Διαθήκες που Σχετίζονται με τον Αιώνιο Σκοπό του Θεού

‘Ο Ιεχωβά θυμάται τη διαθήκη του για πάντα, το λόγο που πρόσταξε, σε χίλιες γενιές’.—ΨΑΛΜΟΣ 105:7, 8, ΜΝΚ.

1, 2. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επηρεαστεί από μια διαθήκη;

ΕΙΝΑΙ πολύ πιθανό ότι σας έχει επηρεάσει μια διαθήκη—έχει επηρεάσει το παρελθόν σας, το παρόν σας και το μέλλον σας. ‘Ποια διαθήκη;’ μπορεί να αναρωτηθείτε. Σ’ αυτή την περίπτωση πρόκειται για το γάμο, εφόσον οι περισσότεροι από εμάς προήλθαμε από κάποιο γάμο, και πολλοί είμαστε κι εμείς οι ίδιοι παντρεμένοι. Ακόμη κι εκείνοι που δεν είναι ακόμη παντρεμένοι μπορεί να σκέφτονται τις ευλογίες που θα τους φέρει ένας ευτυχισμένος γάμος στο μέλλον.

² Πριν από αιώνες, ο Εβραίος προφήτης Μαλαχίας έγραψε σχετικά με ‘τη γυναίκα της νεότητάς σου’, ‘τη σύντροφό σου και τη γυναίκα της διαθήκης σου’. (Μαλαχίας 2:14-16, ΛΧ) Μπορούσε να αποκαλεί το γάμο διαθήκη, γιατί ο γάμος είναι μια σύμβαση, δηλαδή μια επίσημη συμφωνία, μια διευθέτηση που γίνεται μεταξύ των συμβαλλομένων μερών προκειμένου να κάνουν κάτι από κοινού. Η γαμήλια συμφωνία είναι μια διμερής διαθήκη, με την οποία δύο μέρη συμφωνούν να γίνουν σύζυγοι, αποδεχόμενοι τις υποχρεώσεις που έχουν ο ένας προς τον άλλον και αποβλέποντας σε διαρκή οφέλη.

3. Γιατί μπορεί άλλες διαθήκες να μας επηρεάζουν περισσότερο απ’ όσο ο γάμος;

³ Ίσως να φαίνεται ότι ο γάμος είναι η διαθήκη εκείνη που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση πάνω μας, αλλά η Αγία Γραφή εξετάζει διαθήκες που έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία. Αντιπαραβάλλοντας τις Βιβλικές διαθήκες μ’ εκείνες των μη Βιβλικών θρησκειών, μια εγκυκλοπαίδεια λέει ότι μόνο στην Αγία Γραφή «αυτή η σαφής διατύπωση της σχέσης μεταξύ του Θεού και του λαού του γίνεται ένα ολοκληρωμένο σύστημα που τελικά έχει παγκόσμια σημασία». Ναι, αυτές οι διαθήκες σχετίζονται με τον αιώνιο σκοπό του στοργικού Δημιουργού μας. Όπως θα δείτε, το αν θα λάβετε ανείπωτες ευλογίες συνδέεται μ’ αυτές τις διαθήκες. Όμως είναι λογικό να ρωτήσετε: ‘Αλλά πώς συμβαίνει αυτό;’

4. Ποια αρχική διαθήκη στρέφει την προσοχή στον αιώνιο σκοπό του Θεού;

⁴ Γνωρίζετε πολύ καλά τα τραγικά αποτελέσματα που προέκυψαν όταν ο Αδάμ και η Εύα απέρριψαν την εξουσία του Θεού. Εμείς κληρονομήσαμε απ’ αυτούς την ατέλεια, γεγονός στο οποίο οφείλονται οι ασθένειες από τις οποίες υποφέρουμε και οι οποίες οδηγούν στο θάνατο. (Γένεσις 3:1-6, 14-19) Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες που η αμαρτία τους δεν μπόρεσε να ματαιώσει το σκοπό του Θεού να γεμίσει τη γη με αληθινούς λάτρεις που θα απολαμβάνουν διαρκή υγεία και ευτυχία. Σχετικά μ’ αυτό, ο Ιεχωβά έκανε μια διαθήκη, που είναι γραμμένη στο εδάφιο Γένεσις 3:15: «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού». Εντούτοις, η λακωνική διατύπωση και η συμβολική γλώσσα που χρησιμοποιούνται σ’ αυτή τη δήλωση άφησαν αναπάντητα πολλά ερωτήματα. Πώς θα εκπλήρωνε ο Ιεχωβά αυτή την υπόσχεση που δόθηκε μ’ αυτή τη διαθήκη;

