Να Ενθαρρύνετε ο Ένας τον Άλλον Καθώς Πλησιάζει η Ημέρα
«Ας ενθαρρύνωμεν ο ένας τον άλλον και τοσούτω μάλλον καθόσον βλέπετε να πλησιάζη η Ημέρα».—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:25, ΚΔΤΚ.
1, 2. Ποια μέρα πλησιάζει, και ποια πρέπει να είναι η στάση του λαού του Ιεχωβά;
ΑΥΤΟΙ που συμμετέχουν σήμερα στο να λένε ‘Ελάτε και πιείτε από το νερό της ζωής’, δεν απομονώνονται. Καθώς πλησιάζει η μεγάλη μέρα της νίκης του Ιεχωβά, αυτοί εφαρμόζουν τη Βιβλική συμβουλή: «Ας προσέχωμεν ο ένας τον άλλον, ώστε να παροτρυνώμεθα προς την αγάπην και τα καλά έργα, και να μη αμελούμε τας συναθροίσεις μας, καθώς συνηθίζουν να κάνουν μερικοί, αλλ’ ας ενθαρρύνωμεν ο ένας τον άλλον και τοσούτω μάλλον καθόσον βλέπετε να πλησιάζη η Ημέρα».—Εβραίους 10:24, 25, ΚΔΤΚ.
2 Οι Γραφές προφητεύουν σχετικά μ’ αυτή την ‘ημέρα’ ονομάζοντάς την ‘ημέρα του Ιεχωβά’. (2 Πέτρου 3:10) Εφόσον ο Ιεχωβά είναι ο Ύψιστος, ο παντοδύναμος Θεός, καμιά μέρα δεν θα μπορούσε να επισκιάσει τη δική του μέρα. (Πράξεις 2:20) Αυτή η μέρα θα σημάνει τη δικαίωση της κυριαρχίας του ως Θεού όλου του σύμπαντος. Αυτή η μέρα, που είναι απαράμιλλης σπουδαιότητας, πλησιάζει.
3. Από ποια άποψη ήταν πλησίον η μέρα του Ιεχωβά για τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, και τι θα πούμε για εμάς σήμερα;
3 Ο απόστολος Παύλος είπε στους Χριστιανούς τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας ότι η μέρα του Ιεχωβά πλησίαζε. Εκείνοι απέβλεπαν στον ερχομό αυτής της μέρας, αλλά εκείνη την εποχή αυτή η μέρα απείχε 1.900 περίπου χρόνια. (2 Θεσσαλονικείς 2:1-3) Παρά το γεγονός αυτό, έπρεπε να ενθαρρυνθούν επειδή εκείνη η μέρα ήταν απόλυτα βέβαιο ότι θα ερχόταν, και αν οι Χριστιανοί έμεναν σταθερά προσκολλημένοι σ’ αυτή την πίστη, θα εισέρχονταν σ’ αυτή την ευλογητή μέρα. (2 Τιμόθεον 4:8) Εκείνη την εποχή, αυτή η μέρα φαινόταν ότι πλησίαζε. Όσο για εμάς σήμερα, η μέρα του Ιεχωβά έχει πράγματι πλησιάσει. Όλες οι θαυμάσιες εκπληρώσεις της Βιβλικής προφητείας επιβεβαιώνουν αυτό το χαρωπό γεγονός. Σύντομα, το όνομα του Θεού μας, Ιεχωβά, θα αγιάζεται σε όλη την αιωνιότητα.—Λουκάς 11:2.
