Ο Μεγαλειώδης Δημιουργός μας και τα Έργα Του

ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΕΙΝΑΙ! Οι φοβεροί καταρράκτες του Ιγκουασού ή του Νιαγάρα, τα επιβλητικά φαράγγια της Αριζόνας ή της Χαβάης, τα υπέροχα φιόρδ της Νορβηγίας ή της Νέας Ζηλανδίας—τι επιφωνήματα θαυμασμού προκαλούν αυτά τα θαύματα της φύσης! Αλλά είναι αυτά απλώς τυχαία προϊόντα της λεγόμενης Μητέρας Φύσης; Όχι, είναι πολύ περισσότερο από αυτό! Αυτά είναι τα εξαίσια έργα ενός Μεγαλειώδους Δημιουργού, ενός στοργικού ουράνιου Πατέρα για τον οποίο ο σοφός Βασιλιάς Σολομών έγραψε: «Τα πάντα έκαμε καλά εν τω καιρώ εκάστου· και τον κόσμον υπέβαλεν εις την διάνοιαν αυτών [ακόμα και χρόνο απροσδιόριστο έχει θέσει στην καρδιά τους, ΜΝΚ], χωρίς ο άνθρωπος να δύναται να εξιχνιάση απ’ αρχής μέχρι τέλους το έργον, το οποίον ο Θεός έκαμεν». (Εκκλησιαστής 3:11) Είναι αλήθεια ότι θα χρειαζόταν μια αιωνιότητα για να εξιχνιάσουν οι άνθρωποι όλα τα θαυμάσια έργα με τα οποία έχει γεμίσει το σύμπαν ο Δημιουργός μας.

Τι Μεγαλειώδη Δημιουργό έχουμε! Επίσης, πόσο χαιρόμαστε που αυτός ο παντοδύναμος Θεός «εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς δια του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ου έκαμε και τους αιώνας [τα συστήματα πραγμάτων, ΜΝΚ]». (Εβραίους 1:2) Αυτός ο Γιος, ο Ιησούς Χριστός, εκτιμούσε τα όμορφα πράγματα της δημιουργίας του Πατέρα του. Αναφερόταν συχνά σε αυτά καθώς περιέγραφε τους σκοπούς του Πατέρα του και καθώς έλεγε ενθαρρυντικά λόγια στους ακροατές του. (Ματθαίος 6:28-30· Ιωάννης 4:35, 36) ‘Μέσω πίστης’ πολλοί έχουν αντιληφτεί ότι τα θαύματα της δημιουργίας «εκτίσθησαν με τον λόγον του Θεού». (Εβραίους 11:3) Η καθημερινή μας ζωή θα πρέπει να αντανακλά αυτή την πίστη.—Ιακώβου 2:14, 26.

Πράγματι, τα δημιουργήματα του Θεού μας είναι μεγαλειώδη. Αντανακλούν με θαυμάσιο τρόπο τη σοφία του, τη δύναμή του, τη δικαιοσύνη του και την αγάπη του. Για παράδειγμα, έδωσε κλίση στον άξονα της γης μας και την έθεσε σε περιστροφή γύρω από τον ήλιο έτσι ώστε το μελλοντικό του δημιούργημα, ο άνθρωπος, θα μπορούσε να απολαμβάνει τη γοητευτική εναλλαγή των εποχών. Ο Θεός δήλωσε: «Εν όσω μένει η γη, σπορά και θερισμός, και ψύχος και καύμα, και θέρος και χειμών, και ημέρα και νυξ, δεν θέλουσι παύσει». (Γένεσις 8:22) Επιπλέον, ο Θεός εφοδίασε πλουσιοπάροχα τη γη μας με πολύτιμα ορυκτά. Κυρίως, προμήθευσε αφθονία νερού, το οποίο θα γινόταν αργότερα ένα ζωτικό συστατικό και μέσο συντήρησης όλης της επίγειας ζωής.

