‘Δίδαξε μας Πώς να Προσευχόμαστε’

«Του είπε κάποιος από τους μαθητάς του, ‘Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχώμεθα’».—ΛΟΥΚΑΣ 11:1, ΚΔΤΚ.

1-3. (α) Γιατί ζήτησαν οι μαθητές του Ιησού εκπαίδευση στο ζήτημα της προσευχής; (β) Ποια ερωτήματα εγείρονται σχετικά με την προσευχή;

ΜΕΡΙΚΟΙ άνθρωποι είναι προικισμένοι με καλή φωνή για τραγούδι. Άλλοι είναι από τη φύση τους ταλαντούχοι μουσικοί. Αλλά για να φτάσουν στο ανώτατο επίπεδο των δυνατοτήτων τους, ακόμη κι αυτοί οι τραγουδιστές και μουσικοί χρειάζονται εκπαίδευση. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την προσευχή. Οι μαθητές του Ιησού Χριστού συνειδητοποίησαν ότι χρειάζονταν εκπαίδευση, προκειμένου να ακούει ο Θεός τις προσευχές τους.

² Συνήθως, ο Ιησούς πλησίαζε τον Πατέρα του με προσευχή κατ’ ιδίαν, όπως στην περίπτωση που προσευχόταν μια ολόκληρη νύχτα, προτού εκλέξει τους 12 αποστόλους. (Λουκάς 6:12-16) Μολονότι παρότρυνε και τους μαθητές του να προσεύχονται κατ’ ιδίαν, αυτοί τον άκουγαν να κάνει και δημόσιες προσευχές, και παρατηρούσαν ότι αυτός δεν ήταν σαν τους υποκριτές θρησκευομένους που προσεύχονταν για να τους βλέπουν οι άνθρωποι. (Ματθαίος 6:5, 6) Λογικά, λοιπόν, οι ακόλουθοι του Ιησού επιθυμούσαν να πάρουν απ’ αυτόν προχωρημένη εκπαίδευση στο ζήτημα της προσευχής. Γι’ αυτό, διαβάζουμε: «Κάποτε προσευχότανε εις ένα τόπον και όταν ετελείωσε, του είπε κάποιος από τους μαθητάς του, ‘Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχώμεθα, όπως και ο Ιωάννης εδίδαξε τους μαθητάς του’».—Λουκάς 11:1, ΚΔΤΚ.

³ Πώς απάντησε ο Ιησούς; Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από το παράδειγμά του; Και πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τις οδηγίες που έδωσε στο ζήτημα της προσευχής;

Διδάγματα για Εμάς

4. Γιατί θα πρέπει να ‘προσευχόμαστε αδιάκοπα’, και τι σημαίνει αυτό;

⁴ Μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα από τα λόγια και το παράδειγμα του Ιησού ως ανθρώπου προσευχής. Ένα δίδαγμα είναι ότι, αν ο τέλειος Γιος του Θεού χρειαζόταν να προσεύχεται τακτικά, οι ατελείς μαθητές του έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη να στρέφονται συνεχώς στον Θεό για καθοδήγηση, παρηγοριά και πνευματική στήριξη. Γι’ αυτόν το λόγο, θα πρέπει να ‘προσευχόμαστε αδιάκοπα’. (1 Θεσσαλονικείς 5:17, ΝΔΜ) Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει στην κυριολεξία να ‘είμαστε διαρκώς γονατιστοί’ και να προσευχόμαστε. Μάλλον, θα πρέπει να έχουμε συνεχώς τη διάθεση για προσευχή. Θα πρέπει να στρεφόμαστε στον Θεό για καθοδηγία σε όλους τους τομείς της ζωής, ώστε να μπορούμε να ενεργούμε με ενόραση και να έχουμε πάντοτε την επιδοκιμασία του.—Παροιμίαι 15:24, ΜΝΚ.

