‘Ο Πιστός Δούλος’ και το Κυβερνών Σώμα Του
«Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ [στον κατάλληλο καιρό, ΜΝΚ];»—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 24:45.
1. Γιατί είναι πρόθυμος ο Ιεχωβά να μεταβιβάζει εξουσία, και σε ποιον κυρίως το έχει κάνει αυτό;
Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι Θεός τάξης. Είναι επίσης η Πηγή κάθε νόμιμης εξουσίας. Επειδή είναι πεπεισμένος για την οσιότητα των πιστών του πλασμάτων, ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να μεταβιβάζει εξουσία. Εκείνος στον οποίον έχει μεταβιβάσει τη μεγαλύτερη εξουσία είναι ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός. Πράγματι, ο Θεός τα «πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού, και έδωκεν αυτόν κεφαλήν υπεράνω πάντων εις την εκκλησίαν».—Εφεσίους 1:22.
2. Πώς ονομάζει ο Παύλος τη Χριστιανική εκκλησία, και σε ποιους έχει μεταβιβάσει εξουσία ο Χριστός;
2 Ο απόστολος Παύλος ονομάζει τη Χριστιανική εκκλησία ‘οίκο του Θεού’ και λέει ότι ο πιστός Γιος του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, διορίστηκε να επιβλέπει τον οίκο αυτό. (1 Τιμόθεον 3:15· Εβραίους 3:6) Με τη σειρά του, ο Χριστός μεταβιβάζει εξουσία στα μέλη του οίκου του Θεού. Μπορούμε να το δούμε αυτό από τα λόγια του Ιησού που καταγράφονται στα εδάφια Ματθαίος 24:45-47. Ο ίδιος είπε: «Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ [στον κατάλληλο καιρό, ΜΝΚ]; Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον όταν έλθη ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού».
Ο Οικονόμος τον Πρώτο Αιώνα
3. Ποιοι αποτελούν ‘τον πιστό και φρόνιμο δούλο’, και ποιος όρος εφαρμόζεται σ’ αυτούς ως άτομα;
3 Από την προσεκτική μελέτη των Γραφών που κάνουμε, γνωρίζουμε ότι τα εκάστοτε χρισμένα από το πνεύμα μέλη του οίκου του Θεού αποτελούν συλλογικά ‘τον πιστό και φρόνιμο δούλο’, δηλαδή ‘τον οικονόμο’. Τα μέλη του οίκου του Ιεχωβά ατομικά αποκαλούνται ‘υπηρέτες’ ή αλλιώς ‘σώμα των υπηρετών’.—Ματθαίος 24:45· Λουκάς 12:42, ΜΝΚ.
4. Λίγο πριν από το θάνατό του, ποιο ερώτημα έθεσε ο Ιησούς, και με ποιον παρομοίασε τον εαυτό του;
4 Μερικούς μήνες πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς έθεσε το ερώτημα που είναι γραμμένο στο εδάφιο Λουκάς 12:42: «Τις λοιπόν είναι ο πιστός οικονόμος και φρόνιμος, τον οποίον θέλει καταστήσει ο κύριος αυτού επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εν καιρώ [στον κατάλληλο καιρό, ΜΝΚ] την διωρισμένην τροφήν;» Κατόπιν, λίγες μέρες πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς παρομοίασε τον εαυτό του μ’ έναν άντρα που επρόκειτο να ταξιδέψει στο εξωτερικό, και ο οποίος κάλεσε τους δούλους του και τους εμπιστεύτηκε τα υπάρχοντά του.—Ματθαίος 25:14.