Ενθαρρύνθηκαν από το Θεϊκό Όνομα
4. Σύμφωνα με το εδάφιο Αποκάλυψις 19:6, ποιος πρόκειται να γίνει Βασιλιάς, και πώς μπορεί να διακρίνει κάποιος το όνομά του;
4 Το θεϊκό όνομα είναι ένα ζήτημα που πρέπει να ενδιαφέρει ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια. Η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version) δηλώνει: «Αινείτε τον Θεό! Γιατί ο Κύριος, ο Παντοδύναμος Θεός μας, είναι Βασιλιάς!» (Αποκάλυψις 19:6) Σύμφωνα μ’ αυτή τη μετάφραση της Αγίας Γραφής που έχει γίνει στον 20ό αιώνα, αυτός είναι ο Κύριος, ο παντοδύναμος Θεός. Αυτή η μετάφραση, καθώς και πολλές άλλες σύγχρονες μεταφράσεις, δεν δίνει το όνομα του θεϊκού Όντος που αρχίζει να κυβερνάει ως Βασιλιάς. Όμως, το θεϊκό όνομα περιλαμβάνεται στο επιφώνημα «Αλληλούια»! (‘Αινείτε τον Γιαχ’, δηλαδή ‘Αινείτε τον Ιεχωβά’) που βρίσκεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 19:6 σύμφωνα με τη Νεοελληνική Μετάφραση και με τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης «των Τεσσάρων Καθηγητών». Για μεγάλο χρονικό διάστημα της Κοινής μας Χρονολογίας, το θεϊκό όνομα είχε βασικά αποκρυφτεί στις μεταφράσεις της Αγίας Γραφής. Αλλά όπως θα δούμε, αυτό το όνομα υπήρξε αιτία μεγάλης ενθάρρυνσης για το λαό του Θεού, τόσο στους αρχαίους όσο και στους σύγχρονους καιρούς.
5, 6. (α) Γιατί έπρεπε να γνωρίζει ο Μωυσής το όνομα του Θεού τον οποίο αντιπροσώπευε; (β) Πώς πρέπει να επηρεάστηκαν οι Ισραηλίτες όταν ο Μωυσής τόνισε το θεϊκό όνομα;
5 Θυμόμαστε ότι όταν ο Μωυσής στάλθηκε από τον Ύψιστο Θεό στο λαό Ισραήλ που ήταν υποδουλωμένος στη γη της Αιγύπτου, στο μυαλό του λαού στον οποίο είχε σταλθεί ο Μωυσής εγέρθηκε το ερώτημα του ποιος τον απέστειλε. Ο Μωυσής ανέμενε ότι οι Ιουδαίοι που υπέφεραν παθήματα θα ήθελαν να μάθουν το όνομα του Θεού τον οποίο αντιπροσώπευε. Σχετικά μ’ αυτό διαβάζουμε στο εδάφιο Έξοδος 3:15: ‘Είπεν έτι ο Θεός προς τον Μωυσήν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών’.
6 Όταν τους τονίστηκε αυτή η πληροφορία, οι Ισραηλίτες πρέπει να ενθαρρύνθηκαν πολύ. Η απελευθέρωσή τους επιβεβαιωνόταν από τον μόνο αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Και πόσο ενθαρρυντική θα πρέπει να ήταν η προοπτική που είχαν να εξοικειωθούν με τον Θεό, όταν αυτός θα έδειχνε παραστατικά τι σήμαινε το προσωπικό του όνομα—χωρίς να απομονώσει υπεροπτικά τον εαυτό του!—Έξοδος 3:13· 4:29-31.
7. (α) Πώς γνωρίζουμε ότι οι μαθητές του Ιησού ήταν εξοικειωμένοι με το θεϊκό όνομα; (β) Πώς τέθηκε το όνομα του Θεού στο περιθώριο;
7 Οι μαθητές του Κυρίου Ιησού Χριστού ενθαρρύνθηκαν επίσης πάρα πολύ από το θεϊκό όνομα, Ιεχωβά, και απ’ αυτό που συμβόλιζε. (Ιωάννης 17:6, 26) Στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς δεν έθεσε το θεϊκό όνομα στο περιθώριο, και δεν ήταν σκοπός του να κάνει το δικό του όνομα, Ιησούς, να λάβει προτεραιότητα. Μόνο μετά την έναρξη της προειπωμένης αποστασίας από την αληθινή Χριστιανική πίστη τέθηκε το θεϊκό όνομα στο περιθώριο, ναι, σχεδόν εξαλείφθηκε από τις Χριστιανικές συζητήσεις. (Πράξεις 20:29, 30) Από τη στιγμή που άρχιζε να αποδίδεται μεγαλύτερη σπουδαιότητα στο όνομα του Γιου του Θεού, και να επισκιάζεται το όνομα του Πατέρα, η λατρεία των κατ’ όνομα Χριστιανών προς τον Πατέρα γινόταν όλο και πιο απρόσωπη, της έλειπε η οικειότητα κι έτσι δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντική.