5. Τι μπορεί να κατατρώγει το χρόνο που θα πρέπει να αφιερώνουμε στην προσευχή, και τι θα πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό;

⁵ Σ’ αυτές τις ‘έσχατες μέρες’, πολλά πράγματα μπορούν να κατατρώγουν το χρόνο που θα πρέπει να δαπανούμε για προσευχή. (2 Τιμόθεον 3:1) Αλλά αν οι στενοχώριες που σχετίζονται με την οικογένεια, τα επαγγελματικά ζητήματα και τα παρόμοια παρεμποδίζουν την τακτική προσευχή στον ουράνιο Πατέρα μας, τότε έχουμε καταβαρυνθεί υπερβολικά από τις μέριμνες αυτής της ζωής. Μια τέτοια κατάσταση πρέπει να διορθωθεί χωρίς καθυστέρηση, γιατί αν δεν προσευχόμαστε θα χάσουμε την πίστη μας. Θα πρέπει είτε να μειώσουμε τις κοσμικές μας υποχρεώσεις είτε να εξισορροπήσουμε τις βιοτικές μέριμνες, με το να στρέφουμε με μεγαλύτερη ειλικρίνεια και επανειλημμένα την καρδιά μας στον Θεό για καθοδηγία. Θα πρέπει να ‘αγρυπνούμε εις τας προσευχάς’.—1 Πέτρου 4:7.

6. Ποια προσευχή θα μελετήσουμε τώρα, και με ποιον αντικειμενικό σκοπό;

⁶ Με τη λεγόμενη υποδειγματική προσευχή, ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του πώς να προσεύχονται, όχι τι ακριβώς να λένε. Η αφήγηση του Λουκά διαφέρει κάπως από την αφήγηση του Ματθαίου, επειδή πρόκειται για διαφορετικές περιπτώσεις. Θα μελετήσουμε αυτή την προσευχή για να πάρουμε ένα δείγμα του τι είδους προσευχές πρέπει να κάνουμε ως ακόλουθοι του Ιησού και ως Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ο Πατέρας Μας και το Όνομά Του

7. Ποιοι έχουν το προνόμιο να απευθύνονται στον Ιεχωβά αποκαλώντας τον ‘Πατέρα μας’;

⁷ «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς». (Ματθαίος 6:9· Λουκάς 11:2) Αφού ο Ιεχωβά είναι ο Δημιουργός του ανθρώπινου γένους και κατοικεί στο ουράνιο βασίλειο, είναι κατάλληλο να απευθυνόμαστε σ’ αυτόν αποκαλώντας τον «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς». (1 Βασιλέων 8:49· Πράξεις 17:24, 28) Με τη χρήση του όρου «ημών», αναγνωρίζουμε ότι κι άλλοι έχουν στενή σχέση με τον Θεό. Αλλά ποιοι απολαμβάνουν χωρίς περιορισμούς το προνόμιο να απευθύνονται σ’ αυτόν αποκαλώντας τον Πατέρα τους; Μόνο τα αφιερωμένα, βαφτισμένα άτομα που ανήκουν στην οικογένεια των λάτρεών του. Το ότι αποκαλούμε τον Ιεχωβά ‘Πατέρα μας’ δείχνει ότι έχουμε πίστη στον Θεό και αντιλαμβανόμαστε πως η μόνη βάση για συμφιλίωση μαζί του είναι η πλήρης αποδοχή της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού.—Εβραίους 4:14-16· 11:6.

8. Γιατί θα πρέπει να λαχταράμε να δαπανήσουμε χρόνο προσευχόμενοι στον Ιεχωβά;

⁸ Πόσο κοντά θα πρέπει να νιώθουμε στον ουράνιο Πατέρα μας! Σαν παιδιά που ποτέ δεν βαριούνται να πλησιάζουν τον πατέρα τους, θα πρέπει να λαχταράμε να δαπανήσουμε χρόνο προσευχόμενοι στον Θεό. Η βαθιά ευγνωμοσύνη για τις πνευματικές και υλικές ευλογίες που μας παρέχει θα πρέπει να μας υποκινεί να τον ευχαριστούμε για την καλοσύνη του. Θα πρέπει να νιώθουμε την τάση να επιρρίπτουμε σ’ αυτόν τα φορτία που μας βαραίνουν, έχοντας την πεποίθηση ότι αυτός θα μας στηρίξει. (Ψαλμός 55:22) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, αν είμαστε πιστοί, τα πάντα θα έχουν τελικά καλή κατάληξη, επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εμάς.—1 Πέτρου 5:6, 7, ΚΔΤΚ.