5. (α) Πότε ανέθεσε ο Ιησούς σε άλλους τη φροντίδα των υπαρχόντων του; (β) Ποιο διευρυμένο διορισμό έδωσε ο Χριστός σ’ εκείνους που θα γίνονταν μέρος του σύνθετου οικονόμου του;
5 Πότε ανέθεσε ο Ιησούς σε άλλους τη φροντίδα των υπαρχόντων του; Αυτό έγινε μετά την ανάστασή του. Στα γνωστά του λόγια, που αναφέρονται στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20, ο Χριστός έδωσε πρώτα σ’ εκείνους που θα γίνονταν μέρος του σύνθετου οικονόμου του ένα διευρυμένο διορισμό να διδάξουν και να μαθητεύσουν. Δίνοντας μαρτυρία ατομικά «έως εσχάτου της γης», οι υπηρέτες επρόκειτο να διευρύνουν τον ιεραποστολικό αγρό που είχε αρχίσει να καλλιεργεί ο Ιησούς στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του. (Πράξεις 1:8) Αυτό περιλάμβανε το να ενεργούν οι υπηρέτες ως ‘πρέσβεις υπέρ του Χριστού’. Ως ‘οικονόμοι των ιερών μυστικών του Θεού’, θα έκαναν μαθητές και θα τους χορηγούσαν πνευματική τροφή.—2 Κορινθίους 5:20· 1 Κορινθίους 4:1, 2, ΜΝΚ.
Το Κυβερνών Σώμα του Οίκου
6. Τι προμήθευσε κάτω από θεϊκή έμπνευση η τάξη του οικονόμου του πρώτου αιώνα;
6 Συλλογικά, οι χρισμένοι από το πνεύμα Χριστιανοί θα αποτελούσαν τον οικονόμο του κυρίου, ο οποίος διορίστηκε να χορηγεί επίκαιρη πνευματική τροφή στα μεμονωμένα μέλη του οίκου του Θεού. Μεταξύ των ετών 41 Κ.Χ. και 98 Κ.Χ., ορισμένα μέλη της τάξης του οικονόμου του πρώτου αιώνα έγραψαν με θεϊκή έμπνευση 5 ιστορικές αφηγήσεις, 21 επιστολές και το βιβλίο της Αποκάλυψης, προς όφελος των αδελφών τους. Αυτά τα θεόπνευστα συγγράμματα περιέχουν θαυμάσια πνευματική τροφή για τους υπηρέτες, δηλαδή για τα μεμονωμένα χρισμένα μέλη του οίκου του Θεού.
7. Για ποιο σκοπό διάλεξε ο Χριστός ένα μικρό αριθμό αντρών από την τάξη του δούλου;
7 Ενώ όλοι οι χρισμένοι Χριστιανοί συλλογικά αποτελούν τον οίκο του Θεού, υπάρχουν άφθονες αποδείξεις ότι ο Χριστός διάλεξε ένα μικρό αριθμό αντρών από την τάξη του δούλου για να υπηρετούν ως ορατό κυβερνών σώμα. Η ιστορία της πρώτης εκκλησίας δείχνει ότι οι 12 απόστολοι, περιλαμβανομένου και του Ματθία, αποτελούσαν το θεμέλιο του κυβερνώντος σώματος του πρώτου αιώνα. Τα εδάφια Πράξεις 1:20-26, ΜΝΚ, μας δίνουν κάποια ένδειξη αυτού του γεγονότος. Σχετικά με την αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη, γίνεται αναφορά στη ‘θέση επισκόπου’ που κατείχε εκείνος και σ’ ‘αυτή τη διακονία και την ιδιότητα του αποστόλου’.