8. Ποιο είναι το συνεχιζόμενο αποτέλεσμα που είχε πάνω στο λαό του Θεού η υιοθέτηση του ονόματος Μάρτυρες του Ιεχωβά;
8 Έτσι, όταν οι Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής, που ήταν συνταυτισμένοι με την Εταιρία Σκοπιά, υιοθέτησαν το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1931, αυτό ήταν αιτία για ανείπωτη χαρά. Το γεγονός αυτό δεν προξένησε μόνο χαρά, αλλά ήταν και πολύ ενθαρρυντικό. Γι’ αυτόν το λόγο, οι σπουδαστές της Γραφής που μόλις είχαν πάρει καινούριο όνομα μπορούσαν να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον.—Παράβαλε Ησαΐας 43:12.
9. Πώς αισθάνονται οι αληθινοί Χριστιανοί για Εκείνον του οποίου είναι Μάρτυρες;
9 Κατ’ επέκταση, οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα το βρίσκουν κατάλληλο να αναγνωρίσουν Εκείνον του οποίου είχε προλεχθεί ότι θα ήταν Μάρτυρες, όπως ακριβώς έκανε και ο Ηγέτης τους ο Ιησούς Χριστός όταν ήταν εδώ στη γη. (Αποκάλυψις 1:1, 2) Ναι, αναγνωρίζουν αυτόν ως τον μόνο του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά.—Ψαλμός 83:18.
Γέμισαν από Χαρά και Άγιο Πνεύμα
10-12. (α) Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της ενεργού δύναμης πάνω στους ακολούθους του Ιησού; (β) Πώς θα πρέπει να συμπεριφέρονται οι χαρωποί Μάρτυρες του Ιεχωβά ο ένας στον άλλον;
10 Ο Ιησούς Χριστός είπε στα αποχαιρετιστήρια λόγια του προς τους αποστόλους του: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».—Ματθαίος 28:19, 20.
11 Σημειώστε ότι οι νεοκατήχητοι Χριστιανοί έπρεπε να βαφτιστούν στο όνομα του αγίου πνεύματος. Αυτό το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο, αλλά η ενεργός δύναμη του Ιεχωβά Θεού, την οποία ασκεί μέσω του Ιησού Χριστού. Την Πεντηκοστή, ο Ιεχωβά Θεός μέσω του Ιησού εξέχυσε αυτή την ενεργό δύναμη πάνω στους αφιερωμένους ακολούθους του Ιησού Χριστού. (Πράξεις 2:33) Αυτοί γέμισαν μ’ αυτό το άγιο πνεύμα, και μια από τις εκδηλώσεις, δηλαδή ένας από τους καρπούς του αγίου πνεύματος είναι η χαρά. (Γαλάτας 5:22, 23· Εφεσίους 5:18-20) Η χαρά είναι μια ιδιότητα που παρακινεί. Οι μαθητές επρόκειτο να γεμίζουν με τη χαρά του αγίου πνεύματος. Η προσευχή που διατυπώθηκε από τον απόστολο Παύλο είναι πολύ κατάλληλη: «Ο δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση πάσης χαράς και ειρήνης δια της πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα δια της δυνάμεως του Πνεύματος του Αγίου».—Ρωμαίους 15:13.