9. Η προσευχή για τον αγιασμό του ονόματος του Θεού είναι ένα αίτημα για ποιο πράγμα;

⁹ «Αγιασθήτω το όνομά σου». (Ματθαίος 6:9· Λουκάς 11:2) Η λέξη ‘όνομα’ μερικές φορές υποδηλώνει το ίδιο το άτομο, και το ρήμα ‘αγιάζω’ σημαίνει ‘καθιστώ κάτι άγιο, το ξεχωρίζω ή το θεωρώ ιερό’. (Παράβαλε Αποκάλυψις 3:4.) Στην ουσία, λοιπόν, η προσευχή για τον αγιασμό του ονόματος του Θεού είναι ένα αίτημα για να ενεργήσει ο Ιεχωβά προκειμένου να αγιαστεί. Πώς; Καθαρίζοντας όλη τη μομφή που έχει συσσωρευτεί στο όνομά του. (Ψαλμός 135:13) Για το σκοπό αυτό, ο Θεός θα αφαιρέσει την πονηρία, θα μεγαλυνθεί και θα αναγκάσει όλα τα έθνη να γνωρίσουν ότι αυτός είναι ο Ιεχωβά. (Ιεζεκιήλ 36:23, ΜΝΚ· 38:23, ΜΝΚ) Αν λαχταράμε να δούμε εκείνη την ημέρα και εκτιμάμε πραγματικά τη μεγαλειότητα του Ιεχωβά, τότε θα τον πλησιάζουμε πάντοτε με το ευλαβικό πνεύμα που υπονοούν τα λόγια «αγιασθήτω το όνομά σου».

Η Βασιλεία του Θεού και το Θέλημά Του

10. Τι σημαίνει το ότι προσευχόμαστε να έρθει η Βασιλεία του Θεού;

¹⁰ «Ελθέτω η βασιλεία σου». (Ματθαίος 6:10· Λουκάς 11:2) Η Βασιλεία εδώ σημαίνει την κυρίαρχη διακυβέρνηση του Ιεχωβά, όπως αυτή εκφράζεται από την ουράνια Μεσσιανική κυβέρνηση στα χέρια του Ιησού Χριστού και των ‘άγιων’ συντρόφων του. (Δανιήλ 7:13, 14, 18, 27· Ησαΐας 9:6, 7· 11:1-5) Τι σημαίνει το να προσευχόμαστε να ‘έρθει’ αυτή η Βασιλεία; Σημαίνει ότι ζητάμε να στραφεί η Βασιλεία του Θεού εναντίον όλων των επίγειων εναντιουμένων στη θεϊκή διακυβέρνηση. Αφού η Βασιλεία «κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας», θα μεταμορφώσει τη γη σε παγγήινο παράδεισο.—Δανιήλ 2:44· Λουκάς 23:43, ΜΝΚ.

11. Αν λαχταράμε να δούμε το θέλημα του Ιεχωβά να γίνεται σ’ ολόκληρο το σύμπαν, τι θα κάνουμε;

¹¹ «Γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης». (Ματθαίος 6:10) Αυτό είναι ένα αίτημα για να εκπληρώσει ο Θεός το σκοπό του για τη γη, πράγμα που περιλαμβάνει την εξάλειψη των εχθρών του. (Ψαλμός 83:9-18· 135:6-10) Στην πραγματικότητα, αυτό το αίτημα υποδηλώνει ότι λαχταράμε να δούμε το θεϊκό θέλημα να γίνεται σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Αν έχουμε αυτή τη λαχτάρα στην καρδιά μας, τότε θα κάνουμε πάντοτε το θέλημα του Ιεχωβά, όσο καλύτερα μπορούμε. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε με εντιμότητα μια τέτοια δέηση, αν δεν προσπαθούσαμε ειλικρινά να εκτελούμε το θέλημα του Θεού εμείς οι ίδιοι. Αν προσευχόμαστε, λοιπόν, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να βεβαιωνόμαστε ότι δεν κάνουμε πράγματα που είναι αντίθετα μ’ αυτό το θέλημα, όπως το να προσπαθούμε να γνωριστούμε στενά μ’ ένα άτομο του αντίθετου φύλου που δεν είναι στην αλήθεια ή το να υιοθετούμε κοσμικούς τρόπους. (1 Κορινθίους 7:39· 1 Ιωάννου 2:15-17) Αντίθετα, θα πρέπει να έχουμε πάντοτε στο νου μας τη σκέψη: ‘Ποιο είναι το θέλημα του Ιεχωβά σ’ αυτό το ζήτημα;’ Ναι, αν αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, θα επιζητούμε την κατεύθυνσή του σ’ όλες τις υποθέσεις της ζωής μας.—Ματθαίος 22:37.

