Πόσο Ακριβής Ιστορικά Είναι η Αγία Γραφή;

«ΑΛΗΘΕΙΑΝ λέγω . . . , δεν ψεύδομαι», δήλωσε ένας Βιβλικός συγγραφέας στο νεαρό φίλο του. (1 Τιμόθεον 2:7) Εκφράσεις σαν και αυτή η οποία εμφανίζεται στις επιστολές του Παύλου θέτουν μια πρόκληση για τους επικριτές της Αγίας Γραφής.a Έχουν περάσει 1.900 και πλέον χρόνια από τότε που γράφτηκαν οι επιστολές του Παύλου. Έπειτα από τόσο καιρό, κανείς δεν έχει προβάλει ούτε έχει αποδείξει με επιτυχία έστω και ένα σημείο ανακρίβειας στις επιστολές του.

Ο Βιβλικός συγγραφέας Λουκάς εκδήλωσε επίσης ενδιαφέρον για την ακρίβεια. Κατέγραψε μια αφήγηση για τη ζωή και τη διακονία του Ιησού, και κατόπιν κατέγραψε τη δική του αφήγηση που ονομάζεται Πράξεις των Αποστόλων. ‘Έχω ερευνήσει τα πάντα από την αρχή με ακρίβεια’, έγραψε ο Λουκάς.—Λουκάς 1:3, ΜΝΚ.

Μαρτυρίες Υπέρ της Ακρίβειας

Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι επικριτές της Αγίας Γραφής αμφισβήτησαν την ακρίβεια του Λουκά ως ιστορικού. Επιπλέον, ισχυρίστηκαν ότι η ιστορία στις Πράξεις επινοήθηκε στα μέσα του δεύτερου αιώνα Κ.Χ. Ο Βρετανός αρχαιολόγος Σερ Ουίλιαμ Μίτσελ Ράμσεϊ ήταν ένας από εκείνους που το πίστευαν αυτό. Αλλά αφού ερεύνησε τα ονόματα και τις τοποθεσίες που αναφέρονταν από τον Λουκά, ομολόγησε: «Πείστηκα σταδιακά ότι η αφήγηση αποκάλυπτε καταπληκτική αλήθεια σε διάφορες λεπτομέρειες».

Όταν ο Ράμσεϊ έγραψε τα παραπάνω, υπήρχε ένα ζήτημα σχετικά με την ακρίβεια του Λουκά το οποίο παρέμενε άλυτο. Αυτό είχε να κάνει με τις πολύ κοντινές πόλεις Ικόνιο, Λύστρα και Δέρβη. Ο Λουκάς άφηνε να εννοηθεί ότι το Ικόνιο διέφερε από τα Λύστρα και τη Δέρβη, περιγράφοντας τις τελευταίες ως «πόλεις της Λυκαονίας». (Πράξεις 14:6) Ωστόσο, όπως δείχνει ο συνοδευτικός χάρτης, τα Λύστρα βρίσκονταν πιο κοντά στο Ικόνιο από ό,τι στη Δέρβη. Μερικοί αρχαίοι ιστορικοί ανέφεραν ότι το Ικόνιο ήταν μέρος της Λυκαονίας· γι’ αυτό οι επικριτές αμφισβήτησαν τα λεγόμενα του Λουκά, επειδή δεν έκανε και αυτός το ίδιο.

Κατόπιν, το 1910, ο Ράμσεϊ ανακάλυψε ένα μνημείο στα ερείπια του Ικονίου το οποίο έδειχνε ότι η γλώσσα εκείνης της πόλης ήταν η φρυγική και όχι η λυκαονική. «Αρκετές άλλες επιγραφές από το Ικόνιο και από τα περίχωρά του αποδεικνύουν το γεγονός ότι από άποψη φυλής η πόλη μπορούσε να περιγραφεί ως φρυγική», λέει ο Δρ Μέριλ Άνγκερ στο βιβλίο του Η Αρχαιολογία και η Καινή Διαθήκη (Archaeology and the New Testament). Πραγματικά, το Ικόνιο της εποχής του Παύλου ήταν φρυγικό όσον αφορά τον πολιτισμό και διέφερε από «τας πόλεις της Λυκαονίας», όπου οι άνθρωποι μιλούσαν «Λυκαονιστί [στη λυκαονική γλώσσα, ΜΝΚ]».—Πράξεις 14:6, 11.