5, 6. (α) Ποια μέσα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ο Θεός για να επεξεργαστεί το σκοπό του; (β) Γιατί θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε για τα μέσα που χρησιμοποιεί ο Θεός προκειμένου να το κάνει αυτό;

⁵ Στη συνέχεια, ο Θεός αποφάσισε να κάνει διευθετήσεις για μια σειρά από θεϊκές διαθήκες, οι οποίες, μαζί με την Εδεμική διαθήκη, είναι συνολικά εφτά. Ο καθένας από εμάς που ελπίζει να απολαύσει αιώνιες ευλογίες θα πρέπει να κατανοήσει αυτές τις διαθήκες. Αυτό περιλαμβάνει το να ξέρουμε πότε και πώς έγιναν, ποιοι περιλαμβάνονταν σ’ αυτές, ποιοι ήταν οι στόχοι ή οι όροι τους και πώς σχετίζονται μεταξύ τους αυτές οι διαθήκες σ’ ό,τι αφορά το σκοπό του Θεού να ευλογήσει το υπάκουο ανθρώπινο γένος με αιώνια ζωή. Τώρα είναι κατάλληλος καιρός για να ανασκοπήσουμε αυτές τις διαθήκες, αφού στις 22 Μαρτίου 1989 οι εκκλησίες των Χριστιανών θα συγκεντρωθούν για να γιορτάσουν το Δείπνο του Κυρίου, που σχετίζεται άμεσα μ’ αυτές τις διαθήκες.

⁶ Φυσικά, η ιδέα των διαθηκών μπορεί να φαίνεται σε μερικούς σαν κάτι πεζό, αυστηρά νομοτυπικό, κάτι που εμπερικλείει ελάχιστο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Δείτε όμως τι λέει το Theological Dictionary of the Old Testament (Θεολογικό Λεξικό της Παλαιάς Διαθήκης): «Οι όροι που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Εγγύς Ανατολή, καθώς και στον ελληνικό και ρωμαϊκό κόσμο, για τη λέξη ‘διαθήκη’ . . . ταξινομούνται σε δυο σημασιολογικές κατηγορίες: από τη μια μεριά όρκος και δέσμευση, κι από την άλλη αγάπη και φιλία». Μπορούμε να δούμε και τις δυο πλευρές—τον όρκο και τη φιλία—ως το θεμελιώδες στοιχείο των διαθηκών του Ιεχωβά.

Η Αβραμιαία Διαθήκη—Βάση για Αιώνιες Ευλογίες

7, 8. Τι είδους διαθήκη έκανε ο Ιεχωβά με τον Αβραάμ; (1 Χρονικών 16:15, 16)

⁷ Ο πατριάρχης Αβραάμ, ο «πατήρ πάντων των πιστευόντων», ήταν ‘φίλος του Ιεχωβά’. (Ρωμαίους 4:11· Ιακώβου 2:21-23) Ο Θεός τού έδωσε έναν όρκο, θέτοντας έτσι σε ισχύ μια διαθήκη που είναι βασική για να λάβουμε εμείς αιώνιες ευλογίες.—Εβραίους 6:13-18.

⁸ Ενώ ο Αβραάμ ήταν στην Ουρ, ο Ιεχωβά τού είπε να μετακομίσει σε μια άλλη χώρα, η οποία τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν η Χαναάν. Τότε ο Ιεχωβά έδωσε την εξής υπόσχεση στον Αβραάμ: «Θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω σε ευλογήσει, και θέλω μεγαλύνει το όνομά σου· . . . και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης».* (Γένεσις 12:1-3) Μετά απ’ αυτό, ο Θεός πρόσθετε βαθμιαία λεπτομέρειες σ’ αυτό που σωστά ονομάζουμε Αβραμιαία διαθήκη: ότι το σπέρμα του Αβραάμ, δηλαδή ο κληρονόμος του, θα κληρονομούσε την Υποσχεμένη Γη· από το σπέρμα του θα προέρχονταν αναρίθμητοι απόγονοι· ο Αβραάμ και η Σάρρα θα γίνονταν πηγή βασιλιάδων.—Γένεσις 13:14-17· 15:4-6· 17:1-8, 16· Ψαλμός 105:8-10, ΜΝΚ.