8. Τι περιλάμβαναν οι ευθύνες του κυβερνώντος σώματος του πρώτου αιώνα;
8 Αυτή η ‘θέση επισκόπου’ περιλάμβανε την ευθύνη που είχαν οι απόστολοι να διορίζουν κατάλληλους άντρες σε θέσεις υπηρεσίας και να οργανώνουν τη διακονία. Όμως σήμαινε περισσότερα πράγματα. Περιλάμβανε επίσης τη διδασκαλία και τη διευκρίνιση δογματικών σημείων. Εκπληρώνοντας την υπόσχεση του Ιησού που είναι γραμμένη στο εδάφιο Ιωάννης 16:13, το ‘πνεύμα της αλήθειας’ θα κατηύθυνε προοδευτικά τη Χριστιανική εκκλησία οδηγώντας την σε όλη την αλήθεια. Από την αρχή κιόλας, εκείνοι που ασπάστηκαν το λόγο και έγιναν βαφτισμένοι, χρισμένοι Χριστιανοί συνέχισαν να αφοσιώνονται στη ‘διδασκαλία των αποστόλων’. Μάλιστα, ο λόγος για τον οποίο συστήθηκαν εφτά άντρες, προκειμένου να κάνουν την απαραίτητη εργασία της διανομής υλικής τροφής, ήταν να μπορέσουν «οι δώδεκα» να μείνουν ελεύθεροι για να ‘εμμένουν στην προσευχή και στη διακονία του λόγου’.—Πράξεις 2:42· 6:1-6.
9. Πώς μειώθηκε το αρχικό κυβερνών σώμα σε 11 μέλη, και προφανώς γιατί τα μέλη του δεν ξανάγιναν αμέσως 12;
9 Φαίνεται ότι, αρχικά, το κυβερνών σώμα απαρτιζόταν αποκλειστικά από τους αποστόλους του Ιησού. Αλλά θα παρέμενε έτσι; Γύρω στο 44 Κ.Χ., ο απόστολος Ιάκωβος, ο αδελφός του Ιωάννη, εκτελέστηκε από τον Ηρώδη Αγρίππα Α΄. (Πράξεις 12:1, 2) Προφανώς, δεν έγιναν προσπάθειες για την αντικατάστασή του ως αποστόλου, όπως συνέβη στην περίπτωση του Ιούδα. Γιατί δεν έγιναν; Χωρίς αμφιβολία, αυτό συνέβη επειδή ο Ιάκωβος πέθανε πιστός—ήταν ο πρώτος από τους 12 αποστόλους που πέθανε. Από την άλλη μεριά, ο Ιούδας ήταν ένας πονηρός αποστάτης και έπρεπε να αντικατασταθεί για να ξαναγίνουν 12 οι θεμέλιοι λίθοι του πνευματικού Ισραήλ.—Εφεσίους 2:20· Αποκάλυψις 21:14.
10. Πότε και πώς διευρύνθηκε το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα, και πώς το χρησιμοποίησε ο Χριστός για να κατευθύνει τον οίκο του Θεού;
10 Τα αρχικά μέλη του κυβερνώντος σώματος του πρώτου αιώνα ήταν απόστολοι, άντρες που είχαν περπατήσει με τον Ιησού και είχαν παραστεί μάρτυρες του θανάτου και της ανάστασής του. (Πράξεις 1:21, 22) Αλλά αυτή η κατάσταση επρόκειτο να αλλάξει. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, κι άλλοι Χριστιανοί άντρες απέκτησαν τα πνευματικά προσόντα και διορίστηκαν πρεσβύτεροι στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Το αργότερο μέχρι το 49 Κ.Χ., το κυβερνών σώμα είχε διευρυνθεί και περιλάμβανε, όχι μόνο τους αποστόλους που είχαν απομείνει, αλλά και αρκετούς άλλους πρεσβυτέρους της Ιερουσαλήμ. (Πράξεις 15:2) Επομένως, η σύνθεση του κυβερνώντος σώματος δεν ήταν άκαμπτα καθορισμένη, αλλά είναι φανερό ότι ο Θεός κατηύθυνε τα πράγματα έτσι ώστε να αλλάζει αυτή η σύνθεση για να ταιριάζει με τις περιστάσεις του λαού του. Ο Χριστός, η ενεργή Κεφαλή της εκκλησίας, χρησιμοποίησε αυτό το διευρυμένο κυβερνών σώμα για να τακτοποιήσει το σπουδαίο δογματικό ζήτημα που αφορούσε το αν οι μη Ιουδαίοι Χριστιανοί θα έπρεπε να περιτέμνονται και να υποτάσσονται στο Νόμο του Μωυσή. Το κυβερνών σώμα έγραψε μια επιστολή με την οποία εξηγούσε την απόφασή του και εξέδωσε διατάγματα που έπρεπε να τηρούνται.—Πράξεις 15:23-29.