Οι επικριτές της Αγίας Γραφής αμφισβήτησαν επίσης τη χρήση από μέρους του Λουκά της λέξης ‘πολιτάρχες’ για τους άρχοντες της πόλης της Θεσσαλονίκης. (Πράξεις 17:6) Αυτή η έκφραση ήταν άγνωστη στην ελληνική λογοτεχνία. Κατόπιν βρέθηκε μια αψίδα στην αρχαία πόλη που περιέχει τα ονόματα των αρχόντων της πόλης, οι οποίοι αναφέρονται ως ‘πολιτάρχες’—η ίδια ακριβώς λέξη που χρησιμοποίησε ο Λουκάς. «Η ακρίβεια του Λουκά δικαιώθηκε με τη χρήση αυτού του όρου», εξηγεί ο Γ. Ε. Βάιν στο σύγγραμμά του Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης (Expository Dictionary of Old and New Testament Words).

Το Θαλάσσιο Ταξίδι του Λουκά

Ειδικοί σε ναυτικά θέματα έχουν εξετάσει τις λεπτομέρειες του ναυαγίου που περιγράφεται στο 27ο κεφάλαιο των Πράξεων. Σύμφωνα με τον Λουκά, το μεγάλο πλοίο με το οποίο ταξίδευε εκείνος και ο Παύλος έπεσε σε σφοδρό βορειοανατολικό άνεμο κοντά στο μικρό νησί Γαύδος, και οι ναύτες φοβήθηκαν ότι θα προσάραζαν στις επικίνδυνες αμμώδεις ακτές που υπήρχαν στα βόρεια παράλια της Αφρικής. (Πράξεις 27:14, 17, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Χάρη στην επιδέξια πλοήγηση, κατάφεραν να απομακρύνουν το σκάφος από την Αφρική ακολουθώντας δυτική πορεία. Η θύελλα μαινόταν αμείωτη, και τελικά το πλοίο προσάραξε στις ακτές του νησιού της Μάλτας, αφού είχε καλύψει απόσταση περίπου 870 χιλιομέτρων. Ειδικοί σε ναυτικά θέματα υπολογίζουν ότι ένα μεγάλο πλοίο θα χρειαζόταν να πλέει στη θύελλα πάνω από 13 μέρες για να φτάσει τόσο μακριά. Οι υπολογισμοί τους συμφωνούν με την αφήγηση του Λουκά, η οποία δηλώνει ότι το ναυάγιο συνέβη τη 14η μέρα. (Πράξεις 27:27, 33, 39, 41) Αφού ερεύνησε όλες τις λεπτομέρειες του θαλάσσιου ταξιδιού του Λουκά, ο ιστιοπλόος Τζέιμς Σμιθ συμπέρανε: «Πρόκειται για αφήγηση πραγματικών γεγονότων, γραμμένη από κάποιον που είχε πάρει προσωπικά μέρος σε αυτά . . . Κανένας άνθρωπος, ούτε ακόμα και ναυτικός, δεν θα μπορούσε να γράψει μια αφήγηση για κάποιο θαλάσσιο ταξίδι της οποίας όλα τα μέρη να είχαν τέτοια συνέπεια εκτός από κάποιον αυτόπτη μάρτυρα».

Λόγω αυτών των ανακαλύψεων, μερικοί θεολόγοι είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν ότι οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές είναι ακριβείς ιστορικά. Αλλά τι θα πούμε για την πιο αρχαία ιστορία η οποία βρίσκεται στις Εβραϊκές Γραφές; Πολλοί κληρικοί υποκλίνονται στη σύγχρονη φιλοσοφία και διακηρύττουν ότι αυτή η ιστορία περιέχει μύθους. Ωστόσο, αρκετές από τις λεπτομέρειες της αρχαιότατης ιστορίας που υπάρχει στην Αγία Γραφή έχουν επίσης τεκμηριωθεί, πράγμα που ντροπιάζει τους επικριτές. Εξετάστε, για παράδειγμα, την ανακάλυψη της κάποτε ξεχασμένης Ασσυριακής Αυτοκρατορίας.

[Υποσημειώσεις]

[Χάρτης στη σελίδα 3]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΦΡΥΓΙΑ

ΛΥΚΑΟΝΙΑ

Ικόνιο

Λύστρα

Δέρβη

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΚΥΠΡΟΣ