη ή και καθόλου ένδειξη ότι θα πραγματοποιόταν μια σταθερή άνοδος ή επιτάχυνση συγκρούσεων και εντάσεων που θα οδηγούσε κατευθείαν στο ξέσπασμα του πολέμου». Αντίθετα, «προς το τέλος του 1913 και την αρχή του 1914 . . . οι σχέσεις ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις φαίνονταν σταθερότερες από ό,τι ήταν στη διάρκεια πολλών από τα προηγούμενα έτη». Ωστόσο σήμερα, εφτά δεκαετηρίδες αργότερα, οι ιστορικοί πραγματικά λένε ότι το 1914 ήταν ένα σημείο στροφής στην ανθρώπινη ιστορία. Για παράδειγμα, το Γερμανικό λεξικό Meyers Enzyklopädisches Lexikon, λέει ότι «η επίδραση του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου ήταν κυριολεκτικά επαναστατική και επηρέασε βαθιά τη ζωή σχεδόν όλων των ανθρώπων, οικονομικά καθώς και κοινωνικά και πολιτικά».
Οι πολιτικές επιπτώσεις των γεγονότων του 1914 είναι πασίγνωστες. Οι κοινωνικές αλλαγές που επέφερε αναφέρονται στο βιβλίο της Βιρτζίνια Κόουλς που έχει τίτλο 1913: An End and a Beginning στην Αγγλική (1913: Ένα Τέλος και μια Αρχή). «Το έτος 1913 σημείωσε το τέλος μιας περιόδου», γράφει. Σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες, ο Άσμπη Μπλέιντεν, αντιπρόεδρος της ασφαλιστικής εταιρίας The Guardian Life Insurance Company of America, γράφει: «Πριν το 1914 τα νομισματικά και οικονομικά συστήματα συμβάδιζαν αρμονικά. . . . Αν κάποιος υπολογίσει ότι ο Αύγουστος του 1914 χάραξε τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους, οι αντιθέσεις μεταξύ του δεκάτου ενάτου και του εικοστού αιώνα είναι εντυπωσιακές. Έχει υπάρξει μια απόλυτη αλλαγή κατεύθυνσης σε πολλούς τομείς των ανθρώπινων υποθέσεων. . . . Μια κύρια αιτία ήταν η διάρρηξη του συνδέσμου που υπήρχε μεταξύ του οικονομικού συστήματος και των ισχυρών νομισμάτων, η οποία άρχισε το 1914. . . . Η διάρρηξη του συνδέσμου ήταν ένα βαρυσήμαντο γεγονός. . . . Το 1914 σημειώθηκε μια ριζική, και τελικά καταστροφική, μεταμόρφωση αυτού του συστήματος».
Πόσο Προχωρημένη Είναι η Ώρα;
Με την ίδια ευκολία που κάποιος μπορεί να δει τα νέα στις εφημερίδες ή στην τηλεόραση, μπορεί επίσης να δει και τις αποδείξεις που πιστοποιούν ότι το σημείο που έδωσε ο Ιησούς εκπληρώνεται τώρα. Και αυτές δίνουν πειστική μαρτυρία ότι οι χρονολογικές αποδείξεις που υποστηρίζουν το 1914 και που αποκαλύπτονται στο όνειρο του Ναβουχοδονόσορ, είναι σωστές. Έτσι σήμερα, στο 1986, αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε 72 χρόνια μέσα στον ‘έσχατο καιρό’. Ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι ορισμένα μέλη της γενιάς των ανθρώπων που θα ήταν σε ηλικία να δουν την αρχή του, θα ζούσαν ακόμα όταν η μεγάλη θλίψη θα έφερνε το τέλος του.—Ματθαίος 24:34.
Πώς θα πρέπει αυτό να μας υποκινεί να παραμένουμε πάντα άγρυπνοι, έχοντας τα μάτια μας προσηλωμένα στη θεία αποκάλυψη που δείχνει πόσο αργά είναι! Πόσο ζωτικό είναι να αποφύγουμε να γίνουμε ανυπόμονοι, και να μην προσπαθούμε να επιταχύνουμε το θείο ρολόι, πράγμα που θα μας φέρει απογοήτευση και μόνο! Εξάλλου, πόσο σπουδαίο είναι να προφυλαγόμαστε για να μη γίνουμε νωθροί, και να μην προσπαθούμε να το επιβραδύνουμε, γιατί εμείς οι ίδιοι θα χάσουμε! Να θυμάστε ότι αυτό που βρίσκεται σε κίνδυνο είναι πολύ πιο σπουδαίο από το να χάσει κάποιος το λεωφορείο, το τρένο ή το αεροπλάνο. Υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε την αιώνια ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού. Και αυτό είναι τόσο πολύτιμο που δεν θα έπρεπε κανένας να το χάσει!
[Υποσημειώσεις]
a Για την εξήγηση αυτού του θέματος, δείτε το βιβλίο «Ελθέτω η Βασιλεία Σου», σσ. 56-63, που εκδόθηκε το 1981 από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
[Πλαίσιο στη σελίδα 6]
Στην Πραγματικότητα, Πότε Τελείωσαν οι «Επτά Καιροί»;
Μερικοί ισχυρίζονται ότι ακόμα και αν οι «επτά καιροί» είναι προφητικοί και αν ακόμα διαρκούν 2.520 έτη, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να έχουν εσφαλμένη άποψη για τη σπουδαιότητα του 1914 επειδή χρησιμοποιούν το εσφαλμένο σημείο έναρξης. Η Ιερουσαλήμ, ισχυρίζονται, καταστράφηκε το 587/586 π.Χ., όχι το 607 π.Χ. Αν αυτό αλήθευε, τότε θα μετέφερε την έναρξη του ‘έσχατου καιρού’ περίπου 20 έτη αργότερα. Ωστόσο, το 1981 οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δημοσίευσαν πειστικές αποδείξεις σε υποστήριξη της χρονολογίας 607 π.Χ. («Ελθέτω η Βασιλεία Σου», σσ. 127-140, 186-190) Εκτός αυτού, μήπως μπορούν εκείνοι που προσπαθούν να αφαιρέσουν από το 1914 τη σπουδαιότητα που του δίνει η Αγία Γραφή, να αποδείξουν ότι το 1934—ή έστω και οποιοδήποτε άλλο έτος—προξένησε μια πιο βαθιά, πιο δραματική, και πιο εντυπωσιακή επίδραση στην ανθρώπινη ιστορία, από εκείνη που προξένησε το 1914;
[Πίνακας στη σελίδα 6]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Εφτά ‘προσδιορισμένοι καιροί ‘Έσχατος Καιρός’
των εθνών’ (2.520 έτη)
607 π.Χ. 33 μ.Χ. 1914 μ.Χ. 1986 μ.Χ.
Καταστροφή Η «Ιερουσαλήμ» Αρχίζει ο 72 έτη μέσα
της επίγειας εξακολουθεί να ‘έσχατος στον ‘έσχατο
Ιερουσαλήμ είναι «πατουμένη» καιρός’ καιρό’
[Εικόνες στη σελίδα 7]
Το όνειρο του Ναβουχοδονόσορ έχει μια πολύ σημαντική εφαρμογή που σας αφορά!