Καιρός Απόδοσης Λογαριασμού Από Μέρους του Οικονόμου
11. Εκτιμούσαν οι αδελφοί τη σταθερή ηγεσία που ασκούσε το κυβερνών σώμα, και τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά ευλόγησε αυτή τη διευθέτηση;
11 Ατομικά και ως εκκλησίες, οι πρώτοι Χριστιανοί εκτιμούσαν αυτή την ισχυρή ηγεσία που ασκούσε το κυβερνών σώμα. Όταν η εκκλησία στην Αντιόχεια της Συρίας διάβασε την επιστολή του κυβερνώντος σώματος, χάρηκε για την ενθάρρυνση που πήρε. Και καθώς άλλες εκκλησίες λάβαιναν αυτές τις πληροφορίες και τηρούσαν τα διατάγματα, συνέχισαν ‘να στερεώνονται στην πίστη και να αυξάνονται στον αριθμό από μέρα σε μέρα’. (Πράξεις 16:5) Είναι φανερό ότι ο Θεός ευλόγησε αυτή τη διευθέτηση.—Πράξεις 15:30, 31.
12, 13. Ποια γεγονότα προείπε ο Ιησούς με τις παραβολές του για τις μνες και τα τάλαντα;
12 Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά σε μια άλλη πτυχή αυτού του σημαντικού ζητήματος. Στην παραβολή του για τις μνες, ο Ιησούς παρομοίασε τον εαυτό του μ’ έναν άντρα ευγενούς καταγωγής, που ταξίδεψε σε κάποια μακρινή χώρα προκειμένου να εξασφαλίσει για τον εαυτό του βασιλική εξουσία και κατόπιν επέστρεψε. (Λουκάς 19:11, 12) Σαν αποτέλεσμα της ανάστασής του το 33 Κ.Χ., ο Ιησούς Χριστός εξυψώθηκε στα δεξιά του Θεού, όπου επρόκειτο να καθήσει ώσπου να τεθούν οι εχθροί του υποπόδιο των ποδιών του.—Πράξεις 2:33-35.
13 Σε μια παράλληλη παραβολή, την παραβολή των ταλάντων, ο Ιησούς είπε ότι μετά από πολύ καιρό ο κύριος ήρθε για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς με τους δούλους του. Στους δούλους που αποδείχτηκαν πιστοί, ο κύριος είπε: ‘Εις τα ολίγα εστάθητε πιστοί, επί πολλών θέλω σας καταστήσει· εισέλθετε εις την χαράν του κυρίου σας’. Αλλά για τον άπιστο δούλο, δήλωσε: «Και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού. Και τον αχρείον δούλον ρίψατε εις το σκότος το εξώτερον».—Ματθαίος 25:21-23, 29, 30.