12 Γεμάτοι μ’ αυτό το χαρωπό πνεύμα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, περιλαμβανομένου και του ‘πολύ όχλου’, θα πρέπει, ναι θα υποκινούνται να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον μέσα σ’ αυτό το εχθρικό σύστημα πραγμάτων. Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος μίλησε για ‘ανταλλαγή ενθάρρυνσης’.—Αποκάλυψις 7:9, 10· Ρωμαίους 1:12, ΜΝΚ· 14:17.
Έχουν Κάθε Λόγο για να Νιώθουν Ενθαρρυμένοι
13. Ποιους λόγους έχουμε για να νιώθουμε ενθαρρυμένοι και για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον;
13 Αφού οι Χριστιανοί βρίσκονται μέσα σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, του οποίου άρχοντας, ακόμη και θεός, είναι ο εναντιούμενος σε καθετί δίκαιο, θα πρέπει να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον στην παγκόσμια Χριστιανική εκκλησία που είναι διαποτισμένη με το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά Θεού. (Εβραίους 10:24, 25, ΚΔΤΚ· Πράξεις 20:28) Έχουμε κάθε λόγο για να νιώθουμε ενθαρρυμένοι. Ναι, πόσο ευγνώμονες είμαστε που έχουμε ακριβή γνώση για τον Ιεχωβά και για τον Γιο Του, καθώς και για την ενεργό δύναμη που χρησιμοποιούν αυτοί, δηλαδή το άγιο πνεύμα! Πόσο ευγνώμονες είμαστε για την ελπίδα που δίνουν! Μ’ αυτόν τον τρόπο, η λατρεία μας είναι γεμάτη χαρά. Ο απόστολος Παύλος είπε στους Χριστιανούς, στους οποίους απηύθυνε την επιστολή του, ότι θα έπρεπε να ενθαρρύνουν και να ενισχύουν ο ένας τον άλλον στην αγιότατη πίστη τους. Έπρεπε να το κάνουν αυτό ‘όσο περισσότερο έβλεπαν με συμβολικό τρόπο να πλησιάζει η ημέρα’. Επιπλέον, όταν οι πολιτικές δυνάμεις αυτής της γης εξαλείψουν την κατ’ όνομα Χριστιανοσύνη, μαζί με όλες τις άλλες ψεύτικες θρησκείες, η επικρατούσα κατάσταση θα απαιτεί να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον ακόμα περισσότερο.
14. Ποιοι πρέπει να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον, και πώς;
14 Ενώ οι πρεσβύτεροι αναλαμβάνουν την ηγεσία στο να ενθαρρύνουν το ποίμνιο στην εκκλησία τους, όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον, ακριβώς όπως προτρέπει το εδάφιο Εβραίους 10:25, ΚΔΤΚ. Μάλιστα, αυτή είναι μια Χριστιανική απαίτηση. Αν είστε μέλος κάποιας εκκλησίας, δίνετε εσείς τέτοια ενθάρρυνση; Μπορεί να αναρωτηθείτε, ‘Πώς είναι δυνατόν να το κάνω αυτό; Τι μπορώ να κάνω εγώ;’ Πρώτον, και μόνο με την παρουσία σας στις συναθροίσεις καθώς και με την υποστήριξή σας στη Χριστιανική διευθέτηση δεν ενθαρρύνονται όλοι οι άλλοι αδελφοί και αδελφές, όπως κι εσείς οι ίδιοι πιθανότατα ενθαρρύνεστε όταν βλέπετε άλλους να παρακολουθούν πιστά τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις; Μπορεί επίσης να ενθαρρυνθούν από το δικό σας παράδειγμα πιστής υπομονής. Με το να συνεχίζετε τη Χριστιανική σας πορεία παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής, χωρίς ποτέ να αποκάμνετε, μπορείτε να θέσετε ένα παράδειγμα που θα παρακινήσει κι άλλους.