9. Πώς ξέρουμε ότι μπορούμε να περιληφθούμε στην Αβραμιαία διαθήκη;

⁹ Ο Θεός την αποκάλεσε «διαθήκην μου αναμέσον εμού και σου [Αβραάμ]». (Γένεσις 17:2) Αλλά εμείς σίγουρα θα πρέπει να νιώθουμε ότι περιλαμβάνεται και η δική μας ζωή, γιατί ο Θεός επέκτεινε αργότερα αυτή τη διαθήκη, κάνοντας την εξής δήλωση: «Ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης». (Γένεσις 22:17, 18) Εμείς αποτελούμε μέρος αυτών των εθνών· για μας λοιπόν επιφυλάσσεται μια πιθανή ευλογία.

10. Ποια βαθιά πράγματα κατανοούμε από τη διαθήκη που έγινε με τον Αβραάμ;

¹⁰ Ας σταθούμε λίγο για να σκεφτούμε τι μπορούμε να μάθουμε από την Αβραμιαία διαθήκη. Όπως και η Εδεμική διαθήκη πριν απ’ αυτήν, αυτή στρέφει την προσοχή σ’ ένα ερχόμενο «σπέρμα», καταδεικνύοντας έτσι ότι το σπέρμα θα ερχόταν από μια ανθρώπινη γενεαλογική γραμμή. (Γένεσις 3:15) Θα ερχόταν από τη γραμμή του Σημ, από τον Αβραάμ και μέσω του γιου του, του Ισαάκ. Αυτή η γραμμή θα σχετιζόταν με βασιλική εξουσία, και με κάποιο τρόπο θα έδινε τη δυνατότητα να υπάρξει ευλογία, όχι μόνο για μια φυλή, αλλά για ανθρώπους απ’ όλες τις χώρες. Πώς εκπληρώθηκε αυτή η διαθήκη;

11. Πώς έλαβε χώρα μια κατά γράμμα εκπλήρωση της Αβραμιαίας διαθήκης;

¹¹ Οι απόγονοι του Αβραάμ, μέσω του Ιακώβ, ή αλλιώς Ισραήλ, πολλαπλασιάστηκαν κι έγιναν ένα μεγάλο έθνος. Αυτοί, ως ένα αναρίθμητο κατά γράμμα σπέρμα του Αβραάμ, ήταν αφιερωμένοι στην αγνή λατρεία του Θεού του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ. (Γένεσις 28:13· Έξοδος 3:6, 15· 6:3· Πράξεις 3:13) Συχνά οι Ισραηλίτες απομακρύνονταν από την αγνή λατρεία, αλλά ‘ο Ιεχωβά τούς έδειχνε εύνοια και έλεος για χάρη της διαθήκης του με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ· και δεν θέλησε να τους καταστρέψει’. (2 Βασιλέων 13:23, ΜΝΚ· Έξοδος 2:24· Λευιτικόν 26:42-45) Ο Θεός, ακόμη και αφού είχε δεχτεί τη Χριστιανική εκκλησία ως λαό του, εξακολούθησε για ένα χρονικό διάστημα να δείχνει ειδική εύνοια στους Ισραηλίτες, ως λαό που αποτελούσε το κατά γράμμα σπέρμα του Αβραάμ.—Δανιήλ 9:27.

Το Πνευματικό Σπέρμα του Αβραάμ

12, 13. Πώς αποδείχτηκε ότι ο Ιησούς είναι το πρωτεύον μέρος του σπέρματος, στην πνευματική εκπλήρωση της Αβραμιαίας διαθήκης;

¹² Η Αβραμιαία διαθήκη είχε άλλη μια εκπλήρωση, πνευματική. Αυτή η μεγαλύτερη εκπλήρωση δεν θα γινόταν φανερή πριν από τον καιρό του Ιησού, αλλά μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι για το γεγονός ότι είναι σαφής στον καιρό μας. Έχουμε την εξήγηση της εκπλήρωσής της στο Λόγο του Θεού. Ο Παύλος γράφει τα εξής: «Προς δε τον Αβραάμ ελαλήθησαν αι επαγγελίαι και προς το σπέρμα αυτού· δεν λέγει, Και προς τα σπέρματα, ως περί πολλών, αλλ’ ως περί ενός, Και προς το σπέρμα σου, όστις είναι ο Χριστός».—Γαλάτας 3:16.