14. Τι ανέμενε ο Ιησούς από τους δούλους του που ήταν χρισμένοι από το πνεύμα;
14 Μετά από πολύ καιρό—σχεδόν 19 αιώνες—δόθηκε στον Χριστό βασιλική εξουσία το 1914, στο τέλος των προσδιορισμένων ‘καιρών των εθνών’. (Λουκάς 21:24) Λίγο αργότερα, ο ίδιος ‘ήρθε και τακτοποίησε τους λογαριασμούς’ με τους δούλους του, τους χρισμένους από το πνεύμα Χριστιανούς. (Ματθαίος 25:19, ΜΝΚ) Τι ανέμενε ο Ιησούς απ’ αυτούς, ατομικά και συλλογικά; Ο διορισμός του οικονόμου παρέμενε ο ίδιος από τον πρώτο αιώνα. Ο Χριστός είχε εμπιστευτεί τάλαντα σε άτομα—«εις έκαστον κατά την ιδίαν αυτού ικανότητα». Γι’ αυτό, ο Ιησούς ανέμενε τα ανάλογα αποτελέσματα. (Ματθαίος 25:15) Σ’ αυτή την περίπτωση, ίσχυε ο κανόνας του εδαφίου 1 Κορινθίους 4:2 που λέει: «Ζητείται μεταξύ των οικονόμων, να ευρεθή έκαστος πιστός». Η χρησιμοποίηση των ταλάντων σήμαινε ότι αυτοί θα ενεργούσαν πιστά ως πρέσβεις του Θεού, κάνοντας μαθητές και χορηγώντας τους πνευματικές αλήθειες.—2 Κορινθίους 5:20.
Ο «Δούλος» και το Κυβερνών Σώμα του, Καθώς Πλησίαζε ο Καιρός του Τέλους
15. (α) Τι ανέμενε ο Χριστός από το συλλογικό οικονόμο του; (β) Τι δείχνει ότι ο Χριστός ανέμενε από την τάξη του δούλου να το κάνει αυτό προτού έρθει εκείνος για να επιθεωρήσει τον οίκο του;
15 Ο Ιησούς ανέμενε από τους χρισμένους Χριστιανούς συλλογικά να ενεργούν ως ένας πιστός οικονόμος, ο οποίος θα έδινε στο σώμα των υπηρετών του ‘τη διορισμένη τροφή τους στον κατάλληλο καιρό’. (Λουκάς 12:42, ΜΝΚ) Σύμφωνα με το εδάφιο Λουκάς 12:43, ο Χριστός είπε: «Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον ελθών ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως»! Αυτό δείχνει ότι, για κάποιο χρονικό διάστημα, προτού έρθει ο Χριστός για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς με τους χρισμένους από το πνεύμα δούλους του, εκείνοι ήδη θα χορηγούσαν πνευματική τροφή στα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας, στον οίκο του Θεού. Ποιον βρήκε ο Χριστός να ‘πράττει ούτως’ όταν επέστρεψε με βασιλική δύναμη το 1914 και άρχισε να επιθεωρεί τον οίκο του Θεού το 1918;—Μαλαχίας 3:1-4· Λουκάς 19:12· 1 Πέτρου 4:17.
16. Όταν έφτασε ο Χριστός για να επιθεωρήσει τον οίκο του Θεού το 1918, γιατί δεν βρήκε τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου να παρέχουν πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό;
16 Καθώς πλησίαζε στο τέλος της η μακρά περίοδος αναμονής του Ιησού στα δεξιά του Ιεχωβά, σταδιακά γινόταν φανερό το ποιος έδινε την τροφή στους υπηρέτες του Χριστού ακόμη και πριν από το 1914. Μήπως νομίζετε ότι το έκαναν αυτό οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου; Όχι βέβαια, γιατί αυτές ήταν βαθιά αναμειγμένες στην πολιτική. Είχαν ενεργήσει ως πρόθυμα όργανα του αποικιοκρατικού επεκτατισμού και είχαν προσπαθήσει να ξεπεράσουν η μια την άλλη στην απόδειξη του πατριωτισμού τους, προωθώντας έτσι τον εθνικισμό. Αυτό τους επέφερε σύντομα μεγάλη ενοχή αίματος, όταν υποστήριξαν ενεργά τις πολιτικές κυβερνήσεις που συμμετείχαν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Από πνευματική άποψη, η πίστη τους είχε εξασθενήσει εξαιτίας των νεωτεριστικών απόψεων. Επήλθε πνευματική κρίση, επειδή πολλοί από τους κληρικούς τους έγιναν εύκολη λεία της ανώτερης κριτικής και της εξέλιξης. Δεν θα μπορούσε να αναμένει κανείς πνευματική διατροφή από τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου!