Καταπολεμήστε την Αποθάρρυνση που Προέρχεται από τον Διάβολο
15. Γιατί έχει ο Διάβολος «θυμόν μέγαν», και ενάντια σε ποιον έχει αυτόν το θυμό;
15 Δεν είμαστε οι μόνοι που γνωρίζουμε ότι η μέρα του Ιεχωβά είναι πλησίον. Ο Σατανάς ο Διάβολος το ξέρει επίσης. Το εδάφιο Αποκάλυψις 12:12 μας λέει ότι τώρα υπάρχουν «ουαί» στη γη «διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει». Όπως υποδηλώνει το εδάφιο Αποκάλυψις 12:17, ο μεγάλος θυμός του κατευθύνεται εναντίον αυτών ‘που φυλάνε τις εντολές του Θεού και έχουν την μαρτυρίαν [το έργο της μαρτυρίας, ΜΝΚ] του Ιησού Χριστού’. Δεν υπάρχει αμφιβολία—ο Διάβολος θέλει να μας αποθαρρύνει! Και γνωρίζει ακριβώς τι προσπάθειες χρειάζεται να κάνει για να το πετύχει. Γνωρίζει τις αδυναμίες μας και τα προβλήματά μας και τα εκμεταλλεύεται.
16. Γιατί χρησιμοποιεί ο Σατανάς την αποθάρρυνση σαν όπλο;
16 Γιατί χρησιμοποιεί ο Διάβολος την αποθάρρυνση σαν όπλο; Επειδή συχνά πετυχαίνει. Ακόμη κι ένα άτομο που έχει υπομείνει απροκάλυπτη εναντίωση και διωγμό μπορεί να πέσει θύμα της αποθάρρυνσης. Ο Σατανάς θέλει να χλευάζει τον Ιεχωβά Θεό και προσπαθεί να αποδείξει ότι μπορεί να απομακρύνει τους ανθρώπους από την υπηρεσία Του. (Παροιμίαι 27:11· παράβαλε Ιώβ 2:4, 5· Αποκάλυψις 12:10.) Αν καταφέρει να σας αποθαρρύνει, μπορεί να σας κάνει να ελαττώσετε την υπηρεσία που αποδίδετε στον Θεό· μπορεί ακόμα και να σας κάνει να σταματήσετε, να γίνετε αδρανείς στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας.—2 Κορινθίους 2:10, 11· Εφεσίους 6:11· 1 Πέτρου 5:8.
17. Πώς έγιναν φανερά τα αρνητικά αποτελέσματα της αποθάρρυνσης στις μέρες του Μωυσή;
17 Τα αρνητικά αποτελέσματα που προέρχονται από την αποθάρρυνση μπορούν να επισημανθούν στην περίπτωση των Ισραηλιτών στην αρχαία Αίγυπτο. Αφού μίλησε ο Μωυσής στον Φαραώ, αυτός ο τύραννος αύξησε πάρα πολύ τα φορτία τους και την καταπίεση που ασκούσε πάνω τους. Ο Θεός είπε στον Μωυσή να διαβεβαιώσει τους Ισραηλίτες ότι Αυτός πράγματι θα τους απελευθέρωνε, θα τους έκανε λαό Του, θα τους βοηθούσε να διαφύγουν και θα τους έφερνε στη γη της επαγγελίας. Ο Μωυσής μίλησε γι’ αυτά τα πράγματα στο λαό Ισραήλ. Αλλά το εδάφιο Έξοδος 6:9, ΜΝΚ, αναφέρει: ‘Δεν άκουσαν τον Μωυσή εξαιτίας της αποθάρρυνσης και της σκληρής δουλείας’. Μέχρι να πείσει ο Ιεχωβά τον Μωυσή και να τον ενθαρρύνει, αυτή η αντίδραση είχε αποθαρρύνει ακόμα και τον Μωυσή κάνοντάς τον να μη θέλει να μιλήσει στον Φαραώ σύμφωνα με την εντολή που του είχε δοθεί.—Έξοδος 6:10-13.
