Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Αγωνία Πάνω στο Ξύλο του Βασανισμού

ΜΑΖΙ με τον Ιησού οδηγούνται για να εκτελεστούν δυο ληστές. Όχι μακριά από την πόλη, η πομπή σταματάει στο μέρος που ονομάζεται Γολγοθάς ή Κρανίου Τόπος.

Βγάζουν τα ρούχα των κρατουμένων. Μετά τους δίνουν κρασί στο οποίο έχει προστεθεί μύρο ως ναρκωτικό. Προφανώς το έχουν ετοιμάσει οι γυναίκες της Ιερουσαλήμ, και οι Ρωμαίοι δεν αρνούνται αυτό το παυσίπονο παρασκεύασμα σ’ αυτούς που θα κρεμαστούν στο ξύλο. Ωστόσο, όταν το γεύεται ο Ιησούς αρνείται να πιει. Γιατί; Προφανώς θέλει να κατέχει πλήρως τις αισθήσεις του στη διάρκεια αυτής της ύψιστης δοκιμής της πίστης του.

Τώρα τεντώνουν τον Ιησού στο ξύλο τοποθετώντας τα χέρια του πάνω από το κεφάλι του. Έπειτα οι στρατιώτες καρφώνουν μεγάλα καρφιά στα χέρια του και στα πόδια του. Αυτός συσπάται από τον πόνο καθώς τα καρφιά διατρυπούν σάρκα και ιστούς. Όταν σηκώνουν το ξύλο, ο πόνος είναι φρικτός επειδή το βάρος του σώματος ξεσκίζει τις πληγές που έχουν προκληθεί από τα καρφιά. Παρ’ όλα αυτά, αντί να αρχίσει να απειλεί, ο Ιησούς προσεύχεται για τους Ρωμαίους στρατιώτες: ‘Πατέρα, συγχώρεσέ τους, επειδή δεν ξέρουν τι κάνουν’.

Ο Πιλάτος βάζει στο ξύλο μια επιγραφή που λέει: ‘Ιησούς ο Ναζωραίος ο Βασιλιάς των Ιουδαίων’. Προφανώς, το γράφει αυτό όχι μόνο επειδή σέβεται τον Ιησού, αλλά από απέχθεια για τους Ιουδαίους ιερείς που απέσπασαν απ’ αυτόν τη θανατική καταδίκη του Ιησού. Για να μπορούν όλοι να διαβάσουν την επιγραφή, ο Πιλάτος φροντίζει να γραφτεί σε τρεις γλώσσες—στην εβραϊκή, στην επίσημη λατινική και στην κοινή ελληνική.

Οι αρχιερείς, συμπεριλαμβανομένων και του Καϊάφα και του Άννα, είναι στενοχωρημένοι. Αυτή η διακήρυξη αμαυρώνει τη στιγμή του θριάμβου τους. Γι’ αυτό διαμαρτύρονται: ‘Μη γράψεις «Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων», αλλά ότι αυτός είπε, «Εγώ είμαι Βασιλιάς των Ιουδαίων»’. Εκνευρισμένος επειδή έγινε όργανο των ιερέων, ο Πιλάτος απαντά με αποφασιστικότητα και περιφρόνηση: ‘Ό,τι έγραψα έγραψα’.

Οι ιερείς, μαζί μ’ ένα μεγάλο πλήθος, συγκεντρώνονται τώρα στον τόπο της εκτέλεσης, και οι ιερείς προσπαθούν να αντικρούσουν τη μαρτυρία της επιγραφής. Επαναλαμβάνουν την ψεύτικη μαρτυρία που είχε διατυπωθεί νωρίτερα στις δίκες που έγιναν στο Σάνχεδριν. Επομένως, δεν είναι άξιο απορίας που οι περαστικοί αρχίζουν να μιλούν προσβλητικά, κουνώντας τα κεφάλια τους κοροϊδευτικά και λέγοντας: ‘Ω, εσύ που θα γκρέμιζες το ναό και θα τον έχτιζες σε τρεις μέρες, σώσε τον εαυτό σου! Αν είσαι γιος του Θεού, κατέβα από το ξύλο του βασανισμού!’