17. Γιατί απέρριψε ο Χριστός μερικούς χρισμένους Χριστιανούς, και ποιες ήταν οι συνέπειες γι’ αυτούς;
17 Παρόμοια, δεν ερχόταν θρεπτική πνευματική τροφή από τους χρισμένους εκείνους Χριστιανούς που ενδιαφέρονταν περισσότερο για την προσωπική τους σωτηρία παρά για το πώς να χρησιμοποιήσουν το ‘τάλαντο’ του Κυρίου. Αυτοί αποδείχτηκαν ‘οκνηροί’, ακατάλληλοι να φροντίζουν τα υπάρχοντα του Κυρίου. Γι’ αυτό, ρίχτηκαν στο «σκότος το εξώτερον», εκεί όπου εξακολουθούν να βρίσκονται οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου.—Ματθαίος 25:24-30.
18. Ποιους βρήκε ο Κύριος να παρέχουν στο σώμα των υπηρετών του την πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό, και τι το αποδεικνύει αυτό;
18 Έτσι, όταν ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, έφτασε το 1918 για να επιθεωρήσει τους δούλους του, ποιους βρήκε να δίνουν στους υπηρέτες του ‘τη διορισμένη τροφή τους στον κατάλληλο καιρό’; Μέχρι τότε, ποιοι έδιναν στους ειλικρινείς εκζητητές της αλήθειας τη σωστή κατανόηση σχετικά με την απολυτρωτική θυσία, το θεϊκό όνομα, το γεγονός ότι η παρουσία του Χριστού είναι αόρατη και τη σπουδαιότητα του 1914; Ποιοι είχαν ξεσκεπάσει ως ψέμα την Τριάδα, την αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και τον πύρινο άδη; Και ποιοι είχαν προειδοποιήσει σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονεί η εξέλιξη και ο πνευματισμός; Τα γεγονότα δείχνουν ότι ήταν η ομάδα των χρισμένων Χριστιανών που συνταυτιζόταν με τους εκδότες του περιοδικού Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας, το οποίο τώρα ονομάζεται Η Σκοπιά—Αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά.
19. Με ποιον τρόπο είχε κάνει την εμφάνισή της μια πιστή τάξη του δούλου πριν από το 1918, με ποιο μέσο διένειμε πνευματική τροφή, και από πότε;
19 Το τεύχος της Σκοπιάς με ημερομηνία 15 Μαΐου 1946 (1 Νοεμβρίου 1944, στην αγγλική) έλεγε: «Εν έτει 1878, τεσσαράκοντα έτη προ της ελεύσεως του Κυρίου εις τον ναόν, που συνέβη τω 1918, υπήρχε μία τάξις ειλικρινών καθιερωμένων Χριστιανών, οι οποίοι είχον αποσκιρτήσει από τας οργανώσεις της ιεραρχίας και του κλήρου και οι οποίοι εζήτουν να ασκούν Χριστιανισμόν . . . Το επόμενον έτος, ήτοι τον Ιούλιον του 1879, προς τον σκοπόν όπως αι αλήθειαι, τας οποίας ο Θεός δια του Χριστού επρομήθευσεν ως ‘τροφήν εν καιρώ’ διανέμωνται τακτικώς εις όλον τον εκ καθιερωμένων τέκνων οίκον του, το περιοδικόν αυτό η Σκοπιά, ήρχισε να εκδίδεται».
