Θαυματουργικές Θεραπείες—Προέρχονται από τον Θεό;
ΗΤΑΝ άρρωστος 38 χρόνια. «Θέλεις να γίνεις καλά;» ρώτησε ο Ιησούς. Εσείς δεν θα απαντούσατε με λαχτάρα ναι, αν ήσασταν στη θέση του; Ο Ιησούς του είπε: «Σήκω πάνω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα». Τι αποτέλεσμα είχαν αυτά τα λόγια; «Κι αμέσως ο άνθρωπος έγινε καλά, σήκωσε το κρεβάτι του και περπατούσε».—Ιωάννης 5:5-9, ΝΔΜ.
Αυτό το περιστατικό δεν είναι παρά μια από τις πολλές θεϊκές θεραπείες που έκανε ο Ιησούς τον καιρό της επίγειας διακονίας του. (Ματθαίος 11:4, 5) Οι σημερινοί θεραπευτές διατείνονται ότι ο Θεός εξακολουθεί να κάνει τέτοιου είδους θεραπείες, και ότι οι μαρτυρίες των χιλιάδων ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι έχουν θεραπευτεί απ’ αυτούς δικαιώνουν την άποψή τους.
Ουσιώδεις Διαφορές
Η μελέτη της Αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στις θεραπείες που αναφέρει η Αγία Γραφή και σ’ εκείνες που αναφέρουν οι σημερινοί θεραπευτές. Ο Ιησούς και οι μαθητές του, για παράδειγμα, ποτέ δεν έκαναν επί πληρωμή τις θεραπείες τους. «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε», δίδαξε ο Ιησούς. (Ματθαίος 10:8) Έτσι ακολουθούσαν το παράδειγμα του Ελισσαιέ, ο οποίος αρνήθηκε το δώρο που του έκανε κάποιος που ονομαζόταν Νεεμάν και τον οποίον ο Ελισσαιέ γιάτρεψε από λέπρα. (2 Βασιλέων 5:1, 14-16) Επομένως, όταν οι θεραπευτές πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους, παραβιάζουν αυτό το Γραφικό προηγούμενο.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι θεραπείες των Βιβλικών χρόνων γίνονταν είτε αμέσως είτε σε μικρό χρονικό διάστημα. Όταν ο απόστολος Πέτρος είδε έναν «κουτσό εκ γενετής», του είπε: «Στο όνομα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σήκω πάνω και περπάτα!» Η αφήγηση λέει στη συνέχεια: «Αμέσως στερεώθηκαν τα πόδια του και οι αστράγαλοι· μ’ ένα πήδημα στάθηκε όρθιος κι άρχισε να περπατάει». (Πράξεις 3:1-8, ΝΔΜ) Διαβάστε και μόνοι σας άλλα τέτοια παραδείγματα στα εδάφια Πράξεις 5:15, 16 και 14:8-10.
Σήμερα όμως, συχνά περνούν μέρες, βδομάδες ή ακόμη και μήνες μέχρι να επενεργήσουν οι θαυματουργικές θεραπείες! Αξίζει επίσης να σημειωθεί το γεγονός ότι αυτού του είδους οι θεραπευτές έχουν την τάση να συγκεντρώνουν την προσοχή τους σε μη οργανικές παθήσεις, όπως η τύφλωση, η παράλυση ή η κωφότητα—παθήσεις που μερικές φορές έχουν ψυχολογικά αίτια. Ο χειρουργός Πωλ Μπραντ παρατηρεί: «Από τη στιγμή που ένα οργανικό γεγονός γίνεται τελεσίδικο—λείπουν πόδια, μάτια ή θύλακες τριχών—σπάνια γίνονται θαύματα». Ο Ιησούς όμως, γιάτρευε «πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν», συμπεριλαμβανομένων και ελαττωμάτων καθαρά οργανικής φύσης, όπως λόγου χάρη ένα συρρικνωμένο χέρι.—Ματθαίος 9:35· Μάρκος 3:3-5.
‘Δεν Έχεις Πίστη!’