‘Άλλους έσωσε· τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει!’ πετάγονται και λένε οι αρχιερείς και οι θρησκευτικοί τους υποστηρικτές. ‘Είναι Βασιλιάς του Ισραήλ· ας κατέβει τώρα από το ξύλο του βασανισμού και θα πιστέψουμε σ’ αυτόν. Έθεσε την εμπιστοσύνη του στον Θεό· αφήστε Αυτόν λοιπόν να τον σώσει αν Αυτός τον θέλει, επειδή είπε, «Είμαι Γιος του Θεού»’.

Οι στρατιώτες παρασύρονται από το πνεύμα που επικρατεί και αρχίζουν κι αυτοί να περιπαίζουν τον Ιησού. Κοροϊδευτικά του προσφέρουν ξίδι, προφανώς κρατώντας το ακριβώς μπροστά στα κατάξερα χείλη του. ‘Αν είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων’, χλευάζουν, ‘σώσε τον εαυτό σου’. Ακόμα και οι ληστές—ο ένας κρεμασμένος σε ξύλο στα δεξιά τού Ιησού και ο άλλος στα αριστερά του—τον εμπαίζουν. Σκεφτείτε το! Ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ, ναι, αυτός που συμμετείχε με τον Ιεχωβά Θεό στη δημιουργία των πάντων, υπομένει με αποφασιστικότητα όλη αυτή την κακοποίηση!

Οι στρατιώτες παίρνουν τα εξωτερικά ενδύματα του Ιησού και τα χωρίζουν σε τέσσερα μέρη. Ρίχνουν κλήρους για να δουν ποιος θα τα πάρει. Όμως το εσωτερικό ένδυμα είναι χωρίς ραφές, πράγμα το οποίο δείχνει ότι είναι υψηλής ποιότητας. Γι’ αυτό οι στρατιώτες λένε ο ένας στον άλλον: ‘Ας μην το σκίσουμε, αλλά ας αποφασίσουμε με κλήρους ποιος θα το πάρει’. Μ’ αυτόν τον τρόπο, άθελά τους εκπληρώνουν το εδάφιο που λέει: ‘Μοίρασαν τα εξωτερικά μου ενδύματα αναμεταξύ τους, και για τα ρούχα μου έριξαν κλήρους’.

Καθώς περνάει η ώρα, ένας από τους ληστές φτάνει στο σημείο να εκτιμήσει το ότι ο Ιησούς πρέπει αληθινά να είναι βασιλιάς. Γι’ αυτό επιπλήττει το σύντροφό του λέγοντας: ‘Δεν φοβάσαι καθόλου τον Θεό, τώρα που κι εσύ έχεις λάβει την ίδια καταδίκη; Και μάλιστα, εμείς δικαιολογημένα, επειδή λαβαίνουμε στο πλήρες αυτό που μας αξίζει για πράγματα που κάναμε· αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν έκανε τίποτα το εσφαλμένο’. Κατόπιν, απευθύνεται στον Ιησού παρακαλώντας: ‘Θυμήσου με όταν αναλάβεις τη βασιλεία σου’.

‘Αλήθεια σου λέω σήμερα’, αποκρίνεται ο Ιησούς, ‘θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο’. Αυτή η υπόσχεση θα εκπληρωθεί όταν ο Ιησούς κυβερνήσει ως Βασιλιάς στον ουρανό και αναστήσει αυτόν το μετανοημένο κακοποιό σε ζωή στη γη στον Παράδεισο, τον οποίον οι επιζώντες από τον Αρμαγεδδώνα και οι σύντροφοί τους θα έχουν το προνόμιο να καλλιεργούν. Ματθαίος 27:33-44· Μάρκος 15:22-32· Λουκάς 23:27, 32-43· Ιωάννης 19:17-24.

◆ Γιατί αρνείται ο Ιησούς να πιει το κρασί στο οποίο έχει προστεθεί μύρο ως ναρκωτικό;

◆ Γιατί, προφανώς, είναι αναρτημένη η επιγραφή στο ξύλο του βασανισμού του Ιησού, και για ποια περαιτέρω συζήτηση ανάμεσα στον Πιλάτο και στους αρχιερείς γίνεται αυτή αφορμή;

◆ Ποια περαιτέρω κακοποίηση υφίσταται ο Ιησούς στο ξύλο του βασανισμού, και από τι είναι φανερό ότι υποκινείται;

◆ Πώς εκπληρώνεται προφητεία μ’ αυτό που γίνεται στα ενδύματα του Ιησού;

◆ Τι αλλαγή κάνει ένας από τους ληστές, και πώς θα εκπληρώσει ο Ιησούς την παράκλησή του;