‘Ο Άρτος Ημών ο Επιούσιος’

12. Ποια καλή επίδραση ασκεί πάνω μας το να ζητάμε μόνο τον ‘επιούσιο άρτο’;

¹² «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον». (Ματθαίος 6:11) Η αφήγηση του Λουκά λέει: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δίδε εις ημάς καθ’ ημέραν». (Λουκάς 11:3) Το να ζητάμε από τον Θεό να μας παρέχει την ‘επιούσια’ αναγκαία τροφή προάγει την πίστη στην ικανότητα που αυτός έχει να φροντίζει για τις ανάγκες μας από τη μια μέρα στην άλλη. Οι Ισραηλίτες έπρεπε να μαζεύουν μάννα «καθ’ ημέραν το αρκούν της ημέρας», όχι για μια βδομάδα ή περισσότερο. (Έξοδος 16:4) Αυτή δεν είναι μια προσευχή για λιχουδιές και για υπεράφθονες προμήθειες, αλλά για τις καθημερινές ανάγκες που μας προκύπτουν. Το να ζητάμε μόνο το καθημερινό ψωμί μάς βοηθάει επίσης να μη γίνουμε πλεονέκτες.—1 Κορινθίους 6:9, 10.

13. (α) Με ευρεία έννοια, τι σημαίνει το να ζητάμε το καθημερινό ψωμί; (β) Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας ακόμη κι αν εργαζόμαστε σκληρά και μετά βίας αποκτάμε αρκετά πράγματα για να συντηρηθούμε;

¹³ Με ευρεία έννοια, το να ζητάμε το καθημερινό ψωμί δείχνει ότι δεν αισθανόμαστε ανεξάρτητοι, αλλά ότι αποβλέπουμε διαρκώς στον Θεό για την τροφή, το ποτό, το ρουχισμό και τα άλλα αναγκαία πράγματα. Ως αφιερωμένα μέλη της οικογένειας των λάτρεών του, εμπιστευόμαστε στον Πατέρα μας, αλλά δεν τεμπελιάζουμε περιμένοντας να μας προμηθεύσει εκείνος θαυματουργικά ό,τι έχουμε ανάγκη. Εργαζόμαστε και χρησιμοποιούμε οποιαδήποτε μέσα έχουμε στη διάθεσή μας για να αποκτήσουμε την τροφή και τα άλλα αναγκαία πράγματα. Ωστόσο, κάνουμε σωστά που ευχαριστούμε τον Θεό με προσευχή, επειδή διακρίνουμε σ’ αυτές τις προμήθειες την αγάπη, τη σοφία και τη δύναμη του ουράνιου Πατέρα μας. (Πράξεις 14:15-17· παράβαλε Λουκάς 22:19.) Η επιμέλεια που δείχνουμε μπορεί να καταλήξει σε ευημερία. Αλλά ακόμη κι αν εργαζόμαστε σκληρά και μετά βίας αποκτάμε αρκετά πράγματα, ας είμαστε ευγνώμονες και ικανοποιημένοι. (Φιλιππησίους 4:12· 1 Τιμόθεον 6:6-8) Στην πραγματικότητα, ένα θεοσεβές άτομο, του οποίου η τροφή και το ντύσιμο είναι συνηθισμένα, μπορεί να είναι πολύ πιο ευτυχισμένο από μερικούς που ευημερούν υλικά. Γι’ αυτό, ακόμη κι αν έχουμε λίγα πράγματα εξαιτίας καταστάσεων που ξεπερνούν τον έλεγχό μας, ας μην αποκαρδιωνόμαστε. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να είμαστε πνευματικά πλούσιοι. Πράγματι, δεν είναι ανάγκη να είμαστε φτωχοί σ’ ό,τι αφορά την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη για τον Ιεχωβά, στον οποίο αναπέμπουμε αίνο και ευχαριστίες με εγκάρδιες προσευχές.