¹³ Ναι, το σπέρμα θα ερχόταν μέσω μιας και μόνο γραμμής, δηλαδή οικογένειας, πράγμα που αλήθευε στην περίπτωση του Ιησού, ο οποίος γεννήθηκε ως φυσικός Ιουδαίος, κατά γράμμα απόγονος του Αβραάμ. (Ματθαίος 1:1-16· Λουκάς 3:23-34) Επιπρόσθετα, αυτός αποτελούσε μέρος της οικογένειας του Μεγαλύτερου Αβραάμ στον ουρανό. Θυμηθείτε ότι ο πατριάρχης Αβραάμ, με βαθιά πίστη, ήταν πρόθυμος να θυσιάσει το γιο του Ισαάκ, αν το ήθελε αυτό ο Θεός. (Γένεσις 22:1-18· Εβραίους 11:17-19) Παρόμοια, ο Ιεχωβά έστειλε στη γη το μονογενή του Γιο για να γίνει απολυτρωτική θυσία για το ανθρώπινο γένος που θα πίστευε. (Ρωμαίους 5:8· 8:32) Μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε γιατί ο Παύλος προσδιόρισε τον Ιησού Χριστό ως το κύριο μέρος του σπέρματος του Αβραάμ, σύμφωνα μ’ αυτή τη διαθήκη.

14. Ποιο είναι το δευτερεύον μέρος του σπέρματος του Αβραάμ, και σε ποια περαιτέρω εξέταση οδηγεί αυτό;

¹⁴ Ο Παύλος συνέχισε, καταδεικνύοντας ότι, καθώς θα λάβαινε χώρα η πνευματική εκπλήρωση, ο Θεός θα ‘πλήθαινε το σπέρμα του Αβραάμ’. Ο ίδιος έγραψε τα εξής: «Εάν δε ήσθε του Χριστού [ανήκετε στον Χριστό, ΜΝΚ], άρα είσθε σπέρμα του Αβραάμ και κατά την επαγγελίαν κληρονόμοι». (Γένεσις 22:17· Γαλάτας 3:29) Αυτοί είναι οι 144.000 χρισμένοι με το πνεύμα Χριστιανοί, που αποτελούν ένα δευτερεύον μέρος του σπέρματος του Αβραάμ. Δεν εναντιώνονται στο πρωτεύον μέρος του σπέρματος, αλλά ‘ανήκουν στον Χριστό’. (1 Κορινθίους 1:2· 15:23, ΜΝΚ) Ξέρουμε ότι πολλοί απ’ αυτούς δεν μπορούν να αποδείξουν ότι κατάγονται από τον Αβραάμ, γιατί προέρχονται από μη ιουδαϊκά έθνη. Ωστόσο, κάτι πιο σημαντικό στην πνευματική εκπλήρωση είναι ότι αυτοί δεν αποτελούν κατά γράμμα μέρος της οικογένειας του Μεγαλύτερου Αβραάμ, του Ιεχωβά, αλλά προέρχονται από την ατελή οικογένεια του αμαρτωλού Αδάμ. Γι’ αυτό θα χρειαστεί να δούμε από μεταγενέστερες διαθήκες πώς μπορούν αυτοί να αποκτήσουν τα προσόντα για να γίνουν μέρος του ‘σπέρματος του Αβραάμ’.

Προστίθεται Προσωρινά η Διαθήκη του Νόμου

15-17. (α) Γιατί προστέθηκε στην Αβραμιαία διαθήκη η διαθήκη του Νόμου; (β) Πώς εκπλήρωσε αυτούς τους στόχους η διαθήκη του Νόμου;

¹⁵ Αφού ο Θεός με την Αβραμιαία διαθήκη έκανε ένα θεμελιώδες βήμα για την εκπλήρωση του σκοπού του, πώς θα προστατευόταν η γραμμή του Σπέρματος από μόλυνση ή από εξολόθρευση μέχρις ότου να έρθει ο καιρός να εμφανιστεί αυτό το Σπέρμα; Όταν ήρθε το Σπέρμα, πώς θα μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν οι αληθινοί λάτρεις; Ο Παύλος δίνει απάντηση σε τέτοια ερωτήματα, τονίζοντας τη σοφία που έδειξε ο Θεός με το να προσθέσει προσωρινά τη διαθήκη του Νόμου. Ο απόστολος γράφει τα εξής:

¹⁶ «Δια τι λοιπόν εδόθη ο νόμος; Εξ αιτίας των παραβάσεων [για να κάνει φανερές τις παραβάσεις, ΜΝΚ] προσετέθη, εωσού έλθη το σπέρμα, προς το οποίον έγεινεν η επαγγελία, διαταχθείς δι’ αγγέλων δια χειρός μεσίτου· . . . Ώστε ο νόμος έγεινε παιδαγωγός ημών [που μας οδήγησε, ΜΝΚ] εις τον Χριστόν, δια να δικαιωθώμεν εκ πίστεως».—Γαλάτας 3:19, 24.

¹⁷ Στο Όρος Σινά, ο Ιεχωβά έκανε μια μοναδική εθνική διαθήκη μεταξύ του εαυτού του και του Ισραήλ—τη διαθήκη του Νόμου, που είχε ως μεσίτη τον Μωυσή.* (Γαλάτας 4:24, 25) Ο λαός συμφώνησε να είναι σ’ αυτή τη διαθήκη, κι αυτή επικυρώθηκε με το αίμα μοσχαριών και τράγων. (Έξοδος 24:3-8· Εβραίους 9:19, 20) Η διαθήκη αυτή έδωσε στον Ισραήλ θεοκρατικούς νόμους και τα βασικά στοιχεία μιας δίκαιης κυβέρνησης. Απαγόρευε το γάμο με ειδωλολάτρες ή τη συμμετοχή σε ανήθικες και ψεύτικες θρησκευτικές συνήθειες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, προφύλαττε τους Ισραηλίτες και αποτελούσε μια δύναμη που κρατούσε αμόλυντη τη γραμμή του σπέρματος. (Έξοδος 20:4-6· 34:12-16) Αλλά αφού κανένας ατελής Ισραηλίτης δεν μπορούσε να τον τηρήσει πλήρως, ο Νόμος έκανε φανερές τις αμαρτίες. (Γαλάτας 3:19, ΜΝΚ) Καταδείκνυε επίσης την ανάγκη για έναν τέλειο, μόνιμο ιερέα και για μια θυσία που δεν θα χρειαζόταν να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Ο Νόμος ήταν σαν έναν παιδαγωγό που οδηγούσε το παιδί στον απαραίτητο εκπαιδευτή, ο οποίος θα ήταν ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός. (Εβραίους 7:26-28· 9:9, 16-22· 10:1-4, 11) Όταν θα είχε εκπληρώσει το σκοπό της, η διαθήκη του Νόμου θα τερματιζόταν.—Γαλάτας 3:24, 25· Ρωμαίους 7:6· βλέπε «Ερωτήσεις Από Αναγνώστες», σελίδα 31.

18. Ποια περαιτέρω προοπτική περιλάμβανε η διαθήκη του Νόμου, αλλά γιατί ήταν δυσνόητη;

¹⁸ Όταν έκανε αυτή την προσωρινή διαθήκη, ο Θεός αναφέρθηκε επίσης στον εξής συγκινητικό στόχο: «Εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτός [η ειδική ιδιοκτησία μου, ΜΝΚ] . . . και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον». (Έξοδος 19:5, 6) Τι θαυμάσια προοπτική! Ένα έθνος βασιλιάδων-ιερέων. Αλλά πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Όπως καθόρισε αργότερα ο Νόμος, στην κυβερνητική φυλή (του Ιούδα) και στην ιερατική φυλή (του Λευί) είχαν μοιραστεί διαφορετικές ευθύνες. (Γένεσις 49:10· Έξοδος 28:43· Αριθμοί 3:5-13) Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να είναι και πολιτικός κυβερνήτης και ιερέας. Ωστόσο, τα λόγια του Θεού που αναφέρονται στα εδάφια Έξοδος 19:5, 6, παρείχαν λόγους για να πιστεύει κανείς ότι, με κάποιο τρόπο που δεν είχε αποκαλυφθεί, εκείνοι που ήταν στη διαθήκη του Νόμου θα είχαν την ευκαιρία να αποτελέσουν τα μέλη ‘ενός βασιλείου ιερατεύματος κι ενός άγιου έθνους’.