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι, που είναι σοβαρά άρρωστοι, πηγαίνουν σε ‘εκστρατείες θεραπείας’, αλλά γυρίζουν σπίτι τους το ίδιο άρρωστοι. Οι θεραπευτές δικαιολογούν τέτοιες αποτυχίες με τον ισχυρισμό: ‘Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πίστη!’ Τέτοια λόγια όμως, μυρίζουν απάτη. Όπως παρατηρεί ο Δρ Γουίλιαμ Νόλεν: «Σε αντίθεση με τον κανονικό γιατρό, ο ψυχικός θεραπευτής ποτέ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την αποτυχία της θεραπείας του. Πρέπει να ομολογήσω πως θα μου άρεσε η ιδέα να καταφεύγω σε τέτοιου είδους δικαιολογίες όταν έχω να κάνω με κάποιον ασθενή που δεν μπορώ να γιατρέψω».
Ούτε οι προφήτες του Θεού ούτε ο Ιησούς ούτε οι μαθητές του Ιησού βρέθηκαν ποτέ στην ανάγκη να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι κάποιος άρρωστος δεν γιατρεύτηκε, αποδίδοντάς το σε έλλειψη πίστης εκ μέρους του. Η έλλειψη πίστης βέβαια, μπορεί να μείωνε τον αριθμό αυτών που έρχονταν για να θεραπευτούν, αλλά εκείνοι που έρχονταν, πάντοτε γιατρεύονταν εντελώς!—Μάρκος 6:5, 6.
Στην πραγματικότητα, σε μερικές περιπτώσεις γιατρεύτηκαν άτομα που καταφανώς δεν είχαν πίστη. Παραδείγματος χάρη, ο Νεεμάν, ο στρατηγός του συριακού στρατού, δεν ήταν πλήρως πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να γιατρευτεί από τη λέπρα του με τον τρόπο που του υπόδειξε ο προφήτης Ελισσαιέ. Μόνο αφού γιατρεύτηκε, παραδέχτηκε: «Ιδού, τώρα εγνώρισα ότι δεν είναι Θεός εν πάση τη γη, ειμή εν τω Ισραήλ». (2 Βασιλέων 5:11-13, 15) Έτσι, ανατρέπονται οι αβάσιμες δικαιολογίες των θεραπευτών.
Θαυματουργικές Θεραπείες—Ένα Χάρισμα που δεν Υπάρχει πια
Δεν αληθεύει ωστόσο, ότι τα θαυματουργικά χαρίσματα θεραπειών ήταν κάτι το κοινό μεταξύ των πρώτων Χριστιανών; (1 Κορινθίους 12:9) Ναι, αλλά υπήρχαν σοβαροί λόγοι για τους οποίους γίνονταν θαύματα εκείνη την εποχή. Για χίλια πεντακόσια χρόνια, το έθνος του σαρκικού Ισραήλ ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού· τον πρώτο αιώνα μ.Χ. όμως, ο Θεός απόρριψε το Ισραήλ επειδή δεν είχε πίστη και τη θέση του την έδωσε στη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία. Εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν ανάγκη από ασυνήθιστα μεγάλη βοήθεια για να δυναμώσουν την πίστη τους και για να αποδείξουν στον έξω κόσμο ότι είχαν την υποστήριξη του Ιεχωβά Θεού.
Γι’ αυτό, δόθηκαν θαυματουργικά χαρίσματα, περιλαμβανομένων και των θαυματουργικών θεραπειών, στη νηπιακή Χριστιανική εκκλησία. Αυτά χρησίμευαν ως «σημείον» στα άπιστα άτομα και ως μέσο εποικοδόμησης της πίστης των πιστών. (1 Κορινθίους 14:22) Τώρα όμως, που έχουν περάσει σχεδόν δυο χιλιάδες χρόνια από τότε, η Χριστιανοσύνη δεν βρίσκεται πια σε νηπιακή ηλικία. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 13:9-13.) Η Αγία Γραφή έχει συμπληρωθεί εδώ και καιρό και κυκλοφορεί σε εκατομμύρια αντίτυπα. Επομένως σήμερα, οι αληθινοί Χριστιανοί μπορούν εύκολα να στρέψουν την προσοχή των άπιστων ατόμων στις σελίδες της για να υποστηρίξουν τα όσα διδάσκουν. Δεν χρειάζεται πλέον να γίνονται θαύματα.
Ο Παύλος εξάλλου, έδειξε ότι εκείνα τα υπερφυσικά χαρίσματα θα ‘καταργούνταν’. (1 Κορινθίους 13:8) Τέτοια χαρίσματα δίνονταν μόνο μέσω ή παρουσία των αποστόλων του Χριστού Ιησού. (Πράξεις 8:18-20· 10:44-46· 19:6) Μετά το θάνατο των αποστόλων, έπαψαν να γίνονται θαύματα.