Συγχώρηση των Χρεών Μας

14. Για ποια χρέη ζητάμε συγχώρηση, και τι εφαρμόζει ο Θεός γι’ αυτά;

¹⁴ ‘Και συγχώρεσε τα χρέη μας, όπως κι εμείς έχουμε συγχωρήσει τους χρεώστες μας’. (Ματθαίος 6:12, ΜΝΚ) Το υπόμνημα του Λουκά δείχνει ότι αυτά τα χρέη είναι αμαρτίες. (Λουκάς 11:4) Η κληρονομημένη αμαρτωλότητα δεν μας αφήνει να κάνουμε τα πάντα σύμφωνα με το τέλειο θέλημα του Πατέρα μας. Από μια άποψη, λοιπόν, αυτά τα ελαττώματα είναι τα χρέη μας, δηλαδή οι υποχρεώσεις που έχουμε προς τον Θεό, αφότου αρχίσαμε να ‘ζούμε και να περπατάμε κατά το πνεύμα’. (Γαλάτας 5:16-25· παράβαλε Ρωμαίους 7:21-25.) Έχουμε αυτά τα χρέη επειδή είμαστε ατελείς και δεν μπορούμε να τηρούμε στο πλήρες τους κανόνες του Θεού. Για τη συγχώρηση αυτών των αμαρτιών έχουμε το προνόμιο να προσευχόμαστε. Ευτυχώς, ο Θεός μπορεί να εφαρμόζει γι’ αυτά τα χρέη, δηλαδή τις αμαρτίες, την αξία της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού.—Ρωμαίους 5:8· 6:23.

15. Ποια στάση θα πρέπει να έχουμε σχετικά με την απαιτούμενη διαπαιδαγώγηση;

¹⁵ Για να περιμένουμε από τον Θεό να συγχωρήσει τα χρέη μας, δηλαδή τις αμαρτίες μας, πρέπει να μετανοούμε και να είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε διαπαιδαγώγηση. (Παροιμίαι 28:13· Πράξεις 3:19) Επειδή ο Ιεχωβά μάς αγαπάει, μας παρέχει τη διαπαιδαγώγηση που χρειαζόμαστε προσωπικά για να μπορούμε να διορθώνουμε τις αδυναμίες μας. (Παροιμίαι 6:23, ΜΝΚ· Εβραίους 12:4-6, ΚΔΤΚ) Φυσικά, μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αν, καθώς αυξάνει η γνώση και η πίστη μας, η καρδιά μας είναι τόσο πλήρως εναρμονισμένη με τους νόμους και τις αρχές του Θεού, ώστε δεν αμαρτάνουμε ποτέ έχοντας έστω και την παραμικρή πρόθεση. Αλλά τι πρέπει να κάνουμε αν διακρίνουμε ότι υπάρχει κάποια πρόθεση στην αδικοπραγία μας; Τότε, θα πρέπει να λυπηθούμε βαθιά και οφείλουμε να προσευχηθούμε θερμά για συγχώρηση. (Εβραίους 10:26-31) Εφαρμόζοντας τις συμβουλές που λαβαίνουμε, θα πρέπει να διορθώσουμε γρήγορα την πορεία μας.

16. Γιατί είναι ωφέλιμο να ζητάμε συνεχώς από τον Θεό να συγχωρεί τις αμαρτίες μας;

¹⁶ Το να ζητάμε τακτικά από τον Θεό τη συγχώρηση των αμαρτιών μας είναι ωφέλιμο. Αυτό θα μας θυμίζει πάντοτε την αμαρτωλότητά μας και θα πρέπει να μας κάνει ταπεινούς. (Ψαλμός 51:3, 4, 7) Χρειάζεται να μας ‘συγχωρεί’ ο ουράνιος Πατέρας μας ‘τις αμαρτίες . . . και να μας καθαρίζει από κάθε αδικία’. (1 Ιωάννου 1:8, 9) Επιπλέον, το γεγονός ότι αναφέρουμε τις αμαρτίες μας με προσευχή μάς βοηθάει να διεξάγουμε συνεχώς σκληρή μάχη εναντίον τους. Έτσι, μας γίνεται επίσης συνεχής υπενθύμιση της ανάγκης που έχουμε για το λύτρο και για την αξία του χυμένου αίματος του Ιησού.—1 Ιωάννου 2:1, 2· Αποκάλυψις 7:9, 14.

17. Πώς το να προσευχόμαστε για συγχώρηση μας βοηθάει στη σχέση μας με τους άλλους;

¹⁷ Το να προσευχόμαστε για συγχώρηση μας βοηθάει επίσης να είμαστε ελεήμονες, συμπονετικοί και γενναιόδωροι προς τα άτομα που μπορεί να είναι χρεώστες μας σε μικρά και μεγάλα ζητήματα. Η αφήγηση του Λουκά λέει: «Συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, διότι και ημείς συγχωρούμεν εις πάντα αμαρτάνοντα εις ημάς». (Λουκάς 11:4) Στην πραγματικότητα, μπορούμε να εξασφαλίσουμε τη συγχώρηση από τον Θεό μόνο αν ‘έχουμε συγχωρήσει τους χρεώστες μας’, τα άτομα που αμαρτάνουν σε βάρος μας. (Ματθαίος 6:12, ΜΝΚ· Μάρκος 11:25) Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Διότι εάν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, θέλει συγχωρήσει και εις εσάς ο Πατήρ σας ο ουράνιος· εάν όμως δεν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ σας θέλει συγχωρήσει τα πταίσματά σας». (Ματθαίος 6:14, 15) Το να προσευχόμαστε για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας θα πρέπει να μας υποκινεί να ανεχόμαστε τους άλλους και να τους συγχωρούμε. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Καθώς και ο Χριστός [Ιεχωβά, ΜΝΚ] συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σεις».—Κολοσσαείς 3:13· Εφεσίους 4:32.

Πειρασμός και ο Πονηρός

18. Γιατί δεν θα πρέπει να κατηγορούμε ποτέ τον Θεό για τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες μας;

¹⁸ «Και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν». (Ματθαίος 6:13· Λουκάς 11:4) Αυτά τα λόγια δεν υπονοούν ότι ο Ιεχωβά μάς βάζει σε πειρασμό για να διαπράξουμε αμαρτία. Μερικές φορές, οι Γραφές λένε ότι ο Θεός κάνει ή προκαλεί ορισμένα πράγματα, τα οποία αυτός απλώς επιτρέπει. (Ρουθ 1:20, 21· παράβαλε Εκκλησιαστής 11:5.) Αλλά «ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει», έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος. (Ιακώβου 1:13) Συνεπώς, ας μην κατηγορούμε ποτέ τον ουράνιο Πατέρα μας όταν μπαίνουμε σε πειρασμό ή δοκιμαζόμαστε με κακά πράγματα, γιατί ο Σατανάς είναι ο Πειραστής που προσπαθεί να μας κάνει να αμαρτήσουμε κατά του Θεού.—Ματθαίος 4:3· 1 Θεσσαλονικείς 3:5.

19. Πώς θα μπορούσαμε να προσευχόμαστε σχετικά με τον πειρασμό;

¹⁹ Με το αίτημα, «μη φέρης ημάς εις πειρασμόν», στην ουσία ζητάμε από τον Ιεχωβά να μη μας αφήσει να υποκύψουμε όταν μπαίνουμε στον πειρασμό ή δεχόμαστε πιέσεις για να τον παρακούσουμε. Μπορούμε να εκλιπαρούμε τον Πατέρα μας να οδηγεί τα βήματά μας ώστε να μη συναντήσουμε κανένα πειρασμό που να είναι πολύ μεγάλος για εμάς. Σχετικά μ’ αυτό, ο Παύλος έγραψε: «Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος· πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε». (1 Κορινθίους 10:13) Μπορούμε να προσευχόμαστε να μας οδηγεί ο Ιεχωβά έτσι ώστε να μην μπούμε σε πειρασμό μεγαλύτερο απ’ ό,τι μπορούμε να αντέξουμε και να φέρει έκβαση όταν περνάμε μεγάλη δυστυχία. Οι πειρασμοί έρχονται από τον Διάβολο, από την αμαρτωλή μας σάρκα και από τις αδυναμίες των άλλων, αλλά ο στοργικός Πατέρας μας μπορεί να μας κατευθύνει έτσι ώστε να μη νικηθούμε.

20. Γιατί πρέπει να προσευχόμαστε για απελευθέρωση από ‘τον πονηρό’;