Η Δαβιδική Διαθήκη για Βασιλεία

19. Πώς έστρεφαν οι διαθήκες την προσοχή στην ύπαρξη βασιλικής εξουσίας;

¹⁹ Με τον καιρό, ο Ιεχωβά πρόσθεσε άλλη μια διαθήκη που έκανε ακόμη πιο σαφές το πώς θα εκπλήρωνε το σκοπό του για την αιώνια ευλογία μας. Έχουμε δει πως η Αβραμιαία διαθήκη έστρεφε την προσοχή στη βασιλική εξουσία που θα περιλαμβανόταν στο κατά γράμμα σπέρμα του Αβραάμ. (Γένεσις 17:6) Και η διαθήκη του Νόμου επίσης προέβλεπε την ύπαρξη βασιλιάδων στο λαό του Θεού, γιατί ο Μωυσής είπε τα εξής στον Ισραήλ: ‘Αφού εισέλθης εις την [Υποσχεμένη Γη], . . . και είπης, Θέλω καταστήσει βασιλέα επ’ εμέ, καθώς πάντα τα έθνη τα πέριξ εμού, θέλεις βέβαια καταστήσει βασιλέα επί σε, όντινα εκλέξη Ιεχωβά ο Θεός σου· . . . δεν δύνασαι να καταστήσης άνθρωπον ξένον επί σε’. (Δευτερονόμιον 17:14, 15) Πώς θα έκανε ο Θεός διευθετήσεις για μια τέτοια βασιλική εξουσία, και τι επίδραση θα είχε αυτή στην Αβραμιαία διαθήκη;

20. Πώς εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Δαβίδ και η γενεαλογική γραμμή του;

²⁰ Μολονότι ο πρώτος βασιλιάς του Ισραήλ ήταν ο Σαούλ από τη φυλή Βενιαμίν, αυτόν τον διαδέχτηκε ο θαρραλέος και όσιος Δαβίδ από τον Ιούδα. (1 Σαμουήλ 8:5· 9:1, 2· 10:1· 16:1, 13) Όταν είχε πια περάσει αρκετός καιρός από τότε που άρχισε να βασιλεύει ο Δαβίδ, ο Ιεχωβά αποφάσισε να κάνει μια διαθήκη με τον Δαβίδ. Αρχικά ο Ιεχωβά τού είπε τα εξής: «Θέλω αναστήσει μετά σε το σπέρμα σου, το οποίον θέλει εξέλθει εκ των σπλάγχνων σου, και θέλω στερεώσει την βασιλείαν αυτού. Αυτός θέλει οικοδομήσει οίκον εις το όνομά μου· και θέλω στερεώσει τον θρόνον της βασιλείας αυτού έως αιώνος». (2 Σαμουήλ 7:12, 13) Όπως έδειχναν αυτά τα λόγια, ο γιος του Δαβίδ, ο Σολομών, έγινε ο επόμενος βασιλιάς και χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευάσει έναν οίκο, δηλαδή ένα ναό, για τον Θεό στην Ιερουσαλήμ. Εντούτοις, υπήρχαν κι άλλα ακόμη.

21. Η Δαβιδική διαθήκη για Βασιλεία έκανε πρόβλεψη για ποιο πράγμα;

²¹ Ο Ιεχωβά έκανε στη συνέχεια την εξής διαθήκη με τον Δαβίδ: «Θέλει στερεωθή ο οίκος σου και η βασιλεία σου έμπροσθέν σου έως αιώνος· ο θρόνος σου θέλει είσθαι εστερεωμένος εις τον αιώνα». (2 Σαμουήλ 7:16) Είναι ξεκάθαρο ότι ο Θεός εγκαθίδρυε έτσι στην οικογένεια του Δαβίδ μια βασιλική δυναστεία για τον Ισραήλ. Αυτή δεν επρόκειτο να είναι απλώς μια συνεχής διαδοχή Δαβιδικών βασιλιάδων. Τελικά, κάποιος από τη γραμμή του Δαβίδ θα κυβερνούσε «εις τον αιώνα και ο θρόνος αυτού [θα ήταν] ως ο ήλιος, ενώπιον [του Θεού]».—Ψαλμός 89:20, 29, 34-36· Ησαΐας 55:3, 4.