Η Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature (Εγκυκλοπαίδεια Βιβλικής, Θεολογικής και Εκκλησιαστικής Φιλολογίας) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ (Τόμος ΣΤ΄, σελίδα 320) παρατηρεί ότι είναι «αδιαφιλονίκητη η δήλωση ότι τα πρώτα εκατό χρόνια μετά το θάνατο των αποστόλων δεν ακούμε σχεδόν τίποτα για θαύματα πρώτων Χριστιανών».
Προσοχή!—Για Ποιο Λόγο;
Ο Ιησούς Χριστός προειδοποίησε ότι θα ερχόταν καιρός που πολλοί θα του έλεγαν: «Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά;» Εντούτοις, ο Ιησούς θα τους έλεγε: «Ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». (Ματθαίος 7:22, 23) Σε τι λοιπόν, οφείλεται η φαινομενική τους επιτυχία στο να κάνουν «θαύματα πολλά», αφού δεν οφείλεται στο πνεύμα του Θεού;
Μερικές περιπτώσεις φαίνεται ότι δεν είναι παρά ξεκάθαρη απάτη. Για παράδειγμα, η The Herald, εφημερίδα της Ζιμπάμπουε, ανάφερε για τρία άτομα που ένας διάσημος θεραπευτής διακήρυττε ότι είχαν γιατρευτεί. Η εφημερίδα αποκάλυψε ότι επρόκειτο για απάτη: «Το ένα παιδί εξακολουθεί να μην μπορεί ούτε να ακούσει ούτε να μιλήσει· το άλλο ποτέ δεν υπήρξε κουφό ή μουγγό· και η γυναίκα που ήταν μόνο κουφή, ούτε και τώρα ακούει».
Μερικές φορές, αυτοί οι θεραπευτές φαίνεται να ενεργούν θετικά στην αυτοθεραπεία του ασθενή. Σε άλλες περιπτώσεις—ειδικά όταν μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα πριν γίνει φανερή η θεραπεία—φαίνεται ότι συμπεριλαμβάνονται και οι φυσικοί μηχανισμοί θεραπείας του σώματος. Στο βιβλίο Science and the Paranormal (Η Επιστήμη και τα Παραφυσικά Φαινόμενα) ο Δρ Γουίλιαμ Νόλεν υποστηρίζει ότι «γύρω στο 80 τοις εκατό των ασθενών που επισκέπτονται [τους κανονικούς γιατρούς] έχουν ασθένειες που θα υποχωρήσουν και θα γιατρευτούν από μόνες τους». Επομένως, με το πέρασμα του χρόνου, η θεραπεία μπορεί εύκολα να αποδοθεί στο άτομο που ισχυρίζεται ότι κάνει θαυματουργικές θεραπείες.
Και κάτι ακόμα, η Αγία Γραφή προειδοποιεί ότι «ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός» στην προσπάθειά του να εξαπατήσει τους ανθρώπους. (2 Κορινθίους 11:14) Στα εδάφια 2 Θεσσαλονικείς 2:9, 10 (ΝΔΜ), ο Παύλος εξηγεί περαιτέρω: «Ο άνομος θα ’ρθει με την ενέργεια του σατανά. Θα κάνει κάθε είδους θαυματουργικές δυνάμεις με απατηλά σημεία και τέρατα. Θα παρασύρει με κάθε είδος άνομα και απατηλά μέσα όσους βαδίζουν προς την καταστροφή». Προσοχή λοιπόν! Οι θαυματουργικές θεραπείες συχνά έχουν να κάνουν με δαιμονικές δυνάμεις! «Δεν θέλω σεις να γίνησθε κοινωνοί των δαιμονίων», προειδοποίησε ο Παύλος. «Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Κυρίου και το ποτήριον των δαιμονίων».—1 Κορινθίους 10:20, 21.
Όταν ο Χριστιανός Είναι Άρρωστος
Είναι αλήθεια βέβαια, ότι όταν κάποιος είναι άρρωστος, η ιδέα μιας θαυματουργικής θεραπείας μπορεί να του φαίνεται δελεαστική. Σημειώστε όμως, ότι ο συνεργάτης του αποστόλου Παύλου, ο Επαφρόδιτος, αρρώστησε τόσο σοβαρά που κινδύνεψε να πεθάνει. (Φιλιππησίους 2:25-27) Και ο Τιμόθεος, στενός σύντροφος του Παύλου, έπασχε από ‘συχνές ασθένειες’. (1 Τιμόθεον 5:23) Κι όμως, ο Παύλος δεν γιάτρεψε θαυματουργικά ούτε τον έναν ούτε τον άλλον. Επιπρόσθετα, όταν ο ίδιος ο Παύλος χρειάστηκε ιατρική φροντίδα, μπορεί να απευθύνθηκε στον Λουκά, τον ‘γιατρό τον αγαπητό’, ο οποίος ταξίδευε μαζί του.—Κολοσσαείς 4:14.