²⁰ «Αλλά ελευθέρωσον ημάς από του πονηρού». (Ματθαίος 6:13) Είναι βέβαιο ότι ο Θεός μπορεί να μην αφήσει τον Σατανά, ‘τον πονηρό’, να μας καταβάλλει. (2 Πέτρου 2:9) Και ποτέ δεν έχει παραστεί μεγαλύτερη ανάγκη για απελευθέρωση από τον Διάβολο απ’ ό,τι τώρα, γιατί αυτός ‘έχει θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει’. (Αποκάλυψις 12:12) Δεν αγνοούμε «τα διανοήματα» του Σατανά, αλλά κι αυτός δεν αγνοεί τις αδυναμίες μας. Γι’ αυτό, χρειάζεται να προσευχόμαστε να μας φυλάει ο Ιεχωβά από τα νύχια του όμοιου με λιοντάρι Αντίδικου. (2 Κορινθίους 2:11· 1 Πέτρου 5:8, 9· παράβαλε Ψαλμός 141:8, 9.) Παραδείγματος χάρη, αν ενδιαφερόμαστε να παντρευτούμε, μπορεί να χρειαστεί να ζητήσουμε από τον Ιεχωβά να μας ελευθερώσει από «τα διανοήματα» του Σατανά και από τον πειρασμό να καλλιεργήσουμε κοσμικές σχέσεις που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε ανηθικότητα ή στο να παρακούσουμε τον Θεό, με το να παντρευτούμε ένα άτομο που δεν είναι στην αλήθεια. (Δευτερονόμιον 7:3, 4· 1 Κορινθίους 7:39) Μήπως λαχταράμε για πλούτη; Τότε μπορεί να χρειάζεται να προσευχόμαστε για να βοηθηθούμε να αντισταθούμε στους πειρασμούς για συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια ή για διάπραξη απάτης. Ο Σατανάς, που πασχίζει να καταστρέψει τη σχέση μας με τον Ιεχωβά, θα χρησιμοποιήσει κάθε πειρασμό που διαθέτει στο οπλοστάσιό του. Γι’ αυτό, ας προσευχόμαστε συνεχώς στον ουράνιο Πατέρα μας, που ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δίκαιους στον πειρασμό και ο οποίος παρέχει απελευθέρωση από τον πονηρό.

Η Προσευχή Οικοδομεί Πίστη και Ελπίδα

21. Πώς έχουμε ωφεληθεί προσευχόμενοι για τη Βασιλεία;

²¹ Ο ουράνιος Πατέρας μας, που μας ελευθερώνει από τον πονηρό, ευφραίνεται όταν μας ευλογεί πλούσια. Αλλά γιατί έχει επιτρέψει επί τόσο πολύ καιρό να προσεύχεται ο αγαπητός λαός του «ελθέτω η βασιλεία σου»; Καθώς περνάνε τα χρόνια, αυτή η προσευχή έχει αυξήσει την επιθυμία και την εκτίμησή μας για τη Βασιλεία. Αυτή η προσευχή μάς υπενθυμίζει πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει γι’ αυτή την ευεργετική ουράνια κυβέρνηση. Επίσης, μας βοηθάει να έχουμε κατά νου την ελπίδα για ζωή υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας.—Αποκάλυψις 21:1-5.

22. Ποια θα πρέπει να είναι συνεχώς η στάση μας σχετικά με την προσευχή στον ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά;

²² Χωρίς αμφιβολία, η προσευχή οικοδομεί πίστη στον Ιεχωβά. Ο δεσμός που έχουμε μαζί του ενισχύεται όταν αυτός απαντάει στις προσευχές μας. Γι’ αυτό, ποτέ ας μην κουραστούμε να στρεφόμαστε σ’ αυτόν καθημερινά, με αίνο, ευχαριστία και δέηση. Και ας δείχνουμε ευγνωμοσύνη για την υποβοηθητική απάντηση που έδωσε ο Ιησούς στο αίτημα των ακολούθων του, «Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχώμεθα».

Θυμάστε;

□ Ποια διδάγματα μπορούμε να πάρουμε από τα λόγια και το παράδειγμα του Ιησού ως ανθρώπου προσευχής;

□ Για ποια πράγματα θα πρέπει να προσευχόμαστε, σχετικά με τον ουράνιο Πατέρα μας και το όνομά του;

□ Τι ζητάμε όταν προσευχόμαστε να έρθει η Βασιλεία του Θεού και να γίνει το θέλημά του στη γη;

□ Τι ζητάμε όταν προσευχόμαστε για το καθημερινό μας ψωμί;

□ Τι σημαίνει το ότι προσευχόμαστε για τη συγχώρηση των χρεών μας;

□ Γιατί είναι ζωτικό να προσευχόμαστε σχετικά με τον πειρασμό και την απελευθέρωση από τον Σατανά, τον πονηρό;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Οι ακόλουθοι του Ιησού τού ζήτησαν να τους διδάξει πώς να προσεύχονται. Ξέρετε πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τις οδηγίες που έδωσε αυτός σχετικά με το ζήτημα της προσευχής;