Ο Καλός Ρωμαίος Εκατόνταρχος
ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ εκατόνταρχοι δεν φημίζονταν για την καλοσύνη τους. Διορισμένος να ηγείται μιας ομάδας εκατό σκληραγωγημένων από τις μάχες στρατιωτών, ο εκατόνταρχος έπρεπε να είναι σκληρός εκπαιδευτής, αυστηρός στα θέματα πειθαρχίας και, μερικές φορές, ακόμα και δήμιος. Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή μάς λέει για ένα Ρωμαίο εκατόνταρχο του ‘τάγματος του Σεβαστού’, ο οποίος έδειξε πραγματική γενναιοδωρία και συμπόνια στον απόστολο Παύλο. Το όνομά του; Ιούλιος.
Η Αγία Γραφή μάς παρουσιάζει αυτόν τον άντρα στο βιβλίο των Πράξεων, κεφάλαιο 27. Ο απόστολος Παύλος είχε ζητήσει να ακούσει ο Καίσαρας την υπόθεσή του στη Ρώμη. Έτσι, ο Παύλος μαζί με αρκετούς άλλους φυλακισμένους παραδόθηκε στη φροντίδα ενός ‘εκατόνταρχου που τον έλεγαν Ιούλιο, από του τάγματος του Σεβαστού’. Απέπλευσαν από το λιμάνι που βρισκόταν στην πόλη της Καισάρειας, βορειοδυτικά της Ιερουσαλήμ, η οποία χρησιμοποιούνταν ως αρχηγείο για τα ρωμαϊκά στρατεύματα. Ο ιστορικός Λουκάς λέει: «Την άλλην ημέραν εφθάσαμεν εις Σιδώνα· και ο Ιούλιος φιλανθρώπως φερόμενος [συμπεριφέρθηκε με ανθρώπινη καλοσύνη, ΜΝΚ] προς τον Παύλον επέτρεψεν εις αυτόν να υπάγη προς τους φίλους αυτού και να λάβη περίθαλψιν».—Πράξεις 27:1-3.
Το γιατί ο Ιούλιος υποκινήθηκε να δείξει τέτοια καλοσύνη δεν αποκαλύπτεται στην Αγία Γραφή. Μπορεί να είχε λάβει διαταγές από τον Κυβερνήτη Φήστο να έχει ο Παύλος ειδική μεταχείριση. Ή ίσως γνωρίζοντας τις περιστάσεις της σύλληψης του Παύλου, ο Ιούλιος μπορεί απλώς να θαύμαζε το θάρρος και την ακεραιότητά του. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, ο Ιούλιος φαίνεται πως καταλάβαινε ότι ο Παύλος δεν ήταν ένας συνηθισμένος κρατούμενος.
Παρ’ όλα αυτά, ο Ιούλιος προτίμησε να μην ακούσει την προειδοποίηση του Παύλου που έλεγε να μην αποπλεύσουν από τους Καλούς Λιμένες. Σύντομα το πλοίο έπεσε σε θυελλώδη άνεμο, ο οποίος απειλούσε να το προσαράξει στα ανοιχτά της ακτής της βόρειας Αφρικής. (Πράξεις 27:8-17) Καθώς μαινόταν αυτή η θύελλα, ο Παύλος σηκώθηκε και διαβεβαίωσε τους φοβισμένους επιβάτες ότι ‘εξ αυτών ουδεμία ψυχή δεν ήθελε χαθή, ειμή μόνον το πλοίον’. Ωστόσο, μερικοί από τους ναύτες προσπάθησαν αργότερα να δραπετεύσουν. Τότε ο Παύλος είπε στον Ιούλιο: «Εάν ούτοι δεν μείνωσιν εν τω πλοίω, σεις δεν δύνασθε να σωθήτε».—Πράξεις 27:21, 22, 30, 31.
Αυτή τη φορά, ο Ιούλιος προτίμησε να ακούσει τον Παύλο και η απόδραση των ναυτών ματαιώθηκε. Σύμφωνα με την πρόβλεψη του Παύλου, το πλοίο προσάραξε σε μια ξέρα και καταστράφηκε. Επειδή οι στρατιώτες που ήταν στο πλοίο φοβήθηκαν ότι οι φυλακισμένοι θα δραπέτευαν αποφάσισαν να τους σκοτώσουν όλους. Για άλλη μια φορά, όμως, παρενέβη ο Ιούλιος και εμπόδισε τους άντρες του, σώζοντας έτσι τη ζωή του Παύλου.—Πράξεις 27:32, 41-44.
Η Αγία Γραφή δεν μας λέει τι απέγινε αυτός ο καλός εκατόνταρχος ή αν ασπάστηκε ποτέ τη Χριστιανική πίστη. Όση καλοσύνη έδειξε ήταν εκδήλωση της λειτουργίας μιας θεόδοτης συνείδησης. (Ρωμαίους 2:14, 15) Οι Χριστιανοί, ωστόσο, προχωρούν πέρα από την απλή ανθρώπινη καλοσύνη και δείχνουν θεοσεβή καλοσύνη, η οποία προέρχεται από το ότι έχουν το πνεύμα του Θεού. (Γαλάτας 5:22, ΜΝΚ) Βέβαια, αν ένας ειδωλολάτρης στρατιώτης που δεν γνώριζε τον Θεό μπόρεσε να δείξει καλοσύνη, πόσο μάλλον ο λαός του Θεού πρέπει να υποκινηθεί να το κάνει αυτό!