18. Γιατί υπάρχει μεγάλη ανάγκη να καταπολεμήσει ο λαός του Θεού την αποθάρρυνση που προκαλεί ο Διάβολος;
18 Ο Σατανάς ο Διάβολος γνωρίζει πολύ καλά το αρνητικό αποτέλεσμα που μπορεί να έχει η αποθάρρυνση πάνω σ’ ένα δούλο του Θεού. Όπως λέει το εδάφιο Παροιμίαι 24:10: «Εάν μικροψυχήσης [αποθαρρυνθείς, ΜΝΚ] εν τη ημέρα της συμφοράς, μικρά είναι η δύναμίς σου». Εφόσον ζούμε τόσο βαθιά στον καιρό του τέλους, πρέπει να είμαστε δυνατοί και ισχυροί πνευματικά. Έχουμε τον αγώνα ενάντια στις ατέλειές μας, στις αδυναμίες και στα λάθη που μπορεί να μας σταθούν εμπόδιο· αλλά καθώς ο Σατανάς προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτά τα λάθη, χρειαζόμαστε βοήθεια.
Να Στηρίζεστε Σταθερά στη Θυσία του Χριστού
19. Τι θα μας βοηθήσει να καταπολεμήσουμε την αποθάρρυνση, και γιατί;
19 Μια μεγάλη βοήθεια στο θέμα αυτό είναι η προμήθεια του αντιλύτρου που ο Ιεχωβά έκανε δυνατή μέσω του Ιησού Χριστού. Μπορούμε να βγούμε νικητές αν στηριζόμαστε σταθερά στο αντίλυτρο. Είναι επικίνδυνο να ελαχιστοποιούμε αυτή την προμήθεια. Ναι, εφόσον είμαστε ατελείς θα συνεχίζουμε να σφάλλουμε ή να αμαρτάνουμε. Αλλά δεν είναι ανάγκη να αποθαρρυνθούμε και να παραιτηθούμε, νιώθοντας ότι δεν υπάρχει ελπίδα, και να πέσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο στην παγίδα του Σατανά. Γνωρίζουμε ότι έχουμε μια πλήρη θυσία για την αμαρτία. Το αντίλυτρο έχει τη δυνατότητα να αφαιρεί αμαρτίες. Αν ανήκουμε στον ‘πολύ όχλο’ πρέπει να έχουμε πλήρη πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι μπορούμε να ‘πλύνουμε τις στολές μας και να τις λευκάνουμε στο αίμα του Αρνίου’.—Αποκάλυψις 7:9, 14.
20. Πώς δείχνει το εδάφιο Αποκάλυψις 12:11 ότι ο Διάβολος, ο οποίος προκαλεί μεγάλη αποθάρρυνση, μπορεί να υπερνικηθεί;
20 Στο εδάφιο Αποκάλυψις 12:10 ο Σατανάς περιγράφεται ως «ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα». Πώς μπορούμε να νικήσουμε έναν τόσο πονηρό κατήγορο που αποθαρρύνει με τέτοιον τερατώδη τρόπο; Το εδάφιο 11 του ίδιου κεφαλαίου δίνει την απάντηση: «Αυτοί ενίκησαν αυτόν δια το αίμα του Αρνίου και δια τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου». Έτσι, ο λαός του Ιεχωβά πρέπει να έχει πλήρη πεποίθηση στη λυτρωτική θυσία, στο αίμα του Αρνιού. Διατηρείτε ισχυρή την ενθάρρυνση που προέρχεται από την επίδοση μαρτυρίας με το να μεταδίδετε τακτικά τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού σε όποιον μπορείτε.
21. Πώς μπορεί άθελά μας να συμμετέχουμε στο έργο που κάνει ο Διάβολος αποθαρρύνοντας τους αδελφούς μας;
21 Μερικές φορές, ακόμα και άθελά μας, μπορεί να συμμετέχουμε στο έργο που κάνει ο Διάβολος αποθαρρύνοντας τους αδελφούς μας. Πώς; Με το να γίνουμε πολύ επικριτικοί, πολύ απαιτητικοί ή υπέρμετρα δίκαιοι. (Εκκλησιαστής 7:16) Όλοι μας έχουμε ατέλειες και αδυναμίες. Ας μην τις χρησιμοποιούμε όπως τις χρησιμοποιεί ο Διάβολος. Αντίθετα, ας λέμε ενθαρρυντικά λόγια για τους αδελφούς μας και για το λαό του Ιεχωβά ως μια οργανωμένη ομάδα. Πρέπει να εξακολουθούμε να εγκαρδιώνουμε ο ένας τον άλλον και έτσι να αποφεύγουμε να αποκαρδιώνουμε ο ένας τον άλλον.
