Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
Από την Κατάθλιψη στην Ευτυχία
Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι ευτυχής Θεός. (1 Τιμόθεον 1:11) Θέλει να είναι ευτυχισμένοι επίσης κι εκείνοι που τον υπηρετούν. Γι’ αυτό, αν κάποιος από τους δούλους του είναι καταθλιμμένος, ο Ιεχωβά θα τον βοηθήσει να υπομείνει τον πόνο και μερικές φορές ακόμη και να επανακτήσει ένα χαρούμενο πνεύμα. Η ακόλουθη εμπειρία από την Ουρουγουάη το καταδεικνύει αυτό.
Μια αδελφή περίμενε σε μια κλινική στο Μοντεβίδεο για να πάρει τα αποτελέσματα μιας ακτινογραφίας που είχε κάνει. Κάποια κυρία που καθόταν δίπλα της φοβόταν πολύ γι’ αυτό που πιθανόν θα της έλεγε ο γιατρός σχετικά με τα αποτελέσματα της εξέτασής της. Η αδελφή τής είπε ότι από τότε που είχε γίνει Μάρτυς του Ιεχωβά δεν φοβόταν τίποτα. Η κυρία, ωστόσο, είπε ότι αυτή δεν συμπαθούσε τους Μάρτυρες, επειδή αυτοί περιμένουν από τους ανθρώπους να ανταποκριθούν σε υπερβολικά υψηλούς κανόνες.
Τότε η αδελφή τής είπε πώς η γνώση της αλήθειας της Αγίας Γραφής είχε βοηθήσει την ίδια. Μετά το θάνατο της 18χρονης κόρης της, αυτή περιήλθε σε κατάσταση βαθιάς κατάθλιψης για οχτώ χρόνια. Ούτε οι ψυχίατροι ούτε οι δαπανηρές θεραπείες τη βοήθησαν να υπερνικήσει αυτή την κατάθλιψη. Αρκετές φορές, όπως είπε, νοσηλεύτηκε, αλλά χωρίς να δει καμιά καλυτέρευση. Επειδή η ίδια δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτα, είχε υπηρέτες για να φροντίζουν το σπίτι της. Επιχείρησε να αυτοκτονήσει επειδή είχε χάσει το ενδιαφέρον για τη ζωή. Τίποτα δεν φαινόταν ότι μπορούσε να τη βοηθήσει.
Κατόπιν, είπε στην κυρία, μια μέρα την επισκέφτηκαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και της άφησαν μερικά Βιβλικά έντυπα. Αυτό διήγειρε το ενδιαφέρον της για το Λόγο του Θεού, και άρχισε να διαβάζει την Αγία Γραφή από την αρχή ως το τέλος. Κάτι άρχισε να αλλάζει μέσα της. Άρχισε να σηκώνεται το πρωί και να δείχνει ενδιαφέρον για το νοικοκυριό της. Τελικά αποφάσισε να φροντίζει μόνη της το σπίτι και διαπίστωσε ότι ήταν σε θέση να το κάνει αυτό. Ήταν σαν να μην είχε αρρωστήσει ποτέ! Αυτό την έκανε να αισθάνεται πολύ ευτυχισμένη.
Δεν ξαναπήγε στον ψυχίατρο. Η θέλησή της για ζωή υποκινήθηκε από τη γνώση που πήρε από το Λόγο του Θεού, και αυτή η γνώση αποδείχτηκε ότι ήταν το καλύτερο φάρμακο. Έψαξε να βρει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και αυτοί άρχισαν μια τακτική μελέτη μαζί της. Άρχισε επίσης να παρακολουθεί συναθροίσεις, και πολύ σύντομα βαφτίστηκε. Τώρα δεν την ενοχλεί πλέον η κατάθλιψη και βρίσκει χαρά στο να υπηρετεί τον Ιεχωβά.
Η κυρία στο σαλόνι αναμονής άκουγε προσεκτικά. Κατόπιν είπε στην αδελφή: «Για αρκετό καιρό βρίσκω στο δρόμο μου Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά αν γίνω κάποτε εγώ η ίδια Μάρτυς του Ιεχωβά, να ξέρεις ότι αυτό θα συμβεί επειδή μου είπες αυτά τα πράγματα τώρα. Καθώς σε ακούω είναι σαν να αρχίζω να βλέπω φως σ’ ένα σκοτεινό τόπο».
Πολλοί άνθρωποι ολόγυρα στον κόσμο βλέπουν πόσο μάταιο είναι να προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα της ζωής από μόνοι τους, και στρέφονται στον Ιεχωβά Θεό. Πόσο ευτυχισμένοι είναι που μαθαίνουν για τον ερχόμενο νέο κόσμο του Θεού, όπου ο καθένας θα είναι ευτυχισμένος, και η κατάθλιψη θα ανήκει στο παρελθόν!—Παροιμίαι 16:20.