22. Πώς η διαθήκη που έγινε με τον Δαβίδ σχετίζεται με τη γενεαλογική γραμμή του Σπέρματος, και με ποιο τελικό αποτέλεσμα;

²² Είναι λοιπόν φανερό ότι η Δαβιδική διαθήκη περιόρισε ακόμη περισσότερο τη γενεαλογική γραμμή του Σπέρματος. Ακόμη και οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα κατανοούσαν ότι ο Μεσσίας θα έπρεπε να είναι απόγονος του Δαβίδ. (Ιωάννης 7:41, 42) Ο Ιησούς Χριστός, το πρωτεύον μέρος του σπέρματος της Αβραμιαίας διαθήκης, είχε τα προσόντα να γίνει ο μόνιμος Κληρονόμος αυτής της Δαβιδικής Βασιλείας, όπως το επιβεβαίωσε ένας άγγελος. (Λουκάς 1:31-33) Έτσι ο Ιησούς απέκτησε το δικαίωμα να κυβερνάει την Υποσχεμένη Γη, το γήινο βασίλειο στο οποίο είχε βασιλέψει ο Δαβίδ. Αυτό θα πρέπει να αυξάνει την εμπιστοσύνη μας στον Ιησού· αυτός κυβερνάει, όχι επειδή σφετερίστηκε παράνομα την εξουσία, αλλά μέσω μιας εδραιωμένης νομικής διευθέτησης, μιας θεϊκής διαθήκης.

23. Ποια ερωτήματα και ποια ζητήματα παραμένουν αδιευκρίνιστα;

²³ Έχουμε εξετάσει μόνο τέσσερις από τις θεϊκές διαθήκες που σχετίζονται με τη διευθέτηση που έκανε ο Θεός για να εκπληρώσει το σκοπό του να φέρει αιώνιες ευλογίες στο ανθρώπινο γένος. Αντιλαμβάνεστε προφανώς ότι η εικόνα δεν είναι ολοκληρωμένη. Παραμένουν ακόμη τα εξής ερωτήματα: Αφού οι άνθρωποι εξακολούθησαν να είναι ατελείς, ποιος ιερέας ή ποια θυσία θα μπορούσε ποτέ να επιφέρει μόνιμη αλλαγή σ’ αυτή την κατάσταση; Πώς θα αποκτούσαν άνθρωποι τα προσόντα να γίνουν μέρος του σπέρματος του Αβραάμ; Υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι το δικαίωμα για διακυβέρνηση θα επεκτεινόταν για να περιλάβει μεγαλύτερη επικράτεια από μια απλή γήινη περιοχή; Πώς θα μπορούσε το σπέρμα του Αβραάμ, τόσο το πρωτεύον όσο και το δευτερεύον μέρος, να φέρει ευλογίες εις «πάντα τα έθνη της γης», περιλαμβανομένου και του καθενός από εμάς; Ας δούμε.

[Υποσημειώσεις]

Ποια Είναι η Απάντησή σας;

□ Πώς η Αβραμιαία διαθήκη έθεσε τη βάση για να λάβουμε εμείς αιώνιες ευλογίες;

□ Ποιο ήταν το κατά γράμμα, σαρκικό σπέρμα του Αβραάμ; Ποιο ήταν το συμβολικό;

□ Γιατί προστέθηκε στην Αβραμιαία διαθήκη η διαθήκη του Νόμου;

□ Πώς η Δαβιδική διαθήκη για Βασιλεία προώθησε το σκοπό του Θεού;

[Διάγραμμα στη σελίδα 13]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Εδεμική διαθήκη Γένεσις 3:15

Αβραμιαία διαθήκη

Πρωτεύον σπέρμα

Δευτερεύον σπέρμα

Αιώνιες ευλογίες

[Διάγραμμα στη σελίδα 14]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Εδεμική διαθήκη Γένεσις 3:15

Αβραμιαία διαθήκη

Διαθήκη του Νόμου

Δαβιδική διαθήκη για Βασιλεία

Πρωτεύον σπέρμα

Δευτερεύον σπέρμα

Αιώνιες ευλογίες

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Για να επεξεργαστεί το σκοπό του προς όφελος του ανθρώπινου γένους, ο Θεός έκανε μια διαθήκη με τον πιστό Αβραάμ