20. (α) Πώς εμφανίστηκε στο προσκήνιο ένα σημερινό Κυβερνών Σώμα; (β) Τι έκαναν τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος, και υπό την καθοδηγία ποιου;
20 Παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη του σημερινού Κυβερνώντος Σώματος, το τεύχος της Σκοπιάς με ημερομηνία 15 Μαρτίου 1972 εξηγούσε: «Ύστερ’ από πέντε χρόνια [το 1884] η Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Σιών έγινε σωματείον ανεγνωρισμένον και εχρησίμευσε ως ‘όργανο’ για να δίνη πνευματική τροφή σε χιλιάδες ειλικρινών ανθρώπων που ζητούσαν να γνωρίσουν τον Θεό και να κατανοήσουν τον Λόγο του . . . Αφιερωμένοι, βαπτισμένοι και κεχρισμένοι Χριστιανοί συνεδέθησαν μ’ αυτή την Εταιρία στα κεντρικά γραφεία της στην Πενσυλβανία. Είτε ανήκαν στο [Διοικητικό Συμβούλιο] είτε όχι, προσεφέρθησαν για το ειδικό έργο της τάξεως του δούλου. [Αυτοί βοήθησαν στο να τρέφουν και να κατευθύνουν την τάξη του δούλου,] και έτσι ένα κυβερνών σώμα έκαμε την εμφάνισί του. Αυτό έγινε προφανώς με την καθοδηγία της αοράτου ενεργού δυνάμεως του Ιεχωβά, δηλαδή του αγίου πνεύματος, καθώς και με την κατεύθυνσι της Κεφαλής της Χριστιανικής εκκλησίας, του Ιησού Χριστού».
21. (α) Ποιους βρήκε ο Χριστός να διανέμουν την πνευματική τροφή, και πώς τους αντάμειψε; (β) Τι περίμενε τον πιστό δούλο και το Κυβερνών Σώμα του;
21 Το 1918, όταν ο Ιησούς Χριστός επιθεώρησε εκείνους που ισχυρίζονταν ότι ήταν δούλοι του, βρήκε μια διεθνή ομάδα Χριστιανών να δημοσιεύει Βιβλικές αλήθειες που χρησιμοποιούνταν τόσο μέσα στην εκκλησία όσο και έξω απ’ αυτήν στο έργο κηρύγματος. Το 1919 επαληθεύτηκαν πράγματι τα λόγια που είχε προείπει ο Χριστός: «Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον όταν έλθη ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού». (Ματθαίος 24:46, 47) Αυτοί οι αληθινοί Χριστιανοί μπήκαν στη χαρά του Κυρίου τους. Εφόσον είχαν αποδειχτεί ‘πιστοί στα λίγα’, ο Κύριός τους τούς διόρισε «επί πολλών». (Ματθαίος 25:21) Ο πιστός δούλος και το Κυβερνών Σώμα του βρίσκονταν στη θέση τους, έτοιμοι για ένα διευρυμένο διορισμό. Πόσο θα πρέπει να χαιρόμαστε που συνέβη αυτό, επειδή οι όσιοι Χριστιανοί ωφελούνται πλούσια από την αφοσιωμένη εργασία που προσφέρει ο πιστός δούλος και το Κυβερνών Σώμα του!
Κύρια Σημεία που Πρέπει να Θυμόμαστε
◻ Ποιος είναι η Κεφαλή του οίκου του Θεού, και σε ποιον έχει μεταβιβάσει Αυτός εξουσία;
◻ Ποιο συλλογικό διορισμό έδωσε ο Χριστός στην τάξη του δούλου;
◻ Ποιο άλλο συλλογικό σώμα ενυπήρχε στην τάξη του δούλου, και ποια ήταν τα κύρια καθήκοντά του;
◻ Όταν έφτασε ο Χριστός για να επιθεωρήσει τον οίκο του Θεού, ποιοι παρείχαν πνευματική τροφή στα μέλη του;
◻ Πώς εμφανίστηκε ένα σημερινό Κυβερνών Σώμα;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Ο «δούλος» του πρώτου αιώνα είχε ένα κυβερνών σώμα, το οποίο αποτελούνταν από τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