Κατά τη διάρκεια μιας εύτακτης διαδοχής έξι ‘δημιουργικών ημερών’, όπου η καθεμιά ήταν διάρκειας χιλιάδων χρόνων, ‘το πνεύμα [η ενεργός δύναμη, ΜΝΚ] του Θεού’ άρχισε να προετοιμάζει τη γη για να κατοικηθεί από τον άνθρωπο. Το φως με το οποίο βλέπουμε, ο αέρας που αναπνέουμε, η στεριά στην οποία ζούμε, η βλάστηση, η εναλλαγή ημέρας και νύχτας, τα ψάρια, τα πουλιά, τα ζώα—όλα έγιναν με τη σειρά από τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας για την εξυπηρέτηση και την απόλαυση του ανθρώπου. (Γένεσις 1:2-25) Ασφαλώς, μπορούμε να ενωθούμε με τον ψαλμωδό αναφωνώντας: ‘Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Ιεχωβά. Τα πάντα εν σοφία εποίησας· η γη είναι πλήρης των ποιημάτων σου’.—Ψαλμός 104:24.

Το Αριστούργημα της Δημιουργίας του Θεού

Καθώς η έκτη δημιουργική «ημέρα» έφτανε στο τέλος της, ο Θεός έπλασε τον άντρα και κατόπιν τη γυναίκα ως βοηθό και σύντροφό του. Τι αριστοτεχνικό αποκορύφωμα δόθηκε στην επίγεια δημιουργία, πολύ πιο θαυμάσιο από κάθε άλλη φυσική δημιουργία που είχε λάβει χώρα προηγουμένως! Το εδάφιο Ψαλμός 115:16 μας πληροφορεί: ‘Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Ιεχωβά, την δε γην έδωκεν εις τους υιούς των ανθρώπων’. Έτσι, ο Ιεχωβά σχεδίασε εμάς τις ανθρώπινες ψυχές με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούμε και να απολαμβάνουμε και να χρησιμοποιούμε τα προηγούμενα δημιουργήματά του στη γη. Πόσο ευγνώμονες θα πρέπει να είμαστε για τα μάτια μας—που είναι πολύ πιο πολύπλοκα από την καλύτερη φωτογραφική μηχανή—τα οποία μπορούν να βλέπουν το γεμάτο χρώματα κόσμο που μας περιβάλλει! Έχουμε τα αφτιά μας—που είναι καλύτερα από οποιοδήποτε ανθρωποποίητο ηχητικό σύστημα—για να μας βοηθούν να απολαμβάνουμε τις συζητήσεις, τη μουσική και το μελωδικό κελάηδημα των πουλιών. Έχουμε έναν έμφυτο μηχανισμό ομιλίας, περιλαμβανομένης της λειτουργικής γλώσσας. Οι γευστικοί κάλυκες της γλώσσας, σε συνδυασμό με την αίσθηση της όσφρησης που έχουμε, φροντίζουν επίσης να υπάρχει απόλαυση καθώς γευόμαστε μια ατελείωτη ποικιλία φαγητών. Επίσης πόσο εκτιμούμε το άγγιγμα από το χέρι ενός ανθρώπου που αγαπάμε! Ασφαλώς μπορούμε να ευχαριστούμε τον Δημιουργό μας, όπως έκανε και ο ψαλμωδός ο οποίος είπε: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο».—Ψαλμός 139:14.