Να Δίνετε Ενθάρρυνση Καθώς Πλησιάζει η Μέρα
22, 23. (α) Γιατί δεν θα πρέπει να περιμένουμε μόνο από τους πρεσβυτέρους να είναι πηγή ενθάρρυνσης; (β) Πώς μπορούν οι επίσκοποι που είναι στη Χριστιανική εκκλησία να ενθαρρυνθούν;
22 Πρέπει να είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να ενθαρρύνουμε πάντοτε ο ένας τον άλλον καθώς πλησιάζει η μέρα. Μπορείτε να ενθαρρύνετε άλλους με το πιστό σας παράδειγμα και με τα παρηγορητικά σας λόγια. Να μιμείστε τον Ιεχωβά και τον Κύριο Ιησού Χριστό σ’ αυτό. Μην περιμένετε μόνο από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας να είναι πηγή ενθάρρυνσης. Και οι ίδιοι οι πρεσβύτεροι χρειάζονται ενθάρρυνση. Έχουν αδυναμίες και ελαττώματα, όπως ακριβώς και το υπόλοιπο ποίμνιο, και πρέπει να αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα για να προμηθεύουν τα αναγκαία για τις οικογένειές τους σ’ έναν κόσμο που καταρρέει. Εκτός αυτού, αντιμετωπίζουν αυτό που ο Παύλος περιέγραψε ως τη μέριμνα των εκκλησιών. (2 Κορινθίους 11:28, 29) Το έργο που έχουν να κάνουν είναι δύσκολο—χρειάζονται ενθάρρυνση.
23 Μπορείτε να ενθαρρύνετε πάρα πολύ αυτά τα άτομα που έχουν θέσεις επισκόπησης στη Χριστιανική εκκλησία με το να συνεργάζεστε μαζί τους. Κάνοντάς το αυτό, θα ακολουθείτε τη συμβουλή που αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 13:17: «Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον· δια να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί».
24. Σ’ αυτόν τον καιρό της αποθάρρυνσης, τι πρέπει να κάνουμε, και γιατί;
24 Ζούμε σ’ έναν καιρό αποθάρρυνσης. Οι καρδιές των ανθρώπων θα αποψυχούν από το φόβο και από την προσδοκία των δεινών που θα επέλθουν στην οικουμένη, όπως προείπε ο Ιησούς. (Λουκάς 21:25, 26) Με τόσο πολλά προβλήματα που τείνουν να καταθλίβουν και να αποκαρδιώνουν, ας «ενθαρρύνωμεν ο ένας τον άλλον και τοσούτω μάλλον καθόσον βλέπετε να πλησιάζη η Ημέρα». Να ακολουθείτε την καλή συμβουλή του αποστόλου Παύλου που αναφέρεται στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:11: «Παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο είς τον άλλον, καθώς και κάμνετε».
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Γιατί πρέπει οι Χριστιανοί να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον, ακόμη περισσότερο από πριν;
◻ Πώς έχει αποδειχτεί η γνώση του θεϊκού ονόματος ενθαρρυντική για το λαό του Ιεχωβά;
◻ Με ποιους τρόπους μπορούμε προσωπικά να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον;
◻ Γιατί δεν πρέπει να συμμετέχουμε στο έργο που κάνει ο Διάβολος αποθαρρύνοντας τους αδελφούς μας;
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Οι πρεσβύτεροι αναλαμβάνουν την ηγεσία στο να ενθαρρύνουν το ποίμνιο στην εκκλησία τους