Έτσι και σήμερα, ο Χριστιανός που είναι άρρωστος, μπορεί να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου διπλωματούχου γιατρού, αποφεύγοντας έτσι οποιαδήποτε ανάμειξη με δαιμονικές θεραπείες ή με την αγυρτεία, ένα ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο σε πολλές χώρες σήμερα. Μπορεί επίσης να προσεύχεται, όχι για να γιατρευτεί θαυματουργικά, αλλά για να χειριστεί σοφά το θέμα της αρρώστιας του. (Ιακώβου 1:5) Μπορεί εξάλλου, να παρακαλέσει θερμά τον Ιεχωβά να «ενδυναμόνει αυτόν επί της κλίνης της ασθενείας».—Ψαλμός 41:3.
Σίγουρα, ο Χριστιανός μπορεί να νιώσει μεγάλη αποθάρρυνση όταν η ιατρική επιστήμη δεν είναι σε θέση να τον γιατρέψει από την ασθένειά του. Μολαταύτα, ακόμα και όταν είναι ασθενής πρέπει να προσπαθεί σκληρά να ‘διακρίνει τα πιο σπουδαία πράγματα’, με το να μην αφήσει την ανησυχία για την υγεία του να επισκιάσει τελείως τις πνευματικές υποθέσεις. (Φιλιππησίους 1:10, ΜΝΚ) Μπορεί να παίρνει ενίσχυση από την ελπίδα ότι θα ζήσει κάτω από τη Βασιλεία του Θεού όταν «ουδείς των κατοικούντων εκεί θα λέγη ‘είμαι ασθενής’».—Ησαΐας 33:24, ΛΧ· 65:17-19.
Η ελπίδα για έναν δίκαιο νέο κόσμο αξίζει στ’ αλήθεια πολύ περισσότερο από τις κούφιες υποσχέσεις των θεραπευτών. Να, πάρτε για παράδειγμα τον Πήτερ, έναν τυφλό που έμενε στην Ακουμαντάν της Γκάνας. Είκοσι έξι ολόκληρα χρόνια γύριζε σε διάφορες εκκλησίες θαυματουργικών θεραπειών, ελπίζοντας ότι θα γιατρευτεί η τυφλότητά του. Αλλά κανένας θεραπευτής δεν του άνοιξε τα μάτια. Και τότε, ενώ συνέχιζε να πηγαίνει σε κάποια εκκλησία θαυματουργικών θεραπειών, τον βρήκαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Οι Μάρτυρες του εξήγησαν από την Αγία Γραφή ότι κάτω από τη Βασιλεία του Θεού θα λάβει χώρα πλήρης θεραπεία όλων των αναπηριών. Αυτό άνοιξε τα μάτια κατανόησης του Πήτερ. Γεμάτος τώρα από εκτίμηση για τις θαυμάσιες αλήθειες της Αγίας Γραφής, έγινε ολοχρόνιος διαγγελέας της Βασιλείας του Θεού, και συνεχίζει αυτή την υπηρεσία εδώ και πάνω από τρία χρόνια! Αποβλέπει στον καιρό που, με μια κατά γράμμα έννοια, «οι οφθαλμοί των τυφλών θέλουσιν ανοιχθή και τα ώτα των κωφών θέλουσιν ακούσει».—Ησαΐας 35:5, 6.
Ο Λόγος του Θεού έχει βοηθήσει χιλιάδες ακόμα ανθρώπους να πάψουν να θέτουν εσφαλμένα την εμπιστοσύνη τους σε άτομα που ισχυρίζονται ότι μπορούν να κάνουν θαυματουργικές θεραπείες.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Σπάνια γιατρεύονται με θαυματουργικές θεραπείες άτομα που έχουν οργανικά προβλήματα
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Ο Χριστιανός που είναι άρρωστος προσεύχεται να έχει δύναμη για εγκαρτέρηση. Επίσης, αποβλέπει στο νέο κόσμο, όπου «ουδείς των κατοικούντων εκεί θα λέγη ‘είμαι ασθενής’»