Η Στοργική Καλοσύνη του Δημιουργού Μας

Ο ψαλμωδός έγραψε: ‘Δοξολογείτε τον Ιεχωβά, διότι είναι αγαθός . . . · τον μόνον ποιούντα θαυμάσια μεγάλα· διότι εις τον αιώνα το έλεος [η στοργική καλοσύνη, ΜΝΚ] αυτού’. (Ψαλμός 136:1-4) Αυτή η στοργική καλοσύνη τον υποκινεί τώρα να κάνει θαυμάσια πράγματα, πολύ πιο μεγαλειώδη από όλα τα δημιουργήματα που μόλις περιγράψαμε. Ναι, ακόμα και ενόσω αναπαύεται από τη δημιουργία υλικών πραγμάτων, αυτός εξακολουθεί να δημιουργεί σε πνευματικό επίπεδο. Αυτό το κάνει για να απαντήσει σε μια πονηρή πρόκληση που εκτοξεύτηκε εναντίον του. Πώς συνέβη αυτό;

Ο πρώτος άντρας και η πρώτη γυναίκα τοποθετήθηκαν σε έναν υπέροχο παράδεισο, την Εδέμ. Ωστόσο, ένας αποστάτης άγγελος, ο Σατανάς, παρουσιάστηκε ως θεός και οδήγησε εκείνο το ανθρώπινο ζευγάρι σε ανταρσία εναντίον του Ιεχωβά. Δικαιολογημένα, ο Θεός τούς καταδίκασε σε θάνατο, με αποτέλεσμα τα παιδιά τους, ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή, να περιέλθουν σε αμαρτωλή, θνήσκουσα κατάσταση. (Ψαλμός 51:5) Η Βιβλική αφήγηση σχετικά με τον Ιώβ δείχνει ότι ο Σατανάς προκάλεσε τον Θεό, ισχυριζόμενος ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κρατήσει ακεραιότητα σε Αυτόν κάτω από δοκιμασία. Αλλά ο Ιώβ απέδειξε ότι ο Σατανάς ήταν ένας ποταπός ψεύτης, πράγμα που το έχουν αποδείξει πολλοί άλλοι πιστοί δούλοι του Θεού από τους Βιβλικούς χρόνους μέχρι και την εποχή μας. (Ιώβ 1:7-12· 2:2-5, 9, 10· 27:5) Ο Ιησούς, ως τέλειος άνθρωπος, τήρησε απαράμιλλη ακεραιότητα, όπως φάνηκε από το παράδειγμά του.—1 Πέτρου 2:21-23.

Επομένως, ο Ιησούς μπορούσε να πει: «Ο άρχων του κόσμου [ο Σατανάς] . . . δεν έχει ουδέν εν εμοί». (Ιωάννης 14:30) Ωστόσο, μέχρι σήμερα «ο κόσμος ολόκληρος βρίσκεται υπό την εξουσίαν του πονηρού». (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ) Εφόσον ο Σατανάς αμφισβήτησε την ορθότητα της κυριαρχίας του Ιεχωβά, του δόθηκαν περίπου 6.000 χρόνια για να αποδείξει αν μπορεί να πετύχει η από μέρους του διακυβέρνηση της ανθρωπότητας. Πόσο αξιοθρήνητα απέτυχε, όπως εξακολουθούν να αποδεικνύουν οι παγκόσμιες συνθήκες που διαρκώς επιδεινώνονται! Ο στοργικός Θεός μας, ο Ιεχωβά, σύντομα θα εξαλείψει αυτή τη διεφθαρμένη παγκόσμια κοινωνία, διεκδικώντας τη δικαιωματική κυριαρχία Του πάνω στη γη. Τι ευχάριστη ανακούφιση θα φέρει αυτό στους ανθρώπους που ποθούν ειρηνική, δίκαιη διακυβέρνηση!—Ψαλμός 37:9-11· 83:17, 18.

Εντούτοις, δεν είναι μόνο αυτό! Η στοργική καλοσύνη του Θεού θα εκδηλωθεί περαιτέρω με βάση τα λόγια του Ιησού, στο εδάφιο Ιωάννης 3:16: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [της ανθρωπότητας], ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». Αυτή η αποκατάσταση της προοπτικής που έχει η ανθρωπότητα για αιώνια ζωή στη γη περιλαμβάνει τη δημιουργία νέων πραγμάτων. Ποια είναι αυτά; Πώς ωφελούν την ανθρωπότητα που στενάζει; Το επόμενο άρθρο μας θα μας το δείξει.